Gezondheid
alle pijlers
Mijn kereltje (4jr) echt ziek?
woensdag 13 juni 2007 om 11:19
Hoi allemaal,
Ik moet even stoom afblazen en mijn ei kwijt......het duurt allemaal zo lang en ik weet niet meer hoe ik nu nog positief moet denken.
Ik heb een zoontje van bijna 5 jr en daarmee dokteren we heel wat af helaas.
Hij heeft astma, hypermobilitietssyndroom, obstipatie en lopen ook veel bij de kno.....
Maar nu komt er nog wat bij; hij heeft een vreemd " bultje" in zijn linker onderbeentje. Ik dacht zelf aan een blauwe plek, dus heb even afgewacht voordat ik naar de huisarts ging.
Voor 3 weken geleden toch maar gegaan, want na 1 maand was ie nog niet weg. We werden doorverwezen naar een orthopeed.
Daar zijn we vorige week geweest en het bleek geen blauwe plek die wat verkalt is, dit zou je nl. zien op de foto en dat was niet zo.
Hij wilde mijn zoontje graag in de MRI scan hebben om een kwaadaardig gezwel uit te sluiten.
Nu weet ik dat dit juist goed is dat hij het uit wil sluiten, maar als moeder komt dit toch wel heel anders over......ze denken toch aan die vreselijke ziekte!
En hoe goed ik ook weet dat ik niet direct van het ergste uit moet gaan, blijft het toch de hele dag door mijn hoofd spoken; het zal toch niet.....stel je voor dat het dat wel is.......hoe moeten we dan verder.......en ga zo nog maar even door.
Ik krijg pas rust als ik weet dat het goed zit en dat duurt nu nog anderhalve week........een hele lange anderhalve week!!!
Zaterdag is de scan gelukkig al, hij wordt gelukkig sneller geholpen. We gaan het proberen om hem gewoon wakker te houden ipv met een roesje, want dan duurde het nog langer......en dat wil ik echt niet!
Hij is een heel rustig mannetje als het moet, dus daar heb ik vertrouwen in. Bovendien mag ik er de hele tijd bij zijn, dus kan lekker met hem kletsen.
Hij krijgt ook wat radioactieve straling ingespoten om het allemaal wat beter zichtbaar te maken.
Nu ik zo aan het tikken ben krijg ik het weer heel koud, mijn vingers bevriezen bijna.....ik voel me echt niet rustig helaas.
Ik moet even stoom afblazen en mijn ei kwijt......het duurt allemaal zo lang en ik weet niet meer hoe ik nu nog positief moet denken.
Ik heb een zoontje van bijna 5 jr en daarmee dokteren we heel wat af helaas.
Hij heeft astma, hypermobilitietssyndroom, obstipatie en lopen ook veel bij de kno.....
Maar nu komt er nog wat bij; hij heeft een vreemd " bultje" in zijn linker onderbeentje. Ik dacht zelf aan een blauwe plek, dus heb even afgewacht voordat ik naar de huisarts ging.
Voor 3 weken geleden toch maar gegaan, want na 1 maand was ie nog niet weg. We werden doorverwezen naar een orthopeed.
Daar zijn we vorige week geweest en het bleek geen blauwe plek die wat verkalt is, dit zou je nl. zien op de foto en dat was niet zo.
Hij wilde mijn zoontje graag in de MRI scan hebben om een kwaadaardig gezwel uit te sluiten.
Nu weet ik dat dit juist goed is dat hij het uit wil sluiten, maar als moeder komt dit toch wel heel anders over......ze denken toch aan die vreselijke ziekte!
En hoe goed ik ook weet dat ik niet direct van het ergste uit moet gaan, blijft het toch de hele dag door mijn hoofd spoken; het zal toch niet.....stel je voor dat het dat wel is.......hoe moeten we dan verder.......en ga zo nog maar even door.
Ik krijg pas rust als ik weet dat het goed zit en dat duurt nu nog anderhalve week........een hele lange anderhalve week!!!
Zaterdag is de scan gelukkig al, hij wordt gelukkig sneller geholpen. We gaan het proberen om hem gewoon wakker te houden ipv met een roesje, want dan duurde het nog langer......en dat wil ik echt niet!
