(Baby)moeder hysterie, wat was jouw moment?

18-01-2023 20:37 201 berichten
Gewoon een luchtig topic, maar wat was bij jou de situatie uit de baby/dreumestijd van je kind waarvoor je, als je terug kon in de tijd, jezelf even 'rustaaaagh!' zou toeroepen?
Huilend bij het kinderdagverblijf gestaan omdat je zag dat je kind 'vergiftigd' werd met een niet-biologische rijstwafel?
Schoentjes van 500 euro gekocht voor je 3 maanden oude baby omdat je anders bang was dat de voetjes eeuwig verkeerd zouden groeien?

Ik heb er zelf verschillende.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben naar de eerste hulp gereden toen mijn baby net een beetje kon staan en omviel, bloedlip.
In mijn ogen moest het vast gehecht worden en was het heel erg. Op de eerste hulp waren ze lief maar meewarig en kon ik meteen weer huiswaarts met blije baby die nergens last van had.
Alle reacties Link kopieren Quote
Kokora schreef:
18-01-2023 21:48
Ik heb er nog eentje.. bestelde als hoogzwangere ooit een sandwich zonder de huisgemaakte mayonaise (want rauw ei) en toen zat ie bomvol tuinkers. Toen heb ik op een zaterdagmiddag op een bomvol terras de serveerster gevraagd de kok te vragen of de tuinkers op watten of grond was gegroeid :facepalm: .

Op zich geen suuuper rare vraag want tuinkers gegroeid op grond wordt afgeraden i.v.m. toxoplasmose en dat is echt geen geintje. Maar goed, toch pregzilla dus want m'n vriendin barstte in lachen uit, de serveerster keek alsof ik gek was en de koks hadden geen tijd om te antwoorden zei ze.
Haha herkenbaar wel. Er is zoveel wat je niet mag eten tegenwoordig. Ik kwam er achter dat ze in Frankrijk standaard testen of je antistoffen tegen toxoplasmose hebt. Daarna hoef je minder op te letten met rauwe groentes. Vreemd eigenlijk dat ze dat in Nederland niet doen.

Toen ik net wist dat ik zwanger was kreeg ik van iemand een salade aangeboden. Ik had ontzettend honger in het begin van de zwangerschap dus dat ging er wel in. Ik had wel gevraagd wat er in zat, dat was witvis en kon volgens het Voedingscentrum geen kwaad. Halverwege kwam ik er achter dat het gerookte makreel was (mag niet van het Voedingscentrum) en dat de salade al 4 uur buiten de koelkast stond. Toen heb ik eerst geprobeerd over te geven, wat ik eigenlijk nooit kan en toen dus ook niet. En daarna een halve liter cola gedronken, want dat helpt tegen buikgriep dacht ik :proud: Mijn man moest wel lachen om het verhaal.
Ooh wat een héérlijk topic dit! Zo herkenbaar ook, werpt me weer helemaal terug naar de babytijd 😆

Ik ben helemaal schuldig aan het alles bio, duur, nieuw en top-notch willen hebben; van kinderwagen tot eten en van kleding (hallo Dior pakjes á 300 euro...)

m'n absolute toppunt/dieptepunt wat hysterie betreft was toen partner en ik na tijden van ellende vanwege heftige aanvallen van kind waardoor we ziekenhuis in- en uit liepen, opgelucht door de gang liepen na het bespreken van een hersenscan. Kind was helemaal oké bevonden, geem restschade te zien, dus vriend zet haar op z'n schouders en huppelt de ziekenhuisgang in.

Bij de tweede happy huppel knalt kind zo hard met haar hoofd tegen de onderkant van de deurpost dat we direct weer terug konden naar de bespreekkamer met de kinderneuroloog. Je wilt niet weten hoe hard ik toen gehuild heb, pas na het derde glaasje water ging het weer een beetje.

Nu kunnen we er wel heel hard om lachen, maar toen 🤦🏽‍♀️
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb één ding waarover ik mezelf (nu) rustiiig zou toeroepen en dat is dat ik de eerste 5 maanden dacht dat mijn kind niet kon slapen als ik er niet bij was. Snel afgeleerd door ervaring toen ik een oppas nodig had en kind als een roos in slaap viel. Zelfs sneller dan wanneer ik er bij was.

Verder ben ik nooit een helicopter of curling moeder geweest dus ik kan me echt geen andere voorbeelden voor de geest halen, bij geen van mijn kinderen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Oooh Better Call Sally dat kwam ook wel héél lullig uit zo te lezen. Wat rot en grappig tegelijkertijd.

Ons kind was een slechte slaper dus wij waren vooral hysterisch met bedtijden. Elke keer als de opa's en oma's oppasten gaven we een lijst mee met haar slaapschema van dat moment. En als ze daar een beetje vanaf weken zaten wij daar meteen over te zeiken. Achteraf gezien nogal overdreven. Best wel aardig dat onze ouders zoveel geduld hadden hiermee.

En ik durfde mijn eigen baby geen kusje te geven. Pas weken na haar geboorte durfde ik het, heel zachtjes boven op haar hoofd met een bonkend hart van liefde en angst tegelijkertijd. Onze baby was prematuur en ik was zó bang dat ik haar ergens mee zou besmetten. Dat was achteraf ook een beetje overdreven. Maar hiervan vind ik het ook wel een beetje zielig voor mezelf dat die angst zo groot was. De eerste weken thuis durfde ik bijvoorbeeld ook niet te slapen als ik met mijn rug naar haar toe gedraaid lag (baby in de co-sleeper). Ik had echt het gevoel dat ik over haar moest waken en dat er elk moment iets helemaal mis kon gaan.
ollie-ollie wijzigde dit bericht op 18-01-2023 23:06
12.14% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Kleding door vader is hier nog steeds een dingetje. (gescheiden en vader vraagt 'setjes' ....)
gelukkig begint ze nu oud genoeg te worden om zelf kleding uit te kiezen. (7)
Been there, done that, got the T-shirt.
Jufjoke schreef:
18-01-2023 21:38
Oh ja! De eerste keer dat mijn baby, een
Wat echt niet bij mij past, is dat ik uiteindelijk zo verschrikkelijk geschrokken was, dat ik mijn man belde, die op zijn beurt prompt naar huis kwam. Dat had ik niet eens gevraagd, dus hij had ook last van de tijdelijke nieuwbakken-ouder-hysterie.
Achteraf allemaal tamelijk overdreven en dramatisch, maar goed.

Leuk topic, Surebaby!
Ow dit deed mijn man ook toen peuter een gat in zijn hoofd viel bij de opvang. De tweede keer dat het gebeurd zei hij al: Oke ik zie je vanavond thuis :hyper: .

(Inmiddels heb ik wel standaard hechtpleisters in huis, de tip voor iedere ouder. Mijn panieklevel bij 5 keer gat in hoofd binnen 1,5 jaar is aanzienlijk gedaald)
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb de huisartsenpost gebeld voor een bult op zijn keel omdat ik dacht dat ie misschien niet meer kon ademen en het naar binnen zou slaan oid. Man en moeder vonden dat ook een heel goed idee. Het bleek een flinke ontstoken puist te zijn. Ze zei dat we hem open konden maken maar dat durfden we niet. Dag daarna was ie geexplodeerd en zag baby er weer normaal uit.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik moest een keer huilen omdat mijn kind niet uitgenodigd was voor een partijtje en dat vond ik zoooo zielig voor hem 🙈
Alle reacties Link kopieren Quote
- zoon was dysmatuur en ik had behoefte aan heel veel weegmomentjes bij het CB voor ‘de zekerheid’. Kind van oktober in een van die horrorwinters. Kind moest compleet gestript op die weegschaal en hij had het koud. Stonden er twee mutsen in de deuropening (waardoor de deur open bleef staan naar de centrale hal) te kletsen. Mijn betekenisvolle staar begrepen ze niet (of negeerden ze) waardoor ik uitviel met een: ‘Zeg, ga je of kom je? Neem een beslissing en Doe. Die. Deur. Dicht! Liggen hier kinderen in hun blootje ja!’. Je kon daarna een speld horen vallen :facepalm:

- De allereerste keer dat zoon in een winkel in een milliseconde was verdwenen. Was een grote H&M. Twee keer zijn naam geroepen en mijn hele wereld stortte in. Ik begon gelijk keihard te janken dus was ook nog eens niet te verstaan voor behulpzame medeklanten. Een veteraan (met vier kinderen in haar kielzog) nam gelukkig de leiding: ‘Deuren dicht! Kind weg!’ om vervolgens naar de kassa’s te stormen met het verzoek om te roepen dat er een klein kind zijn moeder kwijt was. Ik stond er maar naast te janken en hikkend het signalement op te geven. Na een zenuwslopend kwartier werd hij uiteindelijk gevonden in het midden van zo’n kledingcarrousel. Slapend. Alle volgende keren was ik gelukkig een stuk doortastender en kalm.

