Gezondheid
alle pijlers
Zomaar ineens in slaap vallen
zondag 28 oktober 2007 om 00:27
Ik vind dat ik een raar probleem heb, omdat ik weinig mensen ken die het ook hebben. Ik kan zomaar ineens in slaap vallen. Dat kan gebeuren op dagen dat ik les heb, op vergaderingen etc. wat nogal eens saai kan zijn. Maar het gebeurd me ook wel eens op plekken waar ik juist voor de gezelligheid heen ga. Zo is het me ook eens overkomen toen ik bij iemand op de borrel was, of in de kroeg, als ik aan de bar zit en naar lekkere muziek luister. Ben benieuwd of er meer mensen zijn die it ook hebben.
zondag 28 oktober 2007 om 00:57
Je lijdt denk ik aan slaap apneu dat is erg vervelend. kijk onder google wat je te wachten staat en pas op met auto rijden.
Mijn man heeft het ook. Het komt veel voor bij mannen tussen de 40 en de 60jaar. de oorzaak is een verzwakte huig welke snachts de keel afsluit waardoor je hersenen geen bloed verversing krijgen. Daardoor val je overdag regelmatig inslaap omdat je gewoon moe bent, Ook als je denkt dat je uitgerust wakker wordt. Om er zeker van te zijn kun je je partner vragen en keer bij je in de kamer te waken als je gaat slapen. Apneu treedt meestal op in de rem slaap(na 2 uur)
Hier vindt je meer info over apneu:
http://www.nvsap.nl/apneu_index.html
sterkte ermee.
Mijn man heeft het ook. Het komt veel voor bij mannen tussen de 40 en de 60jaar. de oorzaak is een verzwakte huig welke snachts de keel afsluit waardoor je hersenen geen bloed verversing krijgen. Daardoor val je overdag regelmatig inslaap omdat je gewoon moe bent, Ook als je denkt dat je uitgerust wakker wordt. Om er zeker van te zijn kun je je partner vragen en keer bij je in de kamer te waken als je gaat slapen. Apneu treedt meestal op in de rem slaap(na 2 uur)
Hier vindt je meer info over apneu:
http://www.nvsap.nl/apneu_index.html
sterkte ermee.
zondag 28 oktober 2007 om 01:42
zondag 28 oktober 2007 om 16:54
@Yamuna, Raldy sliep niet. Raldy was aan het werk.
Ik heb momenteel geen onregelmatig slaapritme. Sinds begin september zit ik op school. Daarvoor heb ik 18 jaar in de nachtdienst gewerkt. Steeds een week nachtdienst en week vrij. Het ging altijd goed. Ik ben een makkelijke slaper. Nu ik op school zit heb ik een goed dag/nachtritme. Ik ga op tijd naar bed, kom er ook op tijd weer uit en slaap 's nachts goed. De pest is dat ik het overdag niet red om wakker te blijven. 's Morgens gaat het redelijk, maar 's middags is het niet meer om uit te houden. Ben meerdere malen in slaap gevallen. En schaam ik me kapot.
Ik heb momenteel geen onregelmatig slaapritme. Sinds begin september zit ik op school. Daarvoor heb ik 18 jaar in de nachtdienst gewerkt. Steeds een week nachtdienst en week vrij. Het ging altijd goed. Ik ben een makkelijke slaper. Nu ik op school zit heb ik een goed dag/nachtritme. Ik ga op tijd naar bed, kom er ook op tijd weer uit en slaap 's nachts goed. De pest is dat ik het overdag niet red om wakker te blijven. 's Morgens gaat het redelijk, maar 's middags is het niet meer om uit te houden. Ben meerdere malen in slaap gevallen. En schaam ik me kapot.
zondag 28 oktober 2007 om 18:24
zondag 28 oktober 2007 om 18:56
De symptomen van narcolepsie
Ondanks dat narcolepsie een zeldzame aandoening is mag van de arts verwacht worden dat hij op basis van de unieke combinatie van klachten (onweerstaanbaar in slaapvallen en soms aanvallen van spierslapte bij emoties), het bestaan van narcolepsie kan vaststellen. Het is daarom van zeer groot belang dat men als patiënt zo goed mogelijk zijn klachten aan de arts vertelt en eveneens aangeeft welke invloed ze hebben op het dagelijks bestaan. Om u te helpen bij het opmaken van een goede inventarisatie kan het nuttig zijn na te gaan welke van de volgende klachten op u van toepassing zijn. Het is belangrijk te realiseren dat niet alle symptomen bij iedere patiënt voorkomen.
Slaperigheid en slaapaanvallen overdag
Een dagelijks toegenomen slaapneiging overdag, soms een continu gevoel van slaperigheid (een gevoel alsof men een aantal nachten te weinig heeft geslapen). Deze toegenomen vermoeidheid kan leiden tot verschillende korte (10 à 30 minuten) slaapperiodes, die met name optreden in rustige omstandigheden en/of passieve bezigheden (bijvoorbeeld in de trein of auto; vervelend of saai zittend werk, vergaderingen). De onbedwingbare neiging tot in slaap vallen overdag voelt men meestal aankomen. Soms kan men door met sterke inspanning en actief bezig zijn een slaapaanval onderdrukken, maar dat heeft als gevolg dat men zich voor de rest van de dag duf en vermoeid voelt en bovendien erg overprikkelbaar is. Vrijwel alle patiënten (95% - 100%) heeft last van deze klachten.
Kataplexie (spierverslapping)
Kataplexie is een plotseling optredend kortdurend krachtsverlies (verslapping) van de skeletspieren bij helder bewustzijn uitgelokt door intense emoties zoals woede, lachen, schrik en opwinding. Soms beperken deze aanvallen zich tot bepaalde spiergroepen (partiële aanvallen), soms ontstaat een verslapping van alle skeletspieren (complete aanvallen). Bij krachtsverlies in de nek- en/of de gelaatsspieren valt het hoofd voorover en wordt spreken onmogelijk; als de beenspieren verslappen zakt men door de knieën en valt men. Kataplexie is een ongewone REM-slaap manifestatie in de waaktoestand. De duur is in de meeste gevallen minder dan 30 seconden en de aanvallen kunnen zich meerdere malen per dag voordoen. Hoewel de aanvallen wel acuut beginnen, zijn ze meestal niet direct maximaal, waardoor men nog steun kan zoeken en slechts zelden een verwonding optreedt. Ongeveer 60% - 70% van alle patiënten heeft last van deze klachten.
Slaapparalyse (slaapverlamming)
Gewoonlijk begint de slaap met een non REM-slaap, gevolgd door een REM-slaap (waarin waarschijnlijk de dromen optreden). Bij narcolepsie is er een REM-slaap echter kort na het inslapen of zelfs direct bij het begin van de slaap: SOREMP (Sleep Onset REM Period). Deze plotselinge overgang naar een REM-slaap wordt ervaren als slaapverlamming. Men is zich bewust van de omgeving, maar is niet in staat zich te bewegen, hetgeen erg beangstigend of bedreigend kan zijn voor de patiënt. Ongeveer 30% van alle patiënten heeft last van deze klachten.
Hypnagoge hallucinaties
Een ander fenomeen dat kan optreden als gevolg van een dergelijke SOREMP is het waarnemen (vooral tijdens het inslapen) van extreem levendige droombeelden die soms nauwelijks van de werkelijkheid zijn te onderscheiden. Tijdens de droom ziet, hoort en voelt men van alles, dikwijls met een beangstigend en bedreigend karakter. Deze hallucinaties duren meestal slechts enkele minuten zelden langer dan tien minuten. Ze treden niet alleen 's nachts op, maar ook wanneer men overdag in slaap valt. Ongeveer 25% van alle patiënten heeft last van deze klachten.
Frequent onderbroken nachtelijke slaap
Meer dan de helft van de patiënten klaagt over een té oppervlakkige en té onrustige slaap met veelvuldig wakker worden. Dikwijls worden ze reeds na 1 of 2 uur wakker en dit kan zich om de 2 uur herhalen. Ook ligt men vaak lange periodes wakker (1 tot 2 uur). Ook kan de nachtelijke slaap nog verstoord worden door het optreden van angstdromen en onvrijwillige lichaamsbewegingen. Eveneens is bekend het optreden van periodiek schoppende bewegingen in de onderste ledematen tijdens het slapen.
Overige/neven klachten
Dit zijn klachten die, ofschoon niet typisch voor narcolepsie alleen, toch veelvuldig worden vermeld. Hiertoe behoren:
Automatisch gedrag.
Bij heftige vermoeidheid kan de patiënt een vorm van "automatisch gedrag" vertonen. Zoals het uitvoeren van taken die achteraf niet meer worden herinnerd.
Voorbeelden van automatisch gedrag zijn:
- Schrift dat onduidelijk wordt,
- Tijdens het spreken gaan brabbelen,
- Op de verkeerde halte van de bus stappen of bij het naar huis lopen in de verkeerde straat terechtkomen of plotseling ontdekken dat men de deur van een ander huis wil openen.
Concentratie - en Geheugenstoornissen. (Black-outs)
Zeer frequent wordt geklaagd over een zeer slecht geheugen. Uitgebreid psychologisch onderzoek heeft dit echter nooit kunnen aantonen. Blijkbaar gaat het hier om inprentingstoornissen te wijten aan het feit dat men zijn aandacht onvoldoende kan vasthouden. Problemen met gezichtsvermogen. De toegenomen slaperigheid gaat vaak gepaard oogleden die dichtvallen en wazig of dubbel zien
Ondanks dat narcolepsie een zeldzame aandoening is mag van de arts verwacht worden dat hij op basis van de unieke combinatie van klachten (onweerstaanbaar in slaapvallen en soms aanvallen van spierslapte bij emoties), het bestaan van narcolepsie kan vaststellen. Het is daarom van zeer groot belang dat men als patiënt zo goed mogelijk zijn klachten aan de arts vertelt en eveneens aangeeft welke invloed ze hebben op het dagelijks bestaan. Om u te helpen bij het opmaken van een goede inventarisatie kan het nuttig zijn na te gaan welke van de volgende klachten op u van toepassing zijn. Het is belangrijk te realiseren dat niet alle symptomen bij iedere patiënt voorkomen.
Slaperigheid en slaapaanvallen overdag
Een dagelijks toegenomen slaapneiging overdag, soms een continu gevoel van slaperigheid (een gevoel alsof men een aantal nachten te weinig heeft geslapen). Deze toegenomen vermoeidheid kan leiden tot verschillende korte (10 à 30 minuten) slaapperiodes, die met name optreden in rustige omstandigheden en/of passieve bezigheden (bijvoorbeeld in de trein of auto; vervelend of saai zittend werk, vergaderingen). De onbedwingbare neiging tot in slaap vallen overdag voelt men meestal aankomen. Soms kan men door met sterke inspanning en actief bezig zijn een slaapaanval onderdrukken, maar dat heeft als gevolg dat men zich voor de rest van de dag duf en vermoeid voelt en bovendien erg overprikkelbaar is. Vrijwel alle patiënten (95% - 100%) heeft last van deze klachten.
Kataplexie (spierverslapping)
Kataplexie is een plotseling optredend kortdurend krachtsverlies (verslapping) van de skeletspieren bij helder bewustzijn uitgelokt door intense emoties zoals woede, lachen, schrik en opwinding. Soms beperken deze aanvallen zich tot bepaalde spiergroepen (partiële aanvallen), soms ontstaat een verslapping van alle skeletspieren (complete aanvallen). Bij krachtsverlies in de nek- en/of de gelaatsspieren valt het hoofd voorover en wordt spreken onmogelijk; als de beenspieren verslappen zakt men door de knieën en valt men. Kataplexie is een ongewone REM-slaap manifestatie in de waaktoestand. De duur is in de meeste gevallen minder dan 30 seconden en de aanvallen kunnen zich meerdere malen per dag voordoen. Hoewel de aanvallen wel acuut beginnen, zijn ze meestal niet direct maximaal, waardoor men nog steun kan zoeken en slechts zelden een verwonding optreedt. Ongeveer 60% - 70% van alle patiënten heeft last van deze klachten.
Slaapparalyse (slaapverlamming)
Gewoonlijk begint de slaap met een non REM-slaap, gevolgd door een REM-slaap (waarin waarschijnlijk de dromen optreden). Bij narcolepsie is er een REM-slaap echter kort na het inslapen of zelfs direct bij het begin van de slaap: SOREMP (Sleep Onset REM Period). Deze plotselinge overgang naar een REM-slaap wordt ervaren als slaapverlamming. Men is zich bewust van de omgeving, maar is niet in staat zich te bewegen, hetgeen erg beangstigend of bedreigend kan zijn voor de patiënt. Ongeveer 30% van alle patiënten heeft last van deze klachten.
Hypnagoge hallucinaties
Een ander fenomeen dat kan optreden als gevolg van een dergelijke SOREMP is het waarnemen (vooral tijdens het inslapen) van extreem levendige droombeelden die soms nauwelijks van de werkelijkheid zijn te onderscheiden. Tijdens de droom ziet, hoort en voelt men van alles, dikwijls met een beangstigend en bedreigend karakter. Deze hallucinaties duren meestal slechts enkele minuten zelden langer dan tien minuten. Ze treden niet alleen 's nachts op, maar ook wanneer men overdag in slaap valt. Ongeveer 25% van alle patiënten heeft last van deze klachten.
Frequent onderbroken nachtelijke slaap
Meer dan de helft van de patiënten klaagt over een té oppervlakkige en té onrustige slaap met veelvuldig wakker worden. Dikwijls worden ze reeds na 1 of 2 uur wakker en dit kan zich om de 2 uur herhalen. Ook ligt men vaak lange periodes wakker (1 tot 2 uur). Ook kan de nachtelijke slaap nog verstoord worden door het optreden van angstdromen en onvrijwillige lichaamsbewegingen. Eveneens is bekend het optreden van periodiek schoppende bewegingen in de onderste ledematen tijdens het slapen.
Overige/neven klachten
Dit zijn klachten die, ofschoon niet typisch voor narcolepsie alleen, toch veelvuldig worden vermeld. Hiertoe behoren:
Automatisch gedrag.
Bij heftige vermoeidheid kan de patiënt een vorm van "automatisch gedrag" vertonen. Zoals het uitvoeren van taken die achteraf niet meer worden herinnerd.
Voorbeelden van automatisch gedrag zijn:
- Schrift dat onduidelijk wordt,
- Tijdens het spreken gaan brabbelen,
- Op de verkeerde halte van de bus stappen of bij het naar huis lopen in de verkeerde straat terechtkomen of plotseling ontdekken dat men de deur van een ander huis wil openen.
Concentratie - en Geheugenstoornissen. (Black-outs)
Zeer frequent wordt geklaagd over een zeer slecht geheugen. Uitgebreid psychologisch onderzoek heeft dit echter nooit kunnen aantonen. Blijkbaar gaat het hier om inprentingstoornissen te wijten aan het feit dat men zijn aandacht onvoldoende kan vasthouden. Problemen met gezichtsvermogen. De toegenomen slaperigheid gaat vaak gepaard oogleden die dichtvallen en wazig of dubbel zien
zondag 28 oktober 2007 om 18:57
Hypersomnia
Overdreven slaperigheid is een symptoom dat aangetroffen wordt bij een reeks van specifieke ziektebeelden. Onder ‘hypersomnie’ of ‘hypersomnolentie’ verstaat men een medische conditie gekenmerkt door dagelijks terugkerende en meermaals in de loop van de dag aanwezige episoden van slaperigheid. Deze somnolentie kent een crescendo verloop en mondt onvermijdelijk uit in een toestand van effectieve slaap. Slaperigheid kan voorkomen in verschillende gradaties, gaande van mild (vb. enkel na het middagmaal) tot ernstig, waarbij het individu bij herhaling in slaap valt in ongewone omstandigheden (vb. tijdens de maaltijd, tijdens een gesprek met iemand of bij het besturen van een voertuig op een kort traject). Deze somnolentie komt vooral tot uiting in permissieve omstandigheden, zoals tijdens zittend werk, lezen, TV kijken, bijwonen van vergaderingen en rijden met de wagen. Vechtend tegen de slaap kunnen de patiënten een vorm van “automatisch gedrag” vertonen. Dit wil zeggen dat zij handelingen uitvoeren, waarvan zij zich achteraf niet meer kunnen herinneren wanneer of hoe zij deze hebben volbracht.
De gevolgen van excessieve slaperigheid tijdens de dag kunnen ernstig zijn. Zowel in de familiekring als op het werk kan de slaperigheid verward worden met luiheid of gebrek aan motivatie. Het indommelen in het bijzijn van anderen is zondermeer gênant. De patiënt met hypersomnie zal deze situatie zoveel mogelijk trachten te voorkomen of te camoufleren, bijvoorbeeld door dutjes te doen op het toilet. Patiënten met slaapapnoe of narcolepsie ervaren een permanente verstoring van hun werkcapaciteit door de steeds terugkerende slaperigheid en gebrekkige cognitieve performantie. Vaak geven zij zelf een negatieve appreciatie van hun geleverde werk.
De volle draagwijdte van het symptoom ‘hypersomnolentie’ is vaak moeilijk in te schatten. De geraadpleegde arts is zich niet steeds bewust van het belang van deze klacht. Bovendien kan de ondervraging door de arts ontoereikende informatie opleveren, wanneer de patiënt de ernst van zijn slaapzucht onderschat. Het inwinnen van gegevens bij de partner zal in een aantal gevallen een betere appreciatie toelaten./font>
Het is zeer belangrijk om een onderscheid te maken tussen “moeheid” en “slaperigheid”. Alhoewel patiënten met chronische vermoeidheid een gestoorde slaap kunnen vertonen, staat somnolentie doorgaans niet op de voorgrond. Zij klagen vooral van onvoldoende mentale en fysieke energie om courante activiteiten en arbeid te verrichten. Patiënten met overdreven slaperigheid daarentegen ondervinden meestal geen moeheid zolang zij lichamelijk actief zijn. Van zodra zij echter gaan zitten of overgaan tot rustige activiteit, worden zij overmand door de slaap.
Overdreven slaperigheid is een symptoom dat aangetroffen wordt bij een reeks van specifieke ziektebeelden. Onder ‘hypersomnie’ of ‘hypersomnolentie’ verstaat men een medische conditie gekenmerkt door dagelijks terugkerende en meermaals in de loop van de dag aanwezige episoden van slaperigheid. Deze somnolentie kent een crescendo verloop en mondt onvermijdelijk uit in een toestand van effectieve slaap. Slaperigheid kan voorkomen in verschillende gradaties, gaande van mild (vb. enkel na het middagmaal) tot ernstig, waarbij het individu bij herhaling in slaap valt in ongewone omstandigheden (vb. tijdens de maaltijd, tijdens een gesprek met iemand of bij het besturen van een voertuig op een kort traject). Deze somnolentie komt vooral tot uiting in permissieve omstandigheden, zoals tijdens zittend werk, lezen, TV kijken, bijwonen van vergaderingen en rijden met de wagen. Vechtend tegen de slaap kunnen de patiënten een vorm van “automatisch gedrag” vertonen. Dit wil zeggen dat zij handelingen uitvoeren, waarvan zij zich achteraf niet meer kunnen herinneren wanneer of hoe zij deze hebben volbracht.
De gevolgen van excessieve slaperigheid tijdens de dag kunnen ernstig zijn. Zowel in de familiekring als op het werk kan de slaperigheid verward worden met luiheid of gebrek aan motivatie. Het indommelen in het bijzijn van anderen is zondermeer gênant. De patiënt met hypersomnie zal deze situatie zoveel mogelijk trachten te voorkomen of te camoufleren, bijvoorbeeld door dutjes te doen op het toilet. Patiënten met slaapapnoe of narcolepsie ervaren een permanente verstoring van hun werkcapaciteit door de steeds terugkerende slaperigheid en gebrekkige cognitieve performantie. Vaak geven zij zelf een negatieve appreciatie van hun geleverde werk.
De volle draagwijdte van het symptoom ‘hypersomnolentie’ is vaak moeilijk in te schatten. De geraadpleegde arts is zich niet steeds bewust van het belang van deze klacht. Bovendien kan de ondervraging door de arts ontoereikende informatie opleveren, wanneer de patiënt de ernst van zijn slaapzucht onderschat. Het inwinnen van gegevens bij de partner zal in een aantal gevallen een betere appreciatie toelaten./font>
Het is zeer belangrijk om een onderscheid te maken tussen “moeheid” en “slaperigheid”. Alhoewel patiënten met chronische vermoeidheid een gestoorde slaap kunnen vertonen, staat somnolentie doorgaans niet op de voorgrond. Zij klagen vooral van onvoldoende mentale en fysieke energie om courante activiteiten en arbeid te verrichten. Patiënten met overdreven slaperigheid daarentegen ondervinden meestal geen moeheid zolang zij lichamelijk actief zijn. Van zodra zij echter gaan zitten of overgaan tot rustige activiteit, worden zij overmand door de slaap.
zaterdag 17 november 2007 om 09:40
@Yamuna, hier ben ik. Nog bedankt voor je informatie, die ik aandachtig heb gelezen en zeker zal bewaren. De laatste tijd gaat het wel weer lekker met mijn wakkere momenten. Ik heb mijn voedingspatroon aangepast en ben met een dieet begonnen wat energie geeft. "Fit for Live"van Harvey & Marilyn Diamond". Dit heeft tot nu toe een positief effect. Daarom het doktersbezoek maar even uitgesteld. Overigens ben ik altijd een bijzondere slaper geweest. Mijn moeder vertelde dat ik dat als kind ook al had. Ik mocht bijv: een periode maar halve dagen naar school omdat ik altijd in slaap viel. Verder naast het dieet ook mijn ritme aangepast, vroeg naar bed etc. Nog hartelijk bedankt voor je hulp. Als ik weer nieuws heb laat ik je het weten.
Laters, Raldy
Laters, Raldy
