Gezondheid
alle pijlers
iemand bekend met hartfalen?
dinsdag 12 juni 2007 om 15:10
Hallo,
Sinds vorig jaar heeft mijn vader hartfalen (tenminste, toen is de diagnose gesteld). Vorig jaar maart is hij even opgenomen geweest (door vocht in longen, benen enz. dus verschrikkelijk kortademig) en afgelopen maart dus weer. Deze keer een stuk langer en tijdens de ziekenhuisopname werd het eerst erger, toen minder. Nu is hij al een maand of 2 thuis, en gaat het eigenlijk helemaal niet zo goed. Hij heeft hartfalen gekregen door een te hoge bloeddruk (heeft hij vanaf zn 20e al, hij is nu 58) en daarbij heeft hij diabetes type 2, sinds zijn 40e ongeveer.
Hij krijgt een behoorlijke berg medicijnen, maar toch gaat het niet goed. Zijn longen zaten na opname nog steeds vol, maar ze hadden 1 punctie gedaan, vocht afgetapt en daarna wilden ze het niet nog eens doen ivm infectiegevaar. Nog steeds wil de longarts niet een punctie doen, maar dmv diuretica de boel laten afnemen, wat dus niet voldoende werkt.
Mijn vader is superslap, kan 20 meter lopen voordat hij ter aarde stort, ziet bleek en is duizelig. Hij durft niet eens te gaan douchen omdat hij bang is dat hij zal vallen (is vorige week ook gebeurd toen hij naar de keuken liep). Daarbij is hij sinds de opname 20 kg afgevallen, waardoor hij echt veeeel te mager is. Ook kan hij af en aan warrig zijn, maar ik merk dat dat wel weer wat beter gaat (hij kwam steeds niet op woorden en zo).
Morgen gaan we weer naar de hartfalenpoli, maar weet nu al dat we rustig weer zonder enige oplossing worden weggestuurd. Heel frustrerend. De arts die hij nu heeft vind ikzelf ook absoluut niet geinteresseerd, is zelf zo warrig als wat, bovendien in de 70 en denkt meer aan zijn koffiepauze dan aan mijn vader...dit is een vervangend arts waar ook mijn schoonvader bij loopt, die hetzelfde probleem had. Die moest met spoed gedotterd worden, bleek na second opinion, terwijl meneer de vervanger een volgende afspraak (waarin woorden voor daden stonden) voor over 2 maanden gepland had...weinig vertrouwen dus, maar ja, je moet het er maar mee doen.
Weet iemand hoe we mijn vader weer enigszins kunnen oplappen, zodat hij weer de normale dagelijkse dingetjes kan oppakken? Beweging is eigenlijk geen optie, omdat hij al wit wegtrekt als hij naar de wc loopt. Echt heel erg vervelend dit, om je vader zo te zien tobben en je er niets aan kan doen.
Sinds vorig jaar heeft mijn vader hartfalen (tenminste, toen is de diagnose gesteld). Vorig jaar maart is hij even opgenomen geweest (door vocht in longen, benen enz. dus verschrikkelijk kortademig) en afgelopen maart dus weer. Deze keer een stuk langer en tijdens de ziekenhuisopname werd het eerst erger, toen minder. Nu is hij al een maand of 2 thuis, en gaat het eigenlijk helemaal niet zo goed. Hij heeft hartfalen gekregen door een te hoge bloeddruk (heeft hij vanaf zn 20e al, hij is nu 58) en daarbij heeft hij diabetes type 2, sinds zijn 40e ongeveer.
Hij krijgt een behoorlijke berg medicijnen, maar toch gaat het niet goed. Zijn longen zaten na opname nog steeds vol, maar ze hadden 1 punctie gedaan, vocht afgetapt en daarna wilden ze het niet nog eens doen ivm infectiegevaar. Nog steeds wil de longarts niet een punctie doen, maar dmv diuretica de boel laten afnemen, wat dus niet voldoende werkt.
Mijn vader is superslap, kan 20 meter lopen voordat hij ter aarde stort, ziet bleek en is duizelig. Hij durft niet eens te gaan douchen omdat hij bang is dat hij zal vallen (is vorige week ook gebeurd toen hij naar de keuken liep). Daarbij is hij sinds de opname 20 kg afgevallen, waardoor hij echt veeeel te mager is. Ook kan hij af en aan warrig zijn, maar ik merk dat dat wel weer wat beter gaat (hij kwam steeds niet op woorden en zo).
Morgen gaan we weer naar de hartfalenpoli, maar weet nu al dat we rustig weer zonder enige oplossing worden weggestuurd. Heel frustrerend. De arts die hij nu heeft vind ikzelf ook absoluut niet geinteresseerd, is zelf zo warrig als wat, bovendien in de 70 en denkt meer aan zijn koffiepauze dan aan mijn vader...dit is een vervangend arts waar ook mijn schoonvader bij loopt, die hetzelfde probleem had. Die moest met spoed gedotterd worden, bleek na second opinion, terwijl meneer de vervanger een volgende afspraak (waarin woorden voor daden stonden) voor over 2 maanden gepland had...weinig vertrouwen dus, maar ja, je moet het er maar mee doen.
