Kinderen
alle pijlers
30+ digivriendinnen met een kinderwens
maandag 29 januari 2007 om 14:10
*breekt even in*
Anne,
Dit gebeurd helaas zeer regelmatig.
Ik heb zelfs vriendinnen waarbij het pas duidelijk werd bij de geplande curretage (en de laatste echo dan vooraf) dat er een verkeerde diagnose is gesteld.
Echo's die zo vroeg worden gedaan geven vaak een verkeerd beeld. Dan lijkt er een leeg vruchtzakje te zijn, en een week later zit daar gewoon een gezond kind met een kloppend hartje.
En dan heb ik het nog over de gevallen waarbij ze er op tijd achter zijn gekomen.
Je moet er toch niet aan denken wat als je die echo niet had gehad?
Om een lang verhaal kort te maken, je bent gek gemaakt door een verkeerde diagnose. Je bent niet de eerste en ook niet de laatste waar dit precies mee is gebeurd.
Probeer van je zwangerschap te genieten en laat dit het aub niet verpesten.
Anne,
Dit gebeurd helaas zeer regelmatig.
Ik heb zelfs vriendinnen waarbij het pas duidelijk werd bij de geplande curretage (en de laatste echo dan vooraf) dat er een verkeerde diagnose is gesteld.
Echo's die zo vroeg worden gedaan geven vaak een verkeerd beeld. Dan lijkt er een leeg vruchtzakje te zijn, en een week later zit daar gewoon een gezond kind met een kloppend hartje.
En dan heb ik het nog over de gevallen waarbij ze er op tijd achter zijn gekomen.
Je moet er toch niet aan denken wat als je die echo niet had gehad?
Om een lang verhaal kort te maken, je bent gek gemaakt door een verkeerde diagnose. Je bent niet de eerste en ook niet de laatste waar dit precies mee is gebeurd.
Probeer van je zwangerschap te genieten en laat dit het aub niet verpesten.
maandag 29 januari 2007 om 19:52
Dank je Aaltje. Ik zal inderdaad proberen te gaan genieten, maar het nieuws is zo vreemd! Ik ben zeker heel blij, maar het is alsof er een laagje overheen zit, waardoor ik er niet meteen weer helemaal voor open kan staan.
En applefreak, dank je voor je berichtje. Erg om te horen dat dit blijkbaar vaker voorkomt. Het is natuurlijk nu enorm goed nieuws, maar ik ben er wel voor door een enorm dal gegaan. Ik zal zeker het verhaal aan de vk vertellen en haar op haar hart drukken voortaan voorzichtiger te zijn met haar uitspraken.
En applefreak, dank je voor je berichtje. Erg om te horen dat dit blijkbaar vaker voorkomt. Het is natuurlijk nu enorm goed nieuws, maar ik ben er wel voor door een enorm dal gegaan. Ik zal zeker het verhaal aan de vk vertellen en haar op haar hart drukken voortaan voorzichtiger te zijn met haar uitspraken.
maandag 29 januari 2007 om 21:21
Anne, ik ben heel blij voor jullie, ik had gister in een keer het gevoel dat jullie vandaag goed nieuws te horen zouden krijgen, gelukkig isdit ook echt zo. Kan me goed voorstellen dat het superverwarrend voor jullie is.
Ik hoop voor je dat het "laagje" in de loop van de tijd weggaat en je weer helemaal kan genieten.
Ik kan me er bijna geen voorstelling van maken waar jullie doorheen gegaan zijn de afgelopen tijd.
Ik hoooooop zo voor jullie dat nu alles voorspoedig zal verlopen.
Dikke kus Hommeltje
Ik hoop voor je dat het "laagje" in de loop van de tijd weggaat en je weer helemaal kan genieten.
Ik kan me er bijna geen voorstelling van maken waar jullie doorheen gegaan zijn de afgelopen tijd.
Ik hoooooop zo voor jullie dat nu alles voorspoedig zal verlopen.
Dikke kus Hommeltje
zondag 4 februari 2007 om 15:12
Lieve digi-dinnetjes ben wel heel benieuwd hoe het met jullie gaat?
Anne kun je het al geloven dat het toch zo is?
Met mij gaat het goed, van de week afscheid genomen op mijn werk, was echt een heel fijn afscheid. Het gaat goed op mijn nieuwe werk, ik voel me er helemaal op mijn gemak en ga al helemaal mijn eigen gang. Ik krijg ook veel vertrouwen van mijn manager en das wel heel fijn.
Dikke knuffff hommel
Anne kun je het al geloven dat het toch zo is?
Met mij gaat het goed, van de week afscheid genomen op mijn werk, was echt een heel fijn afscheid. Het gaat goed op mijn nieuwe werk, ik voel me er helemaal op mijn gemak en ga al helemaal mijn eigen gang. Ik krijg ook veel vertrouwen van mijn manager en das wel heel fijn.
Dikke knuffff hommel
maandag 5 februari 2007 om 15:15
Anne, wat een bijzonder verhaal! Ik kan me heel goed voorstellen dat jullie nu niet meteen weer een hallelujagevoel hebben, het kost tijd om het vertrouwen terug te krijgen. Ik vind het toch vrij onzorgvuldig dat er al zo snel een conclusie werd getrokken door je verloskundige en al helemaal als ik lees dat dat vaker gebeurt! Geef jezelf de tijd om te wennen aan dit laatste nieuws en ik hoop heel erg voor je dat het vanaf nu alleen nog maar leuk nieuws is wat je te horen zult krijgen. Wil je al wat meer vertellen over je andere nieuws?
Aaltje, hoe is het nu met jou? Hoever ben je nu? Ben ik even kwijt. Begint het einde van de spannende eerste drie maanden al in zicht te komen?
Hommeltje, prima hoor dat je de laatste tijd vooral over andere dingen schrijft. Ik vind het sowieso leuk om af en toe wat van je te lezen. Fijn dat het op je nieuwe werk zo lekker gaat!
Alysha, wanneer weten jullie of de medicijnen bij je hubbie aanslaan en zijn zaad nog meer verbeterd is? Ik krijg het gevoel dat je een beetje op twee sporen zit; tussen accepteren dat het er misschien niet inzit dat jullie een kindje krijgen en de hoop dat het misschien (eventueel met behandelingen) toch nog kan. Ik denk dat je pas kunt accepteren als je weinig hoop meer hebt, maar het lijkt of jullie nog niet zijn "uitbehandeld". Ik hoop in elk geval voor je dat er nog een wondertje in het verschiet ligt!
Hier alles een beetje hetzelfde, behalve dan dat de babykamer nu echt bijna klaar is! Geeft een boel meer rust. Vorige week op de echo heb ik gezien dat ons mannetje al netjes met zijn koppie naar beneden ligt, dus dat is positief. Ik ben nu ruim 32 weken zwanger, maar de gynaecoloog zei dat het qua baarmoedergrootte al wat langer leek. Wie weet wordt ons kindje dus wat eerder geboren! Ik heb me verder uitgebreid verdiept in borstvoeding in combinatie met mijn medicijnen en bij verschillende mensen advies gevraagd. UIteindelijk hebben we besloten wel borstvoeding te geven, maar ook de medicijnen een paar weken voor de geboorte ietsje af te bouwen. Dat laatste vind ik wel heel erg spannend. Ik slik medicatie vanwege een angst/paniekstoornis en de vorige keer dat ik op een lagere dosering zat was ik behoorlijk in paniek de hele tijd. Maar dat betekent niet dat dat nu ook hoeft te gebeuren. En mocht het wel zo zijn, dan kan ik weer naar een hogere dosering gaan en dan alsnog kijken of ik wel of geen borstvoeding geef. In elk geval is het voor ons kindje ook al bij de geboorte beter als ik minder medicijnen slik, want hij kan last krijgen van onttrekkingsverschijnselen na de geboorte (m.n. moeite met zuigen en sloomheid) en hoe minder ik slik hoe minder hij er last van heeft. Verder hebben we vorige week een rondleiding gehad in het ziekenhuis, hebben we een borstvoedingsinfo-avond bezocht en zijn we nog aan het kijken voor een andere auto. Deze week gaan we geboortekaartjes uitzoeken. Mijn buik is steeds meer aanwezig, zo kan ik minder tegelijk eten, want mijn maag zit flink in de verdrukking en lukt bukken echt niet meer. Maar alles gaat goed en dat is het belangrijkste!
Lieve meiden, tot schrijfs weer!
Liefs,
Leora
Aaltje, hoe is het nu met jou? Hoever ben je nu? Ben ik even kwijt. Begint het einde van de spannende eerste drie maanden al in zicht te komen?
Hommeltje, prima hoor dat je de laatste tijd vooral over andere dingen schrijft. Ik vind het sowieso leuk om af en toe wat van je te lezen. Fijn dat het op je nieuwe werk zo lekker gaat!
Alysha, wanneer weten jullie of de medicijnen bij je hubbie aanslaan en zijn zaad nog meer verbeterd is? Ik krijg het gevoel dat je een beetje op twee sporen zit; tussen accepteren dat het er misschien niet inzit dat jullie een kindje krijgen en de hoop dat het misschien (eventueel met behandelingen) toch nog kan. Ik denk dat je pas kunt accepteren als je weinig hoop meer hebt, maar het lijkt of jullie nog niet zijn "uitbehandeld". Ik hoop in elk geval voor je dat er nog een wondertje in het verschiet ligt!
Hier alles een beetje hetzelfde, behalve dan dat de babykamer nu echt bijna klaar is! Geeft een boel meer rust. Vorige week op de echo heb ik gezien dat ons mannetje al netjes met zijn koppie naar beneden ligt, dus dat is positief. Ik ben nu ruim 32 weken zwanger, maar de gynaecoloog zei dat het qua baarmoedergrootte al wat langer leek. Wie weet wordt ons kindje dus wat eerder geboren! Ik heb me verder uitgebreid verdiept in borstvoeding in combinatie met mijn medicijnen en bij verschillende mensen advies gevraagd. UIteindelijk hebben we besloten wel borstvoeding te geven, maar ook de medicijnen een paar weken voor de geboorte ietsje af te bouwen. Dat laatste vind ik wel heel erg spannend. Ik slik medicatie vanwege een angst/paniekstoornis en de vorige keer dat ik op een lagere dosering zat was ik behoorlijk in paniek de hele tijd. Maar dat betekent niet dat dat nu ook hoeft te gebeuren. En mocht het wel zo zijn, dan kan ik weer naar een hogere dosering gaan en dan alsnog kijken of ik wel of geen borstvoeding geef. In elk geval is het voor ons kindje ook al bij de geboorte beter als ik minder medicijnen slik, want hij kan last krijgen van onttrekkingsverschijnselen na de geboorte (m.n. moeite met zuigen en sloomheid) en hoe minder ik slik hoe minder hij er last van heeft. Verder hebben we vorige week een rondleiding gehad in het ziekenhuis, hebben we een borstvoedingsinfo-avond bezocht en zijn we nog aan het kijken voor een andere auto. Deze week gaan we geboortekaartjes uitzoeken. Mijn buik is steeds meer aanwezig, zo kan ik minder tegelijk eten, want mijn maag zit flink in de verdrukking en lukt bukken echt niet meer. Maar alles gaat goed en dat is het belangrijkste!
Lieve meiden, tot schrijfs weer!
Liefs,
Leora
dinsdag 6 februari 2007 om 10:36
Hoi Leora en Hommeltje, ook jullie bedankt voor het meeleven. Het is hier inderdaad een vreemde periode. En dat vertrouwen zal inderdaad langzaam wel weer toenemen. Het idee dat ik nu toch zwanger ben, vind ik best raar. Het voelt gewoon nog verwarrend. Wetende dat je blij moet zijn en dat toch niet 100% zijn... raar dus...
Het lijkt me heerlijk om zo actief met de babykamer bezig te zijn geweest en te zien dat ie nu af is, Leora. Kun je niet een fotootje hier plaatsen? Ben zo nieuwsgierig. En de afbouw van de medicatie lijkt me inderdaad goed, maar ook behoorlijk spannend. Word je tijdens de afbouw begeleid? Het zou namelijk m.i. mooi zijn als je tegelijkertijd aangeleerd krijgt hoe je het beste om kunt gaan met paniekaanvallen. Ik weet vanuit mijn eigen vak (psycholoog) dat er hele goede therapieen zijn.
Hommeltje, wat fijn dat je zo'n prettig afscheid hebt gehad. Het is zo belangrijk om goed afscheid te kunnen nemen van een baan. Is er nog iets voor je gedaan? Of werd je nog even in het zonnetje gezet?
Heerlijk ook dat de nieuwe job zo goed bevalt. Je berichtjes stralen gewoon!
Dat tijdschrift [d]Ik ligt overigens vanaf morgen in de winkel. Ik ben ook erg benieuwd. Heb het nog niet gezien. Het is wel apart omdat de informatie over mij inmiddels achterhaald is door de zwangerschap....
Ik denk overigens dat ons artikel hooguit 1 pagina beslaat.
Hoe gaat het met Aaltje en Alysha? Hoop snel weer wat van jullie te horen.
Ennehh... het nieuwtje....tja, ik wil er nog heeel even mee wachten....totdat ik het ook aan anderen mag zeggen...
Het lijkt me heerlijk om zo actief met de babykamer bezig te zijn geweest en te zien dat ie nu af is, Leora. Kun je niet een fotootje hier plaatsen? Ben zo nieuwsgierig. En de afbouw van de medicatie lijkt me inderdaad goed, maar ook behoorlijk spannend. Word je tijdens de afbouw begeleid? Het zou namelijk m.i. mooi zijn als je tegelijkertijd aangeleerd krijgt hoe je het beste om kunt gaan met paniekaanvallen. Ik weet vanuit mijn eigen vak (psycholoog) dat er hele goede therapieen zijn.
Hommeltje, wat fijn dat je zo'n prettig afscheid hebt gehad. Het is zo belangrijk om goed afscheid te kunnen nemen van een baan. Is er nog iets voor je gedaan? Of werd je nog even in het zonnetje gezet?
Heerlijk ook dat de nieuwe job zo goed bevalt. Je berichtjes stralen gewoon!
Dat tijdschrift [d]Ik ligt overigens vanaf morgen in de winkel. Ik ben ook erg benieuwd. Heb het nog niet gezien. Het is wel apart omdat de informatie over mij inmiddels achterhaald is door de zwangerschap....
Ik denk overigens dat ons artikel hooguit 1 pagina beslaat.
Hoe gaat het met Aaltje en Alysha? Hoop snel weer wat van jullie te horen.
Ennehh... het nieuwtje....tja, ik wil er nog heeel even mee wachten....totdat ik het ook aan anderen mag zeggen...
vrijdag 9 februari 2007 om 13:24
Leora lijkt me idd een fijn gevoel dat alles af is.
Ik hoop zo voor jullie dat het lukt met medicijnen afbouwen en dat je daar geen last van krijgt.
Anne geef het even de tijd is alleen maar logisch dat je nog niet 100 % blij kan zijn. Hebben jullie het al aan mensen in je directe omgeving verteld?
Aaltje hoe verloopt je zwangerschap meis, als het lukt hou je ons dan op de hoogte? Ben wel heel nieuwsgierig hoor.
Alysha hoe gaat het met je, ik hoop echt dat het beter met je gaat.
Laat je als je er aan te bent even iets van je horen?
dikke kus hommel
Ik hoop zo voor jullie dat het lukt met medicijnen afbouwen en dat je daar geen last van krijgt.
Anne geef het even de tijd is alleen maar logisch dat je nog niet 100 % blij kan zijn. Hebben jullie het al aan mensen in je directe omgeving verteld?
Aaltje hoe verloopt je zwangerschap meis, als het lukt hou je ons dan op de hoogte? Ben wel heel nieuwsgierig hoor.
Alysha hoe gaat het met je, ik hoop echt dat het beter met je gaat.
Laat je als je er aan te bent even iets van je horen?
dikke kus hommel
woensdag 14 februari 2007 om 10:09
We stonden al weer op de 4 pagina dus ik dacht laat ik maar schrijven. Ik zit momenteel in een ontzettende DIP en ik moet daaruit zijn te komen maar het lukt niet als ik elke x wordt herinnerd aan babys. Afgelopen maandag zoals gewoonlijk weer ongesteld geworden en deze maand was ik zo ontzettend verdrietig, daar ik echt het gevoel had dat het deze maand raak kon zijn, ik moest veel plassen en pijn in mijn borsten. ach ik zal jullie er niet verder mee vermoeien. Afgelopen zondag voor het eerst naar het graf van mijn vader geweest en ik heb flink gejankt zeg maar, ik vroeg alleen waarom valt het leven me zo zwaar, heb geen vader meer, kan geen kinderen op de wereld zetten. Iedereen om me heen is zwanger en ook echt zwanger !!!!! sommige zelf , perongeluk ( eentje die ik ken is nier gepland zwanger van een tweeling en is er niet blij mee) toen ik dat hoorde kon ik wel janken. zo effe me verhaal gedaan.
Leora, nog een maandje en zit het er voor op !! waanzinnig hoor
Hommeltje hoe is het met je meisje ? en natuurlijk met je nieuwe baan ??? ik vind het zo knap dat jij het zwanger worden in de kast heb gezet, ik probeer het elke keer maar mij lukt het niet.
Ik denk dat Aaltje hier niet meer schrijf, ik zag gisteren dat ze 12 weken zwanger is en het gaat allemaal goed. wel fijn voor haar.
