Gezondheid
alle pijlers
Tekenen van dementie, maar geen dementie?
donderdag 26 september 2024 om 18:21
Beetje gekke titel maar iemand die ik goed ken, begin 70, holt enorm achteruit qua geestelijke gezondheid. Ze is in relatief korte tijd erg vergeetachtig geworden, vraagt steeds dezelfde dingen. Slaapt veel, verzorgt zichzelf slecht, eet slecht, vergeet te drinken en komt niet meer zonder partner de deur uit, is bang om te vallen en klaagt over duizeligheid.
Partner loopt met haar allerlei artsen af, dementietest was negatief, ze heeft antidepressiva gekregen maar dat doet niet veel (en ze zegt niet depressief te zijn), psycholoog heeft ook niks geholpen, ze zegt altijd dat het prima gaat. Nu snap ik dat ik geen medisch advies moet vragen, maar ik vraag me af of mensen hier misschien vergelijkbare dingen hebben meegemaakt en of ze/we iets over het hoofd zien wat kan gecheckt worden. Zelf ben ik verbaasd dat er nog geen hersenscan is gedaan.
Partner loopt met haar allerlei artsen af, dementietest was negatief, ze heeft antidepressiva gekregen maar dat doet niet veel (en ze zegt niet depressief te zijn), psycholoog heeft ook niks geholpen, ze zegt altijd dat het prima gaat. Nu snap ik dat ik geen medisch advies moet vragen, maar ik vraag me af of mensen hier misschien vergelijkbare dingen hebben meegemaakt en of ze/we iets over het hoofd zien wat kan gecheckt worden. Zelf ben ik verbaasd dat er nog geen hersenscan is gedaan.
Je vraagt je wel eens af: 'Waar hebben wij het aan verdiend?
zondag 24 november 2024 om 08:34
Er is wel een verschil tussen de 'normale' (ouderdoms)vergeetachtigheid en zorgelijke vergeetachtigheid.Hetiswathetis42 schreef: ↑24-11-2024 08:21Ik ben 42j en heb me onlangs afgevraagd of je niet van nature dingen vergeet omdat je het niet meer onderhoudt en dat dit niets met dementie te maken heeft. Ik leef afgezonderd, praat nog met weinig mensen , lees geen boeken meer, leer niets nieuws, niets interesseert me nog en ik merk dat ik nog weinig kan onthouden en dat er zaken verdwijnen uit mij geheugen. Soms wordt ik er onzeker van maar ik ga er niets aan veranderen. Dit lijkt me normaal zelfs op mijn leeftijd.
Op je 42e vind ik het sowieso niet normaal, maar mss wel als he zo afgezonderd leeft.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zondag 24 november 2024 om 08:54
Dit klinkt ook alsof er iets met je aan de hand is waar je ook niet zo gelukkig van wordt. Met name dat ‘niets interesseert me nog’ klinkt niet fijn. Zou je dat niet anders willen?Hetiswathetis42 schreef: ↑24-11-2024 08:21Ik ben 42j en heb me onlangs afgevraagd of je niet van nature dingen vergeet omdat je het niet meer onderhoudt en dat dit niets met dementie te maken heeft. Ik leef afgezonderd, praat nog met weinig mensen , lees geen boeken meer, leer niets nieuws, niets interesseert me nog en ik merk dat ik nog weinig kan onthouden en dat er zaken verdwijnen uit mij geheugen. Soms wordt ik er onzeker van maar ik ga er niets aan veranderen. Dit lijkt me normaal zelfs op mijn leeftijd.
Maar inderdaad ook je hersencapaciteit moet je onderhouden.
Maar op geen enkele leeftijd is het normaal om drie keer in een gesprek hetzelfde te zeggen.
Het klinkt alsof er dan wel degelijk sprake is van dementie maar dat het op het moment van testen nog niet ver genoeg gevorderd was om uit te vallen op de tests. Dat is bij iemand in mijn omgeving ook gebeurd en die heeft nu alsnog wel de diagnose dementie gekregen.
zondag 24 november 2024 om 09:15
Past goed bij je nick, die gelatenheid. Mij lijkt het de hel.Hetiswathetis42 schreef: ↑24-11-2024 08:21Ik ben 42j en heb me onlangs afgevraagd of je niet van nature dingen vergeet omdat je het niet meer onderhoudt en dat dit niets met dementie te maken heeft. Ik leef afgezonderd, praat nog met weinig mensen , lees geen boeken meer, leer niets nieuws, niets interesseert me nog en ik merk dat ik nog weinig kan onthouden en dat er zaken verdwijnen uit mij geheugen. Soms wordt ik er onzeker van maar ik ga er niets aan veranderen. Dit lijkt me normaal zelfs op mijn leeftijd.
Je vraagt je wel eens af: 'Waar hebben wij het aan verdiend?
zondag 24 november 2024 om 09:18
Marianneke schreef: ↑27-09-2024 11:04Eens hoor, we hebben het dan ook gewoon langs ons heen laten glijden. We hechten aan de zelfbeschikking van onze ouders.
Dit kan natuurlijk tot op zekere hoogte. Tot de zelfbeschikking van de ouders te veel gaat drukken op de omgeving.
Mijn schoonouders willen ook zelf alles in de hand houden maar dat drukt nogal zwaar op de dochter die 'om de hoek' woont. Voor je eigen bestwil moet je soms je ouders tot bepaalde dingen aanzetten/dwingen.
Heel moeilijk, snap ik. Zij moeten (gaan) beseffen dat het soms gewoon niet anders is.
zondag 24 november 2024 om 09:20
Je hersenen moet je blijven trainen, blijven uitdagen. Net als je je lichaam moet onderhouden om zo gezond als mogelijk oud te worden geldt dat ook voor je hersenen.Hetiswathetis42 schreef: ↑24-11-2024 08:21Ik ben 42j en heb me onlangs afgevraagd of je niet van nature dingen vergeet omdat je het niet meer onderhoudt en dat dit niets met dementie te maken heeft. Ik leef afgezonderd, praat nog met weinig mensen , lees geen boeken meer, leer niets nieuws, niets interesseert me nog en ik merk dat ik nog weinig kan onthouden en dat er zaken verdwijnen uit mij geheugen. Soms wordt ik er onzeker van maar ik ga er niets aan veranderen. Dit lijkt me normaal zelfs op mijn leeftijd.
Er is echt een groot verschil tussen een beetje vergeetachtigheid en dementie.
zondag 24 november 2024 om 09:20
Ik denk dat het ligt aan je levensstijl. Je hersenen worden niet meer getraind. Net als spieren moeten hersenen ook uitgedaagd worden.Hetiswathetis42 schreef: ↑24-11-2024 08:21Ik ben 42j en heb me onlangs afgevraagd of je niet van nature dingen vergeet omdat je het niet meer onderhoudt en dat dit niets met dementie te maken heeft. Ik leef afgezonderd, praat nog met weinig mensen , lees geen boeken meer, leer niets nieuws, niets interesseert me nog en ik merk dat ik nog weinig kan onthouden en dat er zaken verdwijnen uit mij geheugen. Soms wordt ik er onzeker van maar ik ga er niets aan veranderen. Dit lijkt me normaal zelfs op mijn leeftijd.
Als je tevreden bent met he levensstijl dan is dat je keuze. Is het zo ontstaan en zou je diepste in je hart iets anders willen dan moet je naar de huisarts voor de juiste hulp.
En artsen weten ook niet alles. Ik heb jaren epilepsie gehad zonder dat iemand het door had. Ik werd ook vergeetachtig...ik weet heel veel zaken uit het verleden niet meer. Nu de aanvallen onder controle zijn is mijn vergeetachtigheid ook afgenomen. Mijn neuroloog ziet geen verband....ik wel.
zondag 24 november 2024 om 09:24
Je kunt je ook als kind daarin anders opstellen. Je ouders kiezen om een traject wel of niet door te gaan, als kind kun je ook kiezen wat je wel en niet doet voor een ouder. Als een ouder iets niet wil, betekent niet dat de kinderen dit automatisch moeten opvangen. Voor zaken waar professionals voor zijn heb ik dat bewust niet gedaan. Natuurlijk heb ik veel bijgestuurd en instanties gebeld, op de achtergrond heb ik veel gedaan. Maar als ouders niet naar een geriater willen houdt het wel op. Daar hangen wel consequenties aan. Ik heb maatschappelijk werk voor ouderen erbij betrokken. Die organisaties is het uiteindelijk wel gelukt om het balletje aan het rollen te krijgen.Speculaastaart schreef: ↑24-11-2024 09:18Dit kan natuurlijk tot op zekere hoogte. Tot de zelfbeschikking van de ouders te veel gaat drukken op de omgeving.
Mijn schoonouders willen ook zelf alles in de hand houden maar dat drukt nogal zwaar op de dochter die 'om de hoek' woont. Voor je eigen bestwil moet je soms je ouders tot bepaalde dingen aanzetten/dwingen.
Heel moeilijk, snap ik. Zij moeten (gaan) beseffen dat het soms gewoon niet anders is.
zondag 24 november 2024 om 09:33
Dahlia74 schreef: ↑24-11-2024 09:24Je kunt je ook als kind daarin anders opstellen. Je ouders kiezen om een traject wel of niet door te gaan, als kind kun je ook kiezen wat je wel en niet doet voor een ouder. Als een ouder iets niet wil, betekent niet dat de kinderen dit automatisch moeten opvangen. Voor zaken waar professionals voor zijn heb ik dat bewust niet gedaan. Natuurlijk heb ik veel bijgestuurd en instanties gebeld, op de achtergrond heb ik veel gedaan. Maar als ouders niet naar een geriater willen houdt het wel op. Daar hangen wel consequenties aan. Ik heb maatschappelijk werk voor ouderen erbij betrokken. Die organisaties is het uiteindelijk wel gelukt om het balletje aan het rollen te krijgen.
Dat is helemaal waar, alleen heel moeilijk om alle neuzen (drie eigen kinderen) dezelfde kant op te krijgen. Dochter van mijn schoonouders wil veel zelf doen, schoonouders willen dat ook liever dan bijvoorbeeld thuiszorg inschakelen. En verwacht van haar broers dezelfde inzet.
zondag 24 november 2024 om 09:38
Je zou aan de huisarts ook een consult (huisbezoek) kunnen aanvragen van een specialist ouderengeneeskunde (SO). SO's zijn net als geriaters artsen die gespecialiseerd zijn in kwetsbare patiënten (vaak ouderen) met complexe zorgvragen. Geriaters werken in het ziekenhuis en SO's zijn verbonden aan verpleeghuisorganisaties en werken ook in de eerstelijn (bij mensen thuis). Dit kan voor veel ouderen die een drempel ervaren om naar het ziekenhuis toe te gaan een goed alternatief zijn.Murgatroyd schreef: ↑23-11-2024 11:57Er zit hier in het ziekenhuis een polikliniek geriatrie waar ze een heel breed aanbod hebben zie ik. Sommige van die dingen zoals fysiotherapie doet ze al.
https://www.verenso.nl/de-specialist-ouderengeneeskunde
zondag 24 november 2024 om 09:39
het is teveel en te uitgebreid om hier een verklaring neer te pennen. Kort gezegd, gaat het er om niets anders te willen dan dit moment. Daarin ligt de vrede en rust.Wombat schreef: ↑24-11-2024 08:54Dit klinkt ook alsof er iets met je aan de hand is waar je ook niet zo gelukkig van wordt. Met name dat ‘niets interesseert me nog’ klinkt niet fijn. Zou je dat niet anders willen?
Maar inderdaad ook je hersencapaciteit moet je onderhouden.
Maar op geen enkele leeftijd is het normaal om drie keer in een gesprek hetzelfde te zeggen.
Het klinkt alsof er dan wel degelijk sprake is van dementie maar dat het op het moment van testen nog niet ver genoeg gevorderd was om uit te vallen op de tests. Dat is bij iemand in mijn omgeving ook gebeurd en die heeft nu alsnog wel de diagnose dementie gekregen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in