Weet iemand hoe we mijn vader weer enigszins kunnen oplappen, zodat hij weer de normale dagelijkse dingetjes kan oppakken? Beweging is eigenlijk geen optie, omdat hij al wit wegtrekt als hij naar de wc loopt. Echt heel erg vervelend dit, om je vader zo te zien tobben en je er niets aan kan doen.
dinsdag 12 juni 2007 om 17:51
Ik werk als verpleegkundige op afdeling cardiologie en heb enig verstand van hartfalen...Maar als hij er zo slecht aan toe is als jij omschrijft...dan zou ik snel actie ondernemen. Wat is er gezegd tijdens zijn laatste ziekenhuisopname? Vonden ze dat hij opgeknapt was? Hebben ze wat gezegd over de mate van zijn hartfalen, wat jullie mochten verwachten van zijn herstel? Als jullie morgen naar de hartfalenpoli gaan lijkt het me wijs om te eisen dat hij verder onderzocht wordt.
Schrijf al zijn klachten op die zijn gebleven/opgetreden/verergerd sinds zijn laatste opname en neem dit mee. Stel daarnaast ook kritische vragen en wees niet te aardig. Je vaders gezondheid is niet best en je mag daarom duidelijkheid eisen. Eis dat hij wordt gezien door een cardioloog (liefst een andere dan zijn eigen).
Wat vrage die je zou kunnen stellen om meer duidelijkheid te krijgen:
Heeft hij last van hartritmestoornissen? Ze kunnen zo een hartfimpje maken en deze beoordelen.
Is zijn hartfalen verergerd? Hoe zit het met zijn hartkleppen? Dat kunnen ze beoordelen door een echo van zijn hart te laten maken.
Hoe zit het met het vocht in zijn longen? Een rontgenfoto laten maken lijkt me wel op zijn plaats gezien zijn klachten.
Hoe komt het dat hij zo vreselijk is afgevallen? Krijgt hij niet veel te veel diuretica? Of ligt de oorzaak ergens anders (wat dus nader onderzocht dient te worden).
Succes.
Schrijf al zijn klachten op die zijn gebleven/opgetreden/verergerd sinds zijn laatste opname en neem dit mee. Stel daarnaast ook kritische vragen en wees niet te aardig. Je vaders gezondheid is niet best en je mag daarom duidelijkheid eisen. Eis dat hij wordt gezien door een cardioloog (liefst een andere dan zijn eigen).
Wat vrage die je zou kunnen stellen om meer duidelijkheid te krijgen:
Heeft hij last van hartritmestoornissen? Ze kunnen zo een hartfimpje maken en deze beoordelen.
Is zijn hartfalen verergerd? Hoe zit het met zijn hartkleppen? Dat kunnen ze beoordelen door een echo van zijn hart te laten maken.
Hoe zit het met het vocht in zijn longen? Een rontgenfoto laten maken lijkt me wel op zijn plaats gezien zijn klachten.
Hoe komt het dat hij zo vreselijk is afgevallen? Krijgt hij niet veel te veel diuretica? Of ligt de oorzaak ergens anders (wat dus nader onderzocht dient te worden).
Succes.
dinsdag 12 juni 2007 om 20:55
Hoi Enigme,
Dank voor je bericht, ik vind het heel fijn om hier even over te sparren met iemand die hier ervaring mee heeft (de hartfalenpoli trekt toch zijn eigen plan waar ik echt niet veel vertrouwen in heb). Om je vragen te beantwoorden:
Wat is er gezegd tijdens zijn laatste ziekenhuisopname? Niet zoveel, hij heeft dik 6 weken in het zh gelegen en de cardioloog + longarts hadden zeg maar ruzie omdat ze met de vinger naar elkaar zaten te wijzen. Ik ben er in ieder geval niet veel wijzer van geworden toen, net zo min als mijn vader, die er al helemaal niets van snapt.
Vonden ze dat hij opgeknapt was? Toen hij het zh uitkwam was hij nog wel slap, maar was zo blij dat hij weer thuis was dat hij erg zijn best deed om het te laten slagen zeg maar.
Hebben ze wat gezegd over de mate van zijn hartfalen, wat jullie mochten verwachten van zijn herstel? Zij beweren dat hij hartfalen heeft in klasse II, maar als ik zo naar de symptomen kijk zou ik hem toch echt eerder in klasse V inschatten...over het herstel hebben ze gezegd dat door de diuretica de longen vanzelf minder vocht zouden hebben. Dat bleek ook wel uit de longfoto's van vorige maand, maar het verschil was wel minimaal vond ik. Maar ja, ik ben geen arts.
