Gezondheid alle pijlers

Hoe zijn paniekaanvallen voor jou?

08-08-2023 09:47 73 berichten
Nav een ander topic over oxazepam werd ik nieuwsgierig naar andere ervaringen met paniekaanvallen. Waardoor worden ze veroorzaakt, hoe vaak heb je ze, welke symptomen geven ze, hoe lang duren ze, wat doe je ertegen (of niet), hoe voel je je naderhand?

Ik denk dat paniekaanvallen per definitie psychisch zijn, maar misschien liggen er wel andere niet-psychische oorzaken achter, dus daarom op de gezondheidspijler en niet op 'psyche'.

Dus wie wil delen, go for it!
Alle reacties Link kopieren Quote
Sauntara schreef:
09-08-2023 20:59
Ah, natuurlijk had ik daar op moeten zoeken. Maar de DSM gaat over psyche en niet over lichamelijke klachten. Ik ben wel benieuwd of het theoretisch klopt dat paniekaanvallen ook andere oorzaken kunnen hebben zoals in dit topic gesuggereerd wordt. Kan je daar iets zinnigs over zeggen?

Het kan ook best dat je psyche (inmiddels) weer in orde is, maar je lijf nog verkeerd staat afgesteld. Dat kan ook komen door (vroegkinderlijk) trauma, of ernstige overvraging.

https://www.brainnetwork.nl/2022/03/06/ ... uma-angst/
Frizz schreef:
10-08-2023 09:20
Het kan ook best dat je psyche (inmiddels) weer in orde is, maar je lijf nog verkeerd staat afgesteld. Dat kan ook komen door (vroegkinderlijk) trauma, of ernstige overvraging.

https://www.brainnetwork.nl/2022/03/06/ ... uma-angst/
Er is kritiek op deze theorie die kennelijk vaag is.

https://www.sciencedirect.com/science/a ... 1123001060

Begrijp me niet verkeerd, mijn reactie was specifiek bedoelt voor de persoon die ik citeerde omdat hij/zij met de dsm kwam aanzetten. Ik kan zelf googlen, maar ik vertrouw informatie op het internet steeds minder.
Alle reacties Link kopieren Quote
Oei haha dan zal ik toch maar reageren. Vind het eerlijk gezegd moeilijk/weet het niet zeker. Mijn ervaring is dat er eigenlijk altijd psychologische factoren meespelen, met uitzondering van wat eerder genoemd is: hormonale verandering (hormonen dus als oorzaak). Zie ook veel zwangeren en dat is qua psychische problematiek echt soms anders puur onder invloed van hormonen, ineens mega depressief, en daarna weer "normaal", bijv. (en zo ook met angst).

Mbt wat hierboven genoemd is, ik geloof wel dat trauma (of overbelasting) ook in je lichaam kan gaan zitten, net als bij dieren, lichaam en geest is niet zo gescheiden, maar ook dan spelen er dus psychologische factoren/oorzaken een rol. En is het is m.i. maar de vraag of je psyche dan echt echt echt op orde is (en er geen onverwerkte zaken nog liggen).

Wat trouwens wel bij paniek vaak is (miss is dat wel algemeen bekend maar), is dat het begint met een "normaal" lichamelijk signaal (ineens heel warm krijgen in een winkel, of je hart voelen over slaan bij xxx), wat vaak voorkomt bij angst/stress, en dat daarop misinterpetatie plaatsvindt. En dan krijgen mensen paniek. En worden mensen banger voor een nieuwe paniek aanval. Waardoor er vermijding of veiligheidsgedrag ontstaat. enz enz. Maar voor mij is dan dus de oorzaak van paniek/een paniekstoornis, niet het lichamelijke maar de psyche die erop volgt. Je kunt googelen op "paniekcirkel".

Maar goed, wil ook niet teveel generaliseren, want er zijn vast mensen waarbij het anders verloopt. Zie natuurlijk een soort geselecteerde groep mensen..
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn paniekaanvallen blijven vaak weg als ik kalm ben. Maar als ik eenmaal op gang ben dan volgt er vaak een volgende. En in het begin komen ze dan alleen overdag, maar als ik spanning blijf voelen dan word ik ermee wakker en komt de volgende vaak al voordat ik in slaap kan vallen. Dan raak ik pas echt in paniek wanneer ik de volgende dag weer moet werken.