Ik heb verder effe niks te vertellen, ik hoop niet dat jullie gedeprimeerd zijn door mij verhaaltje maar ik wilde het effe van mij afschrijven.
tot schrijfs digivriendinnetjes
Leora, nog een maandje en zit het er voor op !! waanzinnig hoor
Hommeltje hoe is het met je meisje ? en natuurlijk met je nieuwe baan ??? ik vind het zo knap dat jij het zwanger worden in de kast heb gezet, ik probeer het elke keer maar mij lukt het niet.
Ik denk dat Aaltje hier niet meer schrijf, ik zag gisteren dat ze 12 weken zwanger is en het gaat allemaal goed. wel fijn voor haar.
Ik heb verder effe niks te vertellen, ik hoop niet dat jullie gedeprimeerd zijn door mij verhaaltje maar ik wilde het effe van mij afschrijven.
tot schrijfs digivriendinnetjes
woensdag 14 februari 2007 om 17:11
Hoi meiden, weer even hijgend de twee trappen genomen naar de zolder (waar de computer nu staat), ik kan me bijna niet voorstellen dat ik een paar maanden geleden nog twee keer in de week in de sportschool te vinden was. Gelukkig hoor ik van de andere meiden van zwangerschapsgym dat traplopen bij niemand meer makkelijk gaat... Nog 6,5 week, dan ben ik uitgerekend, wat gaat dat snel! Maar de babykamer is zo goed als klaar! Als iemand weet hoe dat moet wil ik best een keer een foto nemen en hier laten zien hoe het kamertje is geworden.
Maar nu eerst even aandacht voor Alysha. Meis, ik word niet gedeprimeerd van je verhalen, ben blij dat je het opschrijft en niet doet alsof alles zo geweldig is!!! Je hebt een hartstikke moeilijke tijd achter de rug met de dood van je vader en dat heb je niet zomaar verwerkt en dan lukt het ook nog niet met zwanger worden en lijkt je hele omgeving wel zwanger te zijn. Als iemand dan nog "per ongeluk" zwanger wordt (hoe gaat dat trouwens, per ongeluk zwanger worden, als je niet zwanger wilt worden neem je toch je maatregelen!!!!!!) en daar niet blij mee is, kan ik me voorstellen dat je dat helemaal niet kunt hebben! Ik hoop voor je dat je dat gevoel er allemaal een beetje kunt laten zijn en dat je af en toe even een dikke knuffel bij je hubbie kunt halen. Hier heb je er alvast een van mij *;!!!
Hommeltje, gaat het nog steeds zo goed op je werk? Ik vind het heel lief hoe je altijd meeleeft met iedereen. Ik ben blij voor je dat je nu zo goed met jullie kinderwens om kunt gaan, maar mocht je het er af en toe toch nog moeilijk mee hebben dan mag je dat ook nog steeds schrijven, hè!
Anne, je maakt me toch wel erg nieuwgierig met je nieuwtje! Als ik het tijdschrift (d)Ik zie liggen in de winkel, ga ik het zeker inkijken. Fijn trouwens dat het artikel inmiddels achterhaald is, dat had je toch niet verwacht toen je het schreef! Ik heb inderdaad wel wat begeleiding bij het afbouwen van de medicijnen en ook al de nodige therapieën gevolgd. Maar de therapieën hebben vooral inzicht gegeven, het probleem is er niet mee "weggegaan" of zo (ook niet door de medicijnen, maar daardoor is het wel beter hanteerbaar). Wat ik vooral heb geleerd, is dat ik het voor een deel gewoon zal moeten leren accepteren en dat lukt de ene keer beter dan de andere keer.
Meiden, tot zover weer voor vandaag. Leoman is net thuisgekomen, dus ik ga mijn Valentijdsknuffel halen.
Liefs,
Leora
Maar nu eerst even aandacht voor Alysha. Meis, ik word niet gedeprimeerd van je verhalen, ben blij dat je het opschrijft en niet doet alsof alles zo geweldig is!!! Je hebt een hartstikke moeilijke tijd achter de rug met de dood van je vader en dat heb je niet zomaar verwerkt en dan lukt het ook nog niet met zwanger worden en lijkt je hele omgeving wel zwanger te zijn. Als iemand dan nog "per ongeluk" zwanger wordt (hoe gaat dat trouwens, per ongeluk zwanger worden, als je niet zwanger wilt worden neem je toch je maatregelen!!!!!!) en daar niet blij mee is, kan ik me voorstellen dat je dat helemaal niet kunt hebben! Ik hoop voor je dat je dat gevoel er allemaal een beetje kunt laten zijn en dat je af en toe even een dikke knuffel bij je hubbie kunt halen. Hier heb je er alvast een van mij *;!!!
Hommeltje, gaat het nog steeds zo goed op je werk? Ik vind het heel lief hoe je altijd meeleeft met iedereen. Ik ben blij voor je dat je nu zo goed met jullie kinderwens om kunt gaan, maar mocht je het er af en toe toch nog moeilijk mee hebben dan mag je dat ook nog steeds schrijven, hè!
Anne, je maakt me toch wel erg nieuwgierig met je nieuwtje! Als ik het tijdschrift (d)Ik zie liggen in de winkel, ga ik het zeker inkijken. Fijn trouwens dat het artikel inmiddels achterhaald is, dat had je toch niet verwacht toen je het schreef! Ik heb inderdaad wel wat begeleiding bij het afbouwen van de medicijnen en ook al de nodige therapieën gevolgd. Maar de therapieën hebben vooral inzicht gegeven, het probleem is er niet mee "weggegaan" of zo (ook niet door de medicijnen, maar daardoor is het wel beter hanteerbaar). Wat ik vooral heb geleerd, is dat ik het voor een deel gewoon zal moeten leren accepteren en dat lukt de ene keer beter dan de andere keer.
Meiden, tot zover weer voor vandaag. Leoman is net thuisgekomen, dus ik ga mijn Valentijdsknuffel halen.
Liefs,
Leora
vrijdag 16 februari 2007 om 19:05
Hoi meiden..
Tuurlijk schrijf ik nog wel hoor!!!!Ik laat jullie niet zomaar in de steek!
Hier gaat alles zijn gangetje. Ben errug moe...lig 's avonds om half negen al op bed. Heel veel last van obstipatie en moet jullie zeggen dat is helemaal geen pretje. Volgens mij weet ik nu al hoe weeen voelen. Wat heb ik een pijn zeg!!!
Maar ja..vandaag hebben we toch de nekplooimeting laten doen en we hadden een kans van 1:4500 dus heel weinig. Tijdens de uitwendige echo had de echo-mevrouw heel slecht zicht. Ze had het idee dat mijn blaas te vol zat. Ik plasssen....weer kijken en weer slecht beeld. Het komt dus door mijn darmen!!Die liggen echt in de weg. Dus maar weer een inwendige echo!!
En jahoor...beeb was in volle glorie in beeld. Wel raar hoor...het is nu echt een kindje...
Ik vind het wel moeilijk om dit soort dingen met jullie te delen...want ik wet niet goed hoe het bij jullie aan komt!!!
Alysha ik leef echt met je mee!!!!Ik hoop dat voor jou ook heeeeel snel het moment komt dat je zwanger bent.
Hommel...hoe is t meid???
Leora ben errug benieuwd naar jullie kamertje. Hou je t allemaal nog een beetje vol?
Anne hoe is t met jou meid? Beetje van de schrik bekomen en kun je nu een beetje genieten??
Nou meiden al schrijf ik niet heel vaak...ik denk wel aan jullie!!
KUS
Tuurlijk schrijf ik nog wel hoor!!!!Ik laat jullie niet zomaar in de steek!
Hier gaat alles zijn gangetje. Ben errug moe...lig 's avonds om half negen al op bed. Heel veel last van obstipatie en moet jullie zeggen dat is helemaal geen pretje. Volgens mij weet ik nu al hoe weeen voelen. Wat heb ik een pijn zeg!!!
Maar ja..vandaag hebben we toch de nekplooimeting laten doen en we hadden een kans van 1:4500 dus heel weinig. Tijdens de uitwendige echo had de echo-mevrouw heel slecht zicht. Ze had het idee dat mijn blaas te vol zat. Ik plasssen....weer kijken en weer slecht beeld. Het komt dus door mijn darmen!!Die liggen echt in de weg. Dus maar weer een inwendige echo!!
En jahoor...beeb was in volle glorie in beeld. Wel raar hoor...het is nu echt een kindje...
Ik vind het wel moeilijk om dit soort dingen met jullie te delen...want ik wet niet goed hoe het bij jullie aan komt!!!
Alysha ik leef echt met je mee!!!!Ik hoop dat voor jou ook heeeeel snel het moment komt dat je zwanger bent.
Hommel...hoe is t meid???
Leora ben errug benieuwd naar jullie kamertje. Hou je t allemaal nog een beetje vol?
Anne hoe is t met jou meid? Beetje van de schrik bekomen en kun je nu een beetje genieten??
Nou meiden al schrijf ik niet heel vaak...ik denk wel aan jullie!!