Als jullie morgen naar de hartfalenpoli gaan lijkt het me wijs om te eisen dat hij verder onderzocht wordt. Dat gaan we ook zeker doen!
Schrijf al zijn klachten op die zijn gebleven/opgetreden/verergerd sinds zijn laatste opname en neem dit mee. Stel daarnaast ook kritische vragen en wees niet te aardig. Je vaders gezondheid is niet best en je mag daarom duidelijkheid eisen. Eis dat hij wordt gezien door een cardioloog (liefst een andere dan zijn eigen). Dit heb ik al gedaan. Heb alle vragen die we hebben al opgeschreven en dit ga ik helemaal afwerken, ga niet weg voordat ik antwoord heb.
Heeft hij last van hartritmestoornissen? Ze kunnen zo een hartfimpje maken en deze beoordelen. Hartfilmpje heeft hij ook vorige maand nog gehad, maar heb ik niets over gehoord. Heb dus geen idee of hij stoornissen heeft. Zal ik morgen ook vragen!
Is zijn hartfalen verergerd? Hoe zit het met zijn hartkleppen? Dat kunnen ze beoordelen door een echo van zijn hart te laten maken. Voor zover ik weet is de spier verdikt door de hoge bloeddruk die hij al zolang heeft gehad, that's all. Ik vind, als ik naar hem kijk, dat hij heel snel achteruit gaat. Het is echt nog een klein dun hoopje vel met botten, niet meer de man met stevige buik en bolle wangen die ik ken. Ook loopt hij als een oud mannetje van 100. En dat is heel snel gegaan!
Hoe zit het met het vocht in zijn longen? Een rontgenfoto laten maken lijkt me wel op zijn plaats gezien zijn klachten. De longarts vond het voorlopig niet nodig om weer een foto te maken. In het uiterste geval wilde hij nog wel overwegen om nog een punctie te doen, mits 'de cardioloog zijn werk goed heeft gedaan en dat niet het gewenste resultaat geeft'. Hij had het ook over het plakken van de long of zoiets, maar dat wilde hij sowieso niet omdat het geen blijvende oplossing zou zijn of zo. Lekker duidelijk, not.
Hoe komt het dat hij zo vreselijk is afgevallen? Krijgt hij niet veel te veel diuretica? Of ligt de oorzaak ergens anders (wat dus nader onderzocht dient te worden). Dit denk ik dus ook, dat zijn medicatie niet helemaal goed is. Hij heeft een medicijn, bisoprololfumaraat, dat hij een jaar heeft geslikt, en nu ineens niet meer krijgt. Apotheek kon niet verklaren waarom niet, maar het stond niet op het lijstje van de cardioloog...das punt 1. Punt 2 is dat hij Furosemide in combinatie met Lisinopril krijgt. Na wat gegoogle heb ik gevonden dat lisinopril een kaliumsparend diureticum is. Ook krijgt hij extra kalium (Slow, 1 tablet per dag), maar als ik de bijsluiter van Lisi moet geloven mág dat helemaal niet in combinatie met elkaar. Zou het dus bijvoorbeeld zo kunnen zijn dat zijn kaliumgehalte te hoog is?? We gaan dus meteen maar even bloed laten prikken morgen. (weet trouwens niet of ik hier namen van medicijnen mag noemen, forgive me als het niet mag).
Zo onzeker is het dus allemaal. Het is zo zielig om te zien hoe hij achteruit gaat, de arme man kan geen snars, we gaan graag samen boodschappen doen en zo, maar dat kan ie al helemaal op zn buik schrijven. Hij kan gewoon niets op deze manier, en zou zo graag willen dat er iets, maakt niet uit wat, aan gedaan kan worden. Straks ís het een kwestie van medicijnen aanpassen waardoor het beter gaat, waarom doen die artsen er zo makkelijk over??? Waarom maken die lui over mijn vaders rug ruzie over wie er gelijk heeft, en doen ze ondertussen maar helemaal niks...het is echt k*t.
Dank voor je bericht, ik vind het heel fijn om hier even over te sparren met iemand die hier ervaring mee heeft (de hartfalenpoli trekt toch zijn eigen plan waar ik echt niet veel vertrouwen in heb). Om je vragen te beantwoorden:
Wat is er gezegd tijdens zijn laatste ziekenhuisopname? Niet zoveel, hij heeft dik 6 weken in het zh gelegen en de cardioloog + longarts hadden zeg maar ruzie omdat ze met de vinger naar elkaar zaten te wijzen. Ik ben er in ieder geval niet veel wijzer van geworden toen, net zo min als mijn vader, die er al helemaal niets van snapt.
Vonden ze dat hij opgeknapt was? Toen hij het zh uitkwam was hij nog wel slap, maar was zo blij dat hij weer thuis was dat hij erg zijn best deed om het te laten slagen zeg maar.
