Gezondheid
alle pijlers
Vader met prostaatkanker, na operatie nu bestraling
dinsdag 9 december 2008 om 14:58
Mijn vader is afgelopen zomer geopereerd aan prostaatkanker, zijn gehele prostaat is verwijderd en daarmee zou alles dan goed moeten zijn.
Vandaag is hij op controle geweest en bleek uit bloedonderzoek dat de psa-waarde van 0,1 weer gestegen is naar 1,1.
Daarom krijgt hij binnen 2 weken een scan om te zien hoe groot de kanker nu is en zal hij daarna bestraald worden.
In het verleden heeft hij non-hodgkin (lymfeklierkanker) gehad en heeft hiervoor chemotherapie gehad, dus zoals jullie misschien begrijpen is het al jaren spannend rondom alle controles en helaas is het nog steeds niet voorbij.
Zoek eigenlijk een beetje lotgenoten, maar wilde het ook even van me afschrijven, want het maakt me allemaal vreselijk bang voor zijn toekomst. Misschien dat er mensen zijn die hun verhaal met mij willen delen.
Vandaag is hij op controle geweest en bleek uit bloedonderzoek dat de psa-waarde van 0,1 weer gestegen is naar 1,1.
Daarom krijgt hij binnen 2 weken een scan om te zien hoe groot de kanker nu is en zal hij daarna bestraald worden.
In het verleden heeft hij non-hodgkin (lymfeklierkanker) gehad en heeft hiervoor chemotherapie gehad, dus zoals jullie misschien begrijpen is het al jaren spannend rondom alle controles en helaas is het nog steeds niet voorbij.
Zoek eigenlijk een beetje lotgenoten, maar wilde het ook even van me afschrijven, want het maakt me allemaal vreselijk bang voor zijn toekomst. Misschien dat er mensen zijn die hun verhaal met mij willen delen.
dinsdag 9 december 2008 om 17:52
Ik vraag me idd wel het e.e.a. af, fijn als je daarop wilt antwoorden.
- Hoe kan het dat na zo'n grote operatie er toch nog kankercellen zitten?
- Hoe groot is de kans op genezing met bestraling?
- Wat zijn de bij effecten van bestraling (darmperforatie e.d. heb ik wel eens gehoord)?
- Hoe groot is de kans dat er ook nog chemotherapie volgt?
- Hoe kan het dat na zo'n grote operatie er toch nog kankercellen zitten?
- Hoe groot is de kans op genezing met bestraling?
- Wat zijn de bij effecten van bestraling (darmperforatie e.d. heb ik wel eens gehoord)?
- Hoe groot is de kans dat er ook nog chemotherapie volgt?
dinsdag 9 december 2008 om 18:05
quote:Miss_BB schreef op 09 december 2008 @ 17:52:
Ik vraag me idd wel het e.e.a. af, fijn als je daarop wilt antwoorden.
- Hoe kan het dat na zo'n grote operatie er toch nog kankercellen zitten?
Het kan zijn dat er al uitzaaingen waren (lever, botten, lymfklieren) voor de operatie of dat er lokaal wat achter is gebleven ttv de operatie? Na de operatie is denk ik zeker de "histologie" besproken, dus wat voor tumor het precies was, of de snijvlakken vrij waren van tumor? Als de tumor bijv. tot op het snijvlak groeide kan het natuurlijk wel zo zijn dat er ook een paar cellen zijn achtergebleven die nu dus verder groeien en voor de PSA-Stijging zorgen.
- Hoe groot is de kans op genezing met bestraling?
Hangt af van de histologie en of er nu al uitzaaiingen zijn of dat het een lokaal recidief is. Is dus moeillijk te beantwoorden, dit moet je echt met zijn behandelend arts bespreken!
- Wat zijn de bij effecten van bestraling (darmperforatie e.d. heb ik wel eens gehoord)?
Darmperforatie is gelukkig erg zeldzaam, wel relatief vaak darmklachten in de zin van diarree, bloedbijmenging, vaker moeten en soms inkontinentie voor ontlasting.
- Hoe groot is de kans dat er ook nog chemotherapie volgt?Hangt af van de reactie op de bestraling. Bij goede reactie i.p. niet.
Ik vraag me idd wel het e.e.a. af, fijn als je daarop wilt antwoorden.
- Hoe kan het dat na zo'n grote operatie er toch nog kankercellen zitten?
Het kan zijn dat er al uitzaaingen waren (lever, botten, lymfklieren) voor de operatie of dat er lokaal wat achter is gebleven ttv de operatie? Na de operatie is denk ik zeker de "histologie" besproken, dus wat voor tumor het precies was, of de snijvlakken vrij waren van tumor? Als de tumor bijv. tot op het snijvlak groeide kan het natuurlijk wel zo zijn dat er ook een paar cellen zijn achtergebleven die nu dus verder groeien en voor de PSA-Stijging zorgen.
- Hoe groot is de kans op genezing met bestraling?
Hangt af van de histologie en of er nu al uitzaaiingen zijn of dat het een lokaal recidief is. Is dus moeillijk te beantwoorden, dit moet je echt met zijn behandelend arts bespreken!
- Wat zijn de bij effecten van bestraling (darmperforatie e.d. heb ik wel eens gehoord)?
Darmperforatie is gelukkig erg zeldzaam, wel relatief vaak darmklachten in de zin van diarree, bloedbijmenging, vaker moeten en soms inkontinentie voor ontlasting.
- Hoe groot is de kans dat er ook nog chemotherapie volgt?Hangt af van de reactie op de bestraling. Bij goede reactie i.p. niet.
dinsdag 9 december 2008 om 18:20
De arts was er na de operatie van overtuigd de hele tumor weg genomen te hebben. Mij is niet bekend of er nog gesproken is over schone snijvlakken e.d., in mijn beleving was de arts tevreden met de geslaagde operatie en de verwijdering van de tumor in z'n geheel. Besef ook wel dat er natuurlijk altijd microscopisch kleine deeltjes achter kunnen blijven.
Omdat jij er zoveel vanaf weet, neem ik aan dat je arts o.i.d. bent?
Is een psa van 1.1 bij verwijderde prostaat hoog?
Omdat jij er zoveel vanaf weet, neem ik aan dat je arts o.i.d. bent?
Is een psa van 1.1 bij verwijderde prostaat hoog?
dinsdag 9 december 2008 om 21:08
Anne1973, bedankt!
Germanwings, wat betekent de afkorting 'i.p.'?
Mijn vader zegt dat hij links in zijn buik pijn voelt, en daar zou dus ook nog wat kankerweefsel zitten. Waar ik bang voor ben is dat er toch uitzaaiingen zijn, dwz snelgroeiend weefsel oid.
De kanker zou zich naast de urinebuis bevinden, de uroloog wist precies waar het zat, zei hij. Kan hij dat weten zonder scan? Wat voor scan is dat dan die mijn vader nog krijgt?
Germanwings, wat betekent de afkorting 'i.p.'?
Mijn vader zegt dat hij links in zijn buik pijn voelt, en daar zou dus ook nog wat kankerweefsel zitten. Waar ik bang voor ben is dat er toch uitzaaiingen zijn, dwz snelgroeiend weefsel oid.
De kanker zou zich naast de urinebuis bevinden, de uroloog wist precies waar het zat, zei hij. Kan hij dat weten zonder scan? Wat voor scan is dat dan die mijn vader nog krijgt?
dinsdag 9 december 2008 om 21:26
Hoi Miss BB, vreselijk, vooral die onzekerheid.
De vriend van mijn moeder (is al 14 jaar haar partner) heeft ook prostaatkanker. Hij heeft gelukkig geen uitzaaiingen en bij hem is gekozen voor bestraling in combinatie met hormoonbehandeling.
Hij moest 35 keer bestraald worden (7 weken lang, 5 dagen per week). En 1x in de 3 maanden krijgt hij hormooninjecties. Hij is bijna klaar met de bestralingen, merkt nu na 30x dat hij veel vermoeider is en moet vaker naar het toilet (darmen).
Hierna kijken ze nog niet meteen naar een waarde, de bestraling kan nog een tijdje doorwerken. Over een poosje (weet niet wanneer) kijken ze wel of die waarde gedaald is, maar volgens mijn maken ze niet weer een scan (vind ik heel raar trouwens).
Kanker is gewoon een vreselijke ziekte. Ook de onzekerheid die het met zich meebrengt.
Heel veel sterkte voor jou en je familie.
De vriend van mijn moeder (is al 14 jaar haar partner) heeft ook prostaatkanker. Hij heeft gelukkig geen uitzaaiingen en bij hem is gekozen voor bestraling in combinatie met hormoonbehandeling.
Hij moest 35 keer bestraald worden (7 weken lang, 5 dagen per week). En 1x in de 3 maanden krijgt hij hormooninjecties. Hij is bijna klaar met de bestralingen, merkt nu na 30x dat hij veel vermoeider is en moet vaker naar het toilet (darmen).
Hierna kijken ze nog niet meteen naar een waarde, de bestraling kan nog een tijdje doorwerken. Over een poosje (weet niet wanneer) kijken ze wel of die waarde gedaald is, maar volgens mijn maken ze niet weer een scan (vind ik heel raar trouwens).
Kanker is gewoon een vreselijke ziekte. Ook de onzekerheid die het met zich meebrengt.
Heel veel sterkte voor jou en je familie.
dinsdag 9 december 2008 om 21:37
Hoi miss BB
Bij de operatie was er mogelijk sprake van groei door het prostaatkapsel waardoor er misschien cellen zijn achtergebleven. Ik denk dat er een MRI gemaakt gaat worden om te kijken of er nog zichtbare tumor zit. Zijn de lymfklieren ook verwijderd bij de operatie? Vaak vind je op een scan geen tumor en dan wordt er gesproken van een biochemisch recidief dwz er is een verhoogd PSA terwijl de prostaat weg is.In theorie zou het PSA 0 moeten zijn, als na de operatie het PSA verhoogd is moeten er ergens dus prostaatkankercellen zijn die PSA produceren. Men gaat er van uit dat als er op scans geen tumoren zichtbaar zijn in lymfklieren of botten dat de cellen in het gebied zitten waar de prostaat ooit zat. Dat gebied wordt dan bestraald. In welk ziekenhuis wordt je vader bestraald? Chemotherapie wordt alleen soms gegeven als de kanker is uitgezaaid, niet als het ter plaatse is teruggekomen.
Bij de operatie was er mogelijk sprake van groei door het prostaatkapsel waardoor er misschien cellen zijn achtergebleven. Ik denk dat er een MRI gemaakt gaat worden om te kijken of er nog zichtbare tumor zit. Zijn de lymfklieren ook verwijderd bij de operatie? Vaak vind je op een scan geen tumor en dan wordt er gesproken van een biochemisch recidief dwz er is een verhoogd PSA terwijl de prostaat weg is.In theorie zou het PSA 0 moeten zijn, als na de operatie het PSA verhoogd is moeten er ergens dus prostaatkankercellen zijn die PSA produceren. Men gaat er van uit dat als er op scans geen tumoren zichtbaar zijn in lymfklieren of botten dat de cellen in het gebied zitten waar de prostaat ooit zat. Dat gebied wordt dan bestraald. In welk ziekenhuis wordt je vader bestraald? Chemotherapie wordt alleen soms gegeven als de kanker is uitgezaaid, niet als het ter plaatse is teruggekomen.
woensdag 10 december 2008 om 07:46
Meermindy, hoe lang heeft de partner van je moeder al prostaatkanker? Hoe is hij er psychisch onder? Dat is me nogal een behandeling, je moet dan toch (vrijwel) dagelijks naar het ziekenhuis he. Bedankt voor je reactie, dan weet ik enigszins wat ons te wachten kan staan. Heb geen idee.
Ziet hij het zelf ook allemaal positief tegemoet?
Nickas, ook bedankt voor je reactie. De lymfeklieren zijn ook weg gehaald. De arts had het er inderdaad over dat de cellen zich in de buurt van de verwijderde prostaat bevinden. Mijn vader zal naar Deventer gaan voor de bestralingen. Heb jij er beroepsmatig mee te maken of ook in je omgeving?
Ziet hij het zelf ook allemaal positief tegemoet?
Nickas, ook bedankt voor je reactie. De lymfeklieren zijn ook weg gehaald. De arts had het er inderdaad over dat de cellen zich in de buurt van de verwijderde prostaat bevinden. Mijn vader zal naar Deventer gaan voor de bestralingen. Heb jij er beroepsmatig mee te maken of ook in je omgeving?
woensdag 10 december 2008 om 08:07
Hallo Miss BB,
Wat verschrikkelijk dat je dit moet meemaken!
Mijn vader heeft ook prostaatca en bij hem is 6-7 jaar terug de prostaat verwijderd. De snijvlakken waren niet schoon, er is vanwege zijn erg jonge leeftijd en de gevolgen van de bestraling gekozen om niet te gaan bestralen maar een hormoonbehandeling te starten. Als de prostaat verwijderd is mag er eigenlijk geen psa waarde te vinden zijn dwz dit moet onder de 0. Is er wel een waarde te meten dan is dit een teken dat er nog cellen zijn achtergebleven.
Wij zijn nu 6 jaar verder en de hormoonbehandelingen hebben niet meer het gewenste effect, dwz remmen van de groei van de kankercellen. PSA waarde werd steeds hoger en hebben nu te koren gekregen dat er uitzaaiingen zijn op veel plekken.. Mijn vader is nu gestart met een chemokuur, 10 behandelingen en dit is gericht op pijnbestrijding en levensverlenging. Voor hoelang kan niemand ons vertellen.. Ik geloof dat ik dat oiok liever niet weet, hij voelt zich ondanks de zware kuren toch heel goed... Vanaf het moment dat er een psa waarde weer te meten was is ons verteld dat we alleen nog maar konden afwachten tot de achtergebleven cellen zich ergens gingen "settelen" en dat we middels de hormoontherapie alleen maar konden remmen zodat dit niet heel snel zou gaan...
Van de bestraling heeft hij weinig klachten gehad, wel incontinent/ impotent.. Het eerste heeft ie weer aardig onder controle gekregen maar ontkomt hem nog weleens. Van de chemokuur die hij nu volgt is hij een week niet fit, erg moe maar daarna voelt hij zich prima! Uiteraard is het geestelijk en emotioneel wel erg zwaar.. En het is verschrikkelijk om te horen dat je kanker hebt. Niet alleen de persoon zelf maar ook de overige gezinsleden!
Ik wens je veel sterkte!!
Groet Ram
Wat verschrikkelijk dat je dit moet meemaken!
Mijn vader heeft ook prostaatca en bij hem is 6-7 jaar terug de prostaat verwijderd. De snijvlakken waren niet schoon, er is vanwege zijn erg jonge leeftijd en de gevolgen van de bestraling gekozen om niet te gaan bestralen maar een hormoonbehandeling te starten. Als de prostaat verwijderd is mag er eigenlijk geen psa waarde te vinden zijn dwz dit moet onder de 0. Is er wel een waarde te meten dan is dit een teken dat er nog cellen zijn achtergebleven.
Wij zijn nu 6 jaar verder en de hormoonbehandelingen hebben niet meer het gewenste effect, dwz remmen van de groei van de kankercellen. PSA waarde werd steeds hoger en hebben nu te koren gekregen dat er uitzaaiingen zijn op veel plekken.. Mijn vader is nu gestart met een chemokuur, 10 behandelingen en dit is gericht op pijnbestrijding en levensverlenging. Voor hoelang kan niemand ons vertellen.. Ik geloof dat ik dat oiok liever niet weet, hij voelt zich ondanks de zware kuren toch heel goed... Vanaf het moment dat er een psa waarde weer te meten was is ons verteld dat we alleen nog maar konden afwachten tot de achtergebleven cellen zich ergens gingen "settelen" en dat we middels de hormoontherapie alleen maar konden remmen zodat dit niet heel snel zou gaan...
Van de bestraling heeft hij weinig klachten gehad, wel incontinent/ impotent.. Het eerste heeft ie weer aardig onder controle gekregen maar ontkomt hem nog weleens. Van de chemokuur die hij nu volgt is hij een week niet fit, erg moe maar daarna voelt hij zich prima! Uiteraard is het geestelijk en emotioneel wel erg zwaar.. En het is verschrikkelijk om te horen dat je kanker hebt. Niet alleen de persoon zelf maar ook de overige gezinsleden!
Ik wens je veel sterkte!!
Groet Ram
woensdag 10 december 2008 om 08:23
Mijn vader heeft ook prostaatkanker gehad en is 5 jaar geleden geopereerd en daarna ook bestraald. Hij is nu al 4 jaar kankervrij maar had daarvoor ook percentages boven de 0 %, na het bestralen, de gehele kuur dus, iedere dag naar het ziekenhuis een paar weken lang, was het weg en hij is tot op heden vrij van kanker.
Het kan dus ook heel goed gaan.
Het kan dus ook heel goed gaan.
woensdag 10 december 2008 om 08:55
Een ram, wat vreselijk voor jullie. Het is zo'n rotziekte, je blijft angst houden. Dat hadden wij ook nadat hij 'genezen' was na de non-hodgkin, je blijft in angst rondom de controles, dat verlies je nooit helemaal. En dan te horen dat er alleen nog maar levensverlengende chemo mogelijk is... Vreselijk voor jullie. Hoe oud is jouw vader nu? Mijn vader is 67.
Heel veel sterkte!
Eleonora, wij hopen ook op dat scenario uiteraard, om me heen ken ik ik eigenlijk geen mannen met prostaatkanker, dus je hebt geen idee hoe het kan lopen allemaal. Fijn dat je vader weer hersteld is, moet hij nu nog jaarlijks op controle?
Heel veel sterkte!
Eleonora, wij hopen ook op dat scenario uiteraard, om me heen ken ik ik eigenlijk geen mannen met prostaatkanker, dus je hebt geen idee hoe het kan lopen allemaal. Fijn dat je vader weer hersteld is, moet hij nu nog jaarlijks op controle?
woensdag 10 december 2008 om 09:48
Hallo,
Miss BB mijn vader is nog maar 57 dus net als jou vader veel te jong...
Zie dat ik niet helemaal volledig ben geweest. Mijn vader is later (1 jaar na ok) wel bestraald toen de psa waarde ging stijgen. Echter bij een succesvolle bestraling moet de psa waarde ook niet meer te meten zijn, en die was opeens na een contole wel weer te meten.. Wat dus dan betekent dat de bestraling niet succesvol was... En het mooiste is dus zoals Eleanora beschrijft de bestraling zijn werk doet en je dus "kankervrij" bent..
Het is niet een hele agressieve vorm van kanker, en groeit langzaam!
Miss BB bedankt voor je lieve woorden!!
Ram
Miss BB mijn vader is nog maar 57 dus net als jou vader veel te jong...
Zie dat ik niet helemaal volledig ben geweest. Mijn vader is later (1 jaar na ok) wel bestraald toen de psa waarde ging stijgen. Echter bij een succesvolle bestraling moet de psa waarde ook niet meer te meten zijn, en die was opeens na een contole wel weer te meten.. Wat dus dan betekent dat de bestraling niet succesvol was... En het mooiste is dus zoals Eleanora beschrijft de bestraling zijn werk doet en je dus "kankervrij" bent..
Het is niet een hele agressieve vorm van kanker, en groeit langzaam!
Miss BB bedankt voor je lieve woorden!!
Ram
woensdag 10 december 2008 om 14:58
Ram,
Helaas weet ik hoe het voelt, die angst. Je wilt je ouders nooit verliezen natuurlijk, maar bij een ziekte zoals deze, blijft het zo lang sluimeren vind ik. Hoe is je vader er zelf onder?
Wat is hij nog jong inderdaad. Schijnt toch dat mannen boven de 40 er al verstandig aan doen om de psa jaarlijks te laten checken.
Je moet gewoon elk moment koesteren dat je met elkaar door kunt brengen!
Jij ook bedankt voor je reactie, dat doet echt even goed.
Helaas weet ik hoe het voelt, die angst. Je wilt je ouders nooit verliezen natuurlijk, maar bij een ziekte zoals deze, blijft het zo lang sluimeren vind ik. Hoe is je vader er zelf onder?
Wat is hij nog jong inderdaad. Schijnt toch dat mannen boven de 40 er al verstandig aan doen om de psa jaarlijks te laten checken.
Je moet gewoon elk moment koesteren dat je met elkaar door kunt brengen!
Jij ook bedankt voor je reactie, dat doet echt even goed.
woensdag 10 december 2008 om 15:03
Hoi BB,
de partner van mn moeder weet het nu ongeveer 2-3 maanden dat hij het heeft. Ze denken dat ze er wel vroeg bij waren.
Hij is er heel rustig onder. Maar met mn moeder gaat het helemaal niet goed.
Ram, veel sterkte! Vreselijk gewoon. Ik ben mijn vader al heel jong verloren (toen ik 8 was) aan een ongeluk. Je vader blijft altijd zo belangrijk voor je... Je wilt gewoon altijd bij elkaar blijven.
Gelukkig zijn er ook positieve verhalen over prostaatkanker, daar moeten we ook maar hoop/kracht uit halen.
de partner van mn moeder weet het nu ongeveer 2-3 maanden dat hij het heeft. Ze denken dat ze er wel vroeg bij waren.
Hij is er heel rustig onder. Maar met mn moeder gaat het helemaal niet goed.
Ram, veel sterkte! Vreselijk gewoon. Ik ben mijn vader al heel jong verloren (toen ik 8 was) aan een ongeluk. Je vader blijft altijd zo belangrijk voor je... Je wilt gewoon altijd bij elkaar blijven.
Gelukkig zijn er ook positieve verhalen over prostaatkanker, daar moeten we ook maar hoop/kracht uit halen.
donderdag 11 december 2008 om 11:00
Hoi Meermindy,
Wat erg dat jij je vader al op jonge leeftijd verloren bent! Wat een verlies is dat, zeker als je nog heel jong bent.
In wat voor opzicht gaat het niet goed met je moeder? Ik merk dat mijn moeder sterk wil blijven, en haar emoties binnen wil houden voor m'n vader, maar aan de andere kant het bijna niet kan (en da's ook niet erg, het moet er toch wel uit af en toe). Je wilt positief blijven voor de ander, maar eenmaal thuis vind ik het toch knap moeilijk af en toe. Je eigen leven loopt door, maar het zit toch steeds in je hoofd.
En je hebt gelijk, ook uit de positieve verhalen is kracht te halen! Als je bij de pakken neer gaat zitten, wordt het ook niet beter.
Ik wens iedereen heel veel sterkte toe in deze moeilijke tijd.
Wat erg dat jij je vader al op jonge leeftijd verloren bent! Wat een verlies is dat, zeker als je nog heel jong bent.
In wat voor opzicht gaat het niet goed met je moeder? Ik merk dat mijn moeder sterk wil blijven, en haar emoties binnen wil houden voor m'n vader, maar aan de andere kant het bijna niet kan (en da's ook niet erg, het moet er toch wel uit af en toe). Je wilt positief blijven voor de ander, maar eenmaal thuis vind ik het toch knap moeilijk af en toe. Je eigen leven loopt door, maar het zit toch steeds in je hoofd.
En je hebt gelijk, ook uit de positieve verhalen is kracht te halen! Als je bij de pakken neer gaat zitten, wordt het ook niet beter.
Ik wens iedereen heel veel sterkte toe in deze moeilijke tijd.
vrijdag 12 december 2008 om 13:47
Mijn moeder is bang om weer alleen over te blijven, net als zo'n tijd geleden met mijn vader.
En, heel raar, ze kan er ook niet goed tegen dat andere mensen haar nu willen behoeden voor slechte berichten. Dus als het met mij of iemand anders niet zo goed gaat, vertellen we dat niet, omdat ze daar ook niet op zit te wachten (denken we), maar ze wil juist wel nog alles weten. En zij kan nu ook minder (leuke) dingen doen, omdat hij ze niet meer kan doen. Alle aandacht gaat naar hem, haar wordt (bijna) niet gevraagd hoe het met haar gaat...
Maar goed, ze weet dit ook zelf, dat dit niet helemaal ok van haar is om zo te denken is en gaat hiervoor ook met iemand praten.
En, heel raar, ze kan er ook niet goed tegen dat andere mensen haar nu willen behoeden voor slechte berichten. Dus als het met mij of iemand anders niet zo goed gaat, vertellen we dat niet, omdat ze daar ook niet op zit te wachten (denken we), maar ze wil juist wel nog alles weten. En zij kan nu ook minder (leuke) dingen doen, omdat hij ze niet meer kan doen. Alle aandacht gaat naar hem, haar wordt (bijna) niet gevraagd hoe het met haar gaat...
Maar goed, ze weet dit ook zelf, dat dit niet helemaal ok van haar is om zo te denken is en gaat hiervoor ook met iemand praten.
zaterdag 20 december 2008 om 11:55
zaterdag 20 december 2008 om 14:39
Hoi,
de vriend van m'n moeder heeft afgelopen dinsdag de laatste bestraling gehad. Daarna nog een gesprek en toen werd gezegd dat ze in februari (!) gaan kijken wat de PSA (toch?) waarde is. Tot die tijd kunnen ze niets doen, de bestraling werkt ook nog een tijd door. Ook zo onzeker dus. Maar het zit ze geloof ik niet helemaal lekker, dus gaan ze nog voor een second opinion ergens navraag doen. Je wilt toch een scan ofzo, om te kijken hoe het er nu voor staat? Maar goed. Ook afwachten dus. Hij voelt zich verder redelijk, wel heel moe.
Groetjes
de vriend van m'n moeder heeft afgelopen dinsdag de laatste bestraling gehad. Daarna nog een gesprek en toen werd gezegd dat ze in februari (!) gaan kijken wat de PSA (toch?) waarde is. Tot die tijd kunnen ze niets doen, de bestraling werkt ook nog een tijd door. Ook zo onzeker dus. Maar het zit ze geloof ik niet helemaal lekker, dus gaan ze nog voor een second opinion ergens navraag doen. Je wilt toch een scan ofzo, om te kijken hoe het er nu voor staat? Maar goed. Ook afwachten dus. Hij voelt zich verder redelijk, wel heel moe.
Groetjes
