(Baby)moeder hysterie, wat was jouw moment?

18-01-2023 20:37 201 berichten
Gewoon een luchtig topic, maar wat was bij jou de situatie uit de baby/dreumestijd van je kind waarvoor je, als je terug kon in de tijd, jezelf even 'rustaaaagh!' zou toeroepen?
Huilend bij het kinderdagverblijf gestaan omdat je zag dat je kind 'vergiftigd' werd met een niet-biologische rijstwafel?
Schoentjes van 500 euro gekocht voor je 3 maanden oude baby omdat je anders bang was dat de voetjes eeuwig verkeerd zouden groeien?

Ik heb er zelf verschillende.
Alle reacties Link kopieren Quote
Oh en ik bedenk me ook de keer dat onze baby van een paar weken met een speenkoord onder zn voorhoofd op mn arm in slaap was gevallen, zat er een klein deukje boven zn neus.
Heb enorme stress gehad dat hij door mijn onoplettendheid hersenschade, of op zn minst een litteken, over zou houden.
De volgende dag was het deukje weer helemaal weg :proud:
Daveotion schreef:
19-01-2023 09:44
Het was in de context van het voeden. Dat ze even gewogen moet worden vind ik geen enkel probleem, dat is een verpleegkundige handeling. Maar een baby gaan voeden terwijl de moeder (of vader) dat prima zelf kan, dat vind ik van de pot gerukt ja.
Mee eens! Het lijkt mij gezond dat vader en moeder doen wat mogelijk is en wat ze kunnen in de verzorging, of dat nu voeden is, verschonen of troosten. Voor zowel voor hechting als dat ze het gewoon leren.
Alle reacties Link kopieren Quote
IncaH schreef:
19-01-2023 10:14
Oeh, daar zou ik echt boos op worden! Mijn baby, mijn eerste keren.
Baby vers geboren, ik ging 'm aankleden (nadat ie natuurlijk eerst lekker bij mij had gelegen, én bij pap), zegt de verpleegkundige (die enorm naar sigarettenrook stonk trouwens, en ik dus eigenlijk sowieso niet in de buurt wilde hebben, maar goed) "oh, je gaat 'm zelf aankleden".

Eh, ja? :wtf:
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik moet lachen om jullie verhalen :) (om lachen, niet uitlachen :) )

Ik denk dat het hier scheelt dat ik al jaren ervaring met (pasgeboren) baby's had, en dus én van het meeste wel wist of het handig zou zijn of nodig (het meeste niet namelijk), en ook qua ontwikkeling wist ik op zich alles wel al. Wellicht was ik anders wel meer "oh, nieuw, eng" geweest hoor :)


Wel slaap ik nog steeds met de babyfoon (met beeld) naast me. Ik wil gewoon even kunnen zien of m'n aap nog ligt zoals ie zou moeten liggen :-D En/of even wat tegen hem zeggen of zo.

Hier trouwens wel een Lompe Larry hoor; die jongen breekt z'n nek nog over een stofje op de vloer :-? Maar hij is van zichzelf wel voorzichtig; hij gaat de trap niet zelf af bijvoorbeeld (wel op, al sinds hij kan kruipen), loopt niet van de stoep af en vindt kaarsen wel interessant, maar weet héél goed wat heet betekent (ja, de verwarmingsbuis was heet, toen hij 10 maanden oud was, dat is hij nooit vergeten) en blijft er wel van af.
Irish_Wasser_Woman schreef:
19-01-2023 10:52
Baby vers geboren, ik ging 'm aankleden (nadat ie natuurlijk eerst lekker bij mij had gelegen, én bij pap), zegt de verpleegkundige (die enorm naar sigarettenrook stonk trouwens, en ik dus eigenlijk sowieso niet in de buurt wilde hebben, maar goed) "oh, je gaat 'm zelf aankleden".

Eh, ja? :wtf:
Haha. Ja?

