Gezondheid
alle pijlers
Informatie niet goed kunnen opnemen
zondag 19 april 2009 om 21:59
Ik heb eigenlijk al heel lang dat het niet lukt om goed te luisteren. Het lijkt altijd wel of hoor ik maar 50% van wat er gezegd word, en dat is natuurlijk heel vervelend. Ik doe juist mijn best om goed te luisteren, maar als iemand iets zegt, is het net of pik ik er maar 1 ding uit, waar mijn gedachten dan mee bezig gaan, zodat ik het volgende mis. Het is net of willen mijn hersenen het niet verwerken.
Ook heb ik vaak dat het een minuut later tot me doordringt wat iemand nou precies zei.
En laten we het maar niet hebben over grappenmakers, de grap snap ik pas net wat later.
(
Soms kan ik ook blokkeren, vooral in nieuwe situaties, zoals bijv. een nieuwe baan of met nieuwe mensen.
Dat mijn hersenen de informatie niet lijken op te nemen, heb ik trouwens met alle mensen.
Hierdoor voel ik me vaak dom. Toch ben ik getest en ik blijk MBO en (met een beetje moeite HBO) aan te kunnen, volgens de testen. Nou is dit er nooit uitgekomen, maar dit even terzijde.
Ik vraag me af of iemand dit herkent en wat je hieraan kan doen, want het begint me hoe langer hoe meer te storen.
Ook heb ik vaak dat het een minuut later tot me doordringt wat iemand nou precies zei.
En laten we het maar niet hebben over grappenmakers, de grap snap ik pas net wat later.
(Soms kan ik ook blokkeren, vooral in nieuwe situaties, zoals bijv. een nieuwe baan of met nieuwe mensen.
Dat mijn hersenen de informatie niet lijken op te nemen, heb ik trouwens met alle mensen.
Hierdoor voel ik me vaak dom. Toch ben ik getest en ik blijk MBO en (met een beetje moeite HBO) aan te kunnen, volgens de testen. Nou is dit er nooit uitgekomen, maar dit even terzijde.
Ik vraag me af of iemand dit herkent en wat je hieraan kan doen, want het begint me hoe langer hoe meer te storen.
zondag 19 april 2009 om 22:02
Ik herken je probleem want ik ben zelf ook heel snel afgeleid.
Wat helpt (misscjhien een beetje een stomme tip maar toch) is als je aantekeningen maakt als iemand je iets uit wil leggen? Dan word je gedwongen om op te letten doordat je meeschrijft en wellicht dat het na een tijdje vanzelf gaat? Een soort oefening voor je geest zeg maar....
Wat helpt (misscjhien een beetje een stomme tip maar toch) is als je aantekeningen maakt als iemand je iets uit wil leggen? Dan word je gedwongen om op te letten doordat je meeschrijft en wellicht dat het na een tijdje vanzelf gaat? Een soort oefening voor je geest zeg maar....
zondag 19 april 2009 om 22:13
quote:pupetta schreef op 19 april 2009 @ 22:02:
Ik herken je probleem want ik ben zelf ook heel snel afgeleid.
Wat helpt (misscjhien een beetje een stomme tip maar toch) is als je aantekeningen maakt als iemand je iets uit wil leggen? Dan word je gedwongen om op te letten doordat je meeschrijft en wellicht dat het na een tijdje vanzelf gaat? Een soort oefening voor je geest zeg maar....
Dat van aantekeningen maken doe ik al heel vaak. Dit werkt voor mij wel zo prettig. Hoe ga jij er mee om, vertel je het anderen of houd je het voor jezelf?
Soms schaam ik me, als bijv. een vriendin mij eerder iets belangrijks verteld heeft, wat ik vergeten ben. Ik doe juist erg mijn best om het te onthouden. (Schrijf het ook wel eens op in mijn agenda).
Kan jij je ook zo moeilijk op iets concentreren?
Hmm, add, ik ga even goochelen
Ik herken je probleem want ik ben zelf ook heel snel afgeleid.
Wat helpt (misscjhien een beetje een stomme tip maar toch) is als je aantekeningen maakt als iemand je iets uit wil leggen? Dan word je gedwongen om op te letten doordat je meeschrijft en wellicht dat het na een tijdje vanzelf gaat? Een soort oefening voor je geest zeg maar....
