Gezondheid
alle pijlers
Wij leven met chronische pijn - vervolg
donderdag 16 mei 2019 om 22:53
Een (redelijk) vast groepje forummers, dat pijn heeft door verschillende oorzaken, praat hier al enige tijd met elkaar over het wel en wee van het leven met pijn. Maar ook over andere dingen: wat we zoal doen, ons gezin en werk.
Iedereen is welkom mee te praten. Sleutelwoorden zijn "niets moet" en "respect voor elkaar".
Iedereen is welkom mee te praten. Sleutelwoorden zijn "niets moet" en "respect voor elkaar".
zondag 26 mei 2019 om 13:54
Fijn dat het museum toch wel leuk was.
Rijden je schoonouders op z’n zondags?
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
zondag 26 mei 2019 om 13:57
Mij hielp het door gewoon een keer op te schrijven hoe het is, hoe het voelt en dat te mailen en in mijn geval heb ik een deel ook op fb gezet. Normaliter piep ik op fb daar niet over maar zo was het wel gewoon duidelijk en meteen bij iedereen bekend.YellowLemon schreef: ↑26-05-2019 13:37Jongens, ik heb echt een lesje schijt aan andere nodig.
Ik ben oprecht moe, doodmoe. En ik probeer er iedere dag iets van te maken, want ik word er niet gelukkig van om niks op de bank te zitten te doen. En dat gaat niet snel, maar verdorie ik kom wel voorruit. En dan 3 jaar bezig zijn met de juiste doorverwijzing.
En het is naar je omgeving toe ook zoveel makkelijker toe om te doen alsof ik dat blondje ben dat het niks boeit. Zeggen dat je gek bent is ook makkelijker dan zeggen dat je bang bent.
Maar ik draai er letterlijk van door. Als ik dit niet doe, stel ik Pietje te leur. Als ik dat niet doe, dan is Klaasje ontevreden. Als ik zus niet doe, heeft Mientje zijn mening klaar. Waardoor ik de laatste dagen al in een driedubbele knoop lig voor mijn dag überhaupt begonnen is. En ik het niet meer in durf te delen naar hoe het voor mij fijn voelt.
En bohhh ik voel me zo’n zeikerd. Maar als je al naar zoveel pijpen moet dansen voor wat lettertjes op papier. Ik zou echt dolgraag willen dat het als een overwinning voelt. Maar koekoek.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
zondag 26 mei 2019 om 14:18
Hier nog één.
Yellow: als je nu een goede vriendin zou hebben in jouw situatie, zou je dan ook zeggen dat ze pietje, Jantje en klaasje tevreden moet houden?
Ik denk dat je te hard bent voor jezelf. Bovendien kún je niet iedereen tevreden houden, al is het maar omdat mensen altijd wat te zeuren willen hebben.
Dat de doorverwijzing niet als een overwinning voelt, is naar, maar wel een normale reactie. Je hebt nu tijd voor alle vermoeidheid/frustratie/woede over de afgelopen 3 jaar, omdat je je niet meer op dat doel hoeft te richten.
Lang verhaal samengevat: F*** de rest. Je bent goed zoals je bent. Neem de tijd bij te komen van alles
zondag 26 mei 2019 om 14:21
Het moet toch niet gekker worden Nartjie. Dat je al 2 jaar wacht op hulp in de huishouding.
Maar helaas is het wel de realiteit.
Bij 1 van mijn cliënten heeft het 1,5 jaar geduurd. Er was behoorlijk wat miscommunicatie, vorig jaar kreeg hij hulp toegewezen vanuit de gemeente. Maar blijkbaar was dat niet gecommuniceerd naar mijn werkgever. Een half jaar later krijgt hij bericht van iemand van de gemeente. Of de huishoudelijke hulp bevalt?
Knap, want hij heeft al die tijd geen hulp gezien. Weer contact opgenomen, en weer gingen ze erachter aan.
Eindelijk kreeg hij begin dit jaar officieel bericht van mijn werkgever, dat hij recht had op hulp. Maar het volgende probleem: Ze hadden niemand beschikbaar.
En toen kwam ik een tijdje geleden in dienst. 1,5 jaar nadat het hele circus begon, kwam ik eindelijk in beeld bij cliënt. Echt te triest voor woorden dat het zo ontiegelijk lang moest duren. Het huis van die man is 1,5 jaar niet (grondig) schoongemaakt. Dus jullie kunnen raden hoe het er ongeveer uit ziet. Nu krijg ik er gelukkig wel redelijk veel tijd voor, maar ik denk dat het zeker wel een paar maanden gaat duren voordat alles er weer redelijk uit ziet.
Maar helaas is het wel de realiteit.
Bij 1 van mijn cliënten heeft het 1,5 jaar geduurd. Er was behoorlijk wat miscommunicatie, vorig jaar kreeg hij hulp toegewezen vanuit de gemeente. Maar blijkbaar was dat niet gecommuniceerd naar mijn werkgever. Een half jaar later krijgt hij bericht van iemand van de gemeente. Of de huishoudelijke hulp bevalt?
Knap, want hij heeft al die tijd geen hulp gezien. Weer contact opgenomen, en weer gingen ze erachter aan.
Eindelijk kreeg hij begin dit jaar officieel bericht van mijn werkgever, dat hij recht had op hulp. Maar het volgende probleem: Ze hadden niemand beschikbaar.
En toen kwam ik een tijdje geleden in dienst. 1,5 jaar nadat het hele circus begon, kwam ik eindelijk in beeld bij cliënt. Echt te triest voor woorden dat het zo ontiegelijk lang moest duren. Het huis van die man is 1,5 jaar niet (grondig) schoongemaakt. Dus jullie kunnen raden hoe het er ongeveer uit ziet. Nu krijg ik er gelukkig wel redelijk veel tijd voor, maar ik denk dat het zeker wel een paar maanden gaat duren voordat alles er weer redelijk uit ziet.
zondag 26 mei 2019 om 15:28
Yellow, zo herkenbaar dat iedereen tevreden willen stellen.
En ik kan wel zeggen dat je dat niet moet doen, maar ik ben 2 keer zo oud als jij en heb het helaas ook nog steeds. Als dat in je karakter zit...
Dus alleen maar een voor je.
Nartjie wat een onzin zeg van die schoonmaakhulo. Dan zit je toch in een vicieuze cirkel?
Ik ben met dochter wezen hardlopen in het bos maar dat ging niet zo goed. Halverwege heb ik er dus maar een gewone wandeling van gemaakt.
Op de terugweg nog even langs schoonmoeder geweest.
Net de was van de lijn gehaald , het was droog gelukkig want het begint nu te spetteren hier. Verder nog niks gedaan vandaag op wat kleine rommeldingetjes na.
En ik kan wel zeggen dat je dat niet moet doen, maar ik ben 2 keer zo oud als jij en heb het helaas ook nog steeds. Als dat in je karakter zit...
Dus alleen maar een
voor je.Nartjie wat een onzin zeg van die schoonmaakhulo. Dan zit je toch in een vicieuze cirkel?
Ik ben met dochter wezen hardlopen in het bos maar dat ging niet zo goed. Halverwege heb ik er dus maar een gewone wandeling van gemaakt.
Op de terugweg nog even langs schoonmoeder geweest.
Net de was van de lijn gehaald , het was droog gelukkig want het begint nu te spetteren hier. Verder nog niks gedaan vandaag op wat kleine rommeldingetjes na.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
zondag 26 mei 2019 om 16:47
Gelukkig dan maar dat je chins er zijn nartjie. Rot dat je je zo voelt.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
zondag 26 mei 2019 om 17:34
Mijn schoonmoeder heeft geen rijbewijs, mijn schoonvader rijdt wat onbeheerst.
Aangekomen in hotel nummer drie. De hele dag grijs en regenachtig helaas. Wel wat van de omgeving gezien en dat was wel mooi, ondanks het weer.
zondag 26 mei 2019 om 22:30
Hier ook regen. Daarom ben ik nog op, want ik had geen zin met de hond te wandelen. Deze week maar 2 dagen werken 
Hoop dat dit hotel ook lekkere bedden heeft, Lise. Voor mij zou het toch wel uitputtend zijn hoor, steeds trekken naar andere hotels. Kom je wel aan rust toe? Kun je de rest op stap laten gaan, terwijl jij zelf lekker in de kamer blijft?
Een
voor iedereen!
Hoop dat dit hotel ook lekkere bedden heeft, Lise. Voor mij zou het toch wel uitputtend zijn hoor, steeds trekken naar andere hotels. Kom je wel aan rust toe? Kun je de rest op stap laten gaan, terwijl jij zelf lekker in de kamer blijft?
Een
voor iedereen!
Later is nu
zondag 26 mei 2019 om 22:44
Ik schijn een kei te zijn in advies geven. Maar het voor mezelf aannemen.Doro75 schreef: ↑26-05-2019 14:18Hier nog één.
Yellow: als je nu een goede vriendin zou hebben in jouw situatie, zou je dan ook zeggen dat ze pietje, Jantje en klaasje tevreden moet houden?
Ik denk dat je te hard bent voor jezelf. Bovendien kún je niet iedereen tevreden houden, al is het maar omdat mensen altijd wat te zeuren willen hebben.
Dat de doorverwijzing niet als een overwinning voelt, is naar, maar wel een normale reactie. Je hebt nu tijd voor alle vermoeidheid/frustratie/woede over de afgelopen 3 jaar, omdat je je niet meer op dat doel hoeft te richten.
Lang verhaal samengevat: F*** de rest. Je bent goed zoals je bent. Neem de tijd bij te komen van alles
In het echte leven heeft alleen Regenboog me echt goed door volgens mij.
Ik heb het vandaag bij de halve heg gehouden. De tuinslang kan ik later ophalen (en het begint ook letterlijk nu te regenen).
Morgen ochtend wil ik het er met mijn maatschappelijk werkster over hebben. Om daar echt een doel van te maken, we hebben toevallig een halfjaarlijks evaluatie gesprek om nieuwe doelen te stellen.
Ik wil niet meer zo bezig zijn met mijn omgeving. De gemeente, de zorg, mijn ouders, de buren. Misschien dat ik uit schaamte ook wel niet genoeg naar haar gecommuniceerd heb hoe ik me daarover voel. Ik uit wel eens dat het me allemaal frustreert. Maar het is veel meer dan dat, de continue onzekerheid. Want als de gemeente niet blij is met me dan zus, als de GGZ me niet gelooft dan... etc.
zondag 26 mei 2019 om 23:11
Mijn zoon werkt tegenwoordig als fietsbezorger bij een bekende pizzaketen maar hij heeft er vandaag niet al te best weer bij. Zal wel verzopen thuiskomen vannacht 
De jongsten hebben schoolfoto morgen, de middelste overmorgen (andere locatie van dezelfde school) en dan is ook de brusjesfoto. Ik al van alles zitten regelen want de vierde heeft dan ook plusklas en ik moet naar het ziekenhuis. Dus met de meester van de middelste geappt daarover, hij geregeld dat ze als eerste kunnen, blijkt de plusklas volgende week te zijn. Haha! Raak steeds in de war omdat die weken omdraaien na de vakanties.
De jongsten hebben schoolfoto morgen, de middelste overmorgen (andere locatie van dezelfde school) en dan is ook de brusjesfoto. Ik al van alles zitten regelen want de vierde heeft dan ook plusklas en ik moet naar het ziekenhuis. Dus met de meester van de middelste geappt daarover, hij geregeld dat ze als eerste kunnen, blijkt de plusklas volgende week te zijn. Haha! Raak steeds in de war omdat die weken omdraaien na de vakanties.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
zondag 26 mei 2019 om 23:54
Het is een goed doel om na te streven, maar echt niet iets om je voor te schamen hoor, dat je het nu jezelf allemaal wél aantrekt.YellowLemon schreef: ↑26-05-2019 22:44Ik schijn een kei te zijn in advies geven. Maar het voor mezelf aannemen.
