Baby huilt bij het naar bed gaan

04-04-2022 19:15 41 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hey allemaal,

Ben ik weer.
Mijn dochter is nu iets meer als 3 maanden en ze doet het super goed. Nu even paar daagjes ziekjes, maar dat gaat nu ook de goede kant op gelukkig.

Het enige is dat ze tegenwoordig (voor ze ziek was al) ineens gaat huilen als ik haar ‘s avonds in bed leg. Overdag slaapt ze in de box en ik weet dat het officieel beter is om ze overdag ook in hun bed te leggen, maar bij haar werkt dag gewoon niet. Ze slaapt nooit op vaste tijden en valt vaak tijdens het spelen in slaap. We hebben het echt een tijdje geprobeerd, maar het werkte echt niet. Dus overdag slaapt ze in de box.
Maar sinds kort als ze ‘s avonds naar bed gaat huilt ze echt zeker 15-20 minuten, zit heel agressief op haar duim te zuigen en zit duidelijk te vechten tegen haar slaap.
Ligt dat echt eraan dat ik haar in haar box laat slapen? Is het echt zoveel beter haar overdag ook in bed te laten slapen? Ook als ze dan niet slaapt? Als ik haar in m’n armen houd is ze stil, maar dat wil ik niet, want andere leert ze alleen in m’n armen te slapen.

Njah, verder doet ze het gewoon perfect! Ze is vrolijk, speelt veel, lacht veel, groeit goed, drinkt goed, houd haar hoofdje goed omhoog enz.
Alle reacties Link kopieren
Mijn 2e kind had het nodig om zichzelf soms even in slaap te huilen, haar manier om prikkels te verwerken denk ik. Ik wist dat het na 5 of 10 min ophield, die minuten duurden dan zo vreselijk lang. Van zachtjes huilen, tot een keiharde huil en dan plots in slaap.
Pakte ik haar, of voedde ik haar dan begon het weer opnieuw dus dat hielp niet.

Iets eerder naar bed brengen hielp soms, dat je net de vermoeidheid voor bent.

Na een tijdje was het over.

Als onze baby's echt verdrietig waren dan pakten we ze natuurlijk lekker bij ons maar dat was dan wel echt een ander huiltje.

Het is voor iedereen met een jonge baby een zoektocht en als je denkt een ritme te hebben kan het zomaar weer anders zijn.
Alle reacties Link kopieren
lux- schreef:
05-04-2022 22:52
Nee, mijn punt is dat een baby dat helemaal nog niet hoeft te leren. Er zijn een heleboel onderzoeken die uitwijzen dat kinderen alleen laten terwijl ze om nabijheid vragen (door te huilen) geen enkele zin heeft tot minimaal 6 maanden, waarschijnlijk langer, omdat ze simpelweg niet leerbaar zijn daarin op dat moment.

Zulke jonge baby’s hebben nog geen object permanentie en beseffen dus niet dat jij nog wel ergens bent als ze je niet meer zien/horen/voelen. Een baby die huilt en dan telkens weer ziet dat er iemand komt en voor hem zorgt, die begint te snappen dat mensen dus niet weg zijn als ze uit beeld zijn. Zo leer je ze dus aan dat ze niet alleen zijn als ze jou niet zien en creëer je juist een basis voor zelfstandig slapen. Want ze weten dat je er bent als er iets is.

Als de baby het prima vindt in zijn eigen bed is er natuurlijk geen probleem, maar dan had TO dit topic ook niet geopend.

Overigens zit ik nog steeds bij mijn kinderen tot ze in slaap vallen, ze zijn 4 en 1.5. Gewoon, omdat ik merk dat ze de geborgenheid fijn vinden en ik dat graag voor ze doe. Desondanks hebben ze allebei hun slaapcycli aan elkaar leren koppelen en slapen ze in hun eigen bedjes.
Dat is namelijk niet iets dat je kinderen moet leren, maar een ontwikkelingsmijlpaal. Dat bereiken ze uit zichzelf.
Het is een misvatting om te denken dat je kind dat significant eerder bereikt door het te leren ‘zelf’ in slaap te vallen. Sommige kinderen leren het vroeg, anderen leren het laat. Het effect dat je daar als ouder op hebt is marginaal.