Ik voel mijn hart keihard kloppen tijdens een paniekaanval. Ook lijkt het net alsof ik in Villa Volta zit (van de Efteling)... niks lijkt te kloppen, alsof mijn zintuigen elkaar tegenspreken. Beetje misselijkmakend.

Ik zit het maar gewoon uit. Ik heb dan allerlei ademoefeningen en ik probeer mezelf af e leiden met tv of muziek. In de nacht ga ik aak ook naar podcasts luisteren (moe toch watt als ik wakker lig).... dit helpt met de piekergedachtes die opkomen te stillen. En onlangs heb ik dus Oxazepam ontdekt.

O ja... momenteel krijg ik paniekaanvallen doordat ik gesprekken heb op mijn werk die ik erg lastig vind.
You can't keep getting mad at people for sucking the life out of you if you keep giving them the straw.
Alle reacties Link kopieren Quote
Gisteren bij psychologe geweest. We gaan vanaf nu actief aan de slag met de paniekaanvallen en vooral ook m'n pleinvrees daardoor. Ik heb 2 lijsten meegekregen om komende week in te vullen. 1 met 17 lichamelijke sensaties die kunnen optreden bij een paniekaanval en moet ik met een cijfer aangeven hoe bang ik ben voor deze gevoelens in het lichaam.
En de 2de is met 15 gedachten en ideeën die in je op kunnen komen tijdens hoge spanning. Daar moet ik van aangeven hoe vaak die gedachte in me opkomt. Eventueel aan te vullen met andere gedachten die niet beschreven zijn.

Ze gaf ook aan dat we uiteindelijk tijdens de sessies paniekaanvallen gaan oproepen. Om zo de lichamelijke sensaties te bekijken en de gedachtes te onderzoeken. Dit is wel spannend, maar ik denk ook dat dit me heel erg gaat helpen!

Als jullie het leuk/interessant vinden, kan ik wekelijks hier updaten hoe dat gaat..
Uitgesproken schreef:
11-08-2023 20:40
Oei haha dan zal ik toch maar reageren. Vind het eerlijk gezegd moeilijk/weet het niet zeker. Mijn ervaring is dat er eigenlijk altijd psychologische factoren meespelen, met uitzondering van wat eerder genoemd is: hormonale verandering (hormonen dus als oorzaak). Zie ook veel zwangeren en dat is qua psychische problematiek echt soms anders puur onder invloed van hormonen, ineens mega depressief, en daarna weer "normaal", bijv. (en zo ook met angst).

Mbt wat hierboven genoemd is, ik geloof wel dat trauma (of overbelasting) ook in je lichaam kan gaan zitten, net als bij dieren, lichaam en geest is niet zo gescheiden, maar ook dan spelen er dus psychologische factoren/oorzaken een rol. En is het is m.i. maar de vraag of je psyche dan echt echt echt op orde is (en er geen onverwerkte zaken nog liggen).

[...]
Bedankt voor je heldere reactie. Er zijn altijd uitzonderingen en ik ben de laatste die generalisering toejuicht. ik heb nooit geweten dat hormonale verandering ook een paniekaanval kunnen triggeren.
PurpleMauve schreef:
12-08-2023 07:58
Gisteren bij psychologe geweest. We gaan vanaf nu actief aan de slag met de paniekaanvallen en vooral ook m'n pleinvrees daardoor. Ik heb 2 lijsten meegekregen om komende week in te vullen. 1 met 17 lichamelijke sensaties die kunnen optreden bij een paniekaanval en moet ik met een cijfer aangeven hoe bang ik ben voor deze gevoelens in het lichaam.
En de 2de is met 15 gedachten en ideeën die in je op kunnen komen tijdens hoge spanning. Daar moet ik van aangeven hoe vaak die gedachte in me opkomt. Eventueel aan te vullen met andere gedachten die niet beschreven zijn.

Ze gaf ook aan dat we uiteindelijk tijdens de sessies paniekaanvallen gaan oproepen. Om zo de lichamelijke sensaties te bekijken en de gedachtes te onderzoeken. Dit is wel spannend, maar ik denk ook dat dit me heel erg gaat helpen!

