Kinderen
alle pijlers
adoptie, iemand ervaring mee?
vrijdag 17 augustus 2007 om 08:55
hoi allemaal, mijn naam is wendy, ben getrouwd en sinds april 2004 bezig met zwanger worden. na ruim een jaar proberen zijn we naar de huisarts gegaan en omdat er "slecht" zaad in de familie van manlief voorkomt is dat gelijk getest. uitslag was slecht! het is nogmaals getest omdat er zoveel factoren zijn die er voor kunnen zorgen dat het zaad slecht is. 2e keer was het zaad nog slechter dan de 1e keer. de HA heeft ons doorverwezen naar de gyn. daar werd natuurlijk weer het zaad getest en ook ik ben "nagekeken" . zaad was weer slecht en is weer getest. bij mij was alles goed, op de bloedtest na dus dat moest ook opnieuw. toen we uiteindelijk de uitslagen kregen waren we net 16 dagen getrouwd. IFV was de uitslag. tranen met tuiten heb ik gehuild. we moesten naar een ander ziekenhuis omdat ze daar geen ivf doen. we zijn naar het umcu gegaan en daar is wéér het zaad getest. maar omdat manlief ziek was 3 dagen voor de bruiloft en hij prednison had gekregen moesten we eerst 3 mnd wachten voor dat we konden testen. de uitslag was veel belovend! geen ivf maar iui. we waren hartsikke blij want dit was veel minder heftig en we hoefde niet aan de medicijnen.
nu staan we inmiddels voor onze 3e ivf poging. bij de 1e ivf hadden we 13 eitjes en 3 bevruchtingen. helaas werd ik na 13 dagen ongesteld. bij de 2e ivf hadden we 14 eitjes en 0 bevruchtingen. as dinsdag hebben we ons evaluatie gesprek over deze 2e ivf poging en daarmee staan we aan het begin van onze 3e en laatste poging dat waarschijnlijk icsi gaat worden.
wij hebben altijd gezegd een kindje van ons zelf of helemaal niet. maar nu het zo dichtbij komt dat het misschien wel helemaal niet zou worden zijn we toch gaan nadenken over evt. andere opties en een daavan is misschien adoptie.
wie heeft daar ervaring mee en wil met mij daar over praten?
nu staan we inmiddels voor onze 3e ivf poging. bij de 1e ivf hadden we 13 eitjes en 3 bevruchtingen. helaas werd ik na 13 dagen ongesteld. bij de 2e ivf hadden we 14 eitjes en 0 bevruchtingen. as dinsdag hebben we ons evaluatie gesprek over deze 2e ivf poging en daarmee staan we aan het begin van onze 3e en laatste poging dat waarschijnlijk icsi gaat worden.
wij hebben altijd gezegd een kindje van ons zelf of helemaal niet. maar nu het zo dichtbij komt dat het misschien wel helemaal niet zou worden zijn we toch gaan nadenken over evt. andere opties en een daavan is misschien adoptie.
wie heeft daar ervaring mee en wil met mij daar over praten?
vrijdag 17 augustus 2007 om 10:11
vrijdag 17 augustus 2007 om 17:58
Hoi Wendy,
Wat rot dat de ivf niet aan lijkt te slaan. Zoals je weet zijn wij sinds vorig jaar ingeschreven voor adoptie. We weten nog niet hoe het zal aflopen in de mmm, maar we hebben wel besloten om het traject voor adoptie te starten. Je staat nl eerst 1 a 1,5 jaar op een algemene wachtlijst. Daarna krijg je een oproep voor de voorlichtingscursus. Pas daarna wordt het traject in gang gezet om beginseltoestemming te krijgen. Heb je beginseltoestemming dan kun je naar een vergunninghouder toe stappen en kom je daar weer op een wachtlijst. Vrienden van ons wachten nu op een voorstel. Ws krijgen ze in 2008 na 5 jaar wachten dan eindelijk hun kindje.
Je moet er goed over na denken. Wat je wel zou kunnen doen is je alvast aanmelden zodat je op die eerste wachtlijst staat. Hier sta je toch zo'n 1,5 jaar op zonder dat er wat gebeurt. Dit hebben wij ook gedaan zodat we ook nog ruimte hebben voor de evt behandelingen. Je kunt ook wachten ot je het zeker weet, bijv tot na al je behenadelingen. Maar dan sta je dus vanaf dan op die lange wachtlijst. Sta je op de lijst en je besluit om er van af te zien, kun je je altijd terugtrekken.
Succes en sterkte met alles!
Wat rot dat de ivf niet aan lijkt te slaan. Zoals je weet zijn wij sinds vorig jaar ingeschreven voor adoptie. We weten nog niet hoe het zal aflopen in de mmm, maar we hebben wel besloten om het traject voor adoptie te starten. Je staat nl eerst 1 a 1,5 jaar op een algemene wachtlijst. Daarna krijg je een oproep voor de voorlichtingscursus. Pas daarna wordt het traject in gang gezet om beginseltoestemming te krijgen. Heb je beginseltoestemming dan kun je naar een vergunninghouder toe stappen en kom je daar weer op een wachtlijst. Vrienden van ons wachten nu op een voorstel. Ws krijgen ze in 2008 na 5 jaar wachten dan eindelijk hun kindje.
Je moet er goed over na denken. Wat je wel zou kunnen doen is je alvast aanmelden zodat je op die eerste wachtlijst staat. Hier sta je toch zo'n 1,5 jaar op zonder dat er wat gebeurt. Dit hebben wij ook gedaan zodat we ook nog ruimte hebben voor de evt behandelingen. Je kunt ook wachten ot je het zeker weet, bijv tot na al je behenadelingen. Maar dan sta je dus vanaf dan op die lange wachtlijst. Sta je op de lijst en je besluit om er van af te zien, kun je je altijd terugtrekken.
Succes en sterkte met alles!
vrijdag 17 augustus 2007 om 20:32
hoi toosje, hoe is het? ik lees af en toe mee op je topic hier..
we twijfelen inderdaad nog heel erg.. voordat we aan de mm begonnen hadden we tegen elkaar gezegt dat als het ons samen niet lukt dan maar niet. maar ja nu we voor die laatste poging staan gaan we twijfelen.. het komt nu wel heel dichtbij. we hopen heel erg dat de 3e mag gaan lukken..
ik had inderdaad al gelezen dat die 1e wachttijd al ongeveer 2.5 jaar kan duren en dat de procedure daarna ook nog ongeveer 4 jaar kan duren..
ik denk niet dat ik het emotioneel aankan, en vandaar dat ik dit topic geopend heb om eens te kijken hoe andere daar tegen overstaan en hoe ze er mee omgaan..
groetjes wendy
we twijfelen inderdaad nog heel erg.. voordat we aan de mm begonnen hadden we tegen elkaar gezegt dat als het ons samen niet lukt dan maar niet. maar ja nu we voor die laatste poging staan gaan we twijfelen.. het komt nu wel heel dichtbij. we hopen heel erg dat de 3e mag gaan lukken..
ik had inderdaad al gelezen dat die 1e wachttijd al ongeveer 2.5 jaar kan duren en dat de procedure daarna ook nog ongeveer 4 jaar kan duren..
ik denk niet dat ik het emotioneel aankan, en vandaar dat ik dit topic geopend heb om eens te kijken hoe andere daar tegen overstaan en hoe ze er mee omgaan..
groetjes wendy