KUS
zondag 18 februari 2007 om 10:03
Hoi Alysha. Wat naar voor je dat je je zo voelt. En al die confrontaties in je omgeving maken het er zeker niet makkelijker op. Blijf het schrijven hier, ook als je iets dwars zit. Of misschien wel júist. Gisteren kreeg ik een felicitatie van iemand van wie ik weet dat het zwanger worden nog niet lukt en ik moest ook zó aan jou denken. Hoe moeilijk dat soort situaties zijn. En die vreselijke maandelijks terugkerende menstruaties en het bijbehorende verdriet. Ook al ben ik nu zwanger, ik weet nog zo goed hoe dat voelde. En als jij het zo opschrijft, dan voel ik erg met je mee. Een hele dikke knuffel en veel sterkte meid.
Leora, het gaat nu hard, hè? Wat een spannende tijd ga je tegenmoet. En tja, de laatste loodjes wegen het zwaarst! Letterlijk in dit geval. Dat het traplopen niet meer zo eenvoudig gaat...ach....die tijden komen wel weer. Al hoor ik wel van vriendinnen dat het energieniveau van voor de zwangerschap niet meer terugkomt als je eenmaal kids hebt...
Enneh...dat fotootje...ik weet eerlijk gezegd ook niet hoe je dat kan plaatsen. Maar het leek me zo leuk om het te zien. En bij sommige topics zie je foto's staan. Vandaar dat ik op het idee kwam....
Wat fijn Aaltje dat de kans op het down syndroom zo klein is. Dt moet een fijn gevoel geven. Wij hebben inmiddels besloten om het toch maar niet te laten onderzoeken. Ik was wel al gestart, had het bloedonderzoek al gedaan, maar voelde me er niet echt lekker bij. De nekplooimeting ga ik dus afbellen. Kennissen van ons hebben net een nare uitslag gehad van een 20 weken echo en dat heeft me opnieuw aan het denken gezet.
Hoe ver ben je nu precies? Want volgens mij schelen wij niet heel veel in het aantal weken, toch? Ik ben in ieder geval uitgerekend op 6 september...
Hommeltje, hoe is het nu bij jou? Ben benieuwd hoe het met je gaat.
Hier gaat alles goed. De ergste zwangerschapskwaaltjes zijn zo'n beetje voorbij. Ik zit nu op 11 weken en 2 dagen. Nu kan ik echt gaan genieten. Niet meer zo moe en misselijk, maar gewoon lekker in mijn vel. Ik heb wel de laatste dagen de hele tijd een bittere smaak in mijn mond. Eigenlijk smaakt niets me meer. Ik probeer heel erg te letten op het reinigen van mijn mond. Goed poetsen en flossen enz. enz... Tegelijkertijd heel lastig omdat ik soms echt sta te kokhalzen...Ik weet dat tandvleesproblemen tot een van de zwangerschapskwaaltjes behoort. Met het zo goed mogelijk verzorgen hoop ik dat in ieder geval tegen te kunnen gaan...
Ik merk dat ik me na de laatste echo, vorige week donderdag, me véél meer ontspannen voel. Ik had het gewoon nodig om nog een keer die bevestiging te hebben van dit kindje in mij. Hij/ zij was lekker aan het swingen in mijn buik. Met zijn heupjes aan het bewegen. Zag er zo lief uit.
Gisteren gingen we naar het optreden van mijn vriend die in een bigband speelt. Dat geluid is echt heel hard. Ik zat de hele tijd met mijn handen op mijn buik om dat kleine wezentje in mij te beschermen. Ik weet wel dat die oortjes zich nog voor het grootste deel moeten ontwikkelen, maar toch...
Meiden, allemaal het beste, in alle verschillende fases...
Veel liefs!
Leora, het gaat nu hard, hè? Wat een spannende tijd ga je tegenmoet. En tja, de laatste loodjes wegen het zwaarst! Letterlijk in dit geval. Dat het traplopen niet meer zo eenvoudig gaat...ach....die tijden komen wel weer. Al hoor ik wel van vriendinnen dat het energieniveau van voor de zwangerschap niet meer terugkomt als je eenmaal kids hebt...
Enneh...dat fotootje...ik weet eerlijk gezegd ook niet hoe je dat kan plaatsen. Maar het leek me zo leuk om het te zien. En bij sommige topics zie je foto's staan. Vandaar dat ik op het idee kwam....
Wat fijn Aaltje dat de kans op het down syndroom zo klein is. Dt moet een fijn gevoel geven. Wij hebben inmiddels besloten om het toch maar niet te laten onderzoeken. Ik was wel al gestart, had het bloedonderzoek al gedaan, maar voelde me er niet echt lekker bij. De nekplooimeting ga ik dus afbellen. Kennissen van ons hebben net een nare uitslag gehad van een 20 weken echo en dat heeft me opnieuw aan het denken gezet.
Hoe ver ben je nu precies? Want volgens mij schelen wij niet heel veel in het aantal weken, toch? Ik ben in ieder geval uitgerekend op 6 september...
Hommeltje, hoe is het nu bij jou? Ben benieuwd hoe het met je gaat.
Hier gaat alles goed. De ergste zwangerschapskwaaltjes zijn zo'n beetje voorbij. Ik zit nu op 11 weken en 2 dagen. Nu kan ik echt gaan genieten. Niet meer zo moe en misselijk, maar gewoon lekker in mijn vel. Ik heb wel de laatste dagen de hele tijd een bittere smaak in mijn mond. Eigenlijk smaakt niets me meer. Ik probeer heel erg te letten op het reinigen van mijn mond. Goed poetsen en flossen enz. enz... Tegelijkertijd heel lastig omdat ik soms echt sta te kokhalzen...Ik weet dat tandvleesproblemen tot een van de zwangerschapskwaaltjes behoort. Met het zo goed mogelijk verzorgen hoop ik dat in ieder geval tegen te kunnen gaan...
Ik merk dat ik me na de laatste echo, vorige week donderdag, me véél meer ontspannen voel. Ik had het gewoon nodig om nog een keer die bevestiging te hebben van dit kindje in mij. Hij/ zij was lekker aan het swingen in mijn buik. Met zijn heupjes aan het bewegen. Zag er zo lief uit.
Gisteren gingen we naar het optreden van mijn vriend die in een bigband speelt. Dat geluid is echt heel hard. Ik zat de hele tijd met mijn handen op mijn buik om dat kleine wezentje in mij te beschermen. Ik weet wel dat die oortjes zich nog voor het grootste deel moeten ontwikkelen, maar toch...
Meiden, allemaal het beste, in alle verschillende fases...
Veel liefs!
zondag 18 februari 2007 om 12:35
Heftig is dat he Alysha als je echt denkt dat je zwanger bent en weer is dat helaas niet zo. En je hebt al een niet heel makkelijke tijd. Ik zou je zo dat goede nieuws gunnen meis.
Helaas is het leven niet altijd eerlijk
Dat lijkt me een hele grote stap voor de eerste keer naar het graf van je vader. Alleen maar logisch meis dat je moest huilen, laat ze maar stromen die tranen als ze komen het kan er maar beter uit zijn.
Hoe gaat het met je man? Kunnen jullie elkaar goed steunen in deze tijd.
Ik hoop voor je dat je in je omgeving mensen om je heen hebt waar je je verhaal kwijt kunt en die een arm om je heen slaan.
Een dikke zoemende hommelknuf speciaal voor jou.
Leora dat gaat idd snel jou zwangerschap ik kan me nog goed herinneren dat je hier het goede nieuws schreef. Tijd gaat snel.
Ik beloof je dat als ik het er moeilijk mee heb ik het hier zal schrijven.
Ben je al begonnen met het afbouwen van de medicijnen, zo ja hoe gaat het met je?
Aaltje fijn dat je mee blijft schrijven meis.
Vervelend dat je zo moe bent, ik hoop dat het snel overgaat, ja en obstipatie daar wordt je niet blij van. mag je er iets voor nemen?
Lijkt me wel een opluchting de uitslag van de nekplooimeting, waren jullie er zenuwachtig voor?
Meis voor mij hoef je het niet moeilijk te vinden het hier te delen, Leora deed dit ook toen ze zwanger was, vond jij dat toen heel erg? Ik ben alleen maar blij voor jullie. Ik leef graag met jullie mee in de slechte en in de goede tijden.
Anne wat vervelend voor je vrienden die niet zo een fijne uitslag hebben. Ik begrijp goed dat je geen test doet. Wij zouden het ook niet laten doen.
Fijn dat het goed met je gaat daar ben ik echt blij mee. Kan je al onbezorgd genieten na het hele hectische begin van je zangerschap.
Met mij gaat het goed van de week werd ik ongi, ik hou dat helemaal niet meer bij, en het enige wat ik dacht was oh ja het is weer zo ver.
Ik voel me niet helemaal lekker al mijn spieren en aanhechtingen doen zeer en hoesten en mijn hoofd pfffffffffffffffffffffffffffff dat wordt een dagje bank, bed hangen.
Vorige week zijn we gaan uiteten omdat we 12,5 jaar samen zijn en het was gezellig we hebben zo veel lol samen en ook serieuze gesprekken. Ik ben echt gelukkig nu. Dat is heel mooi om te voelen.
Liefs Hommel
Veel liefs
Helaas is het leven niet altijd eerlijk
Dat lijkt me een hele grote stap voor de eerste keer naar het graf van je vader. Alleen maar logisch meis dat je moest huilen, laat ze maar stromen die tranen als ze komen het kan er maar beter uit zijn.
Hoe gaat het met je man? Kunnen jullie elkaar goed steunen in deze tijd.
Ik hoop voor je dat je in je omgeving mensen om je heen hebt waar je je verhaal kwijt kunt en die een arm om je heen slaan.
Een dikke zoemende hommelknuf speciaal voor jou.
Leora dat gaat idd snel jou zwangerschap ik kan me nog goed herinneren dat je hier het goede nieuws schreef. Tijd gaat snel.
Ik beloof je dat als ik het er moeilijk mee heb ik het hier zal schrijven.
Ben je al begonnen met het afbouwen van de medicijnen, zo ja hoe gaat het met je?
Aaltje fijn dat je mee blijft schrijven meis.
Vervelend dat je zo moe bent, ik hoop dat het snel overgaat, ja en obstipatie daar wordt je niet blij van. mag je er iets voor nemen?
Lijkt me wel een opluchting de uitslag van de nekplooimeting, waren jullie er zenuwachtig voor?
Meis voor mij hoef je het niet moeilijk te vinden het hier te delen, Leora deed dit ook toen ze zwanger was, vond jij dat toen heel erg? Ik ben alleen maar blij voor jullie. Ik leef graag met jullie mee in de slechte en in de goede tijden.
Anne wat vervelend voor je vrienden die niet zo een fijne uitslag hebben. Ik begrijp goed dat je geen test doet. Wij zouden het ook niet laten doen.
Fijn dat het goed met je gaat daar ben ik echt blij mee. Kan je al onbezorgd genieten na het hele hectische begin van je zangerschap.
Met mij gaat het goed van de week werd ik ongi, ik hou dat helemaal niet meer bij, en het enige wat ik dacht was oh ja het is weer zo ver.
Ik voel me niet helemaal lekker al mijn spieren en aanhechtingen doen zeer en hoesten en mijn hoofd pfffffffffffffffffffffffffffff dat wordt een dagje bank, bed hangen.
Vorige week zijn we gaan uiteten omdat we 12,5 jaar samen zijn en het was gezellig we hebben zo veel lol samen en ook serieuze gesprekken. Ik ben echt gelukkig nu. Dat is heel mooi om te voelen.
Liefs Hommel
Veel liefs
vrijdag 23 februari 2007 om 08:27
We stonden alweer op pagina 4, dat wordt natuurlijk nooit wat. Menstruatie is na 1 week weer weg dus met nieuwe moed de nieuwe maand in al hoewel het steeds minder wordt. Ik probeer er minder mee bezig te zijn maar vind het reuze moeiljik. Ik heb het van de week tegen een collega verteld waar ik een heel goed contact mee hebt, het is zelfs een hij en hij vindt het vervelend en later hebben we nog grapjes gemaakt van had ik eerder moeten weten had ik me niet laten stereliseren (haha) hij zei wel kinderen zijn niet zaligmakend en dat moet je ook niet doen, maar makkelijker gezegd dan gedaan.
Kreeg van de week mijn studieboeken binnen, bleef half dood zo veel niet normaal maar ach je moet toch wat met je hersens.
We zijn nog steeds op zoek naar een tweede auto, we twijfelen nog steeds tussen wel of geen station want je weet nooit dus we hebben maar besloten dat we tot eind april wachten nadat we naar het ziekenhuis zijn geweest want als blijkt dat het niet gaat dan gaan we voor een kleinere auto kijken.
Hommeltje, ik meen echt ik vind je zo flink meid, gewoon van oeps alweer ongesteld en jullie willen echt niet meer naar het ziekenhuis ! Bevalt je nieuwe baan ? en heb jij je vakantie al gepland ?
Leora, voor jou gaat het op schieten, heerlijk voor je, na je bevalling blijf je toch wel schrijven want ik wil natuurlijk de gehele bevalling weten en de baby naam en de rest na de bevalling.
Aaltje wanneer ben je uitgerekend ? want ik kan dat nergens vinden en gaat het al beter met je
Anne, hoe is het met jou en echt lief van je en o ja van de andrere dames ook natuurlijk ben zo blij dat ik mijn verdriet met jullie kan delen, ik wil niet als een zeikerd overkomen maar zoals jullie reageren dikke knuffel van mij.
Ik ga dadelijk lekker weekend vieren en tot horens
Toedeloe
A.
Kreeg van de week mijn studieboeken binnen, bleef half dood zo veel niet normaal maar ach je moet toch wat met je hersens.
We zijn nog steeds op zoek naar een tweede auto, we twijfelen nog steeds tussen wel of geen station want je weet nooit dus we hebben maar besloten dat we tot eind april wachten nadat we naar het ziekenhuis zijn geweest want als blijkt dat het niet gaat dan gaan we voor een kleinere auto kijken.
Hommeltje, ik meen echt ik vind je zo flink meid, gewoon van oeps alweer ongesteld en jullie willen echt niet meer naar het ziekenhuis ! Bevalt je nieuwe baan ? en heb jij je vakantie al gepland ?
Leora, voor jou gaat het op schieten, heerlijk voor je, na je bevalling blijf je toch wel schrijven want ik wil natuurlijk de gehele bevalling weten en de baby naam en de rest na de bevalling.
Aaltje wanneer ben je uitgerekend ? want ik kan dat nergens vinden en gaat het al beter met je
Anne, hoe is het met jou en echt lief van je en o ja van de andrere dames ook natuurlijk ben zo blij dat ik mijn verdriet met jullie kan delen, ik wil niet als een zeikerd overkomen maar zoals jullie reageren dikke knuffel van mij.
Ik ga dadelijk lekker weekend vieren en tot horens
Toedeloe
A.
dinsdag 27 februari 2007 om 13:33
Hoi meiden, hier weer even het laatste nieuws van mij. Ik ga nog wel uitzoeken hoe ik een fotootje kan plaatsen van de kinderkamer, maar dat heb ik dus nog niet gedaan. Het wordt nu steeds zwaarder, de zwangerschap, maar dat is logisch, ik hoef ook nog maar 4,5 week officieel. Obstipatie ken ik nu ook, dus Aaltje, je bent niet alleen. En verder maagzuur, misselijkheid, rugpijn, tja, het hoort erbij. Ik voel me af en toe net een oude oma, op de fiets word ik tegenwoordig ingehaald door de bejaarden. Gisteren bedacht ik me opeens dat het al bijna maart is en ik eind maart ben uitgerekend!!! Toen kreeg ik wel even de zenuwen. Het idee van "Kan ik het allemaal wel aan, zo'n kleintje opvoeden, weet ik straks wel hoe het moet?!" En af en toe kan ik nog steeds nauwelijks geloven dat het echt gaat gebeuren, komt waarschijnlijk omdat het zolang heeft geduurd. Dan denk ik "eerst maar eens zien dat er echt een gezond kindje uitkomt". Ik ben ook heel bang voor een terugval na de bevalling. Ik voel me nu best stabiel, maar straks staat mijn hele hormonenhuishouding op z'n kop en dat in combinatie met afbouwen van de medicijnen (begin ik 10 maart mee)... Nou, we moeten het allemaal maar zien. Gisteravond mijn laatste les zwangerschapsgym gehad voor de bevalling en toen hoorden we dat twee meiden de afgelopen week al moeder waren geworden! Eén van die meiden was een dag na mij uitgerekend! Oeps! Gelukkig was alles goed gegaan en zijn er twee gezonde kindjes op de wereld gezet, maar ik schrok er wel van, dat kan ons dus ook nu al overkomen. Toch maar eens mijn ziekenhuiskoffertje klaar gaan zetten.
Aaltje en Anne, fijn dat de zwangerschap bij jullie zo goed gaat. Aaltje, wat een supergoede uitslag van de nekplooimeting! Stelt het je een beetje geruster? Anne, goed dat jij je gevoel volgt om juist geen nekplooimeting te laten doen. Bij dit soort dingen is het heel belangrijk dat je naar jezelf luistert. Leuk hè, om al echt een kindje te zien op het echoscherm! Bij ons past ie er niet meer in z'n geheel op, dus zien we als we een echo krijgen alleen maar delen (de laatste keer werd er "ingezoomd" op z'n gezichtje, heel leuk!) van het kindje. En ik herken wel wat je schrijft Anne, dat je je kindje nu al wilt beschermen tegen harde geluiden en andere dingen. Heb ik ook, ook toen je er nog helemaal niets van kon zien was ik mijn buik al aan het beschermen in mensenmenigten. En vorige week gingen we naar de sauna en dan ga ik niet meer het dompelbad in, vind ik veel te zielig voor dat kleine mannetje.
Hommeltje, wat fijn om te lezen dat je je zo gelukkig voelt! En wat ontzettend knap om je kinderwens aan moeder natuur over te laten en er niet meer zo mee bezig te zijn. Ik weet niet of ik dat zou kunnen, denk het eerlijk gezegd niet.
Alysha, tuurlijk is het moeilijk om minder met jullie kinderwens bezig te zijn. Vooral omdat jullie nog in de medische molen zitten! En ik heb het je al vaker gezegd: Je komt niet over als een zeikerd, ik hoop dat je dat van me aan wilt nemen. Ik ben blij dat je je echte gevoel laat zien en ik vind het superknap van je dat je elke keer toch weer belangstellend vraagt naar mijn zwangerschap, want dat zal niet makkelijk voor je zijn. Ik vind je een hartstikke lieve meid!!!
Tot zover weer even mijn bijdrage voor vandaag. Ik houd jullie op de hoogte van alles!
Liefs,
Leora
Aaltje en Anne, fijn dat de zwangerschap bij jullie zo goed gaat. Aaltje, wat een supergoede uitslag van de nekplooimeting! Stelt het je een beetje geruster? Anne, goed dat jij je gevoel volgt om juist geen nekplooimeting te laten doen. Bij dit soort dingen is het heel belangrijk dat je naar jezelf luistert. Leuk hè, om al echt een kindje te zien op het echoscherm! Bij ons past ie er niet meer in z'n geheel op, dus zien we als we een echo krijgen alleen maar delen (de laatste keer werd er "ingezoomd" op z'n gezichtje, heel leuk!) van het kindje. En ik herken wel wat je schrijft Anne, dat je je kindje nu al wilt beschermen tegen harde geluiden en andere dingen. Heb ik ook, ook toen je er nog helemaal niets van kon zien was ik mijn buik al aan het beschermen in mensenmenigten. En vorige week gingen we naar de sauna en dan ga ik niet meer het dompelbad in, vind ik veel te zielig voor dat kleine mannetje.
Hommeltje, wat fijn om te lezen dat je je zo gelukkig voelt! En wat ontzettend knap om je kinderwens aan moeder natuur over te laten en er niet meer zo mee bezig te zijn. Ik weet niet of ik dat zou kunnen, denk het eerlijk gezegd niet.
Alysha, tuurlijk is het moeilijk om minder met jullie kinderwens bezig te zijn. Vooral omdat jullie nog in de medische molen zitten! En ik heb het je al vaker gezegd: Je komt niet over als een zeikerd, ik hoop dat je dat van me aan wilt nemen. Ik ben blij dat je je echte gevoel laat zien en ik vind het superknap van je dat je elke keer toch weer belangstellend vraagt naar mijn zwangerschap, want dat zal niet makkelijk voor je zijn. Ik vind je een hartstikke lieve meid!!!
Tot zover weer even mijn bijdrage voor vandaag. Ik houd jullie op de hoogte van alles!
Liefs,
Leora
vrijdag 2 maart 2007 om 08:53
Alysha knap dat je probeert er minder mee bezig te zijn, helaas lukt het je nog niet helemaal. Maar als het al een beetje lukt is dat al heel fijn. Geef het de tijd meis. Je hebt zo veel meegemaakt het afgelopen jaar geef jezelf de tijd alles te verwerken. Het mag moeilijk zijn want het is ook heel moeilijk. Je kunt niet meer dan je best doen. Gun jezelf de tijd alles te verwerken!
Leora je loopt echt op het einde he, al die kwaaltjes die je nu nog krijgt, nog even en dan kun je jullie wondertje in je armen houden.
Ga alsjeblieft niet twijfelen aan jezelf. Je kunt het echt, en je hoeft geen perfecte moeder te zijn, je mag "foutjes" maken. Als je dan maar ziet wat er mis ging dat is de winst. Meis heb vertrouwen in je zelf!
Ik zal voor je duimen dat alles goed gaat met het afbouwen van de medicijnen. Weet je wat heel belangrijk is, dat jou er zelf het volste vertrouwen in hebt dat het allemaal goed komt.
Mijn nieuwe baan bevalt heel erg goed. Ik moet wel nog een nieuw evenwicht vinden in combinatie met de baan die ik er nog naast doe. Het is wel veel maar gaat wel goed. Op de baan die ik al lang doe is een hoop gedoe heel veel spanningen, ik merk dat ik er niet meer tegen kan, gisteren kon ik als erover praatte alleen maar huilen en ook nu als ik er aan denk krijg ik een steen in mijn maag en een brok in mijn keel. Vandaag maar even contact opnemen met mijn manager. Ik ben al heel erg bezig met te kijken waar komt het door, wat kan ik er zelf aan doen. Ik ben het gezeur gewoon zo zat. Maar goed.
Liefs Hommeltje
Leora je loopt echt op het einde he, al die kwaaltjes die je nu nog krijgt, nog even en dan kun je jullie wondertje in je armen houden.
Ga alsjeblieft niet twijfelen aan jezelf. Je kunt het echt, en je hoeft geen perfecte moeder te zijn, je mag "foutjes" maken. Als je dan maar ziet wat er mis ging dat is de winst. Meis heb vertrouwen in je zelf!
Ik zal voor je duimen dat alles goed gaat met het afbouwen van de medicijnen. Weet je wat heel belangrijk is, dat jou er zelf het volste vertrouwen in hebt dat het allemaal goed komt.
Mijn nieuwe baan bevalt heel erg goed. Ik moet wel nog een nieuw evenwicht vinden in combinatie met de baan die ik er nog naast doe. Het is wel veel maar gaat wel goed. Op de baan die ik al lang doe is een hoop gedoe heel veel spanningen, ik merk dat ik er niet meer tegen kan, gisteren kon ik als erover praatte alleen maar huilen en ook nu als ik er aan denk krijg ik een steen in mijn maag en een brok in mijn keel. Vandaag maar even contact opnemen met mijn manager. Ik ben al heel erg bezig met te kijken waar komt het door, wat kan ik er zelf aan doen. Ik ben het gezeur gewoon zo zat. Maar goed.
Liefs Hommeltje
zondag 11 maart 2007 om 08:56
Hoi meiden hoe gaat het met jullie??
Aaltje en Anne ik ben wel heel nieuwsgierig hoe jullie zwangerschap verloopt en hoe het met jullie gaat.
Met mij gaat het weer beter. Ik heb van de week veel spanningen weg kunnen halen op mjn werk. Ik heb wat praktische zaken opgelost en geruchten uit de wereld geholpen en verder ben ik heel duidelijk geweest. Ik zat er vorige week echt zo doorheen maar heb me heel goed herpakt ga ook echt met plezier naar die werkplek weer dus daar ben ik heel blij mee.
Van de week kwam een collega vertellen dat ze zwanger was, is een lief maar soms naief meisje ook de hele dag roepen ooh wat een geluk na een maand zijn we zomaar zwanger. Ik kon daar heel goed tegen merkte ik, maar ik hoorde van een andere collega (dit is op de plek waar ik net pas werk) dat een ander meisje ook een heel tijdje een wens heeft maar dat het nog niet lukt en dat ze het daar heel zwaar heeft en net dat meisje moest met de zwangere collega werken. Binnenkort eens een keer met haar erover praten als ze wil, ik hoop haar wat steun te kunnen geven omdat ik weet waar ze doorheen gaat.
Liefs Hommeltje
Aaltje en Anne ik ben wel heel nieuwsgierig hoe jullie zwangerschap verloopt en hoe het met jullie gaat.
Met mij gaat het weer beter. Ik heb van de week veel spanningen weg kunnen halen op mjn werk. Ik heb wat praktische zaken opgelost en geruchten uit de wereld geholpen en verder ben ik heel duidelijk geweest. Ik zat er vorige week echt zo doorheen maar heb me heel goed herpakt ga ook echt met plezier naar die werkplek weer dus daar ben ik heel blij mee.
Van de week kwam een collega vertellen dat ze zwanger was, is een lief maar soms naief meisje ook de hele dag roepen ooh wat een geluk na een maand zijn we zomaar zwanger. Ik kon daar heel goed tegen merkte ik, maar ik hoorde van een andere collega (dit is op de plek waar ik net pas werk) dat een ander meisje ook een heel tijdje een wens heeft maar dat het nog niet lukt en dat ze het daar heel zwaar heeft en net dat meisje moest met de zwangere collega werken. Binnenkort eens een keer met haar erover praten als ze wil, ik hoop haar wat steun te kunnen geven omdat ik weet waar ze doorheen gaat.
Liefs Hommeltje
maandag 12 maart 2007 om 20:41
Hoi lieve meiden,
Geen foto, want dat lukt me helaas niet, maar wel geweldig nieuws: Afgelopen vrijdag zijn wij ouders geworden van een prachtige zoon: Kian Wouter. Drie weken sneller dan verwacht, maar met alles erop en eraan en, het belangrijkste, helemaal gezond! We zijn twee dagen in het ziekenhuis gebleven en sinds gisteren heerlijk thuis. Af en toe kan ik het nog steeds nauwelijks bevatten, dat ik nu echt mamma ben geworden! En het is zo'n mooi kereltje! Binnenkort meer, maar ik wilde het even met jullie delen, jullie hebben zo met me meegeleefd!
Heel veel liefs,
Leora
Geen foto, want dat lukt me helaas niet, maar wel geweldig nieuws: Afgelopen vrijdag zijn wij ouders geworden van een prachtige zoon: Kian Wouter. Drie weken sneller dan verwacht, maar met alles erop en eraan en, het belangrijkste, helemaal gezond! We zijn twee dagen in het ziekenhuis gebleven en sinds gisteren heerlijk thuis. Af en toe kan ik het nog steeds nauwelijks bevatten, dat ik nu echt mamma ben geworden! En het is zo'n mooi kereltje! Binnenkort meer, maar ik wilde het even met jullie delen, jullie hebben zo met me meegeleefd!
Heel veel liefs,
Leora
maandag 12 maart 2007 om 22:10
Lieve Leora,
Gefeliciteerd met Kian Wouter!! Wauw! Wat geweldig.
Leuk dat je het ons ook meteen komt vertellen. Jee, zeg, ik ben helemaal in de wolken voor jullie. Je bent gewoon moeder geworden, meid. Kun je het al helemaal geloven?
Ik hoop dat de bevalling goed is gegaan. Drie weken te vroeg...is dat de reden dat je twee dagen in het ziekenhuis moest blijven? Als je tijd hebt, ben ik erg nieuwsgierig naar je bevallingsverhaal.
Máár....... voor die tijd moet je eerst lekker gaan genieten van je kraamtijd. Laat de kraamtranen lekker rollen...Geniet samen heerlijk van je zoon... En vertrouw op je eigen intuitie...
Heel veel geluk voor jullie gezin!
Liefs, Anne
Gefeliciteerd met Kian Wouter!! Wauw! Wat geweldig.
Leuk dat je het ons ook meteen komt vertellen. Jee, zeg, ik ben helemaal in de wolken voor jullie. Je bent gewoon moeder geworden, meid. Kun je het al helemaal geloven?
Ik hoop dat de bevalling goed is gegaan. Drie weken te vroeg...is dat de reden dat je twee dagen in het ziekenhuis moest blijven? Als je tijd hebt, ben ik erg nieuwsgierig naar je bevallingsverhaal.
Máár....... voor die tijd moet je eerst lekker gaan genieten van je kraamtijd. Laat de kraamtranen lekker rollen...Geniet samen heerlijk van je zoon... En vertrouw op je eigen intuitie...
Heel veel geluk voor jullie gezin!
Liefs, Anne
dinsdag 13 maart 2007 om 09:05
Leora en Leoraman van harte gefeliciteerd met de geboort van jullie zoon.
Ik ben heel blij voor jullie dat alles goed is.
Ja meis je mag het nu echt geloven jullie zijn papa en mama.
Kom als het gaat ons vertellen hoe het met je gaat, ben benieuwd hoe het gaat met het afbouwen van de medicijnen.
Wauw de eerste van ons topic die mama geworden is gaaf hoor.
Geniet van jullie prille gezin.
Heel veel liefs hommeltje
Ik ben heel blij voor jullie dat alles goed is.
Ja meis je mag het nu echt geloven jullie zijn papa en mama.
Kom als het gaat ons vertellen hoe het met je gaat, ben benieuwd hoe het gaat met het afbouwen van de medicijnen.
Wauw de eerste van ons topic die mama geworden is gaaf hoor.
Geniet van jullie prille gezin.
Heel veel liefs hommeltje
zaterdag 24 maart 2007 om 22:16
Hoi meiden,
Stonden we zomaar op pagina 6!!! Ik kon ons bijna niet meer vinden...
Even tussen twee voedingen door achter de computer. Het is hard werken, zo'n kleintje, we moeten nog een beetje in ons ritme komen. Maar het gaat allemaal heel goed en ik ben hartstikke gek op ons lieve mannetje. De gebroken nachten heb ik er graag voor over, als ik dan dat lieve koppie zie maakt het me niets meer uit dat ik niet meer kan doorslapen. Ik vind het nog steeds een heel groot wonder dat ik nu echt mama ben!!!
Het bevallingsverhaal... Tja, het begon op donderdag 8 maart toen ik wat bloed en slijm verloor. Voor de zekerheid maar even naar het ziekenhuis waar ik een nachtje moest blijven. 's Avonds om kwart over 10 ging Leoman weg en om 12 uur hoorde/voelde ik "plop". De vliezen waren gebroken! Omdat het dan nog best een hele tijd kan duren heb ik Leoman gebeld dat ie de telefoon maar naast het bed moest leggen. Maar binnen een half uur had ik vijf weeën in het kwartier. Een weeënstorm dus, met elke keer maar een minuut tussendoor om enigszins bij te komen. Om half twee gebeld dat Leoman moest komen, terwijl ik ondertussen de raarste houdingen uitprobeerde om de pijn enigszins op te vangen. Het ging allemaal heel snel en om vijf uur 's nachts had ik al volledige ontsluiting. Ondertussen heb ik, terwijl ik altijd heb gezegd dat ik niet zo hysterisch wilde doen, flink gebruld en zelfs (jawel) Leoman in zijn arm gebeten... Toen mocht ik persen, maar ik had geen persweeën, waardoor het moeilijker ging. Ik had ook het idee dat er geen beweging inzat. Op een gegeven moment ging de hartslag van ons mannetje zo naar beneden dat er ingegrepen moest worden en uiteindelijk is Kian vrijdagmorgen 9 maart om 8 minuten over 6 met een vacuümpomp geboren. Geen makkelijker bevalling dus, maar wel een snelle. En cliché maar waar, als je dan zo'n mannetje ziet liggen is het allemaal snel vergeten en zijn die zes uurtjes afzien niets vergeleken met het moois wat ons is overkomen.
Wat de medicijnen betreft; ik zou op zaterdag beginnen met afbouwen, maar de vrijdag ervoor was Kian er al. Voor de bevalling heb ik dus niet afgebouwd. Kian heeft gelukkig weinig last gehad van onttrekkingsverschijnselen, was alleen heel misselijk maar dat kwam vooral omdat hij vruchtwater heeft ingeslikt en door de vacuümbevalling. De eerste dagen heb ik flesvoeding gegeven, hij had ook nog niet de kracht om aan mijn borst te zuigen. Toen ik na drie dagen last kreeg van stuwing, voelde ik dat ik toch wel heel graag borstvoeding wilde geven en ben ik begonnen met kolven. Ik heb mijn medicijnen toen alsnog wat afgebouwd en geef hem nu twee borstvoedingen op een dag. Zo hoef ik niet bang te zijn dat hij teveel medicijnen binnenkrijgt (hij krijgt naast de borstvoeding verder flesvoeding), maar krijgt hij wel de antistoffen binnen. Ik merk nog niet zoveel van het afbouwen, maar mijn ervaring is dat dat ook wel even kan duren. En misschien wegen alle gelukshormoontjes die ik nu aanmaak wel op tegen minder medicijnen, we zullen zien.
Ik ben ook wel benieuwd hoe het met jullie gaat. Blijkbaar hebben we allemaal wat minder geschreven de laatste tijd. Laten we de boel weer wat nieuw leven inblazen!!!
Liefs en tot de volgende keer,
Leora
Stonden we zomaar op pagina 6!!! Ik kon ons bijna niet meer vinden...
Even tussen twee voedingen door achter de computer. Het is hard werken, zo'n kleintje, we moeten nog een beetje in ons ritme komen. Maar het gaat allemaal heel goed en ik ben hartstikke gek op ons lieve mannetje. De gebroken nachten heb ik er graag voor over, als ik dan dat lieve koppie zie maakt het me niets meer uit dat ik niet meer kan doorslapen. Ik vind het nog steeds een heel groot wonder dat ik nu echt mama ben!!!
Het bevallingsverhaal... Tja, het begon op donderdag 8 maart toen ik wat bloed en slijm verloor. Voor de zekerheid maar even naar het ziekenhuis waar ik een nachtje moest blijven. 's Avonds om kwart over 10 ging Leoman weg en om 12 uur hoorde/voelde ik "plop". De vliezen waren gebroken! Omdat het dan nog best een hele tijd kan duren heb ik Leoman gebeld dat ie de telefoon maar naast het bed moest leggen. Maar binnen een half uur had ik vijf weeën in het kwartier. Een weeënstorm dus, met elke keer maar een minuut tussendoor om enigszins bij te komen. Om half twee gebeld dat Leoman moest komen, terwijl ik ondertussen de raarste houdingen uitprobeerde om de pijn enigszins op te vangen. Het ging allemaal heel snel en om vijf uur 's nachts had ik al volledige ontsluiting. Ondertussen heb ik, terwijl ik altijd heb gezegd dat ik niet zo hysterisch wilde doen, flink gebruld en zelfs (jawel) Leoman in zijn arm gebeten... Toen mocht ik persen, maar ik had geen persweeën, waardoor het moeilijker ging. Ik had ook het idee dat er geen beweging inzat. Op een gegeven moment ging de hartslag van ons mannetje zo naar beneden dat er ingegrepen moest worden en uiteindelijk is Kian vrijdagmorgen 9 maart om 8 minuten over 6 met een vacuümpomp geboren. Geen makkelijker bevalling dus, maar wel een snelle. En cliché maar waar, als je dan zo'n mannetje ziet liggen is het allemaal snel vergeten en zijn die zes uurtjes afzien niets vergeleken met het moois wat ons is overkomen.
Wat de medicijnen betreft; ik zou op zaterdag beginnen met afbouwen, maar de vrijdag ervoor was Kian er al. Voor de bevalling heb ik dus niet afgebouwd. Kian heeft gelukkig weinig last gehad van onttrekkingsverschijnselen, was alleen heel misselijk maar dat kwam vooral omdat hij vruchtwater heeft ingeslikt en door de vacuümbevalling. De eerste dagen heb ik flesvoeding gegeven, hij had ook nog niet de kracht om aan mijn borst te zuigen. Toen ik na drie dagen last kreeg van stuwing, voelde ik dat ik toch wel heel graag borstvoeding wilde geven en ben ik begonnen met kolven. Ik heb mijn medicijnen toen alsnog wat afgebouwd en geef hem nu twee borstvoedingen op een dag. Zo hoef ik niet bang te zijn dat hij teveel medicijnen binnenkrijgt (hij krijgt naast de borstvoeding verder flesvoeding), maar krijgt hij wel de antistoffen binnen. Ik merk nog niet zoveel van het afbouwen, maar mijn ervaring is dat dat ook wel even kan duren. En misschien wegen alle gelukshormoontjes die ik nu aanmaak wel op tegen minder medicijnen, we zullen zien.
Ik ben ook wel benieuwd hoe het met jullie gaat. Blijkbaar hebben we allemaal wat minder geschreven de laatste tijd. Laten we de boel weer wat nieuw leven inblazen!!!
Liefs en tot de volgende keer,
Leora
maandag 26 maart 2007 om 09:44
Hoi Leora
Ik vind het geweldig om te lezen dat het goed met je gaat. En dat je er nog een beetje aan moet wennen is alleen maar heel erg logisch.
Je hebt een heftige bevalling gehad poeh zeg. Je bent weer een hele ervaring rijker.
Ik zal voor je duimen dat het afbouwen van de medicijnen goed gaat ik hoop het zo voor je. Maar als het niet goed gaat, niet ten koste van jezelf ermee doorgaan. Als het met jou niet goed gaat kun je ook niet voor je kleine manneke kiezen.
Ik vind dat jullie, jullie zoon een hele mooie naam gegeven hebben.
Alysha, Aaltje en Anne waar zijn jullie. We hebben al tijden niks van jullie gehoord.
Met mij het heel goed. Nog steeds druk op het werk maar het loopt allemaal. Ik heb het goed naar mijn zin in mijn nieuwe functie.
Ik merk dat we onze kinderwens goed kunnen laten dat geeft heel veel ruimte merk ik.
Ik ben nu een beetje moe we hebben van het weekend weer een estafette loop gehad van 450 km. Ik ben wakker geweest van vrijdag op zaterdag nacht 2 uur t-m zondag avond 19.30 ik was zo weg. Ik ben begeleidend fietser en kaartlezer geweest en het was weer geweldig. Dit kwam ook doordat we door onze eigen woonplaats kwamen en we zijn gefinisched in de buurt waar ik geboren ben. De laatste etappe van onze groep mocht ik fietsen en dat is zo leuk door bekend terrein.
Ik moet wel werken vandaag maar van 11.00- 13.30. Valt nog mee.
Liefs Hommel
Ik vind het geweldig om te lezen dat het goed met je gaat. En dat je er nog een beetje aan moet wennen is alleen maar heel erg logisch.
Je hebt een heftige bevalling gehad poeh zeg. Je bent weer een hele ervaring rijker.
Ik zal voor je duimen dat het afbouwen van de medicijnen goed gaat ik hoop het zo voor je. Maar als het niet goed gaat, niet ten koste van jezelf ermee doorgaan. Als het met jou niet goed gaat kun je ook niet voor je kleine manneke kiezen.
Ik vind dat jullie, jullie zoon een hele mooie naam gegeven hebben.
Alysha, Aaltje en Anne waar zijn jullie. We hebben al tijden niks van jullie gehoord.
Met mij het heel goed. Nog steeds druk op het werk maar het loopt allemaal. Ik heb het goed naar mijn zin in mijn nieuwe functie.
Ik merk dat we onze kinderwens goed kunnen laten dat geeft heel veel ruimte merk ik.
Ik ben nu een beetje moe we hebben van het weekend weer een estafette loop gehad van 450 km. Ik ben wakker geweest van vrijdag op zaterdag nacht 2 uur t-m zondag avond 19.30 ik was zo weg. Ik ben begeleidend fietser en kaartlezer geweest en het was weer geweldig. Dit kwam ook doordat we door onze eigen woonplaats kwamen en we zijn gefinisched in de buurt waar ik geboren ben. De laatste etappe van onze groep mocht ik fietsen en dat is zo leuk door bekend terrein.
Ik moet wel werken vandaag maar van 11.00- 13.30. Valt nog mee.
Liefs Hommel
maandag 26 maart 2007 om 13:11
Hoi Hommeltje,
Leuk dat je met die estafetteloop hebt meegedaan. Dat was wel een lange dag, zeg! Gaat die estafetteloop door heel Nederland? 450 km is een heel eind! Doe je dit soort dingen vaker?
Hier alles goed. Ik ben af en toe nog wel heel onzeker, als Kian bijvoorbeeld wat minder drinkt. In eerste instantie kregen we ook te horen dat hij niet genoeg groeide (waarna ik met de hormonen in mijn lijf meteen bang was dat we hem kwijt zouden raken...), maar gelukkig is hij nu wel wat gegroeid en zit hij inmiddels boven zijn geboortegewicht. Wat betreft de medicijnen; als ik me slechter ga voelen doordat ik nu minder inneem ga ik inderdaad weer omhoog met de dosering, want ik ben het met je eens dat zo'n jochie ook niets heeft aan een moeder die de hele tijd in paniek is. Dan maar geen of minder borstvoeding.
Ik hoor Kian nu huilen, dus ik ga er snel heen. Volgende keer maak ik mijn verhaal wel af!
Liefs!
Leuk dat je met die estafetteloop hebt meegedaan. Dat was wel een lange dag, zeg! Gaat die estafetteloop door heel Nederland? 450 km is een heel eind! Doe je dit soort dingen vaker?
Hier alles goed. Ik ben af en toe nog wel heel onzeker, als Kian bijvoorbeeld wat minder drinkt. In eerste instantie kregen we ook te horen dat hij niet genoeg groeide (waarna ik met de hormonen in mijn lijf meteen bang was dat we hem kwijt zouden raken...), maar gelukkig is hij nu wel wat gegroeid en zit hij inmiddels boven zijn geboortegewicht. Wat betreft de medicijnen; als ik me slechter ga voelen doordat ik nu minder inneem ga ik inderdaad weer omhoog met de dosering, want ik ben het met je eens dat zo'n jochie ook niets heeft aan een moeder die de hele tijd in paniek is. Dan maar geen of minder borstvoeding.
Ik hoor Kian nu huilen, dus ik ga er snel heen. Volgende keer maak ik mijn verhaal wel af!
Liefs!
dinsdag 27 maart 2007 om 18:09
Lieve Leora
Ik ben blij dat het goed met je gaat. Ik hoop dat je snel wat zekerder wordt. Laat je niet onzeker maken door anderen.
Ik hoop dat hij blijft drinken en bijkomen.
Ik ben heel benieuwd hoe de relatie met je ouders gaat nu. Bemoeien ze zich er niet te veel mee? Laten ze jou een beetje in je waarde?
Ik doe inderdaad vaker van deze dingen. Deze loop ging van Den Helder naar Maastricht.
Een dikke zoemende hommelkus hommeltje
Ik ben blij dat het goed met je gaat. Ik hoop dat je snel wat zekerder wordt. Laat je niet onzeker maken door anderen.
Ik hoop dat hij blijft drinken en bijkomen.
Ik ben heel benieuwd hoe de relatie met je ouders gaat nu. Bemoeien ze zich er niet te veel mee? Laten ze jou een beetje in je waarde?
Ik doe inderdaad vaker van deze dingen. Deze loop ging van Den Helder naar Maastricht.
Een dikke zoemende hommelkus hommeltje
