Gezondheid
alle pijlers
roken
maandag 18 juni 2007 om 01:05
Hallo,
weet even niet of ik in het 'goede' forum zit, maar ik zit met het volgende: mijn dochter is sinds 1 week 13 jaar, en heeft me opgebiecht dat ze een aantal maanden geleden gerookt heeft, af en toe een sigaret, maar dit weekend een pakje gekocht, en dit is leeg. Zij was dit weekend bij haar vader, en hij vindt dat hij het haar niet kan verbieden, want dan zal ze stiekem gaan roken... Hiermee ben ik het eens, echt tegenhouden kun je het waarschijnlijk niet, maar toch: ik wil het haar wel verbieden en op deze manier bijna onmogelijk maken om te roken. Zij heeft er sowieso het geld niet voor, en ik heb met haar gepraat over hoe ongezond het is. Echter: puber, niet voor rede vatbaar, zij wil kunnen doen wat zij wil....
Ik vraag me af hoe anderen hiermee omgaan? Moet ik het haar verbieden, zelfs straffen omdat ze rookt? Of werkt dit echt averechts? Zelf heb ik nooit gerookt, ben erg anti-roken. Heb haar gezegd dat het in de maatschappij ook steeds minder getolereerd wordt, maar toch.... Als ze wil roken, zal ze elke gelegenheid aangrijpen... wie heeft tips/raad?
weet even niet of ik in het 'goede' forum zit, maar ik zit met het volgende: mijn dochter is sinds 1 week 13 jaar, en heeft me opgebiecht dat ze een aantal maanden geleden gerookt heeft, af en toe een sigaret, maar dit weekend een pakje gekocht, en dit is leeg. Zij was dit weekend bij haar vader, en hij vindt dat hij het haar niet kan verbieden, want dan zal ze stiekem gaan roken... Hiermee ben ik het eens, echt tegenhouden kun je het waarschijnlijk niet, maar toch: ik wil het haar wel verbieden en op deze manier bijna onmogelijk maken om te roken. Zij heeft er sowieso het geld niet voor, en ik heb met haar gepraat over hoe ongezond het is. Echter: puber, niet voor rede vatbaar, zij wil kunnen doen wat zij wil....
Ik vraag me af hoe anderen hiermee omgaan? Moet ik het haar verbieden, zelfs straffen omdat ze rookt? Of werkt dit echt averechts? Zelf heb ik nooit gerookt, ben erg anti-roken. Heb haar gezegd dat het in de maatschappij ook steeds minder getolereerd wordt, maar toch.... Als ze wil roken, zal ze elke gelegenheid aangrijpen... wie heeft tips/raad?
maandag 18 juni 2007 om 07:40
quote:13 jaar??? verbieden natuurlijk! en geef haar informatie, ga met haar naar de huisarts, misschien heeft die nog wat invloed, en spreek met pa. 13 is echt heel erg jong!Helaas: met pa bespreken? HIj vindt dat we het haar niet kunnen verbieden, en staat het haar toe, als ze bij haar is. Heeft mij er zelfs op aangesproken dat ik niet kwaad mag worden. HIjzelf rookt ook, en zegt, dat ze het stiekem zal doen, als we het verbieden...Daar zit natuurlijk wat in, maar dan rookt ze volgens mij in elk geval véél minder. Met haar praten doe ik al regelmatig hierover: hoe ongezond het is, en hoeveel geld het kost (geld dat ze niet heeft); dat het momenteel steeds minder geaccepteerd wordt in de maatschappij, etc. Maar zij is koppig, en wat vader wil, dat telt in haar ogen....
maandag 18 juni 2007 om 08:45
Bij ons thuis heeft de volgende regel bij alle vier de kinderen geholpen: Als je niet rookt voor je 18e, betalen wij je rijbewijs. Klinkt cliché, maar wij zijn allevier echte pubers geweest en het heeft dus toch geholpen. Maar goed, ik weet niet hoe jou financiele situatie is.... Wat bij mij persoonlijk heeft geholpen is dat mijn ouders het allebei heel vies vinden, roken. Dit laten ze ook duidelijk merken. Bij mijn ouderlijk huis mag bijv. binnen niet gerookt worden.
Ik zou het er iig met je ex man over hebben! Het is voor je kind duidelijker als jullie beide dezelfde regels hanteren. Succes ermee!
Ik zou het er iig met je ex man over hebben! Het is voor je kind duidelijker als jullie beide dezelfde regels hanteren. Succes ermee!
maandag 18 juni 2007 om 11:01
quote:Sorry ik heb exman getikt, maar ik weet natuurlijk niet of het je ex is.... Er staat "ze was dit weekend bij haar vader" daarom ben ik er maar vanuit gegaan. Excuses als dit niet zo is!Je hebt gelijk: hij is mijn ex, en een van de redenen dat hij mijn 'ex' is, is juist dat wij nooit op één lijn zaten....en nog steeds niet. Gisteravond hebben mijn ex en ik het erover gehad; maar hij overviel me een beetje met zijn verhaal: belde mij op met de mededeling dat onze dochter rookt, en vond dat ik niet kwaad mocht worden op haar, zij zou het anders toch stiekem gaan doen. Zelf rookt hij ook, dus kan hij het haar niet verbieden (ook zijn woorden...), en als zij bij hem is, wordt ze nogal aan haar lot overgelaten, kan de hele dag doen en laten waar ze zin in heeft....lekker makkelijk....
maandag 18 juni 2007 om 12:18
Toen ik 13 jaar was zag ik op school een foto in een lokaal; eentje met rokerslongen (kon je een snelweg mee teren) en een gezonde long. Daarmee was ik genezen. Vrienden waren net als mijn pa ook anti-rook.
Helpt misschien ook mee.
Je ex beslist onafhankelijk van jou wat zijn regels zijn en dat moet ie ook zelf weten. Maar jij beslist wat jou regels zijn, je hebt niks met die van je ex te maken. In mijn huis of er omheen wordt niet gerookt. Punt uit. Dat zou ik doen en daar zal zij het mee moeten doen. Dreigen dat ze niet komt en wegblijft etc.: stel dat ze dat doet, niet laten chanteren. Ik zou ook geen zakgeld meer geven, ik ga mijn kind toch niet voorzien van iets wat naast longkanker nog veel meer dodelijke klachten veroorzaakt, ook niet als dat kind het zelf wil? Daar draag je toch nooit aan bij. Ze is nu al verslaafd, dus het spannende wat er in het begin was is geen reden om te denken dat als het niet meer spannend is ze wel ophoud. Dat kun je met een pakje in een weekeinde wel vergeten.
Bovendien is het bewezen dat mensen die het jongst zijn begonnen met roken er het slechtst weer vanaf komen. Dus alle reden om haar nu te laten stoppen. Maar met een niet meewerkende pa, lukt dat niet.
Ik vrees gezien haar verslaving dat je al te laat bent...maar ik zou dus geen sigaret accepteren en geen zakgeld geven zolang ze rookt. Er zijn geen ergere consequenties te bedenken dan de consequenties van aanhoudend roken.
Helpt misschien ook mee.
Je ex beslist onafhankelijk van jou wat zijn regels zijn en dat moet ie ook zelf weten. Maar jij beslist wat jou regels zijn, je hebt niks met die van je ex te maken. In mijn huis of er omheen wordt niet gerookt. Punt uit. Dat zou ik doen en daar zal zij het mee moeten doen. Dreigen dat ze niet komt en wegblijft etc.: stel dat ze dat doet, niet laten chanteren. Ik zou ook geen zakgeld meer geven, ik ga mijn kind toch niet voorzien van iets wat naast longkanker nog veel meer dodelijke klachten veroorzaakt, ook niet als dat kind het zelf wil? Daar draag je toch nooit aan bij. Ze is nu al verslaafd, dus het spannende wat er in het begin was is geen reden om te denken dat als het niet meer spannend is ze wel ophoud. Dat kun je met een pakje in een weekeinde wel vergeten.
Bovendien is het bewezen dat mensen die het jongst zijn begonnen met roken er het slechtst weer vanaf komen. Dus alle reden om haar nu te laten stoppen. Maar met een niet meewerkende pa, lukt dat niet.
Ik vrees gezien haar verslaving dat je al te laat bent...maar ik zou dus geen sigaret accepteren en geen zakgeld geven zolang ze rookt. Er zijn geen ergere consequenties te bedenken dan de consequenties van aanhoudend roken.
maandag 18 juni 2007 om 13:07
Net geprobeerd met mijn dochter te praten, heb haar gezegd dat ze niet mag roken, uitgelegd maar weer hoe duur het is, en hoe ongezond, maar zij is puber (stijfkoppig): als ze bij mij niet mag roken, zal ze weglopen.... Ook gezegd dat ze geen zakgeld meer krijgt; dat ik dat evt. in een potje wil doen voor later, maar dat ze géén geld meer heeft voor sigaretten. Zij is laaiend.
En dat ze niet naar haar vader mag, is helemaal erg, want daar mag ze tenminste wél roken, en die vader heeft ze zo nodig, die adoreert ze.
Vanuit de hulpverlening mag ik haar eigenlijk niet straffen, moet ik dat wat bij vader gebeurt, gewoon laten gebeuren, maar ik vraag me af of dat goed is. Ik wil hem dan ook nog maar een keer bellen en aangeven, dat ik van hem verlang dat hij meewerkt, en dat hij anders zijn dochter voorlopig niet meer krijgt te zien.
Ik heb nl. een beschikking van de Rechtbank liggen, waarin staat dat omgang tussen vader en kinderen niet wenselijk is. Deze is een paar jaar oud, en intussen hebben ze dus wel weer contact, ook om zelf even ontlast te zijn....maar ik vraag me intussen af, of dit wel een goede beslissing is geweest....
En dat ze niet naar haar vader mag, is helemaal erg, want daar mag ze tenminste wél roken, en die vader heeft ze zo nodig, die adoreert ze.
Vanuit de hulpverlening mag ik haar eigenlijk niet straffen, moet ik dat wat bij vader gebeurt, gewoon laten gebeuren, maar ik vraag me af of dat goed is. Ik wil hem dan ook nog maar een keer bellen en aangeven, dat ik van hem verlang dat hij meewerkt, en dat hij anders zijn dochter voorlopig niet meer krijgt te zien.
Ik heb nl. een beschikking van de Rechtbank liggen, waarin staat dat omgang tussen vader en kinderen niet wenselijk is. Deze is een paar jaar oud, en intussen hebben ze dus wel weer contact, ook om zelf even ontlast te zijn....maar ik vraag me intussen af, of dit wel een goede beslissing is geweest....
maandag 18 juni 2007 om 15:08
Hallo nicolle,
precies zoals jij doet heeft mijn moeder geprobeerd ons niet te laten roken (praten, boos worden, straffen, geen geld ectra ectra) we zouden ook een rijbewijs krijgen...
helaas ze heeft 3 rokende kinderen (helaas voor onszelf
)
ik denk dat je de methode van je man toch nog een keer moet overdenken.
niet zomaar laten roken (en altijd buiten! dat remt ook af) maar al helemaal niet proberen tot het uiterste te verbieden. alles wat absoluut niet mag interessant/spannend/leuk, zeker voor 13 jarige. haar geen geld meer geven zal helaas ook niks oplossen, anders dan dat ze het aan haar vader vraagt of mee rookt van vrienden.
als je niet wil dat je kind op straat gaat hangen, bij iedereen bedelen voor een peukie.... moet je toch daar nog maar eens over nadenken en een middeweg vinden die voor jouw gevoel t meest aanvaardbare is
succes!
precies zoals jij doet heeft mijn moeder geprobeerd ons niet te laten roken (praten, boos worden, straffen, geen geld ectra ectra) we zouden ook een rijbewijs krijgen...
helaas ze heeft 3 rokende kinderen (helaas voor onszelf
)ik denk dat je de methode van je man toch nog een keer moet overdenken.
niet zomaar laten roken (en altijd buiten! dat remt ook af) maar al helemaal niet proberen tot het uiterste te verbieden. alles wat absoluut niet mag interessant/spannend/leuk, zeker voor 13 jarige. haar geen geld meer geven zal helaas ook niks oplossen, anders dan dat ze het aan haar vader vraagt of mee rookt van vrienden.
