Gezondheid
alle pijlers
HPV Positief met zelftest
maandag 24 augustus 2020 om 14:50
Hallo allemaal,
Ik ben 37 jaar en ik heb nog nooit in mijn leven een uitstrijkje laten maken omdat ik bang was.
Op aandringen van mensen heb ik uiteindelijk toch maar de zelftest aangevraagd bij het bevolkingsonderzoek, voor de zekerheid toch maar een keer na laten kijken want mijn moeder heeft op deze leeftijd ook (beginstadium) baarmoederhalskanker gehad.
Ze testen dus alleen of je het hpv virus hebt. En dan heb je een verhoogd risico op baarmoederhalskanker en moet je alsnog een uitstrijkje laten doen bij de huisarts.
Op de 100 vrouwen zijn er 9 die hpv positief worden getest. En van die 9 zijn er 3 met (beginnende) baarmoederhalskanker.
En natuurlijk kreeg ik zaterdag een brief van het bevolkingsonderzoek dat ze het hpv virus bij mij hebben gevonden...
Dus ik vanmorgen gelijk de huisarts gebeld voor een uitstrijkje te laten maken,nu kan ik pas volgende week dinsdag terecht omdat ze geen testmateriaal meer hadden pff.
Nu moet ik dus nog 2 weken wachten voor ik weet of ik (beginnende) baarmoederhalskanker heb of onrustige cellen...
Ik ben een mega hypochonder en ook heel bang voor de dood. Ik heb al veel mensen zien gaan en dat is mijn grootste angst.
Hoe kom ik die 2 weken door tot ik de uitslag heb? Ik word gek van mezelf. Ik kan aan niks anders meer denken.
Ik weet dat er ergere dingen zijn, maar heeft iemand ook wel eens een positieve hpv test gehad en wat gebeurde er daarna?
Is het raar dat ik de huisarts bel voor een afspraak om erover te praten? Of is dat een beetje overdreven? Misschien is er wel niets aan de hand.
Maar ik vind het raar. Ik heb al 8 jaar een relatie. Dus dan zou dat virus al minstens 8 jaar zitten te broeien.
Nu kan ik mezelf wel voor mijn kop slaan.. waarom ben ik niet gewoon voor een uitstrijkje gegaan, dan had ik nu al geweten welke pap het was ipv nog 2 weken onzekerheid. En waarom heb ik dit niet gewoon netjes gedaan op mijn 30e en 35e... Straks is het mis en is het allemaal mijn eigen schuld omdat ik zo nodig mijn kop in het zand moest steken. Of ben ik gewoon een enorme paniekzaaier? Help!
Ik ben 37 jaar en ik heb nog nooit in mijn leven een uitstrijkje laten maken omdat ik bang was.
Op aandringen van mensen heb ik uiteindelijk toch maar de zelftest aangevraagd bij het bevolkingsonderzoek, voor de zekerheid toch maar een keer na laten kijken want mijn moeder heeft op deze leeftijd ook (beginstadium) baarmoederhalskanker gehad.
Ze testen dus alleen of je het hpv virus hebt. En dan heb je een verhoogd risico op baarmoederhalskanker en moet je alsnog een uitstrijkje laten doen bij de huisarts.
Op de 100 vrouwen zijn er 9 die hpv positief worden getest. En van die 9 zijn er 3 met (beginnende) baarmoederhalskanker.
En natuurlijk kreeg ik zaterdag een brief van het bevolkingsonderzoek dat ze het hpv virus bij mij hebben gevonden...
Dus ik vanmorgen gelijk de huisarts gebeld voor een uitstrijkje te laten maken,nu kan ik pas volgende week dinsdag terecht omdat ze geen testmateriaal meer hadden pff.
Nu moet ik dus nog 2 weken wachten voor ik weet of ik (beginnende) baarmoederhalskanker heb of onrustige cellen...
Ik ben een mega hypochonder en ook heel bang voor de dood. Ik heb al veel mensen zien gaan en dat is mijn grootste angst.
Hoe kom ik die 2 weken door tot ik de uitslag heb? Ik word gek van mezelf. Ik kan aan niks anders meer denken.
Ik weet dat er ergere dingen zijn, maar heeft iemand ook wel eens een positieve hpv test gehad en wat gebeurde er daarna?
Is het raar dat ik de huisarts bel voor een afspraak om erover te praten? Of is dat een beetje overdreven? Misschien is er wel niets aan de hand.