Hij is een heel rustig mannetje als het moet, dus daar heb ik vertrouwen in. Bovendien mag ik er de hele tijd bij zijn, dus kan lekker met hem kletsen.
Hij krijgt ook wat radioactieve straling ingespoten om het allemaal wat beter zichtbaar te maken.
Nu ik zo aan het tikken ben krijg ik het weer heel koud, mijn vingers bevriezen bijna.....ik voel me echt niet rustig helaas.
woensdag 13 juni 2007 om 11:43
Het punt is dat ze in ieder geval naar de huisarts is gegaan en da's hartstikke goed. Ik ken zat ouders die uit pure angst hun kop in het zand steken en zo willen 'voorkomen' dat er slecht nieuws volgt, terwijl er vaak helemaal niks ergs aan de hand is... Ik zal in ieder gval duimen voor positief nieuws!
woensdag 13 juni 2007 om 12:06
Lievertje, vraag eens wat de kennis van de behandelend arts is m.b.t. hms. Bij hms kunnen namelijk bultjes ontstaan (zogenaamde subcutane sferoïden). Deze kunnen verkalken. Ook kunnen blauwe plekken doordat ze te regelmatig ontstaan een harde bult veroorzaken die maanden of jaren blijft bestaat tot zelfs permanent en ook dit kan verkalken. De onderbenen zijn hier een erg geliefde plek voor.
Het zou toch maar mooi zijn als de oorzaak in zoiets onschuldigd gevonden kon worden.
Het zou toch maar mooi zijn als de oorzaak in zoiets onschuldigd gevonden kon worden.
vandaag ga ik van alles kunnen
woensdag 13 juni 2007 om 12:22
Mylenevalerie, het lijkt me toch logisch dat je niet voor elke blauwe plek meteen naar de dokter gaat. Ik weet niet of jij kinderen hebt? Die twee van mij hebben altijd wel ergens een bult zitten. Ik vind het niet meer dan logisch van TO dat ze niet meteen naar de dokter is gerend, daar hoeft ze zich aboluut niet rot over te voelen.
TO sterkte, ik hoop echt dat het iets onschuldigs is.
TO sterkte, ik hoop echt dat het iets onschuldigs is.
woensdag 13 juni 2007 om 13:25
Mijn reacties en updates zal ik in het paars gaan toevoegen, leest misschien makkelijker.
Mylenevalerie;
Ik heb een maand gewacht omdat mijn zoontje het hypermobiliteitssyndroom heeft en daardoor vrijwel altijd met blauwe plekken loopt. Deze blijven soms ook langer zitten waarna ze naar enige weken toch wegtrekken.
Roosvrouw:
De orthopeed is hier van op de hoogte (hms) en heeft aangegeven dat als het idd om een blauwe plek ging dat op de normale rontgenfoto te zien was geweest.
Kalk wordt nl. weerkaatst op een rontgenfoto en dat was nu niet het geval. Vandaar dat hij dat uitsluit.
Tja en wat het nu dus is?
Verder is het zo dat ikzelf niet echt een snelle renner ben naar de huisarts. Ik ben zelf nl. ook medisch geschoold en gelukkig weet ik meestal wel hoe en wat.
Meestal kom ik al bij mijn huisarts met een diagnose en 9 van de 10 keer heb ik gelijk......de huisarts vindt dit trouwens super leuk.
Hij weet ook dat als ik kom er ook echt iets is.
Je wilt niet weten hoeveel mensen voor nop komen.......
Maar misschien heb ik nu wel te lang gewacht....we zullen het wel zien.
Wat ik wel prettig vind is dat ik nu 2 1/2 geleden bij de huisarts was en mijn zoontje zaterdag de scan al in gaat.......dat loopt allemaal lekker snel gelukkig!
Mylenevalerie;
Ik heb een maand gewacht omdat mijn zoontje het hypermobiliteitssyndroom heeft en daardoor vrijwel altijd met blauwe plekken loopt. Deze blijven soms ook langer zitten waarna ze naar enige weken toch wegtrekken.
