Partner van iemand met ADHD?

Hier een partner van een ADHD-er, maar niet een hele 'ernstige' hoor. Eigenlijk wist ik al toen ik hem net kende dat hij het had, maar de diagnose is kort geleden pas officieel gesteld. Hij is overigens nooit aan de medicatie geweest, wel overwogen, maar besloten dat hij er zo goed genoeg mee kon leven. Het uit zich vooral in snel afgeleid zijn, nooit iets afmaken. Halverwege de afwas iets anders gaan doen. Maar ja, ach.



Ben het met je eens dat het moeilijk te zeggen is wat nou gewoon karakter is en wat ADHD. Sommige mensen hebben de neiging de ADHD te zien als een excuus voor wat gewoon wangedrag is. ADHD wil niet zeggen dat je de afwas nooit hoeft af te maken.



Ik zie het als een prettig bijverschijnsel dat hij veel energie heeft en vaak nog staat te stuiteren als ik futloos op de bank hang, daar maak ik vaak dankbaar gebruik van Hij houdt het lekker levendig in huis, dat vind ik fijn. Ik zou gek worden van een man die alleen maar zwijgend de krant leest. Maar ook hier geldt: is dat ADHD of gewoon persoonlijkheid?



Een diagnose helpt je vooral beter te begrijpen waarom hij zich gedraagt zoals hij zich gedraagt en dat maakt het makkelijker zijn minpunten te accepteren, denk ik. Je moet immers je partner niet willen veranderen zeggen ze altijd

Ja, die eerdere reactie was van mij maar hij was inderdaad weggevallen met het nieuwe forum. Manlief heeft sinds een jaar of 7 de diagnose add. Heeft kort Ritalin gebruikt maar is al heel lang zonder medicatie en compenseert dat helaas met blowen.

Hoi Biker,



Lijkt erop dat jouw vent een wat andere vorm van ADHD heeft dan die van mij, misschien een beetje meer H terwijl die van mij meer AD is? Mijn vriend heeft gelukkig niet zoveel last van stemmingswisselingen, dat lijkt me erg moeilijk om mee om te gaan. Als kind schijnt ie wel een driftkikkertje geweest te zijn, maar dat is gelukkig een stuk minder geworden. Op die concentratieproblemen na kan hij het nu redelijk reguleren. En dat energieke vind ik zoals gezegd alleen maar een voordeel Vroeger kon hij nog wel eens té aanwezig zijn, op feestjes enzo, dat mensen dachten 'whooo, wat was dat?!?', maar hij is tegenwoordig minder onzeker en daardoor ook minder luidruchtig. Weer zo'n voorbeeld van deels persoonlijkheid, deels ADHD.

Wat gebruikt jouw man voor medicatie, Ritalin? En wat heeft dat voor effect op hem? Lukt het hem om het steeds op gezette tijden in te nemen enzo?

quote:trytobike schreef op 09 augustus 2007 @ 11:52:

Hoi! Ik had niet goed gelezen hoor, je vriend heeft ADD!!! Sorry...

Das echt wel wat anders he!! (heb een tijd een vriend in huis gehad met ADD, die blowde de hele dag... ik vond het lastig).

Kan me voorstellen dat ie juist tot weinig dingen komt (in tegenstelling tot ADHD)?

Of valt dat wel mee?



Mijn man heeft inderdaad add. De h is na zijn jeugd volgens mij weggegaan. Wel nooit een opleiding afgemaakt omdat hij zich niet kon concentreren. Momenteel is het blowen minder. We hebben een aantal maanden geleden een flinke huwelijkscrisis doorgemaakt waarbij ik heb aangegeven weg te gaan als hij niet zou stoppen met blowen en nog wat andere zaken niet zou veranderen. Sindsdien doet hij gelukkig toch wel zijn best om die zaken te veranderen.



voor jou lijkt het me inderdaad heerlijk, al die energie van je vriend. Ik neem aan dat hij het ook in nuttige dingen stopt. Mijn man kan ook heel veel energie hebben hoor maar dan gaat het nooit om zinvolle dingen, zo moest hij al 8 jaar een opleiding afronden en liggen hier nog wel 50 klussen in huis te wachten waar hij aan moet beginnen maar hij kan dan bijvoorbeeld drie weken lang helemaal opgaan in een computerspel en daarna een paar weken in schaken en daarna weer in tuinieren....ondertussen liggen de klussen nog steeds te wachten.



Vraag me trouwens af of bij het jullie partners in hun jeugd al bekend was dat ze adhd hadden en hoe gingen hun ouders daarmee om. Bij mijn man hebben zijn ouders altijd ontkend dat er iets aan de hand was. Hij kreeg altijd op zijn kop dat hij te weinig geleerd had en kan nu nog steeds moeilijk met autoriteit omgaan.

Sorry dat het toch weer een beetje een klaagverhaal is geworden.

Dat geen studie afmaken herken ik inderdaad. Hij heeft op een gegeven moment zelf besloten dat zijn studie niet ging werken en is er toen mee gestopt en gaan werken, en dat gaat heel goed. Diploma's zijn gelukkig niet alles in het leven.



Klussen die blijven liggen herken ik ook, maar ik ben tamelijk hardnekkig in het hem eraan blijven herinneren Dan zegt ie 'ja, ga ik zo doen' en vervolgens vergeet ie het weer, en dan herinner ik hem er nog maar eens aan. En hoe vervelender de klus, hoe makkelijker hij het vergeet Dan weet ik dus nooit of dat opzettelijk is of dat hij het echt niet kan helpen. Wel vermoeiend, maar onder dat laagje ADHD is hij de moeilijkste niet, hij is in elk geval van goede wil, dat scheelt een hoop.



Nee het was in zijn jeugd niet bekend, volgens mij was ADHD toen ook nog niet echt onder die naam bekend. Denk dat ze wel wisten dat er iets 'anders' aan hem was, maar het heeft nooit echt een naam gekregen.

Hoi, mijn vriend heeft pas eind 40 te horen gekregen dat hij adhd heeft. Hij gebruikt nu concerta waardoor hij fysiek minder onrustig is. Hij wiebelt niet meer met zijn benen en hij kan zich beter concentreren en is iets minder impulsief.Ik enk dat het belangrijk is om er al jonger achter te komen dat je adhd hebt. mijn vriend heeft ernstige financiele problemen gekregen door zijn impulsieve gedrag en ik denk dat als hij vroeger een betere begeleiding had gehad, dat misschien niet zo uit de hand was gelopen. verder heeft hij als kind op school een rot tijd gehad, veel straf en werd bv opgesloten op zolder. Leerkrachten wisten toen natuurlijk niet van het bestaan van adhd en was hij gewoon een vervelend jong. Ik denk dat dat bij hem wel wonden heeft achter gelaten.

Hallo, mijn man heeft het ook. Barst van de energie, laat niemand uitpraten want hij denkt te snel, hij doet de boodschappen en dat op 1 dag rustig 3 keer, want hij vergeet altijd van alles, omdat ie zo ineens het huis uitrent naar de auto om naar de buurtsuper te gaan. Hij zit altijd in een chaos te werken, maakt weinig dingen af, is alles altijd kwijt, vergeetachtig (hij onthoudt weinig van wat je hem vertelt) en hij is erg druk en aanwezig (hij praat prima, luistert weinig), overdrijft erg bij alles wat hij zegt, waardoor veel mensen een haat-liefde verhouding met hem hebben en hij kan echt onredelijk fel en fanatiek worden bij een kleine ruzie. Ook kan ie dan heel kil worden. Maar dat zakt na een poosje vanzelf weer. En verantwoordelijk voelt ie zich voor vrijwel niets, tenzij het hem enorm boeit.



Maar... zijn andere kant is zo'n ontzettend lief en zorgzaam mens, veel liever dan zoveel anderen die ik ooit heb gekend. Een innemende lachebek ook. Die graag gek doet, speelt. Het leven niet zo serieus neemt. Hij sprankelt. Je kunt met hem huilen en lachen. Alsof je een groot kind om je heen hebt. En hij wil niks liever dan mij blij maken. Is super aanhankelijk en doet alles voor me. Alleen inderdaad....niet altijd gelijk nu...soms moet je zeven maanden wachten! .

Het heeft mij wel geholpen te weten dat dit ADHD is. Anders had ik van zijn minder leuke kanten gedacht dat hij gewoon niet WILDE veranderen. Als je het accepteert en gewoon een beetje op hem inspeelt en niet overal over zeurt, heb je het reuze gezellig met zo'n man. Meestal dan.....

Hallo,



ik ben nieuw hier op het forum en ik las jullie berichtjes en ik heb jullie advies nodig.



Ik ben nu al ruim 7 maanden bij mijn vriend en ik hou heel erg veel van hem. Maar ik merk langzamerhand een aantal eigenaardige trekken van hem en zijn familie. Niemand is perfect, en het gaat er nu ook niet even om of ik ermee kan leven (want daar ben ik nog niet uit) in de toekomst, maar ik wilde graag weten of het hier gaat om : ADHD, BORDERLINE ofzoiets. Ik kan een aantal kenmerken opnoemen die mij de laatste 3 maanden zijn opgevallen omdat we elkaar wat vaker zien...

* Hij denkt erg zwart-wit en wil vaak het laatste woord hebben.

* Heeft bindingsangst en kan heel slecht plannen (zeker voor langere termijn)

* laat zich snel meeslepen en zegt vaak dingen (vaak ook zeer kwetsend) zonder erbij na te denken. echt zeggen en dan denken.

* hij heeft zware dyslectie en hij kan over zeer weinig dingen meerpraten, hij weet niet waar Scandinavie ligt, waar Parijs ligt en wat bijvoorbeeld het woord "intuitie"betekend (hij heeft een heel beperkte woordenschat)- (hij heeft het enkel over uitgaan, feesten en zijn hobby waar hij helemaal in opgaat : het sleutelen aan zijn auto)

* Hij kan zich ergeren aan de kleinste dingen; zoals als ik "te lief tegen hem doe" of ik heb een bepaald streepjesblousje aan ofzo.

* kan om iets heel kleins enorm gepikeerd zijn en krijgt dan zo een woedeuitbarsting dat hij mij van zijn hyves afgooit en zijn nummer inneens blokkeerd, dan neemt hij zeker een week geen contact op.en daarna boedt hij zijn excuses weer aan.

* Hij slaapt met zijn slaapkamerdeur (in zijn eigen huis notabene) op slot en ik moet het ook niet wagen om die open te laten staan....

* hij gaat moeilijke gesprekken uit de weg.

* hij kan slecht tegen spanning en voelt zich vaak onrustig (zelfs al heeft hij er een werkweek van 60 uur op zitten)

* zeer slecht georganiseerd, vergeet continu de makkelijkste dingen en kan vaak niet goed met geld omgaan.

* ik merk dat hij ook mij vaak erbij wil hebben met uitgaan, maar hij flirt wel vaak op hyves/mail met andere vrouwen. (waarna hij weer zeer geirriteerd is als ik er wat van zeg want het steld niets voor volgens hem)

* Hij heeft weinig zelfvertrouwen en kan er totaal niet mee omgaan om mensen in zijn leven te laten. Hij houdt een bepaalde afstand. (het schrikt hem af als een vrouw duidelijk laat merken dat ze hem leuk vind of op hem afstapt).



Oke, nu lijkt het net alsof ik hem af loopt te kraken, maar ik weet gewoon nog niet of ik er mee kan leven snappie

Nou ik hoor graag van jullie of jullie hier iets in herkennen!



in ieder geval heel erg bedankt!