Gezondheid
alle pijlers
Overgang en brain fog
dinsdag 29 juni 2021 om 10:39
Ik zit dus in de overgang.
Dat ik als ik wc papier reclame zie denk "daar zijn bomen voor gekapt" en vervolgens 10 minuten mijn ogen uit de kop jank omdat ik dat zo zielig vind voor die bomen, daar kan ik best mee leven.
Dat ik me inwendig soms net een stampende kleuter met een driftaanval voel omdat alles gemeen is en iedereen stom en gemeen en ikzelf sielugh! Daar moet ik toch wel om grinniken.
Dat ik af en toe een oververhitte kachel lijk en als het vriest in een tshirt op het balkon sta en dat heerlijk verkoelend vind, het zij zo.
Waar ik niet mee kan leven, omdat het me serieus in de weg staat met mijn werk, is de vermoeidheid, maar vooral dat het vaak net lijkt alsof ik aan de verdovende middelen zit. Mijn brein is zo vaaaaaaaag. Kan me helemaal niet concentreren, lees iets en als ik een bladzijde heb gelezen weet ik al niet meer wat er stond. Ben vergeetachtig, kom niet uit mijn woorden. En alles gaat heel langzaam. Zit soms voor me uit te staren en dan is er alweer een uur voorbij. Dit ken ik helemaal niet van mezelf! En op deze manier kan ik geen eigen bedrijf runnen.
Volgende week een afspraak staan met de huisarts om te overleggen wat ik zou kunnen doen.
Zijn er mensen hier die juist dat brain fog aspect herkennen? Hoe ben jij daarmee om gegaan? Wat zijn goede tips?
En zijn er mensen die hormoontherapie hebben (gehad) ivm overgangsklachten? Wat is jullie ervaring daarmee?
Dat ik als ik wc papier reclame zie denk "daar zijn bomen voor gekapt" en vervolgens 10 minuten mijn ogen uit de kop jank omdat ik dat zo zielig vind voor die bomen, daar kan ik best mee leven.
Dat ik me inwendig soms net een stampende kleuter met een driftaanval voel omdat alles gemeen is en iedereen stom en gemeen en ikzelf sielugh! Daar moet ik toch wel om grinniken.
Dat ik af en toe een oververhitte kachel lijk en als het vriest in een tshirt op het balkon sta en dat heerlijk verkoelend vind, het zij zo.
Waar ik niet mee kan leven, omdat het me serieus in de weg staat met mijn werk, is de vermoeidheid, maar vooral dat het vaak net lijkt alsof ik aan de verdovende middelen zit. Mijn brein is zo vaaaaaaaag. Kan me helemaal niet concentreren, lees iets en als ik een bladzijde heb gelezen weet ik al niet meer wat er stond. Ben vergeetachtig, kom niet uit mijn woorden. En alles gaat heel langzaam. Zit soms voor me uit te staren en dan is er alweer een uur voorbij. Dit ken ik helemaal niet van mezelf! En op deze manier kan ik geen eigen bedrijf runnen.
Volgende week een afspraak staan met de huisarts om te overleggen wat ik zou kunnen doen.
Zijn er mensen hier die juist dat brain fog aspect herkennen? Hoe ben jij daarmee om gegaan? Wat zijn goede tips?
En zijn er mensen die hormoontherapie hebben (gehad) ivm overgangsklachten? Wat is jullie ervaring daarmee?
dinsdag 29 juni 2021 om 15:33
Woll*Stone schreef: ↑29-06-2021 14:42Ik denk dat onze maatschappij nog onvoldoende geemancipeerd is, want ervaringen van vrouwen worden veel te weinig meegenomen in hoe de maatschappij ingericht wordt. En ja, heel goed als daarover wordt gesproken!
Het is ook niet eerlijk. Mannen van een bepaalde leeftijd gaan zich mal gedragen, met jongere vriendinnetjes en leren jacks en uitdagende hobbies.
Vrouwen worden overspoeld door hormonen waardoor ze veranderen in emotionele, moordzuchtige, depressieve hoogovens.
Zo waar!
Love is never wrong
dinsdag 29 juni 2021 om 16:24
Wat een gedoe. Zin in chocola, heel herkenbaar, net als af en toe licht in mijn hoofd.bitterbal schreef: ↑29-06-2021 15:24Hier ook echt oververmoeid, zo erg dat ik er duizelig van ben en licht in mijn hoofd, slecht slapen door de opvliegers, hart slaat af en toe op hol, nu 3x gebeurd waarvan 2x tijdens het slapen. Duurt maar kort, maar toch, daardoor weer angst als ik naar bed ga, tjeezus tis een ellendige cirkel.
Mijn moeder kon zich helpen met Ymea, ik heb het nog niet geprobeerd omdat ik vaak denk van is dit wel overgang? Ik word nog elke maand ongesteld, nu toevallig ook, maar hetis maar een fractie van wat het was.
Ben als de dood een hartaandoening te hebben, maar mijn bloeddruk is super en verder dan die hartkloppingen is het niet.
En inderdaad die wisselende stemmingen, zou het liefst de hele dag in bed chocolade liggen eten
dinsdag 29 juni 2021 om 16:26
Hier ook veel klachten, waarvan ik weet dat ze, voor een deel, met de overgang te maken hebben. Wat ik mij afvraag, hoe lang mag je hormonen blijven slikken? En wat gebeurt er als je stopt, komt de overgang dan alsnog (dus stel je het alleen maar uit?).
Ik kan hier eigenlijk niets over vinden online.
Als je hier iets over hoort, lees ik t graag! Verder succes met je gesprek!
Ik kan hier eigenlijk niets over vinden online.
Als je hier iets over hoort, lees ik t graag! Verder succes met je gesprek!
dinsdag 29 juni 2021 om 16:46
Fluithaas schreef: ↑29-06-2021 13:38Ik geloof het ook onmiddellijk. Met terugwerkende kracht snap ik waarom ik in de puberteit zo depressief was. Ineens kreeg ik dat gevoel weer dat de hele wereld mij haat en ik de hele wereld haat en dat ik net zo lief gewoon dood neerviel. Verrek, kwartje viel. Nu met hormoonsuppletie voelt het alsof ik mijn leven weer terug heb.
En opvliegers had ik niet, wel allerlei andere klachten die ineens *poef* ook wegtrekken. Nee hoor, ik ga niet mijn overgang verwelkomen. Ik wil graag de komende jaren nog een beetje aardigheid in het leven hebben. En daarvoor is een kopje kruidenthee niet afdoende.
Ik ook. Depressie in de puberteit en tijdens de zwangerschappen. Kwartje viel dit keer gelukkig onmiddelijk.
dinsdag 29 juni 2021 om 16:50
dinsdag 29 juni 2021 om 16:56
dinsdag 29 juni 2021 om 17:04
Ik ben net voor of tijdens de overgang (fase is moeilijk te bepalen) wegbezuinigd, admin bij de gemeente. Ik had een goede baan waar mijn passie lag. Leuk salaris ook nog. Het ging mij heel makkelijk af
Baan kwijt en toen moest ik natuurlijk gaan solliciteren. Paar keer gesprekken gehad maar oeps opvliegers, inderdaad niet uit mijn woorden komen en stotteren. Stond ook op janken, tijdens zo een gesprek hè.
Is dus niets geworden, 2 jaar in de WW. Op de valreep een baantje in een winkel om de hoek. Ik dacht peanuts, makkie vergeleken bij wat ik altijd heb gedaan. Was er ook heel blij mee.
Man ik ben daar afgegaan als een gieter. Kon niets onthouden, stotteren en weer die kutopvliegers en onzekerheid waar klanten bij stonden. Overmatig zweten, hele dag zeiknatte rug en zweethanden. Ik wist niet dat je daarbij ook nog ging meuren, angstzweet
Affijn 1x contractverlenging gehad maar het werd steeds erger en functioneerde totaal niet. Dus hop weer werkeloos.
Zit nu een paar maanden thuis en ga volgende maand ,(op eigen verzoek) werken in een fabriek (traject vanuit de gemeente). Inpakken gewoon simpel werk. En ik baal want ik heb een redelijk goede achtergrond maar ik wil niet weer 2 jaar thuiszitten, solliciteren lukt niet en weer ergens gaan werken waar ik weer niet voldoe gaat echt ten koste van mijn zelfvertrouwen. En ik pas daarvoor.
Ik kom op een plek te werken waar ik vroeger juist cliënten naar toe stuurde. Langdurig werkelozen of mensen die in een reïntegratie traject zaten.
Ik ben altijd blij om topics en verhalen als deze te lezen want het is zo heekenbaar. TO je hebt het goed verwoord in je OP.
Al met al ben ik nu zo een 4 jaar aan het kloten, ben superonzeker en ik denk voor mezelf dat dit het gewoon is. Gewerkt vanaf jaren 90 in de admin om te eindigen met inpakwerk.
Baan kwijt en toen moest ik natuurlijk gaan solliciteren. Paar keer gesprekken gehad maar oeps opvliegers, inderdaad niet uit mijn woorden komen en stotteren. Stond ook op janken, tijdens zo een gesprek hè.
Is dus niets geworden, 2 jaar in de WW. Op de valreep een baantje in een winkel om de hoek. Ik dacht peanuts, makkie vergeleken bij wat ik altijd heb gedaan. Was er ook heel blij mee.
Man ik ben daar afgegaan als een gieter. Kon niets onthouden, stotteren en weer die kutopvliegers en onzekerheid waar klanten bij stonden. Overmatig zweten, hele dag zeiknatte rug en zweethanden. Ik wist niet dat je daarbij ook nog ging meuren, angstzweet
Affijn 1x contractverlenging gehad maar het werd steeds erger en functioneerde totaal niet. Dus hop weer werkeloos.
Zit nu een paar maanden thuis en ga volgende maand ,(op eigen verzoek) werken in een fabriek (traject vanuit de gemeente). Inpakken gewoon simpel werk. En ik baal want ik heb een redelijk goede achtergrond maar ik wil niet weer 2 jaar thuiszitten, solliciteren lukt niet en weer ergens gaan werken waar ik weer niet voldoe gaat echt ten koste van mijn zelfvertrouwen. En ik pas daarvoor.
Ik kom op een plek te werken waar ik vroeger juist cliënten naar toe stuurde. Langdurig werkelozen of mensen die in een reïntegratie traject zaten.
Ik ben altijd blij om topics en verhalen als deze te lezen want het is zo heekenbaar. TO je hebt het goed verwoord in je OP.
Al met al ben ik nu zo een 4 jaar aan het kloten, ben superonzeker en ik denk voor mezelf dat dit het gewoon is. Gewerkt vanaf jaren 90 in de admin om te eindigen met inpakwerk.
dinsdag 29 juni 2021 om 17:08
*alleen OP en reactie Merys gelezen*
Die OP? Had de mijne kunnen zijn, met als toevoeging zweetbuien en niet meer opdrogen voorlopig, yuck, al 6 jaar inmiddels
In de overgang gekomen tijdens chemotherapie (bk), daarna antihomoontherapie (4,5 jaar volgehouden). Lijkt wel overgang 2.0. Vreselijk. Mag ook geen hormonen meer want 100% hormonale bk.
Tijdens die antihormoontherapie kon ik nijdig worden van 0 naar 100 in 2 seconden, en geen flauw idee hebben hoe weer te landen. Volgens man was ik dan net Chucky, echt zichtbaar pis- en pisnijdig. Nu die pillen weg zijn is dat gelukkig een stuk minder. Maar de rest? Je OP zegt het al, dat dus.
Die OP? Had de mijne kunnen zijn, met als toevoeging zweetbuien en niet meer opdrogen voorlopig, yuck, al 6 jaar inmiddels
In de overgang gekomen tijdens chemotherapie (bk), daarna antihomoontherapie (4,5 jaar volgehouden). Lijkt wel overgang 2.0. Vreselijk. Mag ook geen hormonen meer want 100% hormonale bk.
Tijdens die antihormoontherapie kon ik nijdig worden van 0 naar 100 in 2 seconden, en geen flauw idee hebben hoe weer te landen. Volgens man was ik dan net Chucky, echt zichtbaar pis- en pisnijdig. Nu die pillen weg zijn is dat gelukkig een stuk minder. Maar de rest? Je OP zegt het al, dat dus.
There is always something happening, and it's usually right now
dinsdag 29 juni 2021 om 17:16
Juliette schreef: ↑29-06-2021 17:04Ik ben net voor of tijdens de overgang (fase is moeilijk te bepalen) wegbezuinigd, admin bij de gemeente. Ik had een goede baan waar mijn passie lag. Leuk salaris ook nog. Het ging mij heel makkelijk af
Baan kwijt en toen moest ik natuurlijk gaan solliciteren. Paar keer gesprekken gehad maar oeps opvliegers, inderdaad niet uit mijn woorden komen en stotteren. Stond ook op janken, tijdens zo een gesprek hè.
Is dus niets geworden, 2 jaar in de WW. Op de valreep een baantje in een winkel om de hoek. Ik dacht peanuts, makkie vergeleken bij wat ik altijd heb gedaan. Was er ook heel blij mee.
Man ik ben daar afgegaan als een gieter. Kon niets onthouden, stotteren en weer die kutopvliegers en onzekerheid waar klanten bij stonden. Overmatig zweten, hele dag zeiknatte rug en zweethanden. Ik wist niet dat je daarbij ook nog ging meuren, angstzweet
Affijn 1x contractverlenging gehad maar het werd steeds erger en functioneerde totaal niet. Dus hop weer werkeloos.
Zit nu een paar maanden thuis en ga volgende maand ,(op eigen verzoek) werken in een fabriek (traject vanuit de gemeente). Inpakken gewoon simpel werk. En ik baal want ik heb een redelijk goede achtergrond maar ik wil niet weer 2 jaar thuiszitten, solliciteren lukt niet en weer ergens gaan werken waar ik weer niet voldoe gaat echt ten koste van mijn zelfvertrouwen. En ik pas daarvoor.
Ik kom op een plek te werken waar ik vroeger juist cliënten naar toe stuurde. Langdurig werkelozen of mensen die in een reïntegratie traject zaten.
Ik ben altijd blij om topics en verhalen als deze te lezen want het is zo heekenbaar. TO je hebt het goed verwoord in je OP.
Al met al ben ik nu zo een 4 jaar aan het kloten, ben superonzeker en ik denk voor mezelf dat dit het gewoon is. Gewerkt vanaf jaren 90 in de admin om te eindigen met inpakwerk.
Jeetje, dit is wel een heel naar verloop. Denk je dat je weer iets anders wil/kunt gaan doen over een tijdje? Dat je zo onzeker bent geworden is heel naar, en onnodig. Het zijn de hormonen, niet jij als persoon!
Het is mijn angst dat die ongeconcentreerde vaagheid waarbij niets uit mijn handen komt echt nadelig wordt voor mijn zaak. Daarom nu een afspraak gemaakt met de ha, kijken wat ik eraan kan doen.
anoniem_405591 wijzigde dit bericht op 29-06-2021 17:22
2.27% gewijzigd
dinsdag 29 juni 2021 om 17:20
Dat is een waardeloze samenkomst van ellendige dingen Grob.Grobbekuiken_ schreef: ↑29-06-2021 17:08*alleen OP en reactie Merys gelezen*
Die OP? Had de mijne kunnen zijn, met als toevoeging zweetbuien en niet meer opdrogen voorlopig, yuck, al 6 jaar inmiddels
In de overgang gekomen tijdens chemotherapie (bk), daarna antihomoontherapie (4,5 jaar volgehouden). Lijkt wel overgang 2.0. Vreselijk. Mag ook geen hormonen meer want 100% hormonale bk.
Tijdens die antihormoontherapie kon ik nijdig worden van 0 naar 100 in 2 seconden, en geen flauw idee hebben hoe weer te landen. Volgens man was ik dan net Chucky, echt zichtbaar pis- en pisnijdig. Nu die pillen weg zijn is dat gelukkig een stuk minder. Maar de rest? Je OP zegt het al, dat dus.
Zijn er wel acties of middelen die je in kunt inzetten om je beter te voelen? Heb je naast overgang nog nadelige gevolgen van de bk?
dinsdag 29 juni 2021 om 17:34
Veel van die vage kwaaltjes die ik nu maar aan de overgang wijd, want nu 6 jaar geleden midden in de behandelingen en anderhalf jaar na die antihormoonzooi, dus dat zal het niet meer zijn denk ik. Meer dan het maar uitzitten kan ik niet doen, tot nu toe helpt er niet zo veel helaas.Woll*Stone schreef: ↑29-06-2021 17:20Dat is een waardeloze samenkomst van ellendige dingen Grob.
Zijn er wel acties of middelen die je in kunt inzetten om je beter te voelen? Heb je naast overgang nog nadelige gevolgen van de bk?
Vorige week een enorme lachbui gehad en ja hoor, zweterdezweet, gatverdegatver.
Douchen na een zweetaanval? Fout. Zelfs dan zweet ik nog en is afdrogen onbegonnen werk.
Allang blij dat het in de nacht redelijk gaat. Dat zou het helemaal hopeloos maken, drie keer per nacht doorweekt zijn. Maar dat valt gelukkig mee.
Dus tsjah, uitzitten en hopen dat het ooit, liefst een beetje vlot, weer ophoudt.
There is always something happening, and it's usually right now
dinsdag 29 juni 2021 om 18:09
Grobbekuiken_ schreef: ↑29-06-2021 17:08*alleen OP en reactie Merys gelezen*
Die OP? Had de mijne kunnen zijn, met als toevoeging zweetbuien en niet meer opdrogen voorlopig, yuck, al 6 jaar inmiddels
In de overgang gekomen tijdens chemotherapie (bk), daarna antihomoontherapie (4,5 jaar volgehouden). Lijkt wel overgang 2.0. Vreselijk. Mag ook geen hormonen meer want 100% hormonale bk.
Tijdens die antihormoontherapie kon ik nijdig worden van 0 naar 100 in 2 seconden, en geen flauw idee hebben hoe weer te landen. Volgens man was ik dan net Chucky, echt zichtbaar pis- en pisnijdig. Nu die pillen weg zijn is dat gelukkig een stuk minder. Maar de rest? Je OP zegt het al, dat dus.
Ik vind de OP ook alles goed samenvatten.
Wat een vreselijke samenloop van omstandigheden. Dit is toch wel heel erg. Emotioneel door de BK, de chemo's en de overgang. Wat een hel lijkt me dit. Jouw man moet wel heel veel van jou houden
.Veel sterkte jij.
Ik kan ook pislink worden om zomaar niets. Als ik een koffiepad laat vallen wil ik het liefst de Senseo slopen. Want waarom staat dat ding dan ook zo onhandig. Ik woon alleen dus ik ben de enige die dat ding heeft verplaatst.
En ongeduldig met alles. Het egoïstische hieraan is, is dat ik door de overgang en burnout verschijnselen wat meer in traagheid ben gaan doen. Niet meer rennen maar gewoon stap voor stap. Kan ook niet anders want gewrichten doen zeer, knieën en enkels, stijfheid in mijn vingers.
Nou moet er niemand in de supermarkt voor mij heel traag gaan lopen want ik krijg moordneigingen. Ik ben dus ongeduldig en egoïstisch en gewoon een vreselijk wijf. Ik heb mezelf gelukkig redelijk onder controle want die moordneiging is een scenario dat zich in mijn hoofd afspeelt. Gelukkig maar. Maar het levert wel frustraties op als je in je hoofd 3 moorden hebt gepleegd in 20 minuten tijd bij de Appie.
Een relatie is ook uitgesloten. Ik wil dat een ander gewoon niet aandoen. Zo helder ben ik gelukkig nog wel.
anoniem_651d1f4cc2d79 wijzigde dit bericht op 29-06-2021 18:33
0.20% gewijzigd
dinsdag 29 juni 2021 om 18:17
Ik mis het enthousiasme, ik mis de passie in mijn werk, ik had een dienstverlenende taak waar ik heel veel voldoening uit haalde. Mensen blij maken. Veel van mijn taken zijn overgenomen door vrijwilligers of er werd geen subsidie meer gegeven voor bepaalde trajecten dus was er minder werk.
Ik ben zo boos geweest op het systeem hier, de gemeente en de overheid.
Kan wel zeggen dat ik veel vreugde mis, wat positiviteit
Ik snapte die mutsen vroeger nooit. Gingen ineens tekenen of schilderen of breien. Oud collega's van tegen de 50, ging er weer een op haakles. Nu snap ik het wel. Als het bij veel vrouwen zo gaat als met mij dan moet je toch ergens anders je vreugde uithalen.
Nu ben ik zelf zo een oude doos en heb ik een kleurboek voor volwassenen en een pak viltstiften
.
dinsdag 29 juni 2021 om 18:25
Woll*Stone schreef: ↑29-06-2021 17:16Jeetje, dit is wel een heel naar verloop. Denk je dat je weer iets anders wil/kunt gaan doen over een tijdje? Dat je zo onzeker bent geworden is heel naar, en onnodig. Het zijn de hormonen, niet jij als persoon!
Het is mijn angst dat die ongeconcentreerde vaagheid waarbij niets uit mijn handen komt echt nadelig wordt voor mijn zaak. Daarom nu een afspraak gemaakt met de ha, kijken wat ik eraan kan doen.
Het vervelende is dat als je ergens jaren werkt, je collega's weten dat jij niet zo bent dus dat er meer dingen spelen zoals de overgang.
In het winkeltje waar ik werkte en geloof me ik was zo blij met die baan na lange tijd WW was ik de sufferd en kreeg opmerkingen naar mijn hoofd geslingerd.
Of de rollende ogen, opgetrokken wenkbrauwen of hoofdschuddend van ongeloof. Deze WG kende mij niet van hoe ik altijd heb gefunctioneerd en zei dat ze diep teleurgesteld was in mij en meer had verwacht. Dat doet best wel wat met je. Het raakt me wel.
Ik wil graag de zorg in maar heb dat maar even uitgesteld voorlopig. Iets met maatschappelijke dienstverlening of gehandicapten.
Er blijft alleen nu niets hangen en mijn concentratie is 0,0. Dus een opleiding zou nu zonde zijn van het geld.
dinsdag 29 juni 2021 om 18:32
Grobbekuiken_ schreef: ↑29-06-2021 17:34Veel van die vage kwaaltjes die ik nu maar aan de overgang wijd, want nu 6 jaar geleden midden in de behandelingen en anderhalf jaar na die antihormoonzooi, dus dat zal het niet meer zijn denk ik. Meer dan het maar uitzitten kan ik niet doen, tot nu toe helpt er niet zo veel helaas.
Vorige week een enorme lachbui gehad en ja hoor, zweterdezweet, gatverdegatver.
Douchen na een zweetaanval? Fout. Zelfs dan zweet ik nog en is afdrogen onbegonnen werk.
Allang blij dat het in de nacht redelijk gaat. Dat zou het helemaal hopeloos maken, drie keer per nacht doorweekt zijn. Maar dat valt gelukkig mee.
Dus tsjah, uitzitten en hopen dat het ooit, liefst een beetje vlot, weer ophoudt.
Ik heb een stapel microvezel handdoeken van Decathlon waar ik op slaap en deze vervang ik een aantal keer nachts.
Nemen veel vocht op, zijn heel dun en nemen dus niet veel plek in. Was ze op de korte was in de ochtend uit en zijn dan al zo goed als droog.
Je bed nachts verschonen is ook niet goed voor je nachtrust. En dan heb je tig lakens nodig in de kast.
dinsdag 29 juni 2021 om 18:37
Woll*Stone schreef: ↑29-06-2021 18:15Dank jullie trouwens voor het delen van jullie verhalen. Het is fijn om te lezen dat veel van die rare dingen vaker voorkomen
Sommige verhalen doen me ook beseffen dat het bij mij allemaal nog reuze meevalt.
Leg het wel voor op je werk hoor. Als je het te lang op zijn beloop laat gaan dan gaat dit misschien in je nadeel werken.
Als ik mijn oude werk nog had gehad dan had ik er misschien minder last van gehad.
Met andere baan, nieuwe collega's, totaal ander werk was het voor mij omschakelen.