In het echte leven heeft alleen Regenboog me echt goed door volgens mij.
Ik heb het vandaag bij de halve heg gehouden. De tuinslang kan ik later ophalen (en het begint ook letterlijk nu te regenen).
Morgen ochtend wil ik het er met mijn maatschappelijk werkster over hebben. Om daar echt een doel van te maken, we hebben toevallig een halfjaarlijks evaluatie gesprek om nieuwe doelen te stellen.
Ik wil niet meer zo bezig zijn met mijn omgeving. De gemeente, de zorg, mijn ouders, de buren. Misschien dat ik uit schaamte ook wel niet genoeg naar haar gecommuniceerd heb hoe ik me daarover voel. Ik uit wel eens dat het me allemaal frustreert. Maar het is veel meer dan dat, de continue onzekerheid. Want als de gemeente niet blij is met me dan zus, als de GGZ me niet gelooft dan... etc.
Het is mij gelukt me een stuk minder aan te trekken van ‘de anderen’ en dat heeft mijn levensgeluk een enorme boost gegeven.
Het is volgens mij dus echt de moeite waard daarin te investeren, maar makkelijk is het niet. Ik betrap me er nog steeds wel op, maar weet de gedachten steeds makkelijker los te laten.
maandag 27 mei 2019 om 00:24
Hallo allemaal
Ik ben marian en nieuwsgierig haha.
Ik ben 52 jaar heb 3 kinderen en 6 kleinkinderen.
De jongste werd 21 dec 1 jaar en de oudste 13 jan 11 jaar.
Ik woon in n huis met mijn jongste zoon van bijna 21 jaar.hij studeert en is eigenlijk vaak bij zijn vriendin.
Heerlijk dat alleen zijn.
Ik heb ook wel een vriend die een paar minuten van mij af woont.
Sinds 3 maanden samen. Ken hem al vanaf ong 1995.
Hij werkte bij mijn ex en zijn vrouw en ik konden t goed met elkaar vinden ben regelmatig over de vloer gekomen.
Nu is zijn vrouw vorig jaar februari overleden en kwam ik m 3 maanden geleden tegen en meteen een andere klik als we toen hadden ,nu hebben we t gezellig met elkaar.
Mijn kinderen en zijn kinderen kennen mekaar dus ook al zo lang.
Maar goed t gaat hier over chronisch.
Ik kreeg na vele jaren allerlei klachten te horen dat ik fibromyalgie heb.
Ik ben al jaren depressief en slik daarvoor medicijnen die niet voldoende werken naar mijn zin. Maar ja de ggz stuurt me weg te gecompliceerd geval.
Heb thuis ambulante zorg maar die doen niks met psychische problemen.
Ik heb in mijn leven al vaak ant depressiva moeten slikken.
Sinds augustus vorig jaar spuit ik B12 dat doe ik zelf en spuit al een tijd om de 48 uur. Waarde was vorig jaar juni 132 .
Dinsdag krijg ik een borstverkleining en daarna ga ik weer terug naar t ziekenhuis om te laten onderzoeken of er de diagnose CVS erbij komt
Ik zit al vanaf maart 2015 thuis ziektewet /ww/ziektewet. 2 jaar terug bezwaar wia afgewezen .nu ben ik pas op gesprek geweest bij de verzekeringsarts van de uwv ivm wia keuring mijn 2 e ben erg benieuwd want in de afgelopen 2 jaar is het mij niet beter gegaan alleen maar slechter. Slik een hoop medicatie oa oxycodon /lang en kortwerkende
Assistente van de huisarts zeurt over deze medicatie (ivm verslaving)wil dat ik ga afbouwen. Ben kwaad wat is t alternatief vroeg ik nou geen antwoord.
Zo heel verhaal geloof ik zo . Kijken of ik hier wat kan vinden. Groetjes Marian
Ik ben marian en nieuwsgierig haha.
Ik ben 52 jaar heb 3 kinderen en 6 kleinkinderen.
De jongste werd 21 dec 1 jaar en de oudste 13 jan 11 jaar.
Ik woon in n huis met mijn jongste zoon van bijna 21 jaar.hij studeert en is eigenlijk vaak bij zijn vriendin.
Heerlijk dat alleen zijn.
Ik heb ook wel een vriend die een paar minuten van mij af woont.
Sinds 3 maanden samen. Ken hem al vanaf ong 1995.
Hij werkte bij mijn ex en zijn vrouw en ik konden t goed met elkaar vinden ben regelmatig over de vloer gekomen.
Nu is zijn vrouw vorig jaar februari overleden en kwam ik m 3 maanden geleden tegen en meteen een andere klik als we toen hadden ,nu hebben we t gezellig met elkaar.
Mijn kinderen en zijn kinderen kennen mekaar dus ook al zo lang.
Maar goed t gaat hier over chronisch.
Ik kreeg na vele jaren allerlei klachten te horen dat ik fibromyalgie heb.
Ik ben al jaren depressief en slik daarvoor medicijnen die niet voldoende werken naar mijn zin. Maar ja de ggz stuurt me weg te gecompliceerd geval.
Heb thuis ambulante zorg maar die doen niks met psychische problemen.
Ik heb in mijn leven al vaak ant depressiva moeten slikken.
Sinds augustus vorig jaar spuit ik B12 dat doe ik zelf en spuit al een tijd om de 48 uur. Waarde was vorig jaar juni 132 .
Dinsdag krijg ik een borstverkleining en daarna ga ik weer terug naar t ziekenhuis om te laten onderzoeken of er de diagnose CVS erbij komt
Ik zit al vanaf maart 2015 thuis ziektewet /ww/ziektewet. 2 jaar terug bezwaar wia afgewezen .nu ben ik pas op gesprek geweest bij de verzekeringsarts van de uwv ivm wia keuring mijn 2 e ben erg benieuwd want in de afgelopen 2 jaar is het mij niet beter gegaan alleen maar slechter. Slik een hoop medicatie oa oxycodon /lang en kortwerkende
Assistente van de huisarts zeurt over deze medicatie (ivm verslaving)wil dat ik ga afbouwen. Ben kwaad wat is t alternatief vroeg ik nou geen antwoord.
Zo heel verhaal geloof ik zo . Kijken of ik hier wat kan vinden. Groetjes Marian
maandag 27 mei 2019 om 02:05
Dank je welYellowLemon schreef: ↑27-05-2019 00:31Het klinkt alsof je er perfect bij past Marian.
6 kleinkinderen lijkt me wel heerlijk!
ja 6 kleinkinderen is echt heerlijk en laat mijn vriend er ook 2 hebben haha dus al 8 pff.Ik heb al een beetje door gelezen hier.
Kom er nog wel achter hoe t allemaal werkt.
Ik ga nu een poging doen om te slapen. Vandaag nog bellen naarhet ziekenhuis tussen 13.30 en 14.30 uur dan weet ik de opname tijd voor dinsdag.
Hoop dat ik n updateje kan gaan geven.
Maar geen idee hoe t met mij zal gaan. Ik lees en hoor verschillende dingen over de pijn na de operatie. Ach mijn oxycodon ging aan gepast worden .ik slik t natuurlijk al dus zal De dosering aangepast worden.
Komt goed he
Weltrusten allen
maandag 27 mei 2019 om 06:42
Poeh , dat is lang zeg! Ik dacht een paar dagen. Nu snap ik wel dat je er tegenop zag. En dan nog van hotel naar hotel , waar de bedden ook steeds verschillend zijn.... respect! Sterkte hoor!
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
maandag 27 mei 2019 om 06:43
