Kinderen
alle pijlers
Afleren bij ons in bed slapen
maandag 4 april 2022 om 15:29
Mijn zoontje is de afgelopen 2 weken ontzettend ziek geweest. Keelontsteking en een of andere virusinfectie, koorts, meerdere keren bij de huisarts geweest en een keer 's avonds naar de HAP.
In principe willen we geen kinderen in bed, maar wanneer ze ziek zijn of heel onrustig slapen maken we weleens een uitzondering. Dat is dan één nacht en daarna is het niet meer nodig.
Nu is mijn zoontje zo onrustig geweest 's nachts dat we elk half uur eruit moesten en we hem in bed hebben genomen. En dat een paar nachten achter elkaar.
En nu is hij weer helemaal opgeknapt, maar is het er toch zo ingeslopen dat hij 's nachts wakker wordt en dan ook verwacht dat hij mee mag. Zo niet gaat hij keihard krijsen. We waren afgelopen weken zo uitgeput dat we eraan toe hebben gegeven, plus dat hij ziek was en ons blijkbaar nodig had, maar ik wil vannacht toch beginnen het weer af te leren.
Mijn vraag is of er tips zijn, en hoe jullie dit hebben aangepakt. Ik heb even een richtlijn nodig zodat ik houvast heb.
Even voor de duidelijkheid: Hij slaapt zelf in, wordt rond 12u, 01 u wakker, gaat dan huilen, maar wanneer je de kamer uitloopt begint het krijsen.
In principe willen we geen kinderen in bed, maar wanneer ze ziek zijn of heel onrustig slapen maken we weleens een uitzondering. Dat is dan één nacht en daarna is het niet meer nodig.
Nu is mijn zoontje zo onrustig geweest 's nachts dat we elk half uur eruit moesten en we hem in bed hebben genomen. En dat een paar nachten achter elkaar.
En nu is hij weer helemaal opgeknapt, maar is het er toch zo ingeslopen dat hij 's nachts wakker wordt en dan ook verwacht dat hij mee mag. Zo niet gaat hij keihard krijsen. We waren afgelopen weken zo uitgeput dat we eraan toe hebben gegeven, plus dat hij ziek was en ons blijkbaar nodig had, maar ik wil vannacht toch beginnen het weer af te leren.
Mijn vraag is of er tips zijn, en hoe jullie dit hebben aangepakt. Ik heb even een richtlijn nodig zodat ik houvast heb.
Even voor de duidelijkheid: Hij slaapt zelf in, wordt rond 12u, 01 u wakker, gaat dan huilen, maar wanneer je de kamer uitloopt begint het krijsen.
maandag 4 april 2022 om 15:37
Ook niet over zijn hoofd aaien oid? En dan slapen ze terwijl je ernaast zit? Ik ben bang dat hij dan wakker blijft zolang we in de kamer blijven. Wel iets om over na te denken, dankjeHarderwijk2021 schreef: ↑04-04-2022 15:32Matras op zn kamertje leggen met een slaapzak of dekbed. Zodra hij wakker wordt, erheen, niks zeggen, er alleen zijn. Daar gaan liggen en slapen. Evt later weer naar je eigen bed. Heeft bij ons gewerkt. Na 2 weken geen nacht meer wakker.
maandag 4 april 2022 om 15:40
Sorry geen tips…
Alleen de ervaring dat het heel moeilijk afleren is.
Kind nu 2,5 jaar oud, diverse medische toestanden meegemaakt waardoor ze bij ons in bed mocht en waarbij we ook echt merkten dat ze ons op dat moment nodig had, moest voelen dat we er zijn (handje vasthouden etc).
Inmiddels heeft ze zelf een groot bed, maar de rollen zijn nu omgedraaid en ik slaap bijna elke nacht bij haar.
Enerzijds vind ik het vervelend, wil ik wel weer eens alleen in bed liggen. Anderzijds denk ik dat zij dit nodig is ivm vertrouwen etc dus neig ik er naar om er gewoon in mee te gaan.
Maar als je het echt niet wil, bouw dan echt zsm af. Hoe langer het duurt, hoe lastiger het afbouwen. Achteraf denk ik dat wij er te lang aan toegeven hebben. Als ik het opnieuw moest doen, deed ik het anders (geen idee hoe overigens).
Alleen de ervaring dat het heel moeilijk afleren is.
Kind nu 2,5 jaar oud, diverse medische toestanden meegemaakt waardoor ze bij ons in bed mocht en waarbij we ook echt merkten dat ze ons op dat moment nodig had, moest voelen dat we er zijn (handje vasthouden etc).
Inmiddels heeft ze zelf een groot bed, maar de rollen zijn nu omgedraaid en ik slaap bijna elke nacht bij haar.
Enerzijds vind ik het vervelend, wil ik wel weer eens alleen in bed liggen. Anderzijds denk ik dat zij dit nodig is ivm vertrouwen etc dus neig ik er naar om er gewoon in mee te gaan.
Maar als je het echt niet wil, bouw dan echt zsm af. Hoe langer het duurt, hoe lastiger het afbouwen. Achteraf denk ik dat wij er te lang aan toegeven hebben. Als ik het opnieuw moest doen, deed ik het anders (geen idee hoe overigens).
maandag 4 april 2022 om 15:43
Dit inderdaad. We zeggen hier wel, het is nacht dus we moeten nog even slapen. Instoppen en een kus. Eigenlijk standaard na ziekte periode slaapt een van ons op zijn kamer tot hij het weer zelf kan.Harderwijk2021 schreef: ↑04-04-2022 15:32Matras op zn kamertje leggen met een slaapzak of dekbed. Zodra hij wakker wordt, erheen, niks zeggen, er alleen zijn. Daar gaan liggen en slapen. Evt later weer naar je eigen bed. Heeft bij ons gewerkt. Na 2 weken geen nacht meer wakker.
Zoontje is ook 2.
maandag 4 april 2022 om 15:44
Even voor de duidelijkheid, tot een week terug sliep hij gewoon door in zijn eigen bed. Dus het is niet dat hij altijd al bij ons sliep. Bovendien is hij nu niet ziek meer en is het puur gewenning. Daarbij ben ik er helemaal voor om hem in bed te nemen wanneer echt nodig (wat we dus ook gedaan hebben) maar past het niet bij ons als ouders om dit als standaard te zien.Lemon_Pledge schreef: ↑04-04-2022 15:39Dat is nog hartstikke jong! Waarom zo moeilijk doen als hij duidelijk aangeeft dat hij jullie nu heel hard nodig heeft?
Slapen je partner en jij ook apart?
Wij slapen niet apart.
maandag 4 april 2022 om 15:56
Ik heb vorig jaar een periode inderdaad op een matras naast het ledikant van mijn dochter geslapen toen ze hele erge nachtmerries had. Ik wilde haar per se niet aanleren dat ze naar mijn bed kon komen, maar wel veiligheid geven. En voordeel hiervan vond ik dat ik na een tijdje gewoon kon blijven liggen tot ze sliep, en dan weer naar mijn eigen bed. En dat ze dus gewoon haar eigen bedje met lekker slapen bleef associëren.
Ik moet er wel bij zeggen dat ik alleen ben, dus niemand die klaagt dat het niet gezellig is als ik een nachtje op haar kamer sliep.
Ik moet er wel bij zeggen dat ik alleen ben, dus niemand die klaagt dat het niet gezellig is als ik een nachtje op haar kamer sliep.
maandag 4 april 2022 om 15:59
Onze zoon (3,5 jaar) slaapt goed in zijn eigen bed meestal maar heeft soms ook nachten dat hij 's nachts wakker word en naar onze kamer komt. We proberen hem gelijk terug te brengen, wanneer hij niet huilt gaat dit goed. Wanneer hij echt verdrietig is dan mag hij even bij ons in bed maar leggen we hem terug in zijn eigen bed wanneer hij slaapt.
Hij gaat dus altijd in zijn eigen bed naar bed en wordt ook in zijn eigen bed 's ochtends wakker.
Vertellen hoe trots we op hem zijn dat hij in zijn eigen bed slaapt help ook enorm, zeker nu hij een grote broer is.
Hij gaat dus altijd in zijn eigen bed naar bed en wordt ook in zijn eigen bed 's ochtends wakker.
Vertellen hoe trots we op hem zijn dat hij in zijn eigen bed slaapt help ook enorm, zeker nu hij een grote broer is.
maandag 4 april 2022 om 16:13
Heel herkenbaar deze situatie. Wij trappen er af en toe nog steeds in om dochter (net 2 jaar) mee in bed te nemen omdat we zelf moeten werken de volgende dag en geen zin hebben in uitputtende nachten. Meestal slaapt ze wel in haar eigen bed, omdat we net zo lang bij haar blijven zitten tot de slaapt (dit werkt dus bij ons). Soms troost ik haar nog even op schoot. Inslapen gaat ook altijd goed in haar eigen bed.
maandag 4 april 2022 om 16:22
Tja, team pick your battles hier.Whoops2020 schreef: ↑04-04-2022 15:44Even voor de duidelijkheid, tot een week terug sliep hij gewoon door in zijn eigen bed. Dus het is niet dat hij altijd al bij ons sliep. Bovendien is hij nu niet ziek meer en is het puur gewenning. Daarbij ben ik er helemaal voor om hem in bed te nemen wanneer echt nodig (wat we dus ook gedaan hebben) maar past het niet bij ons als ouders om dit als standaard te zien.
Wij slapen niet apart.
Als hij 18 is slaapt hij echt wel in zijn eigen bed, en waarschijnlijk daarvoor ook al.
Ik snap ook niet waarom bedacht is dat kleine kinderen alleen in hun eigen bed moeten slapen, op een aparte kamer, en dan bij voorkeur de hele nacht door. Behalve dan dat het voor ouders praktisch is. En dat je als ouders wél gezellig samen mag slapen.
Maar goed, dat is vast een andere discussie.
Hier tot z'n tweede verjaardag meestal bij ons geslapen, en nu slaapt hij eigenlijk elke nacht door in zijn eigen bedje. Zonder training of dat soort ongein. Hij was er gewoon aan toe.
Ze denken heus niet, kom laat ik m'n ouders pesten en lekker gaan huilen zodat ik bij ze mag liggen.
Maar goed, ik hou van mijn nachtrust, en heb geen zin in om de zoveel minuten naar hem toe te gaan, of op een dun matras naast hem te gaan liggen. Keuzes
maandag 4 april 2022 om 16:26
Poeh, kind is pas 2,5 en je vindt het nu al moeilijk af te leren?
Ook als je er in meegaat houdt het vanzelf een keer op. Kind hier was denk ik 8 of 9 toen hij het niet meer nodig had om vaak 's nachts bij ons te komen liggen. Hij werd er ook steeds behendiger in. Dan zag je hem 's morgens ineens liggen. Maar hij had het blijkbaar erg nodig....
maandag 4 april 2022 om 16:40
Wist je dat de adviezen die we hier kennen, om kinderen in een eigen bed, in een eigen kamer te laten slapen, voortkomen uit protocollen van weeshuizen uit de 19e eeuw?
Niets is zo natuurlijk als jonge kinderen die bij de ouders willen slapen. Ik snap je zoontje daarom heel goed en dit afleren zal gewoon tijd en energie kosten.
Niets is zo natuurlijk als jonge kinderen die bij de ouders willen slapen. Ik snap je zoontje daarom heel goed en dit afleren zal gewoon tijd en energie kosten.
maandag 4 april 2022 om 16:53
Bedankt iedereen die de moeite heeft genomen om te reageren. We gaan maar eens een matras tevoorschijn halen en kijken wat de nacht ons gaat brengen!
Nog even over waarom ik niet wil dat hij standaard bij ons in bed slaapt, omdat ik ergens toch de behoefte voel om dit te verdedigen: ik slaap niet beter als hij bij ons slaapt. Ik heb ruimte en rust nodig, en hij slaapt heel beweeglijk. Trappelt de hele nacht tegen me aan. Dus dit is gewoon geen optie.
Nogmaals dank!
Nog even over waarom ik niet wil dat hij standaard bij ons in bed slaapt, omdat ik ergens toch de behoefte voel om dit te verdedigen: ik slaap niet beter als hij bij ons slaapt. Ik heb ruimte en rust nodig, en hij slaapt heel beweeglijk. Trappelt de hele nacht tegen me aan. Dus dit is gewoon geen optie.
Nogmaals dank!
maandag 4 april 2022 om 17:01
Ja, we hebben geprobeerd het af te leren (dat mag toch gewoon, ik voel ergens een soort van veroordeling) maar dat werkt niet want ze is onze nabijheid nodig. Dus gaan we er vooralsnog gewoon in mee. Hebben ook weinig andere keuze en ik snap dat dit ooit over gaat.Quincy2 schreef: ↑04-04-2022 16:26Poeh, kind is pas 2,5 en je vindt het nu al moeilijk af te leren?
Ook als je er in meegaat houdt het vanzelf een keer op. Kind hier was denk ik 8 of 9 toen hij het niet meer nodig had om vaak 's nachts bij ons te komen liggen. Hij werd er ook steeds behendiger in. Dan zag je hem 's morgens ineens liggen. Maar hij had het blijkbaar erg nodig....
Maar dat zegt niet dat ik het allemaal prettig vind op deze manier.
Enerzijds omdat ik zelf gewoon behoefte heb aan een nacht zonder gepluk aan mijn lijf. Anderzijds omdat de buitenwereld vaak zo’n oordeel over heeft (je moet dit, je moet dat, mij zou dat niet gebeuren.. etc. Daar word ik soms gewoon moe van).
maandag 4 april 2022 om 17:09
Ik zei, sttttt mama is hier. That's it.Whoops2020 schreef: ↑04-04-2022 15:37Ook niet over zijn hoofd aaien oid? En dan slapen ze terwijl je ernaast zit? Ik ben bang dat hij dan wakker blijft zolang we in de kamer blijven. Wel iets om over na te denken, dankje
Sterkte!
maandag 4 april 2022 om 17:14
Oudste was hier ook zo'n woelrat. Maar die sliep over het algemeen prima in zijn eigen bed. Jongste kwam wat vaker logeren, maar die kon ik ook nog wel na een minuut of 10-15 weer terugbrengen naar zijn eigen bed. Hij sliep dan meestal wel gewoon de nacht door. Kijk gewoon wat voor jullie werkt. Probeer hem in ieder geval wel te laten beginnen in eigen bed (maar dat doe je volgens mij al)Whoops2020 schreef: ↑04-04-2022 16:53Bedankt iedereen die de moeite heeft genomen om te reageren. We gaan maar eens een matras tevoorschijn halen en kijken wat de nacht ons gaat brengen!
Nog even over waarom ik niet wil dat hij standaard bij ons in bed slaapt, omdat ik ergens toch de behoefte voel om dit te verdedigen: ik slaap niet beter als hij bij ons slaapt. Ik heb ruimte en rust nodig, en hij slaapt heel beweeglijk. Trappelt de hele nacht tegen me aan. Dus dit is gewoon geen optie.
Nogmaals dank!
maandag 4 april 2022 om 17:25
maandag 4 april 2022 om 17:27
Niks aan de buitenwereld vertellen is ook een optiepiepp schreef: ↑04-04-2022 17:01Ja, we hebben geprobeerd het af te leren (dat mag toch gewoon, ik voel ergens een soort van veroordeling) maar dat werkt niet want ze is onze nabijheid nodig. Dus gaan we er vooralsnog gewoon in mee. Hebben ook weinig andere keuze en ik snap dat dit ooit over gaat.
Maar dat zegt niet dat ik het allemaal prettig vind op deze manier.
Enerzijds omdat ik zelf gewoon behoefte heb aan een nacht zonder gepluk aan mijn lijf. Anderzijds omdat de buitenwereld vaak zo’n oordeel over heeft (je moet dit, je moet dat, mij zou dat niet gebeuren.. etc. Daar word ik soms gewoon moe van).
. Onze kinderen slapen slecht dus eindigen meestal allebei wel bij 1 van ons in bed maar zijn inmiddels 3 en 5. Het is zoals het is, al gaan we nu kijken hoe het gaat als ze bij elkaar slapen (met ruimte voor man of mij om erbij te liggen).
maandag 4 april 2022 om 17:37
Ik ben ook van team samen slapen. Wij hebben gewoon een groot bed waar je van gewoel niet wakker wordt. Geloof dat het voor kinderen toch echt het fijnste is om lekker bij hun ouders te slapen.
Vaak merk ik dat bij kleine kinderen verschillende fases uit zichzelf wel weer veranderen. Dus als jullie kindje er aan toe is, hij wel weer gewoon op zijn eigen kamertje gaat slapen. Ik zou gewoon geduldig zijn en je kindje het tempo laten bepalen. Komt vanzelf we weer toch?
Vaak merk ik dat bij kleine kinderen verschillende fases uit zichzelf wel weer veranderen. Dus als jullie kindje er aan toe is, hij wel weer gewoon op zijn eigen kamertje gaat slapen. Ik zou gewoon geduldig zijn en je kindje het tempo laten bepalen. Komt vanzelf we weer toch?
-What if i fall? But darling, what if you fly!-
maandag 4 april 2022 om 17:45
Hebben wij ook nooit gepromoot bij ons hoor. Vooral onze oudste is heel beweeglijk in bed en heb meer dan eens een nacht wakker gelegen zonder een oog dicht te doen, door voeten en knieën in mijn rug of een elleboog in mijn nek geduwd te krijgen.Whoops2020 schreef: ↑04-04-2022 16:53Bedankt iedereen die de moeite heeft genomen om te reageren. We gaan maar eens een matras tevoorschijn halen en kijken wat de nacht ons gaat brengen!
Nog even over waarom ik niet wil dat hij standaard bij ons in bed slaapt, omdat ik ergens toch de behoefte voel om dit te verdedigen: ik slaap niet beter als hij bij ons slaapt. Ik heb ruimte en rust nodig, en hij slaapt heel beweeglijk. Trappelt de hele nacht tegen me aan. Dus dit is gewoon geen optie.
Nogmaals dank!
Bij ziek/nachtmerries natuurlijk welkom.
Maar daarna terug naar eigen bed.
Gaat prima hier. Wel beide kinderen op dezelfde kamer, voor beiden heel gezellig en fijn.
