Moe; longcovid? burnout? iets anders?

Hi,

Ik worstel de laatste tijd met het probleem dat ik erg moe ben. Als situatie schets; ik ben een 22 jarige bachelor student, heb een heel actief studentenleven met vele commissies/verenigingen/bestuurs taakjes waarnaast ik leuke huisgenoten heb, leuke vrienden van thuisthuis heb, dagelijks sport en iedere week 8u werk.

Het laatste half jaar was ik ook opeens vaker fysiek niet helemaal fit terwijl ik normaal nooit ziek ben. Alle denkbare studenten ziektes heb ik gehad; eind vorig jaar een blaasontsteking, daarna schurft gehad, in februari heb ik voor de 2e keer corona gehad en vorige maand had ik de buikgriep te pakken.

Nu liep ik dit jaar sowieso tegen het probleem aan van het druk hebben, maar niet op een manier van vervelend druk; alles wat ik doe vind ik onwijs leuk en ik heb dan ook een groot sociaal leven opgebouwd in de studentstad waar ik studeer ondanks dat het coronatijd was. Omdat ik wel merkte dat ik moe was van de volle en drukke dagen, en daardoor veel dingen 'halve bak' deed, heb ik keuzes gemaakt. Ik ben gestopt met te grote verplichte vereniginsactiviteiten. Het ding is echter, dat ik vooral sinds februari erg moe ben en dit mij zeer belemmert in mijn dagelijkse en sociale leven - een avondje uitgaan heb ik de energie niet voor.

Wat ik gedaan heb
- het rustiger maken door te stoppen met actief verenigingslid zijn, ik ben van1,5 jaar >3 keer per week feesten naar helemaal niet gegaan en heb alles wat verplicht is geschrapt.
- bloed test om te kijken of er te korten waren of spraken van pfeifer, hier kwam niks uit

Wat ik nu doe
- weinig drinken
- niet feesten
- wel sporten/studeren/werken/commissies
- geen gebroken nachten; proberen een normaler slaapritme te hebben en optijd mijn bed uit te komen (ipv van 2.30 gaan slapen en om10.00 opstaan, nu om 0.00 slapen en om 8.30 opstaan)

Zijn er andere dingen waar ik het nog kan zoeken - naar wat de oorzaak is van deze vermoeidheid? Ik merk nu voornamelijk dat ik gewoon net aan energie heb om mijn dag door te komen en te studeren en dan gewoon super moe ben. Feesten doe ik dus ook al 2 maanden niet, drinken ook max af en toe 1 a 2 drankjes op een avond. Ik heb voor mijn gevoel al zo erg de rem erop gegooid dat ik het eigenlijk wel medisch ergens verwacht, maar ik weet door de goede bloeduitslagen niet waar ik het moet zoeken.

Ik vind het moeilijk om te zeggen of ik moe ben omdat ik zoveel gedaan heb en daardoor rustig aan moet doen of moe ben door longcovid of iets anders medisch waardoor ik nergens energie voor heb. Ik ben dan ook erg benieuwd of er tips zijn hoe vanaf hier verder?

@kletskontje Ik had vandaag nog gebeld met de huisarts over de bloeduitslagen en evt vervolg. Ze zeiden dat ik als het aanblijft houden dat ik dan over een tijdje er mee terug kan komen. Ook vroegen die inderdaad naar mijn eetpatroon, ik eet zeer divers, met max 1 a 2x per week vlees. Daarnaast heb ik huisgenoten die erg goed en diverse maaltijden koken & hect ik zelf veel waarde aan gezond en voldoende eten

@polydox voor nu drink ik ook echt zeer minimaal, en sinds de laatste 3 maanden heb ik geen moment meer 'feesthoeveelheid' veel gedronken. Ik ben hier inderdaad bewust op gaan letten, mede omdat ik eerst geen tijd had om mijzelf een kater te permiteren en daaropvolgend dat ik dan dus inderdaad fitter ben

Lobidabasi14 schreef: ↑

14-05-2022 06:02

Is dagelijks sporten misschien wat veel? Ik weet niet wat je qua sport doet, maar als dit heel intensief is moet je je lichaam wellicht wat hersteltijd geven en iets minder sporten.

Ik sport heel divers, maar niet super intensief. Het is meer dat ik probeer dagelijks minimaal 10/15min een workout te doen en verder doe ik 1x pw hardlopen en 2x pw een uur echt een groepstraining

Magick88 schreef: ↑

14-05-2022 08:39

Ik vind dit bijna medisch advies. Maar hier ging mijn gedachten ook heen.

In elk geval niet accepteren dat de huisarts dit normaal vind en je weg stuurt. Is er een tweede huisarts in de praktijk? Wellicht daar een afspraak maken?

Dit is inderdaad een goede, ik zal die in gedachte houden als ik doorga voor vervolg onderzoek.

Verder over hormonen gesproken. Hormonen doen mij wel altijd veel, ik merk echt wel in mijn cyclus dat ik mij iedere week anders voel, al heeft de pil (>2 jaar al aan de pil) het wel al een stuk stabieler gemaakt.


@Tv-icoon - Ik had ook gehoopt dat het te vermijden was, maar door in een groot studentenhuis te wonen, loop je op zijn tijd nog al wat op. Al is het wel echt een trend van afgelopen half jaar dat ik er echt vatbaarder voor ben geworden, zal wel komen doordat alles na tijden weer 'los' ging.

@alcedo ik voel mij de laatste tijd beter bij geen vlees eten, dus eet het enkel als mensen waarmee ik samen eet het wel maken. Maar is inderdaad een goed punt om in gedachte te houden en misschien extra op te gaan letten om die eventuele korten te compenseren. Het enige wat echt drastisch veranderd is in mijn leven is dat ik ondanks corona een druk leven heb opgebouwd in een studentenstad en zelfs met corona een gevulde agenda had, die nog voller werd toen alle maatregelen weg gingen. Maar daar tegen over staat ook dat ik dus daardoor een paar dingen heb laten wegvallen om 'ruimte' te creeeren om ook eens een vrije avond te hebben,