Bij mij werd mijn man er zowat heen geduwd. Succes, jouw kind. 😂

Dat vind ik trouwens niet erg. Net zo goed zijn kind als de mijne. Dus die eerste keren, zoals eerste hapje, beleven we samen.
Alle reacties Link kopieren Quote
karootje81 schreef:
19-01-2023 09:43
Na 3 minuten bleek gelukkig dat ik wel wist hoe mijn kind er uit zag, ook al was hij nog maar 2 dagen oud. Jammere was wel dat ik later van een bevriend verpleegkundige hoorde dat die gesteriliseerde ruimte flauwekul was en dat ze gewoon in een andere kamer die hielprik doen omdat ze geen zin hebben in gezeur van bezorgde moeders die mee huilden als de baby's begonnen te huilen. Had eigenlijk gewoon mee gekund als ik had aangegeven dat graag te willen.
Oh wat bizar eigenlijk. Wij hebben nog 2 weken in het ziekenhuis gelegen en er zijn meerdere hielprikjes uitgevoerd ivm bloed onderzoeken enzo. Alle keren gewoon bij ons op de kamer en zelfs bij mij op de arm. Ik kan me niet herinneren of ik heb gehuild maar vond het natuurlijk wel zielig haha!
Alle reacties Link kopieren Quote
Pandora schreef:
19-01-2023 08:26
Ik ben nog geen moeder, maar toen ik net geboren was had mijn moeder een hysterie-moment waar we haar tot de dag van vandaag mee plagen.

Ze belde 's avonds mijn oma op, in tranen, dat er thuis wat gebeurd was met mij en dat ze snel moest komen. Je snapt: oma stapt in de auto, breekt alle verkeersregels, is in vijf minuten ter plaatse... en... er zat een spin in mijn babykamer en mijn moeder durfde hem niet weg te halen :proud:
Dit flikte mijn zus met 18 jaar. Compleet hysterisch midden in de nacht bellen naar huis. “Papa! Papa ik ben zo bang je moet nu komen…papaaaaa!”. Waarna volgens pa de telefoon op de grond viel, gesprek weg en bij terugbellen in gesprek toon. Zus zat net op kamers in Maastricht. Pa vliegt in pyjama en op pantoffels de auto in om de tussenliggende 30 km als coureur te verbeteren. Want ja, Tanja Groen was ook ineens weg. Mijn moeder haalde mij jankend uit bed met de vraag of we de politie moesten bellen waarna mijn moeder besloot dat ze toch de politie ging bellen. Een half uur later kwam pa luid vloekend weer thuis, heel veel GDV’s en ‘nagel aan mijn kist’. Er bleek een dikke spin op de badkamer te hebben gezeten. Ik kreeg de slappe lach en dat werd mij niet in dank afgenomen :-D. Ik geloof dat voor ieder van ons kinderen minimaal twee keer in onze jeugd een OAT (opsporen aanhouden terugbrengen) is uitgevaardigd door compleet hysterische ouders die overal een Dutroux zagen voor hun geestesoog.
Nee heb je, ja kun je krijgen
Alle reacties Link kopieren Quote
Over ziekenhuizen en verpleegkundigen. Het lijkt me dat ze op een kraamafdeling wel zouden moeten kunnen omgaan met nieuwbakken hormonale moederhysterie. En het is ook maar net hoe je het brengt lijkt me. Wij moesten ook een week in het ziekenhuis blijven en de verpleegkundigen vroegen gewoon of we zelf de luiers wilden verschonen en de baby wilden omkleden. Maar 's nachts fluisterde de verpleegkundige gewoon dat zij het best voor me wilde doen, dan kon ik na het voeden lekker blijven liggen.

Wel was er een verpleegkundige die een niet goed had gekeken of het infuus nog op z'n plek zat en toen de medicijnpomp heeft aangezet en daarmee de arm van m'n baby heeft volgepompt met medicijnen (ipv dat het in de aderen ging). Ik moest zo hard huilen toen ik dat zag en heb net zo lang gekrijst tot er een kinderarts kwam om me gerust te stellen dat het wel goed zou komen. Ik nam op dat moment ook niets meer aan van geen enkele verpleegkundige op de afdeling.
Alle reacties Link kopieren Quote
Zo had mijn schoonmoeder een pakje gekocht toen ik nog zwanger was, zoals ze zelf zei: “dit is dan zijn eerste pakje”. Dit viel natuurlijk niet heel goed bij me en ik heb volgens mij niet eens echt daarop gereageerd maar wel heel dramatisch tegen man daarover gedaan.
Uiteindelijk had ik zo’n rot gevoel aan dat pakje over gehouden dat kind het nooit heeft gedragen en ik het met kaartje en al heb doorgegeven aan iemand anders. Achteraf misschien wel wat overdreven haha!
Alle reacties Link kopieren Quote
Oh en in het kader van lieve kinderartsen die hysterische moeder willen voorkomen: de kinderarts heeft direct haar excuses aangeboden dat zij de eerste blauwe plek bij onze baby had bezorgd bij het (mis)prikken van een infuus haha!
Wij wisten overigens niet dat er überhaupt een blauwe plek zat want zijn handje was compleet ingespalkt, maar we vonden het wel lief dat ze ons daar ook over informeerde.
Hele dure set gekocht, om baby hapjes vers mee te maken. Echt godsvermogen voor betaald. Kind at 4 jaar lang alleen Olvarit.

Houten speelgoed van één of andere kinderwinkel uit het dorp. Kind speelde voornamelijk met plastic Ikea bakjes.

Hysterisch geworden, toen mijn moeder 5 maanden oude baby Liga koek gaf.
Alle reacties Link kopieren Quote
IncaH schreef:
19-01-2023 11:00
Haha. Ja?

Bij mij werd mijn man er zowat heen geduwd. Succes, jouw kind. 😂

Dat vind ik trouwens niet erg. Net zo goed zijn kind als de mijne. Dus die eerste keren, zoals eerste hapje, beleven we samen.
Oh, nee, man had het net zo goed mogen doen van mij hoor!! Ik vond het sowieso bizar lang duren, maar nee, ik had "langdurig gebroken vliezen gehad" (wat best mee viel, het was een mini scheurtje, en ze braken pas echt tijdens de bevalling) "en dus móest er een kinderarts komen kijken", maar ja, het was inmiddels na 0.00 en die was alleen op de spoed, dus tegen 03.00 kwam ze langs.... (kind was om 22.16 geboren.....) Daar was ik wel minder blij mee, want wij wilden gewoon slapen! Maar goed, dat staat hier los van, haha. Man zorgt de meeste tijd voor onze zoon, dus hij heeft de meeste "eerste keren" gedaan, geloof ik.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb heel hard gelachen om dit topic 🤣🤣🤣

Ik ben zelf echt van het nuchtere en eerder van het ontaarde dan hysterische soort en ik kan serieus niks bedenken 😱

Ok, al die dure limited edition draagdoeken waren misschien allemaal wat overdreven. Staan nu nog in een grote tas op zolder niks waard te zijn 😆
Alle reacties Link kopieren Quote
:lol: heb al zo hard gelachen om alle verhalen en ook zo herkenbaar.

Ik was echt geobsedeerd door veilig slapen en bang voor wiegendood. Had alles van aerosleep, er mocht geen randje dubbel zitten in een hoeslaken, geen knuffels, speeltjes oid in bed en dan alles nog 20x controleren. Hebben zelfs een heel duur domotica systeem aangeschaft omdat ik de temperatuur in de babykamer apart wilde regelen want stel je voor dat het te warm of te koud zou zijn. Is al een paar jaar geleden, tegenwoordig zijn die systemen wat goedkoper en makkelijker. En vervolgens werd het zomer en viel er natuurlijk niks meer te regelen aan temperatuur in het kamertje want het was gewoon warm…

En ik heb in mijn beide zwangerschappen een nieuwe eettafel en stoelen gekocht, want wat we hadden kon op een of andere manier echt niet meer en was echt niet handig. Dus die set na die we gekocht hebben tijdens mijn eerste zwangerschap heeft maar 2 jaar gestaan… echt totaal onnodig.
Alle reacties Link kopieren Quote
Regenboog1988 schreef:
19-01-2023 11:20
Hele dure set gekocht, om baby hapjes vers mee te maken. Echt godsvermogen voor betaald. Kind at 4 jaar lang alleen Olvarit.

Houten speelgoed van één of andere kinderwinkel uit het dorp. Kind speelde voornamelijk met plastic Ikea bakjes.

Hysterisch geworden, toen mijn moeder 5 maanden oude baby Liga koek gaf.
:-D Mijn schoonvader vond het ook heel normaal om een Liga te prakken met jus d’orange en dat aan neefje van vier maanden te geven. Was het eerste kleinkind dus hij had een stoomcursus ‘herziene voedingsadviezen’ van de tussenliggende dertig jaar nodig. Hij had zelfs nog het groene kaartje opgediept van zijn oudste waarop stond dat ze in 1977 met drie maanden geprakte Liga kregen :P
Nee heb je, ja kun je krijgen
Alle reacties Link kopieren Quote
Norivelletje schreef:
19-01-2023 11:33
:lol: heb al zo hard gelachen om alle verhalen en ook zo herkenbaar.

Ik was echt geobsedeerd door veilig slapen en bang voor wiegendood. Had alles van aerosleep, er mocht geen randje dubbel zitten in een hoeslaken, geen knuffels, speeltjes oid in bed en dan alles nog 20x controleren. Hebben zelfs een heel duur domotica systeem aangeschaft omdat ik de temperatuur in de babykamer apart wilde regelen want stel je voor dat het te warm of te koud zou zijn. Is al een paar jaar geleden, tegenwoordig zijn die systemen wat goedkoper en makkelijker. En vervolgens werd het zomer en viel er natuurlijk niks meer te regelen aan temperatuur in het kamertje want het was gewoon warm…

En ik heb in mijn beide zwangerschappen een nieuwe eettafel en stoelen gekocht, want wat we hadden kon op een of andere manier echt niet meer en was echt niet handig. Dus die set na die we gekocht hebben tijdens mijn eerste zwangerschap heeft maar 2 jaar gestaan… echt totaal onnodig.
Man was ook panisch voor wiegendood. Compleet systeem met sensormatje (heette geloof ik ‘angelcare’ wat ik best een ongelukkig gekozen naam vond). Werd je helemaal gek van dat alarm. En zoon sliep de eerste acht maanden ook gewoon niet in een bedje.
Nee heb je, ja kun je krijgen
Alle reacties Link kopieren Quote
Norivelletje schreef:
19-01-2023 11:33

En ik heb in mijn beide zwangerschappen een nieuwe eettafel en stoelen gekocht, want wat we hadden kon op een of andere manier echt niet meer en was echt niet handig. Dus die set na die we gekocht hebben tijdens mijn eerste zwangerschap heeft maar 2 jaar gestaan… echt totaal onnodig.
Ik heb mijn man in zijn thuiswerkkantoor een nieuwe vloer (dezelfde als de rest van de bovenverdieping) laten leggen omdat ik helemaal kortsluiting kreeg dat 1 kamer een andere vloer had. Terwijl dat al een paar jaar zo was :facepalm:

Ook is hij een keer om 21.00 nog boodschappen gaan doen omdat hij gezegd had die dag boodschappen te gaan doen en ik er niet tegen kon dat het niet gebeurd was. Maar dit was allemaal toen de baby er nog in zat.
lemoos2 schreef:
19-01-2023 11:33
:-D Mijn schoonvader vond het ook heel normaal om een Liga te prakken met jus d’orange en dat aan neefje van vier maanden te geven. Was het eerste kleinkind dus hij had een stoomcursus ‘herziene voedingsadviezen’ van de tussenliggende dertig jaar nodig. Hij had zelfs nog het groene kaartje opgediept van zijn oudste waarop stond dat ze in 1977 met drie maanden geprakte Liga kregen :P
O, komt dat daar vandaan? Mijn ouders beginnen er ook altijd over, dat wij dat zo lekker vonden. Zolang ze heel blij in fruit en groente hapt, vind ik veel zoeter niet nodig.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mevrouw75 schreef:
19-01-2023 07:10
Ik kan me eigenlijk geen hysterie voor de geest halen.

Wel hebben we, vers uit het ziekenhuis na de bevalling, het was ‘s avonds laat en de Kraamzorg was er dus nog niet, gegoogled hoe je eigenlijk een baby in bed legt en hebben dus samen eerst een YouTube filmpje gekeken voor we kind in bed legden.

En toen bleek kind natuurlijk niet in het bedje te willen en heeft man haar de hele nacht op z’n buik gehad.
Lijkt me sowieso een enorm vreemde ervaring, die eerste paar dagen thuis met je eerste. Je bevalt van je kindje en dan sta je daar ineens thuis met alle verantwoordelijkheid. Ineens moet je snappen hoe je zo’n baby’tje 24/7 verzorgt.
Alle reacties Link kopieren Quote
lemoos2 schreef:
19-01-2023 11:35
Man was ook panisch voor wiegendood. Compleet systeem met sensormatje (heette geloof ik ‘angelcare’ wat ik best een ongelukkig gekozen naam vond). Werd je helemaal gek van dat alarm. En zoon sliep de eerste acht maanden ook gewoon niet in een bedje.
Daar werd toch ook een banaan doorheen geprakt? Toen dat nog de 'regel' was had ik een eigen 'regel': Een hapje voor baby, een hapje voor mezelf :kwijl:
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat een heerlijk topic :rofl:
"Wine in the morning, and some breakfast at night. Oh baby, I'm beginning to see the light!"
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik weet nog wel dat ik de eerste keer alleen thuis met baby heel eng vond. Baby lag heerlijk tevreden in de box te slapen. Ondanks extreme vermoeidheid (zware bevalling, zware nachten) heb ik geen oog dicht gedaan. Ben op de bank ernaast blijven zitten en heb elke paar minuten gecontroleerd of de baby nog ademde. Het ging mij niet gebeuren dat ik de baby had vermoord :bonk:
Alle reacties Link kopieren Quote
Pinaco schreef:
19-01-2023 09:27
Wat een geniaal topic dit. Ik vind het ook wel heel mooi dat jullie erop terugkijkend inzien dat het een beetje gek gedrag was :$



Toch wel hysterisch hoor. Die wildvreemden zijn niet Henk en Sjaak van de hoek, maar twee gediplomeerde en ervaren verpleegsters die je kindje gaan verzorgen. "Van de pot gerukt" is een beetje overdreven.
Niks hysterisch. Mijn dochtertje heeft op de nicu gelegen waar ze toen de enige "grote" baby was. Vanaf het moment dat ze opgepakt mocht worden hebben ze me (medische handelingen daargelaten) elke keer gebeld of ze haar misschien eventjes mochten vasthouden/wassen/voeding geven of dat ik dat liever zelf wilde doen.

Flesje geven is geen medische handeling en dat kunnen ze best even vragen, zeker als jij gewoon 'bij' bent.
Tijdens de zwangerschap was ik trouwens echt heel bijzonder. Wat hormonen wel niet kunnen doen. Denk dat ik vanaf 25 weken in een soort hysterische hormonale staat was:

- janken als ex geen magnums meenam vanuit de supermarkt (meermaals gebeurd)
- ex het aanrechtblad van de keuken laten vervangen, omdat oude “stonk”???! Hij deed het ook nog. Schat.
- met een tandenborstel en 41 weken zwanger huilend getracht de douchecabine kalk vrij te krijgen. Straks kreeg de baby iets van al dat kalk
- m’n moeder totaal in paniek opgebeld dat ik geen flessen warmer had (bedacht mij niet, dat de magnetron hiervoor zeer optioneel zou zijn). Moeders moest acuut half uur de auto in, om mij naar de baby dump te vervoeren. Overigens was ik toen nog maar 32 weken zwanger, maar ik moest en zou DIE dag nog een flessenwarmer.
- elke dag een half net mandarijnen leegpeuzelen, om vervolgens giga maagzuur te krijgen. Als ex er wat van zei, dan gooide ik ze naar z’n hoofd.
- collega’s mochten bepaald veilig middel niet meer in mijn omgeving, tijdens werk gebruiken (sloeg kant nog wal).


Vooral heel bizar dat veel mensen ook nog meegingen in mijn bizarre wensen :rofl:
Alle reacties Link kopieren Quote
Pinaco schreef:
19-01-2023 12:04
Ik weet nog wel dat ik de eerste keer alleen thuis met baby heel eng vond. Baby lag heerlijk tevreden in de box te slapen. Ondanks extreme vermoeidheid (zware bevalling, zware nachten) heb ik geen oog dicht gedaan. Ben op de bank ernaast blijven zitten en heb elke paar minuten gecontroleerd of de baby nog ademde. Het ging mij niet gebeuren dat ik de baby had vermoord :bonk:
Mijn beste vriendin hing zowat 24/7 met een zakspiegeltje boven haar baby om te controleren of er nog een ademhaling was.
Nee heb je, ja kun je krijgen

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven