Kinderen
alle pijlers
Advies over ADHD
maandag 15 juli 2024 om 11:39
Mijn stiefzoon van 22 jaar denkt ADHD te hebben. Hij loopt tegen problemen aan bij school, werk en sociale contacten. Hij zegt aldoor heel druk in zijn hoofd te zijn. Is in zijn basisschool leeftijd gediagnostiseerd met autisme. Is erg intelligent en erg gevoelig. Zijn vader [ mijn man dus] heeft ook ADHD en zijn opa ook.
We hebben hem geadviseerd naar de Huisarts te gaan. Stiefzoon wil graag een test en daarna mogelijk medicijnen om tot rust te komen in zijn hoofd. Weet iemand wellicht hoe dit in zijn werk gaat? Is het idd het beste eerst naar de Huisarts te gaan? Valt zo n test in de basiszorg?
Kortom, we willen hem graag helpen maar zijn er zelf niet in thuis.
We hebben hem geadviseerd naar de Huisarts te gaan. Stiefzoon wil graag een test en daarna mogelijk medicijnen om tot rust te komen in zijn hoofd. Weet iemand wellicht hoe dit in zijn werk gaat? Is het idd het beste eerst naar de Huisarts te gaan? Valt zo n test in de basiszorg?
Kortom, we willen hem graag helpen maar zijn er zelf niet in thuis.
maandag 15 juli 2024 om 20:33
Ik denk dat vooral belangrijk is wat een diagnose evt gaat opleveren.
Bij mijn kind met autisme heeft de psychiater op een gegeven moment ADHD-medicatie voorgeschreven zonder ADHD-diagnose.
Kind voelde zich er veel beter door, dus klaar.
Ik heb zelf ritalin via de huisarts, ook zonder ADHD-diagnose.
Je kind heeft al een autisme-diagnose, ook daar kunnen vergelijkbare klachten bijhoren.
Bij mijn kind met autisme heeft de psychiater op een gegeven moment ADHD-medicatie voorgeschreven zonder ADHD-diagnose.
Kind voelde zich er veel beter door, dus klaar.
Ik heb zelf ritalin via de huisarts, ook zonder ADHD-diagnose.
Je kind heeft al een autisme-diagnose, ook daar kunnen vergelijkbare klachten bijhoren.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
maandag 15 juli 2024 om 22:33
Wat mij helpt in mijn adhd is kennis en medicatie. Ik heb eerder methylfenidaat langwerkende en dexamfetamine lang en kortwerkend geprobeerd en ben uitgekomen bij Bupropion. Dat werkt goed voor me. Sommige dagen iets te weinig maar wil nog overleggen of ik het mag combineren met iets anders.
Ik ben ook milder naar mezelf, compenseer minder en pas me minder aan.
Ik ben ook milder naar mezelf, compenseer minder en pas me minder aan.
donderdag 18 juli 2024 om 12:18
ADHD is een verzamelterm. Waarmee ik bedoel dat iedereen naar mijn mening anders is. Zo heb ik pillen gehad, maar dat heeft bij mij niets veranderd. Waar ik tegenaan loop is dat ik zeer chaotisch ben. Veel start, maar moeite met afmaken. Opleiding is wel goed gegaan, ik heb binnen de normtijd VWO gedaan en uni. Maar nooit een normale baan gehad. Wel bijbaantjes. Verder ben ik zeer verslavingsgevoelig en een adrenalinejunkie. Ik ben ook een onmogelijk persoon om mee samen te leven, omdat ik niet altijd stabiel ben. Ik heb dus heel veel ruimte nodig en zelfs dan slecht in het onderhouden van relaties.kataravrouw schreef: ↑15-07-2024 13:24Heel erg bedankt voor jullie input!! Voor de mensen die dit zelf hebben en een traject hebben doorlopen, waar liepen jullie tegen aan in jullie dagelijkse leven?
Zoals ik al aangaf is mijn stiefzoon erg intelligent [ vind ik dan ] en is begonnen na de basisischool op Havo/Vwo. De overgang was voor hem vreselijk want hij kon het niet aan. Toen terug gegaan naar de mavo, die hij met de hakken over de sloot haalde. Daarna naar MBO 4 , maar was geen succes, naar MBO 3 gegaan en hij heeft 3 jaar in het eindexamenjaar gezeten en uiteindelijk met behulp van extra cursussen toch nog zijn diploma gehaald.
Scheiding van zijn ouders moeilijk verlopen. Stiefzoon heeft depressieve periodes gekend, zeker na de coronatijd. Hij is al eens naar de huisarts geweest die hem door verwees naar POH. Daar werd uiteindelijk een depersonalisatie stoornis bij hem vast gesteld.
Ook heeft hij 1,5 jaar geblowd. Is daar inmiddels vanaf. Diploma gehaald dus eneen baan gevonden. Hij wil er wat van maken nu, maar dat drukke hoofd zit hem zo in de weg. Ik heb met hem te doen.
Voor mij is het enige wat helpt therapie. Dingen van mij af kunnen praten. Ten aanzien daarvan een tip: als therapie voor zijn gevoel niet goed werkt, zoek dan een ander in plaats van opgeven. Want als je geen goede match hebt, dan werkt het inderdaad niet. En soms is het ook gewoon dat therapie niet de juiste weg is, want ik geloof niet zo in een one size fits all behandeling.
Eerst maar eens beginnen met een goede diagnose en simpelweg uitproberen wat werkt.
donderdag 18 juli 2024 om 19:30
Dat hoopte ik ook ergens. Toen dar niet meteen werkte was het echt; en nu?kataravrouw schreef: ↑18-07-2024 13:25Mijn stiefzoon heeft een afspraak geregeld volgende week bij de huisarts. Hopelijk gaat er nu een balletje rollen voor hem.
Ik heb het gevoel dat hij denkt dat hij medicatie gaat krijgen waarmee alles wordt opgelost.
vrijdag 19 juli 2024 om 13:39
Bij mij het hetzelfde. De kennis in combinatie met medicatie helpt veel. Mensen om me heen snapte niet waarom ik überhaupt een diagnose wilde.Mangogo schreef: ↑15-07-2024 22:33Wat mij helpt in mijn adhd is kennis en medicatie. Ik heb eerder methylfenidaat langwerkende en dexamfetamine lang en kortwerkend geprobeerd en ben uitgekomen bij Bupropion. Dat werkt goed voor me. Sommige dagen iets te weinig maar wil nog overleggen of ik het mag combineren met iets anders.
Ik ben ook milder naar mezelf, compenseer minder en pas me minder aan.
vrijdag 19 juli 2024 om 14:00
Het ligt aan waar hij tegenaan loopt, maar medicatie heeft bij veel geholpen ook al wilde ik er in eerste instantie niet aan. Het heeft mij laten zien dat ik niet lui ben (ik heb de inattentive vorm). Het geeft me rust in m’n hoofd doordat ik me goed kan concentreren en me niet tegelijkertijd op 100 andere dingen focus. Ik ben daardoor ook minder prikkelbaar.kataravrouw schreef: ↑18-07-2024 13:25Mijn stiefzoon heeft een afspraak geregeld volgende week bij de huisarts. Hopelijk gaat er nu een balletje rollen voor hem.
Ik heb het gevoel dat hij denkt dat hij medicatie gaat krijgen waarmee alles wordt opgelost.
Maar, ik ben wel op latere leeftijd gediagnosticeerd en heb dus middelen moeten uitvinden om met adhd om te kunnen gaan. Hij is al 22 dus heeft zelf ook genoeg meegemaakt hoe het zonder medicatie is. Helemaal tijdens de middelbare school. Het lost ADHD natuurlijk niet op, maar het maakt het leven bij mij wel een stuk makkelijker Bij mij vooral doordat concentreren en focussen 1 van de grootste symptomen zijn.
vrijdag 19 juli 2024 om 16:40
Ik wilde hem eerst ook niet want dacht toen dat ik toch geen medicatie wilde. En langzaamaan kwam daarin een shift. (En ook wel omdat we bij minimaal 1 van onze kinderen adhd vermoeden, als ik mezelf beter begrijp, begrijp ik hem hopelijk ook beter).
zaterdag 20 juli 2024 om 14:32
Dat was precies mijn reden om mezelf te laten diagnoseren! Ik herkende veel van mezelf bij de oudste en ik had liever dat ik als eerst door het proces ging zodat we haar beter zouden gaan begrijpen. De medicatie ben ik ook gaan slikken doordat ik merkte dat ik snel overprikkeld raakte met de kinderen en ik dat niet wilde.
zaterdag 20 juli 2024 om 16:00
kataravrouw schreef: ↑18-07-2024 13:25Mijn stiefzoon heeft een afspraak geregeld volgende week bij de huisarts. Hopelijk gaat er nu een balletje rollen voor hem.
Ik heb het gevoel dat hij denkt dat hij medicatie gaat krijgen waarmee alles wordt opgelost.
Hij zal ws eerst getest moeten worden voor ze medicatie gaan bespreken, dat is met een psychiater. Bij ADHD centraal zo en bij GGZ ook.
Na test en diagnose, dat is het huidige beleid, pas medicatie verstrekken indien je stiefzoon dat wil proberen, onder begeleiding van psychiater. pas na goed instellen en de psycho-educatie, gaat hij dan weer terug naar de huisarts voor de meds uiteindelijk.
Heel soms schrijven huisartsen het nog voor in afwachting van test, maar dat zou alleen bij kinderen zijn volgens beleid, niet meer bij volwassenen.
zaterdag 20 juli 2024 om 16:17
Met een beetje pech zit er anderhalf jaar tussen de verwijzing en de diagnose. Volgens mij is mijn dochter al zo lang bezig en we zijn er nog niet. Wat ik zo langs de zijlijn begreep is ADHD nu uit beeld en krijgt ze een nieuwe test omdat ze vermoeden dat het (toch) autisme is. In de tussentijd rommelen we wel door (letterlijk).
zaterdag 20 juli 2024 om 17:35
Een POH GGZ die een diagnose gesteld heeft? Ik trek even mijn wenkbrauwen op.kataravrouw schreef: ↑15-07-2024 13:24Hij is al eens naar de huisarts geweest die hem door verwees naar POH. Daar werd uiteindelijk een depersonalisatie stoornis bij hem vast gesteld.
zaterdag 20 juli 2024 om 17:38
Hier moet 18+ kind een jaar wachten op specialistische hulp, terwijl ze door haar huidige klachten niet normaal kan studeren. Het zit flink vast in de GGZ inderdaad. Alles stagneert daardoor.Pimpelmeesje87 schreef: ↑15-07-2024 13:27Maar GGZ heeft toch veel langere wachtlijsten? Lijkt mij echt een nachtmerrie.
zaterdag 20 juli 2024 om 19:50
Bij mij als volwassene ging sneller dan bij de 2 kinderen. Mijn oudste is nu 2 jaar na doorverwijzing eindelijk aan de beurt voor psychoeducatie en medicatie bespreken.KamilleT schreef: ↑20-07-2024 16:17Met een beetje pech zit er anderhalf jaar tussen de verwijzing en de diagnose. Volgens mij is mijn dochter al zo lang bezig en we zijn er nog niet. Wat ik zo langs de zijlijn begreep is ADHD nu uit beeld en krijgt ze een nieuwe test omdat ze vermoeden dat het (toch) autisme is. In de tussentijd rommelen we wel door (letterlijk).
Jongste is net doorverwezen naar autismetraject nadat ze eerst een jaar heeft gewacht en na half jaar pas die route op wilde gaan.
Ik was binnen 8 maanden na verwijzing klaar, meds en diagnose. In mijn regio is de wachttijd voor volwassene wat korter, alleen ADHDcentraal is bijna overal vreselijk lang voor de intake maar gaat daarna alles sneller.
zondag 21 juli 2024 om 00:23
zondag 21 juli 2024 om 16:37
Tja, in tegenstelling tot de mening van deel van de mensen, delen ze ADHD/Autisme ect qua diagnoses/medicijnen dus echt niet als snoepjes uit.
Na de verwijzing vand de huisarts, als aannemelijk is dat wel eens ADHD is, dus hij moet al met genoeg traits en problemen/voorbeelden komen bij vragen naar een verwijzing .
En nade wachtlijst moet ook nog aantal testen, vragenlijsten en gesprekken met vaak ook eentje met ouders, plaatsvinden, overleg met een team en dan pas komt er een advies voor behandeling en eventueel een diagnose ( of meerderen als er co-morbiteiten zijn zoals misschien wel een burnout of depressie) en kan ook betekenen dat ze wat anders zien en dat gaan bespreken met hem.
Dus naast de wachttijd is test/gesprekstijd ook vaak nog wel maanden voor er medicatie besproken gaat worden.
Na de verwijzing vand de huisarts, als aannemelijk is dat wel eens ADHD is, dus hij moet al met genoeg traits en problemen/voorbeelden komen bij vragen naar een verwijzing .
En nade wachtlijst moet ook nog aantal testen, vragenlijsten en gesprekken met vaak ook eentje met ouders, plaatsvinden, overleg met een team en dan pas komt er een advies voor behandeling en eventueel een diagnose ( of meerderen als er co-morbiteiten zijn zoals misschien wel een burnout of depressie) en kan ook betekenen dat ze wat anders zien en dat gaan bespreken met hem.
Dus naast de wachttijd is test/gesprekstijd ook vaak nog wel maanden voor er medicatie besproken gaat worden.
maandag 26 augustus 2024 om 16:16
Update.....
Afspraak bij de huisarts werd afgezegd.
Vakantie gevierd en daarna begonnen als leerling hovenier.
Nu heeft hij ook al enkele jaren flink last van zijn onder rug, dus de angst dat het hovenierswerk te zwaar zou zijn voor hem, deelde ik.
Na 1 week erge rugklachten en hebben we een osteopaat gevonden die hem wilde helpen.
Een flinke massage hielp de boel wat los te krijgen, maar de klachten die mijn sz heeft waren volgens de osteopaat voor 80% te wijten aan stress. [ precies ook wat ik al dacht ]
Nu heeft deze osteopaat met de huisarts gebeld, die op zijn beurt mijn sz gaat bellen voor een afspraak. Osteopaat heeft hem al gewaarschuwd de klachten serieus te nemen en dat het een lang traject gaat worden.
Afspraak bij de huisarts werd afgezegd.
Vakantie gevierd en daarna begonnen als leerling hovenier.
Nu heeft hij ook al enkele jaren flink last van zijn onder rug, dus de angst dat het hovenierswerk te zwaar zou zijn voor hem, deelde ik.
Na 1 week erge rugklachten en hebben we een osteopaat gevonden die hem wilde helpen.
Een flinke massage hielp de boel wat los te krijgen, maar de klachten die mijn sz heeft waren volgens de osteopaat voor 80% te wijten aan stress. [ precies ook wat ik al dacht ]
Nu heeft deze osteopaat met de huisarts gebeld, die op zijn beurt mijn sz gaat bellen voor een afspraak. Osteopaat heeft hem al gewaarschuwd de klachten serieus te nemen en dat het een lang traject gaat worden.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in