Als jullie het leuk/interessant vinden, kan ik wekelijks hier updaten hoe dat gaat..
Wat vervelend dat je paniekaanvallen hebt. Ik heb ze zelf ook gehad, maar ben nooit op deze wijze geholpen. Ik ben wel nieuwsgierig naar je ervaringen.

Zou je iets meer kunnen vertellen over je paniekaanvallen? Hoe lang heb je ze? Welke verandering in je leven heeft daar voor gezorgd?
Alle reacties Link kopieren Quote
Sauntara schreef:
12-08-2023 08:18
Wat vervelend dat je paniekaanvallen hebt. Ik heb ze zelf ook gehad, maar ben nooit op deze wijze geholpen. Ik ben wel nieuwsgierig naar je ervaringen.

Zou je iets meer kunnen vertellen over je paniekaanvallen? Hoe lang heb je ze? Welke verandering in je leven heeft daar voor gezorgd?
Ik heb al paniekaanvallen zolang ik me kan herinneren. Meerdere trauma's van jongs af aan. Ik heb me eigenlijk altijd onzichtbaar proberen te maken en zo min mogelijk tot last. Hierdoor mijn eigen boosheid totaal afgeleerd en probeer(de) iedereen te lezen en te bedenken wat zijn/haar verwachtingen van mij zijn en proberen daaraan te voldoen. Erg vermoeiend en ook niet te doen uiteraard. Erg aangepast gedrag dus.
Paniek ontstaat als ik denk dat ik wat verkeerd heb gedaan, als ik denk dat iemand boos op me is (verlatingsangst), als ik mijn eigen gevoel negeer, vooral boosheid en me gekwetst voelen. Ik ben vaak bang om de straat op te gaan, omdat ik al denk dat eventuele mensen die ik tegenkom niet op mij zitten te wachten (kernovertuiging) en daarnaast de angsten om dood te gaan en onwel te worden.
Door CPTSS voel ik me vaak onveilig en heb ik al allemaal doemscenario's in m'n hoofd wat voor ergs er kan gebeuren, zoals brand of ongeluk. Daarnaast nog wat kleinere angsten, bijvoorbeeld angst voor grote honden, hoogtevrees en kan overprikkeld raken, en daardoor angstig, van veel mensen bij elkaar.

Dat is het even in een notendop. Haha klinkt wel erg naar zo achter elkaar!

Gelukkig ben ik al heel veel verder dan ik was. Ik had bijvoorbeeld ook DIS, ik had meer dan 10 delen en persoonlijkheden. Door intensieve therapie de afgelopen 3 jaar is het gelukt om deze te integreren en ben ik nu 1 persoon sinds 2 maand. Dat is nog erg wennen, maar begin ik me ook steeds meer eigen te maken.
Ik kan daardoor ook alweer leuke uitstapjes doen! Ben gisteren nog naar een themapark geweest, vorige week naar een grote stad en de week daarvoor naar een markt met 150 kramen.
Sauntara schreef:
12-08-2023 08:18
Wat vervelend dat je paniekaanvallen hebt. Ik heb ze zelf ook gehad, maar ben nooit op deze wijze geholpen. Ik ben wel nieuwsgierig naar je ervaringen.

Zou je iets meer kunnen vertellen over je paniekaanvallen? Hoe lang heb je ze? Welke verandering in je leven heeft daar voor gezorgd?
Ik ook niet, en heb best al wat therapie gehad (maar dat was vooral gericht op angst en niet zozeer paniekaanvallen). En tuurlijk: als je wil, deel het lekker hier! Misschien help je iemand anders er ook mee.