Roosvrouw:
De orthopeed is hier van op de hoogte (hms) en heeft aangegeven dat als het idd om een blauwe plek ging dat op de normale rontgenfoto te zien was geweest.
Kalk wordt nl. weerkaatst op een rontgenfoto en dat was nu niet het geval. Vandaar dat hij dat uitsluit.
Tja en wat het nu dus is?
Verder is het zo dat ikzelf niet echt een snelle renner ben naar de huisarts. Ik ben zelf nl. ook medisch geschoold en gelukkig weet ik meestal wel hoe en wat.
Meestal kom ik al bij mijn huisarts met een diagnose en 9 van de 10 keer heb ik gelijk......de huisarts vindt dit trouwens super leuk.
Hij weet ook dat als ik kom er ook echt iets is.
Je wilt niet weten hoeveel mensen voor nop komen.......
Maar misschien heb ik nu wel te lang gewacht....we zullen het wel zien.
Wat ik wel prettig vind is dat ik nu 2 1/2 geleden bij de huisarts was en mijn zoontje zaterdag de scan al in gaat.......dat loopt allemaal lekker snel gelukkig!
woensdag 13 juni 2007 om 18:31
Wilde je ook nog even veel sterkte wensen,een van mijn kids heeft ook zware asma gehad en is ook hypermobiel,dus weet van dat gedeelte wel wat af,verder hoop ik net als de rest van de schrijvers van harte dat er niets naars uit de scan komt.
Veel sterkte dus,zaterdag lijkt ver weg,als je er op wacht *;
Veel sterkte dus,zaterdag lijkt ver weg,als je er op wacht *;
woensdag 13 juni 2007 om 18:51
quote:
Mylenevalerie, het lijkt me toch logisch dat je niet voor elke blauwe plek meteen naar de dokter gaat. Ik weet niet of jij kinderen hebt? Die twee van mij hebben altijd wel ergens een bult zitten. Ik vind het niet meer dan logisch van TO dat ze niet meteen naar de dokter is gerend, daar hoeft ze zich aboluut niet rot over te voelen.
TO sterkte, ik hoop echt dat het iets onschuldigs is. Jammer dat je een gewone vraag zo interpreteerd. Het is niet gevraagd met de intentie een schuld te geven aan iemand. Er is namelijk geen schuld. Maar ik mag toch vragen wat de achterliggende gedachte was? Ik vraag het liever dan dat ik ga gissen. Ik heb mijn hele jeugd bijna in het ziekenhuis gelegen dus heb ook wel eens gehoord over de twijfels die mijn moeder had, wel of niet naar het ziekenhuis. Ik heb het nu van TO gehoord. En wat ik al eerder zei, iedereen hoopt dat het "niets" is. Laten we daar duidelijk over zijn.
Mylenevalerie, het lijkt me toch logisch dat je niet voor elke blauwe plek meteen naar de dokter gaat. Ik weet niet of jij kinderen hebt? Die twee van mij hebben altijd wel ergens een bult zitten. Ik vind het niet meer dan logisch van TO dat ze niet meteen naar de dokter is gerend, daar hoeft ze zich aboluut niet rot over te voelen.
TO sterkte, ik hoop echt dat het iets onschuldigs is. Jammer dat je een gewone vraag zo interpreteerd. Het is niet gevraagd met de intentie een schuld te geven aan iemand. Er is namelijk geen schuld. Maar ik mag toch vragen wat de achterliggende gedachte was? Ik vraag het liever dan dat ik ga gissen. Ik heb mijn hele jeugd bijna in het ziekenhuis gelegen dus heb ook wel eens gehoord over de twijfels die mijn moeder had, wel of niet naar het ziekenhuis. Ik heb het nu van TO gehoord. En wat ik al eerder zei, iedereen hoopt dat het "niets" is. Laten we daar duidelijk over zijn.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
donderdag 14 juni 2007 om 16:52
Gisteren heb ik tot het slapen gaan echt een K..gevoel gehad.
Bij alles wat ik las en zag dwaalden mijn gedachten af......het zal toch niet....wat als het wel zo is.....etc. etc.
