Kinderen
alle pijlers
Aan het eind van mijn latijn: baby slaapt gewoon niet!
maandag 20 augustus 2007 om 10:30
Nou de titel zegt het al hé geloof ik.....
Mijn zoontje is 7 maanden en vertikt het werkelijk om ZELF
in bed in slaap te vallen, echt dramatisch gewoon.
Kleine man is dood en doodop (wij ook trouwens) maar valt alleen in slaap in de kinderwagen of in je armen na heel lang wiegen
en dan is het nog maar heel kort.
Dik 2 uur krijst ie aan 1 stuk door als we hem in bed leggen,
we snappen er helemaal niks meer van.
Ook hebben we alles al geprobeerd, lamp aan lamp uit, gordijnen open of dicht, deur open of dicht, 5 min methode, blijven zitten, in slaapzak of een dekentje, zingen, pffffffff ik weet het meer maar ik trek het ook niet meer zo,
wat is dit vreselijk zeg.....het hele ritme gaat zo naar de ratsjikidee!
Wie beurt me op of heeft tips?
Mijn zoontje is 7 maanden en vertikt het werkelijk om ZELF
in bed in slaap te vallen, echt dramatisch gewoon.
Kleine man is dood en doodop (wij ook trouwens) maar valt alleen in slaap in de kinderwagen of in je armen na heel lang wiegen
en dan is het nog maar heel kort.
Dik 2 uur krijst ie aan 1 stuk door als we hem in bed leggen,
we snappen er helemaal niks meer van.
Ook hebben we alles al geprobeerd, lamp aan lamp uit, gordijnen open of dicht, deur open of dicht, 5 min methode, blijven zitten, in slaapzak of een dekentje, zingen, pffffffff ik weet het meer maar ik trek het ook niet meer zo,
wat is dit vreselijk zeg.....het hele ritme gaat zo naar de ratsjikidee!
Wie beurt me op of heeft tips?
maandag 20 augustus 2007 om 10:57
Hoi Parel,
pff, daar word je wanhopig van, van zo'n koppig zoontje! Ik kan me voorstellen dat je wel eens in tranen uitbarst.
Ik heb helaas geen gouden tip, ik kan je alleen vertellen dat ik het ook heb meegemaakt. En dat ik precies hetzelfde heb gedaan als jij. Ik kan je ook vertellen hoe ik het NU zou aanpakken. Het zal niet meevallen en jouw partner moet er ook achter staan.
(Ik ga er even van uit dat er niets medisch met je zoon aan de hand is en dat er ook geen tandjes dwarszitten of zo)
Baby's kunnen zolang ze niet kunnen praten alleen op andere manieren communiceren, met name huilen. Jouw zoontje is, zoals je zelf al aangeeft, helemaal op, doodmoe. De eigenlijke aanleiding van het niet willen slapen is al niet meer te achterhalen. Jouw kindje ervaart 'stress' (vreselijk modewoord maar je begrijpt wat ik bedoel): hij wil slapen maar iets houdt hem tegen. Hij kan niet zeggen wat hem bezighoudt/ tegenhoudt en dus huilt hij. Door te huilen uit hij spanning. Zo doen baby's dat. Misschien heeft hij daar ook wel gewoon behoefte aan. Ik zou hem dus vasthouden (dus erbij blijven, eventueel in je bed) en laten huilen. Niet troosten, niet wiegen, geen liedjes zingen, niks. Alleen maar je volle aandacht geven en laten merken (eventueel met zachte stem zeggen) dat hij MAG huilen, dat het goed is dat hij zijn spanning/ stress op deze manier kwijtraakt.
Als je gaat wandelen, wiegen, liedjes zingen etc. dan stel je het uiten van zijn stress alleen maar uit. Kijk maar naar je zelf: als je verdriet hebt, moet het er toch een keer uit. Je kan wel een keer slikken maar uiteindelijk komt die huilbui toch.
Laat hem huilen, hoe moeilijk het ook is. Stel je er wel op in dat het even kan duren. Is je zoon het eenmaal kwijt, dan zal hij eindelijk lekker uitgeput in slaap vallen: rust!
Ik hoop dat je er wat aan hebt, zo niet dan snap ik dat ook. Je moet iets vinden waar JIJ je goed bijvoelt.
Ik hoop dat je laat weten hoe het is gegaan/ wat je hebt gedaan en hoe dit is verlopen.