Ik ben nu met ACT begonnen tegen angsten, ben ook benieuwd...
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb ACT even opgezocht. Ik denk dat het veel raakvlakken heeft. Ben ook benieuwd wat jij gaat doen en wat je eraan gaat hebben
PurpleMauve schreef:
12-08-2023 08:54
Ik heb al paniekaanvallen zolang ik me kan herinneren. Meerdere trauma's van jongs af aan. Ik heb me eigenlijk altijd onzichtbaar proberen te maken en zo min mogelijk tot last. Hierdoor mijn eigen boosheid totaal afgeleerd en probeer(de) iedereen te lezen en te bedenken wat zijn/haar verwachtingen van mij zijn en proberen daaraan te voldoen. Erg vermoeiend en ook niet te doen uiteraard. Erg aangepast gedrag dus.
Paniek ontstaat als ik denk dat ik wat verkeerd heb gedaan, als ik denk dat iemand boos op me is (verlatingsangst), als ik mijn eigen gevoel negeer, vooral boosheid en me gekwetst voelen. Ik ben vaak bang om de straat op te gaan, omdat ik al denk dat eventuele mensen die ik tegenkom niet op mij zitten te wachten (kernovertuiging) en daarnaast de angsten om dood te gaan en onwel te worden.
Door CPTSS voel ik me vaak onveilig en heb ik al allemaal doemscenario's in m'n hoofd wat voor ergs er kan gebeuren, zoals brand of ongeluk. Daarnaast nog wat kleinere angsten, bijvoorbeeld angst voor grote honden, hoogtevrees en kan overprikkeld raken, en daardoor angstig, van veel mensen bij elkaar.

Dat is het even in een notendop. Haha klinkt wel erg naar zo achter elkaar!

Gelukkig ben ik al heel veel verder dan ik was. Ik had bijvoorbeeld ook DIS, ik had meer dan 10 delen en persoonlijkheden. Door intensieve therapie de afgelopen 3 jaar is het gelukt om deze te integreren en ben ik nu 1 persoon sinds 2 maand. Dat is nog erg wennen, maar begin ik me ook steeds meer eigen te maken.
Ik kan daardoor ook alweer leuke uitstapjes doen! Ben gisteren nog naar een themapark geweest, vorige week naar een grote stad en de week daarvoor naar een markt met 150 kramen.
Wat een verdriet, maar ook wát een moed en vooruitgang!! Petje af!
PurpleMauve schreef:
12-08-2023 08:54
Ik heb al paniekaanvallen zolang ik me kan herinneren. Meerdere trauma's van jongs af aan. Ik heb me eigenlijk altijd onzichtbaar proberen te maken en zo min mogelijk tot last. Hierdoor mijn eigen boosheid totaal afgeleerd en probeer(de) iedereen te lezen en te bedenken wat zijn/haar verwachtingen van mij zijn en proberen daaraan te voldoen. Erg vermoeiend en ook niet te doen uiteraard. Erg aangepast gedrag dus.
Paniek ontstaat als ik denk dat ik wat verkeerd heb gedaan, als ik denk dat iemand boos op me is (verlatingsangst), als ik mijn eigen gevoel negeer, vooral boosheid en me gekwetst voelen. Ik ben vaak bang om de straat op te gaan, omdat ik al denk dat eventuele mensen die ik tegenkom niet op mij zitten te wachten (kernovertuiging) en daarnaast de angsten om dood te gaan en onwel te worden.
Door CPTSS voel ik me vaak onveilig en heb ik al allemaal doemscenario's in m'n hoofd wat voor ergs er kan gebeuren, zoals brand of ongeluk. Daarnaast nog wat kleinere angsten, bijvoorbeeld angst voor grote honden, hoogtevrees en kan overprikkeld raken, en daardoor angstig, van veel mensen bij elkaar.

Dat is het even in een notendop. Haha klinkt wel erg naar zo achter elkaar!