Maar ik vind het raar. Ik heb al 8 jaar een relatie. Dus dan zou dat virus al minstens 8 jaar zitten te broeien.
Nu kan ik mezelf wel voor mijn kop slaan.. waarom ben ik niet gewoon voor een uitstrijkje gegaan, dan had ik nu al geweten welke pap het was ipv nog 2 weken onzekerheid. En waarom heb ik dit niet gewoon netjes gedaan op mijn 30e en 35e... Straks is het mis en is het allemaal mijn eigen schuld omdat ik zo nodig mijn kop in het zand moest steken. Of ben ik gewoon een enorme paniekzaaier? Help!
mirvala wijzigde dit bericht op 24-08-2020 14:55
10.64% gewijzigd
dinsdag 8 september 2020 om 14:32
Je hoeft je echt geen zorgen te maken hoor! De uitstrijkjes zijn er juist voor om in een vroeg stadium eventuele afwijkingen op te sporen. En Hpv betekent niet eens dat er sprake hoeft te zijn van afwijkingen.
Ik heb Hpv, en bij mij werden sterk afwijkende cellen ontdekt (CIN 3). Die zijn van de week middels een lis weggehaald. Zélfs als je dat zou blijken te hebben is er dus nog geen man overboord.
Ik heb Hpv, en bij mij werden sterk afwijkende cellen ontdekt (CIN 3). Die zijn van de week middels een lis weggehaald. Zélfs als je dat zou blijken te hebben is er dus nog geen man overboord.
dinsdag 8 september 2020 om 15:15
Dat heb ik ook altijd. Behoorlijk gevoelig en altijd behoorlijk wat bloeden. Ik ga dan ook altijd al standaard met een maandverbandje in mijn ondergoed.Mirvala schreef: ↑02-09-2020 08:24Hoi allemaal,
gisteren heb ik het uitstrijkje gehad.
Het viel best tegen. Het deed pijn en het begon aardig te bloeden. Dus daar ben ik heel erg van geschrokken en haal me gelijk weer de meest erge scenario's in mijn hoofd.
Het bloeden is nu gelukkig bijna over. Nu wachten op de uitslag. Ik ben echt doodsbang
Dat zegt helemaal niets , zoals ik al eerder schreef ik mag over 10 jaar terug komen.
Blijf in jezelf geloven !
woensdag 9 september 2020 om 14:17
zaterdag 12 september 2020 om 17:42
Bedankt voor jullie lieve en bemoedigende woorden!
Hier helaas nog geen uitslag.
Ik had vrijdag nog even gebeld naar de huisarts voor de zekerheid, maar ze hadden nog niks binnen. Ik moet toch wel 3 tot 4 weken aanhouden zei ze. Moesten jullie ook zolang op de uitslag wachten? Het is nu bijna 2 weken na het uitstrijkje.
De zenuwen zitten nog steeds erg hoog.
Ik kan 22 sept pas terecht bij de psycholoog. Zoveel spanningen elke dag
Hier helaas nog geen uitslag.
Ik had vrijdag nog even gebeld naar de huisarts voor de zekerheid, maar ze hadden nog niks binnen. Ik moet toch wel 3 tot 4 weken aanhouden zei ze. Moesten jullie ook zolang op de uitslag wachten? Het is nu bijna 2 weken na het uitstrijkje.
De zenuwen zitten nog steeds erg hoog.
Ik kan 22 sept pas terecht bij de psycholoog. Zoveel spanningen elke dag
zaterdag 12 september 2020 om 18:31
Jemig, wat duurt dat lang zeg.
Ik heb ooit ook hpv gehad, pap3a. Dus toen kwam er wel een vervolg. Eerst een biopt, waarbij ze een stukje baarmoerslijmvlies weghalen (of zoiets). En daarna een laserbehandeling waarbij de foute cellen werden weggelaserd. Daarna was alles weer oké en het is gelukkig nooit tot kanker uitgegroeid.
Sterkte met wachten!
Ik heb ooit ook hpv gehad, pap3a. Dus toen kwam er wel een vervolg. Eerst een biopt, waarbij ze een stukje baarmoerslijmvlies weghalen (of zoiets). En daarna een laserbehandeling waarbij de foute cellen werden weggelaserd. Daarna was alles weer oké en het is gelukkig nooit tot kanker uitgegroeid.
Sterkte met wachten!
zaterdag 12 september 2020 om 20:59
Het klinkt misschien wat kort door de bocht en eenvoudig gezegd, maar... Laat het rusten.
Laat het rusten, omdat erover piekeren je op geen enkele manier zal helpen.
Laat het rusten, omdat erover piekeren het probleem niet ineens weg zal doen gaan.
Laat het rusten, omdat je - in het meest slechte geval - je energie straks nog misschien wel harder nodig zult hebben.
Echt... Ik ben een piekeraar eerste orde. Altijd geweest. Zie altijd beren op de weg. Maar ik adem een paar keer flink in en uit, leg me neer bij de situatie, hoop op het beste en probeer er zo min mogelijk bij stil te staan.
maandag 14 september 2020 om 08:19
Ja, zeker. Een uitstrijkje test sowieso niet 100% van je cellen, maar slechts 75% meen ik me te herinneren. Je kunt dus een normale uitslag hebben en toch hpv hebben
Overigens - misschien heb ik er overheen gelezen, maar ik meen van mijn gynaecoloog te begrijpen dat ze niet testen op de virus zelf, maar of er afwijkende/veranderende cellen zijn. (hoogst waarschijnlijk is de oorzaak dan inderdaad HPV, maar niet perse.) Je kunt ook HPV hebben maar geen afwijkende cellen. Vergelijk het bijv met het herpes virus - wel eentje die je in de gaten moet houden.
maandag 14 september 2020 om 08:30
Hi Mirvala.. allereerst, ik begrijp precies hoe je je voelt..
Je denkt er de hele dag aan, wat als wat als..
vreselijk machteloos gevoel.
Probeer rustig te blijven al is dat erg lastig.
Ik heb begin Maart een uitstrijkje laten maken na maanden buikpijn te hebben gehad en pijn bij de intimiteit..
Na 2 volle weken pas de uitslag; Pap3B Cin 3 + HPV positief.
Ernstige afwijkingen in de cellen, ze noemen dat ookwel “beginnend” baarmoederhals kanker.
Vanaf dan kom je in een wervelwind van emoties en hoop je alleen maar dat alle cellen z.s.m. weg worden gehaald.
Ik mocht gelukkig een week later al komen en daar hebben ze alles d.m.v een Lisexcisie weg kunnen halen. (Viel me achteraf wel mee trouwens)
Na een half jaar mocht ik weer een uitstrijkje laten afnemen. Dit heb ik na 3-4 maanden laten doen omdat ik bang was dat het weer terug was.
Toen Cin 1 uitslag en HPV negatief!
Recent mocht ik weer naar de gynaecoloog voor onderzoek en uitstrijkje en wederom ook álles oke!
In alle eerlijkheid; deze ervaring heeft me wel een beetje een knauw gegeven, ben me veel bewuster van het feit dat het me dus wel kan overkomen. Maakt me alleen maar nog alerter op bepaalde kwaaltjes of bultjes (borsten bijv) en ik ga daarmee ook direct naar de dokter.
Ik wil je heel veel sterkte wensen en wens je gezondheid toe (L)
Mocht je vragen hebben mag je me altijd een pb sturen. Xxx
Je denkt er de hele dag aan, wat als wat als..
vreselijk machteloos gevoel.
Probeer rustig te blijven al is dat erg lastig.
Ik heb begin Maart een uitstrijkje laten maken na maanden buikpijn te hebben gehad en pijn bij de intimiteit..
Na 2 volle weken pas de uitslag; Pap3B Cin 3 + HPV positief.
Ernstige afwijkingen in de cellen, ze noemen dat ookwel “beginnend” baarmoederhals kanker.
Vanaf dan kom je in een wervelwind van emoties en hoop je alleen maar dat alle cellen z.s.m. weg worden gehaald.
Ik mocht gelukkig een week later al komen en daar hebben ze alles d.m.v een Lisexcisie weg kunnen halen. (Viel me achteraf wel mee trouwens)
Na een half jaar mocht ik weer een uitstrijkje laten afnemen. Dit heb ik na 3-4 maanden laten doen omdat ik bang was dat het weer terug was.
Toen Cin 1 uitslag en HPV negatief!
Recent mocht ik weer naar de gynaecoloog voor onderzoek en uitstrijkje en wederom ook álles oke!
In alle eerlijkheid; deze ervaring heeft me wel een beetje een knauw gegeven, ben me veel bewuster van het feit dat het me dus wel kan overkomen. Maakt me alleen maar nog alerter op bepaalde kwaaltjes of bultjes (borsten bijv) en ik ga daarmee ook direct naar de dokter.
Ik wil je heel veel sterkte wensen en wens je gezondheid toe (L)
Mocht je vragen hebben mag je me altijd een pb sturen. Xxx
maandag 14 september 2020 om 12:25
Nou ik ben vanmorgen gebeld door de huisarts toen ik aan het werk was. Toen ik terug belde kreeg ik de assistente, die zei dat het niet goed was en mocht verder niks zeggen. De huisarts belt me vandaag terug.
Ik zit nu in de bus naar huis en probeer ondertussen een mega paniekaanval te onderdrukken...
Ik zit nu in de bus naar huis en probeer ondertussen een mega paniekaanval te onderdrukken...
maandag 14 september 2020 om 12:43
Och wat rot dat ze niet meteen meer kunnen zeggen! Ik begrijp je gevoel heel erg. Ik had toen ook dikke paniek. Vraag de dokter straks even goed wat voor afwijking er is gevonden, en wat dat betekent. In veel gevallen is het gewoon goed te behandelen, en betekent het slecht dat de cellen in de toekomst KUNNEN uitgroeien tot kanker als je er niks mee doet. Extra onderzoeken zijn dus alleen maar goed. Jammer dat het voor het gevoel alleen zo anders is! Sterkte!
maandag 14 september 2020 om 15:41
Jeetje meid wat spannend. Ik heb zelf ook een uitstrijkje gehad met de zelftest. Geen HPV werd er gezegd. Daarna voor een koperspiraal naar de huisarts geweest en dat bloedde ook ontzettend. Ze zei dat mijn baarmoedermond er vreemd uitzag. Daarna naar het ziekenhuis geweest en hebben ze een stukje baarmoederhals weggehaald. Het wachten was toen killing! Ik weet dus ongeveer wel wat voor spanning je meemaakt. Probeer rustig te blijven, er is toch niets wat je nu kunt doen. Knuffel!
maandag 14 september 2020 om 23:19
Nou het was dus WEL goed pffff stomme assistente.
Het was pap 1 en die assistente heeft me voor niks zenuwachtig zitten maken.
Bleek met 'niet goed' dat ze het hpv virus bedoelde, ja hè hè dat wist ik al doos. Spanning liep zo hoog op dat ik niet meer kon stoppen met trillen.
Er was ook gezegd dat ik alleen gebeld zou worden als het niet goed zou zijn en als ik dan terug bel en de assistente zegt dat het niet goed is en ze niks mag zeggen omdat de huisarts dat zelf wil doen dan schrik je wel.
Ik ben daar echt boos over. Maar ja kan niet boos blijven want alles is GOED
er is een last van mijn schouders gevallen en ik vind mezelf een ontzettende aansteller maar ik ben dolgelukkig. Zo druk gemaakt voor niks. Over een half jaar weer een controle uitstrijkje.
Toch apart dat je na een monogame relatie van 8 jaar hpv blijkt te hebben.
Binnenkort starten bij de psycholoog met gesprekken want met mijn negatieve manier van denken maak ik meer kapot dan me lief is.
(Mijn vriend is ondertussen ook half overspannen
)
Het was pap 1 en die assistente heeft me voor niks zenuwachtig zitten maken.
Bleek met 'niet goed' dat ze het hpv virus bedoelde, ja hè hè dat wist ik al doos. Spanning liep zo hoog op dat ik niet meer kon stoppen met trillen.
Er was ook gezegd dat ik alleen gebeld zou worden als het niet goed zou zijn en als ik dan terug bel en de assistente zegt dat het niet goed is en ze niks mag zeggen omdat de huisarts dat zelf wil doen dan schrik je wel.
Ik ben daar echt boos over. Maar ja kan niet boos blijven want alles is GOED
er is een last van mijn schouders gevallen en ik vind mezelf een ontzettende aansteller maar ik ben dolgelukkig. Zo druk gemaakt voor niks. Over een half jaar weer een controle uitstrijkje.Toch apart dat je na een monogame relatie van 8 jaar hpv blijkt te hebben.
Binnenkort starten bij de psycholoog met gesprekken want met mijn negatieve manier van denken maak ik meer kapot dan me lief is.
