Gezondheid
alle pijlers
maagband is geplaatst, en nu verder
woensdag 8 maart 2006 om 12:12
Ik zit in het traject voor een maagband operatie. Maandag moet ik naar het lab, naar de röntgen en naar de internist en komende vrijdag krijg ik de uitslag van de psychologische test. Ondanks dat dit een operatie is die ik heel graag wil (tenminste het eindresultaat) zie ik er ook wel tegen op. Ik zou graag van mensen die ook een maagband hebben willen weten hoe het voor hen is en hoe ze nu met eten omgaan. bewerkt door moderator,
vrijdag 26 januari 2007 om 14:34
Hoi Elsje, ik vind het best wel lullig dat het bij mij zo goed gaat en dat jij nog steeds problemen hebt. Het is inderdaad zo dat je gevoel je meestal niet in de steek laat, maar ik hoop voor je dat er alleen maar uit komt dat het bandje iets te strak gespannen is en dat er een klein beetje uitgehaald moet worden. En daarvoor ga ik heel hard duimen!!! Want elke keer geopereerd worden is niet prettig. En zeker niet als je in het midden van verhuizingen zit, dat geeft al stress genoeg.
zondag 28 januari 2007 om 11:09
Hallo, allereerst wil ik even zeggen dat ik enorm veel bewondering voor jullie heb! Jeetje wat knap dat jullie al zoveel afgevallen (of nog druk bezig). Het is niet te doen om alle berichten te lezen maar ik heb best veel gelezen. Na tijden overwegen wel of geen maagband heb ik voor mezelf de beslissing genomen om er voor te gaan! Huisarts staat gelukkig achter me dus het traject is in gang gezet. Volgende week heb ik een afspraak bij Ra-medical (zijn jullie daar mee bekend?). Een bedrijf dat alle afspraken voor je maakt en ook de verzekering regeld. Volgende week een intake gesprek. Ik vind het allemaal zo spannend, lijkt wel of ik nergens anders aan kan denken! Ondanks jou verhalen Elsje > jeetje wat heb jij eenpech gehad zeg en evengoed zo positief! Geweldig. Ik weeg nu 124 kilo (oei, als ik het intik....) en ben 1.74 lang dus.....veel te zwaar! Ik blijf jullie verhalen volgen. Groetjes Maria
zondag 28 januari 2007 om 13:40
welkom hier maria72. Ik hoop dat het hele voortraject voor jou voorspoedig gaat verlopen. En ja, ondanks dat ik het niet echt kado heb gekregen blijf ik van mening dat ik een goede keus heb gemaakt. Zonder de band had ik nooit bereikt wat ik nu al bereikt heb. Het is niet mijn bedoeling om mensen af te schrikken met mijn verhaal. Gelukkig is yvonne hier ook en gaat het met haar allemaal hartstikke goed. Daar hoef jij je niet rot over te voelen hoor yvonne. Ik ben alleen maar blij voor je. Tuurlijk hoop ik ook dat mijn gevoel me voor de gek houdt. Maar feit blijft dat ik veel braak en dat het voelt alsof mijn eten er niet door heen kan....dat het blijft hangen.
Maar goed, gewoon doorgaan.
Nieuwe gewicht vanmorgen: 87.3 kilo (kijk daar word ik dan toch weer vrolijk van he )
Maar goed, gewoon doorgaan.
Nieuwe gewicht vanmorgen: 87.3 kilo (kijk daar word ik dan toch weer vrolijk van he )
zondag 28 januari 2007 om 14:52
Wow Elsje, 87,3 kilo.... daar kan ik voorlopig alleen nog maar van dromen, maar gelukkig is het geen onbereikbare droom meer. Ik vind het fijn dat je het niet erg vindt dat het bij mij zo goed gaat. Ik vind het echt enorm lullig voor je dat het je steeds zo tegen zit. Dan denk ik... als het bij mij nou ietsje minder ging en bij jou wat beter, dan gaat het bij ons even goed. Elsje, ik ga er nog steeds vanuit dat je bandje gewoon wat te strak zit en dat daardoor het eten niet goed doorloopt. Ik zal in ieder geval voor je duimen vrijdag.
Maria, welkom! Dapper hoor dat je ook de stap hebt gezet naar een maagbandje. Ik hoop voor je dat je snel door het voortraject komt en dat je dit jaar nog kan beginnen met afvallen met je maagbandje. Ik heb mijn bandje op 3 januari gehad, dus iets meer dan 3 weken geleden en ik was dinsdag ruim 6 kilo kwijt. A.s. dinsdag weeg ik weer, dus dan horen jullie weer hoeveel er nu weer vanaf is.