Gelukkig ben ik al heel veel verder dan ik was. Ik had bijvoorbeeld ook DIS, ik had meer dan 10 delen en persoonlijkheden. Door intensieve therapie de afgelopen 3 jaar is het gelukt om deze te integreren en ben ik nu 1 persoon sinds 2 maand. Dat is nog erg wennen, maar begin ik me ook steeds meer eigen te maken.
Ik kan daardoor ook alweer leuke uitstapjes doen! Ben gisteren nog naar een themapark geweest, vorige week naar een grote stad en de week daarvoor naar een markt met 150 kramen.
Bedankt voor het delen van je verhaal. Herkenbaar op de fronten die ik dikgedrukt heb gemaakt. Het verschil is, ik denk dat ik grotendeels van mijn angsten af ben. Ik heb de angst laten winnen door totale overgave. Bijvoorbeeld de angst voor de dood heeft voor een enorme spanning gezorgd. Ik kon altijd goed de knop omzetten en dat heb toen de depressie minder aanwezig was kunnen doen. Natuurlijk ga ik de angst niet opzoeken, maar als het mijn tijd is, dan komt de dood me maar halen (toegegeven dat het me tijdens dit schrijven wel benauwd, maar meer dan dat is het ook niet meer). Het is naar om langdurig angstig te zijn, ik gun dat werkelijk helemaal niemand. Ik heb er jaren mee (incl. pleinvrees) rondgelopen en ben behandeld middels CGT. Ik kon ook prima erkennen dat het naar is, maar omdat je er midden in zit, raakt het je minder omdat het 'gewoon' is. Dat verbaasd mensen nog wel eens omdat je dan eveneens zo 'gewoon' reageert.

Ik heb het boek "Ik in Meervoud" gelezen en heb de film Sybil gezien. Het lijkt me heel moeilijk om met DIS te moeten dealen en er van af te komen. Ik bewonder je voor de vooruitgang die je hebt geboekt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Uitgesproken schreef:
11-08-2023 20:40


Mbt wat hierboven genoemd is, ik geloof wel dat trauma (of overbelasting) ook in je lichaam kan gaan zitten, net als bij dieren, lichaam en geest is niet zo gescheiden, maar ook dan spelen er dus psychologische factoren/oorzaken een rol. En is het is m.i. maar de vraag of je psyche dan echt echt echt op orde is (en er geen onverwerkte zaken nog liggen).

Daar is inmiddels wel onderzoek naar gedaan. Hier een artikel erover (er is ook een goed webinar);

https://www.gzpsychologie.nl/anne-marsm ... legenheid/
Alle reacties Link kopieren Quote
Frizz schreef:
12-08-2023 21:16
Daar is inmiddels wel onderzoek naar gedaan. Hier een artikel erover (er is ook een goed webinar);

https://www.gzpsychologie.nl/anne-marsm ... legenheid/
Frizz schreef:
12-08-2023 21:16
Daar is inmiddels wel onderzoek naar gedaan. Hier een artikel erover (er is ook een goed webinar);

https://www.gzpsychologie.nl/anne-marsm ... legenheid/
Toevallig kwam ik net op LinkedIn iets tegen van een vroegere scriptiebegeleider (vorig leven...) (namelijk: https://www.piekeren.com/nieuws/repliek ... el-t-smit/ ), wat me aan dit topic/jouw reactie nog deed denken en wat bevestigde wat ik eerder dacht. Dat iets onderzocht is, betekent natuurlijk niet direct dat het zo is (zie respons, er is veel kritiek en "tegenbewijs" voor de polyvagaal theorie. maar ik heb me er niet verder in verdiept moet ik eerlijk toegeven). Samenhang tussen lichamelijke en psychische factoren blijft heel complex, we weten dingen, maar ook veel niet, denk ik... Maar in behandeling wel goed om misschien goed voor geest en lichaam te zorgen, ofzo. Zelf lijkt het me wel interessant en een aanvulling om een cursus lichaamsgericht werken oid te doen. Dit topic bevestigde dat voor mij weer.
Alle reacties Link kopieren Quote
Bedankt voor de reacties, doet me goed!

Vanochtend weer sessie gehad. Helaas telefonisch omdat ik ziek ben. Had m'n 'huiswerk' ingescand en aan psychologe gemaild, zodat we deze wel konden bespreken. (Die lijsten waar ik het eerder over had)
Dus nu was nog voornamelijk bespreken waar ik angstig van word en welke gedachten/ideeën ik erbij heb. Schept wel duidelijkheid.
Ze heeft me nog een stuk tekst gemaild en daar stond o.a in dat angst voor flauwvallen tijdens paniekaanval veel voorkomt, maar eigenlijk vrijwel onmogelijk is. Bij een paniekaanval gaat de bloeddruk omhoog en om flauw te vallen moet de bloeddruk juist omlaag..
Dat heb ik nooit geweten!