Dat van aantekeningen maken doe ik al heel vaak. Dit werkt voor mij wel zo prettig. Hoe ga jij er mee om, vertel je het anderen of houd je het voor jezelf?
Soms schaam ik me, als bijv. een vriendin mij eerder iets belangrijks verteld heeft, wat ik vergeten ben. Ik doe juist erg mijn best om het te onthouden. (Schrijf het ook wel eens op in mijn agenda).
Kan jij je ook zo moeilijk op iets concentreren?
Hmm, add, ik ga even goochelen
zondag 19 april 2009 om 22:18
Het is soms wel genant, ja. Ik herken met name je probleem met het zgnd 'dichtslaan'. Bijvoorbeeld als iemand op je werk je iets uitlegt en je bang bent dat je het niet goed opneemt en het fout zal doen en je dan problemen krijgt. Het helpt mij heel erg als ik mezelf heel nuchter toespreek: je hoeft niet alles in 1 x keer te snappen en dat je niet alles meteen snapt hoeft niet aan jou te liggen maar ook aan de persoon die het uitlegt. In zo'n geval vraag ik de persoon in kwestie om het nogmaals uit te leggen of ik zeg dat ik het ingewikkeld vind en niet weet of ik het verhaal exact begrepen heb. Qua privé dingetjes is het wel wat moeilijker ja. Miscshien helpt het idd om alels goed op te schrijven in je agenda...of een ezelsbruggetje te verzinnen waardoor je het gaat onthouden...
zondag 19 april 2009 om 22:25
Ik heb precies hetzelfde. Mijn moeder heeft me als kind zelfs laten testen op m'n gehoor omdat het leek alsof ik dingen niet goed kon horen. Als ik met mijn vriend over straat loop en hij vertelt iets waar ik echt serieus waar goed naar aan het luisteren ben, kan het toch zomaar gebeuren dat ik ineens afgeleid ben (door iets wat om me heen gebeurd of iets wat me opeens in het oog springt). Ook heb ik heel veel moeite met studeren gehad. Toch heb ik WO onderwijs genoten en afgemaakt (en dat niet onverdienstelijk 
), dus met domheid heeft het niets te maken. Toch voel ik me ook vaak dom omdat ik niet altijd direct doorheb wat iemand bedoelt of zegt, of omdat ik inmiddels al weer aan het doorassocieren ben over iets wat gezegd is of omdat het gewoon niet landt. Het is een lastig probleem en het enige wat helpt is nóg harder concentreren en mezelf aan mijn lurven erbij sleuren. Het mislukt nog wel eens (tot verdriet van mijn vriend, die het overigens inmiddels wel snapt en niet meer geïrriteerd raakt). Ik geloof trouwens niet dat ik ADD heb.
Edit: Met moeite met studeren bedoel ik niet dat ik dingen niet begreep, het had meer met concentratie te maken. Die was,kort gezegd, bagger. Heel soms had ik flow-momenten, dat het ineens allemaal heel gemakkelijk ging, maar meestal ging het studeren met hangen en wurgen, hoe leuk ik het ook vond.
), dus met domheid heeft het niets te maken. Toch voel ik me ook vaak dom omdat ik niet altijd direct doorheb wat iemand bedoelt of zegt, of omdat ik inmiddels al weer aan het doorassocieren ben over iets wat gezegd is of omdat het gewoon niet landt. Het is een lastig probleem en het enige wat helpt is nóg harder concentreren en mezelf aan mijn lurven erbij sleuren. Het mislukt nog wel eens (tot verdriet van mijn vriend, die het overigens inmiddels wel snapt en niet meer geïrriteerd raakt). Ik geloof trouwens niet dat ik ADD heb.Edit: Met moeite met studeren bedoel ik niet dat ik dingen niet begreep, het had meer met concentratie te maken. Die was,kort gezegd, bagger. Heel soms had ik flow-momenten, dat het ineens allemaal heel gemakkelijk ging, maar meestal ging het studeren met hangen en wurgen, hoe leuk ik het ook vond.
zondag 19 april 2009 om 22:30
Heb net een add test gedaan, maar het is niet erg waarschijnlijk dat ik dat heb.
Natuurlijk herken ik uit die waslijst wel een en ander, maar ja, die waslijst is ook zo lang, dus dat kan ook niet anders.