(Mijn vriend is ondertussen ook half overspannen
)
maandag 14 september 2020 om 23:27
Ja dat vond ik ook belachelijk. Ik was echt boos. Eerst zei ze dat ze het niet mocht zeggen en toen ik na een uur terug belde zei ze dat ze niet wist wat wat al die cijfertjes en letters betekenden WTF
dus ik vroeg of er niet iemand was die het wel wist of dat ze kon doorverbinden met de huisarts. Na lang gesteggel en overleg met collega's vroeg ik of ze dan in ieder geval kon zeggen welke pap het was, zei ze pap 1. Dus ik zei dat is toch gewoon goed? Ja ja bla bla vaag gedoe.Uiteindelijk terug gebeld met de mededeling dat het echt pap 1 was en ik me echt geen zorgen hoef te maken.
Maar wil toch wel graag die brief zien voor de zekerheid na dit rare gedoe
maandag 14 september 2020 om 23:30
Ja dat wachten maakt je soms gek.Vlamtosti schreef: ↑14-09-2020 15:41Jeetje meid wat spannend. Ik heb zelf ook een uitstrijkje gehad met de zelftest. Geen HPV werd er gezegd. Daarna voor een koperspiraal naar de huisarts geweest en dat bloedde ook ontzettend. Ze zei dat mijn baarmoedermond er vreemd uitzag. Daarna naar het ziekenhuis geweest en hebben ze een stukje baarmoederhals weggehaald. Het wachten was toen killing! Ik weet dus ongeveer wel wat voor spanning je meemaakt. Probeer rustig te blijven, er is toch niets wat je nu kunt doen. Knuffel!
Hoe is het toen bij jou afgelopen?
maandag 14 september 2020 om 23:37
Heb je de test ondertussen gedaan dikkerdjedap?dikkerdjedap schreef: ↑09-09-2020 14:17Sterkte met wachten. Ik hoop dat het allemaal goed uitpakt! En.... mijn zelftest ligt nog boven. Laten liggen vanwege capaciteitsproblemen maar ik begrijp uit jouw post dat het weer kan. Zal dan maar eens insturen! Hou ons op de hoogte van de uitslag en zet m op!
maandag 14 september 2020 om 23:43
Blackwater schreef: ↑14-09-2020 08:30Hi Mirvala.. allereerst, ik begrijp precies hoe je je voelt..
Je denkt er de hele dag aan, wat als wat als..
vreselijk machteloos gevoel.
Probeer rustig te blijven al is dat erg lastig.
Ik heb begin Maart een uitstrijkje laten maken na maanden buikpijn te hebben gehad en pijn bij de intimiteit..
Na 2 volle weken pas de uitslag; Pap3B Cin 3 + HPV positief.
Ernstige afwijkingen in de cellen, ze noemen dat ookwel “beginnend” baarmoederhals kanker.
Vanaf dan kom je in een wervelwind van emoties en hoop je alleen maar dat alle cellen z.s.m. weg worden gehaald.
Ik mocht gelukkig een week later al komen en daar hebben ze alles d.m.v een Lisexcisie weg kunnen halen. (Viel me achteraf wel mee trouwens)
Na een half jaar mocht ik weer een uitstrijkje laten afnemen. Dit heb ik na 3-4 maanden laten doen omdat ik bang was dat het weer terug was.
Toen Cin 1 uitslag en HPV negatief!
Recent mocht ik weer naar de gynaecoloog voor onderzoek en uitstrijkje en wederom ook álles oke!
In alle eerlijkheid; deze ervaring heeft me wel een beetje een knauw gegeven, ben me veel bewuster van het feit dat het me dus wel kan overkomen. Maakt me alleen maar nog alerter op bepaalde kwaaltjes of bultjes (borsten bijv) en ik ga daarmee ook direct naar de dokter.
Ik wil je heel veel sterkte wensen en wens je gezondheid toe (L)
Mocht je vragen hebben mag je me altijd een pb sturen. Xxx
dinsdag 15 september 2020 om 08:42
Nou wat stom! Gelukkig gewoon goed dus!
Als je niet eerder een uitstrijkje had weet je ook niet of je hpv al had. Maar hpv kan ook latent aanwezig zijn. Je kan het al veel eerder opgelopen hebben of je vriend heeft het.
Als je niet eerder een uitstrijkje had weet je ook niet of je hpv al had. Maar hpv kan ook latent aanwezig zijn. Je kan het al veel eerder opgelopen hebben of je vriend heeft het.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
