Gezondheid
alle pijlers
Ik blijk autisme te hebben.
donderdag 30 juni 2022 om 16:27
De titel zegt het al: ik heb autisme
Ik ben 47 en zit sinds november thuis. Ben helemaal vast gelopen. Volg EMDR, maar het vlot nog niet.
Gisteren uitslag van test gekregen en daaruit blijkt ASS.
Heel raar, maar er valt nu wel ineens een hoop puzzelstukjes op zijn plek.
Geen idee hoe nu verder eigenlijk.
Iemand ervaring hiermee?
Ik ben 47 en zit sinds november thuis. Ben helemaal vast gelopen. Volg EMDR, maar het vlot nog niet.
Gisteren uitslag van test gekregen en daaruit blijkt ASS.
Heel raar, maar er valt nu wel ineens een hoop puzzelstukjes op zijn plek.
Geen idee hoe nu verder eigenlijk.
Iemand ervaring hiermee?
Frankly my dear, I don"t give a damn
vrijdag 1 juli 2022 om 10:37
Toch liep ik tegen geen van die dingen aan. Ik heb geen diagnose, omdat het moest, maar omdat ik vast liep. Niet alleen in de maatschappij en de verwachtingen die anderen van me hadden (want zonder diagnose, wordt er vaak toch verwacht dat je net zo functioneert als de norm), maar ook door beperkingen waar ik zelf last van heb. Dat was eigenlijk vooral de reden. Ik merkte dat ik tegen een instorting aanzat wat getriggert werd door een rouwproces waar ik in zat.M3LL0N4 schreef: ↑01-07-2022 10:22Ik vind het idioot en stom dat er zoveel mensen vastlopen in deze maatschappij. En ik vind het nog veel stommer dat er alleen maar gewerkt kan worden vanuit een diagnose.
Zorg wordt enkel vergoed met een diagnose. Een school/werkgever bieden alleen maar maatregelen bij een diagnose. Een uitkering wordt enkel verstrekt bij een diagnose.
Pas als de economische waarde van een mens in het geding is, wordt er een diagnose/zorg geboden.
Vroeger kon je met 'iets' nog steeds een baan vinden waarbij je economisch zelfredzaam bleef. Postbode, arbeider, weet ik veel wat. Je kon je eigen broek ophouden. Tegenwoordig zijn de eisen voor elke baan met een minimumloon zo hoog, dat veel mensen buiten de boot vallen. En de 'simpele' banen zijn deeltijdbanen geworden, waarmee je geen volwaardig inkomen hebt.
En dan sta je met lege handen. De maatschappij is rot.
Ik heb er zelf last van dat mijn huishouden niet lukt en daarom legde ik druk op mijzelf, want anderen kunnen het toch ook? Door mijn diagnose weet ik nu dat ik het gewoon echt niet kan.
Of dat ik verschrikkelijk veel moeite heb met aan dingen te beginnrn. Alsof ik continu op de rem sta. En hoe vermoeider of gestresster, hoe moeilijker het is.
Mijn zware sombere periodes, hangen samen met mijn autisme. Voor mijn ocd geld hetzelfde. Die dingen vragen een andere benadering dan bij een neurotypisch iemand en ook dan is het dus nuttig te weten wat de onderliggende reden is en niet enkel de kenmerken.
Ik ben het wel met je eens dat het stom is dat je bepaalde hulp pas krijgt met een diagnose. Maar op persoonlijk vlak voegt een diagnose vaak meer toe dan dat.
Overigens heb ik, en veel autisten met mij, ook gewoon een gewone baan en dat gaat meer dan prima
Het scheelt daarbij wel dat ik in een werkomgeving zit waar iedereen rekening met elkaar houdt.
lollypopje wijzigde dit bericht op 01-07-2022 10:49
6.66% gewijzigd
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
vrijdag 1 juli 2022 om 10:41
Het was gelukkig rustig op het station, want de rest van de mensen hadden geen problemen om zich tijdens een coronapiek in een volle trein te storten. Dus ik kon het er in mijn eentje uitgooien.
Heb ook weleens een meltdown gehad op kantoor en daar kreeg ik alleen maar lieve reacties op.
Ik heb gelukkig niet heel vaak meltdowns, maar in zeer stressvolle periodes ben ik er wel gevoeliger voor. Tijdens is het heel heftig, maar daarna voelt het ook juist alsof ik meer rust en lucht in mijn hoofd heb.
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
vrijdag 1 juli 2022 om 10:42
To, ik heb mijn diagnose twee jaar geleden gekregen. Toen was ik 46. Burn out gekregen door overprikkeling en toen is de boel een beetje gaan rollen. Gesprek met praktijkondersteuner huisarts en van daaruit diagnose traject ingegaan. Het blijft voor mij lastig om mee om te gaan. Je mag me altijd een pb sturen, als je wilt.
Succes met alles
Succes met alles
amarilis wijzigde dit bericht op 01-07-2022 10:52
0.58% gewijzigd
vrijdag 1 juli 2022 om 10:47
Dit is een hele mooie post! Heel herkenbaar.OohBoy schreef: ↑30-06-2022 21:49Probeer je eens voor te stellen dat je eigenlijk al je hele leven op je tenen loopt, en moeite moet doen om mee te komen met ‘de rest’.
Op een gegeven moment lukt dat ondanks je grote aanpassingsvermogen niet meer, je crasht, en je krijgt de diagnose ASS.
Je besluit dan maar om minder op je tenen te gaan lopen, want, als je doet wat je altijd deed, krijg je wat je altijd kreeg, en het werkte niet meer, je crashte evengoed. Minder op je tenen lopen dus en je grenzen beter leren kennen én aangeven. Op naar een gelukkiger en gezonder leven, beter in je vel.
Dus dan maak jij eindelijk gezonde keuzes voor je eigen welzijn, en dan gaat je omgeving godverdorie lopen mekkeren dat je je na je diagnose ‘zo autistisch’ bent gaan gedragen en dat ‘het label’ je écht geen goed heeft gedaan omdat je het nu als excuus gebruikt.
…
Snap je wat ik bedoel te zeggen?
Omdat jij iemand voor zijn of haar diagnose beter vond functioneren want er was niks aan te zien, wil niet zeggen dat dat ook zo was!
vrijdag 1 juli 2022 om 10:48
lollypopje schreef: ↑01-07-2022 10:37Toch liep ik tegen geen van die dingen aan. Ik heb geen diagnose, omdat het moest, maar omdat ik vast liep. Niet alleen in de maatschappij en de verwachtingen die anderen van me hadden (want zonder diagnose, wordt er vaak toch verwacht dat je net zo functioneert als de norm), maar ook door beperkingen waar ik zelf last van heb. Dat was eigenlijk vooral de reden. Ik merkte dat ik tegen een instorting aanzat wat getriggert werd door een rouwproces waar ik in zat.
Ik heb er zelf last van dat mijn huishouden niet lukt en daarom legde ik druk op mijzelf, want anderen kunnen het toch ook? Door mijn diagnose weet ik nu dat ik het gewoon echt niet kan.
Mijn zware sombere periodes, hangen samen met mijn autisme. Voor mijn ocd geld hetzelfde. Die dingen vragen een andere benadering dan bij een neurotypisch iemand en ook dan is het dus nuttig te weten wat de onderliggende reden is en niet enkel de kenmerken.
Ik ben het wel met je eens dat het stom is dat je bepaalde hulp pas krijgt met een diagnose. Maar op persoonlijk vlak voegt een diagnose vaak meer toe dan dat.
Overigens heb ik, en veel autisten met mij, ook gewoon een gewone baan en dat gaat meer dan prima
Lijstjes, lijstjes, lijstjes. Ik heb alle huishoudelijke taken in een lijst, die gekoppeld is aan mijn agenda (lang leve Google!!!!!). Sommige dingen wekelijks, andere om de week. Sommige dingen eens per maand. Zo vergeet ik niet meer dat de bedden verschoond moeten worden. En mijn Google roept hard om dat de planten water moeten. En wanneer ik medicatie moet. Echt alle belangrijkste dingen heb ik zo georganiseerd. Daarbij heb ik de hoop dat ik het wellicht ooit automatiseer.