Hebben ze wat gezegd over de mate van zijn hartfalen, wat jullie mochten verwachten van zijn herstel? Zij beweren dat hij hartfalen heeft in klasse II, maar als ik zo naar de symptomen kijk zou ik hem toch echt eerder in klasse V inschatten...over het herstel hebben ze gezegd dat door de diuretica de longen vanzelf minder vocht zouden hebben. Dat bleek ook wel uit de longfoto's van vorige maand, maar het verschil was wel minimaal vond ik. Maar ja, ik ben geen arts.
Als jullie morgen naar de hartfalenpoli gaan lijkt het me wijs om te eisen dat hij verder onderzocht wordt. Dat gaan we ook zeker doen!
Schrijf al zijn klachten op die zijn gebleven/opgetreden/verergerd sinds zijn laatste opname en neem dit mee. Stel daarnaast ook kritische vragen en wees niet te aardig. Je vaders gezondheid is niet best en je mag daarom duidelijkheid eisen. Eis dat hij wordt gezien door een cardioloog (liefst een andere dan zijn eigen). Dit heb ik al gedaan. Heb alle vragen die we hebben al opgeschreven en dit ga ik helemaal afwerken, ga niet weg voordat ik antwoord heb.
Heeft hij last van hartritmestoornissen? Ze kunnen zo een hartfimpje maken en deze beoordelen. Hartfilmpje heeft hij ook vorige maand nog gehad, maar heb ik niets over gehoord. Heb dus geen idee of hij stoornissen heeft. Zal ik morgen ook vragen!
Is zijn hartfalen verergerd? Hoe zit het met zijn hartkleppen? Dat kunnen ze beoordelen door een echo van zijn hart te laten maken. Voor zover ik weet is de spier verdikt door de hoge bloeddruk die hij al zolang heeft gehad, that's all. Ik vind, als ik naar hem kijk, dat hij heel snel achteruit gaat. Het is echt nog een klein dun hoopje vel met botten, niet meer de man met stevige buik en bolle wangen die ik ken. Ook loopt hij als een oud mannetje van 100. En dat is heel snel gegaan!
Hoe zit het met het vocht in zijn longen? Een rontgenfoto laten maken lijkt me wel op zijn plaats gezien zijn klachten. De longarts vond het voorlopig niet nodig om weer een foto te maken. In het uiterste geval wilde hij nog wel overwegen om nog een punctie te doen, mits 'de cardioloog zijn werk goed heeft gedaan en dat niet het gewenste resultaat geeft'. Hij had het ook over het plakken van de long of zoiets, maar dat wilde hij sowieso niet omdat het geen blijvende oplossing zou zijn of zo. Lekker duidelijk, not.
Hoe komt het dat hij zo vreselijk is afgevallen? Krijgt hij niet veel te veel diuretica? Of ligt de oorzaak ergens anders (wat dus nader onderzocht dient te worden). Dit denk ik dus ook, dat zijn medicatie niet helemaal goed is. Hij heeft een medicijn, bisoprololfumaraat, dat hij een jaar heeft geslikt, en nu ineens niet meer krijgt. Apotheek kon niet verklaren waarom niet, maar het stond niet op het lijstje van de cardioloog...das punt 1. Punt 2 is dat hij Furosemide in combinatie met Lisinopril krijgt. Na wat gegoogle heb ik gevonden dat lisinopril een kaliumsparend diureticum is. Ook krijgt hij extra kalium (Slow, 1 tablet per dag), maar als ik de bijsluiter van Lisi moet geloven mág dat helemaal niet in combinatie met elkaar. Zou het dus bijvoorbeeld zo kunnen zijn dat zijn kaliumgehalte te hoog is?? We gaan dus meteen maar even bloed laten prikken morgen. (weet trouwens niet of ik hier namen van medicijnen mag noemen, forgive me als het niet mag).
Zo onzeker is het dus allemaal. Het is zo zielig om te zien hoe hij achteruit gaat, de arme man kan geen snars, we gaan graag samen boodschappen doen en zo, maar dat kan ie al helemaal op zn buik schrijven. Hij kan gewoon niets op deze manier, en zou zo graag willen dat er iets, maakt niet uit wat, aan gedaan kan worden. Straks ís het een kwestie van medicijnen aanpassen waardoor het beter gaat, waarom doen die artsen er zo makkelijk over??? Waarom maken die lui over mijn vaders rug ruzie over wie er gelijk heeft, en doen ze ondertussen maar helemaal niks...het is echt k*t.
dinsdag 12 juni 2007 om 21:15
Als ik antwoorden heb op de vragen mbt hartkleppen, ritmestoornissen en verergering hartfalen, wat moet ik daar dan mee? Misschien stomme vraag hoor, maar kan daar wel antwoord op krijgen, maar als ik niet weet wat de gevolgen zijn kan ik er alsnog niet zoveel mee. Of zijn deze vragen richting hen puur bedoeld om ze aan het denken te zetten?