Gisteravond met mijn mannetje nog over de situatie zitten praten en ook hij heeft een onrustige dag gehad helaas....om de zoveel tijd drijft het boven.
Samen hebben we het ook nog even over de algehele gezondheid gehad van ons kereltje en die is gelukkig op dit moment erg goed, voor een aantal maanden was dat heel wat minder...
Hij heeft nl. door zijn HMS erg veel last gehad van zijn benen, lopen ging hem niet echt goed af. Een boodschap in een supermarkt was soms al teveel.
Hij heeft hiervoor zo'n 7 sessies kinderfysio voor gehad en zijn spieren zijn nu, mede door het vele buitenspelen, gelukkig een heel stuk sterker geworden.
Voordat we wisten dat het HMS was is er bij hem wel in zijn linker knietje ook een cyste ontdekt, maar daar zouden we voorlopig nog niets aan doen. In september zouden we daar voor op controle terugkomen......
Maar gelukkig kan hij zonder problemen heerlijk buitenspelen en klaagt nagenoeg niet over de pijn.
Ook de vermoeidheid is een stuk beter, dit was voor april echt knudde!
Om kwart over zes wilde hij al naar bed, was echt helemaal op. Nu haalt hij zelfs half 8! Dat is een goed teken.
Met zijn astma gaat het gelukkig ook weer beter. In febr. werd er nog bij toeval een longontsteking gevonden zonder dat hij piepte of kraakte in de longetjes.... Het blijkt op de een of andere manier bij hem te horen; longontsteking zonder geluid op de longen bij luisteren door de kinderarts, is nu 2 keer gebeurt.
Tegenwoordig dus gewoon een foto ter controle.
Op dit moment gebruikt hij alleen nog de flixotide en af en toe de ventolin. En dat is minimaal gelukkig.
In slechte tijden gebruikt hij nl. 3x daags 2 puffjes flixotide en max 6 x per dag 2 puffjes ventolin 100.
Dus gaat netjes nu......hoop dat het zo blijft.
Sjaantje:
dank je voor je reactie, helpt altijd!
Vind het trouwens erg lief al die bemoedigende woorden, het geeft me positieve energie!
Ik ga lekker een gezonde prak maken voor mijn gezinnetje.....
Tot laters...
Bij alles wat ik las en zag dwaalden mijn gedachten af......het zal toch niet....wat als het wel zo is.....etc. etc.
Gisteravond met mijn mannetje nog over de situatie zitten praten en ook hij heeft een onrustige dag gehad helaas....om de zoveel tijd drijft het boven.
Samen hebben we het ook nog even over de algehele gezondheid gehad van ons kereltje en die is gelukkig op dit moment erg goed, voor een aantal maanden was dat heel wat minder...
Hij heeft nl. door zijn HMS erg veel last gehad van zijn benen, lopen ging hem niet echt goed af. Een boodschap in een supermarkt was soms al teveel.
Hij heeft hiervoor zo'n 7 sessies kinderfysio voor gehad en zijn spieren zijn nu, mede door het vele buitenspelen, gelukkig een heel stuk sterker geworden.
Voordat we wisten dat het HMS was is er bij hem wel in zijn linker knietje ook een cyste ontdekt, maar daar zouden we voorlopig nog niets aan doen. In september zouden we daar voor op controle terugkomen......
Maar gelukkig kan hij zonder problemen heerlijk buitenspelen en klaagt nagenoeg niet over de pijn.
Ook de vermoeidheid is een stuk beter, dit was voor april echt knudde!
Om kwart over zes wilde hij al naar bed, was echt helemaal op. Nu haalt hij zelfs half 8! Dat is een goed teken.
Met zijn astma gaat het gelukkig ook weer beter. In febr. werd er nog bij toeval een longontsteking gevonden zonder dat hij piepte of kraakte in de longetjes.... Het blijkt op de een of andere manier bij hem te horen; longontsteking zonder geluid op de longen bij luisteren door de kinderarts, is nu 2 keer gebeurt.
Tegenwoordig dus gewoon een foto ter controle.
Op dit moment gebruikt hij alleen nog de flixotide en af en toe de ventolin. En dat is minimaal gelukkig.
In slechte tijden gebruikt hij nl. 3x daags 2 puffjes flixotide en max 6 x per dag 2 puffjes ventolin 100.
Dus gaat netjes nu......hoop dat het zo blijft.
Sjaantje:
dank je voor je reactie, helpt altijd!
Vind het trouwens erg lief al die bemoedigende woorden, het geeft me positieve energie!
Ik ga lekker een gezonde prak maken voor mijn gezinnetje.....
Tot laters...
vrijdag 15 juni 2007 om 03:58
Waar zit het "bultje" ? Ik heb ze ook regelmatig, net onder mijn knie en dan meer richting het andere been. Ben er ondertussen achter wat het zijn.
Bij mij ontstaan ze doordat blauwe plekken te diep zitten om blauw te worden maar wel dik worden. Meestal duurt het een week of 8/9 voordat ze weer wegtrekken.
Ik krijg ze doordat ik bij het opstappen op de fiets met met ene voet het andere been net onder de knie aanschop.
Bij mij ontstaan ze doordat blauwe plekken te diep zitten om blauw te worden maar wel dik worden. Meestal duurt het een week of 8/9 voordat ze weer wegtrekken.
Ik krijg ze doordat ik bij het opstappen op de fiets met met ene voet het andere been net onder de knie aanschop.
vrijdag 15 juni 2007 om 21:54
Krijgt je zoontje morgen de scan en dan ook gelijk uitslag of moet je daar ook weer op wachten?
Eerlijk gezegd weet ik verder nu op dit moment niet veel te zeggen, maar wil je toch laten weten dat ik heel goed begrijp hoe je je voelt; je weet verstandelijk wel dat je je niet op voorhand zorgen moet maken, maar tuurlijk doe je dat wel als het om je kind gaat!
*;
Eerlijk gezegd weet ik verder nu op dit moment niet veel te zeggen, maar wil je toch laten weten dat ik heel goed begrijp hoe je je voelt; je weet verstandelijk wel dat je je niet op voorhand zorgen moet maken, maar tuurlijk doe je dat wel als het om je kind gaat!
*;
zaterdag 16 juni 2007 om 21:27
Hoi,
Pfffff wat een dagje zeg!
Om 12 uur waren we dan in het ziekenhuis voor de scan, ik had enorme hoofdpijn van de spanning......bang dat mijn mannetje het toch niet aan zou kunnen om volledig bij kennis zo'n onderzoek te krijgen.
Maar.....mijn kereltje is met recht een KANJER!!!!
Bij binnenkomst heb ik samen met hem even de kamer rondgekeken en hem uitgelegd wat nu precies de bedoeling was, daar reageerde hij vrij rustig op gelukkig.
Hij had direct door dat ik ook bij hem bleef wat er ook ging gebeuren. Hij had vertrouwen.
Hij moest toen op het bed gaan liggen en de verpleegsters, die erg lief waren trouwens, legden hem ook nog het een en ander uit.
Toen werd zijn bedje in de MRI geschoven om te laten zien hoever hij erin moest.......je moest zijn oogjes zien, zo zielig eerst.
Mijn moederhart brak wel hoor!
Ik liet direct merken dat ik met hem kon praten en zette de stoel heel dicht bij zijn hoofdje, want hij zat er tot zijn schoudertjes in en het hoofdje gelukkig niet.
Hij kon niet naar links kijken om mij te zien hoor, maar ik bukte zo ver mogelijk naar hem toe en dat deed hem heel erg goed!
Wat een lawaai maakt dat ding trouwens! Mijn oren begonnen er gewoon van te piepen.....
Af en toe zag ik zijn borstkasje heel snel op en neer gaan en zijn hartje zag ik soms ook erg snel kloppen......wat wilde ik hem graag oppakken en mee wegrennen....
Halverwege kreeg hij een prikje met radioactieve vloeistof dat door zijn adertjes moest lopen. Hij had op een vlindernaaldje gevraagd en dat is het ook geworden waardoor hij niet veel voelde en dus ook amper een kick gaf.
KANJER!!!
