Kinderen
alle pijlers
Angst!
woensdag 9 mei 2007 om 13:35
Hallo allemaal,
Ik ben nu ruim 8 weken zwanger en heb over 2 weken de eerste echo. Het was niet gepland, mijn man en ik waren ook erg verrast. Ik heb ook altijd getwijfeld of ik wel een kindje wil. Ad andere kant voel ik me ondankbaar omdat er zoveel vrouwen zijn die het graag willen en maar niet zwanger worden.
Er schieten allerlei vragen door mijn hoofd en ik ben bang voor wat er komen gaat. Daarom wil ik hier wat vragen stellen, en hoop ik wat geruststellende antwoorden te krijgen.
Ik vind het een heel raar idee dat we straks niet meer met z'n 2en zijn, maar met z'n drieen. Hoe ziet dit er in de praktijk uit? Heb je nog wel tijd om met zn 2en iets te gaan doen? Hoe ziet je relatie met je man eruit als je een kind hebt? Ik ben zo bang dat we dan alleen nog maar moeder en vader zijn. De vrijheid en vrije tijd. Ook hier ben ik bang voor. Heb je nog wel tijd voor jezelf om te ontspannen? Ik krijg altijd het idee dat een kind je hele aandacht opslokt. Ik snap dat dit in het begin ook vast meer zal zijn dan wanneer ze al wat groter zijn en zelf kunnen spelen. En het financiële stuk komt er ook nog bij. Kortom, ik heb er angst voor! Terwijl als ik een kindje zie, ik dat meestal hartstikke schattig vind (tenzij ze lopen te gillen natuurlijk haha). Wie kan mijn angst wat wegnemen?
Groetjes
Marie-Louise
Ik ben nu ruim 8 weken zwanger en heb over 2 weken de eerste echo. Het was niet gepland, mijn man en ik waren ook erg verrast. Ik heb ook altijd getwijfeld of ik wel een kindje wil. Ad andere kant voel ik me ondankbaar omdat er zoveel vrouwen zijn die het graag willen en maar niet zwanger worden.
Er schieten allerlei vragen door mijn hoofd en ik ben bang voor wat er komen gaat. Daarom wil ik hier wat vragen stellen, en hoop ik wat geruststellende antwoorden te krijgen.
Ik vind het een heel raar idee dat we straks niet meer met z'n 2en zijn, maar met z'n drieen. Hoe ziet dit er in de praktijk uit? Heb je nog wel tijd om met zn 2en iets te gaan doen? Hoe ziet je relatie met je man eruit als je een kind hebt? Ik ben zo bang dat we dan alleen nog maar moeder en vader zijn. De vrijheid en vrije tijd. Ook hier ben ik bang voor. Heb je nog wel tijd voor jezelf om te ontspannen? Ik krijg altijd het idee dat een kind je hele aandacht opslokt. Ik snap dat dit in het begin ook vast meer zal zijn dan wanneer ze al wat groter zijn en zelf kunnen spelen. En het financiële stuk komt er ook nog bij. Kortom, ik heb er angst voor! Terwijl als ik een kindje zie, ik dat meestal hartstikke schattig vind (tenzij ze lopen te gillen natuurlijk haha). Wie kan mijn angst wat wegnemen?
Groetjes
Marie-Louise
woensdag 9 mei 2007 om 13:47
Hoi,
Ik herken je gedachten helemaal. Tijdens mijn zwangerschap dacht ik precies hetzelfde. Was heel erg bang dat we niet meer samen zouden zijn, dat alles verandert..Mijn zoontje is nu vier maanden en ik begrijp werkelijk niet waar ik me druk om heb gemaakt. Ja, we zijn nu met z'n drieen, maar dat betekent niet dat de relatie anders of minder is geworden, alleen maar beter.
Ik denk dat deze gedachten er bij horen, net als dat ik me tijdens de zwangerschap heb afgevraagd of ik het allemaal wel kon. Gelukkig heb je negen maanden de tijd om te wennen.
geniet er maar van en ga er maar vanuit dat het er bij hoort.
Ik herken je gedachten helemaal. Tijdens mijn zwangerschap dacht ik precies hetzelfde. Was heel erg bang dat we niet meer samen zouden zijn, dat alles verandert..Mijn zoontje is nu vier maanden en ik begrijp werkelijk niet waar ik me druk om heb gemaakt. Ja, we zijn nu met z'n drieen, maar dat betekent niet dat de relatie anders of minder is geworden, alleen maar beter.
Ik denk dat deze gedachten er bij horen, net als dat ik me tijdens de zwangerschap heb afgevraagd of ik het allemaal wel kon. Gelukkig heb je negen maanden de tijd om te wennen.
geniet er maar van en ga er maar vanuit dat het er bij hoort.
woensdag 9 mei 2007 om 13:58
Gefeliciteerd met je zwangerschap.
Ik heb een dochter van ruim 4 maanden en vooral de laatste weken voor de bevalling was ik toch best bang dat ik het helemaal niet leuk zou gaan vinden ofzo. Volgens mij waren dat hormonen waar ik last van had want ik wilde juist graag zwanger worden.
Nu ze er is vind ik het helemaal geweldig. Het maakt de relatie juist nog bijzonderder omdat je iets heel belangrijks deelt.
Baby's slapen best veel dus er is zeker wel tijd om met z'n tweeen wat te doen en als je weg wilt is oppas vaak makkelijk geregeld. Vooral de nieuwe opa's en oma's kunnen vaak niet wachten tot ze mogen oppassen.
Het financiele gedeelte valt ook heel erg mee in ons geval. Je krijgt kinderbijslag (180 euro per kwartaal) en als je allebei werkt krijg je via de inkomstenbelasting combinatiekorting van 1000 euro. De kinderopvang is vanaf dit jaar zo goed geregeld dat die kosten ook heel erg mee vallen (wij betalen nu ongeveer 90 euro netto in de maand voor 2 dagen per week). De uitzet kan je zo duur maken als je zelf wilt.
Probeer er vooral lekker van te genieten, dat maakt de zwangerschap een stuk leuker dan als je je veel zorgen maakt.
Ik heb een dochter van ruim 4 maanden en vooral de laatste weken voor de bevalling was ik toch best bang dat ik het helemaal niet leuk zou gaan vinden ofzo. Volgens mij waren dat hormonen waar ik last van had want ik wilde juist graag zwanger worden.
Nu ze er is vind ik het helemaal geweldig. Het maakt de relatie juist nog bijzonderder omdat je iets heel belangrijks deelt.
Baby's slapen best veel dus er is zeker wel tijd om met z'n tweeen wat te doen en als je weg wilt is oppas vaak makkelijk geregeld. Vooral de nieuwe opa's en oma's kunnen vaak niet wachten tot ze mogen oppassen.
Het financiele gedeelte valt ook heel erg mee in ons geval. Je krijgt kinderbijslag (180 euro per kwartaal) en als je allebei werkt krijg je via de inkomstenbelasting combinatiekorting van 1000 euro. De kinderopvang is vanaf dit jaar zo goed geregeld dat die kosten ook heel erg mee vallen (wij betalen nu ongeveer 90 euro netto in de maand voor 2 dagen per week). De uitzet kan je zo duur maken als je zelf wilt.
Probeer er vooral lekker van te genieten, dat maakt de zwangerschap een stuk leuker dan als je je veel zorgen maakt.
woensdag 9 mei 2007 om 13:59
Hoi marie-Louise, ik snap best dat je bang bent hoe het allemaal zal gaan maar het hangt ook erg van jezelf af. Als je je eigen leven compleet op de tweede plaats zet en alles om je kindje heen pland verandert er inderdaad veel.
Ook ik had niet zoveel met kinderen, was ook ongepland zwanger, en bovendien sinds de baby 5 mnd was niet meer samen met de vader en tuurlijk, die leuke reisjes kon ik niet meer maken, spontaan de kroeg in ging niet meer en bovendien was het financieel slecht, zeer slecht. Maar wat vind ik het geweldig dat ik een zoon heb! (nu 3) Hij is het grootste kado dat ik ooit heb gekregen! Ik heb altijd heel veel ondernomen met mijn zoontje, hoe klein hij ook was. Hij ging mee naar het strand, het bos, de picknick, ik liet hem in de kinderwagenbak slapen als ik even naar een vriendin wilde. Hij moest zich in zekere zin aanpassen aan míj en dat ging prima. Ook ging hij regelmatig uit logeren, hij is van jongs af aan aan gewend dat hij op verschillende plekken slaapt. (op zeer betrouwbare adressen, vanzelfsprekend)
Je moet je leven wat anders indelen, ja, je gaat andere dingen doen met een kind die ook heel leuk zijn. Het hoeft dus niet zo te zijn dat je een suf bestaan gaat lijden, dit heb je helemaal zelf in de hand.
Maak je geen zorgen, geniet van nu en wat gaat komen.
Ook ik had niet zoveel met kinderen, was ook ongepland zwanger, en bovendien sinds de baby 5 mnd was niet meer samen met de vader en tuurlijk, die leuke reisjes kon ik niet meer maken, spontaan de kroeg in ging niet meer en bovendien was het financieel slecht, zeer slecht. Maar wat vind ik het geweldig dat ik een zoon heb! (nu 3) Hij is het grootste kado dat ik ooit heb gekregen! Ik heb altijd heel veel ondernomen met mijn zoontje, hoe klein hij ook was. Hij ging mee naar het strand, het bos, de picknick, ik liet hem in de kinderwagenbak slapen als ik even naar een vriendin wilde. Hij moest zich in zekere zin aanpassen aan míj en dat ging prima. Ook ging hij regelmatig uit logeren, hij is van jongs af aan aan gewend dat hij op verschillende plekken slaapt. (op zeer betrouwbare adressen, vanzelfsprekend)
Je moet je leven wat anders indelen, ja, je gaat andere dingen doen met een kind die ook heel leuk zijn. Het hoeft dus niet zo te zijn dat je een suf bestaan gaat lijden, dit heb je helemaal zelf in de hand.
Maak je geen zorgen, geniet van nu en wat gaat komen.
woensdag 9 mei 2007 om 14:42
Hallo!
Oh wat een fijne reacties allemaal! Ik ben blij dat jullie het wel herkennen. Voelde me haast de enige. En wat jullie zeggen, weet ik ook eigenlijk wel, het is gewoon niet weten wat er gaat komen. En ik ben iemand die dat altijd graag wél wil weten. Ik ben niet zo'n avonturier haha.
Inderdaad is het misschien ook een idee om het kindje wat te laten aanpassen aan jou ipv andersom. Meenemen naar vrienden en daar laten slapen is natuurlijk een hele goeie optie, daar worden ze denk ik ook flexibeler van.
De angst blijft toch wel een beetje en het is ook nog steeds onwerkelijk. Ik denk dan bij mezelf: zou het wel echt zo zijn? Maarja, ik heb alle symptomen. Ik hoop dat als ik de 1e echo heb gehad, ik wat blijer wordt. Dan is het toch meer tastbaarder.
Groetjes
Marie-Louise
Oh wat een fijne reacties allemaal! Ik ben blij dat jullie het wel herkennen. Voelde me haast de enige. En wat jullie zeggen, weet ik ook eigenlijk wel, het is gewoon niet weten wat er gaat komen. En ik ben iemand die dat altijd graag wél wil weten. Ik ben niet zo'n avonturier haha.
Inderdaad is het misschien ook een idee om het kindje wat te laten aanpassen aan jou ipv andersom. Meenemen naar vrienden en daar laten slapen is natuurlijk een hele goeie optie, daar worden ze denk ik ook flexibeler van.
De angst blijft toch wel een beetje en het is ook nog steeds onwerkelijk. Ik denk dan bij mezelf: zou het wel echt zo zijn? Maarja, ik heb alle symptomen. Ik hoop dat als ik de 1e echo heb gehad, ik wat blijer wordt. Dan is het toch meer tastbaarder.
Groetjes
Marie-Louise
woensdag 9 mei 2007 om 15:27
Ik snap je angst wel.
Wij hebben twee zoons (2,5 en drie weken oud) en we maken erg bewust tijd voor elkaar. Dus we zorgen regelmatig voor een oppas (we hebben de mazzel dat we een erg handig oppasnetwerk hebben, onder andere onze studerende zusjes...) en gaan dan lekker samen weg. Samen naar de sauna, uit eten, naar het strand, naar het theater, de stad in. Geen probleem. Natuurlijk is het allemaal wat minder spontaan en is de frequentie wat lager, maar dat is geen probleem voor ons. Als we minder vaak gaan genieten we er ook meer van.
Over het financiele stuk: wij hebben bijna alles 2ehands gekocht en gekregen voor onze zoon. En ik moet zeggen: ze hebben allebei een onwijs leuke kamer en lopen er qua kleding (ook veel 2ehands) keurig bij. Kinderopvang krijg je waarschijnlijk voor een (groot) deel vergoed. Je mist misschien een stukje inkomen als je man of jij (of allebei) minder gaan werken.
Over tijd voor jezelf: onze zoons slapen/sliepen altijd goed, behalve als ze ziek zijn of als wij het te druk voor ze hebben gemaakt. Dat houdt dus in dat mijn zoon van drie weken bijna de hele dag op bed ligt. Hij krijgt een fles, is in totaal een uurtje beneden en daarna is ie alweer moe en gaat ie ongeveer drie uur slapen... Ideaal! Ik vind die babytijd juist de meest relaxte tijd! Maargoed, ik heb dan ook wel twee makkelijke exemplaren.
Rest me jou te feliciteren met je zwangerschap en je veel succes te wensen met alles. Het komt goed hoor! IK heb tijdens beide zwangerschappen gedacht: waar zijn we aan begonnen.
Wij hebben twee zoons (2,5 en drie weken oud) en we maken erg bewust tijd voor elkaar. Dus we zorgen regelmatig voor een oppas (we hebben de mazzel dat we een erg handig oppasnetwerk hebben, onder andere onze studerende zusjes...) en gaan dan lekker samen weg. Samen naar de sauna, uit eten, naar het strand, naar het theater, de stad in. Geen probleem. Natuurlijk is het allemaal wat minder spontaan en is de frequentie wat lager, maar dat is geen probleem voor ons. Als we minder vaak gaan genieten we er ook meer van.
Over het financiele stuk: wij hebben bijna alles 2ehands gekocht en gekregen voor onze zoon. En ik moet zeggen: ze hebben allebei een onwijs leuke kamer en lopen er qua kleding (ook veel 2ehands) keurig bij. Kinderopvang krijg je waarschijnlijk voor een (groot) deel vergoed. Je mist misschien een stukje inkomen als je man of jij (of allebei) minder gaan werken.
Over tijd voor jezelf: onze zoons slapen/sliepen altijd goed, behalve als ze ziek zijn of als wij het te druk voor ze hebben gemaakt. Dat houdt dus in dat mijn zoon van drie weken bijna de hele dag op bed ligt. Hij krijgt een fles, is in totaal een uurtje beneden en daarna is ie alweer moe en gaat ie ongeveer drie uur slapen... Ideaal! Ik vind die babytijd juist de meest relaxte tijd! Maargoed, ik heb dan ook wel twee makkelijke exemplaren.
Rest me jou te feliciteren met je zwangerschap en je veel succes te wensen met alles. Het komt goed hoor! IK heb tijdens beide zwangerschappen gedacht: waar zijn we aan begonnen.
woensdag 9 mei 2007 om 16:39
