Stoppen met roken, waardoor succesvol?

Jaren geleden, bijna 20 jaar, ben ik in een keer gestopt. Ik heb er toen jaren nog wel af en toe naar verlangd. Ook achter rokende mensen aan gelopen, zoals Lemoos schrijft. Toen jaren niet en nu sinds een paar maanden weer zo’n zin. Gaat blijkbaar nooit echt over.

Lampje25 schreef: ↑

24-06-2025 00:04

Jaren geleden, bijna 20 jaar, ben ik in een keer gestopt. Ik heb er toen jaren nog wel af en toe naar verlangd. Ook achter rokende mensen aan gelopen, zoals Lemoos schrijft. Toen jaren niet en nu sinds een paar maanden weer zo’n zin. Gaat blijkbaar nooit echt over.

Ik wist wel dat ik niet de enige was!

Maar ook herkenbaar, dat het in vlagen soms weer komt opzetten. Nu weet ik: ‘dit zakt binnen drie dagen weer af’ en ga ik drie dagen als een gek zitten knagen op tictac’s of fruitella. En dan is het weer maanden weg.

Goed dat je gestopt bent!
Ik ben al zo’n 18 jaar gestopt nu. Man wilde stoppen, van de ene op de andere dag was hij er klaar mee. Hij heeft er best moeite mee gehad, slapeloze nachten, hartkloppingen enz. Maar heeft doorgezet en na een paar weken was dat over. Hij heeft nooit meer behoefte gehad aan een sigaret.
Ik heb de slof die er lag nog opgerookt en ben toen ook maar gestopt. Nergens last van gehad. Maar ik kon ook rustig een paar dagen niet roken en dan weer wel. Ik rookte in de winter ook niet op mijn werk, vertikte het om in de kou buiten te gaan staan. Collega’s kwamen er pas achter dat ik rookte, tijdens een etentje op avonden met vrienden ging er rustig een half pakje doorheen. Maar de dag erna konden het er dan weer 2 op een dag zijn. Het leek alsof ik niet verslaafd was aan de nicotine. Ik zou ook nu best een sigaret kunnen opsteken en dat was het.
Voor ons was geld wel de voornaamste reden toen. En de gezondheid. We merkten nog geen effect daarop, waren nog jong toen we stopten. Ik vind het ook echt niet meer lekker ruiken nu en heb er eigenlijk nooit meer behoefte naar gehad. Man dus wel nog die eerste weken, maar daarna ook totaal niet meer. Het voelde al vrij snel als normaal voor ons eigenlijk.

Ik ben ruim 20 jaar geleden succesvol gestopt. Zonder pillen, pleisters of wat ook.

De succesfactor was de oprechte wil om te stoppen.
Ik heb nooit meer naar een sigaret getaald, vind het zelfs vies ruiken.

Solomio schreef: ↑

23-06-2025 21:42

Ik heb nooit het gevoel dat ik mezelf iets ontzeg, wel dat ik ergens van bevrijd ben.

Dit geeft mijn vriend ook aan. Hij kon door ziekte een paar dagen niet roken en heeft daarna doorgezet. Het hielp dat ik niet rookte, itt zijn ex. Overigens is zijn ex inmiddels ook gestopt. Tegelijk stoppen is vrijwel onmogelijk, je moet allebei enorm gemotiveerd zijn anders lukt het niet. En als de een doorrookt is de stoppoging voor de ander heel moeilijk vol te houden.

Nu beseft mijn vriend dat hij toen dacht dat roken stress verlaagde, maar nu weet dat roken juist stressverhogend werkt. Natuurlijk verlaagt roken het stresslevel op het moment dat je rookt. Maar vrij snel nadat je sigaret op is stijgt je stresslevel weer, omdat je lichaam weer vraagt om de volgende, en dus ben je dan alweer bezig met wanneer je de volgende sigaret kunt opsteken. Dat hij dat niet meer heeft voelt bevrijdend. Ondanks dat hij het nog steeds lekker vindt ruiken.

In onze bubbel rookt overigens vrijwel niemand meer. Dat helpt ook.

https://www.bol.com/nl/nl/p/de-opluchti ... re_pdp_www

Dit boek heeft mij geholpen om te stoppen én gestop te blijven, terwijl ik echt heel veel rookte. Er stonden zinnen in die zich in mijn hoofd hebben vastgeklemd om er nooit meer uit te verdwijnen.

Na een spoedoperatie, en daarna met medicatie naar huis. Van de pillen kreeg ik hartkloppingen, en bloeddruk schoot naar boven. En ik stond te roken in de keuken.. Anderhalve week later, stond ik daar weer. Ik keek naar de sigaret, en ik dacht, nee, dit helpt om beter te worden. Peuk uitgedrukt en niet meer gerookt. Anderhalf jaar geleden, en ik rookte echt veel. Geen dag spijt, maar ik verlang er nog bijna dagelijks naar.
Maar ik ga niet meer beginnen, medicijnen niet meer nodig.
En van het geld wat ik uitspaar, koop ik bijna iedere maand iets leuks, voor mezelf of voor mijn huis.

En wat je ook moet doen is stoppen met geloven dat het ongelofelijk moeilijk, zwaar en bijna onmogelijk is om te stoppen met roken. Met die overtuiging is het eigenlijk al bij voorbaat gedoemd te mislukken, `het gaat toch niet lukken`.
Niet geloven, lukt wel, het kan wel !

In mijn omgeving zijn best veel mensen acuut gestopt roken door gezondheidsproblemen. Of van henzelf of van anderen.

Mijn stiefvader kreeg een hartaanval en is vervolgens acuut gestopt. Mijn sibling is gestopt ivm een grote medische ingreep. Maar ze was geen stevige roken en was hele perioden rookvrij geweest, meestal na een griepje. Maar begon vaak weer ivm stress en omdat haar partner rookte. En een vriend is acuut gestopt nadat zijn vader keelkanker had gekregen.