Wat was hij blij dat ie klaar was zeg.......hij dook in mijn armen en liet me bijna niet los.
Toen we naar buiten kwamen stonden daar zijn grote zus en pappa, die hadden een hele grote spiderman ballon voor 'm gekocht. Nou die heeft ie dik verdient.
En nu dus maar wachten tot vrijdag........5 lange dagen!!!
Ik hoop dat ik me rustig kan houden en genoeg afleiding kan vinden in van alles en nog wat.
Ik wil iedereen die tot nu toe heeft gereageerd heel erg bedanken!
Ik merk dat het me opbeurt in deze nare tijd
Groetjes Lievertje
Pfffff wat een dagje zeg!
Om 12 uur waren we dan in het ziekenhuis voor de scan, ik had enorme hoofdpijn van de spanning......bang dat mijn mannetje het toch niet aan zou kunnen om volledig bij kennis zo'n onderzoek te krijgen.
Maar.....mijn kereltje is met recht een KANJER!!!!
Bij binnenkomst heb ik samen met hem even de kamer rondgekeken en hem uitgelegd wat nu precies de bedoeling was, daar reageerde hij vrij rustig op gelukkig.
Hij had direct door dat ik ook bij hem bleef wat er ook ging gebeuren. Hij had vertrouwen.
Hij moest toen op het bed gaan liggen en de verpleegsters, die erg lief waren trouwens, legden hem ook nog het een en ander uit.
Toen werd zijn bedje in de MRI geschoven om te laten zien hoever hij erin moest.......je moest zijn oogjes zien, zo zielig eerst.
Mijn moederhart brak wel hoor!
Ik liet direct merken dat ik met hem kon praten en zette de stoel heel dicht bij zijn hoofdje, want hij zat er tot zijn schoudertjes in en het hoofdje gelukkig niet.
Hij kon niet naar links kijken om mij te zien hoor, maar ik bukte zo ver mogelijk naar hem toe en dat deed hem heel erg goed!
Wat een lawaai maakt dat ding trouwens! Mijn oren begonnen er gewoon van te piepen.....
Af en toe zag ik zijn borstkasje heel snel op en neer gaan en zijn hartje zag ik soms ook erg snel kloppen......wat wilde ik hem graag oppakken en mee wegrennen....
Halverwege kreeg hij een prikje met radioactieve vloeistof dat door zijn adertjes moest lopen. Hij had op een vlindernaaldje gevraagd en dat is het ook geworden waardoor hij niet veel voelde en dus ook amper een kick gaf.
KANJER!!!
Wat was hij blij dat ie klaar was zeg.......hij dook in mijn armen en liet me bijna niet los.
Toen we naar buiten kwamen stonden daar zijn grote zus en pappa, die hadden een hele grote spiderman ballon voor 'm gekocht. Nou die heeft ie dik verdient.
En nu dus maar wachten tot vrijdag........5 lange dagen!!!
Ik hoop dat ik me rustig kan houden en genoeg afleiding kan vinden in van alles en nog wat.
Ik wil iedereen die tot nu toe heeft gereageerd heel erg bedanken!
Ik merk dat het me opbeurt in deze nare tijd
Groetjes Lievertje
maandag 18 juni 2007 om 10:41
Jeetje zeg, wat een verhaal!!! Ik heb zelf 2 kindjes, 4 en 7 jaar, en ik zou er niet aan moeten denken dat een van de 2 ziek zou worden.
Ik lees dat je je zoon een kanjer vind, nou...dat is hij zeker!!! Maar vergeet jezelf niet, jij mag er ook zijn! Zeker voor een kind is het fijn dat mams zich sterk houdt!!!
Ik leef met je mee...heel veel sterkte voor jou en je zoon (en man en evt verdere kindjes natuurlijk)!!!
Ik lees dat je je zoon een kanjer vind, nou...dat is hij zeker!!! Maar vergeet jezelf niet, jij mag er ook zijn! Zeker voor een kind is het fijn dat mams zich sterk houdt!!!
Ik leef met je mee...heel veel sterkte voor jou en je zoon (en man en evt verdere kindjes natuurlijk)!!!
