Gezondheid
alle pijlers
Tips angst kaakchirurg
maandag 14 oktober 2024 om 15:49
Nu mijn afspraak bij de kaakchirurg dichterbij komt, ben ik continu aan het hyperventileren en zie ik de vreselijkste dingen voor me.
Ik moet morgen naar de kaakchirurg voor een kiesextractie uit de onderkaak (de laatste kies). De kies heeft een nogal heftige geschiedenis van 2 wkb's, meerdere keren afgebroken en een apexresectie onder narcose. Nu een wortelpuntontsteking, dus ik ben klaar met dit ding en hij mag eruit nu. Er komt over enkele maanden een implantaat voor terug.
Nu ben ik doodsbang voor de kaakchirurg. Eerdere extracties (verstandskiezen) gingen niet van een leien dakje. De ergste ervaring was een kaakchirurg die doorging met trekken terwijl ik lag te gillen van de pijn.
Waar ik bang voor ben:
- Dat ze de kies laten vallen in mijn keel/longen en ik stik (langzaam)
- Dat de verdoving verkeerd gezet wordt en ik een beroerte krijg of iets
- Dat ik sowieso een beroerte krijg tijdens de behandeling en niemand iets merkt
- Dat ik een nabloeding krijg waarbij ik doodbloed
- Dat ik alles ga voelen qua pijn
- Dat de kies afbreekt, en hij eruit gesneden/geboord/gehakt/gebeiteld moet worden
Heeft iemand tips hoe ik deze angsten een beetje kan loslaten? Ik heb al oxazepam gekregen en de eerste mag ik vanavond nemen. Zal dat een beetje helpen? Zijn er misschien nog andere tips?
Ik moet morgen naar de kaakchirurg voor een kiesextractie uit de onderkaak (de laatste kies). De kies heeft een nogal heftige geschiedenis van 2 wkb's, meerdere keren afgebroken en een apexresectie onder narcose. Nu een wortelpuntontsteking, dus ik ben klaar met dit ding en hij mag eruit nu. Er komt over enkele maanden een implantaat voor terug.
Nu ben ik doodsbang voor de kaakchirurg. Eerdere extracties (verstandskiezen) gingen niet van een leien dakje. De ergste ervaring was een kaakchirurg die doorging met trekken terwijl ik lag te gillen van de pijn.
Waar ik bang voor ben:
- Dat ze de kies laten vallen in mijn keel/longen en ik stik (langzaam)
- Dat de verdoving verkeerd gezet wordt en ik een beroerte krijg of iets
- Dat ik sowieso een beroerte krijg tijdens de behandeling en niemand iets merkt
- Dat ik een nabloeding krijg waarbij ik doodbloed
- Dat ik alles ga voelen qua pijn
- Dat de kies afbreekt, en hij eruit gesneden/geboord/gehakt/gebeiteld moet worden
Heeft iemand tips hoe ik deze angsten een beetje kan loslaten? Ik heb al oxazepam gekregen en de eerste mag ik vanavond nemen. Zal dat een beetje helpen? Zijn er misschien nog andere tips?
maandag 14 oktober 2024 om 15:54
De ergste ervaring was een kaakchirurg die doorging met trekken terwijl ik lag te gillen van de pijn.
Echt, wat een idioot. Geen wonder dat je nu zo bang bent. Overleg vooraf met je kaakchirurg en geef aan dat je angstig bent geworden door eerdere ervaringen. Zeg bijvoorbeeld dat je het fijn vindt dat ze ondertitelen wat ze doen en dat ze sensitief reageren op jouw reacties.
Veel sterkte!
maandag 14 oktober 2024 om 15:57
Ja, die kaakchirurg is later ook ergens anders gaan werken en had allerlei soortgelijke reviews (maar ook hele goede, gek genoeg) op Zorgkaart Nederland.Ladara schreef: ↑14-10-2024 15:54Echt, wat een idioot. Geen wonder dat je nu zo bang bent. Overleg vooraf met je kaakchirurg en geef aan dat je angstig bent geworden door eerdere ervaringen. Zeg bijvoorbeeld dat je het fijn vindt dat ze ondertitelen wat ze doen en dat ze sensitief reageren op jouw reacties.