Goed van je Pupetta, dat je jezelf zo toespreekt. Ik herken de situatie wel, ik probeer zo goed mijn best te doen, dat juist alles fout lijkt te gaan. Ik durf vaak niet te vragen of ze het weer willen uitleggen, ben veel te bang dat men mij erg dom vind.
Hierdoor maakte ik in mijn huidige baan een erg slechte start.
Het stomme is; als ik alles in mijn hoofd heb, is het klaar, en zal ik nog zelden een fout maken. Maar het duurt gewoon even.
Natuurlijk herken ik uit die waslijst wel een en ander, maar ja, die waslijst is ook zo lang, dus dat kan ook niet anders.
Goed van je Pupetta, dat je jezelf zo toespreekt. Ik herken de situatie wel, ik probeer zo goed mijn best te doen, dat juist alles fout lijkt te gaan. Ik durf vaak niet te vragen of ze het weer willen uitleggen, ben veel te bang dat men mij erg dom vind.
Hierdoor maakte ik in mijn huidige baan een erg slechte start.
Het stomme is; als ik alles in mijn hoofd heb, is het klaar, en zal ik nog zelden een fout maken. Maar het duurt gewoon even.
zondag 19 april 2009 om 22:38
quote:Pelikaan schreef op 19 april 2009 @ 22:25:
Ik heb precies hetzelfde. Mijn moeder heeft me als kind zelfs laten testen op m'n gehoor omdat het leek alsof ik dingen niet goed kon horen. Als ik met mijn vriend over straat loop en hij vertelt iets waar ik echt serieus waar goed naar aan het luisteren ben, kan het toch zomaar gebeuren dat ik ineens afgeleid ben (door iets wat om me heen gebeurd of iets wat me opeens in het oog springt). Ook heb ik heel veel moeite met studeren gehad. Toch heb ik WO onderwijs genoten en afgemaakt (en dat niet onverdienstelijk), dus met domheid heeft het niets te maken. Toch voel ik me ook vaak dom omdat ik niet altijd direct doorheb wat iemand bedoelt of zegt, of omdat ik inmiddels al weer aan het doorassocieren ben over iets wat gezegd is of omdat het gewoon niet landt. Het is een lastig probleem en het enige wat helpt is nóg harder concentreren en mezelf aan mijn lurven erbij sleuren. Het mislukt nog wel eens (tot verdriet van mijn vriend, die het overigens inmiddels wel snapt en niet meer geïrriteerd raakt). Ik geloof trouwens niet dat ik ADD heb.
Edit: Met moeite met studeren bedoel ik niet dat ik dingen niet begreep, het had meer met concentratie te maken. Die was,kort gezegd, bagger. Heel soms had ik flow-momenten, dat het ineens allemaal heel gemakkelijk ging, maar meestal ging het studeren met hangen en wurgen, hoe leuk ik het ook vond.
Fijn dat mensen dit herkennen, (nou ja, 'fijn' tussen aanhalingstekens dus, maar je begrijpt me wel). Ik vraag me af of er iets tegen te doen is.
Ik merk ook vaak dat ik niet luister naar mijn vriend, dat ik eigenlijk automatisch antwoord geef, en pas later tot me doordringt wat hij heeft gezegd. Gelukkig doet niet moeilijk ofzo.
Dat dom voelen, waar je het over hebt, is zo herkenbaar. Wat goed dat je toch je studie hebt doorgezet, ondanks je concentratieproblemen. Je vond het leuk schreef je, dat scheelt al een heleboel.
Ik heb precies hetzelfde. Mijn moeder heeft me als kind zelfs laten testen op m'n gehoor omdat het leek alsof ik dingen niet goed kon horen. Als ik met mijn vriend over straat loop en hij vertelt iets waar ik echt serieus waar goed naar aan het luisteren ben, kan het toch zomaar gebeuren dat ik ineens afgeleid ben (door iets wat om me heen gebeurd of iets wat me opeens in het oog springt). Ook heb ik heel veel moeite met studeren gehad. Toch heb ik WO onderwijs genoten en afgemaakt (en dat niet onverdienstelijk
), dus met domheid heeft het niets te maken. Toch voel ik me ook vaak dom omdat ik niet altijd direct doorheb wat iemand bedoelt of zegt, of omdat ik inmiddels al weer aan het doorassocieren ben over iets wat gezegd is of omdat het gewoon niet landt. Het is een lastig probleem en het enige wat helpt is nóg harder concentreren en mezelf aan mijn lurven erbij sleuren. Het mislukt nog wel eens (tot verdriet van mijn vriend, die het overigens inmiddels wel snapt en niet meer geïrriteerd raakt). Ik geloof trouwens niet dat ik ADD heb.Edit: Met moeite met studeren bedoel ik niet dat ik dingen niet begreep, het had meer met concentratie te maken. Die was,kort gezegd, bagger. Heel soms had ik flow-momenten, dat het ineens allemaal heel gemakkelijk ging, maar meestal ging het studeren met hangen en wurgen, hoe leuk ik het ook vond.
