pfeiffer

quote:Gavia schreef op 10 januari 2009 @ 10:17:



Hoe ging dat bij jullie op het werk? Een van mijn bazen vroeg, toen ik hem belde met de mededeling dat ik pfeiffer had, "Hoe lang gaat het duren, denk je?" Al denk ik niet dat hij het echt zo bedoelde. Mijn andere baas was heel meelevend. Inmiddels krijg ik alle ruimte op mijn werk om aan te geven of het gaat. Maar ik heb gemerkt dat je wel heel duidelijk moet aangeven: dit kan ik wel en dit kan ik niet.



Heel veel sterkte!

Ik heb eerst best wel een strijd'' moeten leveren om überhaupt thuis komen te zitten.. terwijl uit de bloedtest bleek dat het het wel gewoon was (men vond dat ik me aanstelde). Daarna via de bedrijfsarts gehandeld, die heel erg meelevend was en me alle rust en ruimte heeft gegeven. Dat was wel erg fijn!



Jij ook beterschap nog.

Ik heb ook pfeiffer gehad. Maar ook pas te horen gekregen toen het eigenlijk al min of meer voorbij was. Destijds zat ik nog op de middelbare school en sliep als ik niet op school was. Dus ik heb geen ervaringen met werkgevers e.d.

Hier nog eentje die gedeeltelijk thuis zit vanwege pfeiffer.



Waarschijnlijk heb ik maart/april 2008 de actieve variant gehad en ben ermee doorgelopen. Was echt heel erg moe, maar ben niet naar de dokter gegaan omdat ik dacht dat het tijdelijk zou zijn en dat ik me er overheen moest zetten.



Uiteindelijk heb ik in oktober bloed laten prikken en daar kwam uit dat het niet meer actief was maar nog wel in mijn lichaam zat en last zou kunnen hebben van vermoeidheidsverschijnselen. Vervolgens mijn werk ingelicht en me ziek gemeld.

Ik had hoopvol voor mezelf een schema opgezet dat ik de eerste week van januari weer fulltime kon werken maar dat was te optimistisch.

Werk nu 2 dagen en vanaf volgende week mag ik uitbreiden van de bedrijfsarts naar 2,5 dagen.

quote:Guusss schreef op 07 januari 2009 @ 22:48:

Ik heb net als Kikkerjet antibiotica gehad tegen angina. Week later bleek dat ik zeer zware vorm van Pfeiffer had (vertelde de huisarts lachend, ze had nog nooit iemand met zo`n infectie gezien ) Ik had dus nooit anti-biotica mogen krijgen. Ik ben zeker drie maanden van de wereld geweest en ben een jaar niet in staat geweest om naar school te gaan. Ik werd ziek toen ik 17 was, ben nu 32 en nog steeds heb ik last van vermoeidheid (kan niet full-time werkn bv).Ook de darmproblemen komen me bekend voor. Heb twee jaar dieet gevolgd (geen eiwitten/melkprodukten/suiker/gluten etc. eigenlijk alles dus )

Mijn dringend advies: als je vermoedens hebt dat je Pfeiffer hebt absoluut geen antibiotica nemen!!! En verder: er zijn inderdaad gelukkig ook meer dan genoeg mensen die er snel en volledig van herstellen.

Tip voor als je na je Pfeiffer niet hersteld bent: topic ' Cognitive gedragstherapie voor CVS ja of nee?'



Precis mijn verhaal......AB en pfeiffer schijnt echt zo slecht te zijn. Ik ben nu bijna 30 en heb er dus ook ME aan overghouden...

Misschien is dat de boosdoener, maar goed sommige mensen hebben ook pfeiffer zonder dat ze t weten...ik had t ook zo heftig....de huisarts nog nooit zo erg meegemaakt...

zit er dus nog mee.

Kan iedereen met Pfeiffer alleen maar aanraden..neem t serius en als het niet over lijkt te gaan ga zo snel mogelijk na een goede "natuur" arts die iets aan die weerstand kan doen.

Want pfeiffer maakt die , zeker icm AB kapot.....

Eartshrine, lastig is dat he, dat je er blijkbaar al lang mee doorloopt, maar eigenlijk pas kunt beginnen met beter worden als je stopt en rust neemt..

toen ik in november bloed liet prikken zei de huisarts zelfs: het is hetzelfde beeld als in feb, dus EBV en CMV.

Ik was echt verbaasd dat te horen... was in feb wel nog heel moe, maar weet dat aan het feit dat ik in het ziekenhuis had gelegen bla bla, en ben dus gewoon doorgegaan.

Pas toen ik echt rust nam kwam er eerst nog een flinke terug val en daarna verbetering.. (en het idee dat het gewoon een jaar kan duren... pfff.. moet er niet aan denken!!)



Ik ga komende week beginnen met 3 ochtendjes werken, zie er naar uit om weet wat nuttigs te gaan doen!

-

quote:Esly schreef op 02 januari 2009 @ 13:02:

Jaren geleden op de middelbare school heb ik chronische pfeiffer gehad. Ik kon nog net naar school, daarna thuis eerst slapen, eten en weer naar bed. Na ongeveer 1,5 tot 2 jar ging het wat beter, maar was nog steeds erg moe. De pfeiffer was wel over, maar ik voelde me niet 'normaal'. Dit heeft jaren geduurd, Ik ging aan mijzelf twijfelen: misschien was ik wel sneller moe dan iemand anders, hoe was ik ook al weer voor mijn pfeiffer? Ik wist het niet meer. Ik dacht dat ik het me inbeelde, etc. Toch bleef ik het gevoel houden dat er iets niet klopte. Totdat mijn moeder een keer thuis kwam met homeopatische korreltjes. Ik dacht: baat het niet dan schaadt het niet. Een paar weken had ik ze ingenomen en tot dan toe merkte ik helemaal niets. Op een dag werd ik wakker, stond op en merkte: nu is de vermoeidheid weg! Natuurlijk was het niet ineens gegaan, maar ik had het niet opgemerkt tot die tijd. Sindsdien heb ik nergens meer last van, ga veel later naar bed, kan alles weer doen. De pfeiffer is nu weg, maar wat ook erg belangrijk voor mij was, was dat mijn gevoel dus al die tijd toch goed was geweest.

2kams, ook hier is het een pfeiffer van januari/februari 2008. Maar ook ik had de hele tijd zoiets van; ik ben moe vanwege de reorganisatie daarna ik ben moe omdat ik toe ben aan vakantie enz. inderdaad allenmaal bla bla. Heb in die tijd zelfs mijn moeder bijna huilend opgebeld omdat ik zo moe was. Maar ook zij zei gewoon even doorbijten en dan komt het goed. Nou niet dus.



Maar je hebt gelijk hoor zolang je doorgaat kom je niet tot rust. Ik heb ook in november een periode gehad dat ik niet eens meer kon slapen 's avonds. Dat was een drama. Maar ik denk dat het kwam omdat ik voor het eerst in mijn leven durfde toe te geven dat ik ziek ben en niet alles meer kan.



Ik werk nu 2 dagen vanuit kantoor en per deze week zijn er 4 uurtjes vanuit huis bijgekomen. Ik vind het heerlijk om weer te werken. Je voelt je anders ook zo nutteloos.



Maar het idee dat het een jaar kan duren is inderdaad best slikken?



Zit jij aan de medicijnen hiervoor? Ik niet, wel ben ik druk bezig om allerlei voedingsuplementen te nemen omdat ik het idee heb dat alles een beetje verstoord is in mijn lichaam.

Nee hoor ik zit niet aan de medicijnen, want het is een virus en daar kun je niets tegen doen behalve uitzieken... die medicijnen die ik slikte waren voor mijn wintertenen

Hoi Zazana,



Het zijn homepathische korreltjes. Het waren vier verschillende korreltjes (eentje heette er 30K). Een homeopathische arts weet meteen wat je bedoelt. Ik moest de ene dag een korreltje uit het ene zakje nemen, de volgende dag geloof ik uit een ander zakje. Het is nogal lang geleden, dus ik weet het niet meer precies. Ik had alleen jaren eerder actie moeten ondernemen, dan had ik er niet jaren last van gehad.



Ik ben er nu helemaal vanaf, terwijl ik vaak nog verhalen hoor van mensen die nog steeds moe zijn en er maar niet vanaf komen.



Oja, nog een kleine waarschuwing: een vriendin van mij heeft de korreltjes ook geprobeerd. Bij haar sloegen ze niet aan. Waarschijnlijk doordat ze ook heel veel last van haar darmen had en nog van een aantal dingen in haar lijf (ze kon hierdoor ook niet werken, dus het waren wel serieuze aandoeningen), waardoor de korreltjes hoogswaarschijnlijk niet konden werken.

Succes mocht je ze gaan proberen!

Jammer he, dat je geen wonderpilletje kunt slikken en dat je er dan vanaf bent.



Nou ja, lekker rustig aan doen dan maar .