Veel sterkte!
maandag 14 oktober 2024 om 16:08
Dit had ik kunnen schrijven....maar ik had nu een hele fijne. Ik heb het aangeven voor de behandeling begon. Trillend rietje in zijn stoel....hij heeft me er goed doorheen gepraat en mij hoogstpersoonlijk in de handen van mijn man afgeleverd na de behandeling. Ik kon de uitgang niet eens meer vinden 
.
Viel mij alles mee, verdoving was goed gezet en hij heeft iets meer bijgespoten. Door de adrenaline had ik iets meer nodig. Ik zou zo weer naar hem gaan. Ze staan echt wel open voor een figuurlijke aai over je bol als je dat nodig hebt.
. Viel mij alles mee, verdoving was goed gezet en hij heeft iets meer bijgespoten. Door de adrenaline had ik iets meer nodig. Ik zou zo weer naar hem gaan. Ze staan echt wel open voor een figuurlijke aai over je bol als je dat nodig hebt.
maandag 14 oktober 2024 om 16:16
Voor wat betreft je laatste punt: dat gebeurde bij mij (en ik ben echt zwaar bang voor de tandarts), maar dat leverde eigenlijk geen probleem op. De chirurg had me al gewaarschuwd dat het kon gebeuren. Enige gevolg is dat ze de kies dus niet in één keer konden trekken maar er nog wat restjes uit moesten peuteren. Geen last van gehad...
Wat mij heel erg heeft geholpen vorige keer: ze hebben bij de tandarts/kaakchirurg van die 'zakjes' die je moet breken en dan worden ze een tijdje ijskoud. Daar had ik er eentje van in mijn handen en dat vond ik heel fijn. Ik richtte mijn aandacht/focus op dat zakje en de kou, en het hielp me om bij te blijven (ik dissocieer of ga out bij dit soort behandelingen).
Misschien kun je er zo een vragen? Wie weet helpt het?
Sowieso: spreek je angsten vooraf uit en vraag of ze je door de behandeling heen willen helpen. Geef aan wat je nodig hebt.
Wat mij heel erg heeft geholpen vorige keer: ze hebben bij de tandarts/kaakchirurg van die 'zakjes' die je moet breken en dan worden ze een tijdje ijskoud. Daar had ik er eentje van in mijn handen en dat vond ik heel fijn. Ik richtte mijn aandacht/focus op dat zakje en de kou, en het hielp me om bij te blijven (ik dissocieer of ga out bij dit soort behandelingen).
Misschien kun je er zo een vragen? Wie weet helpt het?
Sowieso: spreek je angsten vooraf uit en vraag of ze je door de behandeling heen willen helpen. Geef aan wat je nodig hebt.
maandag 14 oktober 2024 om 16:34
Wat fijn dat je een fijne kaakchirurg had en de behandeling is meegevallen! Ik hoop zo dat dit morgen ook voor mij geldt. Ik kom sowieso nog wel even berichten (als ik nog leef).Stormke81 schreef: ↑14-10-2024 16:08Dit had ik kunnen schrijven....maar ik had nu een hele fijne. Ik heb het aangeven voor de behandeling begon. Trillend rietje in zijn stoel....hij heeft me er goed doorheen gepraat en mij hoogstpersoonlijk in de handen van mijn man afgeleverd na de behandeling. Ik kon de uitgang niet eens meer vinden
Viel mij alles mee, verdoving was goed gezet en hij heeft iets meer bijgespoten. Door de adrenaline had ik iets meer nodig. Ik zou zo weer naar hem gaan. Ze staan echt wel open voor een figuurlijke aai over je bol als je dat nodig hebt.
maandag 14 oktober 2024 om 16:35
Goed te weten dat het er op die manier uithalen eigenlijk ook geen probleem is. Ik zou doodsbang zijn dat er stukjes in mijn keel belanden.Zarah schreef: ↑14-10-2024 16:16Voor wat betreft je laatste punt: dat gebeurde bij mij (en ik ben echt zwaar bang voor de tandarts), maar dat leverde eigenlijk geen probleem op. De chirurg had me al gewaarschuwd dat het kon gebeuren. Enige gevolg is dat ze de kies dus niet in één keer konden trekken maar er nog wat restjes uit moesten peuteren. Geen last van gehad...
Wat mij heel erg heeft geholpen vorige keer: ze hebben bij de tandarts/kaakchirurg van die 'zakjes' die je moet breken en dan worden ze een tijdje ijskoud. Daar had ik er eentje van in mijn handen en dat vond ik heel fijn. Ik richtte mijn aandacht/focus op dat zakje en de kou, en het hielp me om bij te blijven (ik dissocieer of ga out bij dit soort behandelingen).
Misschien kun je er zo een vragen? Wie weet helpt het?
Sowieso: spreek je angsten vooraf uit en vraag of ze je door de behandeling heen willen helpen. Geef aan wat je nodig hebt.
Goede tip van dat zakje, ik ga er morgen zeker naar vragen. Klinkt wel als iets waar ik iets aan zou hebben namelijk.
maandag 14 oktober 2024 om 16:36
Nee, volgens mij zijn de meeste kaakchirurgen prima hoor. Ik had gewoon een rare man getroffen die blijkbaar bij meer patiënten zo te werk ging. Hij was een "niet aanstellen"-type. Dit keer is het een vrouwelijke kaakchirurg dus misschien scheelt dat ook al.
Ik kan wel vragen of ik mijn oortjes met muziek in mag, wellicht is dat een optie.
maandag 14 oktober 2024 om 16:47
Maar klinkt als geen normale angsten callmecrazy. Ik bedoel, hoe waarschijnlijk acht je de kans op een beroerte uberhaupt, ongeacht waar je bent? Dat zijn geen reële angsten en dat weet jij ook. Ben je uberhaupt bekend met angstklachten? Want ik vind het heel vervelend voor je, maar de tip om dit te bespreken met de behandelend arts gaat je dan niet helpen, want die kan irrëele angsten niet wegnemen, alleen reële.
maandag 14 oktober 2024 om 17:26
Ja dit dacht ik ook een beetje. Die laatste twee zijn nog enigszins realistische scenario’s, die je zou kunnen bespreken idd (hoe geef ik het aan als ik het toch nog voel en wat doet u dan? Als de kies zou breken, hoe pakt u het dan aan?), maar die eerste drie zitten idd op het vlak van irreële angsten. Ik heb zelf geen ervaring met angstklachten dus hopelijk krijg je van anderen goede adviezen. Maar met terugwerkende kracht mijn medeleven voor die eerdere chirurg, wát een hork. En heel veel succes voor morgen. Het komt goed en morgen om deze tijd ben je er al vanaf!NomenNesci0 schreef: ↑14-10-2024 16:47Maar klinkt als geen normale angsten callmecrazy. Ik bedoel, hoe waarschijnlijk acht je de kans op een beroerte uberhaupt, ongeacht waar je bent? Dat zijn geen reële angsten en dat weet jij ook. Ben je uberhaupt bekend met angstklachten? Want ik vind het heel vervelend voor je, maar de tip om dit te bespreken met de behandelend arts gaat je dan niet helpen, want die kan irrëele angsten niet wegnemen, alleen reële.
maandag 14 oktober 2024 om 18:02
- Dat ze de kies laten vallen in mijn keel/longen en ik stik (langzaam)
Je kan nog steeds ademen, doorslikken en hoesten, je hoestprikkel is niet weg. Als er een kruimel in je keel valt, hoest je al. Laat staan een grotere "kruimel".
- Dat de verdoving verkeerd gezet wordt en ik een beroerte krijg of iets
Hoe kom je in jouw idee aan een bloeding of bloedprop in je hoofd terwijl ze in je mond bezig zijn? Er gaat niets in je bloedbaan bij een kleine verdoving.
- Dat ik sowieso een beroerte krijg tijdens de behandeling en niemand iets merkt
Kan niet dat niemand iets merkt.
- Dat ik een nabloeding krijg waarbij ik doodbloed
Voordat je 3 liter bloed hebt verloren, ben je heel wat uren verder.
- Dat ik alles ga voelen qua pijn.
Vraag de chirurg om te controleren of je iets (bijv. kou) voelt als de verdoving gezet is en je even gewacht hebt om het in te laten werken.
- Dat de kies afbreekt, en hij eruit gesneden/geboord/gehakt/gebeiteld moet worden
Als dat gebeurt, ziet een kaakchirurg dat ook niet voor het eerst en komen de eventuele restjes er ook wel uit.
En stop met Google-en, je maakt jezelf helemaal gek.
Ik heb vier ingegroeide verstandskiezen laten verwijderen en het meest vervelende vond ik nog het uitwerken van de verdoving. Van het trekken heb ik niets gevoeld.
Haal eventueel een zak diepvries erwten in huis zodat je goed kunt koelen. Slik een uur van tevoren en daarna paracetamol op vaste tijden.
Je kan nog steeds ademen, doorslikken en hoesten, je hoestprikkel is niet weg. Als er een kruimel in je keel valt, hoest je al. Laat staan een grotere "kruimel".
- Dat de verdoving verkeerd gezet wordt en ik een beroerte krijg of iets
Hoe kom je in jouw idee aan een bloeding of bloedprop in je hoofd terwijl ze in je mond bezig zijn? Er gaat niets in je bloedbaan bij een kleine verdoving.
- Dat ik sowieso een beroerte krijg tijdens de behandeling en niemand iets merkt
Kan niet dat niemand iets merkt.
- Dat ik een nabloeding krijg waarbij ik doodbloed
Voordat je 3 liter bloed hebt verloren, ben je heel wat uren verder.
- Dat ik alles ga voelen qua pijn.
Vraag de chirurg om te controleren of je iets (bijv. kou) voelt als de verdoving gezet is en je even gewacht hebt om het in te laten werken.
- Dat de kies afbreekt, en hij eruit gesneden/geboord/gehakt/gebeiteld moet worden
Als dat gebeurt, ziet een kaakchirurg dat ook niet voor het eerst en komen de eventuele restjes er ook wel uit.
En stop met Google-en, je maakt jezelf helemaal gek.
Ik heb vier ingegroeide verstandskiezen laten verwijderen en het meest vervelende vond ik nog het uitwerken van de verdoving. Van het trekken heb ik niets gevoeld.
Haal eventueel een zak diepvries erwten in huis zodat je goed kunt koelen. Slik een uur van tevoren en daarna paracetamol op vaste tijden.
maandag 14 oktober 2024 om 18:07
Klopt, ik ben bekend met angstklachten. Die zijn ontstaan na ernstige ziekte en bijna overlijden van mij en mijn kind tijdens mijn eerste zwangerschap.NomenNesci0 schreef: ↑14-10-2024 16:47Maar klinkt als geen normale angsten callmecrazy. Ik bedoel, hoe waarschijnlijk acht je de kans op een beroerte uberhaupt, ongeacht waar je bent? Dat zijn geen reële angsten en dat weet jij ook. Ben je uberhaupt bekend met angstklachten? Want ik vind het heel vervelend voor je, maar de tip om dit te bespreken met de behandelend arts gaat je dan niet helpen, want die kan irrëele angsten niet wegnemen, alleen reële.
Nu al enkele jaren heel stabiel (als in: geen paniekaanvallen meer), maar met hele heftige situaties steekt het soms nog de kop op. Niet bij een gewoon tandartsbezoek of een gaatje vullen of zo, maar wel bij iets heftigs zoals dit. Tijdens mijn tweede zwangerschap had ik soms ook van die angsten.
De angsten zijn waarschijnlijk niet heel reeël (dat weet ik ook) maar ja...dat besef neemt ze helaas niet weg.
maandag 14 oktober 2024 om 18:27
Ach wat naar, angst kan zo vreselijk zijn.
Goed om het vooraf uit te spreken als je er bent.
Een pammetje hielp mij heel erg toen ik bang was voor een operatie, ik ging lachend onder zeil, goede pillen zijn dat.
Bij een kaakchirurg gaat alles veel relaxter, soepeler en sneller dan bij de tandarts, is mijn ervaring. Ben er meerdere keren geweest en geen centje pijn, ook naderhand niet. Alsof er niets gebeurd was. Bij de tandarts lijkt bijna middeleeuws daarmee vergeleken.
Houd jezelf voor: de angst is veel groter dan de ingreep zelf. Angst kan bezit van je nemen, maar het blijft een gevoel en niet de realiteit.
Probeer vanavond een ontspanningsoefening of ademhalingsoefening te doen voor je gaat slapen. Dit verkleint de kans op hyperventilatie en paniek.
Neem je ook iemand mee ter ondersteuning?
Morgen ben je super blij als het achter de rug is, en je zal zien dat het meeviel.
Goed om het vooraf uit te spreken als je er bent.
Een pammetje hielp mij heel erg toen ik bang was voor een operatie, ik ging lachend onder zeil, goede pillen zijn dat.
Bij een kaakchirurg gaat alles veel relaxter, soepeler en sneller dan bij de tandarts, is mijn ervaring. Ben er meerdere keren geweest en geen centje pijn, ook naderhand niet. Alsof er niets gebeurd was. Bij de tandarts lijkt bijna middeleeuws daarmee vergeleken.
Houd jezelf voor: de angst is veel groter dan de ingreep zelf. Angst kan bezit van je nemen, maar het blijft een gevoel en niet de realiteit.
Probeer vanavond een ontspanningsoefening of ademhalingsoefening te doen voor je gaat slapen. Dit verkleint de kans op hyperventilatie en paniek.
Neem je ook iemand mee ter ondersteuning?
Morgen ben je super blij als het achter de rug is, en je zal zien dat het meeviel.
maandag 14 oktober 2024 om 19:16
Wat naar voor je! Ik hoop dat de oxazepam werkt en het zal morgen echt gewoon goed gaan. Dikke knuffel alvast.
Geen tips helaas, wel een ervaringsverhaal: ik was zo doodsbang voor de kaakchirurg, dat ik huilend uit het ziekenhuis ben weggerend toen ze mij kwamen halen voor de ingreep. Mijn man vond me op de parkeerplaats bij de auto, nadat hij eerst nog een tijdje verbaasd had zitten wachten in de wachtkamer, denkend dat ik wel terug zou komen. Ik mocht onder algehele narcose alle 4 mijn verstandskiezen tegelijk laten trekken omdat de angst te groot was.
Geen tips helaas, wel een ervaringsverhaal: ik was zo doodsbang voor de kaakchirurg, dat ik huilend uit het ziekenhuis ben weggerend toen ze mij kwamen halen voor de ingreep. Mijn man vond me op de parkeerplaats bij de auto, nadat hij eerst nog een tijdje verbaasd had zitten wachten in de wachtkamer, denkend dat ik wel terug zou komen. Ik mocht onder algehele narcose alle 4 mijn verstandskiezen tegelijk laten trekken omdat de angst te groot was.
maandag 14 oktober 2024 om 20:36
Dit iddIrregular_Choice schreef: ↑14-10-2024 19:37Hoe ga je naar de kaakchirurg morgen? Want ik heb ooit oxazepam genomen, een halve, en was echt de hele volgende dag heel wazig. Autorijden was toen eigenlijk niet verantwoord, of überhaupt deelnemen aan het verkeer.
