Kinderen
alle pijlers
29 wk zwanger, vliezen gebroken. Ervaringen of lotgenoten
woensdag 26 september 2007 om 12:14
Hallo,
Ik ben nu iets meer dan 29 weken zwanger van ons 2e kindje, alles ging tot een week geleden prima. Voelde me op de normale klachten heerlijk zwanger en genoot van mijn dikke buik en ons 1e kindje. Tot we op een feest belanden en mijn vliezen braken. Helaas dt betekent dus ziekenhuis. Mijn leven stond en staat op zijn kop. Lig nu anderhalve week hier en heb absolute bed rust, mag vanwege de ligging van beeb alleen nog naar toilet en douchen. Zou graag ervaringen willen delen, want ja dat ik de 40 weken niet haal weet ik, maar hoe is het om te vroeg te bevallen. (met of zonder keizersnede) Misschien helpt het mij om de lange dagen in het ziekenhuis zo een beetje door te komen.
Liefs Caro
Ik ben nu iets meer dan 29 weken zwanger van ons 2e kindje, alles ging tot een week geleden prima. Voelde me op de normale klachten heerlijk zwanger en genoot van mijn dikke buik en ons 1e kindje. Tot we op een feest belanden en mijn vliezen braken. Helaas dt betekent dus ziekenhuis. Mijn leven stond en staat op zijn kop. Lig nu anderhalve week hier en heb absolute bed rust, mag vanwege de ligging van beeb alleen nog naar toilet en douchen. Zou graag ervaringen willen delen, want ja dat ik de 40 weken niet haal weet ik, maar hoe is het om te vroeg te bevallen. (met of zonder keizersnede) Misschien helpt het mij om de lange dagen in het ziekenhuis zo een beetje door te komen.
Liefs Caro
woensdag 26 september 2007 om 12:39
Jeetje Caro wat heftig allemaal zeg!
Ik snap dat je (postieve) ervaringen en verhalen wil horen. Je situatie lijkt me alleen best uitzonderlijk dus ik ben bang dat het wel even duurt voor je de reaktie krijgt waar je op hoopt/wacht.
Ik begrijp uit je verhaal dat je kindje het nog wel naar zijn of haar zin heeft in je buik dus dat is mooi. Lig je in een gespecialiseerd ziekenhuis ? (Emma kinderziekenhuis bijvoorbeeld?)
Ik denk dat je niet op mijn verhaal zit te wachten maar toch: ik heb helaas een soortgelijke gebeurtenis van dichtbij meegemaakt.
Mijn beste vriendin is veel te vroeg bevallen van een dochter (na 22 weken) en het kindje heeft het niet overleefd. De longetjes waren nog onvoldoende gerijpt. Gelukkig is de situatie van jouw kindje heel wat rooskleuriger nu je "al" 29+ weken ver bent.
Ik begrijp dat je ervaringen wil delen maar in jouw situatie zou ik het liefst de hoopvolle en positieve verhalen horen. Daar kan ik je helaas niet aan helpen, maar ik geloof wel in de kracht van positief denken/voelen.
Heel veel succes de komende tijd! Gelukkig heb je internet dus kan je je wel een beetje vermaken.
Ik snap dat je (postieve) ervaringen en verhalen wil horen. Je situatie lijkt me alleen best uitzonderlijk dus ik ben bang dat het wel even duurt voor je de reaktie krijgt waar je op hoopt/wacht.
Ik begrijp uit je verhaal dat je kindje het nog wel naar zijn of haar zin heeft in je buik dus dat is mooi. Lig je in een gespecialiseerd ziekenhuis ? (Emma kinderziekenhuis bijvoorbeeld?)
Ik denk dat je niet op mijn verhaal zit te wachten maar toch: ik heb helaas een soortgelijke gebeurtenis van dichtbij meegemaakt.
Mijn beste vriendin is veel te vroeg bevallen van een dochter (na 22 weken) en het kindje heeft het niet overleefd. De longetjes waren nog onvoldoende gerijpt. Gelukkig is de situatie van jouw kindje heel wat rooskleuriger nu je "al" 29+ weken ver bent.