Succes en sterkte!
medemoeder Mimi
pff, daar word je wanhopig van, van zo'n koppig zoontje! Ik kan me voorstellen dat je wel eens in tranen uitbarst.
Ik heb helaas geen gouden tip, ik kan je alleen vertellen dat ik het ook heb meegemaakt. En dat ik precies hetzelfde heb gedaan als jij. Ik kan je ook vertellen hoe ik het NU zou aanpakken. Het zal niet meevallen en jouw partner moet er ook achter staan.
(Ik ga er even van uit dat er niets medisch met je zoon aan de hand is en dat er ook geen tandjes dwarszitten of zo)
Baby's kunnen zolang ze niet kunnen praten alleen op andere manieren communiceren, met name huilen. Jouw zoontje is, zoals je zelf al aangeeft, helemaal op, doodmoe. De eigenlijke aanleiding van het niet willen slapen is al niet meer te achterhalen. Jouw kindje ervaart 'stress' (vreselijk modewoord maar je begrijpt wat ik bedoel): hij wil slapen maar iets houdt hem tegen. Hij kan niet zeggen wat hem bezighoudt/ tegenhoudt en dus huilt hij. Door te huilen uit hij spanning. Zo doen baby's dat. Misschien heeft hij daar ook wel gewoon behoefte aan. Ik zou hem dus vasthouden (dus erbij blijven, eventueel in je bed) en laten huilen. Niet troosten, niet wiegen, geen liedjes zingen, niks. Alleen maar je volle aandacht geven en laten merken (eventueel met zachte stem zeggen) dat hij MAG huilen, dat het goed is dat hij zijn spanning/ stress op deze manier kwijtraakt.
Als je gaat wandelen, wiegen, liedjes zingen etc. dan stel je het uiten van zijn stress alleen maar uit. Kijk maar naar je zelf: als je verdriet hebt, moet het er toch een keer uit. Je kan wel een keer slikken maar uiteindelijk komt die huilbui toch.
Laat hem huilen, hoe moeilijk het ook is. Stel je er wel op in dat het even kan duren. Is je zoon het eenmaal kwijt, dan zal hij eindelijk lekker uitgeput in slaap vallen: rust!
Ik hoop dat je er wat aan hebt, zo niet dan snap ik dat ook. Je moet iets vinden waar JIJ je goed bijvoelt.
Ik hoop dat je laat weten hoe het is gegaan/ wat je hebt gedaan en hoe dit is verlopen.
Succes en sterkte!
medemoeder Mimi
maandag 20 augustus 2007 om 11:13
Hoi mimi
Bedankt voor je reactie.
Deze methode ken ik en werkte vroeger wel
(want dit is een langdurig probleem)
Maar als ik hem nu uit bed pak dan snikt hij alleen nog na en
houdt hij op met huilen of begint te keten.....
Als ik dan opsta om hem in bed te leggen begint het gewoon weer opnieuw!
Mijn zoontje heeft vanaf zijn geboorte al fikse verstoppingsproblemen en dus buikpijn, ook komen zijn tanden flink door dus dat zal allemaal best meewegen maar in je armen of in de wagen heeft meneer het wel naar zijn zin en dat kan gewoon echt niet, ik kan niet 24 uur per dag met hem bezig zijn....
Ikzelf ben gewoon doodop en parelman vangt al heel veel op maar ik zou zo graag eens zien dat ie lekker zijn slaapjes eens oppikt want hij laat duidelijk merken ze wel nodig te hebben!
Zo valt hij bijvoorbeeld niet in de box ofzo in slaap en ook niet als ie bij ons in bed ligt.
Ik weet het gewoon echt even niet meer.....
Bedankt voor je reactie.
Deze methode ken ik en werkte vroeger wel
(want dit is een langdurig probleem)
Maar als ik hem nu uit bed pak dan snikt hij alleen nog na en
houdt hij op met huilen of begint te keten.....
Als ik dan opsta om hem in bed te leggen begint het gewoon weer opnieuw!
Mijn zoontje heeft vanaf zijn geboorte al fikse verstoppingsproblemen en dus buikpijn, ook komen zijn tanden flink door dus dat zal allemaal best meewegen maar in je armen of in de wagen heeft meneer het wel naar zijn zin en dat kan gewoon echt niet, ik kan niet 24 uur per dag met hem bezig zijn....
Ikzelf ben gewoon doodop en parelman vangt al heel veel op maar ik zou zo graag eens zien dat ie lekker zijn slaapjes eens oppikt want hij laat duidelijk merken ze wel nodig te hebben!
Zo valt hij bijvoorbeeld niet in de box ofzo in slaap en ook niet als ie bij ons in bed ligt.
Ik weet het gewoon echt even niet meer.....
maandag 20 augustus 2007 om 11:26
Heb helaas ook geen gouden tip (denk ik)......... Is er iemand bij wie je je zoontje een dag (en nacht) ergens kan onderbrengen. Op die manier kunnen jullie zelf in ieder geval even bijkomen, waardoor jullie er wellicht beter tegen kunnen. Misschien slaapt je zoon in een andere omgeving beter waardoor hij dat thuis ook gaat doen ? Ik weet in ieder geval uit ervaring hoe slopend het is om een kind te hebben dat niet wil slapen. Onze zoon ging ook krijsen als ie in zijn bed gelegd werd. Wij kwamen er uiteindelijk achter dat meneer liever op zijn buik wilde slapen. Toen we daar achter waren ging het wel goed. Hoop dat t snel beter gaat. Succes !
maandag 20 augustus 2007 om 11:30
Tonnetje, mijn zoontje is vaak bij mijn moeder maar daar hetzelfde verhaal.
Hij vertikt het gewoon in bed te slapen, wherever dat bed ook staat.
Mijn zoon slaapt ook super op zijn buik, ook veel langer dan wanneer hij op zn rug slaapt maar het inslapen is het grootste probleem!
ALS hij eenmaal slaapt dan slaapt ie vaak zo maar 2 a 3 uurtjes.
Hij is nu 7 maanden en als ik hem op zn buik neerleg dan tijgert ie het hele bed rond, ook zo irritant!
Mijn vriend werkt 24 uurs diensten en vandaag dus ook, ik slaap vandaag bij mijn moeder zodat ze wat van me kan overnemen en morgen als vriend weer thuis is haalt hij zoon op zodat ik daar nog even extra kan slapen.
Maar goed, dat ik niet vaak doen jammer genoeg....
Hij vertikt het gewoon in bed te slapen, wherever dat bed ook staat.
Mijn zoon slaapt ook super op zijn buik, ook veel langer dan wanneer hij op zn rug slaapt maar het inslapen is het grootste probleem!
ALS hij eenmaal slaapt dan slaapt ie vaak zo maar 2 a 3 uurtjes.
Hij is nu 7 maanden en als ik hem op zn buik neerleg dan tijgert ie het hele bed rond, ook zo irritant!
Mijn vriend werkt 24 uurs diensten en vandaag dus ook, ik slaap vandaag bij mijn moeder zodat ze wat van me kan overnemen en morgen als vriend weer thuis is haalt hij zoon op zodat ik daar nog even extra kan slapen.
Maar goed, dat ik niet vaak doen jammer genoeg....
maandag 20 augustus 2007 om 11:52
Hoi Parel,
Ik heb hetzelfde meegemaakt met mijn zoontje. Ik heb zelf het idee dat hij (nu 1 1/2) toen hij 6 maanden was begon zijn grenzen te verkennen. Ook hij bleef krijsen in bed, en als je hem oppakte werd hij stil. We hebben ook uren lang met hem gelopen en gewiegd. Maar hij ging het steeds vaker doen, van alleen bij zijn dagslaapjes, tot 's avonds en later ook midden in de nacht (urenlang). Zoals je begrijpt waren wij ook gebroken. Uiteindelijk zijn we met het boek van Jo Frost (supernanny) tot een oplossing gekomen. We hebben de 'gecontroleerd huilen techniek' toegepast. Dit houdt in dat je met steeds langere tussenpozen gaat troosten en je kindje niet uit bed haalt. Dus de eerste keer na 5 min de tweede keer na 10 min etc. Na 2 dagen ging het bij ons al een stuk beter, en vaak gingen we niet eens meer een derde keer. Het is in het begin heel er zwaar, want het druist echt tegen je moedergevoel in, de eerste keer moest mijn man me echt tegenhouden om niet eerder naar hem toe te gaan. Maar als je eenmaal merkt dat het helpt wordt het iets makkelijker.
Heel veel sterkte en suc6 met je kleine man!
groetjes NewMom
Ik heb hetzelfde meegemaakt met mijn zoontje. Ik heb zelf het idee dat hij (nu 1 1/2) toen hij 6 maanden was begon zijn grenzen te verkennen. Ook hij bleef krijsen in bed, en als je hem oppakte werd hij stil. We hebben ook uren lang met hem gelopen en gewiegd. Maar hij ging het steeds vaker doen, van alleen bij zijn dagslaapjes, tot 's avonds en later ook midden in de nacht (urenlang). Zoals je begrijpt waren wij ook gebroken. Uiteindelijk zijn we met het boek van Jo Frost (supernanny) tot een oplossing gekomen. We hebben de 'gecontroleerd huilen techniek' toegepast. Dit houdt in dat je met steeds langere tussenpozen gaat troosten en je kindje niet uit bed haalt. Dus de eerste keer na 5 min de tweede keer na 10 min etc. Na 2 dagen ging het bij ons al een stuk beter, en vaak gingen we niet eens meer een derde keer. Het is in het begin heel er zwaar, want het druist echt tegen je moedergevoel in, de eerste keer moest mijn man me echt tegenhouden om niet eerder naar hem toe te gaan. Maar als je eenmaal merkt dat het helpt wordt het iets makkelijker.
Heel veel sterkte en suc6 met je kleine man!
groetjes NewMom
maandag 20 augustus 2007 om 11:58
Hoi Parel,
bovenstaande techniek hebben we ook toegepast en inderdaad: ik heb staan huilen achter de deur van mijn zoon! Het werkte wel... op den duur.
Ik denk dat je hoe dan ook consequent moet gaan worden: 1 'techniek' uitkiezen en je daar aanhouden, dagenlang, hoe moeilijk het ook is. Bedenk dat je zoon er niets aan heeft moe te zijn en een moeder te hebben die op het eind van d'r Latijn is.
Houd moed, houd vol!
sorry dat ik je niet verder kan helpen...
groetjes
Mimi
bovenstaande techniek hebben we ook toegepast en inderdaad: ik heb staan huilen achter de deur van mijn zoon! Het werkte wel... op den duur.
Ik denk dat je hoe dan ook consequent moet gaan worden: 1 'techniek' uitkiezen en je daar aanhouden, dagenlang, hoe moeilijk het ook is. Bedenk dat je zoon er niets aan heeft moe te zijn en een moeder te hebben die op het eind van d'r Latijn is.
Houd moed, houd vol!
sorry dat ik je niet verder kan helpen...
groetjes
Mimi
maandag 20 augustus 2007 om 12:18
Als eerste een hele dikke knuffel! Het lijkt me echt ontzettend slopend!
Ik weet niet of het iets is wat nog bij kindjes van jouw zoontjes leeftijd helpt hoor, maar is inbakeren geen idee? Daar hebben ze ook hele handige zakken voor. bakerzak.nl (oh en tussen de foto's in het fotoboek staat mijn meidje
)Nou ik doe ook maar een duit in het zakje hoor. Ik heb er nog geen ervaring mee...
Dus nogmaals een hele dikke knuffel en ik hoop dat je snel iets vindt dat helpt!
maandag 20 augustus 2007 om 12:27
Het consultatiebureau en huisarts hebben bij mij al maanden afgedaan, die beweerden ook dat mijn zoon niets aan zijn darmen mankeerde..... inmiddels dankzij kinderarts gaat het beter met medicatie (want het bleek niet goed te zijn) maar nog niet top.
Volgende week maandag heb ik weer controle bij de kinderarts en zal ik het probleem maar weer eens voorleggen.
Ik denk toch ook dat de kleine man eens flink zijn grenzen aan uittesten is hoor maar hij maakt me horendol zo!
maandag 20 augustus 2007 om 12:29
Heb je al eens aan een osteopaat gedacht? Mijn zwager is daar uiteindelijk met zijn dochtertje geweest en het bleek dat zij nog steeds veel last van haar darmpjes had. Als je even googled op osteopathie kun je zien of het iets voor jou en je zoontje is. Zoals ik het bij jullie lees, hebben jullie echt wel behoefte aan wat hulp en als huisarts en consultatiebureua weinig kunnen doen is dat misschien een oplossing.
Wens je heel veel succes en hoop dat je lekker bij slaapt vandaag en morgen!
Bless
Wens je heel veel succes en hoop dat je lekker bij slaapt vandaag en morgen!
Bless
maandag 20 augustus 2007 om 12:31
Hey bieb, bedankt voor je reactie.
Ik denk dat sem inmiddels te oud is om in te bakeren.
Hij kan namelijk makkelijk draaien en dan schijnt het gevaarlijk te zijn.
Ook is hij vreselijk sterk en dan lukt het inbakeren bijna niet!
Met 4,5 maand hebben we het al eens geprobeerd en zelfs toen al kwam hij helemaal los die boef!
Maar goed, ik denk dat die weggaan-teruggaan methode toch de beste is op de lange termijn maar het maakt me helemaal nerveus.
Sta continue te janken op de trap........balen dus.
Ik weet het allemaal wel, ik denk dat ik gewoon even die aanmoediging nodig om ermee door te gaan want ik zie het niet meer zitten even.....
Ik denk dat sem inmiddels te oud is om in te bakeren.
Hij kan namelijk makkelijk draaien en dan schijnt het gevaarlijk te zijn.
Ook is hij vreselijk sterk en dan lukt het inbakeren bijna niet!
Met 4,5 maand hebben we het al eens geprobeerd en zelfs toen al kwam hij helemaal los die boef!
Maar goed, ik denk dat die weggaan-teruggaan methode toch de beste is op de lange termijn maar het maakt me helemaal nerveus.
Sta continue te janken op de trap........balen dus.
Ik weet het allemaal wel, ik denk dat ik gewoon even die aanmoediging nodig om ermee door te gaan want ik zie het niet meer zitten even.....
maandag 20 augustus 2007 om 12:41
Hoi Parel,
Ik werk op een kinderdagverblijf en hoor helaas vaker dit soort verhalen/ problemen. Zelf ben ik erg voor de Jo Frost methode, maar alleen als medische problemen zijn uitgesloten.
Ik had een kindje op de groep wat zowel thuis als bij ons, amper in slaap kon komen en als het dan lukte, dan was het maar kort. (ze viel dan uiteindelijk uitgeput in slaap van het huilen) Ouders bleven maar met haar lopen.
Met een maand of 6 kreeg ze een oorontsteking en toen kwamen ze er achter dat ze al die tijd vocht achter het trommelvlies had zitten, wat dus veel pijn deed als ze lag. Voordat je dus een techniek gaat gebruiken om je zoontje aan te leren dat ie zelf in slaap zal moeten vallen op een normale manier, zou ik eerst even langs de huisarts gaan om andere mogelijke oorzaken uit te sluiten en dan met name de oren na laten kijken.
Inbakeren, rust en regelmaat kunnen ook helpen, dus kies voor jullie zelf inderdaad 1 techniek waar jullie je het beste in kunnen vinden en hou dan vol!
Heel veel sterkte.
Groetjes
Ik werk op een kinderdagverblijf en hoor helaas vaker dit soort verhalen/ problemen. Zelf ben ik erg voor de Jo Frost methode, maar alleen als medische problemen zijn uitgesloten.
Ik had een kindje op de groep wat zowel thuis als bij ons, amper in slaap kon komen en als het dan lukte, dan was het maar kort. (ze viel dan uiteindelijk uitgeput in slaap van het huilen) Ouders bleven maar met haar lopen.
Met een maand of 6 kreeg ze een oorontsteking en toen kwamen ze er achter dat ze al die tijd vocht achter het trommelvlies had zitten, wat dus veel pijn deed als ze lag. Voordat je dus een techniek gaat gebruiken om je zoontje aan te leren dat ie zelf in slaap zal moeten vallen op een normale manier, zou ik eerst even langs de huisarts gaan om andere mogelijke oorzaken uit te sluiten en dan met name de oren na laten kijken.
Inbakeren, rust en regelmaat kunnen ook helpen, dus kies voor jullie zelf inderdaad 1 techniek waar jullie je het beste in kunnen vinden en hou dan vol!
Heel veel sterkte.
Groetjes
maandag 20 augustus 2007 om 12:47
Nou in ieder geval maar even opbeuren dan.. 
pff wat is dat vermoeiend he. Ik kan me voorstellen hoor dat je aan het einde van je latijn bent.
Ik heb een zoon van 8 maanden en die had ook veel moeite met in slaap vallen. Niet zo erg als bij jou maar ik was toch ook snel 1,5 uur met m bezig voordat hij sliep. Vaak in slaap gewiegd.
Laten huilen doe ik zelf niet en zo te lezen helpt t bij jou ook niet.
Wat heb ik gedaan.
- Zoon was heel erg aan het kreunen en steunen tijdens het inslapen en een paar weken terug bedacht ik opeens dat het wel eens maagzuur of zo kon zijn.
- matrasje iets verhoogd bij zn hoofdje
- geen groente meer voor t slapen maar een melkfles, groentehap verschoven naar de middag
- altijd op zn zij leggen met zn gezichtje naar de kamer
- altijd 2 knuffels in bed om mee te frutten
- op advies van mn mede december mama's een vast slaap ritueel ingevoerd (douchen/bad, even zitten, fles, even uitbuiken, slapen)
- overgegaan van 3 naar 2 slaapjes op een dag
Het gaat hier nu een stuk beter. Soms valt hij al bij de fles in slaap. Ik denk dat het bij mijn zoontje een combinatie was van maagzuur, niet moe genoeg of te moe.
Misschien heb je hier iets aan.
pff wat is dat vermoeiend he. Ik kan me voorstellen hoor dat je aan het einde van je latijn bent.
Ik heb een zoon van 8 maanden en die had ook veel moeite met in slaap vallen. Niet zo erg als bij jou maar ik was toch ook snel 1,5 uur met m bezig voordat hij sliep. Vaak in slaap gewiegd.
Laten huilen doe ik zelf niet en zo te lezen helpt t bij jou ook niet.
Wat heb ik gedaan.
- Zoon was heel erg aan het kreunen en steunen tijdens het inslapen en een paar weken terug bedacht ik opeens dat het wel eens maagzuur of zo kon zijn.
- matrasje iets verhoogd bij zn hoofdje
- geen groente meer voor t slapen maar een melkfles, groentehap verschoven naar de middag
- altijd op zn zij leggen met zn gezichtje naar de kamer
- altijd 2 knuffels in bed om mee te frutten
- op advies van mn mede december mama's een vast slaap ritueel ingevoerd (douchen/bad, even zitten, fles, even uitbuiken, slapen)
- overgegaan van 3 naar 2 slaapjes op een dag
Het gaat hier nu een stuk beter. Soms valt hij al bij de fles in slaap. Ik denk dat het bij mijn zoontje een combinatie was van maagzuur, niet moe genoeg of te moe.
Misschien heb je hier iets aan.
maandag 20 augustus 2007 om 12:50
Oh, lees net dat je inbakeren al geprobeerd hebt en het klopt dat het gevaarlijk kan zijn als ze zich omdraaien.
Voor darmkrampjes kun je eventueel ook Cinababy van VSM proberen. Er bestaat ook speciale voeding voor darmproblemen. En volgens mij is er van VSM ook een poeder op de markt, wat net als probiotica werkt, wat de stoelgang verbeterd.
Wat denk je zelf? Heb je het gevoel dat het iets in zijn lijfje is, wat hem wakker houdt? Of is het een gedragsprobleem?
Volg je eigen gevoel!
Voor darmkrampjes kun je eventueel ook Cinababy van VSM proberen. Er bestaat ook speciale voeding voor darmproblemen. En volgens mij is er van VSM ook een poeder op de markt, wat net als probiotica werkt, wat de stoelgang verbeterd.
Wat denk je zelf? Heb je het gevoel dat het iets in zijn lijfje is, wat hem wakker houdt? Of is het een gedragsprobleem?
Volg je eigen gevoel!
maandag 20 augustus 2007 om 13:16
Mijn zoon heeft ook zo'n periode gehad dat hij gewoon NIET sliep. Inderdaad om gek van te worden, en door de vermoeidheid word je ook steeds labieler. Ik heb de kiekeboe methode toegepast, boekje is te bestellen bij OPVON, www.opvon.nl Dat boekje is een fijne ondersteunig, en de techniek wordt goed uitgelegd. Als je de "Jo frost" methode doet, net asl de "kiekeboe' methode is een ding heel belangrijk, en dat is in jezelf en de methode geloven. Als je de kamer binnengaat, heel resoluut zijn, geen moment twijfelen, en dat ook niet uitstralen. Een kind voelt stemmingen feiloos aan bij zijn/haar ouders, en als je overstuur bent voelen ze dat ze terrein winnen. En nooit na een uur toch maar opgeven, dan hebben ze alleen maar weer eens gewonnen!
Bij ons heeft het wel gewerkt, af en toe moesten we weer de puntjes op de i zetten, bv als hij ziek geweest was, en dus zijn ritme verstoord...
Bij ons heeft het wel gewerkt, af en toe moesten we weer de puntjes op de i zetten, bv als hij ziek geweest was, en dus zijn ritme verstoord...
vrijdag 31 augustus 2007 om 17:21
ik heb mijn zoon wel gewoon in zo'n safe t sleep op zn buik gedaan hoor, tot een maand of 20, toen werd ie echt te sterk. omdraaien kon ie er niet in, dat was erg lastig.Safe t sleep: (is niet mjijn baby hoor 
Dat is dus een vastlegdoek, zonder zijn armen in te bakeren.
daarmee ging hij wel inslapen. Niet als hij darmkrampen had of oorontsteking, dan ging ie pas slapen als ik hem een zetpil had gegeven. Misschien heeft jouw zoontje wel ongelooflijk veel last van zijn darmen en tandjes, dat ie gewoon pijn heeft. Zou een zetpil niet eens een optie zijn om te proberen?
Dat is dus een vastlegdoek, zonder zijn armen in te bakeren.
daarmee ging hij wel inslapen. Niet als hij darmkrampen had of oorontsteking, dan ging ie pas slapen als ik hem een zetpil had gegeven. Misschien heeft jouw zoontje wel ongelooflijk veel last van zijn darmen en tandjes, dat ie gewoon pijn heeft. Zou een zetpil niet eens een optie zijn om te proberen?
zaterdag 1 september 2007 om 07:59
Mijn dochtertje heeft het ook gehad. Ze wilde niet inslapen. Wij hebben vanaf juni tot en met half augustus iedere avond tot 22.00 uur met haar omgerommeld. In de vakantie lag ze in een andere omgeving, ander bedje en sindsdien gaat het goed. Volgens mij is het ook een fase waar ze weer door heen moeten. Toen ik met hetzelfde probleem zat heb ik ook wat op internet gesneupt en toen kwam ik er achter dat meerdere kinderen in diezelfde leeftijd dit probleem hadden.
Nu gaat het super goed. Ik hoop dat het bij jou ook weer beter gaat. succes met de kleine man.
Nu gaat het super goed. Ik hoop dat het bij jou ook weer beter gaat. succes met de kleine man.
zondag 2 september 2007 om 11:41
Hoi Parel,
Mijn dochtertje had ook in- en doorslaapproblemen. Wat bij ons geholpen heeft is toch laten huilen, en dan om de zoveel tijd even teruggaan, een aai geven en weer weglopen. Ik vond het vreselijk en mijn hart brak, maar we konden gewoonweg niet meer en wilden toch alles geprobeerd hebben. En dit hielp.
Ik wil je vooral aanraden om zelf te proberen wat bij te slapen door bijvoorbeeld omstebeurt in de logeerkamer of in de woonkamer te gaan liggen met oordoppen in, terwijl de ander dan die nacht naar je zoontje gaat. Onze dochter heeft 6 maanden niet goed geslapen, geen enkele nacht, en wij dus ook niet. Achteraf hadden we veel eerder af en toe om de beurt met oordoppen in ergens anders moeten gaan liggen.
Dan heb je ook net weer even meer energie om ermee om te gaan.
Succes!
Mijn dochtertje had ook in- en doorslaapproblemen. Wat bij ons geholpen heeft is toch laten huilen, en dan om de zoveel tijd even teruggaan, een aai geven en weer weglopen. Ik vond het vreselijk en mijn hart brak, maar we konden gewoonweg niet meer en wilden toch alles geprobeerd hebben. En dit hielp.
Ik wil je vooral aanraden om zelf te proberen wat bij te slapen door bijvoorbeeld omstebeurt in de logeerkamer of in de woonkamer te gaan liggen met oordoppen in, terwijl de ander dan die nacht naar je zoontje gaat. Onze dochter heeft 6 maanden niet goed geslapen, geen enkele nacht, en wij dus ook niet. Achteraf hadden we veel eerder af en toe om de beurt met oordoppen in ergens anders moeten gaan liggen.
Dan heb je ook net weer even meer energie om ermee om te gaan.
Succes!