Wat denk jij van zijn symptomen? Hij is er niet best aan toe he?!
Wat denk jij van zijn symptomen? Hij is er niet best aan toe he?!
dinsdag 12 juni 2007 om 21:37
Je zegt dat hij nog SlowK gebruikt. Worden z'n nierfuncties wel regelmatig gecontroleerd? Een overdosering van SlowK (kalium) kan vervelende klachten veroorzaken en is absoluut niet goed voor je hart...Dat kunnen ze dus dmv bloedonderzoek bepalen. Indien zijn kaliumgehalte te hoog is kan dat zeker een aantal symptomen verklaren.
Wat betreft de lisinopril...Lisinopril is een ACE remmer, dus geen diureticum. ACE remmers worden gegeven om de vaten te laten ontspannen met als gevolg dat de bloeddruk daalt. Wel weet ik dat een ACE remmer het kaliumgehalte in het bloed kan beinvloeden...
Erg rot dat hij zich zo lamlendig voelt. Nogmaals de achteruitgang kan verschillende oorzaken hebben (bijvoorbeeld dat zijn hartfalen toch behoorlijk is verergerd..maar dat zouden ze dus vast moeten stellen). In elk geval de hoogste tijd om aan wat stropdassen te trekken. Als ze geen tijd hebben dan maken ze maar tijd, als ik je verhaal zo lees kan dit niet langer zo.
Laat even weten hoe het is gegaan? Veel succes!
Wat betreft de lisinopril...Lisinopril is een ACE remmer, dus geen diureticum. ACE remmers worden gegeven om de vaten te laten ontspannen met als gevolg dat de bloeddruk daalt. Wel weet ik dat een ACE remmer het kaliumgehalte in het bloed kan beinvloeden...
Erg rot dat hij zich zo lamlendig voelt. Nogmaals de achteruitgang kan verschillende oorzaken hebben (bijvoorbeeld dat zijn hartfalen toch behoorlijk is verergerd..maar dat zouden ze dus vast moeten stellen). In elk geval de hoogste tijd om aan wat stropdassen te trekken. Als ze geen tijd hebben dan maken ze maar tijd, als ik je verhaal zo lees kan dit niet langer zo.
Laat even weten hoe het is gegaan? Veel succes!
dinsdag 12 juni 2007 om 21:46
quote:
Als ik antwoorden heb op de vragen mbt hartkleppen, ritmestoornissen en verergering hartfalen, wat moet ik daar dan mee? Misschien stomme vraag hoor, maar kan daar wel antwoord op krijgen, maar als ik niet weet wat de gevolgen zijn kan ik er alsnog niet zoveel mee. Of zijn deze vragen richting hen puur bedoeld om ze aan het denken te zetten?
Wat denk jij van zijn symptomen? Hij is er niet best aan toe he?!
Mochten er antwoorden komen...gewoon om uitleg vragen, daar heb je recht op...Hoe, waarom, wat nu...? Als ze teveel in vaktaal praten, dat gewoon benoemen want anders wordt het idd nogal ingewikkeld en snap je er nog niet veel van. Betekent niet dat je naar alle details moet vragen (dan doel ik op de anatomie van het hart etc, das niet zo relevant...) je moet gewoon duidelijk hebben wat zijn lichamelijke toestand is en wat de oorzaak is van zijn klachten.
Bovenstaande vragen zijn idd om ze aan het denken te zetten.
Betreffende zijn toestand...Tja als ik lees dat een man in een paar maand tijd zoveel is afgevallen en bijna niets meer kan...Dan hoef je geen arts of verpleegkundige te zijn om te benoemen dat iemand zich niet lekker voelt wel? Je ziet het zelf namelijk ook
Als ik antwoorden heb op de vragen mbt hartkleppen, ritmestoornissen en verergering hartfalen, wat moet ik daar dan mee? Misschien stomme vraag hoor, maar kan daar wel antwoord op krijgen, maar als ik niet weet wat de gevolgen zijn kan ik er alsnog niet zoveel mee. Of zijn deze vragen richting hen puur bedoeld om ze aan het denken te zetten?
Wat denk jij van zijn symptomen? Hij is er niet best aan toe he?!
Mochten er antwoorden komen...gewoon om uitleg vragen, daar heb je recht op...Hoe, waarom, wat nu...? Als ze teveel in vaktaal praten, dat gewoon benoemen want anders wordt het idd nogal ingewikkeld en snap je er nog niet veel van. Betekent niet dat je naar alle details moet vragen (dan doel ik op de anatomie van het hart etc, das niet zo relevant...) je moet gewoon duidelijk hebben wat zijn lichamelijke toestand is en wat de oorzaak is van zijn klachten.
Bovenstaande vragen zijn idd om ze aan het denken te zetten.