Al lees ik, ook hier, dat flauwvallen wel gebeurd. Hoe zit dat dan vraag ik me af..

Afgelopen dinsdag PMT gehad en heb toch getennist, ondanks ik erg last had/heb van hooikoorts en benauwd was.
Normaal zou ik angstig worden, maar heb redelijk rustig aan gedaan en ging gewoon goed.
Mooie stappen dus alweer, een stukje inzicht en dingen aangegaan.

Volgende week gaan we in de sessie van vrijdag paniek opwekken, dus ben benieuwd.

Ziek zijn levert normaal ook best wat angst op, maar tot nu toe is het te doen. Heb wel iets angst, maar zet niet om tot paniek.
Heb een kuur en ben angstig om die capsules te slikken en voor de ergste bijwerkingen die ze moeten vermelden in de bijsluiter..daarnaast moet ik verdere onderzoeken en als hypochonder kan/kon ik daar flink over stressen.

Maar het gaat eigenlijk vrij rustig allemaal. Heb boodschappen besteld, heb wat kleding besteld, een boek gekocht en een extra streamingsdienst aangezet. Ziek zijn kost wel geld zie ik nu hahaha grapje.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik denk zeker niet dat paniekaanvallen een psychische oorzaak hebben. Ze hebben voorzover ik weet een puur lichamelijke oorzaak. Je stresssysteem reageert namelijk overactief.
De klachten komen naar voren op:
- Psychisch gebied (zoals angst)
- Gedragsmatig (vermijden)
- Lichamelijk (hartklachten etc)

De reden waarom je stresssysteem overactief reageert is bij iedereen verschillend.

Ik ben cognitief gedragstherapeutisch werker en heb geleerd dat je de paniekaanvallen te lijf kunt gaan met exposure en G schema's. Er bestaat een fantastisch protocol waar ik echt mensen mee heb kunnen helpen. Wat welmzeker is, is dat het niet helpt is situaties die angst oproepen te vermijden.

Dat voorzover de theorie. Ik had zel paniekaanvallen tijdens mijn burnout. Zodra ik meer deed dan eigenlijk kon kreeg ik een paniekaanval. Ik werd dan overspoeld door een enorme angst (wist niet waarvoor) en kreeg hartkloppingen, pijn op de borst etc.bZe zijn met de tijd gelukkig overgegaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Tientje schreef:
03-09-2023 17:58
Ik denk zeker niet dat paniekaanvallen een psychische oorzaak hebben. Ze hebben voorzover ik weet een puur lichamelijke oorzaak. Je stresssysteem reageert namelijk overactief.
De klachten komen naar voren op:
- Psychisch gebied (zoals angst)
- Gedragsmatig (vermijden)
- Lichamelijk (hartklachten etc)

De reden waarom je stresssysteem overactief reageert is bij iedereen verschillend.

Ik ben cognitief gedragstherapeutisch werker en heb geleerd dat je de paniekaanvallen te lijf kunt gaan met exposure en G schema's. Er bestaat een fantastisch protocol waar ik echt mensen mee heb kunnen helpen. Wat welmzeker is, is dat het niet helpt is situaties die angst oproepen te vermijden.

Dat voorzover de theorie. Ik had zel paniekaanvallen tijdens mijn burnout. Zodra ik meer deed dan eigenlijk kon kreeg ik een paniekaanval. Ik werd dan overspoeld door een enorme angst (wist niet waarvoor) en kreeg hartkloppingen, pijn op de borst etc.bZe zijn met de tijd gelukkig overgegaan.
Niet iedereen is gebaat bij G schema's en exposure. Zeker bij vrouwen van een bepaalde leeftijd kun je bijvoorbeeld aan hormonen denken.

Exposure, G schema's en cognitieve gedragstherapie deed hier geen reet.

Ik zou zeggen: als je cognitief gedragstherapeutisch werker bent, zou ik me hier zeker eens in verdiepen.