Baby’s slapen niet ‘slecht’. Baby’s slapen als baby’s. En zijn erg beperkt leerbaar op de leeftijd van 3 maanden. Maar net als kruipen, lopen en praten, leren ze ook slapen. Op hun eigen tempo.

Waar je als ouder wat mee kunt is zorgen voor regelmaat en voldoende afscherming van prikkels, letten op tekenen van honger, slaap en ziekte, zorgen dat de baby het lekker warm heeft. Maar de rest is aan het kind en kun je niet echt beïnvloeden.

Mijn kinderen hebben beiden bij mij in bed geslapen en ik ben daarin best over mijn grenzen heen gegaan, dus dat was best pittig af en toe. Maar beiden wilden ze zelf op een dag uit zichzelf liever in hun eigen bed. Heb ik niks voor hoeven doen. De jongste is nog niet eens 1.5. Maar ik heb niet de illusie dat dat anders was geweest als ik erg m’n best had gedaan om hem in z’n eigen bed te krijgen.
Mijn kinderen sliepen nu eenmaal als baby’s, en het duurde even voordat ze het westerse ‘werkritme’ omarmd hadden.
Nou mijn eigen onderzoek leerde mij dat een baby het heel goed kan met 3 maanden.

Dus dit is wat jij zelf wilde en heeft niks met onderzoek te maken.

Een baby heeft regelmaat nodig en dat biedt TO haar overdag niet. Dus dan kan je verwachten dat ze daar s'avonds ook geen zin in heeft.
Alle reacties Link kopieren
hofdame1981 schreef:
06-04-2022 07:02
Nou mijn eigen onderzoek leerde mij dat een baby het heel goed kan met 3 maanden.

Dus dit is wat jij zelf wilde en heeft niks met onderzoek te maken.

Een baby heeft regelmaat nodig en dat biedt TO haar overdag niet. Dus dan kan je verwachten dat ze daar s'avonds ook geen zin in heeft.
Nee, jóúw baby kon het. Mijne konden het trouwens ook, maar pas met respectievelijk 10 en 15 maanden (oke die laatste omdat hij van 10-15 maanden erg ziek is geweest).
Maar een ‘slechte’ slaper is geen creatie van de ouders. Een slechte slaper slaapt volgens een ritme dat heel natuurlijk is voor baby’s. En sommige kinderen leren dat al vroeg af, en sommige juist pas laat.
Je kunt proberen daar wat in te verbeteren, idd met regelmaat, goed op signalen letten, prikkelarme omgeving, etc.

Maar als je baby er niet aan toe is om te leren slapen in een ritme dat volgens onze normen normaal is, dan kun je op je kop gaan staan maar dan doen ze het niet. Net zo min als dat een kind dat niet toe is aan lopen zal lopen.
Dan ga je dus samen slapen, omdat je dan wel nog een beetje slaap krijgt. Net zoals dat je ze eindeloos aan je vinger laat rondlopen, tot een hernia aan toe, tot ze eindelijk los durven te laten.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
De kraamhulp zei bij onze eerste dochter:"Zorg dat je kind leert in te slapen zonder hulp van buitenaf". Dat is voor ons een gouden tip geweest. Bij de eerste signalen van moe zijn die ze af gaven gingen ze naar bed. Soms mopperde ze nog even en soms duurde het wat langer. Ze sliepen zoveel mogelijk in hun eigen bed. Lekker rustig. Dit betekende wel dat wij veel rekening met de slaapjes hielden en veel aan huis vast zaten. Maar voor ons werkte dit. We hebben drie kinderen die altijd goed geslapen hebben.
Maar to, iedereen denkt hier anders over. Doe wat goed voelt voor jullie.
Alle reacties Link kopieren
lux- schreef:
06-04-2022 07:44
Nee, jóúw baby kon het. Mijne konden het trouwens ook, maar pas met respectievelijk 10 en 15 maanden (oke die laatste omdat hij van 10-15 maanden erg ziek is geweest).
Maar een ‘slechte’ slaper is geen creatie van de ouders. Een slechte slaper slaapt volgens een ritme dat heel natuurlijk is voor baby’s. En sommige kinderen leren dat al vroeg af, en sommige juist pas laat.
Je kunt proberen daar wat in te verbeteren, idd met regelmaat, goed op signalen letten, prikkelarme omgeving, etc.