Betreffende zijn toestand...Tja als ik lees dat een man in een paar maand tijd zoveel is afgevallen en bijna niets meer kan...Dan hoef je geen arts of verpleegkundige te zijn om te benoemen dat iemand zich niet lekker voelt wel? Je ziet het zelf namelijk ook
dinsdag 12 juni 2007 om 22:23
woensdag 13 juni 2007 om 09:54
Hoi Monty,
Ikzelf ben bekend met hartfalen.
Mijn vader is een jaartje jonger dan jouw vader, dus ik ben rond jouw leeftijd schat ik.
Ik slik ook de combinatie Furosemide en Spironolacton.
Die combinatie wordt erg vaak gebruikt, de middelen versterken elkaar zodat je nog meer vocht kwijtraakt.
Wat is de dosering die je vader gebruikt? Wellicht moet hij omhoog met de dosering? Dat hij ondanks dat hij is afgevallen toch nog vocht vasthoudt?
De duizeligheid kan komen door de lage bloeddruk die het vocht vasthouden met zich meebrengt. Tenminste dat is mijn ervaring.
Belangrijk is dat je vader regelmatig zijn bloed laat prikken. Nierfunctie en leverfunctie etc.
Het aller-aller-allerbelangrijkste is dat je mondig durft te zijn in een ziekenhuis. Ben je dat niet, dan walsen artsen over je heen, zodat jij een rotgevoel eraan overhoudt.
Wees beleefd, maar ben toch een beetje brutaal, je zult zien dat je dan veel meer geregeld krijgt en duidelijkheid krijgt.
De vragen die je nu in je hoofd hebt moet je stellen, en niet denken 'laat maar' op het moment dat je voor een arts zit.
Schrijf vragen altijd op, en neem het lijstje mee om alle vragen beantwoord te krijgen.
Zeg eventueel tegen de arts dat je je niet serieus genomen voelt. Je zou denken dat je dat niet zou mogen zeggen uit beleefdheid, maar dat is niet waar. De arts zal dan merken wie hij tegenover zich heeft zitten en dat jullie ook serieus zijn.
Voor een arts is er niets erger dan mensen/patienten die niets zeggen, vragen, ja en amen zeggen. Daar kunnen zij ook weinig mee. Zij kunnen niet zover in het lijf van patienten kijken, je moet dus duidelijk zijn in hoe je je voelt.
Blijkt de arts na alles wat je geprobeerd hebt en gevraagd hebt nog steeds weinig te doen, probeer dan een andere arts te zoeken. Jullie zullen de eerste niet zijn die van arts wisselen.
Ik ben wel benieuwd welk ziekenhuis jullie bezoeken...maar dat mag je hier helaas niet noemen...
Laat je nooit wegsturen bij een arts voordat je meer duidelijkheid hebt.
Voelt je vader zich slecht dan moet er direct wat aan gedaan worden. Niet naar huis gaan met het idee zo blij te zijn dat je weer in je eigen huis zit. Nee, hij voelt zich slecht, er is ondanks de medicatie nog geen verandering in gekomen, dat moet opgelost worden.
Sta ervoor open dat je vader eventueel weer opgenomen moet worden, ook al zal dat balen zijn.
Denk er ook aan dat je vader goed gaat eten. Pasta, bananen, vlees. Alles om aan te sterken. Door te weinig eten kun je je ook een vaatdoek voelen. Zonder eten, heb je simpelweg geen energie.
Sterkte en succes!
Ikzelf ben bekend met hartfalen.
Mijn vader is een jaartje jonger dan jouw vader, dus ik ben rond jouw leeftijd schat ik.
Ik slik ook de combinatie Furosemide en Spironolacton.
Die combinatie wordt erg vaak gebruikt, de middelen versterken elkaar zodat je nog meer vocht kwijtraakt.
Wat is de dosering die je vader gebruikt? Wellicht moet hij omhoog met de dosering? Dat hij ondanks dat hij is afgevallen toch nog vocht vasthoudt?
De duizeligheid kan komen door de lage bloeddruk die het vocht vasthouden met zich meebrengt. Tenminste dat is mijn ervaring.
Belangrijk is dat je vader regelmatig zijn bloed laat prikken. Nierfunctie en leverfunctie etc.
Het aller-aller-allerbelangrijkste is dat je mondig durft te zijn in een ziekenhuis. Ben je dat niet, dan walsen artsen over je heen, zodat jij een rotgevoel eraan overhoudt.
Wees beleefd, maar ben toch een beetje brutaal, je zult zien dat je dan veel meer geregeld krijgt en duidelijkheid krijgt.
De vragen die je nu in je hoofd hebt moet je stellen, en niet denken 'laat maar' op het moment dat je voor een arts zit.
Schrijf vragen altijd op, en neem het lijstje mee om alle vragen beantwoord te krijgen.