Je stellingname dat paniekaanvallen niet psychisch zijn, maar een lichamelijke oorzaak hebben, vind ik onbegrijpelijk. Zeker vanuit jouw vakgebied.
Tientje schreef:
03-09-2023 17:58
Ik denk zeker niet dat paniekaanvallen een psychische oorzaak hebben. Ze hebben voorzover ik weet een puur lichamelijke oorzaak. Je stresssysteem reageert namelijk overactief.
De klachten komen naar voren op:
- Psychisch gebied (zoals angst)
- Gedragsmatig (vermijden)
- Lichamelijk (hartklachten etc)

De reden waarom je stresssysteem overactief reageert is bij iedereen verschillend.

Ik ben cognitief gedragstherapeutisch werker en heb geleerd dat je de paniekaanvallen te lijf kunt gaan met exposure en G schema's. Er bestaat een fantastisch protocol waar ik echt mensen mee heb kunnen helpen. Wat welmzeker is, is dat het niet helpt is situaties die angst oproepen te vermijden.

Dat voorzover de theorie. Ik had zel paniekaanvallen tijdens mijn burnout. Zodra ik meer deed dan eigenlijk kon kreeg ik een paniekaanval. Ik werd dan overspoeld door een enorme angst (wist niet waarvoor) en kreeg hartkloppingen, pijn op de borst etc.bZe zijn met de tijd gelukkig overgegaan.
Dus ze kunnen wel puur psychisch zijn... Ik weet zeker dat ze bij mij een psychische oorzaak hebben, waarop een lichamelijke stressreactie volgt. En bij mij werkt exposure toch echt niet: het voorkomt wel dat ik straatvrees krijg, maar het voorkomt de paniekaanvallen an sich niet, hoor.

Denk jij dan ook dat een burnout ook puur lichamelijk is?
Alle reacties Link kopieren Quote
Mia schreef:
03-09-2023 22:26
Dus ze kunnen wel puur psychisch zijn... Ik weet zeker dat ze bij mij een psychische oorzaak hebben, waarop een lichamelijke stressreactie volgt. En bij mij werkt exposure toch echt niet: het voorkomt wel dat ik straatvrees krijg, maar het voorkomt de paniekaanvallen an sich niet, hoor.

Denk jij dan ook dat een burnout ook puur lichamelijk is?
Het mechanisme achter een paniekaanval is puur lichamelijk. De reden er achter kan psychisch zijn, maar ook een andere oorzaak hebben.

Ja, ik denk inderdaad dat een Burnout een puur lichamelijk probleem is. Voor informatie hierover kun je eens rondsnuffelen op de website van het CSR centrum.
Ja, het mechanisme is deels lichamelijk. Maar jij schrijft in je eerdere post dat de oorzaak lichamelijk is en dat is dus niet zo: zoals je hier schrijft kan de reden erachter (ik neem aan dat je oorzaak bedoelt?) psychisch zijn. Maw, de oorzaak kan psychisch zijn en die slingert de hormoonhuishouding aan wat leidt tot een paniekaanval.

Ik ken die CSR theorie en vind die ook heel aannemelijk, maar de hele discussie over burnout is te ingewikkeld voor mij: mijn eerste psycholoog vindt bijvoorbeeld dat burnout überhaupt niet bestaat (hij bedoelt niet dat de symptomen niet bestaan, maar dat al die symptomen niet in één burnout model te voegen zijn) en daar zijn ook weer goede argumenten voor te verzinnen. Ik vind dat ook wel een interessant standpunt.

Ik vroeg me gewoon af hoe jij daar naar keek!
Alle reacties Link kopieren Quote
Tientje schreef:
04-09-2023 07:40
Het mechanisme achter een paniekaanval is puur lichamelijk. De reden er achter kan psychisch zijn, maar ook een andere oorzaak hebben.

Ja, ik denk inderdaad dat een Burnout een puur lichamelijk probleem is. Voor informatie hierover kun je eens rondsnuffelen op de website van het CSR centrum.
Een burnout een puur lichamelijk probleem? Heel, heel merkwaardig. En ongeloofwaardig.

Als paniekaanvallen en burnout klachten een lichamelijke oorzaak hebben, waar hebben we dan al die psychologen voor nodig? Waarom bezoeken we dan geen arts/specialist in een ziekenhuis?