Als onwetendheid schreeuwt, dan zwijgt intelligentie ~ Unknown
(Het gras is blauw, het verhaal van de ezel en de tijger)
(Het gras is blauw, het verhaal van de ezel en de tijger)
vrijdag 1 juli 2022 om 10:56
Helaas, werkt maar deels. Ik heb vooral veel problemen met mijn executieve functies, dus uberhaupt op starten en iets doen.M3LL0N4 schreef: ↑01-07-2022 10:48Lijstjes, lijstjes, lijstjes. Ik heb alle huishoudelijke taken in een lijst, die gekoppeld is aan mijn agenda (lang leve Google!!!!!). Sommige dingen wekelijks, andere om de week. Sommige dingen eens per maand. Zo vergeet ik niet meer dat de bedden verschoond moeten worden. En mijn Google roept hard om dat de planten water moeten. En wanneer ik medicatie moet. Echt alle belangrijkste dingen heb ik zo georganiseerd. Daarbij heb ik de hoop dat ik het wellicht ooit automatiseer.
En ik heb het geprobeerd hoor, inclusief planning. Maar dan slaap ik slecht en heb geen energie, dus wat die dag gepland staat lukt niet. Dat een dag opschuiven lukt ook niet, want dan schept het de planning voor die dag in de war. En de hele planning aanpassen zorgt voor kortsluiting. Het een week/maand laten liggen tot het volgende moment, maakt de taak weer te groot waardoor beginnen nog moeilijker wordt. En als dan zo een paar keer iets de planning verstoort loopt zo uiteindelijk de hele planning in de soep verandert mijn huis weer in een chaos.
Ik ben dol op lijstjes, maar hierbij helpt het bij mij maar zeer minimaal.
Sowieso kwam ik gewoon dagen te kort. 4 dagen werken (dan lukte alleen nog wat als ik thuiswerkte), 1 dag iets sociaal, 1 dag bijkomen van alles, 1 dag voor huishoudelijke dingen. Maar alles in één dag is lastig en als er dan wat tussendoor komt, loop je al snel spaak.
Geloof me, ik heb alles geprobeerd. Gelukkig kan ik het sinds mijn diagnose beter los laten. Wat erg fijn is, want met mijn long covid ben ik al blij als het me lukt regrlmatig te koken, af te wassen en de was te doen
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
vrijdag 1 juli 2022 om 11:20
Ik begon een klein jaar geleden flashbacks te krijgen over oa mijn laatste traumatische bevalling ruim 9 jaar geleden.Amarilis schreef: ↑01-07-2022 10:42To, ik heb mijn diagnose twee jaar geleden gekregen. Toen was ik 46. Burn out gekregen door overprikkeling en toen is de boel een beetje gaan rollen. Gesprek met praktijkondersteuner huisarts en van daaruit diagnose traject ingegaan. Het blijft voor mij lastig om mee om te gaan. Je mag me altijd een pb sturen, als je wilt.
Succes met alles
Mijn nieuwe baan (fulltime VSO) en stress thuis ivm mijn jongste en een puberende oudste deed mijn emmer overlopen.
PTSS geconstateerd en EMDRtraject in gegaan.
Tegelijkertijd begon het balletje te rollen aan de kant van mijn zoon.
En ineens viel het kwartje en heb ik testen gedaan met de psycholoog en kwam milde ASS uit.
Vanmorgen weer dikke Errol
Mijn man werkt al 2 jaar thuis. Gisteren zei hij dat hij vandaag naar een vestiging zou gaan met collega's en vanmorgen zegt hij ineens dat hij toch thuis werkt
Dat kan k dan echt niet handelen in mijn hoofd en ging ik hyperventileren
Frankly my dear, I don"t give a damn
vrijdag 1 juli 2022 om 11:25
lollypopje schreef: ↑01-07-2022 10:56Helaas, werkt maar deels. Ik heb vooral veel problemen met mijn executieve functies, dus uberhaupt op starten en iets doen.
En ik heb het geprobeerd hoor, inclusief planning. Maar dan slaap ik slecht en heb geen energie, dus wat die dag gepland staat lukt niet. Dat een dag opschuiven lukt ook niet, want dan schept het de planning voor die dag in de war. En de hele planning aanpassen zorgt voor kortsluiting. Het een week/maand laten liggen tot het volgende moment, maakt de taak weer te groot waardoor beginnen nog moeilijker wordt. En als dan zo een paar keer iets de planning verstoort loopt zo uiteindelijk de hele planning in de soep verandert mijn huis weer in een chaos.