Van man de tijgervader:
- kleinschalig pretparkje met peuterhoekje. Diverse peuters waaronder zoon zitten in een zandbak te spelen. Ik vraag man om zoon uit de zandbak te vissen vanwege tijd voor medicatie. Ik zie man een gillend meisje optillen en op de arm nemen, kijkend naar mij. Ik roep: ‘Zet dat kindje neer!’. Man kijkt mij verward aan en ‘hopt’ intussen met het kleine meisje op zijn arm totdat zoon ineens aan zijn broekspijp trekt met een ‘Papa?’. Intussen stormt de vader van het meisje op man af. Ik was nog net op tijd om een handgemeen te voorkomen. Oké, ze waren beiden blond met een soortgelijk kapsel en beiden in een grasgroen t-shirtje maar verder ging iedere vergelijking mank.

- CB, oogtest. Bij het plaatje van de fluitketel zegt zoon: ‘Een stukke waterkoker zonder stekker’. Fout gerekend. Man protesteert maar wordt de mond snel gesnoerd. Volgende plaatje: een ouderwetse telefoon met draaischijf. Zoon: ‘Een omafoon!’. Ook fout. Man begint een hele discussie over de zin van achterhaalde plaatjes en dat die sinds 1982 niet meer zijn aangepast en hoe moeten kinderen van nu weten wat het is als ze dat nog nooit eerder hebben gezien, bla bla bla. Weer de mond gesnoerd. Daarna testjes (oog hand: blokjestest en kleuren). Waaronder een klein boekje met op iedere bladzijde een andere kleur. Boekje uiteraard gelamineerd dus glimmend. Zoon benoemt de eerste twee kleuren (naast elkaar afgebeeld) juist. Krijgt de instructie om de volgende twee kleuren te benoemen. Zoon veegt met zijn handje over de pagina. Man: “Ja logisch toch. Die kinderen gaan gelijk swipen”. Zoon: ‘Nee papa, er zit een vlekje’. De CB-arts en ik keken elkaar met open mond aan. De keer erop ging ik zonder man.
Nee heb je, ja kun je krijgen
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb geen kinderen maar ik lig in een scheur om dit topic :rofl:

Moeders, ik respecteer jullie enorm!
Alle reacties Link kopieren Quote
Ohh ik heb me hier ook zó schuldig aan gemaakt.

Mijn moeder had een klein beetje honing op zijn speentje gedaan. Kon hij lekker slapen, zei ze, hij was wat onrustig.
Ik was in blinde paniek. Honing mag pas vanaf 1 jaar.. en hij was nog maar negen maanden! Hoe dom van haar! Echt, ik was helemaal in de war, hoe kon ze dit toch doen..
En mijn moeder mij gerust stellen, het hielp niet, ik bleef overstuur.

Later had ik zelfs nog de dokter gebeld en uitgelegd dat zoonlief dus een beetje honing op had, en hoeveel dat kwaad kon. Dokterassistente reageerde heel verbaasd, vroeg of ik mijn vraag nog eens wilde herhalen.. Vroeg aan haar collega “heb jij weleens gehoord van honing dat ze niet mogen?” Nee, die collega ook niet. Ze suste met “kan geen kwaad hoor mevrouw”

En ik was ook altijd zooo bang dat hij op de tocht zou liggen.. Alle deuren moesten dicht, anders paniek.
Schiet me nog een te binnen! Ik had toen kind er was ineens een enorme angst voor varen op de veerpont. Had gelezen dat maxi cosi's geen drijfvermogen hebben en ik woon tussen hele enge grote rivieren hier, de pont gebruiken we meerdere malen per week. Ik heb dus 1,5 jaar lang met een eigen reddingopblaasbootje in de achterbak rondgereden.

Echt... Ik besef me door dit topic pas dat dat niet helemaal normaal is 🤣
Echt hysterie kan ik even niet bedenken, maar goedebedoelende familie die denkt wel iets in mijn baby's mond te kunnen stoppen krijg ik nog altijd wel de kriebels van hoor! Het honingverhaal zou ik ook boos om worden, hoewel ik denk ik niet de dokter zou bellen.

Maar mn broer die zei, toen ik vertelde dat baby van 4 maanden alleen nog bv kreeg en helemaal nog geen vaste voeding, "nou een likje slagroom van de taart mag natuurlijk wel?" Echt grrr... dat heb ik even snel duidelijk gemaakt.

Sowieso de obsessie van familie om ongezonde dingen te willen geven aan een kleine baby die dolgelukkig is met zijn eerste hapjes fruit. Why?
Ok, misschien toch een beetje hysterisch? :A:
Alle reacties Link kopieren Quote
lemoos2 schreef:
19-01-2023 00:16
Van man de tijgervader:
- kleinschalig pretparkje met peuterhoekje. Diverse peuters waaronder zoon zitten in een zandbak te spelen. Ik vraag man om zoon uit de zandbak te vissen vanwege tijd voor medicatie. Ik zie man een gillend meisje optillen en op de arm nemen, kijkend naar mij. Ik roep: ‘Zet dat kindje neer!’. Man kijkt mij verward aan en ‘hopt’ intussen met het kleine meisje op zijn arm totdat zoon ineens aan zijn broekspijp trekt met een ‘Papa?’. Intussen stormt de vader van het meisje op man af. Ik was nog net op tijd om een handgemeen te voorkomen. Oké, ze waren beiden blond met een soortgelijk kapsel en beiden in een grasgroen t-shirtje maar verder ging iedere vergelijking mank.

Hahaha, deze is echt erg :rofl:.

Leuke verhalen allemaal!
Als ik het zo lees, was ik eigenlijk best relaxed. Misschien wel té, want toen we een keer een ongelukje hadden, wilde ik niet hysterisch doen en zei ik dat het wel meeviel, terwijl omstanders de ambulance belden voor mijn kind :$ Gelukkig bleek ik gelijk te hebben.

Wel heb ik een keer middenin een pretpark staan huilen omdat mijn baby door een wesp gestoken was, in zijn lip die lekker opzwelde. Baby zelf had er maar kort last van en was alles zo vergeten toen hij van de EHBO zijn allereerste waterijsje ooit kreeg. Het stomme was, dat ik eerst heel normaal en kordaat reageerde en pas een uur later ofzo in huilen uitbarstte van de schrik :D
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik kan me hier dus echt niks bij voorstellen. Voel me eerder een lakse moeder als ik jullie verhalen zo lees. Iedere keer bij het CB krijg ik wel weer iets te horen wat compleet nieuw is voor me en wat we al lang en breed hadden moeten doorvoeren in het dagelijks leven (blijkbaar geldt de 150 ml/kg/dag regel maar tot drie maanden, wij waren ons zoontje van toen 6 maanden compleet aan het overvoeden. En blijkbaar is kaas of kipfilet geen geschikt broodbeleg. En blijkbaar moeten babies zsm uit een open beker leren drinken. Enzovoorts). Ach prima, in het dagelijks leven ben ik juist een complete neuroot, vind het eigenlijk wel lekker dat ik vrij relaxed in het ouderschap sta.
Alle reacties Link kopieren Quote
Tvp
Alle reacties Link kopieren Quote
S0LEIL schreef:
19-01-2023 03:56
Hahaha, deze is echt erg :rofl:.

Leuke verhalen allemaal!
Als ik het zo lees, was ik eigenlijk best relaxed. Misschien wel té, want toen we een keer een ongelukje hadden, wilde ik niet hysterisch doen en zei ik dat het wel meeviel, terwijl omstanders de ambulance belden voor mijn kind :$ Gelukkig bleek ik gelijk te hebben.

Wel heb ik een keer middenin een pretpark staan huilen omdat mijn baby door een wesp gestoken was, in zijn lip die lekker opzwelde. Baby zelf had er maar kort last van en was alles zo vergeten toen hij van de EHBO zijn allereerste waterijsje ooit kreeg. Het stomme was, dat ik eerst heel normaal en kordaat reageerde en pas een uur later ofzo in huilen uitbarstte van de schrik :D
Dat is helemaal niet stom, maar heel erg logisch.

Ik lees dingen die ik eigenlijk niet zo gek vind. Zoals de honing (zou ik ook flippen) en de waterkers. Misschien was ik toch wel hysterisch al kan ik niet zo snel een voorbeeld noemen. leuk topic!
Don't cry, buy a bag and move on.
Alle reacties Link kopieren Quote
Oh dit brengt me echt terug in de tijd, ik was vooral heel hysterisch bij de oudste. Heb maanden met een lichtje aan geslapen, want anders kon ik niet zien of hij nog wel ademde als ik 's nachts (50 keer ofzo) wakker werd. Het allerergste is wel de keer dat ik helemaal in paniek de huisartsenpost belde omdat de hond ineens opsprong om te blaffen tegen een hond op de tv en daarbij over mij en mijn oudste (ter verdediging 3 dagen oud op dat moment) die ik aan het voeden was heen sprong en daarbij met een nagel zijn hoofdje kraste. Precies op zijn fontanel had hij een inimini krasje en ik was helemaal in paniek. Huilend, met een krijsende baby die anders eigenlijk nooit huilde, heb ik de huisartsenpost gebeld. Aan de hand van heel veel vragen wist de assistente de situatie wel helder te krijgen en dat er dus niet zoveel aan de hand was, en ik zei nog nasnikkend maar hij huilt nog steeds. Ja zei ze, je was hem aan het voeden toch? Misschien heeft hij nog honger. En verrek... :$
Alle reacties Link kopieren Quote
ik was denk ik juist te nuchter achteraf gezien. Ik was mijn baby ook aan het overvoeden en die richtlijnen ach dat zal wel. Ging met baby in babypak naar dokter..dokter zei oh handig dat baby huispakje aanheeft voor onderzoek.ik dacht hmmm is dit voor thuis alleen dan? Haha....of peuter die met grote teen tussen de deur kwam en anders liep om teen ontzien en ik maar denken wat kan kind overdrijven. Totdat opvang mij verzocht om toch naar dokter te brengen....was zijn teen gebroken en moest in gips en nagel raakte ontstoken hierna en hij moest onder narcose nagel en pus verwijderen. Ik was 1 keer beetje in paniek toen kind (mijn tweede) in speeltuin van 1 meter hoogte viel op zijn voorhoofd en maar bleef huilen non stop en thuis bleek werd en wilde gaan slapen, terwijl hij geen dutjes meer deed en ik hem maar wakker maken en man in paniek bellen dat kind naar eerste hulp moet, man had toen de auto en ik liep heel straat heen en weer met kind wachten tot man aankwam rijden. Zoon had een zeer lichte hersenschudding en moest nacht blijven.
Better_Call_Sally schreef:
19-01-2023 01:06
Schiet me nog een te binnen! Ik had toen kind er was ineens een enorme angst voor varen op de veerpont. Had gelezen dat maxi cosi's geen drijfvermogen hebben en ik woon tussen hele enge grote rivieren hier, de pont gebruiken we meerdere malen per week. Ik heb dus 1,5 jaar lang met een eigen reddingopblaasbootje in de achterbak rondgereden.

Echt... Ik besef me door dit topic pas dat dat niet helemaal normaal is 🤣
:lol:
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik kan me eigenlijk geen hysterie voor de geest halen.

Wel hebben we, vers uit het ziekenhuis na de bevalling, het was ‘s avonds laat en de Kraamzorg was er dus nog niet, gegoogled hoe je eigenlijk een baby in bed legt en hebben dus samen eerst een YouTube filmpje gekeken voor we kind in bed legden.

En toen bleek kind natuurlijk niet in het bedje te willen en heeft man haar de hele nacht op z’n buik gehad.
Alle reacties Link kopieren Quote
Over maxicosi's gesproken, tijdens mijn zwangerschap was hier in de regio een baby overleden bij een gastouder die los in de maxicosi lag te slapen. Doodeng dus, die maxicosi, zo erg dat ik samen met baby in de maxicosi achterin de auto ging zitten zodat ik hem in de gaten kon houden. Als wij ergens met zijn drietjes heen gingen was mijn man dus een soort taxichauffeur :biggrin:
Better_Call_Sally schreef:
19-01-2023 01:06
Schiet me nog een te binnen! Ik had toen kind er was ineens een enorme angst voor varen op de veerpont. Had gelezen dat maxi cosi's geen drijfvermogen hebben en ik woon tussen hele enge grote rivieren hier, de pont gebruiken we meerdere malen per week. Ik heb dus 1,5 jaar lang met een eigen reddingopblaasbootje in de achterbak rondgereden.

Echt... Ik besef me door dit topic pas dat dat niet helemaal normaal is 🤣
Oh deze! Goud!!! In de achterbak ook!!
Alle reacties Link kopieren Quote
Heerlijk topic dit. :HA: Kan zelf echt (nog) niks bedenken, wij zijn/waren allebei nogal van het nuchtere soort.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven