uitstrijkjes, uitslag en verder? deel 3

Hoi Zonnebloem:



Hier dan even mijn ervaring!

Ik moest er gistermorgen al er vroeg zijn om 6.30..gezellig met vriend lief naar het ziekenhuis sja ik dacht we maken er gewoon een leuk uitje van!

Na een intakegesprekje en bloedprikken mocht ik me om gaan kleden en ben ik op bed gaan liggen.

Kreeg alvast 2 asprientjes voor de pijn.

Rond een uur of acht werd ik naar de O.K. gebracht, kreeg een lekkere warme deken in een soort van voorruimte en toen echt de o.k. op...was wel leuk even rond gekeken haha zie je anders natuurlijk nooit!

Aangezien een van de machines niet werkte moest dat nog even veranderd worden.

Infuus was natuurlijk al aangesloten, en opeens spoot weer een andere anasthesist al iets in mijn infuus ben ik nog boos op geworden aangezien ik wel wil weten als ik inslaap val! Toen kreeg ik een kapje en was ik lekekr weg!



Werd echt super wakker op die uitslaapkamer en niks aan de hand, was echt klaar wakker!

Kreeg toen al een beetje pijn maar dacht dit is logisch...na een uurtje teru gop de afdeling te zijn geweest begon die heftige  pijn weer...ben toch ergens allergisch voor! keeg morfine wat pas na 1.5 uur aansloeg aangezien ze dat in mijn been spoten!

Heb nu nog onwijze spierpijn in mijn been maja ach kom ik ook wel weer overheen!



Ben wel erg moe en heb de hele dag lekker geslapen!

Voor de rest ben ik vooral emotioneel kapot ( en daar moet bij mij een hoop voor gebeuren) ben dit gezeur zo zat en voel me vooral erg alleen...

Maja maandag weer aan het werk en dan zal alles er weer anders uitzien!



Hoe is het bij jou weet je verder al iets?



Liefs

Goh vervelend dat je toch weer zo pijn hebt gehad, weet je nu wel waar je allergisch voor bent?

Vond je het niet eng die narcose, hoe voelt dat nou? Ben je dan opeens weg? Moest je je benen al in de goede houding leggen of doen ze dat pas nadat je onder narcose bent?

Raar vraagje misschien, maar als je onder narcose gaat krijg je toch ook een slang in je keel voor de beademing?

Heeft de arts nog iets gezegd over de operatie, hoe het is gegaan en of ze alles hebben weggehaald? Hoelang ben je onder narcose geweest?

En wat nu verder, moet je nog op nagesprek ofzo?

In welk ziekenhuis ben je behandeld?

Ja emotioneel vreet dit natuurlijk aan je, ik heb hetzelfde. Ik heb daarnaast al veel stress gehad de laatste tijd dus dit kan ik er eigenlijk niet bij hebben, maar ja. Is je vriend wel bij je? Nou rust maar lekker uit hoor en probeer misschien een beetje te genieten van het lekkere weer.



Nee ik weet nog niks, aanstaande disndag naar de gyn voor colposcopie.

Goh vervelend dat je toch weer zo pijn hebt gehad, weet je nu wel waar je allergisch voor bent? Ze hebben geen idee, ik krijg van dat spul weeen , die continu aanhouden maar ik heb het gelukkig gehad!

Vond je het niet eng die narcose, hoe voelt dat nou? Ben je dan opeens weg? Je voelt jezelf wegzakken, iemand hield mijn hand vast wat er fijn was. Ik was een klein beetje bang voor de narcose maar ik heb echt alles maar van de meest positieve kant bekeken. Het gaat wel heel snel denk dat je binnen 30sec/1min wel weg bent. Moest je je benen al in de goede houding leggen of doen ze dat pas nadat je onder narcose bent? Ik ben overgetild op een speciaal bed, daar heb ik nog gewoon op gelegen, ik neem aan dat ze me in de goede houding gelegd hebben tijdens de narcose. Ik werd ook weer wakker op een lekker comfortabel bed en had opeens sokken aan haha dat is het eerste wat ik zei...waar komen die sokken vandaan haha had onderdruk gekregen dus moesten ze me warm houden!

Raar vraagje misschien, maar als je onder narcose gaat krijg je toch ook een slang in je keel voor de beademing? Ik denk niet dat ik dat gehad heb, heb er ook over gedacht maar dan zou je toch iets moeten voelen in je keel denk ik! Ik heb niks gemerkt! Wel een leuke vraag om nog eens te stellen, ik wil namelijk altijd alles graag weten toen ik ook wakker werd heb ik enorm veel vragen gesteld daar waren ze heel verbaasd om. Ik was klaar wakker ik was de enige op de uitslaapkamer en ze stonden maar met elkaar te kletsen..ik  heb op een gegeven moment gezegd hallo ik ben wakker , ik voel me goed ik wil terug naar de afdeling haha en ze deden het nog ook terwijl ze eerst hadden gezegd dat ik een dik half uur moest blijven!

Heeft de arts nog iets gezegd over de operatie, hoe het is gegaan en of ze alles hebben weggehaald? De arts heeft alles weggehaald denkt hij...dit wordt nu bepaald door de pathloog/anthoo (hoe je dat dan ook schrijft) de operatie was goed gegaan. Hoelang ben je onder narcose geweest? 1uur ongeveer. Ik schijn in de O.K. wakker geweest te zijn na de operatie maar ik kan me daar niks van herrineren...is niks voor mij want ik heb altijd alles door 's nachts en onthoud alles dus dat is wel een vreemde gewaarwording voor mij ok omdat ze me nog op een ander bed gelegd hebben!

En wat nu verder, moet je nog op nagesprek ofzo? Over 3 weken krijg ik telefonisch te horen of het goed of kwaadaardig is, maar de gyn zei al dat hij er vanuit gaat dat het goedaardig is! over 10 weken heb ik een afspraak met de Gyn dan gaat hij kijken of de wond goed geheeld is!

In welk ziekenhuis ben je behandeld?Elizabeth, amersfoort

Ja emotioneel vreet dit natuurlijk aan je, ik heb hetzelfde.Ik ben zo bang dat ik geen kinderen meer kan krijgen...ik ben nog maar 22 en heb een sterke kinderwens, die jij ook hebt als ik het goed heb begrepen, ik snap dat je in een lastig pakket zit! Ik heb daarnaast al veel stress gehad de laatste tijd dus dit kan ik er eigenlijk niet bij hebben, maar ja. Is je vriend wel bij je? Die is vandaag gaan werken, mijn moeder was er de hele dag en nu is hij sporten...tja ik zou dingen anders doen maar om daar nu weer ruzie over te maken haha dan maar even alleen! Nou rust maar lekker uit hoor en probeer misschien een beetje te genieten van het lekkere weer. Ja lekker buiten zonnen hihi dan lig ik ook nog, genees ik en word ik bruin straks denken ze op mijn werk dat ik een weekend naar de zon ben geweest haha!



Nee ik weet nog niks, aanstaande disndag naar de gyn voor colposcopie. Ik ben erg benieuwd naar hoe het bij jou in het ziekenhuis gaat!

Alvast heel veel succes gewenst!

Zonnebloem

Vraag dinsdag of je mee mag kijken op een t.v. dit was voor mij erg goed voor de realisatie! (ook al dacht ik daar de dag voor operatie anders over hoor haha ik vond het allemaal maar nutteloos)

Is het bij jou in het ziekenhuis ook zo dat alles in principe in 1 week kan? bij mij wel als je niet onder narcose gaat!

Zo goed als ik het de laatste 2 weken van me af kon zetten tijdens de vakantie het is nu echt super erg, ik denk er eigenlijk de hele dag aan. Door de stress van de laatste tijd (verliezen van onze zoon en zware zwangerschap) had ik last van hartkloppingen en duizeligheid (chronische hyperventilatie), dus ja hierdoor komen die klachten ook weer wat meer terug. Hoe graag ik ook mijn gedachten wil verzetten het lukt gewoon niet. Gelukkig hadden we gisteravond een gezellige bbq bij vrienden en toen heb ik er niet veel aan gedacht, maar vandaag een relax dagje thuis en ja hoor ik ga weer zitten piekeren. Ik heb ook gewoon een rotweek voor de boeg met de gyn als toppunt (ma: tandarts, di: gyn, wo: nierecho ivm met dna onderzoek onze overleden zoon, do: nagesprek met arts van onze zoon). Mijn man zegt ook dat ik niet op het forum moet gaan omdat ik er dan nog meer mee bezig bent, wat ook zo is, maar ja ik kan het niet laten. Gistermiddag draaide ik echt een beetje door, ik ging op mijn kop staan zodat ik mijn vagina eens goed kon onderzoeken en toen zag ik echt wat slijm zitten en dan denk ik oeps als dat dan maar goed is.



Nachtvlinder: hoe gaat het nu met je?

Je schrijft dat je over 3 weken krijgt te horen of het goed of kwaadaardig was, wat als het kwaadaardig is? Ik heb hier nog niemand anders eerder over gehoord, meestal toch alleen behandeling en dan is het weer goed? Of je hebt dan weer een afwijkend uitstrijkje en dan moet je weer een behandeling hebben? Is er een verschil als het goed of kwaadaardig is?

Zo te lezen ben jij voornaamlijk bang om geen kinderen meer te kunnen krijgen, ja daar moet ik ook echt niet aan denken (wij wilden het eigenlijk alweer gaan proberen, maar nu even wachten tot alles daar goed is). Ben jij nooit bang geweest voor baarmoederhalskanker? Ik ben daar wel bang voor, maar realistisch weet ik ook wel dat die kans heel heel klein is maar toch.

Over dat meekijken dat vroegen ze vorig jaar ook ja toen ik met mijn pap2 die colposcopie kreeg, maar toen wilde ik het niet, ik weet niet echt waarom maar ik heb daar geloof ik geen behoefte aan. Ik snap sowiese niet waarom je met dit mag meekijken, normaal bij andere behandelingen in het ziekenhuis kun je toch ook niet meekijken?



Nou ik ga proberen mijn gedachte even te verzetten, we gaan even dvdtje kijken.



Liefs

Kan het met een pap3a ook kwaadaardig zijn dan?

Nog even 1 vraagje: Ik heb dus pap3a en ik wilde van mijn gyn weten of ik pap3a1 of pap3a2 heb (want dat schijn je dus ook te hebben), maar daar gaf ze niet echt antwoord op. Ook vroeg ik haar toen wat zijn de KOPAC uitslagen, gaf ze ook geen antwoord op. Ze zei dus het is een pap3a met milde afwijkingen. Wat verstaan jullie onder mild? Licht of matig?

Zonnebloem, onder mild versta ik licht.

In theorie is alles mogelijk, maar de kans dat je met pap 3a baarmoederhalskanker hebt is niet zo groot naar mijn idee (ik ben geen expert, slechts een medepatient). 



Het gevaar van internet is dat je jezelf gek gaat lopen maken met verhalen van anderen en die vergelijken met jouw situatie terwijl iedere situatie weer anders is. Ik vond het wel fijn om informatie in te winnen op internet en erover te praten met anderen, maar probeer de ernstige verhalen te laten voor wat ze zijn. Het risico is dat je te ver op de zaken vooruit gaat lopen: wat als ik nou dit of dat.... etc.

En neem even pauze af en toe. Ga even iets anders doen, de aandacht afleiden.

Sterkte~!

Lieve zonnebloem!



Probeer jezelf inderdaad niet gek te maken. Ik heb bewust niet op internet gezocht, ( op dit forum na) zelfs de boekjes van het ziekenhuis niet doorgelezen, alleen even ingebladerd.

Laat het allemaal maar over je heen komen, ze zijn er hartstikke vroeg bij!!! Wees daar blij om, de kans dat het teru komt als ze het weghalen is 5% ...dat is bijna niks!!

Niet teveel erover nadenken, praat er wel over dat is belangrijk maar maak jezelf niet gek.

Wat je zegt over dat je zelf slijm hebt gezien...je kan die cellen niet zien, slijm heb je altijd rondom de baarmoedermond. Alleen met het jodium worden de cellen zichtbaar, ze worden dan wit.

Ik heb eind mei een inwendig onderzoek gehad, de gyn vond alles eruit zien zoals in het boekje....yeah right 12 juni kreeg ik te horen dat het niet goed was. Hij kon het zonder microscoop en jodium dus ook niet zien!!



Even reactie op jouw vragen :

Nachtvlinder: hoe gaat het nu met je? Redelijk, verlies nu weer even wat meer bloed. Ben nog erg moe en duizelig. Blijf vandaag ook nog thuis v/h werk wel balen wil weer lekker aan de slag!

Je schrijft dat je over 3 weken krijgt te horen of het goed of kwaadaardig was, wat als het kwaadaardig is? Ik heb hier nog niemand anders eerder over gehoord, meestal toch alleen behandeling en dan is het weer goed?De cellen die ze weghalen kunnen kwaadaardig zijn, met de nadruk op kunnen bij pap 3a komt dat zelden voor. Ze gaan er bij mij ook vanuit dat het goedaardig is! Of je hebt dan weer een afwijkend uitstrijkje en dan moet je weer een behandeling hebben?Geloof dat ik over een half jaar pas weer mn eerste uitstrijkje heb! Is er een verschil als het goed of kwaadaardig is? Geen idee dat merken we dan wel weer, ik geloof dat bij kwaadaardig wel verder onderzoek nodig is, maar nogmaals de kans is zo klein ik denk er nog geen eens aan! Die uitslag is een formaliteitje voor mij, zoals de gyn ook al zei waarschijnlijk is alles goed.

Zo te lezen ben jij voornaamlijk bang om geen kinderen meer te kunnen krijgen, ja daar moet ik ook echt niet aan denken (wij wilden het eigenlijk alweer gaan proberen, maar nu even wachten tot alles daar goed is). Ben jij nooit bang geweest voor baarmoederhalskanker? Nee, ik ben er op tijd bij de behandelingen zijn goed waardoor de kans dat je het krijgt zo klein is! We hebben "nog maar" pap 3a...ik 3a2 dan maar dat is allemaal nog zo'n voor voor voor voor stadium! Ik ben daar wel bang voor, maar realistisch weet ik ook wel dat die kans heel heel klein is maar toch.

Over dat meekijken dat vroegen ze vorig jaar ook ja toen ik met mijn pap2 die colposcopie kreeg, maar toen wilde ik het niet, ik weet niet echt waarom maar ik heb daar geloof ik geen behoefte aan. Ik snap sowiese niet waarom je met dit mag meekijken, normaal bij andere behandelingen in het ziekenhuis kun je toch ook niet meekijken? Ik heb nooit bij mijn pap2 een colposcopie gehad, weet je waarom ze dat deden en konden ze toen iets zien? Heb zelf 2 jr. pap2 gehad en was net eindelijk een jaar op pap1..en toen gebeurde dit binnen een half jaar !

Er zijn vast wel meer behandelingen waarbij je mee mag kijken, ik vind dat altijd wel leuk! Weet je ook weer hoe je er van binnen uitziet haha!



Niet teveel zorgen maken daar is het leven veeeel te kort voor!!!

Heel veel succes morgen!

quote:Nog even 1 vraagje: Ik heb dus pap3a en ik wilde van mijn gyn weten of ik pap3a1 of pap3a2 heb (want dat schijn je dus ook te hebben), maar daar gaf ze niet echt antwoord op. Ook vroeg ik haar toen wat zijn de KOPAC uitslagen, gaf ze ook geen antwoord op. Ze zei dus het is een pap3a met milde afwijkingen. Wat verstaan jullie onder mild? Licht of matig?ik heb met pap 3a2 matige tot ernstige dyslpasie vertelde mijn Gyn me...KOPAC uitslagen staat gelijk aan de PAP uitslagen het is alleen een ander weergeefsysteem geloof ik. Onder mild versta ik licht/matig cin1/2 dus!

Nachtvlinder: ik vind jou echt overkomen als een hele sterke vrouw die het leven positief ziet. Zo ben ik normaal ook hoor, maar ik denk dat ik de laatste tijd gewoon teveel heb meegemaakt (met de zware zwangerschap en het overlijden van ons zoontje) dat ik het soms moeilijk vind om het positief te zien en gelijk uitgaat van het slechtste. Ik probeer het wel hoor, maar ja het is makkelijker gezegd dan gedaan. Ja ik weet dat ik dat internet niet af moet gaan, maar wel gedaan en daar wordt je echt niet happy van, maar goed meestal worden de goede verhalen nooit op het internet gezet.

Balen voor je dat je je nog zo slap voelt. Heb je nog veel bloed verloren? Want die duizeligheid waar komt dat vandaan, misschien toch even je hb laten nakijken. Dus je bent toch wel een weekje thuis in totaal na zo'n behandeling? Ik moet eigenlijk aanstaande maandag weer beginnen (na 20 weken thuis te zijn geweest voor mijn zwangerschapsverlof en extra vakantie) dus dat zal wel weer wennen worden, maar ik heb er wel zin in. Ik wil gewoon dat alles weer even normaal is, geen ziekenhuisbezoeken ect.

Ja ik zal mijn verhaal even snel doen. Ik werd opgeroepen voor bevolkingsonderzoek (zelfs paar maanden voordat ik 30 werd) en toen had ik een pap1. Ik had weleens last van wat bloedverlies tussentijds maar ik maakte me daar niet te druk over want ik had tenslotte een pap1. Ruim een half jaar laten had ik nog steeds die tussentijdse bloedingen (wel heel weinig) en af en toe last van contactbloedingen, maar maakte me nog steeds niet druk. Totdat ik een keer wakker werd in een bloedblad en het bleef echt langs me benen lopen, maar stopte na 1 dag. Toch nog niet naar huisarts geweest. Maar na een paar weken weer zo'n heftige bloeding en het stopte niet en hier schrok ik zo van (het bloedde echt heftig) dus uitstrijkje laten maken en hier kwam een pap2 uit. Omdat ik zo last had gehad van bloedingen stuurde ze me toch door naar de gyn, ook omdat ze hpv hadden gevonden, heb jij ook HPV? Dus toen naar gyn, een colposcopie gehad en daar werd dus niet opgelicht dus het zag er allemaal goed uit, maar omdat ik zo last had van die bloedingen heb ik een cryo behandeling gehad (bevriezen van baarmoedermond). Dat was in april 2006. Ik moest toen eigenlijk terug in oktober voor een uitstrijkje maar ik werd zwanger. Ik ben 18 april bevallen en 6 weken + 1 dag later heb ik een controle uitstrijkje laten maken en hier kwam dus een pap3a uit. Volgens de gyn kan er na 6 weken alweer een uitstrijkje worden gedaan na bevalling (bij mij keizersnede). Deze gyn was de gyn die mij begeleid heeft tijdens de zwangerschap en morgen krijg ik dus een andere gyn die dus eigenlijk voor uitstrijkjes ect is. Dus ik zal het morgen zeker nog even melden dat het uitstrijkje pas 6 weken na bevalling is gebeurd ipv half jaar na bevalling. Ja je hebt gelijk je kan die foute cellen niet met het blote oog zien, maar ja zoals ik al zei ik was een beetje aan het doordraaien en ging op mijn kop staan om het eens even allemaal goed van binnen te bestuderen .

De gyn die laatst het uitstrijkje maakte zei ook dat het er goed uit zag, maar dat dit inderdaad niks zegt en dat bleek dus ook zo te zijn.

Ja over die kwaadaardige cellen dat had ik natuurlijk weer ergens op het internet gelezen, maar je hebt gelijk dit is het maar zelden zeker met een pap3a. Dus als het weg is gehaald dan is er maar 5% kans dat het weer terugkomt/dat het uitstrijkje weer afwijkend is? Hoe zit het met die kinderwens, ik weet dat je graag kinderen wilt, maar is dit op korte termijn? Heeft je gyn hier iets over gezegd?

Nou dat is weer een hele lap tekst geworden.



Liefs

quote:Nachtvlinder: ik vind jou echt overkomen als een hele sterke vrouw die het leven positief ziet. Zo ben ik normaal ook hoor, maar ik denk dat ik de laatste tijd gewoon teveel heb meegemaakt (met de zware zwangerschap en het overlijden van ons zoontje) dat ik het soms moeilijk vind om het positief te zien en gelijk uitgaat van het slechtste. Dat snap ik erg goed, ga er maar aanstaan eerst een kindje verliezen in zo'n laat stadium van je zwangerschap en nu dit! Dat zijn dingen die je liever niet wil meemaken natuurlijk, ik snap ook helemaal dat je er soms even doorheen zit, dat heb ik ook hoor je had mij ook niet gisteravond moeten zien er gebeurden nog wat niet zo leuke dingen nou je kon me opvegen maar ik probeer me daar nooit te lang door te laten beinvloeden...want iedere seconde die je terug denkt aan je verleden gaat af van je toekomst! Ik probeer het wel hoor, maar ja het is makkelijker gezegd dan gedaan.Zeker weten!  Ja ik weet dat ik dat internet niet af moet gaan, maar wel gedaan en daar wordt je echt niet happy van, maar goed meestal worden de goede verhalen nooit op het internet gezet. Precies! mensen praten sneller als ze iets naars hebben meegemaakt...maar opzicht hebben wij allebei een goed verhaal wat betreft de onderzoeken, ze zijn er super op tijd bij!

Balen voor je dat je je nog zo slap voelt. Heb je nog veel bloed verloren? Niet echt bloed, wel een beetje het is wat bruinig waterig achtig precies wat de gyn omschreef, hij vertelde mij ook dat dit in de loop van de week wat meer zou worden dat klopt ook vandaag als ik alleen al opstond van het toilet bijvoorbeeld liep het er gewoon uit... Want die duizeligheid waar komt dat vandaan, misschien toch even je hb laten nakijken. Dus je bent toch wel een weekje thuis in totaal na zo'n behandeling? Ik denk niet iedereen, ik ben natuurlijk onder narcose geweest en heb voor de pijn een flinke morfine injectie gekregen in mijn beenspier...wens je niemand toe maar die zooi maakt me zwakker denk ik! Ik denk dat het onder plaatselijke verdoving allemaal wel meevalt...dan ben je in ieder geval niet zo duizelig...moe kon wel zij de gyn maar dat is van de emotionele kant! Ik moet eigenlijk aanstaande maandag weer beginnen (na 20 weken thuis te zijn geweest voor mijn zwangerschapsverlof en extra vakantie) dus dat zal wel weer wennen worden, maar ik heb er wel zin in. Ik wil gewoon dat alles weer even normaal is, geen ziekenhuisbezoeken ect. had ik ook! en daarom ben ik op 1 juli gewoon met een nieuwe baan begonnen waar ze echt alle begrip voor alles hebben!!

Ja ik zal mijn verhaal even snel doen. Ik werd opgeroepen voor bevolkingsonderzoek (zelfs paar maanden voordat ik 30 werd) en toen had ik een pap1. Ik had weleens last van wat bloedverlies tussentijds maar ik maakte me daar niet te druk over want ik had tenslotte een pap1. Ruim een half jaar laten had ik nog steeds die tussentijdse bloedingen (wel heel weinig) en af en toe last van contactbloedingen, maar maakte me nog steeds niet druk. Totdat ik een keer wakker werd in een bloedblad en het bleef echt langs me benen lopen, maar stopte na 1 dag. Toch nog niet naar huisarts geweest. Maar na een paar weken weer zo'n heftige bloeding en het stopte niet en hier schrok ik zo van (het bloedde echt heftig) dus uitstrijkje laten maken en hier kwam een pap2 uit. Omdat ik zo last had gehad van bloedingen stuurde ze me toch door naar de gyn, ook omdat ze hpv hadden gevonden, heb jij ook HPV?Yep Dus toen naar gyn, een colposcopie gehad en daar werd dus niet opgelicht dus het zag er allemaal goed uit, maar omdat ik zo last had van die bloedingen heb ik een cryo behandeling gehad (bevriezen van baarmoedermond). Dat was in april 2006. Ik moest toen eigenlijk terug in oktober voor een uitstrijkje maar ik werd zwanger. Ik ben 18 april bevallen en 6 weken + 1 dag later heb ik een controle uitstrijkje laten maken en hier kwam dus een pap3a uit. Volgens de gyn kan er na 6 weken alweer een uitstrijkje worden gedaan na bevalling (bij mij keizersnede). Deze gyn was de gyn die mij begeleid heeft tijdens de zwangerschap en morgen krijg ik dus een andere gyn die dus eigenlijk voor uitstrijkjes ect is. Dus ik zal het morgen zeker nog even melden dat het uitstrijkje pas 6 weken na bevalling is gebeurd ipv half jaar na bevalling. Ja je hebt gelijk je kan die foute cellen niet met het blote oog zien, maar ja zoals ik al zei ik was een beetje aan het doordraaien en ging op mijn kop staan om het eens even allemaal goed van binnen te bestuderen .Wat een verhaal.. ik heb ook hele ernstige bloedingen gehad, maar de verdwenen vanzelf...echt veel heftiger dan een ongesteldheid! Had jij dat ook? Ik dacht aan een miskraam...voor die heftige bloedingen kwam ik bij de Gyn terecht, na erop aandringen dat ik daaheen wilde. Maar die bloedingen stopten ook ineens weer! Maar heeft bij elkaar zeker 2 maanden geduurd, steeds een week niet en dan weer wel maar de laatste tijd had ik dit niet meer! Dat het toch kan 6 weken na een bevalling ik dacht 6 maanden maar ze zullen het wel weten!

Dat op je kop staan....ach als mijn vriend en ik sex hadden zei ik ook altijd doe maar lekker hard dan gaan die boze mannetjes uit mijn lichaam...en er nog half van overtuigd zijn ook dat het dan minder werd haha!

De gyn die laatst het uitstrijkje maakte zei ook dat het er goed uit zag, maar dat dit inderdaad niks zegt en dat bleek dus ook zo te zijn.

Ja over die kwaadaardige cellen dat had ik natuurlijk weer ergens op het internet gelezen, maar je hebt gelijk dit is het maar zelden zeker met een pap3a. Dus als het weg is gehaald dan is er maar 5% kans dat het weer terugkomt/dat het uitstrijkje weer afwijkend is?dat het terug komt...ik neem aan dus ook dat je uitstrijkje afwijkend is...mocht jij nou andere info krijgen dan hoor ik dat graag natuurlijk! Hoe zit het met die kinderwens, ik weet dat je graag kinderen wilt, maar is dit op korte termijn? ik ben nog maar 22 natuurlijk, mijn vriend is wel 11 jaar ouder dus jonger dan "gepland" hoop ik wel kinderen te krijgen, maar eerst even lekker werken! Heb nu net zo'n leuke baan maar wie weet over een tijdje niemand kan in de toekomst kijken! Heeft je gyn hier iets over gezegd? Dat het geen verschil moet maken en dat ik gewoon kinderen moet kunnen krijgen! Ik vroeg aan hem hoe het dan met de uitstrijkjes zat en hij zei lachend dat die dan wel een iets langer kunnen wachten dus dat zit wel goed hoop ik!

Nou dat is weer een hele lap tekst geworden. Ja en daarom reageer ik altijd in jouw berichtjes want ik wil op zoveel dingen reageren en leef echt me je mee, anders vergeet ik weer dingen!

Ik hoop dat je vannacht lekker kan slapen, en ben heel benieuwd hoe het morgen gaat! Gaat je man/vriend met je mee? Probeer goed voor jezelf duidelijk te hebben wat je wil vragen, de gyn is de enige die er echt antwoord op kan geven!

Ik zal morgen aan je denken, en ben heel benieuwd hoe het geweest is!

Heel veel sterkte gewenst!



Liefs

Zo hier komt mijn verhaal.

Ik moest dus om 08:30 in het ziekenhuis zijn. Ik was echt bloednerveus.

Toen ik aankwam zag ik mijn gyn die mij heeft begeleid tijdens mijn zwangerschap.

Toen heb ik een kwartier zitten wachten en werd alleen maar zenuwachtiger.

Ik werd opgehaald door verpleegster, daar in de ruimte was nog een verpleegster aanwezig en een gyn in opleiding (kwam ik nu achter). Deze gyn in opleiding heeft dus ook mijn keizersnede 13 weken geleden gedaan. Ik vond het wel fijn dat ik haar had, want dan hoefde ik niet het hele verhaal over mijn zwangerschap en overlijden zoontje weer uit te leggen. Anyway hup met de benen in de lucht (pfff wat staan die beugels toch ver uit elkaar he.....). Toen de azijn en jodium erin en alles zag er op het eerste gezicht goed uit, dus ik voelde wat last van mijn schouders vallen, maar ze kon de overgangsfase (wat dus belangrijk is) niet zo goed zien. Ze dacht daar wel een klein plekje te zien zitten (wat dus oplichtte door jodium/zijn). Omdat ze dus gyn in opleiding was werd de professor erbij geroepen en ook hij had weer een assistente of iets bij hem dujs nu waren er 5 personen aanwezig. Hij begon er lekker aan te sjorren en duwen (aan de eendebek die er nog inzat), waarop ik op een gegeven moment maar even liet merken dat dat niet zo lekker gevoel was. En die grapjas nog maar ik doe helemaal niets, ehhhhh ik bedoel dat gesjor eraan, ohh dat. Nou nog meer jodium en azijn erop en toen zag die dus 1 klein plekje oplichten. Hij wilde wel een biopt hiervan maken. Ik moet zeggen dit viel echt mee, ik moest hoesten en toen deed die het, ik voelde het wel, maar viel echt mee. Daarna heeft die nog een tijdje zitten rommelen daarbinnen omdat het nog wat bleef bloeden (ik weet niet precies wat die aan het doen was, heb het ook eigenlijk niet gevraagd, maar het leek wel of die aan het roeren was erin ofzo). Hij zei dat het er dus allemaal rustig uitziet en dat er dus 1 klein plekje oplichtte, hij denkt ook dat doordat plekje het uitstrijkje afwijkend was. Ik vroeg aan hem wat die denkt dat het is qua CIN, hij denkt een CINI, maar hij dekte zichzelf even in dat dat natuurlijk nooit 100% garantie is en dat dat moet blijken uit het onderzoek van het weefsel. Ik vroeg ook of ik me moest druk maken en dit hoefde niet volgens hem. Ik krijg nu over 2 weken + 2 dagen de uitslag (2 augustus). Ik kom dan op een spreekuur bij een verpleegkundige. Ik vraag me af of ik nu toch nog een lis zal gaan krijgen of misschien is het nu al weg door het weefsel wat ze hebben afgenomen. Daarna nog even nagepraat met de gyn in opleiding en zij heeft ook nog even naar mijn litteken van de keizersnede gekeken en dit zag er goed uit en toen barstte ik wel even los. Ik moest huilen, alle opgekropde spanningen kwamen eruit en ook natuurlijk omdat het best wel weer emotioneel was om haar te zien na de keizersnede en daarbij liep ik natuurlijk nu op de afdeling waar ook de zwangere (en waar ik zelf ook 9 maanden heb gelopen) rondlopen en is ook best confronterend. Ik ben wel opgelucht (al ben ik dat pas echt 100% als ik de uitslag heb), maar ik denk dat ik wel al superblij kan zijn dat het sowieso maar om 1 licht plekje ging waarvan de professor denkt dat het een CINI is.

Al met al toch bijna 20 minuten met mijn benen gespreid gelegen. En er waren ook meerdere tv schermen aanwezig, ik wilde eigenlijk niet meekijken maar ja met zoveel schermen ontkom je er niet aan. Dus ik heb even gegluurd en ik moet zeggen dat ik er niet van schrok, het zag er naar mijn idee gewoon mooi roze uit. Ik heb niet gekeken toen de professor het stukje zag oplichten. Nu heb ik overigens wel een flinke menstruatie buikpijn. Normaal gesproken zou ik denken dat ik ongesteld zou gaan worden (wat kan want ik ben sinds keizersnede 13 weken geleden nog niet ongesteld geweest, maar ja zou wel toevallig zijn want die buikpijn heb ik sind de biopt). Bloedverlies is niet noemenswaardig, echt een heeeeeeeeel klein druppeltje gehad (kan nog 2 dagen aanhouden, maar hoe het er nu uitziet denk ik dat het niet zo lang duurt bij mij).

Ook heb ik volgende week een afspraak met mijn oude gyn gemaakt die me begeleide tijdens de zwangerschap omdat ik nog niet ongesteld ben geworden (ik denk zelf door alle stress) en wil het even laten nakijken.



Liefs

Hoi Zonnebloem!!



Wat een opluchting! Er is dus vrij weinig aan de hand...he al de stress voor niets! Bij mij hebben ze geen biopt afgenomen omdat de afwijkingen al te ver waren. ( dit werd gezegd zonder dat ze het zagen) bij mij was het ook geen klein plekje maar en flinke reep met foute cellen!!

Ik denk dat je wel opgelucht mag ademhalen cin1 kan toch nog uit zichzelf goed komen?

Die erge menstruatiepijn had ik ook ja naderhand!



Ik hoop dat het zo allemaal voor je meevalt, en als ik het allemaal zo hoor betwijfel ik of je een lis moet hebben...maar je weet nooit! Het komt op mij allemaal erg positief over!

Nu lekker ontspannen meis!!



Liefs

Nachtvlinder:



Wat een opluchting! Er is dus vrij weinig aan de hand...he al de stress voor niets!

Ja ik ben wel opgelucht, maar toch nog even afwachten op de uitslag over 2 weken. Ik zou echt super blij zijn met die CINI, maar ik heb ook verhalen op het internet gelezen dat de arts op het moment van colposcopie/biopt ook CINI zei en dat het later toch erger blijkt te zijn.



Bij mij hebben ze geen biopt afgenomen omdat de afwijkingen al te ver waren. ( dit werd gezegd zonder dat ze het zagen) bij mij was het ook geen klein plekje maar en flinke reep met foute cellen!!

Hebben ze geen colposcopie bij jou gedaan dan? Hoe zagen ze dan dat het ging om een flinke reep foute cellen?



Ik denk dat je wel opgelucht mag ademhalen cin1 kan toch nog uit zichzelf goed komen?

Ja dat heb ik eigenlijk niet gevraagd wat er nu gaat gebeuren als het inderdaad een CINI zou zijn. Ik lees op het internet dat bij een CINI wordt gezegd na 6 maanden terug (maar ja dan hoop ik stiekum alweer zwanger te zijn). Bij CIN2 soms behandeling en bij CIN3 altijd behandeling.



Die erge menstruatiepijn had ik ook ja naderhand!

Ja die buikpijn wordt al minder, was wel even vervelend. Af en toe nog wat bruine afscheiding.



Ik hoop dat het zo allemaal voor je meevalt, en als ik het allemaal zo hoor betwijfel ik of je een lis moet hebben...maar je weet nooit! Het komt op mij allemaal erg positief over!

Ja ik heb goede hoop

Hallo,



Hoe is het met iedereen?



Ik had gisteravond even het idee dat ik ongesteld ging worden, het bloeden was wat roder als de laatste 2 dagen na de bioptie. Maar ja dat zou wel toevallig zijn dat ik dan nu precies ongesteld zou worden ook (het zou natuurlijk wel kunnen). Of is het wondje nu meer gaan bloeden als dat het deed in de laatste 2 dagen.

Nou ja ik weet dus nu eigenlijk nog steeds niet of ik nu ongesteld aan het worden ben. Na de biopt had ik dus echt een heel klein beetje bruine afscheiding af en toe, maar sinds gisteravond is het meer en helderrood, maar het zet ook niet echt verder door. En ik heb gehoord dat de eerste keer ongesteldheid vaak erger is na een bevalling Ook heb ik wel een beetje buikpijn af en toe maar ja ook dit kan natuurlijk nog komen door die biopt. Het is gewoon moeilijk te oordelen nu. Maar ja zolang het niet meer word ga ik er maar vanuit dat het van de biopt is. Hadden jullie ook helderrood bloed na de biopt (niet veel hoor)?



Ik ga nu even lekker van het zonnetje genieten

Hoi Zonnebloem,



Ik ben heel blij voor je dat het zo gunstig eruit zag bij de colposcopie. Iha ziet de gyn dan al wel welke afwijking uit de biopsie zal komen (ook al zijn er geen garanties en kan het soms anders uitpakken). Bij mij zag ze direct dat het minstens cinII zou zijn (en het was ook cinII) . Ook na mijn operatie zei de gyn dat het er echt als cinII uitzag.

Na de biopsies (drie bij mij) heeft het een paar dagen behoorlijk gebloed, en voelde qua pijn een beetje als menstruatiepijn (alleen veel milder, want ik heb altijd behoorlijke pijn bij menstruatie). Het verschilt volgens mij per persoon of en hoeveel het bloedt na de biopsie of lis.

Ja ik ben zelf ook superblij alleen dat zou ik nog meer zijn als ik de definitieve uitslag heb, maar goed dat duurt nog 2 weken. Het bloeden heeft niet doorgezet en is nu weer heeeeeel weinig af en toe wat bruin bloedverlies dus toch nog van de biopt denk ik. Ik wil dolgraag ongesteld worden omdat het nu 13 weken geleden is van keizersnede en ik als ik ongesteld word weet ik dat dat in ieder geval goed zit daar. Dus jij had 3 afwijkende plekjes, nemen ze van ieder afwijkend plekje een biopt?

Hoe gaat het met iedereen? Matrie, simone? Er wordt hier op dit topic aan jullie gedacht!



Zonnebloem, ik duim voor een goede uitslag voor je zodat je deze stress een beetje achter je kan laten. Bij mij had ze de drie biopsies genomen uit de plekken die het meest afwijkend eruit zagen. Bij mij zag ze direct bij de colposcopie dat het een groot afwijkend gebied was en ze zei ook direct dat het een lis zou worden onder narcose omdat het te groot was om plaatselijk te verdoven...Ik heb 10 jaar geleden ongeveer ook een colposcopie gehad vergelijkbaar met die van jou en daar kwam een Cin1 uit en er hoefde toen na de biopsie niks meer te gebeuren, omdat de biopsie waarschijnlijk al het afwijkende weefsel had weggenomen.

Joy: hoe weten ze dan of alles is weggenomen met de biopt? Hebben ze toen nog een keer bij jou gekeken dan na de biopt? Of zien ze dit aan het weefsel wat ze hebben weggenomen bij de biopt? Dus bij jou was het een groot oppervlak en hebben ze biopties genomen van de meest afwijkende plekjes, maar dus niet van alle plekjes? 10 jaar geleden, betekent dit dat jij al 10 jaar bezig bent met pap's?

Zonnebloem, ik heb het destijds zo begrepen dat ze bij een klein Cin1 gebied ervan uitgaan dat ze alles hebben weggenomen bij de biopsie. Wat eventueel nog is achter gebleven, kan zichzelf herstellen en dat wordt dan in de gaten gehouden via half jaarlijkse uitstrijkjes. Dat is bij mij destijds gebeurd en na verschillende pap1's ben ik teruggekeerd in het reguliere bevolkingsonderzoek. Op mijn dertigste en vijfendertigste was allles goed bij het uitstrijkje. Op mijn 36-ste (vorig jaar) met andere klachten bij gyn beland (terugkerende schimmelinfecties/irritaties) en toen bij toeval door goed oplettende gyn cinII ontdekt. Dus jaren en jaren geen last gehad, maar misschien wel nog steeds het HPV-virus? Tien jaar geleden was dat HPV nog niet bekend, dus had ook geen idee dat ik dat zou hebben.

Ja dat HPV virus hadden ze vorig jaar ook bij mij gevonden. Ik had toen pap2 + hpv. Je hoort zoveel verschillende verhalen over HPV. Weet jij of je er nou ooit van af kan komen? De ene gyn zeg van wel de andere zeg van niet. Goh dan ben jij wel al lang in het circuit, maar het is wel heel lang goed gegaan. Jij hebt je lis vorig jaar september gehad, heb jij alweer een herhalinguitstrijkje gehad? Sorry als je dat al een keer gemeld heb hier, maar ik kon het zo gauw niet terug vinden.

Zoonebloem, over het wel of niet verdwijnen van het HPV heb ik inderdaad verschillende verhalen gehoord. Ik heb eigenlijk geen idee, zelf probeer ik nu wel mijn weerstand goed in de gaten te houden (niet meer roken). Ik heb 1 goed controleuitstrijkje gehad en ga in september voor de tweede. De lis was inderdaad sept 2006. Vorig jaar had ik er geen moment rekening mee gehouden dat er bij de colposcopie een afwijking uit zou komen, ik was al zo lang uit het circuit en alles was het jaar ervoor ook nog goed. Dus toen wel raar om er weer mee bezig te zijn. De angst en onzekerheid voor het wachten op een uitslag vond ik toen en nu het ergste..

Joy: roken doe ik al een aantal jaren niet meer, maar ik let er wel op de laatste tijd dat ik wat beter voor mezelf zorg (groente, fruit eten). En ja ik probeer minder stress te hebben want dat is de afgelopen tijd door verlies van ons zoontje natuurlijk niet normaal geweest en afgelopen week weer emotionele week en spannend met onderzoeken geweest dus ja ook niet echt lekker voor je lichaam maar goed. Het is inderdaad de onzekerheid en angst en bang voor iets ergs. Maar bij jou ziet het er toch positief uit, nu alweer een keer pap1 gehad. Ook wel weer spannend dan he in september. Laat je het uitstrijkje in het ziekenhuis maken of bij je huisarts (ik weet eigenlijk niet of je daar uberhaupt keuzein hebt). Wat was jouw pap uitslag toen het niet goed was?

Zonnebloem, kan me goed voorstellen dat de zorgen en het verdriet extra stress veroorzaken. Wanneer krijg je de uitslag van de andere onderzoeken die je deze week had? Lijkt me ook heel spannend wat daar uitkomt.

Ik probeer ook goed op te letten om wat ik eet (heb ook terugkerende ijzertekort door hevige menstruaties), dus veel groene groentes,vezels etc. 

Bij mij speelt op de achtergrond een sterke kinderwens (ben nu 37) en probeer nu toch zwanger te worden ondanks nog de terugkerende uitstrijkjes. Vind de seks wel wat spannend, omdat ik bang ben voor bloedverlies....maar dat gaat momenteel goed. Ik krijg de uitstrijkjes in het ziekenhuis en dat wil ik ook graag blijven doen, heb ik het meeste vertrouwen in. Op mijn 35-ste had ik een pap1uitstrijkje door de assistent van de huisarts waarvan de gyn nu zegt dat misschien afwijkende cellen zijn gemist omdat deze bij mij net naast de baarmoederhals lagen. Ik heb bij de gyn geen uitstrijkje meer gehad, maar direct een colposcopie omdat de gyn zag dat ik bij aanraking snel bloedde. Dus heel doortastend!