Fijn dat mensen dit herkennen, (nou ja, 'fijn' tussen aanhalingstekens dus, maar je begrijpt me wel). Ik vraag me af of er iets tegen te doen is.
Ik merk ook vaak dat ik niet luister naar mijn vriend, dat ik eigenlijk automatisch antwoord geef, en pas later tot me doordringt wat hij heeft gezegd. Gelukkig doet niet moeilijk ofzo.
Dat dom voelen, waar je het over hebt, is zo herkenbaar. Wat goed dat je toch je studie hebt doorgezet, ondanks je concentratieproblemen. Je vond het leuk schreef je, dat scheelt al een heleboel.
zondag 19 april 2009 om 22:46
Tja, het is een lastig probleem. Ik luister overigens wél echt naar mijn vriend (nuja, meestal dan), maar soms komt het gewoon niet aan. Aan de ene kant denk ik dat ik niet tegen veel prikkels kan en daardoor snel afgeleid ben, maar aan de andere kant studeerde ik het beste met zoveel mogelijk herrie en gedoe om me heen.
Ik heb overigens wel 'es huilend met m'n boeken gezeten omdat ik wel wílde, maar het gewoon niet ging. Op een gegeven moment heb ik me erbij neer gelegd, dit is wat ik kan doen, dus dat doe ik dan maar. En dan haalde ik tóch m'n tentamens en was er toch ergens iets naar binnen gesijpeld.
Dat dom voelen is gewoon k*t en eigenlijk slaat het nergens op, maar het voelt gewoon echt zo. Een groep mensen die moet lachen om een grapje en dat ik dan maar als een boer met kiespijn een beetje meegrinnik en echt niet begrijp wat er nou zo lollig is, heel naar.
Ik hoop dat je er een modus in kunt vinden, ik geloof dat ik die nu aardig heb. Sterkte
Ik heb overigens wel 'es huilend met m'n boeken gezeten omdat ik wel wílde, maar het gewoon niet ging. Op een gegeven moment heb ik me erbij neer gelegd, dit is wat ik kan doen, dus dat doe ik dan maar. En dan haalde ik tóch m'n tentamens en was er toch ergens iets naar binnen gesijpeld.
Dat dom voelen is gewoon k*t en eigenlijk slaat het nergens op, maar het voelt gewoon echt zo. Een groep mensen die moet lachen om een grapje en dat ik dan maar als een boer met kiespijn een beetje meegrinnik en echt niet begrijp wat er nou zo lollig is, heel naar.
Ik hoop dat je er een modus in kunt vinden, ik geloof dat ik die nu aardig heb. Sterkte
zondag 19 april 2009 om 22:51
Ik heb ook exact hetzelfde, herken alles wat je zegt. En ook precies zo als Pelikaan het omschrijft. De ene keer is het wat erger dan de andere keer.
Kwam er toen ook achter dat dit met ADD te maken kon hebben en daar lijkt het ook heel erg op.
Verder kan het ook met vermoeidheid te maken hebben. Toen ik Pfeiffer had, was dit ook één van de symptomen, misschien is dat het bij jou?
Als het je echt blijft storen zou ik naar de dokter gaan en op je werk toch maar even vertellen denk ik.
Daar zullen ze heus wel begrip voor hebben en dan hoef je daar niet over te blijven piekeren van: wat zullen ze nu weer denken? enz.
Kwam er toen ook achter dat dit met ADD te maken kon hebben en daar lijkt het ook heel erg op.
Verder kan het ook met vermoeidheid te maken hebben. Toen ik Pfeiffer had, was dit ook één van de symptomen, misschien is dat het bij jou?
Als het je echt blijft storen zou ik naar de dokter gaan en op je werk toch maar even vertellen denk ik.