maandag 14 oktober 2024 om 21:08
Überhaupt is het goed om je te laten rijden. Ik was ook niet echt vertrouwd op de weg na extractie. Advies was ook om een chauffeur mee te nemen.Irregular_Choice schreef: ↑14-10-2024 19:37Hoe ga je naar de kaakchirurg morgen? Want ik heb ooit oxazepam genomen, een halve, en was echt de hele volgende dag heel wazig. Autorijden was toen eigenlijk niet verantwoord, of überhaupt deelnemen aan het verkeer.
maandag 14 oktober 2024 om 23:22
Niet normaal dat gewoon doorgaan met trekken, en wat een pech dat je juist zo'n beul treft. 
Ook bij mij hebben ze moeten snijden en "beitelen" bij het trekken van twee van de drie verstandskiezen die er bij de kaakchirurg uit moesten. Ik had nog niet eens last van echte angsten, maar toen ik ze hangend boven m'n hoofd hun plannen hoorde bespreken dacht ik toch ook even "oh shiiitt". Gelukkig zat de verdoving er goed in en heb ik tijdens de behandeling geen pijn gevoeld. Wel de dagen erna:
. Maar in ieder geval ervan af. En geen stukjes kies in m'n keelgat gehad.
Sterkte morgen TO! Ik hoop dat alles goed gaat.
Ook bij mij hebben ze moeten snijden en "beitelen" bij het trekken van twee van de drie verstandskiezen die er bij de kaakchirurg uit moesten. Ik had nog niet eens last van echte angsten, maar toen ik ze hangend boven m'n hoofd hun plannen hoorde bespreken dacht ik toch ook even "oh shiiitt". Gelukkig zat de verdoving er goed in en heb ik tijdens de behandeling geen pijn gevoeld. Wel de dagen erna:
. Maar in ieder geval ervan af. En geen stukjes kies in m'n keelgat gehad. Sterkte morgen TO! Ik hoop dat alles goed gaat.
dinsdag 15 oktober 2024 om 06:58
Iedereen enorm bedankt voor de tips en het moed inpraten, en zeker voor jullie eigen ervaringen. Dat geeft wel hoop 
Mijn partner rijdt me, blijft er (indien dat mag) bij en heeft de rest van de dag ook vrij genomen om er voor me te zijn (op zijn initiatief hoor).
Nog even aftellen... half 10 is het zover.
Mijn partner rijdt me, blijft er (indien dat mag) bij en heeft de rest van de dag ook vrij genomen om er voor me te zijn (op zijn initiatief hoor).
Nog even aftellen... half 10 is het zover.
dinsdag 15 oktober 2024 om 07:21
Wat je laatste punt betreft: bang dat ie afbreekt en ze hem eruit moeten snijden etc..
Bij mij is er onlangs een halve kies (of nog minder dan dat) getrokken. Gewoon door de tandarts. Hij zei wel: als het niet lukt moet je naar de kaakchirurg. Hij ging er echt heel moeilijk uit, maar ondanks dat heb ik echt geen pijn gehad. Ik voelde uiteraard dat ie flink bezig was en het was wat onprettig dat ie mn mond ver opentrok, maar verder geen centje pijn. Uiteindelijk is het hem gelukt. Napijn misschien hooguit 1 dag.
Bij mij is er onlangs een halve kies (of nog minder dan dat) getrokken. Gewoon door de tandarts. Hij zei wel: als het niet lukt moet je naar de kaakchirurg. Hij ging er echt heel moeilijk uit, maar ondanks dat heb ik echt geen pijn gehad. Ik voelde uiteraard dat ie flink bezig was en het was wat onprettig dat ie mn mond ver opentrok, maar verder geen centje pijn. Uiteindelijk is het hem gelukt. Napijn misschien hooguit 1 dag.
dinsdag 15 oktober 2024 om 11:38
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
