
Hoe lang lichamelijke klachten na burn-out?

zondag 7 februari 2021 om 12:55
Ik ben inmiddels zover dat ik weer aan het werk ga in nieuw werk en heb er echt weer zin in. Maar het is ook heel spannend: ik ben nog steeds snel moe, gevoelig voor hoofdpijn. Ik heb bij spanning tintelingen en kriebelingen in mijn gezicht. Door alle spanning binnen te houden heb ik een verdikking in mijn schouder waarvoor ik bij de fysio loop. Zonder wil dat minder gevoel in mijn arm geven en geeft het klachten aan schouders en nek.
Ik ga wel lekker in beweging zijn, ipv gebonden aan een bureau zoals in mijn vorige baan. Ik heb er een goed gevoel bij dat dit werk me meer voldoening en ontspanning gaat geven.
Maar, ik blijf het spannend vinden. Ik ben door mijn uitval ook wat hypochondrisch gebleven en heb tijdens de burn-out veel onderzoeken gehad om het een en ander uit te sluiten - daar is ook nooit iets uitgekomen. Ik vraag me af of ik ooit weer klachtenvrij ga leven, of dusdanig minder dat ik er niet te veel bij stil sta.
Voor iemand herkenbaar of iemand die weer een leven heeft gekregen na zijn of haar burn-out?
Ik ga wel lekker in beweging zijn, ipv gebonden aan een bureau zoals in mijn vorige baan. Ik heb er een goed gevoel bij dat dit werk me meer voldoening en ontspanning gaat geven.
Maar, ik blijf het spannend vinden. Ik ben door mijn uitval ook wat hypochondrisch gebleven en heb tijdens de burn-out veel onderzoeken gehad om het een en ander uit te sluiten - daar is ook nooit iets uitgekomen. Ik vraag me af of ik ooit weer klachtenvrij ga leven, of dusdanig minder dat ik er niet te veel bij stil sta.
Voor iemand herkenbaar of iemand die weer een leven heeft gekregen na zijn of haar burn-out?
zondag 7 februari 2021 om 13:37
Ik werk nu weer ruim een jaar en daarvoor een half jaar re- integreren. Mijn ervaring is dat de lichamelijke klachten steeds meer afnemen. Alleen als ik me toch te druk maak of spanning heb dan komt het weer alleen herken ik het nu en zie het als een waarschuwing. Ik heb wel wat restverschijnselen. Zo heb ik nog concentratieproblemen. Als ik ergens volop de aandacht bij moet hebben, bijv e- learnings voor mijn werk en bij een boek lezen. Dit is nu eenmaal zo. Verder leef ik regelmatig met toch best veel structuur. Veel prikkels trek ik soms nog niet zo goed. Maar ik ken mijn grenzen en bewaak ze zo goed als ik kan. Als het er op aan komt heb ik mijn mentale en fysieke gesteldheid nu pas goed leren kennen.

zondag 7 februari 2021 om 14:06
Ga je wel opbouwen bij je nieuwe baan?
Mijn ervaring is dat je die stap niet kunt missen.
Verder duurt het best lang voordat alle klachten weg zijn. Ik ben inmiddels 2 jaar verder en ben net weer zo goed als opgebouwd. En ik werk heel anders, veel meer in het moment, mijn lat ligt niet hoog en m'n perfectionisme is gereduceerd tot goed is goed genoeg.
Scheelt veel stress. Het is niet makkelijk want ik wil vaak dat stapje extra zetten, omdat ik anders denk dat ik 'niet goed genoeg' ben. Maar ik krijg zoveel waardering en complimenten zelfs nu ik niet die stap extra zet en veel meer achterover leun. Dat ik echt verbaasd blijf, nog iedere keer, waarom ik toch zo hard m'n best moest doen van mijzelf al die jaren.
Dus gun jezelf de tijd. Wees lief voor jezelf en behoed jezelf voor je valkuilen.
Succes en veel plezier!
Mijn ervaring is dat je die stap niet kunt missen.
Verder duurt het best lang voordat alle klachten weg zijn. Ik ben inmiddels 2 jaar verder en ben net weer zo goed als opgebouwd. En ik werk heel anders, veel meer in het moment, mijn lat ligt niet hoog en m'n perfectionisme is gereduceerd tot goed is goed genoeg.
Scheelt veel stress. Het is niet makkelijk want ik wil vaak dat stapje extra zetten, omdat ik anders denk dat ik 'niet goed genoeg' ben. Maar ik krijg zoveel waardering en complimenten zelfs nu ik niet die stap extra zet en veel meer achterover leun. Dat ik echt verbaasd blijf, nog iedere keer, waarom ik toch zo hard m'n best moest doen van mijzelf al die jaren.
Dus gun jezelf de tijd. Wees lief voor jezelf en behoed jezelf voor je valkuilen.
Succes en veel plezier!
zondag 7 februari 2021 om 15:20
Voor mij is het nu een jaar geleden dat ik er uitgeklapt ben en sinds 5 maanden aan het reintegreren. Ik zit nu op 80% werk. Mijn stressplek is bijna dezelfde als bij jou: rug, schouder en nek. Mijn fysio heeft me er op voorbereid dat ik waarschijnlijk nooit volledig klachtenvrij zal zijn. Ik merk dat ik bij stress direct op die plek weer last krijg, net een aan-/uitknop. Op het moment dat ik gas terugneem, kunnen de klachten ook vrij snel weer afnemen. Ergens dus eigenlijk wel heel handig zo'n verklikker. Ik weet meteen wanneer ik het rustiger aan moet doen of dingen anders aanpakken. Ik ben nog bezig om minder perfectionistisch te worden en vaker voor mezelf te kiezen en niet voor die ander (of beter gezegd wat ik denk dat die ander van mij verwacht).

maandag 8 februari 2021 om 23:16
Ik heb zeker weer een leven gekregen na een burn out. Bij mij gebeurde het wel pas nadat ik bij een andere baan starte. Ik had nav mijn burn out namelijk een arbeidsconflict gekregen (de teamleider van mijn vorige werkplek geloofde niet in burn-out, dat was voor zwakke mensen en die wilde ze niet in haar team, dat is letterlijk zo gezegd) en ben daarna letterlijk weggepest door mijn leidinggevende. Ten tijde van het arbeidsconflict had ik nog veel burn-out gerelateerde klachten zoals extreme vermoeidheid, mezelf leeggezogen voelen, een zoem in mijn oren, slapeloosheid, continu opgetrokken schouders. Dit is letterlijk verdwenen toen ik uit de situatie waar ik de burn out 'opgelopen' had gestapt was. Ik had wel het geluk dat er bij mij 6 weken vakantie in een lockdown tussen zaten, voordat ik starte met nieuwe baan.
Ik doe hetzelfde soort werk nu als eerst, maar op een gezondere werkplek en met een gezondere werkdruk. Nu heb ik voor mijzelf qua werk een paar stappen terug gedaan, ik probeer mezelf minder te pushen en werk nog aan mijn perfectionisme. Het is lastig (iets met aard van het beestje) maar ik voel me weer mens, krijg weer energie en voel me soms zelfs ontspannen.
Kortom er glooit echt licht aan de horizon, maar het heeft echt tijd nodig.
Ik doe hetzelfde soort werk nu als eerst, maar op een gezondere werkplek en met een gezondere werkdruk. Nu heb ik voor mijzelf qua werk een paar stappen terug gedaan, ik probeer mezelf minder te pushen en werk nog aan mijn perfectionisme. Het is lastig (iets met aard van het beestje) maar ik voel me weer mens, krijg weer energie en voel me soms zelfs ontspannen.
Kortom er glooit echt licht aan de horizon, maar het heeft echt tijd nodig.