Maria, welkom! Dapper hoor dat je ook de stap hebt gezet naar een maagbandje. Ik hoop voor je dat je snel door het voortraject komt en dat je dit jaar nog kan beginnen met afvallen met je maagbandje. Ik heb mijn bandje op 3 januari gehad, dus iets meer dan 3 weken geleden en ik was dinsdag ruim 6 kilo kwijt. A.s. dinsdag weeg ik weer, dus dan horen jullie weer hoeveel er nu weer vanaf is.
woensdag 31 januari 2007 om 16:36
vrijdag 2 februari 2007 om 20:26
;( vandaag voor controle geweest. Waar ik bang voor was is uit gekomen. Binnen 4 weken word ik weer geopereerd. Mijn bandje word er dan uitgehaald. Omdat dit de 2e keer is dat ik deze complicatie heb word er geen nieuw bandje geplaatst. In plaats daarvan word dan een maagverkleining gedaan. Een zogenaamde sleeve. Over een half jaar word ik dan weer geopereerd en word er een zogenaamde gastric bypass aangelegd. Ik kan dat niet zo goed uitleggen, dus wie wil weten wat dat precies is zal even moeten googlen. Ik voel me even behoorlijk depri op dit moment. Toen ik naar huis ging ben ik eerst maar even bij een vriendin naar binnen geweest. Even uithuilen en daarna mezelf weer bij elkaar rapen en naar huis. De kinderen waren thuis en ik wilde niet dat zij me zouden zien huilen. Mijn man is nu even extra lief voor me. Hij zegt steeds: je hebt al zoveel bereikt, dit komen we samen ook wel weer door. Hier gaan we ook weer voor knokken. Zo lief van hem.
yvonne, je gaat echt lekker. Spannend elke keer weer op de weegschaal he.
yvonne, je gaat echt lekker. Spannend elke keer weer op de weegschaal he.
zaterdag 3 februari 2007 om 00:48
Elsje, wat rot voor je. Ik wens je het allerbeste en een Sleeve zal dan voor jou echt de oplossing zijn! Als je bij een dieetiste blijft lopen hoeft het toch niet te betekenen dat alles er aan zou komen?Ik heb alle psychologie vragen en eetschemas op de bus gedaan. Verwacht binnen een maandje voor de testen te worden uitgenodigd in Hilversum, spannend!Sannie, hoe gaat het bij jou, al nieuws?Yvon: Gaat lekker!
zaterdag 3 februari 2007 om 11:16
Een maagband...sorry hoor, maar is er dan echt geen andere uitweg meer??
Ik woog in juni naar twee snel op elkaar volgende zwangerschappen nog 127 kilo (in mijn laatste zwangerschap zelfs 140 kilo) bij een lengte van 1.72. Nu ben ik inmiddels 24 kilo afgevallen. Ja, het kost discipline. Ja het is soms moeilijk. Maar ik laat mijn lichaam tenminste zoals het is..... Als ik zin heb in een patatje, dan eet ik dat. Ik mag alles eten wat ik wil, als het maar met mate is, en niet altijd maar elke dag. Ja, ik ben ook altijd dik geweest...maar om daar nu een ring om mijn maag te laten zetten, omdat ik mezelf niet kan beheersen, en ik zonder dat ding toch blijf eten? Eigenlijk te belachelijk voor worden. Maar voor degenen die toch al die bijverschijnselen willen dragen, en vinden dat dit de laatste uitweg is....sterkte ermee...Jullie liever dan ik.
Ik kan tenminste zeggen; Ja, ik heb het helemaal zelf gedaan!!
Ik woog in juni naar twee snel op elkaar volgende zwangerschappen nog 127 kilo (in mijn laatste zwangerschap zelfs 140 kilo) bij een lengte van 1.72. Nu ben ik inmiddels 24 kilo afgevallen. Ja, het kost discipline. Ja het is soms moeilijk. Maar ik laat mijn lichaam tenminste zoals het is..... Als ik zin heb in een patatje, dan eet ik dat. Ik mag alles eten wat ik wil, als het maar met mate is, en niet altijd maar elke dag. Ja, ik ben ook altijd dik geweest...maar om daar nu een ring om mijn maag te laten zetten, omdat ik mezelf niet kan beheersen, en ik zonder dat ding toch blijf eten? Eigenlijk te belachelijk voor worden. Maar voor degenen die toch al die bijverschijnselen willen dragen, en vinden dat dit de laatste uitweg is....sterkte ermee...Jullie liever dan ik.
