Gezondheid
alle pijlers
Waarschijnlijk alvleesklierkanker
donderdag 30 september 2021 om 08:19
Ik heb hoogstwaarschijnlijk alvleesklierkanker. En ik kan er niet mee omgaan. Nog niet in ieder geval. Naar aanleiding van scans is een zwelling gezien in de kop van de alvleesklier en plekjes op m'n lever. Morgen heb ik een afspraak met de arts in het ziekenhuis, maar ik word gek van m'n gedachten, angsten, verwachtingen, weet ik het.
Ik ben pas 46, sta nog midden in het leven, getrouwd, ben drie jaar geleden m'n moeder verloren aan kanker en vind het zo erg voor mijn vader. En m'n man, mijn lieve rots in de branding.
Om me heen wordt nog gezegd, dat er nog een kans is dat het iets anders is, maar die ruimte heb ik nu niet in mijn hoofd. Ik ben aan het doemdenken en zie mezelf al overlijden. Er zullen wel meer medische ingrepen volgen nu om alles vast te kunnen stellen.
Dit topic open ik voor wat steun, een babbeltje, eventuele informatie. Ik ben gewoon bang.
Ik ben pas 46, sta nog midden in het leven, getrouwd, ben drie jaar geleden m'n moeder verloren aan kanker en vind het zo erg voor mijn vader. En m'n man, mijn lieve rots in de branding.
Om me heen wordt nog gezegd, dat er nog een kans is dat het iets anders is, maar die ruimte heb ik nu niet in mijn hoofd. Ik ben aan het doemdenken en zie mezelf al overlijden. Er zullen wel meer medische ingrepen volgen nu om alles vast te kunnen stellen.
Dit topic open ik voor wat steun, een babbeltje, eventuele informatie. Ik ben gewoon bang.
woensdag 6 oktober 2021 om 10:26
Ik zit nu even te huilen na jullie berichtjes. Echt bedankt weer. Ik denk vanochtend echt dat ik gek word van alle emoties, gevoelens en angsten. Hopelijk kan ik me straks weer herpakken. Het is hoe ik wakker word, hoe ik de eerste uren ben.
Alles is gek, raar, eng, onzeker. En ik zou een ander zeggen dat het logisch is, maar het mezelf wijs maken lukt niet. Ik weet het verstandelijk wel hoor, maar je gevoelens en geest die alle kanten op gaan vind ik echt moeilijk mee om te gaan. Mijn vastigheid en zekerheid is weg.
Ik ga even een knuffel halen bij m'n vader en mss nog een vriendin.
Nogmaals bedankt lieve mensen, ik heb het zo nodig af en toe.
Alles is gek, raar, eng, onzeker. En ik zou een ander zeggen dat het logisch is, maar het mezelf wijs maken lukt niet. Ik weet het verstandelijk wel hoor, maar je gevoelens en geest die alle kanten op gaan vind ik echt moeilijk mee om te gaan. Mijn vastigheid en zekerheid is weg.
Ik ga even een knuffel halen bij m'n vader en mss nog een vriendin.
Nogmaals bedankt lieve mensen, ik heb het zo nodig af en toe.
woensdag 6 oktober 2021 om 10:35
Hey, Nadal! Ik ben er ook weer hoor!
Om mijn kleine deeltje in steun aan jou, bij te dragen. Niet omdat ik mij verplicht voel, wel omdat ik het WIL.
Zeiken is niet het woord en al zou jij vinden van wel, dan 'zeik' je maar.
Het voordeel van hier op het forum te zitten, is dat je weer andere mensen 'hoort'. Mensen als Agen en al die anderen, die vanuit hun ervaring vertellen hoe het bij hen was. Mensen in wie jij je misschien herkent. Mensen door wie jij kan concluderen dat het allemaal normaal is wat je voelt en denkt.
En dan zijn er mensen zoals ik: ik heb de ziekte (nog) niet meegemaakt en weet van een ziekteverloop of de symptomen, niks. Maar dat betekent niet dat wij hier of daar ook eens niet een juist woordje kunnen zeggen. Een woord dat jij op dat ogenblik nét nodig hebt om weer (even of liever lang) verder te kunnen. En misschien gebruik ik verkeerde woorden, dan MOET je me daar op attenderen Nadal. We zijn hier namelijk allemaal om je ermee door te helpen.
En dan zijn er natuurlijk nog jouw meest geliefde naasten. Die je ook weer op hun manier trachten te helpen. Maar je kent ze, en je kent hun gedachtengang. En alhoewel je hen het liefste ziet, kan de inbreng van iemand op het forum (bedoel ik zeker niet mezelf mee, integendeel) verfrissend zijn. Verfrissend voor jou. Om een nieuw vaatje van moed aan te steken. Want, hoe zeer je man, vader en broer je willen helpen, ze worden ook voor een groot deel benomen door verdriet over wat je nu overkomt.
En daarom Nadal: gebruik dit forum om je verdriet te uiten, blijf er niet mee zitten! Als de angst het weer overneemt, laat het weten. Er is hier op elk ogenblik wel iemand aanwezig die iets tegen je wil 'zeggen'.
Je.bent.niet.alleen!
Vredige dag in lichaam en geest, Nadal.
Om mijn kleine deeltje in steun aan jou, bij te dragen. Niet omdat ik mij verplicht voel, wel omdat ik het WIL.
Zeiken is niet het woord en al zou jij vinden van wel, dan 'zeik' je maar.
Het voordeel van hier op het forum te zitten, is dat je weer andere mensen 'hoort'. Mensen als Agen en al die anderen, die vanuit hun ervaring vertellen hoe het bij hen was. Mensen in wie jij je misschien herkent. Mensen door wie jij kan concluderen dat het allemaal normaal is wat je voelt en denkt.
En dan zijn er mensen zoals ik: ik heb de ziekte (nog) niet meegemaakt en weet van een ziekteverloop of de symptomen, niks. Maar dat betekent niet dat wij hier of daar ook eens niet een juist woordje kunnen zeggen. Een woord dat jij op dat ogenblik nét nodig hebt om weer (even of liever lang) verder te kunnen. En misschien gebruik ik verkeerde woorden, dan MOET je me daar op attenderen Nadal. We zijn hier namelijk allemaal om je ermee door te helpen.
En dan zijn er natuurlijk nog jouw meest geliefde naasten. Die je ook weer op hun manier trachten te helpen. Maar je kent ze, en je kent hun gedachtengang. En alhoewel je hen het liefste ziet, kan de inbreng van iemand op het forum (bedoel ik zeker niet mezelf mee, integendeel) verfrissend zijn. Verfrissend voor jou. Om een nieuw vaatje van moed aan te steken. Want, hoe zeer je man, vader en broer je willen helpen, ze worden ook voor een groot deel benomen door verdriet over wat je nu overkomt.
En daarom Nadal: gebruik dit forum om je verdriet te uiten, blijf er niet mee zitten! Als de angst het weer overneemt, laat het weten. Er is hier op elk ogenblik wel iemand aanwezig die iets tegen je wil 'zeggen'.
Je.bent.niet.alleen!
Vredige dag in lichaam en geest, Nadal.
anoniem_653cd36ee8f8d wijzigde dit bericht op 06-10-2021 10:48
2.02% gewijzigd
woensdag 6 oktober 2021 om 10:44
Ach jeetje, ik vind het zo naar voor je Nadal. Ik heb soms ook gewoon geen wijze woorden voor je, wel dat ik aan je denk en dat ik hoop dat je wat afleiding kunt vinden bij je vader en eventueel je vriendin. Dikke knuffel voor jouNadal schreef: ↑06-10-2021 10:26Ik zit nu even te huilen na jullie berichtjes. Echt bedankt weer. Ik denk vanochtend echt dat ik gek word van alle emoties, gevoelens en angsten. Hopelijk kan ik me straks weer herpakken. Het is hoe ik wakker word, hoe ik de eerste uren ben.
Alles is gek, raar, eng, onzeker. En ik zou een ander zeggen dat het logisch is, maar het mezelf wijs maken lukt niet. Ik weet het verstandelijk wel hoor, maar je gevoelens en geest die alle kanten op gaan vind ik echt moeilijk mee om te gaan. Mijn vastigheid en zekerheid is weg.
