Gezondheid
alle pijlers
Hoe iemand ervan te overtuigen naar de dokter te gaan?
woensdag 4 november 2020 om 14:03
Mijn schoonmoeder haar zicht wordt steeds waziger. Verdraagt amper licht en loopt bijna de hele zag met een zonnebril op. Lezen lukt ook niet meer want de bril die ze draagt heeft waarschijnlijk ook al jaren niet meer de juiste sterkte, ze heeft die bril al wel 25 jaar.
Wij hebben het vermoeden dat ze staar heeft. Maar ze gaat niet naar de dokter. Mijn schoonvader zegt ook: Naar de huisarts gaan helpt niks want die kan er toch niks aan doen en mocht ze naar de oogarts gaan dan zal hij verwijzing naar de oogarts geven en dan zal ze waarschijnlijk een staaroperatie moeten ondergaan wat ze absoluut niet wil.
Maar wat nu? Ze ziet steeds slechter, struikelt regelmatig over dingen omdat ze veel niet ziet en daarbij is ze al slecht ter been (knie slaat vaak "op slot" en moet eigenlijk een nieuwe knie wat ze ook niet wil), wij zijn bang dat ze op een gegeven moment volledig hulpbehoevend zal worden als dit zo door gaat. Ze is ook al een jaar of 11/12 het huis niet meer vandaan geweest op af en toe een bezoekje aan de naaste buurvrouw na.
Wij hebben het vermoeden dat ze staar heeft. Maar ze gaat niet naar de dokter. Mijn schoonvader zegt ook: Naar de huisarts gaan helpt niks want die kan er toch niks aan doen en mocht ze naar de oogarts gaan dan zal hij verwijzing naar de oogarts geven en dan zal ze waarschijnlijk een staaroperatie moeten ondergaan wat ze absoluut niet wil.
Maar wat nu? Ze ziet steeds slechter, struikelt regelmatig over dingen omdat ze veel niet ziet en daarbij is ze al slecht ter been (knie slaat vaak "op slot" en moet eigenlijk een nieuwe knie wat ze ook niet wil), wij zijn bang dat ze op een gegeven moment volledig hulpbehoevend zal worden als dit zo door gaat. Ze is ook al een jaar of 11/12 het huis niet meer vandaan geweest op af en toe een bezoekje aan de naaste buurvrouw na.
woensdag 4 november 2020 om 14:27
Ze heeft meerdere lichamelijke klachten, en dat begon bij haar al op jongere leeftijd maar ze heeft het allemaal maar laten gaan en in de loop der jaren is het steeds erger geworden. Heb meer het idee dat ze er niets aan laat doen omdat mijn schoonvader zegt dat er niets aan te doen is, want dat zegt hij regelmatig. Maar denk dat hij dat meer zegt voor zichzelf want als zij meer kan ondernemen hoeft hij minder te doen en het is een persoon die nooit stil kan/wil zitten. Het is nogal een dominante man die ook altijd in alles gelijk wil hebben en accepteert het ook niet wanneer iemand eens tegen hem zegt dat hij geen gelijk heeft.
woensdag 4 november 2020 om 14:30
Nadiaah79 schreef: ↑04-11-2020 14:25Dat klopt maar wij merken gewoon dat ze psychisch ook klachten begint te krijgen door die beperkingen. Vroeger had ze veel vrienden/kennissen, ging regelmatig de deur uit leuke dingen doen. Sinds ze bijna niets meer kan zit ze totaal in zichzelf gekeerd op de bank voor zich uit te staren dag in dag uit.
Oud worden met gebreken is ook gewoon niet leuk. Maar die gebreken dan proberen weg te halen terwijl dat op die leeftijd heel ingrijpend is, gaat het niet oplossen.
Het beste wat je voor ze kunt doen is ze liefdevol ondersteunen denk ik. Accepteren dat ze keuzes maken die jij liever anders zou zien. Hun laatste jaren nog zo mooi mogelijk maken.
woensdag 4 november 2020 om 14:31
Ah... Dit is eigenlijk heel makkelijk op te lossen en er zijn meerdere wegen die naar Rome leiden.
De gemene weg:
Ik had de bril allang achterover gedrukt. Tenzij ze 'm natuurlijk altijd op heeft, dan wordt het wat lastiger. Maar ik had gewoon de bril weggemoffeld.
De nette weg:
Je moeder wil niet naar een opticien? Nou, wellicht dat de opticien dan naar je moeder wil? Google even op 'opticien aan huis' en zie daar de mogelijkheden die je hebt. Een bril zou wellicht al verlichting geven, maar wellicht dat hij inderdaad ook staar zal zien. In dat geval: 'vreemde ogen dwingen'.
Voor de rest... Jammer om te zien dat je moeder zichzelf zo tekort doet. En dat je vader het eigenlijk min of meer oogluikend toestaat. Succes ermee!
De gemene weg:
Ik had de bril allang achterover gedrukt. Tenzij ze 'm natuurlijk altijd op heeft, dan wordt het wat lastiger. Maar ik had gewoon de bril weggemoffeld.
De nette weg:
Je moeder wil niet naar een opticien? Nou, wellicht dat de opticien dan naar je moeder wil? Google even op 'opticien aan huis' en zie daar de mogelijkheden die je hebt. Een bril zou wellicht al verlichting geven, maar wellicht dat hij inderdaad ook staar zal zien. In dat geval: 'vreemde ogen dwingen'.
Voor de rest... Jammer om te zien dat je moeder zichzelf zo tekort doet. En dat je vader het eigenlijk min of meer oogluikend toestaat. Succes ermee!
woensdag 4 november 2020 om 14:34
Is ook heel lastig maar zo gaat het al jaren, dus ook al toen ze nog niet bejaard was. Ze steunt voor 100% op haar man en als ze dan eens iets zelf wil proberen zegt hij: Blijf maar zitten ik doe het wel en dan blijft ze ook gewoon zitten, doet altijd wat hij wil. Hij gaat zelfs naar de Wibra en Zeeman om kleding voor haar te kopen, vaak veel te klein of veel te groot maar ze draagt het wel, ook als ze het niet mooi vindt.
woensdag 4 november 2020 om 14:39
Bij mij gaan alarmbellen af.
Het klinkt alsof je schoonmoeder niets te vertellen heeft en schoonvader alles bepaald. .
Weet je wel zeker dat schoonmoeder zelf niet wil? Zou mij niets verbazen als ze niet durft omdat ze zo totaal afhankelijk is van je schoonvader en niet tegen hem in durft te gaan.
Het zou mij niets verbazen als hier sprake is van psychische mishandeling.
Het klinkt alsof je schoonmoeder niets te vertellen heeft en schoonvader alles bepaald. .
Weet je wel zeker dat schoonmoeder zelf niet wil? Zou mij niets verbazen als ze niet durft omdat ze zo totaal afhankelijk is van je schoonvader en niet tegen hem in durft te gaan.
Het zou mij niets verbazen als hier sprake is van psychische mishandeling.
woensdag 4 november 2020 om 14:39
Traplopen kan ze ook bijna niet meer, ze gaat zittend de trap naar beneden. We hebben aan mijn schoonvader ook al aangegeven dat het goed zou zijn om naar een gelijkvloerse woning te verhuizen maar zijn antwoord is dan meteen: Nee want dan raak ik mijn grote tuin kwijt. Hij denkt dus ook daarbij alleen maar aan zichzelf, denkt er ook niet bij na dat er ook een moment kan komen dat hij die grote tuin niet meer kan onderhouden.
woensdag 4 november 2020 om 14:41
Ik zou je aanraden er compleet open over te zijn. Gewoon vriendelijk en respectvol blijven vertellen dat een arts bezoeken verstandig zou zijn.
Als ze dan met een 'ja maar' komen, dan antwoord je 'dat weet je niet, want je bent geen arts, je kunt allicht gaan kijken wat hij zegt en als het behandelplan je niet bevalt, zeg je alsnog nee'
Ook zou ik niet faciliteren, dus niet meegaan in hun onmogelijkheden. Nodig ze bij jou thuis uit en ga dan gewoon een keer niet naar hun als ze niet willen komen.