Sorry , maar wat een dom geneuzel.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik krijg paniek/ angstaanvallen omdat ik een afspraak heb. Of etentje. Of ziekenhuisbezoek. Of theater/ bioscoop. Of zoals nu : mijn hond krijgt operatie met lange revalidatie.

Op vakantie gaan is voor mij verschrikkelijk.
Weken ervoor al paniek. Dag van terugreis laatste keer heel ziek.

Bij mij slaat het naar binnen: ik ga dood van de angst, hartkloppingen, duizelig, misselijk, benauwd. Niemand die iets ziet( misschien mezelf aangeleerd)
Wel last van plotselinge diarree. Waardoor ik vertrouwen in lijf kwijt was.

Wat ik doe: als ik dag wegga, neem ik diarree remmer in. Altijd een Oxazepam mee.( ik slik er hoogstens 20 per jaar)
Avond van tevoren wel een Diazepam( misschien 10 per jaar?)
Meld het als ik iets heel spannend vind.

En ga toch regelmatig naar theater. Eerste keren hartkloppingen en weg willen lopen.
Nu boek ik steeds de stoelen waar ik me veilig voel. Meestal eerste rij balkon.
En zorg ik dat als ik ergens heen ga, er vroeg ben, zodat de drukte langzaam om me heen ontstaat ipv de drukte in gaan.

Ik doe en kan niet alles wat ik zou willen.
Maar doe nu wel aardig wat. Het geeft me ook een boost,trots gevoel.
Mensen die mij zien en zelfs kennen, hebben geen idee dat ik een paniek- persoon ben, en soms echt doodga van binnen. Hooguit wat stil.
Ik ben al ouder, en dit ben ik. Het hoort nu bij mij. Soms eenzaam.
Een baan lukt niet, ik zou elke nacht ziek zijn.
Gelukkig een man met goed inkomen.Maar je telt niet echt mee in deze wereld als je niet werkt.

Ik ga dus regelmatig de uitdaging aan. Soms lukt het niet, maar vaker wel. En dat maakt het leven wel wat leuker.
Alle reacties Link kopieren Quote
kiddootje schreef:
08-09-2023 14:34
Ik krijg paniek/ angstaanvallen omdat ik een afspraak heb. Of etentje. Of ziekenhuisbezoek. Of theater/ bioscoop. Of zoals nu : mijn hond krijgt operatie met lange revalidatie.

Op vakantie gaan is voor mij verschrikkelijk.
Weken ervoor al paniek. Dag van terugreis laatste keer heel ziek.

Bij mij slaat het naar binnen: ik ga dood van de angst, hartkloppingen, duizelig, misselijk, benauwd. Niemand die iets ziet( misschien mezelf aangeleerd)
Wel last van plotselinge diarree. Waardoor ik vertrouwen in lijf kwijt was.

Wat ik doe: als ik dag wegga, neem ik diarree remmer in. Altijd een Oxazepam mee.( ik slik er hoogstens 20 per jaar)
Avond van tevoren wel een Diazepam( misschien 10 per jaar?)
Meld het als ik iets heel spannend vind.

En ga toch regelmatig naar theater. Eerste keren hartkloppingen en weg willen lopen.
Nu boek ik steeds de stoelen waar ik me veilig voel. Meestal eerste rij balkon.
En zorg ik dat als ik ergens heen ga, er vroeg ben, zodat de drukte langzaam om me heen ontstaat ipv de drukte in gaan.

Ik doe en kan niet alles wat ik zou willen.
Maar doe nu wel aardig wat. Het geeft me ook een boost,trots gevoel.
Mensen die mij zien en zelfs kennen, hebben geen idee dat ik een paniek- persoon ben, en soms echt doodga van binnen. Hooguit wat stil.
Ik ben al ouder, en dit ben ik. Het hoort nu bij mij. Soms eenzaam.
Een baan lukt niet, ik zou elke nacht ziek zijn.
Gelukkig een man met goed inkomen.Maar je telt niet echt mee in deze wereld als je niet werkt.

Ik ga dus regelmatig de uitdaging aan. Soms lukt het niet, maar vaker wel. En dat maakt het leven wel wat leuker.
heel herkenbaar...de voorzorgsmaatregelen ,de diarree maakt het ook zo lastig..

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven