Waarschijnlijk alvleesklierkanker

Nadal donderdag 30 september 2021 om 08:19

Ik heb hoogstwaarschijnlijk alvleesklierkanker. En ik kan er niet mee omgaan. Nog niet in ieder geval. Naar aanleiding van scans is een zwelling gezien in de kop van de alvleesklier en plekjes op m'n lever. Morgen heb ik een afspraak met de arts in het ziekenhuis, maar ik word gek van m'n gedachten, angsten, verwachtingen, weet ik het.

Ik ben pas 46, sta nog midden in het leven, getrouwd, ben drie jaar geleden m'n moeder verloren aan kanker en vind het zo erg voor mijn vader. En m'n man, mijn lieve rots in de branding.

Om me heen wordt nog gezegd, dat er nog een kans is dat het iets anders is, maar die ruimte heb ik nu niet in mijn hoofd. Ik ben aan het doemdenken en zie mezelf al overlijden. Er zullen wel meer medische ingrepen volgen nu om alles vast te kunnen stellen.

Dit topic open ik voor wat steun, een babbeltje, eventuele informatie. Ik ben gewoon bang.

Agen zondag 3 oktober 2021 om 10:11

Nadal schreef: ↑
03-10-2021 09:57
Wat zijn jullie toch lieverds, bedankt weer voor jullie reacties.

Ik heb nog geslapen tot net, dus al met al wel een aardige nacht. Het wakker worden is inderdaad steeds vreselijk. In die paar tellen dat je beseft dat je wakker wordt, komt gelijk die harde situatie weer in m'n hoofd en dat geeft die paniek.

Ik wil alles doen zoals normaal, wat lichamelijk gewoon zou kunnen, maar zoals eerder gezegd, het komt er niet uit, een lamgeslagen, verdoofd gevoel en ik doe maar weinig. Zitten en tukkies doen. Straks komt er een dierbaar iemand en ik wil ook nog naar m'n vader als het lukt.

Ik wil waarschijnlijk teveel en te snel. Dat herken ik wel van mezelf hoor. Dit over m'n kant geven lukt nog niet echt.

Je karakter verandert ook niet ineens door een diagnose, ook niet als het een heftige is. En je overgeven is ook zeker niet iets dat moet. Het blijft juist ook goed om zelf steeds te blijven denken over wat je wel en wilt, ook in je behandeling. Je alleen maar overgeven is dan echt niet per se een goed idee.

aliva zondag 3 oktober 2021 om 10:15

Nadal, eerst en vooral: wat een rotsituatie

Voor de ronddraaiende gedachten en paniek, heeft deze tip me onlangs goed geholpen:

Twee keer per dag (s ochtends en 's avonds) ga je op een rustig plekje zitten en je schrijft AL je angsten en gedachten op. Zonder er verder op in te gaan, gewoon neerpennen.
Doe dit max een kwartier lang. Korter mag uiteraard ook.

Bij mij was het alsof de gedachten uit mijn hoofd landden op papier en daarmee stilvielen.

Als je wil kan je voor het slapengaan ook nog de dingen opschrijven die goed gingen die dag of waar je blij van werd.

Ik hoop dat het je kan helpen!

aliva wijzigde dit bericht op 03-10-2021 10:17

10.69% gewijzigd

Anoniem_653cd36ee8f8d zondag 3 oktober 2021 om 10:15

Ik ben er nog hoor, want mijn 'afspraakje' laat op zich wachten.

Dus heb ik alle inzendingen van jou gelezen. Weet je wat ik merk? Dat je al sterker wordt! En dat is al een goed teken. Je voelt nog paniek, je voelt je nog steeds als een drenkeling in de oceaan die niet weet welke kant op te zwemme, maar ik lees toch dat je de eerste gevoelens al een klein beetje onder controle krijgt. En dat is al een goed begin. Ik weet dat je er niks mee koopt, maar die blinde paniek die een mens dan schijnbaar de eerste momenten voelt, dat komt er dan toch nog maar eens bovenop. Natuurlijk zal je nog een hele tijd heen en weer geslingerd worden tussen hoop en wanhoop, en laat ons hopen dat die 'hele tijd' nog echt lang is.

