Gezondheid
alle pijlers
Zooooo moe
donderdag 27 mei 2021 om 20:05
Ik ben zo moe. Niet een beetje moe maar kan amper de ene poot voor de andere krijgen. Ik heb fibromyalgie en ik werk in de zorg, geen ideale combi. Ik vind mijn werk leuk. Werk normaal gesproken 16 uur pw maar werk eigelijk altijd teveel. Vorig jaar stond ik heel erg veel in de min uren. Ik werkte toen in de Flex en kreeg gewoon niet genoeg uren passend bij mijn thuissituatie. (Ben alleenstaande moeder, met dochter van zes die bij mij woont) Dat heb ik toen aangegeven bij mijn werkgever, ik heb toen een vast contract gekregen en word nu meegeroosterd in mijn team. Dat geeft een stuk rust omdat ik nu ver vooruit kan zien wanneer ik werken moet en alles is nu goed geregeld met mijn ex met omgangsregeling dochter. Niks aan de hand dus zou je zeggen, ik moet gewoon niet zeuren.
Ik werk nu al vanaf september 2020 heel erg veel, om mijn (200) min uren bij te werken. Ik sta nu 95 uur in de plus. Maar mijn lichaam protesteert in alle toonaarden. Heb continu het gevoel of er een vrachtwagen over mij heen is gereden. Ik lig soms al om 20.30 te slapen en word dan om 7.00 wakker vd wekker omdat mijn dochter naar school moet. Maar voel mij zelden uitgerust. De dagen dat ik vrij ben moet ik huishouden doen, dochter naar zwemles of weet ik wat. Sociaal leven? Wat is dat? Ik heb een tijdje bij revalidatie gelopen voor mij fibromyalgie, arts zei ook al “ je staat continu “ aan”. Maar ja hoe zet ik mijzelf uit??? As weekend heb ik drie late diensten, geen idee hoe ik die ga doen? Wil mijn collega’s ook niet laten zitten. Ik denk heel vaak “ en nu meld je je ziek, ff bijtanken” maar dat vind ik zo lullig. Ik ben niet ziek, wel hondsmoe!
Ik werk om het weekend en dan vaak drie late diensten. Dan is mijn dochter bij mijn ex. De weekenden dat ik niet werk is mijn dochter bij mij. Halverwege juni ben ik God zij dank 8 dagen achter elkaar vrij. Na drie nachtdiensten. Pfff weet ff niet meer hoe nu verder. Ben gewoon zo toe aan vakantie naar dat duurt nog wel ff, pas in augustus.
Wat ik hier mee wil? Geen idee...gewoon ff van mij afschrijven.
Ik werk nu al vanaf september 2020 heel erg veel, om mijn (200) min uren bij te werken. Ik sta nu 95 uur in de plus. Maar mijn lichaam protesteert in alle toonaarden. Heb continu het gevoel of er een vrachtwagen over mij heen is gereden. Ik lig soms al om 20.30 te slapen en word dan om 7.00 wakker vd wekker omdat mijn dochter naar school moet. Maar voel mij zelden uitgerust. De dagen dat ik vrij ben moet ik huishouden doen, dochter naar zwemles of weet ik wat. Sociaal leven? Wat is dat? Ik heb een tijdje bij revalidatie gelopen voor mij fibromyalgie, arts zei ook al “ je staat continu “ aan”. Maar ja hoe zet ik mijzelf uit??? As weekend heb ik drie late diensten, geen idee hoe ik die ga doen? Wil mijn collega’s ook niet laten zitten. Ik denk heel vaak “ en nu meld je je ziek, ff bijtanken” maar dat vind ik zo lullig. Ik ben niet ziek, wel hondsmoe!
Ik werk om het weekend en dan vaak drie late diensten. Dan is mijn dochter bij mijn ex. De weekenden dat ik niet werk is mijn dochter bij mij. Halverwege juni ben ik God zij dank 8 dagen achter elkaar vrij. Na drie nachtdiensten. Pfff weet ff niet meer hoe nu verder. Ben gewoon zo toe aan vakantie naar dat duurt nog wel ff, pas in augustus.
Wat ik hier mee wil? Geen idee...gewoon ff van mij afschrijven.
donderdag 3 juni 2021 om 16:58
Ik heb diezelfde weg behandeld lieve Dwarrel. Het lijkt de kortste weg maar dat is het absoluut niet. Je wil nu heel graag 'iets doen', dat is je aard, je beestje. Je wilt heel naarstig op zoek naar de weg naar boven, naar dat herstel. Dat snap ik heel goed, je voelt je niet goed dus: je wilt een oplossing!Dwarrel75 schreef: ↑03-06-2021 12:58Ik heb mij aan het begin vd week idd ziekgemeld. Ik kan niet meer. Totaal geen energie, echt 0,0. Ik slaap hartstikke veel 9 a 10 uur per nacht en ben dan nog moe. Ik krijg normaal van dit weer hartstikke veel energie, ik leef voor de zomer zeg maar. Maar het lukt mij nu ff niet.
Nu heb ik op internet gezocht, kwam detox tegen. Iemand ervaring hiermee? Hoe te starten? Werkt dit echt? Ik weet dat ik een boel kan doen in mijn eetpatroon. Eet niet vreselijk ongezond ofzo maar het kan altijd beter. Eet wel veel groenten en fruit maar ben ook wel een snoeper. Drink per dag twee a drie bakjes koffie met zoetjes. In de weekenden af en toe een wijntje. Ik rook niet, sport niet maar loop wel veel met de honden en krijg veel beweging op mijn werk.
Wil zoooo graag mijn fitte zelf weer terug die blaakt van de energie en minder pijn in mijn lichaam.Dus gooi maar in de groep, waar moet ik in hemelsnaam beginnen???
De waarheid is, is dat het herstel ligt in rust. Je hebt waarschijnlijk heel lang zo goed kunnen functioneren met doorgaan, niet stoppen en oplossingen zoeken om verder te kunnen, en dat heeft je geholpen je door pittige momenten te trekken. Je bent gewend om toch nog dit te doen, te proberen, die weg in te slaan.
Maar je lichaam zegt nu: ho, stoppen. Pauze. Het wil heel graag rust. Het wil heel graag door jou gehoord worden, daarom geeft het constant die signalen af.
Het is aan jou om nu die rust te nemen. Even geen 'projecten' oppakken. Nee, echte rust. Goed slapen, bijkomen, dutjes doen, iets ondernemen waar je energie van krijgt. Je voeding is in de basis oké, laat het even zo. Eerst die rust. En als die rust goed gepakt is, voel je ook dat er dan ruimte komt om je verdere gezondheid onder de loep te nemen. Je echte probleem nu dat prioriteit heeft is de oververmoeidheid. Neem je rust, neem de tijd, ga het niet verspillen aan van alles dat je herstel op de nog langere baan schuift.
Mijn herstel is nu pas gaande voor mijn gevoel en ik ben ruim anderhalf jaar bezig sinds mijn uitval (ik werk wel weer in een andere baan maar leer nu pas die balans aanvoelen). Het had echt veel korter geduurd als ik niet zo zoekende was naar die ene, allesomvattende oplossing. Hij lag voor mijn neus. Het was rust. Rust in mijn lijf maar vooral in mijn hoofd.
donderdag 3 juni 2021 om 19:48
dinsdag 22 juni 2021 om 11:51
Ik ben na die week toch weer aan het werk gegaan. Heb een goed gesprek met mijn leidinggevende gehad, dacht ik. Ook aangegeven dat ik nu ff niet extra wil werken. Omdat mijn lichaam dit niet trekt. Helaas word er niet echt geluisterd want ik krijg nog steeds de vraag “ kun je die en die dag werken? Er is ziekte”. Dat zou betekenen dat ik dus vier dagen achter elkaar moet werken, dan een dag vrij en dan weer twee dagen.
Ik vind het hartstikke moeilijk om elke keer nee te moeten verkopen. Ik weet dat mijn collega’s ook moe zijn vanwege de hectische tijd met Corona.
Mij voor langere tijd ziek melden is geen optie. Ik werk 16 uur en daar kan ik prima van rondkomen met mijn ORT. Valt mijn ORT weg dan word het wel heel erg krap. Ik ben net uit de uitkering weg en wil hier liever niet weer in. Heb hard geknokt om zover te komen, wil dit niet opgeven. Maar ben wel alleenstaand, dus niet ff een partner die mij evt (financieel) kan aanvullen.
Ik vind het hartstikke moeilijk om elke keer nee te moeten verkopen. Ik weet dat mijn collega’s ook moe zijn vanwege de hectische tijd met Corona.
Mij voor langere tijd ziek melden is geen optie. Ik werk 16 uur en daar kan ik prima van rondkomen met mijn ORT. Valt mijn ORT weg dan word het wel heel erg krap. Ik ben net uit de uitkering weg en wil hier liever niet weer in. Heb hard geknokt om zover te komen, wil dit niet opgeven. Maar ben wel alleenstaand, dus niet ff een partner die mij evt (financieel) kan aanvullen.
dinsdag 22 juni 2021 om 12:44
Precies.
En hanteer daarbij anders de tactiek van de gebroken grammofoonplaat:
'Nee, dat trekt mijn lichaam niet.'
'Nee, ik heb je gisteren verteld dat mijn lichaam dat niet trekt.'
'Nee, ik heb al een paar keer aangegeven dat mijn lichaam dat niet trekt.'
'Nee....'
De waarheid heeft het ook niet makkelijk de laatste tijd.
dinsdag 22 juni 2021 om 23:59
Als jij uitvalt, dan wordt het helemaal wat.
De waarheid heeft het ook niet makkelijk de laatste tijd.
woensdag 23 juni 2021 om 09:11
Nee
Nee
Nee
Nee
Nee
Jij bent er, 16 uur in de week kan de planning op je rekenen. Voor de gaten die ANDEREN achterlaten mag de planning een oplossing gaan zoeken.
woensdag 23 juni 2021 om 09:15
Als ik dit topic lees, begrijp ik ook prima waarom. Goed dat je 'nee' blijft zeggen. Hun probleem, niet jouw probleem.
woensdag 23 juni 2021 om 19:19
Mijn leidinggevende ziet mij aankomen. Dat ga ik nooit voorelkaar krijgen om nu vakantie te vragen. Ik moet nog een maand door bikkelen en dan heb ik drie weken vrij. Ik ga kijken of ik daarna mij uitgerust(er) voel en daarna beslissingen nemen. Het rooster van september is er ook al en ik zie dat ik daar niet extra ben ingepland. Hopelijk is er toch naar mij geluisterd.
donderdag 24 juni 2021 om 08:56
Dat gaat je lukken als:Dwarrel75 schreef: ↑23-06-2021 19:19Mijn leidinggevende ziet mij aankomen. Dat ga ik nooit voorelkaar krijgen om nu vakantie te vragen. Ik moet nog een maand door bikkelen en dan heb ik drie weken vrij. Ik ga kijken of ik daarna mij uitgerust(er) voel en daarna beslissingen nemen. Het rooster van september is er ook al en ik zie dat ik daar niet extra ben ingepland. Hopelijk is er toch naar mij geluisterd.
Je de regie over je eigen leven weer terug pakt.
Stop met jezelf te laten behandelen als een weerloze stuiterbal.
Je gaat in de vakantie je eigen agenda bepalen. Ongeacht wat andere mensen daar van vinden.
En als je terug bent, heb je voor jezelf een haalbaar rooster gemaakt voor jezelf waarin de balans terug is voor wat betreft werk, sport, hobby's, rust, gezin en huishouden.
En daar ga jij je jezelf aan houden. En iedereen die weer een emmer water aan je komt geven om vast te houden voor hen, daarvan doe je de handen omhoog en zeg je: nee, ik kan die last niet voor je dragen. Je zal iemand anders moeten vinden.
Hopelijk = fijn dat er nu naar me IS geluisterd. Dit ga ik volhouden in de maanden erna.