Ik ben dol op lijstjes, maar hierbij helpt het bij mij maar zeer minimaal.
Geloof me, ik heb alles geprobeerd. Gelukkig kan ik het sinds mijn diagnose beter los laten. Wat erg fijn is, want met mijn long covid ben ik al blij als het me lukt regrlmatig te koken, af te wassen en de was te doen
Dit herken ik dan weer zo erg!
Een dagschema werkt voor mij bijvoorbeeld niet. Want dagen zijn niet hetzelfde, dus als ik dan een keer om 8u de deur uit moet is het error want loopt het hele schema niet.
Soms maak ik op de dag zelf wel een to-do lijstje dan helpt het om overzicht te geven en ergens te beginnen in de chaos.
Medicatie is ook zoiets, ik heb wekkertjes geprobeerd, dag- en weekbakjes, naast m’n bed, de wastafel, you name it. Wat uiteindelijk het beste werkt is een Baxter op m’n whiteboard, daar loop ik vaak langs. Er staat een datum en tijd op, dus geen vergissingen meer (had ik het nou wel of niet genomen?). Soms gaat het nog steeds mis, en vaste tijden ook not so much, maar iig neem ik ze tijdens het goede dagdeel zullen we maar zeggen.
vrijdag 1 juli 2022 om 11:25
lollypopje schreef: ↑01-07-2022 10:41Het was gelukkig rustig op het station, want de rest van de mensen hadden geen problemen om zich tijdens een coronapiek in een volle trein te storten. Dus ik kon het er in mijn eentje uitgooien.
Heb ook weleens een meltdown gehad op kantoor en daar kreeg ik alleen maar lieve reacties op.
Ik heb gelukkig niet heel vaak meltdowns, maar in zeer stressvolle periodes ben ik er wel gevoeliger voor. Tijdens is het heel heftig, maar daarna voelt het ook juist alsof ik meer rust en lucht in mijn hoofd heb.
Fijn dat mensen dan mild zijn!
vrijdag 1 juli 2022 om 11:30
ik hou niet van schema's die door de war gaan. Maar ik weet ondertussen, dat ik het aan kan. Dat geeft rust
vrijdag 1 juli 2022 om 12:57
(Onverwachte) veranderingen... dat is wel een klassieker.
Ik kan me voorstellen dat je er nu ook "middenin" zit. Ter relativering en om te voorkomen dat je het misschien te negatief ziet 2 leuke gerelateerde afleidingen:
De film Mary & Max gaat veel voor autisme. In dit stukje legt Max uit hoe dat bij hem werkt. Ook bij hem: onverwachte dingen
https://m.youtube.com/watch?v=CEYKFw6nboY
De Rosie-boeken van Graeme Simsion zijn veelgeprezen feelgood-romans over iemand met autisme.
https://www.bol.com/nl/nl/f/het-rosie-p ... 015511752/
vrijdag 1 juli 2022 om 12:58
daar werd ik vooral heel boos vanCeder schreef: ↑01-07-2022 12:57
De Rosie-boeken van Graeme Simsion zijn veelgeprezen feelgood-romans over iemand met autisme.
https://www.bol.com/nl/nl/f/het-rosie-p ... 015511752/
vrijdag 1 juli 2022 om 13:00
het is ook alsof je even gereset wordt
Er vallen kwartjes, en dat is fijn. Maar ik had ook met terugwerkende kracht medelijden met die kleine Lila, die ik vroeger was
en hoe onbegrepen ik me voelde.En ik dacht dat het aan mij lag. En dat ik niet goed genoeg mijn best deed!
vrijdag 1 juli 2022 om 13:08
Dat is herkenbaar hoor. Past dan gewoon niet bij de dag die je zelf in de gedachten had, veranderingen zijn lastig.
vrijdag 1 juli 2022 om 13:23
Ja ik weet op zich ook dat ik het wel aan kan. Maar omdat geen dag hetzelfde is, krijg ik een schema al niet eens ‘geïmplementeerd’ om het zo maar te zeggen. Een vaste bedtijd en tijd van opstaan aanhouden vind ik al verrekte lastig. Verder geeft een schema me ook stress omdat er dan dingen ‘moeten’.