Ik begrijp dat je ervaringen wil delen maar in jouw situatie zou ik het liefst de hoopvolle en positieve verhalen horen. Daar kan ik je helaas niet aan helpen, maar ik geloof wel in de kracht van positief denken/voelen.
Heel veel succes de komende tijd! Gelukkig heb je internet dus kan je je wel een beetje vermaken.
woensdag 26 september 2007 om 12:40
hoi caro,
ik heb hier geen ervaring mee, heb namelijk nog geen kinderen (wel een wens vandaar dat ik hier nogak eens rondhang) maar wilde je toch even heel veel sterkte wensen. het lijkt me supersaai om de hele dag in bed te liggen en niets te kunnen doen. hoop dat alles goed mag gaan, dat je een gezond kindje krijgt en er veel van mag genieten.
liefs Vlinder
ik heb hier geen ervaring mee, heb namelijk nog geen kinderen (wel een wens vandaar dat ik hier nogak eens rondhang) maar wilde je toch even heel veel sterkte wensen. het lijkt me supersaai om de hele dag in bed te liggen en niets te kunnen doen. hoop dat alles goed mag gaan, dat je een gezond kindje krijgt en er veel van mag genieten.
liefs Vlinder
woensdag 26 september 2007 om 12:44
Hoi Caro,
heb het zelf niet meegemaakt maar las je berichtje en wilde je veel sterkte toe wensen!!
Je moet maar denken, elke dag dat hij/zij langer blijft zitten is mooi meegenomen, je zut nu ook vast al medicatie krijgen op de longen te rijpen. Vrienden van ons hebben een kindje gekregen die 6 weken te vroeg was en tot op de dag van vandaag is het een heel gezond en vrolijk meisje!
Sterkte!!
heb het zelf niet meegemaakt maar las je berichtje en wilde je veel sterkte toe wensen!!
Je moet maar denken, elke dag dat hij/zij langer blijft zitten is mooi meegenomen, je zut nu ook vast al medicatie krijgen op de longen te rijpen. Vrienden van ons hebben een kindje gekregen die 6 weken te vroeg was en tot op de dag van vandaag is het een heel gezond en vrolijk meisje!
Sterkte!!
woensdag 26 september 2007 om 13:05
Hoi Caatje!
Hier een positief verhaal over een vroeggeboorte. Ik ben met 31 weken opgenomen in het ziekenhuis, want het vermoeden was er dat ik te vroeg zou gaan bevallen. Om het zekere voor het onzekere te nemen, hebben ze in mijn beide bovenbenen corticosteroiden gespoten en aan de partisusten gelegd (weeenremmer). Dit deed geen pijn, maar was voor mijn kindjes beter. De corticosteroiden zou hun organen sneller laten rijpen en de overlevingskans een stuk groter maken. Heb jij al die injecties gekregen? Lig jij aan de weeenremmers? Tot 34 weken remmen ze nog, maar daarna laten ze je kind geboren worden.
Lang verhaal kort, maar mijn kinderen zijn geboren na een zwangerschapsduur van 33 + 2, bijna zeven weken te vroeg dus. Dit is iets waar ik in het begin heel veel moeite mee heb gehad, mede doordat ze nog zo klein waren en in de couveuse lagen. Al met al heeft Steijn (2175 gram bij de geboorte) drie dagen in de couveuse gelegen en daarna verhuisde hij naar een warmtebedje. Hugo (1775 gram) heeft tien dagen in zijn couveuse gelegen om vervolgens te verkassen naar zijn warmtebed. Na 2 weken en 6 dagen mochten we ze mee naar huis nemen, aangezien ze zichzelf om temperatuur konden houden en zelf alles dronken. Dit was erg snel, want ze waren eigenlijk nog maar 36 weken oud!
Doordat ze mij dus injecties in mijn bovenbenen hebben gegeven, hebben mijn mannetjes nooit moeite gehad met zelf ademen. Ze hebben ook nooit op de NICU of de high care hoeven liggen, maar mochten na de geboorte meteen door naar de medium care. Hier kregen ze infuusjes (weet niet meer waarom), sensoren op hun lijfjes voor de monitor en een sonde in de neusjes. Ik raakte snel gewend aan al die plakkertjes op die kleine lijfjes, maar ik heb nooit kunnen wennen aan de sonde. Het ziet er toch niet uit, zo'n klein babygezichtje met een enorme plakker waar de sonde onder zit!
Op het moment zijn mijn kindjes zes maanden oud en staan ze eigenlijk nog onder behandeling van een kinderarts. Deze arts hebben we vorige week nog gezien en hij was zo tevreden, dat ze pas terug hoeven als ze een jaar oud zijn! Er is niets dat ons nog doet denken aan die kleine, prematuur geboren kindjes die ze zes maanden geleden waren. Ze ontwikkelen zich goed, groeien als kool en hebben op hun echte leeftijdsgenootjes een verwaarloosbare achterstand. Als we uit gaan van hun a terme leeftijd (nu bijna vijf maanden), dan lopen ze voor.
Ik wil je heel veel sterkte wensen! Proberen de artsen er voor te zorgen dat je de 32 weken haalt? (dacht dat dat beter is voor de orgaantjes) Kan me heel goed indenken dat je het niet leuk vind om in het ziekenhuis te liggen: ik vond het vreselijk en de tijd kroop. Ik heb een berg foto's van de tijd dat ze net geboren waren (daarna trouwens ook). Misschien vind je het prettig om dat te zien, zodat je je kan voorbereiden op een eventuele vroeggeboorte? Als je dat fijn vindt, dan kan je de angel om mijn mail vragen!
Nogmaals, heel veel sterkte en er is een goede kans dat het allemaal goed komt!
Hier een positief verhaal over een vroeggeboorte. Ik ben met 31 weken opgenomen in het ziekenhuis, want het vermoeden was er dat ik te vroeg zou gaan bevallen. Om het zekere voor het onzekere te nemen, hebben ze in mijn beide bovenbenen corticosteroiden gespoten en aan de partisusten gelegd (weeenremmer). Dit deed geen pijn, maar was voor mijn kindjes beter. De corticosteroiden zou hun organen sneller laten rijpen en de overlevingskans een stuk groter maken. Heb jij al die injecties gekregen? Lig jij aan de weeenremmers? Tot 34 weken remmen ze nog, maar daarna laten ze je kind geboren worden.
Lang verhaal kort, maar mijn kinderen zijn geboren na een zwangerschapsduur van 33 + 2, bijna zeven weken te vroeg dus. Dit is iets waar ik in het begin heel veel moeite mee heb gehad, mede doordat ze nog zo klein waren en in de couveuse lagen. Al met al heeft Steijn (2175 gram bij de geboorte) drie dagen in de couveuse gelegen en daarna verhuisde hij naar een warmtebedje. Hugo (1775 gram) heeft tien dagen in zijn couveuse gelegen om vervolgens te verkassen naar zijn warmtebed. Na 2 weken en 6 dagen mochten we ze mee naar huis nemen, aangezien ze zichzelf om temperatuur konden houden en zelf alles dronken. Dit was erg snel, want ze waren eigenlijk nog maar 36 weken oud!
Doordat ze mij dus injecties in mijn bovenbenen hebben gegeven, hebben mijn mannetjes nooit moeite gehad met zelf ademen. Ze hebben ook nooit op de NICU of de high care hoeven liggen, maar mochten na de geboorte meteen door naar de medium care. Hier kregen ze infuusjes (weet niet meer waarom), sensoren op hun lijfjes voor de monitor en een sonde in de neusjes. Ik raakte snel gewend aan al die plakkertjes op die kleine lijfjes, maar ik heb nooit kunnen wennen aan de sonde. Het ziet er toch niet uit, zo'n klein babygezichtje met een enorme plakker waar de sonde onder zit!
Op het moment zijn mijn kindjes zes maanden oud en staan ze eigenlijk nog onder behandeling van een kinderarts. Deze arts hebben we vorige week nog gezien en hij was zo tevreden, dat ze pas terug hoeven als ze een jaar oud zijn! Er is niets dat ons nog doet denken aan die kleine, prematuur geboren kindjes die ze zes maanden geleden waren. Ze ontwikkelen zich goed, groeien als kool en hebben op hun echte leeftijdsgenootjes een verwaarloosbare achterstand. Als we uit gaan van hun a terme leeftijd (nu bijna vijf maanden), dan lopen ze voor.
Ik wil je heel veel sterkte wensen! Proberen de artsen er voor te zorgen dat je de 32 weken haalt? (dacht dat dat beter is voor de orgaantjes) Kan me heel goed indenken dat je het niet leuk vind om in het ziekenhuis te liggen: ik vond het vreselijk en de tijd kroop. Ik heb een berg foto's van de tijd dat ze net geboren waren (daarna trouwens ook). Misschien vind je het prettig om dat te zien, zodat je je kan voorbereiden op een eventuele vroeggeboorte? Als je dat fijn vindt, dan kan je de angel om mijn mail vragen!
Nogmaals, heel veel sterkte en er is een goede kans dat het allemaal goed komt!
anoniem_32255 wijzigde dit bericht op 26-09-2007 13:13
Reden: Oeps, verkeerde naam
Reden: Oeps, verkeerde naam
% gewijzigd
donderdag 27 september 2007 om 10:31
Lieve Caatje, ik ben zelf ook 29 wk (en vijf dg) zwanger en wil je ff een hart onder de riem steken... Heel veel sterkte meissie. Pfff wat heftig...
Ik ken t verhaal v een jochie v 30 wk die nog geen kg woog bij de geboorte (onder t gewicht dat ie zou moeten hebben op deze termijn) en t gered heeft. t Is nu nog een klein manneke dus of t nog gevolgen heeft voor de ontwikkeling is nog niet helemaal duidelijk maar tot de heden lijkt alles goed te gaan. Je kunt ook eens kijken op peutersite onder ''schelvisjes'' dit gaat over een tweeling die al met ik geloof 26 wk geboren zijn en doen t inmiddels ook goed.
Heeeel veel sterkte voor jou en je kindje!
Ik ken t verhaal v een jochie v 30 wk die nog geen kg woog bij de geboorte (onder t gewicht dat ie zou moeten hebben op deze termijn) en t gered heeft. t Is nu nog een klein manneke dus of t nog gevolgen heeft voor de ontwikkeling is nog niet helemaal duidelijk maar tot de heden lijkt alles goed te gaan. Je kunt ook eens kijken op peutersite onder ''schelvisjes'' dit gaat over een tweeling die al met ik geloof 26 wk geboren zijn en doen t inmiddels ook goed.
Heeeel veel sterkte voor jou en je kindje!
vrijdag 28 september 2007 om 06:07
Hoi Caro,
Ik heb het zelf niet meegemaakt, althans ik ben onlangs bevallen van een dochter 40 weken en 6 dagen. Maar 26 geleden ben ik geboren na 25 weken in mijn moeders buik te hebben rond gezwommen. Zij was thuis toen haar vliezen braken.
Ik ben de helft van een tweeling en zowel ik als mijn broer maken het nu na 26 jaar nog steeds goed. Wij hebben wel ook vrij lang in de couveuse gelegen, volgrens mij bijna 3 maanden.
Mijn moeder is ook 'gewoon' bevallen, niet via keizersnede dus.
Ik kan dus niet echt ervaring met je delen, maar misschien dat mijn verhaal je een hart onder de riem kan steken. Sterkte!
Ik heb het zelf niet meegemaakt, althans ik ben onlangs bevallen van een dochter 40 weken en 6 dagen. Maar 26 geleden ben ik geboren na 25 weken in mijn moeders buik te hebben rond gezwommen. Zij was thuis toen haar vliezen braken.
Ik ben de helft van een tweeling en zowel ik als mijn broer maken het nu na 26 jaar nog steeds goed. Wij hebben wel ook vrij lang in de couveuse gelegen, volgrens mij bijna 3 maanden.
Mijn moeder is ook 'gewoon' bevallen, niet via keizersnede dus.
Ik kan dus niet echt ervaring met je delen, maar misschien dat mijn verhaal je een hart onder de riem kan steken. Sterkte!