Ik ga even een knuffel halen bij m'n vader en mss nog een vriendin.
Nogmaals bedankt lieve mensen, ik heb het zo nodig af en toe.
The problem is people are being hated when they are real, and are being loved when they are fake.
woensdag 6 oktober 2021 om 10:46
Het is ook echt heel anders als het over jezelf gaat.Nadal schreef: ↑06-10-2021 10:26Ik zit nu even te huilen na jullie berichtjes. Echt bedankt weer. Ik denk vanochtend echt dat ik gek word van alle emoties, gevoelens en angsten. Hopelijk kan ik me straks weer herpakken. Het is hoe ik wakker word, hoe ik de eerste uren ben.
Alles is gek, raar, eng, onzeker. En ik zou een ander zeggen dat het logisch is, maar het mezelf wijs maken lukt niet. Ik weet het verstandelijk wel hoor, maar je gevoelens en geest die alle kanten op gaan vind ik echt moeilijk mee om te gaan. Mijn vastigheid en zekerheid is weg.
Ik ga even een knuffel halen bij m'n vader en mss nog een vriendin.
Nogmaals bedankt lieve mensen, ik heb het zo nodig af en toe.
De eerste stap in mijn behandeling was een operatie. Vlak daarna stond de chirurg aan mijn bed, en ik wilde van hem weten hoe hij verwachtte dat het verder zou gaan. Daar gaf hij geen antwoord op (terecht, achteraf; hij had ook geen glazen bol en er moesten nog belangrijke uitslagen binnenkomen). Hij hield het bij ‘een stap tegelijk: nu eerst herstellen van de operatie’. Ik kon hem wel wat dóen: ik wilde helemaal niet één stap tegelijk en ik kon het op dat moment ook niet. Daar was ik me ook heel erg van bewust toen ik aan jou schreef over dingen stap voor stap nemen; makkelijker gezegd dan gedaan. Het is ook gewoon iets wat tijd kost, zoiets. Ik ben ondertussen een heel stuk beter geworden in dingen stap voor stap benaderen.
woensdag 6 oktober 2021 om 10:50
Volstrekt normaal volgens mij, dit alles.Nadal schreef: ↑06-10-2021 10:26Ik zit nu even te huilen na jullie berichtjes. Echt bedankt weer. Ik denk vanochtend echt dat ik gek word van alle emoties, gevoelens en angsten. Hopelijk kan ik me straks weer herpakken. Het is hoe ik wakker word, hoe ik de eerste uren ben.
Alles is gek, raar, eng, onzeker. En ik zou een ander zeggen dat het logisch is, maar het mezelf wijs maken lukt niet. Ik weet het verstandelijk wel hoor, maar je gevoelens en geest die alle kanten op gaan vind ik echt moeilijk mee om te gaan. Mijn vastigheid en zekerheid is weg.
Ik ga even een knuffel halen bij m'n vader en mss nog een vriendin.
Nogmaals bedankt lieve mensen, ik heb het zo nodig af en toe.
Je hebt nu de onderzoeken gehad. Later volgt de uitslag. Die is weer bepalend voor het verdere verloop. Maar je hebt NIETS in de hand en je moet wachten tot de onderzoeken klaar zijn. Maar de uitslag gaat wel over jóu, maar je kunt er nú niets aan doen, je hebt 0 invloed. En voor iemand met een Go Go Go mentaliteit is dat echt heel lastig.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
woensdag 6 oktober 2021 om 11:05
woensdag 6 oktober 2021 om 11:07
Klopt hoor Nadal, vanaf de zijlijn is het heel makkelijk om te relativeren, maar o wee wanneer het jezelf overkomt.Nadal schreef: ↑06-10-2021 10:26
Alles is gek, raar, eng, onzeker. En ik zou een ander zeggen dat het logisch is, maar het mezelf wijs maken lukt niet. Ik weet het verstandelijk wel hoor, maar je gevoelens en geest die alle kanten op gaan vind ik echt moeilijk mee om te gaan. Mijn vastigheid en zekerheid is weg.
En heel eerlijk, het is nogal wat, de onzekere situatie waarin jij nu zit.
Twijfel vooral niet aan jezelf, geef ook de hoop niet op.
woensdag 6 oktober 2021 om 11:07
Ja dit.
Ik heb daar deze zomer in gezeten met mijn zoon ( op totaal ander vlak, maar wel iets waarvan de uitslag levensbepalend ging worden voor hem). Tussen afspraak en onderzoek en daarna tussen onderzoek en uitslag was ik echt mezelf niet. En het ging niet eens om leven en dood en het ging niet eens om mezelf.
Dat niet weten is verschrikkelijk.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
woensdag 6 oktober 2021 om 12:05
Dank je wel Mammezel, zo is het ook gewoon. Ik heb aan alle reacties iets. Mensen die er helaas ervaring mee hebben en die ervaringen willen delen, maar ook mensen die het snappen of van dichtbij mee hebben gemaakt of iets vergelijkbaar of mss zelfs helemaal nooit. Het maakt me niet uit. In mijn onzekerheid en alles wat er bij komt kijken is elke reactie gewoon hartstikke fijn.
Dus Hendrikje106, ik ben blij met je berichtje, dat je aan me denkt en voor me hoopt.
Agen, helaas ervaringsdeskundige, ik vind het fijn dat je zulke dingen wil delen met me. Ik heb even beeld bij zo'n arts aan je bed. Je wil inderdaad iets weten wat nog niet bekend is. Ik zal echt tot maandag moeten wachten, want in m'n dossier kijken doe ik niet meer. Stap voor stap moet ik nu leren en zal even tijd kosten. Niet te ver in de toekomst kijken.
Denk dat dat het gewoon is Sakamanga, tussen hoop en vrees leven. Gisteren had ik een goede dag en ging ik alles aan en de statistieken verslaan, vandaag denk ik, wat heeft het voor zin, ik ga gewoon dood.
Doreia, klopt. Totaal de controle over m'n leven kwijt. Niks, oh shit, wat gaan we nu doen om het op te lossen of beter te maken. Niks ik ga zus of zo doen en dan krijg ik dat resultaat. Gewoon afwachten wat er in m'n lijf zit blijkbaar en dealen met de gevolgen. Ik vind het vreselijk moeilijk. Maar zal dus moeten naar dat stap voor stap.
Elizabethie, je hebt gelijk. Dat mee laten voeren valt voor mij onder wat ik hierboven schrijf aan Doreia, dat moet ik leren. Geen eigen inbreng hierin en mee laten voeren op wat komt. Ik vecht hard en tegen mezelf. Het besef is er, de uitvoering wordt aan gewerkt. Bedankt.
Merel7, je bent totaal niet voorbereid als het jezelf overkomt. Je kunt er van tevoren van alles bij denken, maar tot je die mededeling zelf krijgt, lijkt het er nog niet op. Wat niet betekent dat anderen het wel kunnen snappen hoor. En daarom ben ik zo blij met jullie. Jullie helpen me op paniekmomenten weer even met nadenken, relativeren, jullie bevestigen me als ik zo twijfel en mezelf gek vind. Dat is echt goud waard. De een is introvert, de ander extravert. Het zal geen verrassing zijn dat ik bij die laatsten hoor.
Dus Hendrikje106, ik ben blij met je berichtje, dat je aan me denkt en voor me hoopt.
Agen, helaas ervaringsdeskundige, ik vind het fijn dat je zulke dingen wil delen met me. Ik heb even beeld bij zo'n arts aan je bed. Je wil inderdaad iets weten wat nog niet bekend is. Ik zal echt tot maandag moeten wachten, want in m'n dossier kijken doe ik niet meer. Stap voor stap moet ik nu leren en zal even tijd kosten. Niet te ver in de toekomst kijken.
Denk dat dat het gewoon is Sakamanga, tussen hoop en vrees leven. Gisteren had ik een goede dag en ging ik alles aan en de statistieken verslaan, vandaag denk ik, wat heeft het voor zin, ik ga gewoon dood.
Doreia, klopt. Totaal de controle over m'n leven kwijt. Niks, oh shit, wat gaan we nu doen om het op te lossen of beter te maken. Niks ik ga zus of zo doen en dan krijg ik dat resultaat. Gewoon afwachten wat er in m'n lijf zit blijkbaar en dealen met de gevolgen. Ik vind het vreselijk moeilijk. Maar zal dus moeten naar dat stap voor stap.
Elizabethie, je hebt gelijk. Dat mee laten voeren valt voor mij onder wat ik hierboven schrijf aan Doreia, dat moet ik leren. Geen eigen inbreng hierin en mee laten voeren op wat komt. Ik vecht hard en tegen mezelf. Het besef is er, de uitvoering wordt aan gewerkt. Bedankt.
Merel7, je bent totaal niet voorbereid als het jezelf overkomt. Je kunt er van tevoren van alles bij denken, maar tot je die mededeling zelf krijgt, lijkt het er nog niet op. Wat niet betekent dat anderen het wel kunnen snappen hoor. En daarom ben ik zo blij met jullie. Jullie helpen me op paniekmomenten weer even met nadenken, relativeren, jullie bevestigen me als ik zo twijfel en mezelf gek vind. Dat is echt goud waard. De een is introvert, de ander extravert. Het zal geen verrassing zijn dat ik bij die laatsten hoor.
woensdag 6 oktober 2021 om 14:46
Misschien kan je hier iets mee en iemand vinden. Deze mensen hebben bakken ervaring.
https://www.verwijsgidskanker.nl/zorgaa ... psycholoog
Of je hebt inloophuizen en dat zijn hele fijne lokaties waar ze alle tijd voor je hebben en precies weten wat je bedoelt.
https://www.verwijsgidskanker.nl/zorgaa ... inloophuis
https://www.verwijsgidskanker.nl/zorgaa ... psycholoog
Of je hebt inloophuizen en dat zijn hele fijne lokaties waar ze alle tijd voor je hebben en precies weten wat je bedoelt.
https://www.verwijsgidskanker.nl/zorgaa ... inloophuis
woensdag 6 oktober 2021 om 16:02
woensdag 6 oktober 2021 om 16:04
De oncologieverpleegkundige heeft net teruggebeld. Gelukkig zei zij dat ik er goed aan gedaan had te bellen. Ze heeft de psycholoog ingeschakeld en volgende week donderdag kan ik daar terecht. Volgens mij is dat best snel.
Ik heb ook net een breakdown gehad en bij m'n vader en man alles eruit kunnen gooien met dikke tranen. Ze zijn zo lief voor me en sterk. Ze willen me graag helpen en ben alleen maar verdrietig dat ik ze pijn doe.
Ik heb ook net een breakdown gehad en bij m'n vader en man alles eruit kunnen gooien met dikke tranen. Ze zijn zo lief voor me en sterk. Ze willen me graag helpen en ben alleen maar verdrietig dat ik ze pijn doe.
woensdag 6 oktober 2021 om 16:07
Mooi zoNadal schreef: ↑06-10-2021 16:04De oncologieverpleegkundige heeft net teruggebeld. Gelukkig zei zij dat ik er goed aan gedaan had te bellen. Ze heeft de psycholoog ingeschakeld en volgende week donderdag kan ik daar terecht. Volgens mij is dat best snel.
Ik heb ook net een breakdown gehad en bij m'n vader en man alles eruit kunnen gooien met dikke tranen. Ze zijn zo lief voor me en sterk. Ze willen me graag helpen en ben alleen maar verdrietig dat ik ze pijn doe.
woensdag 6 oktober 2021 om 16:17
… maar je huisarts alvast vragen om een verwijzing en jezelf op de wachtlijst laten plaatsen is misschien wel goed. De wachtlijsten zijn echt maandenlang.
Fijn dat je volgende week al via het ziekenhuis terechtkomt!
woensdag 6 oktober 2021 om 16:37
Jij doet ze niet bewust pijn he? Volgens mij heb jij goed op jezelf en je lijf gepast en is dit een gevalletje pech, toch?Nadal schreef: ↑06-10-2021 16:04De oncologieverpleegkundige heeft net teruggebeld. Gelukkig zei zij dat ik er goed aan gedaan had te bellen. Ze heeft de psycholoog ingeschakeld en volgende week donderdag kan ik daar terecht. Volgens mij is dat best snel.
Ik heb ook net een breakdown gehad en bij m'n vader en man alles eruit kunnen gooien met dikke tranen. Ze zijn zo lief voor me en sterk. Ze willen me graag helpen en ben alleen maar verdrietig dat ik ze pijn doe.
Doe jij vooral jezelf pijn.
Fijn dat ze je snel terug belde. Vast omdat je reactie eerder regel dan uitzondering is, denk je ook niet?
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
woensdag 6 oktober 2021 om 16:48
Ben zeker blij dat ik volgende week al terecht kan. Zal inderdaad wel vaker voorkomen.
Ik word vandaag continu overvallen door blinde paniek, dat het allemaal geen zin meer heeft. Weet ook niet waarom. Maandagmiddag tot en met gisteren in slaap vallen ging ik goed en hier werd ik mee wakker. Is dat nog steeds normaal denken jullie?
Alles wat maar enigszins met later te maken heeft, zie ik aan me voorbij gaan. En dan ga ik weer. Als dit zo blijft in m'n hoofd, word ik gek.
Sorry dat ik weer van voor af aan ratel. Ben echt even terug bij af.
Ik word vandaag continu overvallen door blinde paniek, dat het allemaal geen zin meer heeft. Weet ook niet waarom. Maandagmiddag tot en met gisteren in slaap vallen ging ik goed en hier werd ik mee wakker. Is dat nog steeds normaal denken jullie?
Alles wat maar enigszins met later te maken heeft, zie ik aan me voorbij gaan. En dan ga ik weer. Als dit zo blijft in m'n hoofd, word ik gek.
Sorry dat ik weer van voor af aan ratel. Ben echt even terug bij af.
woensdag 6 oktober 2021 om 16:53
Dat je in paniek raakt lijkt mij heel normaal. Ik ben een vrij nuchter persoon en heb een keer een heel nacht geen oog dicht gedaan omdat ik zomaar uit het niets dacht dat ik kanker had. Was een angststoornis. Ik weet echt niet hoe geestelijk ik ga reageren als ik te horen krijg dat het waarschijnlijk kanker is. Ik vind jouw reactie ook heel menselijk.
woensdag 6 oktober 2021 om 16:54
Heel normaal
Dit is die hoop en vrees
Misschien is er nu een dokter die meer weet dan jij, doordat die de test uitslag bekijkt. jouw lot ligt in die handen. En maandag hoor je je lot even dramatisch gezegd. En tot die tijd kun je NIETS dan wachten en hopen en bidden en piekeren en malen
Dit is die hoop en vrees
Misschien is er nu een dokter die meer weet dan jij, doordat die de test uitslag bekijkt. jouw lot ligt in die handen. En maandag hoor je je lot even dramatisch gezegd. En tot die tijd kun je NIETS dan wachten en hopen en bidden en piekeren en malen
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
woensdag 6 oktober 2021 om 16:57
Dat is heel herkenbaar, dus als dat bij gek worden hoort, zijn we samen gek.Nadal schreef: ↑06-10-2021 16:48Ben zeker blij dat ik volgende week al terecht kan. Zal inderdaad wel vaker voorkomen.
Ik word vandaag continu overvallen door blinde paniek, dat het allemaal geen zin meer heeft. Weet ook niet waarom. Maandagmiddag tot en met gisteren in slaap vallen ging ik goed en hier werd ik mee wakker. Is dat nog steeds normaal denken jullie?
Alles wat maar enigszins met later te maken heeft, zie ik aan me voorbij gaan. En dan ga ik weer. Als dit zo blijft in m'n hoofd, word ik gek.
Sorry dat ik weer van voor af aan ratel. Ben echt even terug bij af.
Het is gewoon ontzettend rot: de onderzoeken zijn geweest, maar je weet nog niet waar je aan toe bent.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