als je niet wil dat je kind op straat gaat hangen, bij iedereen bedelen voor een peukie.... moet je toch daar nog maar eens over nadenken en een middeweg vinden die voor jouw gevoel t meest aanvaardbare is
succes!
maandag 18 juni 2007 om 15:22
Bedankt! Helaas is het roken slechts een fractie van haar negatieve gedrag, zij dreigt echt te ontsporen; is heel negatief in alles, heeft een heel negatief zelfbeeld, overal lak aan. Nu is het roken, maar ze is ook niet vies van alcohol... Ik maak me gewoon ernstig zorgen om haar, en voel me met de rug tegen de muur staan. De hulpverlening maakt zich ook grote zorgen, maar helaas, bij Bureau Jeugdzorg is een enorme wachtlijst, zal enkele maanden duren..... het is dieptriest. Enne: papa vindt het gewoon goed dat ze rookt, hij maakt zich helemaal niet druk om zijn kinderen, weet de ernst van de hele situatie niet...en vindt het wel lekker makkelijk zo...hij hoeft niet op te treden, ik ben steeds de boeman. Het kost ontzettend veel energie, en je weet niet waar je goed aan doet!
Soms zou ik de boel de boel willen laten en gewoon voor een tijdje verdwijnen....voor mijn eigen rust....pffffffffffffff
Soms zou ik de boel de boel willen laten en gewoon voor een tijdje verdwijnen....voor mijn eigen rust....pffffffffffffff
maandag 18 juni 2007 om 15:23
Ik vind het niet zo moeilijk. Zij is 13 jaar, in mijn huis gelden mijn regels. De regels voor mijn kinderen hangen af van hoe verstandig ze met zaken omgaan. Sommige kinderen zijn met 16 jaar al erg verantwoordelijk, anderen op 19 jarige leeftijd nog niet.
Voor mij geld: in mijn huis en omstreken wordt niet gerookt. Mijn kinderen krijgen ook geen geld als ze daarvan zaken kopen die schadelijk zijn. Zo simpel is dat. Ik laat me niet chanteren. Als mijn kinderen dreigen met weglopen etcetc en ze zijn al 13-15 jaar, dan zou ik zeggen dat ik dat heel erg jammer zou vinden maar dat ik ze niet kan tegenhouden. Alsik ze niet kan laten stoppen met roken, dan kan ik ze ook niet tegenhuouden als ze weglopen (zou ik zeggen). En zwichten voor dreigementen is begin van het einde.
Ik kom uit een andere cultuur en ik vind dat je kind respectloos met je omgaat. heb een vermoeden dat dit deels door opvoeding kan komen (door pa?). Zou al sik de macht had ook de omgang met pa blokkeren. De rechter is niet gek...
Voor mij geld: in mijn huis en omstreken wordt niet gerookt. Mijn kinderen krijgen ook geen geld als ze daarvan zaken kopen die schadelijk zijn. Zo simpel is dat. Ik laat me niet chanteren. Als mijn kinderen dreigen met weglopen etcetc en ze zijn al 13-15 jaar, dan zou ik zeggen dat ik dat heel erg jammer zou vinden maar dat ik ze niet kan tegenhouden. Alsik ze niet kan laten stoppen met roken, dan kan ik ze ook niet tegenhuouden als ze weglopen (zou ik zeggen). En zwichten voor dreigementen is begin van het einde.
Ik kom uit een andere cultuur en ik vind dat je kind respectloos met je omgaat. heb een vermoeden dat dit deels door opvoeding kan komen (door pa?). Zou al sik de macht had ook de omgang met pa blokkeren. De rechter is niet gek...
maandag 18 juni 2007 om 15:27
quote:
Ik vind het niet zo moeilijk. Zij is 13 jaar, in mijn huis gelden mijn regels. De regels voor mijn kinderen hangen af van hoe verstandig ze met zaken omgaan. Sommige kinderen zijn met 16 jaar al erg verantwoordelijk, anderen op 19 jarige leeftijd nog niet.
Voor mij geld: in mijn huis en omstreken wordt niet gerookt. Mijn kinderen krijgen ook geen geld als ze daarvan zaken kopen die schadelijk zijn. Zo simpel is dat. Ik laat me niet chanteren. Als mijn kinderen dreigen met weglopen etcetc en ze zijn al 13-15 jaar, dan zou ik zeggen dat ik dat heel erg jammer zou vinden maar dat ik ze niet kan tegenhouden. Alsik ze niet kan laten stoppen met roken, dan kan ik ze ook niet tegenhuouden als ze weglopen (zou ik zeggen). En zwichten voor dreigementen is begin van het einde.
Ik kom uit een andere cultuur en ik vind dat je kind respectloos met je omgaat. heb een vermoeden dat dit deels door opvoeding kan komen (door pa?). Zou al sik de macht had ook de omgang met pa blokkeren. De rechter is niet gek... Dit is wat ik wil doen, maar de hulpverlening heeft het me afgeraden: ik ben dan de boeman, waardoor ze zich nog meer zal afzetten tegen mij; het zou me teveel energie kosten; het zou averechts werken.... Toch ga ik mijn ex vanavond bellen en hem meedelen, dat ik haar niet meer laat komen, als hij niet anders gaat optreden tegen haar. Hoop dat het hem tot inkeer brengt. Hij mag wel iets meer op zijn dochter letten, als ze bij hem is.... Ik kan alleen maar hopen dat het goed uitpakt....
Ik vind het niet zo moeilijk. Zij is 13 jaar, in mijn huis gelden mijn regels. De regels voor mijn kinderen hangen af van hoe verstandig ze met zaken omgaan. Sommige kinderen zijn met 16 jaar al erg verantwoordelijk, anderen op 19 jarige leeftijd nog niet.
Voor mij geld: in mijn huis en omstreken wordt niet gerookt. Mijn kinderen krijgen ook geen geld als ze daarvan zaken kopen die schadelijk zijn. Zo simpel is dat. Ik laat me niet chanteren. Als mijn kinderen dreigen met weglopen etcetc en ze zijn al 13-15 jaar, dan zou ik zeggen dat ik dat heel erg jammer zou vinden maar dat ik ze niet kan tegenhouden. Alsik ze niet kan laten stoppen met roken, dan kan ik ze ook niet tegenhuouden als ze weglopen (zou ik zeggen). En zwichten voor dreigementen is begin van het einde.
Ik kom uit een andere cultuur en ik vind dat je kind respectloos met je omgaat. heb een vermoeden dat dit deels door opvoeding kan komen (door pa?). Zou al sik de macht had ook de omgang met pa blokkeren. De rechter is niet gek... Dit is wat ik wil doen, maar de hulpverlening heeft het me afgeraden: ik ben dan de boeman, waardoor ze zich nog meer zal afzetten tegen mij; het zou me teveel energie kosten; het zou averechts werken.... Toch ga ik mijn ex vanavond bellen en hem meedelen, dat ik haar niet meer laat komen, als hij niet anders gaat optreden tegen haar. Hoop dat het hem tot inkeer brengt. Hij mag wel iets meer op zijn dochter letten, als ze bij hem is.... Ik kan alleen maar hopen dat het goed uitpakt....
maandag 18 juni 2007 om 16:52
Dus dan wordt het NOG erger. ...kan het NOG erger dan? Ze is verslaafd aan roken. Ik las net dat het een van de vele zaken is waarbij het misloopt. Ik weet een ding: mensen, ook pubers, doen wat je ze toelaat. Nu maken ze er ook een spel van, dat weet ik best en je zult tactisch moeten zijn. Maar het kan niet zo zijn dat alle grenzen wegvallen omdat mevrouw dat wil. Het zonder grenzen werken heeft pa gedaan als ik je mag geloven, dat heeft niet echt geholpen. Ook de rechter vindt dat klaarblijkelijk niks. Maar jij moet iets soortgelijks doen?
Je hoeft je niet als een voetveeg te laten behandelen en je hoeft roken helemaal niet te accepteren. En het buigen voor chantage is wel helemaal het begin van het einde. Misschien kun je op de internetsite van doctor Phil nog wat vinden. Populair, weet ik, maar onderzoek wijst uit dat zijn adviezen wel wetenschappelijk onderbouwt zijn. Ik meen dat hij ook zoiets heeft van: mensen doen je aan wat je ze toestaat....Ik pas dit in mijn praktijk ook zo toe en het werkt bijna altijd. Bij een puber is enige tactiek natuurlijk wel nodig. Dus zaken die niet ernstig zijn, wat soepeler mee zijn. Maar alcohol en roken...nee. Daar valt niet over te onderhandelen (wat mij betreft dan).
Je hoeft je niet als een voetveeg te laten behandelen en je hoeft roken helemaal niet te accepteren. En het buigen voor chantage is wel helemaal het begin van het einde. Misschien kun je op de internetsite van doctor Phil nog wat vinden. Populair, weet ik, maar onderzoek wijst uit dat zijn adviezen wel wetenschappelijk onderbouwt zijn. Ik meen dat hij ook zoiets heeft van: mensen doen je aan wat je ze toestaat....Ik pas dit in mijn praktijk ook zo toe en het werkt bijna altijd. Bij een puber is enige tactiek natuurlijk wel nodig. Dus zaken die niet ernstig zijn, wat soepeler mee zijn. Maar alcohol en roken...nee. Daar valt niet over te onderhandelen (wat mij betreft dan).
maandag 18 juni 2007 om 16:58
quote:
Dus dan wordt het NOG erger. ...kan het NOG erger dan? Ze is verslaafd aan roken. Ik las net dat het een van de vele zaken is waarbij het misloopt. Ik weet een ding: mensen, ook pubers, doen wat je ze toelaat. Nu maken ze er ook een spel van, dat weet ik best en je zult tactisch moeten zijn. Maar het kan niet zo zijn dat alle grenzen wegvallen omdat mevrouw dat wil. Het zonder grenzen werken heeft pa gedaan als ik je mag geloven, dat heeft niet echt geholpen. Ook de rechter vindt dat klaarblijkelijk niks. Maar jij moet iets soortgelijks doen?
Je hoeft je niet als een voetveeg te laten behandelen en je hoeft roken helemaal niet te accepteren. En het buigen voor chantage is wel helemaal het begin van het einde. Misschien kun je op de internetsite van doctor Phil nog wat vinden. Populair, weet ik, maar onderzoek wijst uit dat zijn adviezen wel wetenschappelijk onderbouwt zijn. Ik meen dat hij ook zoiets heeft van: mensen doen je aan wat je ze toestaat....Ik pas dit in mijn praktijk ook zo toe (Wat voor praktijki heb je??) en het werkt bijna altijd. Bij een puber is enige tactiek natuurlijk wel nodig. Dus zaken die niet ernstig zijn, wat soepeler mee zijn. Maar alcohol en roken...nee. Daar valt niet over te onderhandelen (wat mij betreft dan).Ik ben net met haar bij haar eigen hulpverlener geweest, en ze zat er zéér ongeinteresseerd bij, alsof het haar allemaal niets doet...terwijl ze tegen mij zei dat ze zich doodongelukkig voelt. Ik kan haar niet bereiken; als het bij de hulpverlening zo doorgaat, zit er een kans in dat ze uit huis geplaatst wordt. Ook dat lijkt haar op dit moment niet te raken....
Wat betreft het roken: zij heeft aangegeven te willen stoppen, omdat ze bang is dat ze anders haar vader niet meer mag zien..... Maar ik vind dit nogal wankel, wil haar er graag op vertrouwen, maar wil ook dat haar vader er mede op toeziet, dat ze werkelijk stopt, en niet dat hij alles maar weer laat gebeuren. Er zijn al genoeg problemen bij mij in huis, en momenteel lijken er alleen nog maar problemen bij te komen....hoelang hou ik het zelf nog vol, en wat gebeurt er als ik het niet meer trek???
Dus dan wordt het NOG erger. ...kan het NOG erger dan? Ze is verslaafd aan roken. Ik las net dat het een van de vele zaken is waarbij het misloopt. Ik weet een ding: mensen, ook pubers, doen wat je ze toelaat. Nu maken ze er ook een spel van, dat weet ik best en je zult tactisch moeten zijn. Maar het kan niet zo zijn dat alle grenzen wegvallen omdat mevrouw dat wil. Het zonder grenzen werken heeft pa gedaan als ik je mag geloven, dat heeft niet echt geholpen. Ook de rechter vindt dat klaarblijkelijk niks. Maar jij moet iets soortgelijks doen?