Ik weet niet of ik dat hier mag schrijven, maar op Viafora loopt een topic: 'Millie, het monster en de strijd voor het leven'. Een vrouw van 29 met - toen - een baby van enkele maanden die ook op alle gebied een uitzondering bleek te zijn. Ik weet niet of het je kan helpen, moed geven, steunen. Ik vermeld het alleen maar.

Als ik jouw verhaal dan lees, dan voel ik mij wel schuldig: dat ik soms voor zulke onbenullige dingen met mijn man ruzie kan maken. En dan neem ik me weer voor: vanaf nu niet meer. Morgen heeft hij of ik een ziekte en dan moeten we daar ook nog spijt van hebben. Maar dan komt het dagelijks leven weer helemaal terug en verval ik weer in oude patronen.

TO, ik ben blij dat er hier zoveel mensen je een hart onder de riem steken. Ook ervaringsdeskundigen. En zoals je ziet, ben je niet alleen (schrale troost) maar is er ook hoop, zelfs voor jou!

Ik weet niet wat ik verder moet zeggen, voor dit moment gun ik je rust in je hoofd. En vredige momenten met je man en vader en broer. Kan jouw man de eerste tijd bij jou thuisblijven om je mentaal te steunen? Heb je goeie vriendinnen die ook persoonlijk naar je verhaal luisteren?

Ik wens je het beste en ondanks dat er vandaag een leuk uitje voor mij gepland staat, zul jij toch nog wel eens in mijn gedachten komen!

Ik hoor dat mijn vriendin daar is!

Nadal zondag 3 oktober 2021 om 10:16

Attraverso schreef: ↑
03-10-2021 10:06
Ik deel een hobby met iemand die al enkele jaren leeft met uitzaaiingen op de lever. Ze blijft dmv een eenvoudige therapie stabiel en werkt fulltime, sport,...
de oorspronkelijke kanker is weg genomen.
Blijf moed en hoop houden tot je meer resultaten hebt van je verdere onderzoeken.
Ik kreeg ook ooit een kankerdiagnose, ik stortte toen ook in, die eerste dagen waren de hel.
Veel sterkte en moed, geef niet op.

Oh wat zou dit fijn zijn als het tot de mogelijkheden behoort. Dat ik nog even en redelijk normaal door mag.

Ik weet nog niks hoe nu verder en dat weet ik ook pas de 11e. Daardoor is er denk ik ook veel ruimte voor alle negativiteit. De reactie op dat ik dit heb, is dus normaal. Gek eigenlijk dat ik dat zelf niet kon bedenken.

De mdl-arts zei ook verder niet zoveel, behalve dat het niet goed is en ik naar een oncoloog ga. Een oncoloog weet natuurlijk ook veel beter hoe en wat. Moeten ze toch eerst die punctie doen.

Ik hoop dat jij genezen bent van je kanker en weer redelijk normaal kan leven.

Nadal zondag 3 oktober 2021 om 10:21

Rosalind* schreef: ↑
03-10-2021 10:07
Eis niet teveel van jezelf Nadal, je hoeft nu even niks. Wat eten, slapen en bij lieve mensen zijn is genoeg.

Dat is zo. Dat is ook eigenlijk alles wat ik nu doe. Mijn karakter echter... Ik moet altijd doorgaan van mezelf, sterk zijn en een oplossing zoeken. Daar haal ik dan ook m'n kracht weer uit. En hierin kan dat niet. En hoewel ik dat echt wel snap, lukt dat nog niet. Ik ben nu afhankelijk van anderen en m'n lichaam en dat is erg moeilijk voor me. Ik luister overigens wel naar jullie en anderen hoor, dus doe er zeker iets mee. Een botsing in m'n hoofd veroorzaakt het.

Nadal zondag 3 oktober 2021 om 10:26

Agen schreef: ↑
03-10-2021 10:11
Je karakter verandert ook niet ineens door een diagnose, ook niet als het een heftige is. En je overgeven is ook zeker niet iets dat moet. Het blijft juist ook goed om zelf steeds te blijven denken over wat je wel en wilt, ook in je behandeling. Je alleen maar overgeven is dan echt niet per se een goed idee.

Ik bedoel het denk ook zoals jij zegt. Ik moet sommige dingen over m'n kant laten gaan. Dat dingen nu niet gaan zoals ik wil vanuit mezelf. Blijven doen, wat nu even niet lukt. Behandeling proberen straks. Heb altijd gezegd dat ik geen chemo wil als ik ooit de ziekte zou krijgen. Maar dan krijg ik em op m'n 46e als je nog veel liefde om je heen ervaart en de angsten ook bij m'n dierbaren zie. Dan wil ik het toch maar proberen. Heb wel afgesproken dat ik per keer bekijk of ik dat wil blijven doen afhankelijk van de resultaten.

Nadal zondag 3 oktober 2021 om 10:28

aliva schreef: ↑
03-10-2021 10:15
Nadal, eerst en vooral: wat een rotsituatie

Voor de ronddraaiende gedachten en paniek, heeft deze tip me onlangs goed geholpen:

Twee keer per dag (s ochtends en 's avonds) ga je op een rustig plekje zitten en je schrijft AL je angsten en gedachten op. Zonder er verder op in te gaan, gewoon neerpennen.
Doe dit max een kwartier lang. Korter mag uiteraard ook.

Bij mij was het alsof de gedachten uit mijn hoofd landden op papier en daarmee stilvielen.

Als je wil kan je voor het slapengaan ook nog de dingen opschrijven die goed gingen die dag of waar je blij van werd.

Ik hoop dat het je kan helpen!

Bedankt voor de tip. Ik neem em mee. Mss heb ik er iets aan ja.

Manatees zondag 3 oktober 2021 om 10:29

Lieve Nadal wat heb je vreselijk nieuws te horen gekregen. Ik hoop dat er toch nog behandelingen op de plank liggen waarmee je nog tijden goede kwaliteit van leven hebt. Het is gewoon niet te doen om te ver in de toekomst te kijken. Heel veel sterkte ik hoop dat je je gesteund voelt xxx

Nadal zondag 3 oktober 2021 om 10:42

mammezel schreef: ↑
03-10-2021 10:15
Ik ben er nog hoor, want mijn 'afspraakje' laat op zich wachten.

Dus heb ik alle inzendingen van jou gelezen. Weet je wat ik merk? Dat je al sterker wordt! En dat is al een goed teken. Je voelt nog paniek, je voelt je nog steeds als een drenkeling in de oceaan die niet weet welke kant op te zwemme, maar ik lees toch dat je de eerste gevoelens al een klein beetje onder controle krijgt. En dat is al een goed begin. Ik weet dat je er niks mee koopt, maar die blinde paniek die een mens dan schijnbaar de eerste momenten voelt, dat komt er dan toch nog maar eens bovenop. Natuurlijk zal je nog een hele tijd heen en weer geslingerd worden tussen hoop en wanhoop, en laat ons hopen dat die 'hele tijd' nog echt lang is.

Dat hoop ik met jou mee. Ik voel dat het af en toe beter met me gaat en dat is erg fijn.

Ik weet niet of ik dat hier mag schrijven, maar op Viafora loopt een topic: 'Millie, het monster en de strijd voor het leven'. Een vrouw van 29 met - toen - een baby van enkele maanden die ook op alle gebied een uitzondering bleek te zijn. Ik weet niet of het je kan helpen, moed geven, steunen. Ik vermeld het alleen maar.

Ik ken haar verhaal ja. Ook zo oneerlijk, nog een stuk jonger dan ik en net moeder. Voor haar wens ik ook steeds dat er wat goed nieuws komt.