Zeg eventueel tegen de arts dat je je niet serieus genomen voelt. Je zou denken dat je dat niet zou mogen zeggen uit beleefdheid, maar dat is niet waar. De arts zal dan merken wie hij tegenover zich heeft zitten en dat jullie ook serieus zijn.
Voor een arts is er niets erger dan mensen/patienten die niets zeggen, vragen, ja en amen zeggen. Daar kunnen zij ook weinig mee. Zij kunnen niet zover in het lijf van patienten kijken, je moet dus duidelijk zijn in hoe je je voelt.
Blijkt de arts na alles wat je geprobeerd hebt en gevraagd hebt nog steeds weinig te doen, probeer dan een andere arts te zoeken. Jullie zullen de eerste niet zijn die van arts wisselen.
Ik ben wel benieuwd welk ziekenhuis jullie bezoeken...maar dat mag je hier helaas niet noemen...
Laat je nooit wegsturen bij een arts voordat je meer duidelijkheid hebt.
Voelt je vader zich slecht dan moet er direct wat aan gedaan worden. Niet naar huis gaan met het idee zo blij te zijn dat je weer in je eigen huis zit. Nee, hij voelt zich slecht, er is ondanks de medicatie nog geen verandering in gekomen, dat moet opgelost worden.
Sta ervoor open dat je vader eventueel weer opgenomen moet worden, ook al zal dat balen zijn.
Denk er ook aan dat je vader goed gaat eten. Pasta, bananen, vlees. Alles om aan te sterken. Door te weinig eten kun je je ook een vaatdoek voelen. Zonder eten, heb je simpelweg geen energie.
Sterkte en succes!
woensdag 13 juni 2007 om 16:04
Hoi Emmenn,
Ook thanx voor jouw antwoord. Heb jij zelf hartfalen? Wow, heftig zeg. Als ik zie wat het met mijn vader doet...
Mijn vader is het type kop in het zand, bang voor de artsen, opzouten ermee. Ze helpen me toch niet. Zoiets. Vind het dus al heel wat dat hij zo trouw is met bezoekjes aan de hartfalenpoli, telefonisch contact met ze heeft enz. Maar het maakt het er niet makkelijker op zullen we maar zeggen. Vanmiddag zou hij weer naar de poli moeten, maar hij heeft vanochtend contact met ze gehad, hij moet nu over 2 weken. Je zou ze toch! De duizeligheid is het ergste vindt hij. Poli zegt dat het erbij hoort en dat het wel minder zal worden, maar het wordt alleen maar erger. Ik ben er dus niet bijgeweest toen hij ze sprak, maar ik ga zijn arts wel bellen of zo. Hij laat zich dan misschien afschepen door die gasten, maar ik niet. Ik baal er dan ook stevig van dat ze het weer naar voren schuiven, terwijl hij nota bene aangeeft dat het niet lekker gaat. Hij heeft ook gezegd dat hij al 20 kg is afgevallen, en het antwoord daarop was 'ah, heel mooi, nu gaan we vet verbranden'. WELK VET??? Die man heeft geen gram vet op zijn lijf...zucht. Vermoeiend hoor.
Ook thanx voor jouw antwoord. Heb jij zelf hartfalen? Wow, heftig zeg. Als ik zie wat het met mijn vader doet...
Mijn vader is het type kop in het zand, bang voor de artsen, opzouten ermee. Ze helpen me toch niet. Zoiets. Vind het dus al heel wat dat hij zo trouw is met bezoekjes aan de hartfalenpoli, telefonisch contact met ze heeft enz. Maar het maakt het er niet makkelijker op zullen we maar zeggen. Vanmiddag zou hij weer naar de poli moeten, maar hij heeft vanochtend contact met ze gehad, hij moet nu over 2 weken. Je zou ze toch! De duizeligheid is het ergste vindt hij. Poli zegt dat het erbij hoort en dat het wel minder zal worden, maar het wordt alleen maar erger. Ik ben er dus niet bijgeweest toen hij ze sprak, maar ik ga zijn arts wel bellen of zo. Hij laat zich dan misschien afschepen door die gasten, maar ik niet. Ik baal er dan ook stevig van dat ze het weer naar voren schuiven, terwijl hij nota bene aangeeft dat het niet lekker gaat. Hij heeft ook gezegd dat hij al 20 kg is afgevallen, en het antwoord daarop was 'ah, heel mooi, nu gaan we vet verbranden'. WELK VET??? Die man heeft geen gram vet op zijn lijf...zucht. Vermoeiend hoor.
woensdag 13 juni 2007 om 17:44
O ja, dat mijn vader geen bisoprolol meer kreeg was een foutje...oeps, vergeten aan de apotheek door te geven. Als mn vader er niet naar gevraagd had, had ie ze dus dik een maand niet geslikt. Gelukkig had ik nog een 'voorraadje' (ik maak zijn pillen altijd klaar zeg maar, voor iedere dag) dus kon ik ze nog voor een week erbij doen.
In plaats van eens kritisch te kijken naar het kaliumverhaal, vergeten ze voor het gemak maar ff andere essentiele medicijnen.
Sorry hoor, dat ik zo op de heren artsen afgeef, maar voel me gewoon zo machteloos. Het zal niet de eerste keer zijn dat er iemand de pijp uitgaat terwijl dat nog een tijd goed had kunnen gaan (nu praat ik over ervaringen in mijn omgeving, zoals bijvoorbeeld mijn opa van 80, die gevraagd werd: wilt u nog uit de narcose komen meneer? moeten we als het misgaat met de narcose u laten gaan? U bent tenslotte al 80...enz.).
Tis van mij ook wel angst dat mijn vader op een dag niet meer wakker wordt. En ik em ga vinden. En dat vind ik nog veel te vroeg. Dus.
In plaats van eens kritisch te kijken naar het kaliumverhaal, vergeten ze voor het gemak maar ff andere essentiele medicijnen.
Sorry hoor, dat ik zo op de heren artsen afgeef, maar voel me gewoon zo machteloos. Het zal niet de eerste keer zijn dat er iemand de pijp uitgaat terwijl dat nog een tijd goed had kunnen gaan (nu praat ik over ervaringen in mijn omgeving, zoals bijvoorbeeld mijn opa van 80, die gevraagd werd: wilt u nog uit de narcose komen meneer? moeten we als het misgaat met de narcose u laten gaan? U bent tenslotte al 80...enz.).
Tis van mij ook wel angst dat mijn vader op een dag niet meer wakker wordt. En ik em ga vinden. En dat vind ik nog veel te vroeg. Dus.
woensdag 13 juni 2007 om 20:07
Hoi Monty,
Jullie gaan geen twee weken wachten!
De stap naar de huisarts kun je overslaan.
Je belt morgen zijn arts op en maakt duidelijk dat het slecht gaat met je vader en dat je geen twee weken gaat wachten, maar dat je eist dat er nu naar hem gekeken wordt.
Kijk even aan wat hij zegt. Onderneemt hij geen actie, dan ga je met je vader naar de SEH (SpoedeisendeEersteHulp). Morgen nog!Bij de balie geef je aan dat het erg slecht gaat, legt de klachten uit. Zij zijn verplicht hem te onderzoeken. Het kan zijn dat je even een tijdje moet wachten in de wachtruimte, maar ik vind de situatie van je vader vrij serieus en reden om er snel naar te laten kijken.
Neem je verzekeringspasje van je vader mee!
Ik vind het vervelend dat je zo'n slechte ervaring met artsen hebt. Mijn ervaring is godzijdank positief (in Nederland dan...). Zodra ik het idee heb dat het niet goed met me gaat, kan ik direct bij de arts terecht, of neemt hij me direct op om me te laten onderzoeken. Vaak lig ik de dag van mijn telefoontje nog onder de MRI scan, dus er bestaan wel degelijk artsen die het beste met je voor hebben. Dus hou nog even vol.
Mocht het echt hopeloos zijn met die arts en het desbetreffende ziekenhuis, dan mag je mijn e-mail adres via de angels vragen. Ik kan je helpen aan namen van erg goede cardiologen en longartsen!
Maar bel morgen meteen het ziekenhuis!
Jullie gaan geen twee weken wachten!
De stap naar de huisarts kun je overslaan.
Je belt morgen zijn arts op en maakt duidelijk dat het slecht gaat met je vader en dat je geen twee weken gaat wachten, maar dat je eist dat er nu naar hem gekeken wordt.
Kijk even aan wat hij zegt. Onderneemt hij geen actie, dan ga je met je vader naar de SEH (SpoedeisendeEersteHulp). Morgen nog!Bij de balie geef je aan dat het erg slecht gaat, legt de klachten uit. Zij zijn verplicht hem te onderzoeken. Het kan zijn dat je even een tijdje moet wachten in de wachtruimte, maar ik vind de situatie van je vader vrij serieus en reden om er snel naar te laten kijken.
Neem je verzekeringspasje van je vader mee!
Ik vind het vervelend dat je zo'n slechte ervaring met artsen hebt. Mijn ervaring is godzijdank positief (in Nederland dan...). Zodra ik het idee heb dat het niet goed met me gaat, kan ik direct bij de arts terecht, of neemt hij me direct op om me te laten onderzoeken. Vaak lig ik de dag van mijn telefoontje nog onder de MRI scan, dus er bestaan wel degelijk artsen die het beste met je voor hebben. Dus hou nog even vol.
Mocht het echt hopeloos zijn met die arts en het desbetreffende ziekenhuis, dan mag je mijn e-mail adres via de angels vragen. Ik kan je helpen aan namen van erg goede cardiologen en longartsen!
Maar bel morgen meteen het ziekenhuis!