Daar zullen ze heus wel begrip voor hebben en dan hoef je daar niet over te blijven piekeren van: wat zullen ze nu weer denken? enz.
zondag 19 april 2009 om 22:54
Met die grapjes enzo inderdaad ook: dan gaan gesprekken soms zo snel en ineens lacht iedereen keihard. En dan kom ik altijd met HUH? Zo dom, haha. Maar dat zijn ze wel gewend van mij 
En als iemand tegen me praat (vooral als er uitleg/instructies gegeven wordt) dan moet ik mezelf steeds dwingen om te luisteren en overdreven goed die ander aankijken anders gaat de info dwars langs me heen.
En als iemand tegen me praat (vooral als er uitleg/instructies gegeven wordt) dan moet ik mezelf steeds dwingen om te luisteren en overdreven goed die ander aankijken anders gaat de info dwars langs me heen.
zondag 19 april 2009 om 22:57
Dat mensen je dom vinden, is een aanname heb ik mezelf geleerd. Je kan niet in mensen hun hoofd kijken en als ze je iets uitleggen wil dat niet automatisch zeggen dat zij dat goed doen. Misschiewn denken ze wel: oei, ik kan niet uitleggen en gaan dan extra hun best doen! Misschien is het in het begin moeilijk maar vragen helpt!!
zondag 19 april 2009 om 23:02
Het afwezige herken ik wel. Soms hoor ik echt niet wat er gezegd is, ook al heb ik me voorgenomen goed te luisteren. Ben wat dat betreft het verstrooide type, vergeet ook vaak dingen waar ik dan een seconde eerder nog aan dacht.
Tijdens mijn studie was het af en toe onmogelijk boeken te lezen. Niet alleen omdat de informatie niet altijd binnen kwam, maar ook omdat ik vaak al na een paar zinnen dáár over door ging denken en de lijn in het verhaal kwijt raakte. Dus bij verwijzingen in een boek (naar een andere auteur) ging ik helemaal op in wat die auteur verder nog geschreven/bedacht had. Hierdoor lees ik tegenwoordig weinig, word er horendol van omdat het veel energie kost. Zelf bij een normale roman ben ik na een paar regels al zo overactief in mijn hoofd dat ik het maar weer opzij leg
Heb er verder nooit zo bij stilgestaan, gelukkig heb ik mijn studie gewoon af kunnen maken omdat ik hierdoor ook de stof door en door kende. En misschien is dit dan ook iets heel anders dan wat jij beschrijft. Sterkte in elk geval, heb ook geen nuttige adviezen ofzo.
Tijdens mijn studie was het af en toe onmogelijk boeken te lezen. Niet alleen omdat de informatie niet altijd binnen kwam, maar ook omdat ik vaak al na een paar zinnen dáár over door ging denken en de lijn in het verhaal kwijt raakte. Dus bij verwijzingen in een boek (naar een andere auteur) ging ik helemaal op in wat die auteur verder nog geschreven/bedacht had. Hierdoor lees ik tegenwoordig weinig, word er horendol van omdat het veel energie kost. Zelf bij een normale roman ben ik na een paar regels al zo overactief in mijn hoofd dat ik het maar weer opzij leg
Heb er verder nooit zo bij stilgestaan, gelukkig heb ik mijn studie gewoon af kunnen maken omdat ik hierdoor ook de stof door en door kende. En misschien is dit dan ook iets heel anders dan wat jij beschrijft. Sterkte in elk geval, heb ook geen nuttige adviezen ofzo.
maandag 20 april 2009 om 10:28
Ik herken het ook heel sterk! Heb net even de test gedaan had 68 van de 110 vragen met ja, beantwoordt zou dat betekenen dat ik misschien ADD heb? Vaak et idee dat ik de 'domme gans' van het stel ben in groepen terwijl ik best wel veel weet over verschillende onderwerpen maar het komt er niet uit of niet goed uit. Ook het luisteren herken in heel sterk, mijn vriend zegt altijd in een gesprek (als ik weer een verkeerd antwoordt heb gegeven) dat ik niet luister want dat was zijn vraag helemaal niet , en ik weet niet of dit ook iets is, maar op 1 of andere manier weet ik al wat andere mensen over mij denken of gaan zegge, terwijl ik het vaak
verkeert heb (natuurlijk)......
@reizende: Sorry dat ik met mijn vraag/ verhaal op je topic binnen val. Maar ik herken het zo...
verkeert heb (natuurlijk)......
@reizende: Sorry dat ik met mijn vraag/ verhaal op je topic binnen val. Maar ik herken het zo...
maandag 20 april 2009 om 14:38
Veel mensen doen die adhd online testen, en denken dan snel dat ze adhd hebben. Het etiketje adhd is ook niet zo 'erg', dus misschien zijn sommige mensen het ook wel naar zich toe aan het redeneren.
Laat je diezelfde mensen een online borderline-test doen, dan herkent geen van die mensen iets in borderline. Het stempeltje borderline is namelijk wel 'erg'.
Borderline en adhd heeft ontzettend veel overlappingen. Dus als je op de ene test scoort, zou je ook íets op de andere test moeten scoren. Daarom geloof ik er niet in als mensen dit soorten testen online doen.
Laat je diezelfde mensen een online borderline-test doen, dan herkent geen van die mensen iets in borderline. Het stempeltje borderline is namelijk wel 'erg'.
Borderline en adhd heeft ontzettend veel overlappingen. Dus als je op de ene test scoort, zou je ook íets op de andere test moeten scoren. Daarom geloof ik er niet in als mensen dit soorten testen online doen.
maandag 20 april 2009 om 18:44
quote:pupetta schreef op 19 april 2009 @ 22:57:
Dat mensen je dom vinden, is een aanname heb ik mezelf geleerd. Je kan niet in mensen hun hoofd kijken en als ze je iets uitleggen wil dat niet automatisch zeggen dat zij dat goed doen. Misschiewn denken ze wel: oei, ik kan niet uitleggen en gaan dan extra hun best doen! Misschien is het in het begin moeilijk maar vragen helpt!!Daar heb je helemaal gelijk aan, ik weet het, met mijn verstand dan, gevoelsmatig niet, helaas. Haha, ook dit wil er maar niet in.
Dat mensen je dom vinden, is een aanname heb ik mezelf geleerd. Je kan niet in mensen hun hoofd kijken en als ze je iets uitleggen wil dat niet automatisch zeggen dat zij dat goed doen. Misschiewn denken ze wel: oei, ik kan niet uitleggen en gaan dan extra hun best doen! Misschien is het in het begin moeilijk maar vragen helpt!!Daar heb je helemaal gelijk aan, ik weet het, met mijn verstand dan, gevoelsmatig niet, helaas. Haha, ook dit wil er maar niet in.
maandag 20 april 2009 om 18:47
quote:Potjethee schreef op 19 april 2009 @ 22:54:
Met die grapjes enzo inderdaad ook: dan gaan gesprekken soms zo snel en ineens lacht iedereen keihard. En dan kom ik altijd met HUH? Zo dom, haha. Maar dat zijn ze wel gewend van mij
En als iemand tegen me praat (vooral als er uitleg/instructies gegeven wordt) dan moet ik mezelf steeds dwingen om te luisteren en overdreven goed die ander aankijken anders gaat de info dwars langs me heen.
Ja, ik lach ook vaak maar mee, voor de vorm, in stilte hopend dat niemand gaat vragen of ik de mop wel snapte.
Met die grapjes enzo inderdaad ook: dan gaan gesprekken soms zo snel en ineens lacht iedereen keihard. En dan kom ik altijd met HUH? Zo dom, haha. Maar dat zijn ze wel gewend van mij
En als iemand tegen me praat (vooral als er uitleg/instructies gegeven wordt) dan moet ik mezelf steeds dwingen om te luisteren en overdreven goed die ander aankijken anders gaat de info dwars langs me heen.
Ja, ik lach ook vaak maar mee, voor de vorm, in stilte hopend dat niemand gaat vragen of ik de mop wel snapte.
maandag 20 april 2009 om 19:01
Net als jij soundpost, ben ik ook een verstrooid type. Mijn vader was dat ook altijd al, dus ik heb het niet van een vreemdeling. Ik maak ook regelmatig dubbele afspraken, omdat ik op zich wel weet dat ik een afspraak heb, maar in een gesprek met iemand anders kan ik het,voor dat moment, even helemaal vergeten zijn. Met gevolg dat ik de laatste afspraak weer moet cancellen. Gelukkig vergeet ik nooit een afspraak, dat dan weer niet.
Soundpost, erg lastig lijkt me, dat je zo gedachten zo met je aan de haal gaan, dat je maar niet meer gaat lezen. Hou/hield je erg van lezen?
Wendy, ik vind het hartstikke leuk om andermans ervaring te lezen, ik ken eigenlijk geen mensen die dit ook hebben, dus eh, geen sorry zeggen hoor, gewoon blijven reageren, als je zin hebt.
Ook ik herken het, van dat veel weten, maar dat het er niet uitkomt. Ik lees graag, maar ondanks dat de info in mijn hoofd zit, ben ik niet goed in staat om het te vertellen. En dat lijkt dan weer heel dom, vind ik dan van mezelf.
En waarom het er niet uitkomt? Geen idee eigenlijk, net of ben ik geblokkeerd ofzo.
Soms denk ik; eigenlijk zijn we misschien wel superslim, omdat we misschien 50% niet horen, moeten we onze hersenen razendsnel laten werken om goed te reageren op een ander.
Weet iemand of er ook een oplossing is, zoals bijv. accupuntuur, of iets van dien aard?
Soundpost, erg lastig lijkt me, dat je zo gedachten zo met je aan de haal gaan, dat je maar niet meer gaat lezen. Hou/hield je erg van lezen?
Wendy, ik vind het hartstikke leuk om andermans ervaring te lezen, ik ken eigenlijk geen mensen die dit ook hebben, dus eh, geen sorry zeggen hoor, gewoon blijven reageren, als je zin hebt.
Ook ik herken het, van dat veel weten, maar dat het er niet uitkomt. Ik lees graag, maar ondanks dat de info in mijn hoofd zit, ben ik niet goed in staat om het te vertellen. En dat lijkt dan weer heel dom, vind ik dan van mezelf.
En waarom het er niet uitkomt? Geen idee eigenlijk, net of ben ik geblokkeerd ofzo.
Soms denk ik; eigenlijk zijn we misschien wel superslim, omdat we misschien 50% niet horen, moeten we onze hersenen razendsnel laten werken om goed te reageren op een ander.
Weet iemand of er ook een oplossing is, zoals bijv. accupuntuur, of iets van dien aard?
dinsdag 21 april 2009 om 21:56
Haha dat zeg ik ook altijd! Ik ben gewoon te SLIM! Hihi, erg hè. Ik reken het mezelf ook zo vaak zelf aan terwijl het echt vast niet allemaal mijn schuld is, als iemand mij niet begrijpt, toch!? Als ik iets wil vertellen dan komt het er helemaal verkeerd uit ( en dan heb ik ook nog eens zo'n gezellige spellingcorrector naast me zitten, mijn schoonzus ) daar wordt juist alleen maar onzekerder van..... Mijn moeder zij wel eens dat ik gewoon te gefocust was om het verhaal goed te vertellen, dat ik bij het einde begon. En concentratie problemen heb ik echt altijd al gehad! Het moet me echt boeien, of mijn gedachten dwalen gewoon af nah 10 sec. Elk rapport weer : zij ziet elk vogeltje vliegen.. Op de lagere school.. Oh en, ik vergeet echt bijna alles tot ergenis van mijn vriend.
Kwee niet wat het is, maar soms wordt ik er ook gewoon moedeloos van bijv. Na een verjaardag, wanneer mijn verhaal niet goed kon brengen, en ze me uitlachden en dan lach ik mee, maar ik wordt steeds kleiner van binnen en wordt weer die gans! Zucht*
Kwee niet wat het is, maar soms wordt ik er ook gewoon moedeloos van bijv. Na een verjaardag, wanneer mijn verhaal niet goed kon brengen, en ze me uitlachden en dan lach ik mee, maar ik wordt steeds kleiner van binnen en wordt weer die gans! Zucht*
dinsdag 21 april 2009 om 22:08
quote:Pelikaan schreef op 19 april 2009 @ 22:25:
Ik heb precies hetzelfde. Mijn moeder heeft me als kind zelfs laten testen op m'n gehoor omdat het leek alsof ik dingen niet goed kon horen. Als ik met mijn vriend over straat loop en hij vertelt iets waar ik echt serieus waar goed naar aan het luisteren ben, kan het toch zomaar gebeuren dat ik ineens afgeleid ben (door iets wat om me heen gebeurd of iets wat me opeens in het oog springt). Ook heb ik heel veel moeite met studeren gehad. Toch heb ik WO onderwijs genoten en afgemaakt (en dat niet onverdienstelijk), dus met domheid heeft het niets te maken. Toch voel ik me ook vaak dom omdat ik niet altijd direct doorheb wat iemand bedoelt of zegt, of omdat ik inmiddels al weer aan het doorassocieren ben over iets wat gezegd is of omdat het gewoon niet landt. Het is een lastig probleem en het enige wat helpt is nóg harder concentreren en mezelf aan mijn lurven erbij sleuren. Het mislukt nog wel eens (tot verdriet van mijn vriend, die het overigens inmiddels wel snapt en niet meer geïrriteerd raakt). Ik geloof trouwens niet dat ik ADD heb.
Edit: Met moeite met studeren bedoel ik niet dat ik dingen niet begreep, het had meer met concentratie te maken. Die was,kort gezegd, bagger. Heel soms had ik flow-momenten, dat het ineens allemaal heel gemakkelijk ging, maar meestal ging het studeren met hangen en wurgen, hoe leuk ik het ook vond.
Heel, heel herkenbaar.
Ik ben ook supersnel afgeleid. ben op mijn werk de hele dag met 5 dingen tegelijk bezig. Lees een stuk en ga dan midden in een zin ineens een e-mail beantwoorden omdat me wat te binnen schoot. Dat weerhoudt me er trouwens niet van om daarna gewoon weer rustig verder te lezen. Als het me niet wezenlijk boeit, kost het me erg veel moeite me te concentreren op een stuk tekst.
Maar zomaar een heel lang pittig artikel uit te lezen zonder te stoppen, dat is me geloof ik nog nooit gelukt.
Heb hierdoor wel een aardige faalangst. Ik weet dat ik niet dom ben maar voel me soms wel dom als mijn collega naar me kijkt van: maar dat snap je toch wel? Ik ben net nieuw in deze baan, dus sommige connecties leg ik gewoon nog niet zo snel.
Ik heb precies hetzelfde. Mijn moeder heeft me als kind zelfs laten testen op m'n gehoor omdat het leek alsof ik dingen niet goed kon horen. Als ik met mijn vriend over straat loop en hij vertelt iets waar ik echt serieus waar goed naar aan het luisteren ben, kan het toch zomaar gebeuren dat ik ineens afgeleid ben (door iets wat om me heen gebeurd of iets wat me opeens in het oog springt). Ook heb ik heel veel moeite met studeren gehad. Toch heb ik WO onderwijs genoten en afgemaakt (en dat niet onverdienstelijk
), dus met domheid heeft het niets te maken. Toch voel ik me ook vaak dom omdat ik niet altijd direct doorheb wat iemand bedoelt of zegt, of omdat ik inmiddels al weer aan het doorassocieren ben over iets wat gezegd is of omdat het gewoon niet landt. Het is een lastig probleem en het enige wat helpt is nóg harder concentreren en mezelf aan mijn lurven erbij sleuren. Het mislukt nog wel eens (tot verdriet van mijn vriend, die het overigens inmiddels wel snapt en niet meer geïrriteerd raakt). Ik geloof trouwens niet dat ik ADD heb.Edit: Met moeite met studeren bedoel ik niet dat ik dingen niet begreep, het had meer met concentratie te maken. Die was,kort gezegd, bagger. Heel soms had ik flow-momenten, dat het ineens allemaal heel gemakkelijk ging, maar meestal ging het studeren met hangen en wurgen, hoe leuk ik het ook vond.
Heel, heel herkenbaar.
Ik ben ook supersnel afgeleid. ben op mijn werk de hele dag met 5 dingen tegelijk bezig. Lees een stuk en ga dan midden in een zin ineens een e-mail beantwoorden omdat me wat te binnen schoot. Dat weerhoudt me er trouwens niet van om daarna gewoon weer rustig verder te lezen. Als het me niet wezenlijk boeit, kost het me erg veel moeite me te concentreren op een stuk tekst.
Maar zomaar een heel lang pittig artikel uit te lezen zonder te stoppen, dat is me geloof ik nog nooit gelukt.
Heb hierdoor wel een aardige faalangst. Ik weet dat ik niet dom ben maar voel me soms wel dom als mijn collega naar me kijkt van: maar dat snap je toch wel? Ik ben net nieuw in deze baan, dus sommige connecties leg ik gewoon nog niet zo snel.
