Gezondheid
alle pijlers
Reuma enzo
woensdag 22 januari 2025 om 12:27
Een jaar of acht geleden ben ik doorverwezen naar de reumatoloog vanwege pijn in mijn handen. Diagnose: beginnende artrose. Ik kreeg silver spalks, ben een paar keer bij de ergotherapeut geweest en dat was het wel zo'n beetje. Ik kon wel leven met de pijn, wel heb ik jarenlang fysiofitness gedaan omdat mijn knieën ook aangedaan zijn, en mijn linkervoet inmiddels ook. Die artrose is één van de redenen dat ik volledig ben afgekeurd.
Omdat de klachten in m'n handen het laatste jaar zijn toegenomen (stijf, dikke vingers, krachtverlies), en omdat ik de fysiofitness weer op wilde pakken, heb ik vorige week een orthopeed bezocht. Toevallig had ik de dag daarvoor mijn knie verdraaid zodat ik nauwelijks nog kon lopen. Daar is dus een spuit ingezet met corticosteroïden, en ik ben weer wat mobieler nu.
Maar ik ben me rot geschrokken. De orthopeed was vrij duidelijk; wat mijn handen betreft, heb ik waarschijnlijk reumatoïde artritis, chronische gewrichtsontsteking. Ik vind het doodeng. Want het is een auto-immuun ziekte. En ja, het is behandelbaar, maar veel medicijnen mag ik niet hebben omdat ze niet samengaan met mijn medicatie voor mijn bipolaire stoornis en mijn stemmingsstoornis. Die spuit had ik al helemaal niet mogen hebben, omdat corticosteroïden de lithiumspiegel verlagen.
Ik weet het even niet meer. Ik weet niet wat ik moet doen, en wat ik kan verwachten. Ja, ik weet dat ik de onderzoeken moet afwachten en dat er heus een goed behandelplan zal komen. En dat de reumatoloog, mijn orthopeed en de psychiater gegevens zullen uitwisselen. Maar ik heb het gevoel dat mijn leven weer on hold staat. Ik was net weer uit een dal aan het klimmen, kwam alweer wat meer buiten, ik start volgende week met vrijwilligerswerk in het wijkcentrum en ga vrijdag voor het eerst zwemmen.
Eigenlijk wil ik gewoon dat iemand zegt dat het allemaal heus meevalt, maar dat is niet realistisch. Ik kan momenteel gewoon niet relativeren, wat ik normaal wel kan. Ik ben hartstikke bang.
Zijn er mensen met ervaring? Tips? Niet wat medisch betreft, dat laat ik graag aan de artsen over, maar hoe je bijvoorbeeld een fysieke en mentale chronische ziekte "combineert?" Of wat jij hebt gedaan om je leven met reuma wat gemakkelijker te maken?
Omdat de klachten in m'n handen het laatste jaar zijn toegenomen (stijf, dikke vingers, krachtverlies), en omdat ik de fysiofitness weer op wilde pakken, heb ik vorige week een orthopeed bezocht. Toevallig had ik de dag daarvoor mijn knie verdraaid zodat ik nauwelijks nog kon lopen. Daar is dus een spuit ingezet met corticosteroïden, en ik ben weer wat mobieler nu.
Maar ik ben me rot geschrokken. De orthopeed was vrij duidelijk; wat mijn handen betreft, heb ik waarschijnlijk reumatoïde artritis, chronische gewrichtsontsteking. Ik vind het doodeng. Want het is een auto-immuun ziekte. En ja, het is behandelbaar, maar veel medicijnen mag ik niet hebben omdat ze niet samengaan met mijn medicatie voor mijn bipolaire stoornis en mijn stemmingsstoornis. Die spuit had ik al helemaal niet mogen hebben, omdat corticosteroïden de lithiumspiegel verlagen.
Ik weet het even niet meer. Ik weet niet wat ik moet doen, en wat ik kan verwachten. Ja, ik weet dat ik de onderzoeken moet afwachten en dat er heus een goed behandelplan zal komen. En dat de reumatoloog, mijn orthopeed en de psychiater gegevens zullen uitwisselen. Maar ik heb het gevoel dat mijn leven weer on hold staat. Ik was net weer uit een dal aan het klimmen, kwam alweer wat meer buiten, ik start volgende week met vrijwilligerswerk in het wijkcentrum en ga vrijdag voor het eerst zwemmen.
Eigenlijk wil ik gewoon dat iemand zegt dat het allemaal heus meevalt, maar dat is niet realistisch. Ik kan momenteel gewoon niet relativeren, wat ik normaal wel kan. Ik ben hartstikke bang.
Zijn er mensen met ervaring? Tips? Niet wat medisch betreft, dat laat ik graag aan de artsen over, maar hoe je bijvoorbeeld een fysieke en mentale chronische ziekte "combineert?" Of wat jij hebt gedaan om je leven met reuma wat gemakkelijker te maken?
You show me the way. To the 13th star.
woensdag 22 januari 2025 om 13:08
Hi, ik heb ook een silversplint voor 1 hand, flinke artrose, aan de andere kant vnl. last van carpaal tunnel syndroom.
Ik gebruik elke dag Castor olie, ik smeer het elke avond voor ik naar bed ga op mijn pols, en draag er dan een zweetbandje op zodat mijn bed niet vies wordt. De silversplint ligt hier nu al maanden op tafel. Heb nu alleen nog last als het vochtig weer is of als ik mijn handen flink heb gebruikt.
Google eens op Castor olie, (is ontstekingsremmend en pijnverlichtend) mijn fysiotherapeute is ook fan. En het kan absoluut geen kwaad, kost maar een paar euro. Hopelijk helpt deze tip jou ook, succes!
Ik gebruik elke dag Castor olie, ik smeer het elke avond voor ik naar bed ga op mijn pols, en draag er dan een zweetbandje op zodat mijn bed niet vies wordt. De silversplint ligt hier nu al maanden op tafel. Heb nu alleen nog last als het vochtig weer is of als ik mijn handen flink heb gebruikt.
Google eens op Castor olie, (is ontstekingsremmend en pijnverlichtend) mijn fysiotherapeute is ook fan. En het kan absoluut geen kwaad, kost maar een paar euro. Hopelijk helpt deze tip jou ook, succes!
woensdag 22 januari 2025 om 13:48
Sterkte ermee.
Ik ben getest op reuma maar blijk Hashimoto te hebben (ook een auto-immuunziekte). Daar is niks tegen te doen, behalve dan de hormonen nemen die normaal je schildklier aanmaakt. De symptomenlijst komt grotendeels overeen met die van reuma (en van fybromyalgie, artrose en de overgang).
Een hele dag lopen (dagje Huishoudbeurs staat gepland) wordt daarna afgestraft met een week strompelen, die keuze maak ik bewust. Ik heb een aangepast toetsenbord en ik ga 2 á 3 keer per week zwemmen, doe ik dat niet wordt mijn lijf steeds stijver. Dus zwemmen kan ik absoluut aanbevelen, maar kijk even of je een zwembad kunt vinden waar het water wat warmer is dan gemiddeld.
En verder: het is wat het is. Ze kunnen een hart transplanteren maar chronische pijn is iets waar je mee moet leren leven. Los daarvan is de medische wereld nog steeds voornamelijk gericht op mannen. Bij vrouwen wordt heel snel gezegd dat het aan de overgang ligt. Maar je kunt mazzel hebben met je reumatoloog, dus succes.
Ik ben getest op reuma maar blijk Hashimoto te hebben (ook een auto-immuunziekte). Daar is niks tegen te doen, behalve dan de hormonen nemen die normaal je schildklier aanmaakt. De symptomenlijst komt grotendeels overeen met die van reuma (en van fybromyalgie, artrose en de overgang).
Een hele dag lopen (dagje Huishoudbeurs staat gepland) wordt daarna afgestraft met een week strompelen, die keuze maak ik bewust. Ik heb een aangepast toetsenbord en ik ga 2 á 3 keer per week zwemmen, doe ik dat niet wordt mijn lijf steeds stijver. Dus zwemmen kan ik absoluut aanbevelen, maar kijk even of je een zwembad kunt vinden waar het water wat warmer is dan gemiddeld.
En verder: het is wat het is. Ze kunnen een hart transplanteren maar chronische pijn is iets waar je mee moet leren leven. Los daarvan is de medische wereld nog steeds voornamelijk gericht op mannen. Bij vrouwen wordt heel snel gezegd dat het aan de overgang ligt. Maar je kunt mazzel hebben met je reumatoloog, dus succes.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
woensdag 22 januari 2025 om 13:55
Geen dank, maar het is niets bijzonders hoor!. je kan het gewoon bij Holland& Barret kopen, ze hebben vaak een aanbieding. Castor olie is zo'n beetje overal goed voor, google maar. Ik gebruik het ook op mijn gezicht, op mijn wimpers (zijn flink gegroeid). En ik kan je dus vertellen dat het echt werkt, voor die paar euro is het zeker de moeite waard om te proberen.
woensdag 22 januari 2025 om 13:57
Ik heb al 25 jaar artritis vele soorten medicijnen gehad maar nooit iets van gemerkt pijn en ontstekingen gingen gewoon verder, zo’n 5 jaar geleden kwam er een nieuw medicijn uit Embrel (prik) en sindsdien weet ik niet eens meer dat ik reuma heb, geen pijn meer en geen ontdekkingen meer en geen enkele bijwerking want het bestaat uit niets meer dan menselijk eiwitten.
woensdag 22 januari 2025 om 14:13
Ik heb zelf chronische pijn, en wat mij uiteindelijk helpt is de gedachte dat ik ondanks deze pijn een mooi en gelukkig leven kan hebben. Tuurlijk moet ik dingen aanpassen, kan ik bepaalde dingen niet die ik wel zou willen kunnen, en is het soms een gedoe. Maar onder aan de streep staat nog steeds: een mooi en gelukkig leven.
Dat geeft mij kracht op de momenten dat ik het lastig heb.
Dat geeft mij kracht op de momenten dat ik het lastig heb.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