Complex, complex..
vrijdag 1 juli 2022 om 13:23
Of dat ik gewoon raar en niet goed genoeg waslilalinda schreef: ↑01-07-2022 13:00het is ook alsof je even gereset wordt
Er vallen kwartjes, en dat is fijn. Maar ik had ook met terugwerkende kracht medelijden met die kleine Lila, die ik vroeger was
en hoe onbegrepen ik me voelde.En ik dacht dat het aan mij lag. En dat ik niet goed genoeg mijn best deed!
Frankly my dear, I don"t give a damn
vrijdag 1 juli 2022 om 13:25
Dat weten ze toch ook helemaal niet?
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
vrijdag 1 juli 2022 om 13:27
Geheel mee eens.M3LL0N4 schreef: ↑01-07-2022 10:22Ik vind het idioot en stom dat er zoveel mensen vastlopen in deze maatschappij. En ik vind het nog veel stommer dat er alleen maar gewerkt kan worden vanuit een diagnose.
Zorg wordt enkel vergoed met een diagnose. Een school/werkgever bieden alleen maar maatregelen bij een diagnose. Een uitkering wordt enkel verstrekt bij een diagnose.
Pas als de economische waarde van een mens in het geding is, wordt er een diagnose/zorg geboden.
Vroeger kon je met 'iets' nog steeds een baan vinden waarbij je economisch zelfredzaam bleef. Postbode, arbeider, weet ik veel wat. Je kon je eigen broek ophouden. Tegenwoordig zijn de eisen voor elke baan met een minimumloon zo hoog, dat veel mensen buiten de boot vallen. En de 'simpele' banen zijn deeltijdbanen geworden, waarmee je geen volwaardig inkomen hebt.
En dan sta je met lege handen. De maatschappij is rot.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
vrijdag 1 juli 2022 om 13:32
Ja, maar zeker op biochemisch vlak werkt dat bij iedereen zo'n beetje hetzelfde.
Daarnaast maakt iedereen z'n eigen specifieke verbindingen, afhankelijk van aanleg en ervaringen.
En of daar opvallende verschillen zijn tussen autisten en niet-autisten? Tot op heden niet.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
vrijdag 1 juli 2022 om 13:36
snap ik hoor, geen brein is hetzelfdeOohBoy schreef: ↑01-07-2022 13:23Ja ik weet op zich ook dat ik het wel aan kan. Maar omdat geen dag hetzelfde is, krijg ik een schema al niet eens ‘geïmplementeerd’ om het zo maar te zeggen. Een vaste bedtijd en tijd van opstaan aanhouden vind ik al verrekte lastig. Verder geeft een schema me ook stress omdat er dan dingen ‘moeten’.
Complex, complex..
voor mij werkt het
vrijdag 1 juli 2022 om 13:38
Solomio schreef: ↑01-07-2022 13:32Ja, maar zeker op biochemisch vlak werkt dat bij iedereen zo'n beetje hetzelfde.
Daarnaast maakt iedereen z'n eigen specifieke verbindingen, afhankelijk van aanleg en ervaringen.
En of daar opvallende verschillen zijn tussen autisten en niet-autisten? Tot op heden niet.
De verbindingen tussen receptoren worden gemaakt tijdens ervaringen.
Een beschadigd kind maakt beschadigde hersenen. En due hersenen werken dus altijd anders.
Mijn bipolaire stoornis is ooit door een trauma getriggerd.
Als onwetendheid schreeuwt, dan zwijgt intelligentie ~ Unknown
(Het gras is blauw, het verhaal van de ezel en de tijger)
(Het gras is blauw, het verhaal van de ezel en de tijger)
vrijdag 1 juli 2022 om 13:53
Maar m.b.t. bijv autisme is dat nog helemaal niet duidelijk.
Je kunt dus niet zeggen dat de hersens anders werken, want ze weten het gewoon niet.
Tot nu toe heeft onderzoek daarnaar nog niets bruikbaars opgeleverd.
Ik vind dat persoonlijk juist fijn, maar ik krijg de indruk dat veel autisten vooral belang hechten aan het idee dat hun hersenen anders werken.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