Ik kan tenminste zeggen; Ja, ik heb het helemaal zelf gedaan!!
zaterdag 3 februari 2007 om 11:56
Iedereen recht op zijn eigen mening. Goed van je dat je die kilo's er zelf hebt afgewerkt, Ik ben trots op je. Fijn ook voor je dat je kunt zeggen dat je het zelf hebt gedaan. Leuk, zo lopen spuien op andere mensen. Ik zou zeggen heb respect voor andermans keuze, wij doen dit niet voor niets, Iedereen heeft zijn/haar reden.Succes met de rest van de kilo's en even for the record: Dit is een topic voor mensen met een maagband die elkaar steunen. Als je je eens zou verdiepen in het gehele traject rond een maagband, dan zou je zien dat ook deze ingreep zeer veel discipline kost. Succes!
zaterdag 3 februari 2007 om 11:57
quote:
Een maagband...sorry hoor, maar is er dan echt geen andere uitweg meer??
Ik woog in juni naar twee snel op elkaar volgende zwangerschappen nog 127 kilo (in mijn laatste zwangerschap zelfs 140 kilo) bij een lengte van 1.72. Nu ben ik inmiddels 24 kilo afgevallen. Ja, het kost discipline. Ja het is soms moeilijk. Maar ik laat mijn lichaam tenminste zoals het is..... Als ik zin heb in een patatje, dan eet ik dat. Ik mag alles eten wat ik wil, als het maar met mate is, en niet altijd maar elke dag. Ja, ik ben ook altijd dik geweest...maar om daar nu een ring om mijn maag te laten zetten, omdat ik mezelf niet kan beheersen, en ik zonder dat ding toch blijf eten? Eigenlijk te belachelijk voor worden. Maar voor degenen die toch al die bijverschijnselen willen dragen, en vinden dat dit de laatste uitweg is....sterkte ermee...Jullie liever dan ik.
Ik kan tenminste zeggen; Ja, ik heb het helemaal zelf gedaan!! Wat een rare reactie. Een maagband is niet meer en niets minder dan een hulpmiddel. Je valt echt niet af door dat ding alleen hoor. Er is nog steeds heel veel discipline voor nodig. Misschien zou je je er iets meer in moeten verdiepen voordat je zo'n ongenuanceerde opmerking maakt.
Een maagband...sorry hoor, maar is er dan echt geen andere uitweg meer??
Ik woog in juni naar twee snel op elkaar volgende zwangerschappen nog 127 kilo (in mijn laatste zwangerschap zelfs 140 kilo) bij een lengte van 1.72. Nu ben ik inmiddels 24 kilo afgevallen. Ja, het kost discipline. Ja het is soms moeilijk. Maar ik laat mijn lichaam tenminste zoals het is..... Als ik zin heb in een patatje, dan eet ik dat. Ik mag alles eten wat ik wil, als het maar met mate is, en niet altijd maar elke dag. Ja, ik ben ook altijd dik geweest...maar om daar nu een ring om mijn maag te laten zetten, omdat ik mezelf niet kan beheersen, en ik zonder dat ding toch blijf eten? Eigenlijk te belachelijk voor worden. Maar voor degenen die toch al die bijverschijnselen willen dragen, en vinden dat dit de laatste uitweg is....sterkte ermee...Jullie liever dan ik.
Ik kan tenminste zeggen; Ja, ik heb het helemaal zelf gedaan!! Wat een rare reactie. Een maagband is niet meer en niets minder dan een hulpmiddel. Je valt echt niet af door dat ding alleen hoor. Er is nog steeds heel veel discipline voor nodig. Misschien zou je je er iets meer in moeten verdiepen voordat je zo'n ongenuanceerde opmerking maakt.
zaterdag 3 februari 2007 om 12:01
Elsje, wat ontzettend k*t, dat je alweer onder het mes moet. Wel goed dat ze direct een behandelplan hebben voorgesteld en niet alleen maar zeggen... jammer dan, hij gaat eruit en zoek het verder maar uit. Ik heb veel verhalen gelezen over de sleeve en de gastric bypass en ik denk dat ook dit een goed hulpmiddel is en voor jou wellicht beter dan een maagbandje. Meid, je moet maar zo denken.. je bent al zover gekomen, dit kan er ook nog wel bij. Met de steun van je man en van ons lukt het je wel om ook hier overheen te komen. Hou ons wel op de hoogte he? Sterkte meid!
zaterdag 3 februari 2007 om 15:14
hoi hoi
ben ik weer eventjes lig namelijk ziek op bed heb holte ontsteking en een luchtwegeninfectie dus ben hondsberoerd...
elsje, erg zeg dat het bandje eruit moet... zou er zelf niet aan moeten denken maar weet ook heel goed dat dat één van de risico's is die we nemen...
ik hoop voor je dat die andere methodes wel gaan helpen bij je...
ze hebben me in hilversum bijhet nok toen precies uitgelegd hoe dat dan allemaal in zijn werking gaat en het zijn pittige ingrepen moet ik zeggen...
in ieder geval heel veel succes en sterkte ermee....
met mijn gaat het opzicht aardig buiten het ziek zijn om...
moet dinsdag naar het ziekenhuis voor de foto van me maag...
en aangezien dat het me eerste afspraak is is het wel spannend want het wordt nu echt haha...
ben wel blij dat me afspraken redelijk snel achter elkaar opvolgen...
ik laat het allemaal over me heen komen en ik zie wel waar het schip strand...
maar ik kruip me bedje weer terug in....
doeggies
ben ik weer eventjes lig namelijk ziek op bed heb holte ontsteking en een luchtwegeninfectie dus ben hondsberoerd...
elsje, erg zeg dat het bandje eruit moet... zou er zelf niet aan moeten denken maar weet ook heel goed dat dat één van de risico's is die we nemen...
ik hoop voor je dat die andere methodes wel gaan helpen bij je...
ze hebben me in hilversum bijhet nok toen precies uitgelegd hoe dat dan allemaal in zijn werking gaat en het zijn pittige ingrepen moet ik zeggen...
in ieder geval heel veel succes en sterkte ermee....
met mijn gaat het opzicht aardig buiten het ziek zijn om...
moet dinsdag naar het ziekenhuis voor de foto van me maag...
en aangezien dat het me eerste afspraak is is het wel spannend want het wordt nu echt haha...
ben wel blij dat me afspraken redelijk snel achter elkaar opvolgen...
ik laat het allemaal over me heen komen en ik zie wel waar het schip strand...
maar ik kruip me bedje weer terug in....
doeggies
zondag 4 februari 2007 om 10:33
quote:
Ik wilde jullie niet voor het hoofd stoten. Maar ieder zijn mening he?
Veel succes en sterkte met alles.
Ja ik wil jou het hoofd niet stoten hoor, maar ik vind je eigenlijk enorme trut. Ieder zijn mening toch! Zoiets?
Slap hoor om heel bot en grof ongevraagd je mening te verkondigen en het dan voor jezelf proberen te vergoeilijken met "ik wilde jullie niet voor het hoofd stoten" en het is gewoon "mijn mening" en als laatste heel gemeend ons toch succes en sterkte wensen. Chapeau hoor, pet je af!
Ik wilde jullie niet voor het hoofd stoten. Maar ieder zijn mening he?
Veel succes en sterkte met alles.
Ja ik wil jou het hoofd niet stoten hoor, maar ik vind je eigenlijk enorme trut. Ieder zijn mening toch! Zoiets?
Slap hoor om heel bot en grof ongevraagd je mening te verkondigen en het dan voor jezelf proberen te vergoeilijken met "ik wilde jullie niet voor het hoofd stoten" en het is gewoon "mijn mening" en als laatste heel gemeend ons toch succes en sterkte wensen. Chapeau hoor, pet je af!
zondag 4 februari 2007 om 10:46
Elsje, wat ontzettend K*T dat het zo verloopt voor je. Misschien als een heel klein beetje troost. Toen ik in het ziekenhuis las, lag er ook iemand die heeft gekregen wat jij krijgt. Ik heb nog contact met haar en zij is er erg tevreden over. Ze heeft heel weinig pijn gehad en de genezing ging ook vrij snel. Een schale troost ik weet, maar wilde je het toch even zeggen.
Het afvallen lukt bij mij nog niet zo goed. Als heelde heel snel en kon vrij snel (met toestemming) alles eten. Alleen écht weinig is het niet. OK het is niet meer zoveel als voorheen, eigenlijk gewone normale porties, maar het afvallen stagneert daarmee. Ik heb al contact opgenomen met het medisch centrum waar ik de nabehandeling, en het schijnt heel normaal te zijn. Ieder reageert er anders op en ook al kan je veel kilo's verliezen zonder bijspuiting, zal het voor mij pas beginnen er na. Ik kijk dus heel erg uit naar de bijspuiting eind februari.
Sinds 10 januari is er nu zo'n 4 kilo af en afgelopen week ben ik blijven hangen. Het vergt nu dus heel veel discipline om niet in mijn oude levensstijl terug te vallen en te gaan snoepen/snacken. Maar die discipline heb ik gelukkig! En die discipline heb ik helemaal aan mijzelf te danken! En aan mijn man, zoon, familie, vrienden en oh ja ook natuurlijk aan het bandje aangezien die er wel gewoon zit....
;)
Het afvallen lukt bij mij nog niet zo goed. Als heelde heel snel en kon vrij snel (met toestemming) alles eten. Alleen écht weinig is het niet. OK het is niet meer zoveel als voorheen, eigenlijk gewone normale porties, maar het afvallen stagneert daarmee. Ik heb al contact opgenomen met het medisch centrum waar ik de nabehandeling, en het schijnt heel normaal te zijn. Ieder reageert er anders op en ook al kan je veel kilo's verliezen zonder bijspuiting, zal het voor mij pas beginnen er na. Ik kijk dus heel erg uit naar de bijspuiting eind februari.
Sinds 10 januari is er nu zo'n 4 kilo af en afgelopen week ben ik blijven hangen. Het vergt nu dus heel veel discipline om niet in mijn oude levensstijl terug te vallen en te gaan snoepen/snacken. Maar die discipline heb ik gelukkig! En die discipline heb ik helemaal aan mijzelf te danken! En aan mijn man, zoon, familie, vrienden en oh ja ook natuurlijk aan het bandje aangezien die er wel gewoon zit....
;)
zondag 4 februari 2007 om 12:07
Ik lees hier nog steeds af en toe mee. Jee Elsje, wat klote zeg! Hoop dat het na de volgende operatie een stuk beter met je gaat. Je bent al veel afgevallen zeg!
Ik vind die reactie van TammieenGwennie (geloof ik) wel heel hard, maar ik begrijp haar gevoel wel een beetje denk ik. Ik woog 30 kilo te veel en omdat het 30 was en geen 40 kom ik niet in aanmerking voor wat voor hulpmiddel dan ook, ook al zou ik willen. Had ik nog twee jaar doorgegeten zoals ik deed, dan was ik ook 'zwaar genoeg' geweest. Nu ben ik al dik 1,5 jaar aan het knokken met mezelf (eigenlijk al vanaf mijn 20e ofzo, maar nu toch eindelijk redelijk succesvol, ben nu 30). Inmiddels is er 23 kilo af. Nu blijf ik alweer een paar maanden hangen op hetzelfde gewicht. Nog 7 kilo te gaan ongeveer. 5 is ook goed. Ik heb bijna een gezond bmi nu.
Als ik Elsjes strijd lees dan denk ik, pffttt, voor mij nooit. Wat zwaar zeg. Maar als ik dan hoor van iemand die ik ken hoe het ook kan, ja, dan had ik die operatie misschien ook wel gewild. Want zij eet iets minder dan ik nu eet en heeft nooit honger. Terwijl ik op sommige dagen echt mega mijn best moet doen om niet te veel te eten. En natuurlijk is een bandje ook geen wondermiddel, want ik heb nu ook bijvoorbeeld behoefte aan chocola als ik eigenlijk helemaal geen trek heb. En dan kan ik eten tot ik misselijk ben. Om dan natuurlijk weer te balen. En dat kan vast met een bandje ook wel.
Nou ja, ik vind dat berichtje hard en ongenuanceerd, maar ik vind het soms ook gewoon moeilijk te begrijpen waarom het nodig is en waarom de een wel en de ander niet een bandje krijgt.
Dames, succes met de gesprekken, operaties en het afvallen!!!
groet,
Meave
Ik vind die reactie van TammieenGwennie (geloof ik) wel heel hard, maar ik begrijp haar gevoel wel een beetje denk ik. Ik woog 30 kilo te veel en omdat het 30 was en geen 40 kom ik niet in aanmerking voor wat voor hulpmiddel dan ook, ook al zou ik willen. Had ik nog twee jaar doorgegeten zoals ik deed, dan was ik ook 'zwaar genoeg' geweest. Nu ben ik al dik 1,5 jaar aan het knokken met mezelf (eigenlijk al vanaf mijn 20e ofzo, maar nu toch eindelijk redelijk succesvol, ben nu 30). Inmiddels is er 23 kilo af. Nu blijf ik alweer een paar maanden hangen op hetzelfde gewicht. Nog 7 kilo te gaan ongeveer. 5 is ook goed. Ik heb bijna een gezond bmi nu.
Als ik Elsjes strijd lees dan denk ik, pffttt, voor mij nooit. Wat zwaar zeg. Maar als ik dan hoor van iemand die ik ken hoe het ook kan, ja, dan had ik die operatie misschien ook wel gewild. Want zij eet iets minder dan ik nu eet en heeft nooit honger. Terwijl ik op sommige dagen echt mega mijn best moet doen om niet te veel te eten. En natuurlijk is een bandje ook geen wondermiddel, want ik heb nu ook bijvoorbeeld behoefte aan chocola als ik eigenlijk helemaal geen trek heb. En dan kan ik eten tot ik misselijk ben. Om dan natuurlijk weer te balen. En dat kan vast met een bandje ook wel.
Nou ja, ik vind dat berichtje hard en ongenuanceerd, maar ik vind het soms ook gewoon moeilijk te begrijpen waarom het nodig is en waarom de een wel en de ander niet een bandje krijgt.
Dames, succes met de gesprekken, operaties en het afvallen!!!
groet,
Meave
zondag 4 februari 2007 om 12:50
@Meave
Wat mij voornamelijk aan het berichtje stoort is het "kijk is hoe goed ik ben en wat voor slapjanus jij bent" gehalte. Flink op haar eigen schouders kloppen en ondertussen een ander naar beneden halen onder het mom van eerlijk zijn er je mening te uiten.
Ik begrijp dat jij het moeilijk vind, waarom zij wel en ik niet. Maar wat ik zo jammer vind is dat niemand hier op het forum precies weet hoe de vork in de steel zit. Jij weet bijvoorbeeld niet wat er voor mij aan vooraf gegaan. Je kan aannames maken dat ik wellicht in dezelfde situatie zit als jij en dan kan ik mij voorstellen dat het niet eerlijk lijkt.
Een voorbeeld:
Jij zegt dat je ál aan het knokken was sinds je 20ste, je bent nu 30. Als ik nu eens zeg dat mijn overgewicht probleem bewust is begonnen toen ik 9 was (ik ben 32), niet te spreken wat er daarvoor onbewust gebeurde. Dat ik NOOIT een goed eet voorbeeld heb gekregen, mijn moeder trooste namelijk graag met eten en kende voor zichzelf ook geen andere manier. Ik weet niet beter als dat eten troost is, fungeert als een arm om mij heen. Als ik dan daarbij ook nog eens zeg dat ik door het dikzijn, mijn hele jeugd gepest ben door schaamte daardoor mijn school niet af gemaakt heb en in een totaal isoloment kwam (alleen kontact met familie) en alleen maar meer ging eten. Op die manier ben ik mijn volwassenheid in gegaan. Wanneer je dan volwassen bent besef je heus wel hoe ongezond het is, al niet meteen aangezien een zo 'normaal' is en je niet anders weet. Uit schuldgevoel ga je lijnen, jezelf uithongeren (inmiddels uiteraard met een flinke eetstoornis, want normaal eten ken en kan je niet), jojo'en en alleen maar aankomen, want eten is nog steeds een troost. En zelfs wanneer je al die problemen aangepakt hebt het zo verdomd moeilijk om, wat sinds je prille kindertijd je leven beheerd heeft, te veranderen. Ik heb een gezonde basis, groenten die ook nooit hoefte te eten, eet ik wel. Ik eet met regelmaat en ik sport. Helaas voor de operatie was ik in sommige periodes erg vatbaar voor de bekende troost en had ik nog weleens een eetbui. Jij zegt, ik hoefde nog maar twee jaartjes door te eten. Ik heb een maagbandje gekregen omdat ik praktisch heel mijn leven teveel door ben blijven eten. Ik heb een BMI van 42!
Nu ken ik natuurlijk net zo min jouw situatie als jij die van mij, maar ik ben benieuwd nu je mijn verhaal kent of je het nog steeds zo oneerlijk vind en nog steeds denkt dat puur en alleen je gewicht doorslaggevend is om een maagbandje (o.i.d.) te krijgen.
Wat mij voornamelijk aan het berichtje stoort is het "kijk is hoe goed ik ben en wat voor slapjanus jij bent" gehalte. Flink op haar eigen schouders kloppen en ondertussen een ander naar beneden halen onder het mom van eerlijk zijn er je mening te uiten.
Ik begrijp dat jij het moeilijk vind, waarom zij wel en ik niet. Maar wat ik zo jammer vind is dat niemand hier op het forum precies weet hoe de vork in de steel zit. Jij weet bijvoorbeeld niet wat er voor mij aan vooraf gegaan. Je kan aannames maken dat ik wellicht in dezelfde situatie zit als jij en dan kan ik mij voorstellen dat het niet eerlijk lijkt.
Een voorbeeld:
Jij zegt dat je ál aan het knokken was sinds je 20ste, je bent nu 30. Als ik nu eens zeg dat mijn overgewicht probleem bewust is begonnen toen ik 9 was (ik ben 32), niet te spreken wat er daarvoor onbewust gebeurde. Dat ik NOOIT een goed eet voorbeeld heb gekregen, mijn moeder trooste namelijk graag met eten en kende voor zichzelf ook geen andere manier. Ik weet niet beter als dat eten troost is, fungeert als een arm om mij heen. Als ik dan daarbij ook nog eens zeg dat ik door het dikzijn, mijn hele jeugd gepest ben door schaamte daardoor mijn school niet af gemaakt heb en in een totaal isoloment kwam (alleen kontact met familie) en alleen maar meer ging eten. Op die manier ben ik mijn volwassenheid in gegaan. Wanneer je dan volwassen bent besef je heus wel hoe ongezond het is, al niet meteen aangezien een zo 'normaal' is en je niet anders weet. Uit schuldgevoel ga je lijnen, jezelf uithongeren (inmiddels uiteraard met een flinke eetstoornis, want normaal eten ken en kan je niet), jojo'en en alleen maar aankomen, want eten is nog steeds een troost. En zelfs wanneer je al die problemen aangepakt hebt het zo verdomd moeilijk om, wat sinds je prille kindertijd je leven beheerd heeft, te veranderen. Ik heb een gezonde basis, groenten die ook nooit hoefte te eten, eet ik wel. Ik eet met regelmaat en ik sport. Helaas voor de operatie was ik in sommige periodes erg vatbaar voor de bekende troost en had ik nog weleens een eetbui. Jij zegt, ik hoefde nog maar twee jaartjes door te eten. Ik heb een maagbandje gekregen omdat ik praktisch heel mijn leven teveel door ben blijven eten. Ik heb een BMI van 42!
Nu ken ik natuurlijk net zo min jouw situatie als jij die van mij, maar ik ben benieuwd nu je mijn verhaal kent of je het nog steeds zo oneerlijk vind en nog steeds denkt dat puur en alleen je gewicht doorslaggevend is om een maagbandje (o.i.d.) te krijgen.
zondag 4 februari 2007 om 13:39
Soesa, oneerlijk is niet helemaal het goede woord en natuurlijk weet ik niet wat jullie allemaal hebben meegemaakt. Hoeft ook niet. Ik vind het ook goed dat die verschillende opties er zijn, begrijp me niet verkeerd. Alleen zijn de scheidslijnen zo dun. Een bmi van x is goed voor een operatie, maar een bmi van y niet. En nou is het logisch dat ze ergens een grens trekken, maar het is gewoon soms moeilijk om te behappen dat ik het voor mijn gevoel helemaal op eigen kracht moeten doen, terwijl anderen een steuntje in de rug krijgen.
Overigens zeg ik vanaf mijn 20e omdat ik toen begonnen ben met lijnen. Voor die tijd had ik al een verknipte relatie met eten en kwam ik alleen maar aan. Ik kan me niet anders herinneren dan dat ik stiekem snoepte en zelfs geld uit mijn moeders portemonnaie haalde om snoep te kunnen kopen.
Overigens zeg ik vanaf mijn 20e omdat ik toen begonnen ben met lijnen. Voor die tijd had ik al een verknipte relatie met eten en kwam ik alleen maar aan. Ik kan me niet anders herinneren dan dat ik stiekem snoepte en zelfs geld uit mijn moeders portemonnaie haalde om snoep te kunnen kopen.
zondag 4 februari 2007 om 13:44
quote:
@Meave
Wat mij voornamelijk aan het berichtje stoort is het "kijk is hoe goed ik ben en wat voor slapjanus jij bent" gehalte. Flink op haar eigen schouders kloppen en ondertussen een ander naar beneden halen onder het mom van eerlijk zijn er je mening te uiten.
Hier heb je helemaal gelijk in!
Nu ken ik natuurlijk net zo min jouw situatie als jij die van mij, maar ik ben benieuwd nu je mijn verhaal kent of je het nog steeds zo oneerlijk vind en nog steeds denkt dat puur en alleen je gewicht doorslaggevend is om een maagbandje (o.i.d.) te krijgen.
Oh, maar dat dacht ik niet hoor. Ik weet wat er aan screening en testen vooraf gaat. Alleen soms, nou ja, wat ik net al zei. Ik vind het ook niet makkelijk. Het beheerst al jaren en jaren mijn hele leven zo ongeveer. Bij het opstaan en bij het naar bed gaan. Als ik ergens voor het eerst kom. Als ik in het openbaar wat wil eten. Het wordt langzaam minder, want ik ben al heel ver. Maar - en ik denk dat dat bij de meesten wel is - het is bij mij ook meer dan gewoon te veel eten...Nogmaals, ik vind het goed dat die mogelijkheden er zijn en wens iedereen op dit topic een succesvolle operatie en een goede gang naar een gezond gewicht!
@Meave
Wat mij voornamelijk aan het berichtje stoort is het "kijk is hoe goed ik ben en wat voor slapjanus jij bent" gehalte. Flink op haar eigen schouders kloppen en ondertussen een ander naar beneden halen onder het mom van eerlijk zijn er je mening te uiten.
Hier heb je helemaal gelijk in!
Nu ken ik natuurlijk net zo min jouw situatie als jij die van mij, maar ik ben benieuwd nu je mijn verhaal kent of je het nog steeds zo oneerlijk vind en nog steeds denkt dat puur en alleen je gewicht doorslaggevend is om een maagbandje (o.i.d.) te krijgen.
Oh, maar dat dacht ik niet hoor. Ik weet wat er aan screening en testen vooraf gaat. Alleen soms, nou ja, wat ik net al zei. Ik vind het ook niet makkelijk. Het beheerst al jaren en jaren mijn hele leven zo ongeveer. Bij het opstaan en bij het naar bed gaan. Als ik ergens voor het eerst kom. Als ik in het openbaar wat wil eten. Het wordt langzaam minder, want ik ben al heel ver. Maar - en ik denk dat dat bij de meesten wel is - het is bij mij ook meer dan gewoon te veel eten...Nogmaals, ik vind het goed dat die mogelijkheden er zijn en wens iedereen op dit topic een succesvolle operatie en een goede gang naar een gezond gewicht!
maandag 5 februari 2007 om 16:54
Ha hallo!bij de NOK hebben ze er zin in, want alweer heb ik supersnel een reactie. Ik kan aankomende woensdag al komen voor een screening, en dat terwijl ik pas een maandje bezig ben met de maagband (2 jan had ik mijn eerste gesprek voor een dooverwijzing bij de huisarts). Rap he?! Mijn ingevuilde formulieren waren snel goed gekeurd en dus ben ik heel benieuwd naar wat me woensdag te wachten staat!groetjes, en allemaal succes (elsje vooral jij!)
maandag 5 februari 2007 om 18:24
sannah, fijn voor je dat het allemaal zo snel gaat, maar dat had ik je al wel kunnen vertellen.
als ik een positief advies had gehad dan had ik me bandje al gehad.
en dan zou er in totaal vanaf (tussen) de eerste afspraak en het plaatsen van de maagband maar drie maanden zitten zo snel zijn ze daar...
hoop echt voor je dat je hem gaat krijgen bij het nok.
je moet je ook niet druk maken om de screening hoor zo heel veel stelt het niet voor in de vorm van een stijve formele sfeer zeg maar (weet niet zo goed hoe ik het uit moet leggen)..
de screening bij mij is daar heel soepltjes verlopen zeer relax en stond zo weer buiten zeg maar hihi....
morgen gaat het voor mij allemaal echt beginnen...
vanaf vanavond 22.00 uur niet meer eten drinken of roken *snik snotter snik snik* tot morgen ochtend 08.30 uur dat gaan lange uurtjes worden voor me...
moet voor de foto van me maag om te kijken of er geen breuk of iets dergelijks zit..
maar het mag van mij al wel 19 maart zijn
als ik een positief advies had gehad dan had ik me bandje al gehad.
en dan zou er in totaal vanaf (tussen) de eerste afspraak en het plaatsen van de maagband maar drie maanden zitten zo snel zijn ze daar...
hoop echt voor je dat je hem gaat krijgen bij het nok.
je moet je ook niet druk maken om de screening hoor zo heel veel stelt het niet voor in de vorm van een stijve formele sfeer zeg maar (weet niet zo goed hoe ik het uit moet leggen)..
de screening bij mij is daar heel soepltjes verlopen zeer relax en stond zo weer buiten zeg maar hihi....
morgen gaat het voor mij allemaal echt beginnen...
vanaf vanavond 22.00 uur niet meer eten drinken of roken *snik snotter snik snik* tot morgen ochtend 08.30 uur dat gaan lange uurtjes worden voor me...
moet voor de foto van me maag om te kijken of er geen breuk of iets dergelijks zit..
maar het mag van mij al wel 19 maart zijn
