
Irreële angst om zwanger te zijn, hoe uit mijn gedachten?
zondag 3 mei 2020 om 10:51
Hallo allemaal,
Alvast bedankt om dit te lezen.
Ik ben 22 jaar oud en heb 3 jaar geleden een abortus gehad.
Sindsdien neem ik heel stipt de pil en gebruik ik ook altijd een condoom, die ik ook achteraf check of deze niet gescheurd is etc.
Nu heb ik voor de laatste keer seks gehad eind januari. Tussen dit en nu (3 mei) heb ik geen seks meer gehad en twee stopweken gehad met normale tot heftige menstruatie. Toch blijf ik schrik hebben dat ik zwanger ben, mede doordat ik op verschillende sites gelezen heb dat je, als je de pil blijft nemen, toch deze 'nepmenstruatie' kunt blijven krijgen en tegelijk zwanger kunt zijn. Eergisteren en deze nacht was ik misselijk 's avonds en sindsdien begin ik ook andere zwangerschapssymptomen te zien, of me in te beelden (zoals grotere of gevoeligere borsten).
Volgend weekend begint opnieuw mijn menstruatie tijdens mijn stopweek.
Ik besef dat de kans dus heel klein is dat ik zo'n 11 weken zwanger zou zijn zonder daar echt last van te hebben, plus tweemaal een menstruatie ertussen gehad te hebben. Maar ik krijg het maar niet uit mijn hoofd gezet. Ik heb nog zwangerschaptesten liggen maar die vervaldatum is in 2018 en ik durf ze dus niet te gebruiken uit angst voor een fout resultaat. Ik woon nog bij mijn ouders en ik kan moeilijk ongemerkt een nieuwe bestellen, zonder dat ik dus aan iedereen moet verklaren wat er in het postpakket zit dat ik besteld heb. Ik wil ook niemand ongerust maken omdat het allemaal heel onwaarschijnlijk is. Met mijn ouders kan ik er ook niet goed over praten omdat er een soort van 'taboe' op ligt sinds mijn abortus. Ze waren hiervan op de hoogte maar reageerden er heel raar en boos op. Tijdens deze lockdown is ook moeilijk om met anderen erover te kunnen praten.
Ik heb denk ik gewoon iemand nodig die zegt dat het allemaal niet kan, hoe meer ik erover nadenk hoe meer symptomen ik lijk te 'verzinnen' en ik begin er een beetje gek van te worden. Voor deze week had ik nergens last van en het eigenlijk sinds de misselijke avond eergisteren dat ik er zo over ben beginnen piekeren. Voordien was ik ook altijd gerustgesteld na mijn menstruatie, maar sinds ik gelezen had dat het een nepmenstruatie kon zijn door de pil kan dit me ook niet meer geruststellen.
Alvast bedankt.
Alvast bedankt om dit te lezen.
Ik ben 22 jaar oud en heb 3 jaar geleden een abortus gehad.
Sindsdien neem ik heel stipt de pil en gebruik ik ook altijd een condoom, die ik ook achteraf check of deze niet gescheurd is etc.
Nu heb ik voor de laatste keer seks gehad eind januari. Tussen dit en nu (3 mei) heb ik geen seks meer gehad en twee stopweken gehad met normale tot heftige menstruatie. Toch blijf ik schrik hebben dat ik zwanger ben, mede doordat ik op verschillende sites gelezen heb dat je, als je de pil blijft nemen, toch deze 'nepmenstruatie' kunt blijven krijgen en tegelijk zwanger kunt zijn. Eergisteren en deze nacht was ik misselijk 's avonds en sindsdien begin ik ook andere zwangerschapssymptomen te zien, of me in te beelden (zoals grotere of gevoeligere borsten).
Volgend weekend begint opnieuw mijn menstruatie tijdens mijn stopweek.
Ik besef dat de kans dus heel klein is dat ik zo'n 11 weken zwanger zou zijn zonder daar echt last van te hebben, plus tweemaal een menstruatie ertussen gehad te hebben. Maar ik krijg het maar niet uit mijn hoofd gezet. Ik heb nog zwangerschaptesten liggen maar die vervaldatum is in 2018 en ik durf ze dus niet te gebruiken uit angst voor een fout resultaat. Ik woon nog bij mijn ouders en ik kan moeilijk ongemerkt een nieuwe bestellen, zonder dat ik dus aan iedereen moet verklaren wat er in het postpakket zit dat ik besteld heb. Ik wil ook niemand ongerust maken omdat het allemaal heel onwaarschijnlijk is. Met mijn ouders kan ik er ook niet goed over praten omdat er een soort van 'taboe' op ligt sinds mijn abortus. Ze waren hiervan op de hoogte maar reageerden er heel raar en boos op. Tijdens deze lockdown is ook moeilijk om met anderen erover te kunnen praten.
Ik heb denk ik gewoon iemand nodig die zegt dat het allemaal niet kan, hoe meer ik erover nadenk hoe meer symptomen ik lijk te 'verzinnen' en ik begin er een beetje gek van te worden. Voor deze week had ik nergens last van en het eigenlijk sinds de misselijke avond eergisteren dat ik er zo over ben beginnen piekeren. Voordien was ik ook altijd gerustgesteld na mijn menstruatie, maar sinds ik gelezen had dat het een nepmenstruatie kon zijn door de pil kan dit me ook niet meer geruststellen.
Alvast bedankt.
zondag 3 mei 2020 om 11:08
Dit. Je bent 22, ruim volwassen.
Loop naar de drogist en koop zo'n test.
Koop er desnoods 10, als je bang bent dat je volgende week alweer begint te twijfelen.
Bij de action zijn ze €1,50 voor twee stuks, en dat zijn nog eens hele goede testen ook.
Je hoort de vogels weer, je ruikt de regen nog


zondag 3 mei 2020 om 11:34
Ik kan me voorstellen dat er thuis een taboe ligt op zwangerschap(testen) sinds je abortus. Dit was waarschijnlijk voor jou een heel heftige tijd en het zal vast je ouders ook niet in de koude kleren gaan zitten. Ik snap dat het ongemakkelijk voelt om opnieuw testen te laten bezorgen.
Toch is het fijner voor jezelf om die duidelijkheid te krijgen. Ergens in je hoofd voel je rationeel aan dat de kans dat je zwanger bent erg klein is. Om die laatste twijfel weg te nemen kun je gaan testen. Mag je vanwege het virus de deur niet uit? Anders zeg je dat je nieuwe shampoo / tandpasta / boodschappen gaat halen en dan haal je desnoods ook die nieuwe shampoo / tandpasta plus een test. Die test laat je lekker in je handtas zitten en haal je er weer uit wanneer je alleen bent.
Misschien even spannend maar het zal je wellicht veel meer rust bezorgen!
Toch is het fijner voor jezelf om die duidelijkheid te krijgen. Ergens in je hoofd voel je rationeel aan dat de kans dat je zwanger bent erg klein is. Om die laatste twijfel weg te nemen kun je gaan testen. Mag je vanwege het virus de deur niet uit? Anders zeg je dat je nieuwe shampoo / tandpasta / boodschappen gaat halen en dan haal je desnoods ook die nieuwe shampoo / tandpasta plus een test. Die test laat je lekker in je handtas zitten en haal je er weer uit wanneer je alleen bent.
Misschien even spannend maar het zal je wellicht veel meer rust bezorgen!
zondag 3 mei 2020 om 11:36
Bij mijn laatste zwangerschap had ik alleen nog een test liggen die een heel eind over de datum was, en die deed het nog prima. Maar ik denk niet dat jij gerustgesteld zou zijn door een oude, negatieve test, dus koop gewoon een nieuwe - en ga nadenken over wat je nodig hebt om van die angst af te komen, want zoals je zelf schrijft: die is eigenlijk onnodig.
zondag 3 mei 2020 om 11:37
Dat doet ze al.Treurniet12 schreef: ↑03-05-2020 11:25Je ouders? Wat hebben die in godsnaam hier mee te maken? Je bent 22 (!!!). Ten eerste: gebruik dubbele anticonceptie als je zooooo bang bent om zwanger te worden. Ten tweede: ga naar een Kruidvat/Etos/action en koop gewoon een test. Of twee.
TO je maakt jezelf gek. Ga gewoon een test halen om jezelf gerust te stellen maar als jij zwanger bent is er een wondertje gebeurd.
Als je de pil neemt menstrueer je niet. Dan heb je een onttrekkingsbloeding. Of je de pil neemt of niet, een bloeding is nooit het onfeilbare sein dat je niet zwanger bent.
Zoek hulp in je verwerking en voor je irreële angst.
Als het gras bij de buren altijd groener is dan is het kunstgras

zondag 3 mei 2020 om 12:31
Pergamon en ToosTosti hebben de beste oplossing voor nu: koop of bestel iets waar je een zwangerschapstest bij neemt; als je ouders dan vragen hebben over wat er in het pakketje zit of wat je gekocht hebt, heb je nog iets ander om te laten zien.
Daarna zou ik eens naar de huisarts gaan om met hem/haar te overleggen over deze angst.
Daarna zou ik eens naar de huisarts gaan om met hem/haar te overleggen over deze angst.
dg2015 wijzigde dit bericht op 04-05-2020 01:15
0.91% gewijzigd
"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"
zondag 3 mei 2020 om 12:39
DG2015 schreef: ↑03-05-2020 12:31Pergamon en ToosTosti hebben de beste oplossing voor nu: koop of bestel iets waar je een zwangerschap bij neemt; als je ouders dan vragen hebben over wat er in het pakketje zit of wat je gekocht hebt, heb je nog iets ander om te laten zien.
Daarna zou ik eens naar de huisarts gaan om met hem/haar te overleggen over deze angst.

Als het gras bij de buren altijd groener is dan is het kunstgras

zondag 3 mei 2020 om 13:45
Ik zou in jouw geval even naar het Kruidvat gaan om een nieuwe test aan te schaffen. Gewoon om je onzekerheid weg te nemen. Ik denk dat de abortus je getraumatiseerd heeft en dat je daardoor obsessief bezig bent met de angst om zwanger te worden. Misschien een idee om er eens over te praten met je huisarts? Ik vind je geen aansteller!
De reden dat ik reageer, is omdat ik jouw (irreëele) angst om zwanger te worden herken van toen ik jonger was (van mijn 17de tot mijn 23ste). Ik vond dat ik nog niet in de juiste omstandigheden verkeerde om moeder te worden. Ik slikte ook de pil dagelijks op hetzelfde tijdstip en was heel strikt met condooms. Als een condoom gescheurd was of ik de pil iets minder nauwkeurig had ingenomen, was ik meteen bang dat ik zwanger was. Soms raakte ik in paniek. En ik had ook gelezen dat als je de pil slikt, je bloedingen kan blijven krijgen ondanks dat je zwanger bent.
Ik heb zelf nooit een abortus ondergaan, maar dat is wel mijn grootste nachtmerrie. Ik zou me er echt nooit toe kunnen zetten. Mijn tweelingzus is ongepland zwanger geworden toen we nog tieners waren. Door de pil heen. Ik zag de verantwoordelijkheid die bij het krijgen van een kindje komt kijken dus van héél dichtbij. Ook al deed mijn tweelingzus het heel goed als moeder en wilde ik altijd al heel graag moeder worden: wel op het juiste moment in mijn leven.
Dat ik er een beetje obsessief/overtrokken mee omging, deed ik natuurlijk niet bewust. Jij ook niet. Maar het zou fijn zijn als je meer ontspannen zou zijn. Vandaar mijn tip om erover te praten (met een professional). Iemand die jou steunt en niet veroordeelt.
De reden dat ik reageer, is omdat ik jouw (irreëele) angst om zwanger te worden herken van toen ik jonger was (van mijn 17de tot mijn 23ste). Ik vond dat ik nog niet in de juiste omstandigheden verkeerde om moeder te worden. Ik slikte ook de pil dagelijks op hetzelfde tijdstip en was heel strikt met condooms. Als een condoom gescheurd was of ik de pil iets minder nauwkeurig had ingenomen, was ik meteen bang dat ik zwanger was. Soms raakte ik in paniek. En ik had ook gelezen dat als je de pil slikt, je bloedingen kan blijven krijgen ondanks dat je zwanger bent.
Ik heb zelf nooit een abortus ondergaan, maar dat is wel mijn grootste nachtmerrie. Ik zou me er echt nooit toe kunnen zetten. Mijn tweelingzus is ongepland zwanger geworden toen we nog tieners waren. Door de pil heen. Ik zag de verantwoordelijkheid die bij het krijgen van een kindje komt kijken dus van héél dichtbij. Ook al deed mijn tweelingzus het heel goed als moeder en wilde ik altijd al heel graag moeder worden: wel op het juiste moment in mijn leven.
Dat ik er een beetje obsessief/overtrokken mee omging, deed ik natuurlijk niet bewust. Jij ook niet. Maar het zou fijn zijn als je meer ontspannen zou zijn. Vandaar mijn tip om erover te praten (met een professional). Iemand die jou steunt en niet veroordeelt.

zondag 3 mei 2020 om 13:52
Action is gewoon open hoor. En in België zijn de drogisten ook niet gesloten, dus geen reden om te moeten bestellen. Je kunt er gewoon heen.
Maar als je zo panisch bent om zwanger te worden dan zou ik eens nadenken of een andere vorm van anticonceptie niet beter is. De prikpil bijvoorbeeld die je dan (ruim) op tijd laat zetten. Of een hormoonspiraal zodat de kans op zwangerschap op twee manieren bestreden wordt (naast het condoom).
Maar als je zo panisch bent om zwanger te worden dan zou ik eens nadenken of een andere vorm van anticonceptie niet beter is. De prikpil bijvoorbeeld die je dan (ruim) op tijd laat zetten. Of een hormoonspiraal zodat de kans op zwangerschap op twee manieren bestreden wordt (naast het condoom).
zondag 3 mei 2020 om 14:16
Los van het feit dat je gewoon een test kunt kopen bij de drogist, dus niets hoeft te bestellen, vind ik het wel wat zeggen dat je zo bang bent. Je hebt op jonge leeftijd een abortus ondergaan en zo te horen geen tot weinig steun van je ouders mogen ontvangen hierbij. Ik hoop dat, als je dat nodig hebt, je iemand hebt met wie je kunt praten over deze gebeurtenis. Misschien wordt dan de angst in de toekomst ook minder. Veel sterkte gewenst!
dinsdag 5 mei 2020 om 17:18
Bedankt voor jullie reacties. Dit neerschrijven en lezen heeft ook al een beetje geholpen. Ik heb intussen 2 testen kunnen kopen en eentje gedaan, die duidelijk negatief was. Ik probeer het nu los te laten. Het vreemde was dat ik al opgeluchter was toen ik de testen gekocht had, zelfs nog voor ik er een deed. Ergens in het niet-piekerende deel van mijn brein besefte ik dus wel dat het niet kon. Het is moeilijk om met mensen die ik vertrouw hierover te praten tijdens deze lockdown, dat doe je niet gemakkelijk even via skype. Ik probeer er mee om te gaan maar in periodes van stress zoals nu is dat een stuk moeilijker. Ik heb nu nog de andere test in huis voor moest dit weer ooit eens voorvallen om mezelf gerust te stellen. Dankjullie wel dus voor de reacties.