Als ik jouw verhaal dan lees, dan voel ik mij wel schuldig: dat ik soms voor zulke onbenullige dingen met mijn man ruzie kan maken. En dan neem ik me weer voor: vanaf nu niet meer. Morgen heeft hij of ik een ziekte en dan moeten we daar ook nog spijt van hebben. Maar dan komt het dagelijks leven weer helemaal terug en verval ik weer in oude patronen.

Begrijpelijk, dan sta je er weer even bij stil. Maar goed, dan gaat het leven gewoon weer door. Geen ruzie maken is wel een goed voornemen, haha.

TO, ik ben blij dat er hier zoveel mensen je een hart onder de riem steken. Ook ervaringsdeskundigen. En zoals je ziet, ben je niet alleen (schrale troost) maar is er ook hoop, zelfs voor jou!

Hier ben ik ook zo enorm blij mee en dankbaar voor. Heb nooit kunnen bedenken hoe fijn hetkan zijn met vreemden te kunnen en mogen babbelen. Het heeft me op sommige momenten echt al rustiger gemaakt.

Ik weet niet wat ik verder moet zeggen, voor dit moment gun ik je rust in je hoofd. En vredige momenten met je man en vader en broer. Kan jouw man de eerste tijd bij jou thuisblijven om je mentaal te steunen? Heb je goeie vriendinnen die ook persoonlijk naar je verhaal luisteren?

Dankjewel, die rust zou fijn zijn. Nog even uitzitten denk ik. Mijn man werkt nog thuis gelukkig. Die zou gaan opbouwen weer eens een dagje naar kantoor te gaan, maar mag nu gewoon thuis door blijven werken. Hij krijgt alle steun en vrijheid met me mee te gaan van z'n collega's en leidinggevende. Gelukkig. M'n broer krijgt ook alle ruimte om naar me toe te komen als hij dat wil. En vrienden en vriendinnen die ik altijd kan bellen. Ik ben een gezegend mens. Op die kanker nu na dan.

Ik wens je het beste en ondanks dat er vandaag een leuk uitje voor mij gepland staat, zul jij toch nog wel eens in mijn gedachten komen!

Ik hoor dat mijn vriendin daar is!

Fijne dag samen!

Nadal zondag 3 oktober 2021 om 10:43

Manatees schreef: ↑
03-10-2021 10:29
Lieve Nadal wat heb je vreselijk nieuws te horen gekregen. Ik hoop dat er toch nog behandelingen op de plank liggen waarmee je nog tijden goede kwaliteit van leven hebt. Het is gewoon niet te doen om te ver in de toekomst te kijken. Heel veel sterkte ik hoop dat je je gesteund voelt xxx

Ik hoop het ook. En dat ik ze een beetje kan verdragen ook. Klopt, te ver vooruit kijken maakt wanhopig. Toch doe ik dat regelmatig. Dank je wel en ja, ik voel me zeker gesteund.

aliva zondag 3 oktober 2021 om 10:54

Nadal schreef: ↑
03-10-2021 10:28
Bedankt voor de tip. Ik neem em mee. Mss heb ik er iets aan ja.

Je kan het een paar keer uitproberen, het neemt niet veel tijd. Ik was verrast hoe efficiënt het bij mij was.

Ik zit in een beetje vergelijkbare situatie, met ook veel onzekerheid en angst voor de toekomst. Ik zocht (en zoek nog steeds) een manier om mijn ´goede´ tijd niet te laten bederven door wat hopelijk niet of mogelijk wel zou komen.

Het is een leerproces op zich, ik ben ook nog maar aan level 1.0 hoor

Hopelijk kan het jou ook helpen.

Dikke knuffel!

Nadal zondag 3 oktober 2021 om 11:04

aliva schreef: ↑
03-10-2021 10:54
Je kan het een paar keer uitproberen, het neemt niet veel tijd. Ik was verrast hoe efficiënt het bij mij was.

Ik zit in een beetje vergelijkbare situatie, met ook veel onzekerheid en angst voor de toekomst. Ik zocht (en zoek nog steeds) een manier om mijn ´goede´ tijd niet te laten bederven door wat hopelijk niet of mogelijk wel zou komen.

Het is een leerproces op zich, ik ben ook nog maar aan level 1.0 hoor

Hopelijk kan het jou ook helpen.

Dikke knuffel!

Mss moet ik het idd gewoon gelijk proberen. Zit nog een beetje in de straks en komt wel modus, haha.

Ben je in afwachting van een diagnose? Of heb je die al en is het afwachten hoe die zich ontwikkelt? Schrijf gerust mee hoor als je wil. Het is idd een enorm leerproces. Zou me welgevallen als ik deze les dan in de toekomst aan anderen mee kan geven.

Bedankt!!

Agen zondag 3 oktober 2021 om 11:21

aliva schreef: ↑
03-10-2021 10:54
Je kan het een paar keer uitproberen, het neemt niet veel tijd. Ik was verrast hoe efficiënt het bij mij was.

Ik zit in een beetje vergelijkbare situatie, met ook veel onzekerheid en angst voor de toekomst. Ik zocht (en zoek nog steeds) een manier om mijn ´goede´ tijd niet te laten bederven door wat hopelijk niet of mogelijk wel zou komen.

Het is een leerproces op zich, ik ben ook nog maar aan level 1.0 hoor

Hopelijk kan het jou ook helpen.

Dikke knuffel!

Even kort om het topic niet te kapen: dat is ontzettend herkenbaar. Als je een tip vindt om hoe level 2 te bereiken, houd ik me aanbevolen.

Agen zondag 3 oktober 2021 om 11:25

Nadal schreef: ↑
03-10-2021 10:21
Dat is zo. Dat is ook eigenlijk alles wat ik nu doe. Mijn karakter echter... Ik moet altijd doorgaan van mezelf, sterk zijn en een oplossing zoeken. Daar haal ik dan ook m'n kracht weer uit. En hierin kan dat niet. En hoewel ik dat echt wel snap, lukt dat nog niet. Ik ben nu afhankelijk van anderen en m'n lichaam en dat is erg moeilijk voor me. Ik luister overigens wel naar jullie en anderen hoor, dus doe er zeker iets mee. Een botsing in m'n hoofd veroorzaakt het.

Sterk zijn hoeft nu echt niet (mag wel

), maar dat naar oplossingen zoeken wordt ook echt wel weer nuttig. Het is niet zo dat de oncoloog je straks gaat vertellen wat er moet gebeuren en dat jij daar maar in mee te gaan hebt. Je hebt zelf ook wat te zeggen. Vragen naar alternatieven met hun voor en nadelen, naar studies die mogelijk relevant zijn, een second opinion (dat is geen blijk van wantrouwen naar je arts!) zijn allemaal dingen die voor jou misschien makkelijker zijn dan voor iemand met een ander karakter.

Agen zondag 3 oktober 2021 om 11:25

Dubbel

Nadal zondag 3 oktober 2021 om 11:29

Agen schreef: ↑
03-10-2021 11:21
Even kort om het topic niet te kapen: dat is ontzettend herkenbaar. Als je een tip vindt om hoe level 2 te bereiken, houd ik me aanbevolen.

Agen, schrijf gerust mee en stel je vragen hoor. Voel je iig niet bezwaard.

Nadal zondag 3 oktober 2021 om 11:32

Agen schreef: ↑
03-10-2021 11:25
Sterk zijn hoeft nu echt niet (mag wel ), maar dat naar oplossingen zoeken wordt ook echt wel weer nuttig. Het is niet zo dat de oncoloog je straks gaat vertellen wat er moet gebeuren en dat jij daar maar in mee te gaan hebt. Je hebt zelf ook wat te zeggen. Vragen naar alternatieven met hun voor en nadelen, naar studies die mogelijk relevant zijn, een second opinion (dat is geen blijk van wantrouwen naar je arts!) zijn allemaal dingen die voor jou misschien makkelijker zijn dan voor iemand met een ander karakter.

Misschien voelt dat dan straks ook wel weer prettig dat zoeken naar oplossingen. Dan heb ik iets om handen om in te duiken misschien.

Je schrijft wel goede dingen om te vragen, die neem ik even over. Dank je.

Ik lijk vandaag een op slot hoofd te hebben. Buiten malen weinig actie en tekst.

aliva zondag 3 oktober 2021 om 11:57

Nadal, ik heb net een jaar behandeling achter de rug voor een kanker waarbij ik ´aan de goede kant van de slechte kant´ zit.

Met andere woorden: het is in principe niet goed, echt ´genezen´ kan niet, maar mss kan het lang onder controle gehouden worden. Om met de woorden van de arts te zeggen: ´we proberen u zo lang mogelijk zo kankervrij mogelijk te houden. Er zijn mensen die hier zo al 20 jaar rondlopen.´

Die twintig jaar, daar teken ik natuurlijk direct voor

Maar ja, zo werkt het niet helaas.

Ik ben nu in afwachting van mijn eerste ´echte´ controlescan en sinds ik die datum ken, ligt de paniek overal op de loer.
Ik heb zo het gevoel ´er moet toch iemand aan de slechte kant van de statistieken zitten, waarom zou ik dat niet zijn?´

Maar het is nog meer dan een maand tot dan, dus ik probeer toch wat plezier te beleven in deze tussentijd.

paperlantern zondag 3 oktober 2021 om 12:54

Ik kan me zo goed voorstellen dat je even het gevoel hebt dat je hoofd op slot zit. Je maakt zoveel mee in een korte tijd. Ik hoop dat je vandaag je vader of iemand anders die je heel na staat, kan bezoeken/ of dat die bij jou langs kunnen komen.
En misschien hoef je dan ook helemaal niets behalve samen een kopje thee drinken of als de zon nog komt, even in het zonnetje zitten. Of samen kijken naar de herfstkleuren. Ze willen vast graag bij je zijn.

__Serendipity zondag 3 oktober 2021 om 13:03

Wat kom jij dapper en lief over. Er zijn hier gelukkig veel mensen die je goede of goedbedoelde adviezen geven of iets in je verhaal herkennen en daardoor misschien de goede woorden vinden als troost. Ik leef op afstand met je mee.

vanlippebiesterveld zondag 3 oktober 2021 om 13:11

aliva schreef: ↑
03-10-2021 11:57
Nadal, ik heb net een jaar behandeling achter de rug voor een kanker waarbij ik ´aan de goede kant van de slechte kant´ zit.

Met andere woorden: het is in principe niet goed, echt ´genezen´ kan niet, maar mss kan het lang onder controle gehouden worden. Om met de woorden van de arts te zeggen: ´we proberen u zo lang mogelijk zo kankervrij mogelijk te houden. Er zijn mensen die hier zo al 20 jaar rondlopen.´

Die twintig jaar, daar teken ik natuurlijk direct voor Maar ja, zo werkt het niet helaas.

Ik ben nu in afwachting van mijn eerste ´echte´ controlescan en sinds ik die datum ken, ligt de paniek overal op de loer.
Ik heb zo het gevoel ´er moet toch iemand aan de slechte kant van de statistieken zitten, waarom zou ik dat niet zijn?´

Maar het is nog meer dan een maand tot dan, dus ik probeer toch wat plezier te beleven in deze tussentijd.

Stel het steeds uit hier te lezen of te reageren. Allereerst heb ik geen concentratievermogen meer. En heel veel andere dingen.
Ook ik zit aan de goede kant van slecht nieuws.
Inmiddels wel 2de controlescan achter de rug.
Ik heb zowel chemo als immuno therapie.
De uitslag van de eerste scan was verpletterend! Geen uitzaaiingen te zien.
Bij tweede scan idem, maar ook datbloedwaardes nog steeds verbeteren en er nog werk gedaan wordt.
Ik word niet meer kankervrij, zal na chemo in een onderhoudstraject terecht komen.
Heel raar. Je kan best nog heel erg lang leven.

Nadal, allereerst heel veel sterkte en kracht. Je bent nog steeds dezelfde persoon als een paar weken geleden.
Ook bij alvleesklier kanker is steeds meer mogelijk. Heb tijdens dagbehandeling lang gesproken met een vrouw met alvleesklierkanker. Bij haar zou chemo ervoor kunnen zorgen dat tumor loskomt en zo operabel wordt. Het is een zwaar traject, maar voor iedere klacht is een oplossing!

Attraverso zondag 3 oktober 2021 om 13:15

Aliva zo gaat het bij mijn kennis ook... zij heeft al meerdere controlescans achter de rug want zoals ik zei is ze al jaren stabiel (ook niet te genezen). Dat is altijd stressen, dan is ze echt helemaal over haar toeren. En dan na het verlossende nieuws vindt ze weer enkele maanden rust.

Ik ben genezen maar telkens er iets opduikt denk je meteen ‘het zal toch weer niet...’

Doreia* zondag 3 oktober 2021 om 16:09

Nadal schreef: ↑
03-10-2021 10:21
Dat is zo. Dat is ook eigenlijk alles wat ik nu doe. Mijn karakter echter... Ik moet altijd doorgaan van mezelf, sterk zijn en een oplossing zoeken. Daar haal ik dan ook m'n kracht weer uit. En hierin kan dat niet. En hoewel ik dat echt wel snap, lukt dat nog niet. Ik ben nu afhankelijk van anderen en m'n lichaam en dat is erg moeilijk voor me. Ik luister overigens wel naar jullie en anderen hoor, dus doe er zeker iets mee. Een botsing in m'n hoofd veroorzaakt het.

Ik herken het alles zelf moeten kunnen doen en niets aan anderen overlaten. Bij mij kwam het voort uit angst dat niemand me zou willen helpen. Dat mensen mij niet goed genoeg zouden vinden om mij te helpen. Absurd, maar te vaak mijn neus gestoten om dat makkelijk te vinden.
Dus worstelde ik fijn in mijn eentje daarmee. En heb nadien hulp gezocht voor de angst dat men mij niet genoeg zouden vinden om te redden en helpen. Kijk waar het bij jou vandaan komt en los dat stuk goed op. Dan heb je daarover geen inwendige strijd

I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe

Anoniem_653cd36ee8f8d zondag 3 oktober 2021 om 18:14

Ik heb aan je gedacht tijdens de musical hoor Nadal.

Moet je nu echt 11 dagen wachten voor 'meer nieuws'?

Is het vandaag een klein beetje gegaan? Want - als ik mag zeggen hoe ik het denk - kan het zijn dat je deze dagen enkel maar 'pijn' hebt van het mentale aspect? Dat je op dit ogenblik lichamelijk weinig tot niks voelt? Pas op, mentaal onderschat ik niet he. Soms kan je beter lichamelijk pijn hebben dan mentale. Natuurlijk niet in geval van ziekte zoals jij. Ik hoop dat je begrijpt wat ik bedoel.

Ik hoop dat je een rustige avond en rustgevende nacht kan hebben, als je echt lichamelijk vermoeid bent (vanwege niet slapen) dan zien problemen er nog erger uit!

Maar samen met jou, gaan we hier toch proberen om die vreselijke ziekte niet verder te laten woekeren en je nog lang bij je lieve man te laten zijn. En samen die vieze vijand proberen te verslaan.

Agen zondag 3 oktober 2021 om 18:45

In Aliva’s termen zit ik aan de minder goede kant van goed nieuws: behandeling gericht op genezing, maar met een onplezierig grote kans op een recidief. In vergelijking met jullie situatie dus helemaal niet zo gek, maar ik vind het lastig genoeg.

Actieve topics