Je hoeft je niet als een voetveeg te laten behandelen en je hoeft roken helemaal niet te accepteren. En het buigen voor chantage is wel helemaal het begin van het einde. Misschien kun je op de internetsite van doctor Phil nog wat vinden. Populair, weet ik, maar onderzoek wijst uit dat zijn adviezen wel wetenschappelijk onderbouwt zijn. Ik meen dat hij ook zoiets heeft van: mensen doen je aan wat je ze toestaat....Ik pas dit in mijn praktijk ook zo toe (Wat voor praktijki heb je??) en het werkt bijna altijd. Bij een puber is enige tactiek natuurlijk wel nodig. Dus zaken die niet ernstig zijn, wat soepeler mee zijn. Maar alcohol en roken...nee. Daar valt niet over te onderhandelen (wat mij betreft dan).Ik ben net met haar bij haar eigen hulpverlener geweest, en ze zat er zéér ongeinteresseerd bij, alsof het haar allemaal niets doet...terwijl ze tegen mij zei dat ze zich doodongelukkig voelt. Ik kan haar niet bereiken; als het bij de hulpverlening zo doorgaat, zit er een kans in dat ze uit huis geplaatst wordt. Ook dat lijkt haar op dit moment niet te raken....
Wat betreft het roken: zij heeft aangegeven te willen stoppen, omdat ze bang is dat ze anders haar vader niet meer mag zien..... Maar ik vind dit nogal wankel, wil haar er graag op vertrouwen, maar wil ook dat haar vader er mede op toeziet, dat ze werkelijk stopt, en niet dat hij alles maar weer laat gebeuren. Er zijn al genoeg problemen bij mij in huis, en momenteel lijken er alleen nog maar problemen bij te komen....hoelang hou ik het zelf nog vol, en wat gebeurt er als ik het niet meer trek???
maandag 18 juni 2007 om 17:01
Natuurlijk kan het wél erger. Ze kan ook drugs gaan gebruiken. Niet om moeder bang te maken, maar het kan wel verergeren.
De vader rookt. Hoe oud was hij toen hij begon? Ik mocht van mijn moeder roken als ik vijftien zou worden omdat zij toen zelf is begonnen. Misschien is zo'n regel beter te begrijpen? Is de vader erg slecht geinformeerd over de risicofactoren wat betreft roken? Ik rook zelf ook en weet dat het slecht is; ik raad het ook niemand aan. Daarom verbaas ik me dat de vader zijn meest waardevolle 'bezit' toelaat te roken. Misschien foldertjes meebrengen van de kankerbestrijding? Hard, maar wellicht helpt het.
En een kinderpsycholoog? Of een leuke sport voor haar uitzoeken zodat de aandacht wat is afgeleid?
(Ik weet nog precies hoe ik was. Ik heb ook vanalles stiekem gedaan maar mijn ouders waren wel, ondanlks veel verboden was, er altijd voor me. Ik heb dat vaker gehoord, dat dát heel belangrijk is. Mocht er iets mislopen dan voelt ze zich altijd veilig bij jou als je niet enorm kwaad op haar bent/wordt)
De vader rookt. Hoe oud was hij toen hij begon? Ik mocht van mijn moeder roken als ik vijftien zou worden omdat zij toen zelf is begonnen. Misschien is zo'n regel beter te begrijpen? Is de vader erg slecht geinformeerd over de risicofactoren wat betreft roken? Ik rook zelf ook en weet dat het slecht is; ik raad het ook niemand aan. Daarom verbaas ik me dat de vader zijn meest waardevolle 'bezit' toelaat te roken. Misschien foldertjes meebrengen van de kankerbestrijding? Hard, maar wellicht helpt het.
En een kinderpsycholoog? Of een leuke sport voor haar uitzoeken zodat de aandacht wat is afgeleid?
(Ik weet nog precies hoe ik was. Ik heb ook vanalles stiekem gedaan maar mijn ouders waren wel, ondanlks veel verboden was, er altijd voor me. Ik heb dat vaker gehoord, dat dát heel belangrijk is. Mocht er iets mislopen dan voelt ze zich altijd veilig bij jou als je niet enorm kwaad op haar bent/wordt)
maandag 18 juni 2007 om 17:08
quote:Natuurlijk kan het wél erger. Ze kan ook drugs gaan gebruiken. Niet om moeder bang te maken, maar het kan wel verergeren. Dit is inderdaad iets, waar ik rekening mee hou..
De vader rookt. Hoe oud was hij toen hij begon? Ik mocht van mijn moeder roken als ik vijftien zou worden omdat zij toen zelf is begonnen. Misschien is zo'n regel beter te begrijpen? Is de vader erg slecht geinformeerd over de risicofactoren wat betreft roken? Ik rook zelf ook en weet dat het slecht is; ik raad het ook niemand aan. Daarom verbaas ik me dat de vader zijn meest waardevolle 'bezit' toelaat te roken. Misschien foldertjes meebrengen van de kankerbestrijding? Hard, maar wellicht helpt het.
En een kinderpsycholoog? Of een leuke sport voor haar uitzoeken zodat de aandacht wat is afgeleid? Helaas, ze doet het momenteel bij haar vader, daar wordt ze gewoon te vrij gelaten....
(Ik weet nog precies hoe ik was. Ik heb ook vanalles stiekem gedaan maar mijn ouders waren wel, ondanlks veel verboden was, er altijd voor me. Ik heb dat vaker gehoord, dat dát heel belangrijk is. Mocht er iets mislopen dan voelt ze zich altijd veilig bij jou als je niet enorm kwaad op haar bent/wordt) Ik wil er ook voor haar zijn, maar ik ben wel kwaad geworden. Heb haar wel uitgelegd, dat ik kwaad ben, omdat ik me ernstig zorgen om haar maak, en ze zegt, dat ze dat wel kan begrijpen... En als ze mij niet toelaat, hoe kan ik haar dan nog bereiken? Ook dat is een punt!
De vader rookt. Hoe oud was hij toen hij begon? Ik mocht van mijn moeder roken als ik vijftien zou worden omdat zij toen zelf is begonnen. Misschien is zo'n regel beter te begrijpen? Is de vader erg slecht geinformeerd over de risicofactoren wat betreft roken? Ik rook zelf ook en weet dat het slecht is; ik raad het ook niemand aan. Daarom verbaas ik me dat de vader zijn meest waardevolle 'bezit' toelaat te roken. Misschien foldertjes meebrengen van de kankerbestrijding? Hard, maar wellicht helpt het.
En een kinderpsycholoog? Of een leuke sport voor haar uitzoeken zodat de aandacht wat is afgeleid? Helaas, ze doet het momenteel bij haar vader, daar wordt ze gewoon te vrij gelaten....
(Ik weet nog precies hoe ik was. Ik heb ook vanalles stiekem gedaan maar mijn ouders waren wel, ondanlks veel verboden was, er altijd voor me. Ik heb dat vaker gehoord, dat dát heel belangrijk is. Mocht er iets mislopen dan voelt ze zich altijd veilig bij jou als je niet enorm kwaad op haar bent/wordt) Ik wil er ook voor haar zijn, maar ik ben wel kwaad geworden. Heb haar wel uitgelegd, dat ik kwaad ben, omdat ik me ernstig zorgen om haar maak, en ze zegt, dat ze dat wel kan begrijpen... En als ze mij niet toelaat, hoe kan ik haar dan nog bereiken? Ook dat is een punt!
maandag 18 juni 2007 om 18:22
Misschien moet je iemand met haar laten praten tegen wie ze op kijkt, waarvan je weet dat ze er iig over na gaat denken. Tussen neus en lippen door natuurlijk, niet van en nu gaat die en die eens met je praten.
Ik krijg verschrikkelijk de kriebels van dat verbieden, want ik weet uit eigen ervaring dat je daar echt absoluut niets mee bereikt en zeker bij pubers niet.
Ik krijg verschrikkelijk de kriebels van dat verbieden, want ik weet uit eigen ervaring dat je daar echt absoluut niets mee bereikt en zeker bij pubers niet.
maandag 18 juni 2007 om 18:50
Er is een verschil tussen verbieden en het vaststellen van grenzen. Het vaststellen van een grens kan zijn: "ik wil niet dat je drinkt of rookt in dit huis. Niet om je te pesten, maar omdat het slecht voor je is. Daarom sta ik het niet toe. dat anderen het ook doen, wil niet zeggen dat het daarom niet slecht voor je is. Het is heel slecht. Vandaar dat ik dat niet toelaat".
Er is niks mis mee als je zegt: in mijn huis gelden die regels, als je ook kunt aangeven waarom die regels gelden (op die leeftijd). Ik denk dat je als ouder niet per se moet willen dat je kind altijd gek op je is en je moet denk ik niet denken dat als het kind kwaad is, je iets moet wijzigen. Daar zal zo'n kind, als het dertien is, ook met argumenten voor moeten komen. Een argument is niet "dan loop ik weg" of "omdat ik dat wil".
Dus verbieden zomaar, nee. Geen dictator zijn of zo, maar wel met argumenten aangeven waarom jij het niet goed vind en ook dat in jouw huis jouw regels gelden. Als zij met goede argumenten een aantal regels kan wijzigen, doe het dan. Maar anders voet bij stuk houden. Je weet zelf toch heel goed waarom je iets niet wil?
Gezinnen waar het in mis gaat zijn vaak gezinnen met totalitaire ouders en ook ouders die geen regels hebben. Dat is mijn indruk.
Er is een middenweg en nee-zeggen hoort daar zeker bij. Ja zeggen soms ook. Lijkt me dat roken en alcohol bij een dertienjarige net zo min passen als sex bij een meisje van die leeftijd.
Je moet denk ik niet proberen de beste vriendin van je dochter te zijn. Je bent niet haar vriendin, je bent haar moeder en een dertienjarige is niet volwassen. Dus wees een moeder zou ik zeggen. Zorg dat je de autoriteit niet uit handen geeft door te graag maatjes te willen zijn (lijkt me niet dat je dat doet trouwens).
Mensen die zeggen dat dit niet werkt? Als ik op het internet wat lees van deskundigen merk ik dat die schrijven dat het wel werkt. Maar niet bij elk kind...
Er is niks mis mee als je zegt: in mijn huis gelden die regels, als je ook kunt aangeven waarom die regels gelden (op die leeftijd). Ik denk dat je als ouder niet per se moet willen dat je kind altijd gek op je is en je moet denk ik niet denken dat als het kind kwaad is, je iets moet wijzigen. Daar zal zo'n kind, als het dertien is, ook met argumenten voor moeten komen. Een argument is niet "dan loop ik weg" of "omdat ik dat wil".
Dus verbieden zomaar, nee. Geen dictator zijn of zo, maar wel met argumenten aangeven waarom jij het niet goed vind en ook dat in jouw huis jouw regels gelden. Als zij met goede argumenten een aantal regels kan wijzigen, doe het dan. Maar anders voet bij stuk houden. Je weet zelf toch heel goed waarom je iets niet wil?
Gezinnen waar het in mis gaat zijn vaak gezinnen met totalitaire ouders en ook ouders die geen regels hebben. Dat is mijn indruk.
Er is een middenweg en nee-zeggen hoort daar zeker bij. Ja zeggen soms ook. Lijkt me dat roken en alcohol bij een dertienjarige net zo min passen als sex bij een meisje van die leeftijd.
Je moet denk ik niet proberen de beste vriendin van je dochter te zijn. Je bent niet haar vriendin, je bent haar moeder en een dertienjarige is niet volwassen. Dus wees een moeder zou ik zeggen. Zorg dat je de autoriteit niet uit handen geeft door te graag maatjes te willen zijn (lijkt me niet dat je dat doet trouwens).
Mensen die zeggen dat dit niet werkt? Als ik op het internet wat lees van deskundigen merk ik dat die schrijven dat het wel werkt. Maar niet bij elk kind...
maandag 18 juni 2007 om 21:15
Pffffff, alsof het nog niet genoeg was vandaag. Ik heb mijn dochter verteld, dat ik de omgang tussen haar en haar vader ga stoppen, als ze bij hem haar gang kan blijven gaan. Daarop gaf zij aan dat ze liever stopt met roken.... (Moet ik dat geloven????) Contact gehad met hem, aangegeven, dat ik wil dat hij meer betrokkenheid moet tonen, meer toezicht houden, en dat ik haar anders thuis zou houden. Hij beloofde meer met haar te praten, e.d., maar ook, dat hij haar niet wil vastbinden. Ze zal ook bij hem de mogelijkheid hebben om met leeftijdsgenoten om te gaan. Ik begrijp ook dat zij best dingen stiekem zal doen; dat hoort toch een beetje bij pubergedrag, maar probeer er het beste van te hopen.
En dan komt dochterlief (13) beneden met de vraag of ze verkering mag met een jongen van 20...en die wil ook sex! Pfffffffff, ik heb haar gevraagd wat ze er zelf van dacht, en het lijkt haar niet zo'n goed idee. Hij belt haar dagelijks op....en ook die jongen treft ze bij haar vader. Er zijn nog meer jongens die sex met haar willen, hebben haar een condoom voorgehouden.... En zij snakt naar aandacht, krijgt die van jongens.... Ik heb het er met haar over gehad, zij vindt zich nog te jong....maar ik vraag me af, wanneer ze voor de bijl gaat....
En dan komt dochterlief (13) beneden met de vraag of ze verkering mag met een jongen van 20...en die wil ook sex! Pfffffffff, ik heb haar gevraagd wat ze er zelf van dacht, en het lijkt haar niet zo'n goed idee. Hij belt haar dagelijks op....en ook die jongen treft ze bij haar vader. Er zijn nog meer jongens die sex met haar willen, hebben haar een condoom voorgehouden.... En zij snakt naar aandacht, krijgt die van jongens.... Ik heb het er met haar over gehad, zij vindt zich nog te jong....maar ik vraag me af, wanneer ze voor de bijl gaat....
maandag 18 juni 2007 om 21:26
Naast de normale dingen als afzetten tegen ouders, heb ik het idee dat er veelmeer aan de hand is dan enkel pubergedrag. Een scheiding voor een puber is extra belastend, omdat ze zoveel nog zelf moeten ontdekken (en dit denken onder controle te hebben). Een jongen van 20 met een meisje van 13, da's strafbaar. Als ze zo graag al uit de band springt, dan zou ik zelf niet denken dat ze altijd met condoom zou vrijen. En misschien kickt die jongen wel op eenonervaren meisje die nog gekneed kan worden.
Wij als gezin hebben een tijdje in gezinstherapie gezeten, ook via jeugdzorg. Heeft niet veel gegolpen maar er komen ook individuele gesprekken met de kinderen aan bod. Verder heeft de vader hier een groot aandeel aan natuurlijk. Hij is denk ik te soepel waardoor al jouw overgebrachte waarden overboord worden gegooid als ze weer bij papa is. Ik was ook zo vroeger, en ik had ook een tweelingbroer. Met mij is het goedgekomen (op wat zelf gekozen excessen na), mijn broer is altijd ontspoord gebleven en ik weet niet of hij zelfs nog leeft. Therapie is voor een puber (die overal tegenaanschopt) ongelooflijk lastig, maar het is echt het proberen waard.
Wij als gezin hebben een tijdje in gezinstherapie gezeten, ook via jeugdzorg. Heeft niet veel gegolpen maar er komen ook individuele gesprekken met de kinderen aan bod. Verder heeft de vader hier een groot aandeel aan natuurlijk. Hij is denk ik te soepel waardoor al jouw overgebrachte waarden overboord worden gegooid als ze weer bij papa is. Ik was ook zo vroeger, en ik had ook een tweelingbroer. Met mij is het goedgekomen (op wat zelf gekozen excessen na), mijn broer is altijd ontspoord gebleven en ik weet niet of hij zelfs nog leeft. Therapie is voor een puber (die overal tegenaanschopt) ongelooflijk lastig, maar het is echt het proberen waard.
maandag 18 juni 2007 om 21:34
quote:
Naast de normale dingen als afzetten tegen ouders, heb ik het idee dat er veelmeer aan de hand is dan enkel pubergedrag. Een scheiding voor een puber is extra belastend, omdat ze zoveel nog zelf moeten ontdekken (en dit denken onder controle te hebben). Een jongen van 20 met een meisje van 13, da's strafbaar. Als ze zo graag al uit de band springt, dan zou ik zelf niet denken dat ze altijd met condoom zou vrijen. En misschien kickt die jongen wel op eenonervaren meisje die nog gekneed kan worden.
Wij als gezin hebben een tijdje in gezinstherapie gezeten, ook via jeugdzorg. Heeft niet veel gegolpen maar er komen ook individuele gesprekken met de kinderen aan bod. Verder heeft de vader hier een groot aandeel aan natuurlijk. Hij is denk ik te soepel waardoor al jouw overgebrachte waarden overboord worden gegooid als ze weer bij papa is. Ik was ook zo vroeger, en ik had ook een tweelingbroer. Met mij is het goedgekomen (op wat zelf gekozen excessen na), mijn broer is altijd ontspoord gebleven en ik weet niet of hij zelfs nog leeft. Therapie is voor een puber (die overal tegenaanschopt) ongelooflijk lastig, maar het is echt het proberen waard. Op dit moment heeft ze gesprekken op het maatschappelijk werk, maar ook hier verzet ze zich tegen; zit er heel ongeïnteresseerd bij. De meid van het AMW heeft al laten weten, dat er andere maatregelen volgen, als ze niet beter meewerkt. Ik heb contact gehad met de vader, en gevraagd of hij wil meewerken met het roken, en dan vertelt dochterlief dus zoiets.... Vader is ook uitgenodigd op het AMW omdat men wil weten wat hij voor een man is, en hij heeft toegezegd ook hier aan mee te werken....
Nu hij aangeeft mee te willen werken, denk ik niet dat ik zonder meer dan ook de omgang kan stoppen, maar dat ik hem de kans moet geven zijn inzet te tonen.... Wel wil ik regelmatig van hem horen, hoe hij ermee omgaat, en of het resultaat heeft, want deze dingen spelen voornamelijk bij hem.... Ik heb hem ook aangegeven, dat onze dochter bij hem zeer waarschijnlijk de verkeerde vrienden heeft...
Naast de normale dingen als afzetten tegen ouders, heb ik het idee dat er veelmeer aan de hand is dan enkel pubergedrag. Een scheiding voor een puber is extra belastend, omdat ze zoveel nog zelf moeten ontdekken (en dit denken onder controle te hebben). Een jongen van 20 met een meisje van 13, da's strafbaar. Als ze zo graag al uit de band springt, dan zou ik zelf niet denken dat ze altijd met condoom zou vrijen. En misschien kickt die jongen wel op eenonervaren meisje die nog gekneed kan worden.
Wij als gezin hebben een tijdje in gezinstherapie gezeten, ook via jeugdzorg. Heeft niet veel gegolpen maar er komen ook individuele gesprekken met de kinderen aan bod. Verder heeft de vader hier een groot aandeel aan natuurlijk. Hij is denk ik te soepel waardoor al jouw overgebrachte waarden overboord worden gegooid als ze weer bij papa is. Ik was ook zo vroeger, en ik had ook een tweelingbroer. Met mij is het goedgekomen (op wat zelf gekozen excessen na), mijn broer is altijd ontspoord gebleven en ik weet niet of hij zelfs nog leeft. Therapie is voor een puber (die overal tegenaanschopt) ongelooflijk lastig, maar het is echt het proberen waard. Op dit moment heeft ze gesprekken op het maatschappelijk werk, maar ook hier verzet ze zich tegen; zit er heel ongeïnteresseerd bij. De meid van het AMW heeft al laten weten, dat er andere maatregelen volgen, als ze niet beter meewerkt. Ik heb contact gehad met de vader, en gevraagd of hij wil meewerken met het roken, en dan vertelt dochterlief dus zoiets.... Vader is ook uitgenodigd op het AMW omdat men wil weten wat hij voor een man is, en hij heeft toegezegd ook hier aan mee te werken....
Nu hij aangeeft mee te willen werken, denk ik niet dat ik zonder meer dan ook de omgang kan stoppen, maar dat ik hem de kans moet geven zijn inzet te tonen.... Wel wil ik regelmatig van hem horen, hoe hij ermee omgaat, en of het resultaat heeft, want deze dingen spelen voornamelijk bij hem.... Ik heb hem ook aangegeven, dat onze dochter bij hem zeer waarschijnlijk de verkeerde vrienden heeft...
maandag 18 juni 2007 om 21:36
Wat ik nog wil toevoegen: er is zijdelings al gesproken over heftige maatregelen, en ik denk dat aan uithuisplaatsing gedacht is. Dit heb ik mijn ex ook medegedeeld: dat de situatie dermate ernstig is, dat, als hij mij niet steunt, waardoor onze dochter nog meer kan ontsporen, dat zij dan geplaatst zal worden....
Dat was voor hem schrikken, en ik hoop dat hij hierdoor wakkergeschud is...maar ik blijf alert, en durf niet zomaar te vertrouwen dat het nu goed komt...
Dat was voor hem schrikken, en ik hoop dat hij hierdoor wakkergeschud is...maar ik blijf alert, en durf niet zomaar te vertrouwen dat het nu goed komt...
maandag 18 juni 2007 om 21:42
Klinkt als een kind wanhopig naar grenzen. Blijkbaar kent ze die niet genoeg. Dus geef haar die. Dit is iniedergeval geen normaal gedrag van een 13 jarige. Geef haar regels en grenzen, echt kinderen, zeker op die leeftijd snakken daarnaar. En over roken en sex op die leeftijd valt niet te onderhandelen, dat is een dikke nee. Vertel haar wel waarom. Ook al doet ze het dan stiekem, ze weet dondersgoed dat het niet goed is wat ze doet.
Ellemichelle (ofzo) wat bedoel je met totalitaire ouders?
Ellemichelle (ofzo) wat bedoel je met totalitaire ouders?
maandag 18 juni 2007 om 22:37
Ik denk dat dit meisje niet gebaat is bij het ene verbod op het andere. Ze is momenteel een mega-puber met nog een heleboel bijkomende problemen. Verbieden heeft ook geen enkele zin; daarmee bewerkstellig je meer afstand tussen jou en je dochter. Begrijp me niet verkeerd....ik ben het volledig met je eens dat een meisje van 13 niet zou moeten roken, geen seks zou moeten hebben, geen alcohol zou moeten drinken, etc.
Maar door deze zaken te verbieden, zal ze andere manieren vinden om dit toch te doen. Misschien zelfs een combinatie....seks hebben met een kerel in ruil voor een breezer of een pakje sigaretten.
Ik denk dat je beter het gesprek open kunt houden, informeer haar voldoende, geef je mening, laat haar ook haar kant vertellen en stel natuurlijk wel jouw grenzen (bijv. dat er in en om jouw huis niet gerookt wordt).
Maar door deze zaken te verbieden, zal ze andere manieren vinden om dit toch te doen. Misschien zelfs een combinatie....seks hebben met een kerel in ruil voor een breezer of een pakje sigaretten.
Ik denk dat je beter het gesprek open kunt houden, informeer haar voldoende, geef je mening, laat haar ook haar kant vertellen en stel natuurlijk wel jouw grenzen (bijv. dat er in en om jouw huis niet gerookt wordt).
dinsdag 19 juni 2007 om 14:00
Bedankt voor de reacties. Ik weet me momenteel gewoon geen raad met haar; zij dreigt enorm te ontsporen. Sommige mensen in mijn omgeving vinden dat het puur mijn schuld is, omdat ik haar niet genoeg straf, maar ik vraag me af, of ik haar steeds moet blijven straffen.
Haar grootste angst is dat ze niet meer naar haar vader toe kan, dus mocht ze nog dingen doen, zal ze ze stiekem doen.... Ik ben doodsbang, dat ze gaat ontsporen, maar ik weet niet hoe ik het kan stoppen...
Haar grootste angst is dat ze niet meer naar haar vader toe kan, dus mocht ze nog dingen doen, zal ze ze stiekem doen.... Ik ben doodsbang, dat ze gaat ontsporen, maar ik weet niet hoe ik het kan stoppen...