Jullie houden dit met zijn allen in stand.
En licht ook de huisarts in over de toestand van je moeder, zodat hij haar niet per ongeluk afscheept, omdat hij niet doorheeft hoe bijzonder het is dat ze er eindelijk een keer is.
Als ze dan met een 'ja maar' komen, dan antwoord je 'dat weet je niet, want je bent geen arts, je kunt allicht gaan kijken wat hij zegt en als het behandelplan je niet bevalt, zeg je alsnog nee'
Ook zou ik niet faciliteren, dus niet meegaan in hun onmogelijkheden. Nodig ze bij jou thuis uit en ga dan gewoon een keer niet naar hun als ze niet willen komen.
Jullie houden dit met zijn allen in stand.
En licht ook de huisarts in over de toestand van je moeder, zodat hij haar niet per ongeluk afscheept, omdat hij niet doorheeft hoe bijzonder het is dat ze er eindelijk een keer is.
woensdag 4 november 2020 om 14:42
Dat idee heb ik dus ook, ze doet alles wat hij wil. Ook al vertelt hij de grootste onzin en weet ze dat hij ongelijk heeft dan geeft ze hem gelijk.
Vind het ook zielig als ik haar met moeite de trap op en af zie gaan, als ze naar boven loopt moet er iemand achter staan om haar te ondersteunen, gaat ze naar beneden dan doet ze dat zittend. Ze gaf al eens aan dat ze wel gelijkvloers wil wonen maar schoonvader weigert naar de woningbouwvereniging te gaan omdat hij bang is dat ze dan een woning zonder grote tuin krijgen, een terras of balkon is te min voor hem. Hij moet een tuin hebben waar hij in de zomer dagelijks mee bezig kan zijn.
woensdag 4 november 2020 om 14:42
.ExodusRedux schreef: ↑04-11-2020 14:27En je geslachtsdeel dan? Dan wordt dan nooit gewassen. Ik vind het gewoon goor.
Hoe kort zijn je armen dat je daar niet met een washandje bij kunt?
woensdag 4 november 2020 om 14:43
Bij ons komen ze nooit, want ze hebben geen auto. Bus is te duur en ze vinden de regio taxi (ze hebben een pas maar nog nooit gebruikt) te lastig.Dropdrop schreef: ↑04-11-2020 14:41Ik zou je aanraden er compleet open over te zijn. Gewoon vriendelijk en respectvol blijven vertellen dat een arts bezoeken verstandig zou zijn.
Als ze dan met een 'ja maar' komen, dan antwoord je 'dat weet je niet, want je bent geen arts, je kunt allicht gaan kijken wat hij zegt en als het behandelplan je niet bevalt, zeg je alsnog nee'
Ook zou ik niet faciliteren, dus niet meegaan in hun onmogelijkheden. Nodig ze bij jou thuis uit en ga dan gewoon een keer niet naar hun als ze niet willen komen.
Jullie houden dit met zijn allen in stand.
En licht ook de huisarts in over de toestand van je moeder, zodat hij haar niet per ongeluk afscheept, omdat hij niet doorheeft hoe bijzonder het is dat ze er eindelijk een keer is.
woensdag 4 november 2020 om 14:45
woensdag 4 november 2020 om 14:47
Ah dus zelf willen ze geen moeite nemen. Dan zou ik niks meer voor ze doen. Laat je man het maar oplossen, het zijn zijn ouders.
woensdag 4 november 2020 om 14:48
woensdag 4 november 2020 om 14:50
Nu weet ik zeker dat ik dit verhaal eerder gelezen heb. Ik teijfelde steeds tot ik dit las.
Sinds de vorige keer dus niets verandert?
woensdag 4 november 2020 om 14:51
Ik denk dat er, zodra er sprake is van een gevaarlijke situatie, je de huisarts kunt bellen en vragen langs te gaan. Want dit is wachten op een ongeluk.Nadiaah79 schreef: ↑04-11-2020 14:39Traplopen kan ze ook bijna niet meer, ze gaat zittend de trap naar beneden. We hebben aan mijn schoonvader ook al aangegeven dat het goed zou zijn om naar een gelijkvloerse woning te verhuizen maar zijn antwoord is dan meteen: Nee want dan raak ik mijn grote tuin kwijt. Hij denkt dus ook daarbij alleen maar aan zichzelf, denkt er ook niet bij na dat er ook een moment kan komen dat hij die grote tuin niet meer kan onderhouden.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
woensdag 4 november 2020 om 14:51
Als ze wel zo'n regiopas gebben, zijn ze bekend bij de wmo. Je zou evt naar de gemeente kunnen bellen en vragen om een afspraak met een clientondersteuner.
Zoals jezelf al aangaf, vreemde ogen dwingen, met een cliëntondersteuner kun je, je zorgen bespreken en overleggen wat evt mogelijk zou kunnen zijn of welke route te bewandelen. Deze komt ook bij je thuis om met de (schoon) ouders in gesprek te gaan en evt mogelijkheden door te nemen.
En is gratis
Zoals jezelf al aangaf, vreemde ogen dwingen, met een cliëntondersteuner kun je, je zorgen bespreken en overleggen wat evt mogelijk zou kunnen zijn of welke route te bewandelen. Deze komt ook bij je thuis om met de (schoon) ouders in gesprek te gaan en evt mogelijkheden door te nemen.
En is gratis
woensdag 4 november 2020 om 14:52
Krijgen ze niet, ze wonen in een sociale huurwoning. Grote gezinswoning en dat gaat niet aangepast worden gezien ze met urgentie een gelijkvloerse woning kunnen krijgen.
woensdag 4 november 2020 om 14:53
Nee, wordt alleen maar erger. En mijn schoonvader alleen maar dominanter. Mijn vriend en ik wonen sinds kort samen en hebben een tijd geen contact met hun gehad, veelal vanwege mijn schoonvader. Maar we vinden het zo sneu voor mijn schoonmoeder, zij is een lieve vrouw en we gunnen het haar gewoon zo om een normale oude dag te hebben.Butterflywhy schreef: ↑04-11-2020 14:50Nu weet ik zeker dat ik dit verhaal eerder gelezen heb. Ik teijfelde steeds tot ik dit las.
Sinds de vorige keer dus niets verandert?
nadiaah79 wijzigde dit bericht op 04-11-2020 14:54
6.38% gewijzigd
woensdag 4 november 2020 om 14:54
Och wat een rotsituatie.
Ben je al wel eens heel erg boos geworden en enorm de discussie aan gegaan? Dat heb ik met mijn schoonmoeder gedaan, die ook ietwat zorgmijdend is, mede door echt een waardeloze huisarts. Als koude kant vond ik het wat makkelijker om gewoon boos te worden. Haar eigen kinderen vinden dat lastiger naar hun moeder toe.
Het heeft wel effect gehad. Ik bleef er over beginnen, ik bleef met argumenten komen en ik werd ook gewoon boos. Niet schreeuwend ofzo, maar wel op dwingende toon enzo. En toen ineens was een rolstoel wel acceptabel en een huisartswissel ook.
De familie was eerst wel boos, want waar bemoeide ik me mee als koude kant en hoe durfde ik zo'n toon aan te slaan, maar ik was er wel klaar mee. Zag haar aftakelen en ongelukkiger worden en ze was gewoon niet meer zelf in staat dat te doorbreken. Maar ondertussen wel klagen dat ze het leven niks meer aan vond.
Ben je al wel eens heel erg boos geworden en enorm de discussie aan gegaan? Dat heb ik met mijn schoonmoeder gedaan, die ook ietwat zorgmijdend is, mede door echt een waardeloze huisarts. Als koude kant vond ik het wat makkelijker om gewoon boos te worden. Haar eigen kinderen vinden dat lastiger naar hun moeder toe.
Het heeft wel effect gehad. Ik bleef er over beginnen, ik bleef met argumenten komen en ik werd ook gewoon boos. Niet schreeuwend ofzo, maar wel op dwingende toon enzo. En toen ineens was een rolstoel wel acceptabel en een huisartswissel ook.
De familie was eerst wel boos, want waar bemoeide ik me mee als koude kant en hoe durfde ik zo'n toon aan te slaan, maar ik was er wel klaar mee. Zag haar aftakelen en ongelukkiger worden en ze was gewoon niet meer zelf in staat dat te doorbreken. Maar ondertussen wel klagen dat ze het leven niks meer aan vond.
woensdag 4 november 2020 om 14:55
Bij een jong iemand zou ik het helemaal met je eens zijn. Maar dik 70+, al jaren en jaren in deze afhankelijke relatie gegroeid, een generatie waarin dit voor velen (hoe triest ook) een normale gang van zaken was, moet je dat nog open willen gaan breken? Gaat dat niet meer ellende en verwarring dan moois geven?
M.i kan je er beter naast en achter gaan staan dan tussen.
woensdag 4 november 2020 om 14:56
Wel al gedaan maar daarna was ik bij hun thuis een tijd niet meer welkom, kwam door mijn schoonvader. Haar eens bellen als hij in de ochtend boodschappen doet gaat ook niet want ze heeft geen idee hoe haar telefoon werkt. De telefoon wordt dus alleen maar opgenomen als mijn schoonvader thuis is want dan roept ze hem erbij als de telefoon opgenomen moet worden. Als zij probeert op te nemen drukt ze 9 van de 10 keer het rode hoorntje in in plaats van de groene.dannas schreef: ↑04-11-2020 14:54Och wat een rotsituatie.
Ben je al wel eens heel erg boos geworden en enorm de discussie aan gegaan? Dat heb ik met mijn schoonmoeder gedaan, die ook ietwat zorgmijdend is, mede door echt een waardeloze huisarts. Als koude kant vond ik het wat makkelijker om gewoon boos te worden. Haar eigen kinderen vinden dat lastiger naar hun moeder toe.
Het heeft wel effect gehad. Ik bleef er over beginnen, ik bleef met argumenten komen en ik werd ook gewoon boos. Niet schreeuwend ofzo, maar wel op dwingende toon enzo. En toen ineens was een rolstoel wel acceptabel en een huisartswissel ook.
De familie was eerst wel boos, want waar bemoeide ik me mee als koude kant en hoe durfde ik zo'n toon aan te slaan, maar ik was er wel klaar mee. Zag haar aftakelen en ongelukkiger worden en ze was gewoon niet meer zelf in staat dat te doorbreken. Maar ondertussen wel klagen dat ze het leven niks meer aan vond.
nadiaah79 wijzigde dit bericht op 04-11-2020 14:57
3.64% gewijzigd
woensdag 4 november 2020 om 14:58
Over wat voor thuiszorg heb je het? Huishoudelijke hulp? Wijkverpleging?Nadiaah79 schreef: ↑04-11-2020 14:18Ze zeggen dat ze geen thuiszorg kunnen krijgen gezien mijn schoonvader lichamelijk nog goed gezond is en alles zelf kan. Dus pas als hem iets zou overkomen zou er thuiszorg aangevraagd kunnen worden.
Heb overigens geen idee of het echt waar is. Douchen doet ze ook nog maar hooguit 1x per maand omdat ze daar ook moeite mee heeft.
Je zou een zorgmelding kunnen doen bij een sociaal wijkteam of de huisarts,maar dat is ook best een stap. Als je met haar praat en uitlegd dat je haar wensen begrijpt maar hier eventueel consequenties aan zitten?
Als ze valt en een heup breekt kan ze wellicht nooit meer naar huis (bij gecompliceerde fractuur, mantelzorg op leeftijd, beschikbaarheid zorgpersoneel mbt zorgvraag etc.)
Soms moet je iets gecontroleerd de bocht uit laten vliegen, maar fijn is anders.