Maar als je baby er niet aan toe is om te leren slapen in een ritme dat volgens onze normen normaal is, dan kun je op je kop gaan staan maar dan doen ze het niet. Net zo min als dat een kind dat niet toe is aan lopen zal lopen.
Dan ga je dus samen slapen, omdat je dan wel nog een beetje slaap krijgt. Net zoals dat je ze eindeloos aan je vinger laat rondlopen, tot een hernia aan toe, tot ze eindelijk los durven te laten.
Zo ontzettend eens met jouw posts!
Mijn eerste baby kon vanaf 10 weken prima zelf inslapen en doorslapen, hoefde we weinig voor te doen.
De tweede was een heel andere baby, had veel huidhonger (achteraf gezien ook reflux..) en kon dat echt niet de eerste maanden, pas later dat hij ineens vanuit zichzelf zomaar in slaap ging vallen, en dat ging met de loop der tijd steeds beter en meer vanzelf. Maar de eerste maanden kon ik hem wakker weg leggen wat we wilde, maar sliep niemand de hele nacht niet!

Geen enkele baby is hetzelfde, elke baby heeft zijn eigen ritme inderdaad en toepassen van rust, regelmaat en weinig prikkels is altijd goed voor een baby, maar niet de oplossing voor elke baby. Mijn kraamhulp bij baby 2 heeft ook nooit gezegd dat hij maar alleen moest leren slapen, maar juist geef hem wat hij nodig heeft.
Alle reacties Link kopieren
Kijk naar je kindje. Onze oudste raakte volledig in paniek en dat voelde dus absoluut niet goed om die alleen te laten liggen. Jongste vindt het juist vaak fijn om even alleen in bed te 'chillen', niet eens altijd te slapen, maar die heeft het soms gewoon nodig om even te ontprikkelen. Oudste is nu 4 en kan nog steeds niet alleen slapen maar dat is voor ons geen probleem.

Overigens wel eens met de tip dat het vaak kan werken om kinderen echt bij de eerste signalen al weg te leggen. Niet altijd maar vaak is dat hier wel de manier om ze snel in slaap te laten vallen.
Natte tosti..
Alle reacties Link kopieren
https://www.nu.nl/kind-gezin/6158857/ba ... -komt.html

Hier een heel goed artikel van september vorig jaar over het laten huilen van je baby.
Alle reacties Link kopieren
lux- schreef:
05-04-2022 10:21
En ook dat gaat weer veranderen. Voor TO nog niet relevant (en voor jou waarschijnlijk ook niet) maar als ik mijn zoon van 1.5 er te vroeg in leg, dan gaat hij alleen maar lopen keten.
Als ik mijn zoon er om 11 uur inleg omdat dat beter uitkomt duurt het 3 kwartier eer hij slaapt en slaapt hij korter. Als je hem in 12 uur erin legt is hij al vertrokken voor je de deur dicht hebt kunnen doen.
Oh dat geloof ik zeker dat dat verandert. Maar mijn dochter is pas 5 maanden en bij haar werkt dit goed. Volgens mij werkt dat bij veel baby’s zo, en omdat dit anders werkt dan bij de meeste volwassenen is het een valkuil waar je als ouder in kan trappen. Vandaar de tip aan TO. Naar mate kinderen ouder worden geloof ik zeker dat dit verandert! We gaan zien wanneer dat omslagpunt komt hier 😁
Alle reacties Link kopieren
watdachtjehiervan1 schreef:
06-04-2022 07:53
De kraamhulp zei bij onze eerste dochter:"Zorg dat je kind leert in te slapen zonder hulp van buitenaf". Dat is voor ons een gouden tip geweest. Bij de eerste signalen van moe zijn die ze af gaven gingen ze naar bed. Soms mopperde ze nog even en soms duurde het wat langer. Ze sliepen zoveel mogelijk in hun eigen bed. Lekker rustig. Dit betekende wel dat wij veel rekening met de slaapjes hielden en veel aan huis vast zaten. Maar voor ons werkte dit. We hebben drie kinderen die altijd goed geslapen hebben.
Maar to, iedereen denkt hier anders over. Doe wat goed voelt voor jullie.
Ja hier ook zo gedaan en werkte bij beide kinderen.
Alle reacties Link kopieren
lux- schreef:
06-04-2022 07:44
Nee, jóúw baby kon het. Mijne konden het trouwens ook, maar pas met respectievelijk 10 en 15 maanden (oke die laatste omdat hij van 10-15 maanden erg ziek is geweest).
Maar een ‘slechte’ slaper is geen creatie van de ouders. Een slechte slaper slaapt volgens een ritme dat heel natuurlijk is voor baby’s. En sommige kinderen leren dat al vroeg af, en sommige juist pas laat.
Je kunt proberen daar wat in te verbeteren, idd met regelmaat, goed op signalen letten, prikkelarme omgeving, etc.

Maar als je baby er niet aan toe is om te leren slapen in een ritme dat volgens onze normen normaal is, dan kun je op je kop gaan staan maar dan doen ze het niet. Net zo min als dat een kind dat niet toe is aan lopen zal lopen.
Dan ga je dus samen slapen, omdat je dan wel nog een beetje slaap krijgt. Net zoals dat je ze eindeloos aan je vinger laat rondlopen, tot een hernia aan toe, tot ze eindelijk los durven te laten.
Sterker nog beide baby’s konden het...
Alle reacties Link kopieren
hofdame1981 schreef:
06-04-2022 09:21
Sterker nog beide baby’s konden het...
Ja ik ken ook iemand bij wie maar liefst 3 van de 4 kinderen het konden. Pas bij de vierde, die al haar inspanningen ten spijt het gewenste slaap ritme volledig aan zijn laars lapte, besefte ze dat het misschien niet echt aan de opvoedstrategie ligt of de baby slaapt of niet, maar veel meer aan de baby.

Nogmaals, ik zeg niet dat je niks kunt doen en er zijn goede tips gegeven die TO kan proberen, en dan is er hopelijk ruimte voor wat verbetering. Maar de verwachting scheppen dat alle baby’s met 3 maanden zichzelf in slaap kunnen brengen en houden moet je niet in de wereld brengen. Baby’s die dat kunnen hebben namelijk een ritme dat ‘afwijkt’ van wat normaal is voor baby’s. Die lopen eigenlijk een beetje voor op de rest.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
Alle reacties Link kopieren
Bbubbels schreef:
06-04-2022 08:31
Oh dat geloof ik zeker dat dat verandert. Maar mijn dochter is pas 5 maanden en bij haar werkt dit goed. Volgens mij werkt dat bij veel baby’s zo, en omdat dit anders werkt dan bij de meeste volwassenen is het een valkuil waar je als ouder in kan trappen. Vandaar de tip aan TO. Naar mate kinderen ouder worden geloof ik zeker dat dit verandert! We gaan zien wanneer dat omslagpunt komt hier 😁
Ja ik heb het toen ze klein zijn ook gedaan hoor. Zeker mijn oudste was al overprikkeld als er een pluisje op het parket viel, dus die moest je echt op tijd goed donker wegstoppen, anders werd ‘t niks :P

Maar het duurde weken eer ik had uitgevonden dat ze niet meer moe genoeg waren als ze dan stonden te keren, omdat ze toe waren aan een slaapje laten vallen dus ik dacht ik geef vast een head’s up :lol:
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
Alle reacties Link kopieren
Winterkoud schreef:
06-04-2022 08:15
Zo ontzettend eens met jouw posts!
Mijn eerste baby kon vanaf 10 weken prima zelf inslapen en doorslapen, hoefde we weinig voor te doen.
De tweede was een heel andere baby, had veel huidhonger (achteraf gezien ook reflux..) en kon dat echt niet de eerste maanden, pas later dat hij ineens vanuit zichzelf zomaar in slaap ging vallen, en dat ging met de loop der tijd steeds beter en meer vanzelf. Maar de eerste maanden kon ik hem wakker weg leggen wat we wilde, maar sliep niemand de hele nacht niet!

Geen enkele baby is hetzelfde, elke baby heeft zijn eigen ritme inderdaad en toepassen van rust, regelmaat en weinig prikkels is altijd goed voor een baby, maar niet de oplossing voor elke baby. Mijn kraamhulp bij baby 2 heeft ook nooit gezegd dat hij maar alleen moest leren slapen, maar juist geef hem wat hij nodig heeft.
Ik denk vooral dat het gewoon heel goed is om droog e vertrouwen dat als het voor jou goed voelt om je kindje bij je te houden of juist weg te leggen, het vast goed ís.
Hoe vaak lees je niet verhalen van vrouwen die koste wat het kost bezig zijn met een ritme, de wanhoop nabij, en dan vallen ze een keer per ongeluk samen in slaap (paniek, want lévensgevaarlijk), maar iedereen sláápt.

Maar net zo goed het omgekeerde: toen ik de baby weglegde sliep hij eindelijk. Meestal alerte baby’s die snel overprikkeld raken.

Beiden kun je dus prima uitproberen en mee experimenteren. Maar bang zijn dat je je baby niet ‘aanleert’ zelf in te slapen is zoiets als bang zijn dat ze niet leren lopen als jij dat niet actief met hem oefent.

En ik vind altijd deze erg mooi:

If you hold your baby to sleep, he might get used to your comfort⁣

If he gets used to your comfort, he might expect it there all the time⁣

If he expects your comfort, he might cry when it’s not available⁣

If he cries, you’ll have to comfort him some more⁣

If you comfort him when he cries, he might think you are reliable⁣

If he thinks you’re reliable, he might expect you to understand him when he’s upset⁣

If you understand him when he’s upset, he might learn to regulate his emotions⁣

If he regulates his emotions, he might have an easier time forming relationships⁣

If he has an easier time forming relationships, he might become well adjusted⁣

If he becomes well adjusted, he might become self sufficient⁣

And if he becomes self sufficient… Chances are… He won’t want you to hold him to sleep anymore⁣

Het is goed om een responsieve ouder te zijn. Of dat nu betekent dat je er niet of juist 30x per nacht uit moet. Of dat nu betekent dat je kindje in zijn eigen kamer slaapt, of bij jou in bed. Een responsieve ouder ben je als je doet wat werkt voor jouw baby en bijstelt als het niet (meer) werkt.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
Alle reacties Link kopieren
lux- schreef:
06-04-2022 10:08
Ik denk vooral dat het gewoon heel goed is om droog e vertrouwen dat als het voor jou goed voelt om je kindje bij je te houden of juist weg te leggen, het vast goed ís.
Hoe vaak lees je niet verhalen van vrouwen die koste wat het kost bezig zijn met een ritme, de wanhoop nabij, en dan vallen ze een keer per ongeluk samen in slaap (paniek, want lévensgevaarlijk), maar iedereen sláápt.

Maar net zo goed het omgekeerde: toen ik de baby weglegde sliep hij eindelijk. Meestal alerte baby’s die snel overprikkeld raken.

Beiden kun je dus prima uitproberen en mee experimenteren. Maar bang zijn dat je je baby niet ‘aanleert’ zelf in te slapen is zoiets als bang zijn dat ze niet leren lopen als jij dat niet actief met hem oefent.

En ik vind altijd deze erg mooi:

If you hold your baby to sleep, he might get used to your comfort⁣

If he gets used to your comfort, he might expect it there all the time⁣

If he expects your comfort, he might cry when it’s not available⁣

If he cries, you’ll have to comfort him some more⁣

If you comfort him when he cries, he might think you are reliable⁣

If he thinks you’re reliable, he might expect you to understand him when he’s upset⁣

If you understand him when he’s upset, he might learn to regulate his emotions⁣

If he regulates his emotions, he might have an easier time forming relationships⁣

If he has an easier time forming relationships, he might become well adjusted⁣

If he becomes well adjusted, he might become self sufficient⁣

And if he becomes self sufficient… Chances are… He won’t want you to hold him to sleep anymore⁣

Het is goed om een responsieve ouder te zijn. Of dat nu betekent dat je er niet of juist 30x per nacht uit moet. Of dat nu betekent dat je kindje in zijn eigen kamer slaapt, of bij jou in bed. Een responsieve ouder ben je als je doet wat werkt voor jouw baby en bijstelt als het niet (meer) werkt.
Sluit ik me bij aan hoor!
Mijn oudste sliep inderdaad het beste alleen in zijn bedje vanaf week of 6/8 en sliep ook al snel door de hele nacht (lees 12 uur achter elkaar), mijn jongste was precies andersom. En dat geeft niet, de kracht is inderdaad om je kind te volgen en te zorgen voor geborgenheid en vertrouwen, staat ook heel in het artikel van nu uitgelegd.

En mijn kinderen zijn nu 7&9 en al jaren leggen we ze in bed, geven en kus en ze gaan zelf slapen. Dus ook bij mijn jongste is dat vanzelf goed gekomen :-D

Jouw lopen vind ik mooi voorbeeld, en net als zindelijk worden bv. Mijn jongste liep pas met18 mnd los, niet omdat hij het niet kon, maar hij wilde eerste voldoende vertrouwen hebben in zichzelf dat hij het kon zonder te vallen. Zindelijk net zo, pas met 3,5 jaar vond hij het tijd om van de ene op de andere dag zindelijk te zijn en zijn vertrouwde luier af te geven.
Alle reacties Link kopieren
Helpt het als je er bij gaat zitten?
Mijn baby huilt soms ook bij het naar bed gaan maar als ik er dan naast ga zitten en zn handje vasthoud, over zijn hoofd aai en een liedje zing wordt hij langzaam rustig en kan hij in slaap vallen.
Maar goed, hij valt sowieso vaak ook gewoon zonder hulp in slaap dus wellicht helpt het bij jou niet.
Alle reacties Link kopieren
lux- schreef:
06-04-2022 09:51
Ja ik ken ook iemand bij wie maar liefst 3 van de 4 kinderen het konden. Pas bij de vierde, die al haar inspanningen ten spijt het gewenste slaap ritme volledig aan zijn laars lapte, besefte ze dat het misschien niet echt aan de opvoedstrategie ligt of de baby slaapt of niet, maar veel meer aan de baby.

Nogmaals, ik zeg niet dat je niks kunt doen en er zijn goede tips gegeven die TO kan proberen, en dan is er hopelijk ruimte voor wat verbetering. Maar de verwachting scheppen dat alle baby’s met 3 maanden zichzelf in slaap kunnen brengen en houden moet je niet in de wereld brengen. Baby’s die dat kunnen hebben namelijk een ritme dat ‘afwijkt’ van wat normaal is voor baby’s. Die lopen eigenlijk een beetje voor op de rest.
Ik breng dat niet in de wereld.
Andersom dat je op ieder huiltje moet reageren is wel in de wereld gebracht.
En dat is gewoon niet goed. Voor baby's niet en voor de rest van het gezin ook niet.

Een ritme wat afwijkt van wat normaal is🤣

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven