Kinderen
alle pijlers
Baby slaapt, nu ik nog
zondag 27 december 2020 om 08:50
Hallo allemaal,
Onze prachtige dochter van zeven maanden slaapt sinds kort redelijk door, maar daar zijn een aantal behoorlijk slechte maanden aan vooraf gegaan. Vanaf ongeveer drie maanden oud ging ze steeds slechter slapen en al snel waren we bijna dagelijks (nachtelijks) gemiddeld van twee tot vijf, zes in de weer met troosten, sussen, rondlopen, soms even terug in slaap krijgen, weer wakker, weer de hele riedel.
Haar gezondheid was en is goed, maar het lukte haar niet om te slapen. Man en ik gingen apart slapen in wisseldiensten om nog enigszins te blijven functioneren, maar alsnog brak het me erg op. Lang verhaal kort: uiteindelijk een intensief traject gestart met een kinderslaapcoach en nu slaapt dochter heel aardig. Op een enkel piepje of huiltje na: Tegen 19:00 in slaap, rond 21:30 een dreamfeed en dan door tot 6:30 à 7:30. Soms ligt ze kort te kletsen en te spelen en valt ze daarna weer zelf in slaap. Heerlijk. Geweldig. Ik knijp in mijn handen.
Alleen ...
Ik lig nog steeds wakker! Ik word steeds om vier uur wakker met bonzend hart en lig naar het plafond te staren, doodsbenauwd dat ze een piepje geeft en dat dat het startsein is voor urenlange ellende. Dat gebeurt niet, maar kennelijk is de angst genoeg om me uit mijn slaap te houden. En ik baal zo van mezelf! Is er eindelijk gelegenheid om te slapen, lukt het me niet.
Is er iemand die dit herkent? Wordt het beter? Alvast bedankt voor jullie reacties!
Onze prachtige dochter van zeven maanden slaapt sinds kort redelijk door, maar daar zijn een aantal behoorlijk slechte maanden aan vooraf gegaan. Vanaf ongeveer drie maanden oud ging ze steeds slechter slapen en al snel waren we bijna dagelijks (nachtelijks) gemiddeld van twee tot vijf, zes in de weer met troosten, sussen, rondlopen, soms even terug in slaap krijgen, weer wakker, weer de hele riedel.
Haar gezondheid was en is goed, maar het lukte haar niet om te slapen. Man en ik gingen apart slapen in wisseldiensten om nog enigszins te blijven functioneren, maar alsnog brak het me erg op. Lang verhaal kort: uiteindelijk een intensief traject gestart met een kinderslaapcoach en nu slaapt dochter heel aardig. Op een enkel piepje of huiltje na: Tegen 19:00 in slaap, rond 21:30 een dreamfeed en dan door tot 6:30 à 7:30. Soms ligt ze kort te kletsen en te spelen en valt ze daarna weer zelf in slaap. Heerlijk. Geweldig. Ik knijp in mijn handen.
Alleen ...
Ik lig nog steeds wakker! Ik word steeds om vier uur wakker met bonzend hart en lig naar het plafond te staren, doodsbenauwd dat ze een piepje geeft en dat dat het startsein is voor urenlange ellende. Dat gebeurt niet, maar kennelijk is de angst genoeg om me uit mijn slaap te houden. En ik baal zo van mezelf! Is er eindelijk gelegenheid om te slapen, lukt het me niet.
Is er iemand die dit herkent? Wordt het beter? Alvast bedankt voor jullie reacties!
Je moet niet alles geloven wat je denkt
zondag 27 december 2020 om 08:57
Je zult moeten zoeken naar iets wat je rust geeft om het los te kunnen laten. Innerlijke rust,..
Alleen wandelen, schilderen, boek lezen, muziek luisteren of...
Als je 1 keer goed slaapt dan is er een begin.. je hebt bij de drogist Nachtrust tabletten. Het geeft mij ietsjes meer ontspanning als mijn lichaam vol zit met stress. Of het daadwerkelijk wat doet geen idee. Proberen waard toch.
Alleen wandelen, schilderen, boek lezen, muziek luisteren of...
Als je 1 keer goed slaapt dan is er een begin.. je hebt bij de drogist Nachtrust tabletten. Het geeft mij ietsjes meer ontspanning als mijn lichaam vol zit met stress. Of het daadwerkelijk wat doet geen idee. Proberen waard toch.
zondag 27 december 2020 om 09:10
Ja heel herkenbaar, baby zelfde leeftijd en geloofde gewoon niet dat hij nog sliep. Ik ben begonnen met kruidvat nachtrust te slikken, iets zonder melatonine! Dat slikte ik als ik een uur wakker lag, daarvoor luisterboekje op heel zacht volume, meditatie oefening of lezen op ereader. Alles behalve telefoon pakken. Ben ook naar een homeopaat geweest voor pilletjes, maargoed dat moet je richting zijn.
En na een tijdje werd het beter en slaap ik inmiddels ook weer door
En na een tijdje werd het beter en slaap ik inmiddels ook weer door
zondag 27 december 2020 om 09:16
Dank voor jullie berichten! 
De babyfoon hebben we er inderdaad uitgeschopt, als er iets is horen we haar prima. De smartphone naast bed heb ik ingewisseld voor een klokje zonder internetverleiding, dat helpt ‘s avonds alvast met in slaap vallen. Maar oh, ik hoop echt dat dit een fase is die weer voorbijgaat (ik ken iemand met tieners die nog steeds aan het spoken is ‘s nachts, dat is mijn schrikbeeld!).
Nachtrust van A. Vogel kan ik ook eens naar kijken. Al is het maar voor het idee; tenslotte zit het nu ook vooral in mijn hoofd.
De babyfoon hebben we er inderdaad uitgeschopt, als er iets is horen we haar prima. De smartphone naast bed heb ik ingewisseld voor een klokje zonder internetverleiding, dat helpt ‘s avonds alvast met in slaap vallen. Maar oh, ik hoop echt dat dit een fase is die weer voorbijgaat (ik ken iemand met tieners die nog steeds aan het spoken is ‘s nachts, dat is mijn schrikbeeld!).
Nachtrust van A. Vogel kan ik ook eens naar kijken. Al is het maar voor het idee; tenslotte zit het nu ook vooral in mijn hoofd.
Je moet niet alles geloven wat je denkt
zondag 27 december 2020 om 09:24
zondag 27 december 2020 om 09:46
Ik heb dit twee keer meegemaakt, baby sliep dan goed door, maar ik niet meer. Ik moest weer helemaal in slaapritme terugkomen. Bij mij heeft het de eerste keer geduurd tot mijn dochter bijna 2 was. En de tweede keer was het langer, uit wanhoop alles geprobeerd. Uiteindelijk geaccepteerd dat het was zoals het was en toen ben ik 's naar rustgevende muziek gaan luisteren en concentreerde ik me daarop. En overdag fysiek bezig zijn, dat gaf ook ontspanning.
zondag 27 december 2020 om 10:14
Ik denk niet dat het angst is, ik denk dat dit je nieuwe ritme is geworden en dat je daarom vanzelf wakker wordt. Je lichaam denkt dat het is uitgeslapen.
Probeer eens uit te zoeken op hoeveel uur slaap je goed functioneerde zonder baby. Als dat bijv 7 uur is, dan hou je dit weer aan bijv tussen 23:00 en 06:00 slaap je. En dat ritme moet je heel strak aanhouden. Dus in mijn voorbeeld echt elke dag om 23 uur naar bed en om 6 uur opstaan. Ook als baby tussendoor wel komt.
Je moet je lichaam laten weten wanneer het moet gaan slapen en opstaan.
Je moet als het ware weer een nieuwe biologische klok gaan instellen.
En zorg ervoor dat je minimaal 1 uur van te voren geen schermen meer gebruikt. Creëer een ritueeltje voor je naar bed gaat, zodat je mentaal alvast voorbereid op slapen. Dit kan simpel zoals: een douche, tandenpoetsen, boek lezen.
Probeer eens uit te zoeken op hoeveel uur slaap je goed functioneerde zonder baby. Als dat bijv 7 uur is, dan hou je dit weer aan bijv tussen 23:00 en 06:00 slaap je. En dat ritme moet je heel strak aanhouden. Dus in mijn voorbeeld echt elke dag om 23 uur naar bed en om 6 uur opstaan. Ook als baby tussendoor wel komt.
Je moet je lichaam laten weten wanneer het moet gaan slapen en opstaan.
Je moet als het ware weer een nieuwe biologische klok gaan instellen.
En zorg ervoor dat je minimaal 1 uur van te voren geen schermen meer gebruikt. Creëer een ritueeltje voor je naar bed gaat, zodat je mentaal alvast voorbereid op slapen. Dit kan simpel zoals: een douche, tandenpoetsen, boek lezen.
zondag 27 december 2020 om 11:03
Oh wat herkenbaar allemaal. Ik dacht dat ik de enige was.
Bij de oudste sliep ik in de kraamweek al slecht, kreeg toen ook slaappillen om het te doorbreken. Daarna zelf nog lang getobt met slapen (maar dochter was ook drama met slapen tot bijna 3 jaar).
De oudste is net 1 en wederom slaap ik beroerd. Wel met fases moet ik zeggen.. Ik heb veel aan slaapwijzer, slaap met oordoppen in en lig regelmatig op zolder (niet zozeer doordat kids slecht slapen maar puur voor mezelf).
Als het een paar nachten echt ruk is, slaap ik een nacht bij met een slaappil. Het idee dat achter de hand te hebben werkt wel rustgevend moet ik zeggen. Op den duur ga je met angst voor de nacht naar bed en dat is funest.
Verder idd ontspanning zoeken, slaap niet gaan inhalen overdag maar juist naar buiten etc.
Bij de oudste sliep ik in de kraamweek al slecht, kreeg toen ook slaappillen om het te doorbreken. Daarna zelf nog lang getobt met slapen (maar dochter was ook drama met slapen tot bijna 3 jaar).
De oudste is net 1 en wederom slaap ik beroerd. Wel met fases moet ik zeggen.. Ik heb veel aan slaapwijzer, slaap met oordoppen in en lig regelmatig op zolder (niet zozeer doordat kids slecht slapen maar puur voor mezelf).
Als het een paar nachten echt ruk is, slaap ik een nacht bij met een slaappil. Het idee dat achter de hand te hebben werkt wel rustgevend moet ik zeggen. Op den duur ga je met angst voor de nacht naar bed en dat is funest.
Verder idd ontspanning zoeken, slaap niet gaan inhalen overdag maar juist naar buiten etc.
zondag 27 december 2020 om 12:32
Madderijn schreef: ↑27-12-2020 09:24Mij hielp alsnog diensten af te spreken. Want op een vrije nacht sliep ik beter. Kwam doordat ik ontspannen was denk ik.
Scheelde al de helft!
Overdag goed naar buiten hielp ook. Dat is met dit weer niet vanzelfsprekend. Maar uitwaaien en fysieke arbeid hielp mij ook.
Ik denk dat diensten ook erg zal helpen. Ga ik doen.
Je moet niet alles geloven wat je denkt
zondag 27 december 2020 om 21:02
Stephanie05 schreef: ↑27-12-2020 18:40Ohhhh herkenbaar! Dank voor dit topic.... ik lig ook vanaf een uur of 4 wakker en val niet meer in slaap. Heftig, maar al 1,5jaar gaande inmiddels. Hoop dat het ooit nog beter wordt...
Oei, wat naar! Hopelijk kun je iets met de tips uit dit topic. Sterkte!
Je moet niet alles geloven wat je denkt
zondag 27 december 2020 om 21:09
Heel herkenbaar. Afhankelijk van hoe lang ze al beter slaapt: misschien moet je er nog wat vertrouwen in krijgen? Of is het inderdaad je lichaam/ritme dat nog in de oude stand staat. Ik heb ook (regelmatig) van dit soort nachten na een hele periode amper slapen met baby, meestal slaap ik het slechtst als hij juist echt goed slaapt. Heel vervelend inderdaad. Sterkte!
zondag 27 december 2020 om 21:31
Het beter slapen is inderdaad een recente ontwikkeling.
Dus ik kan het vaak nog moeilijk geloven, dat ik ‘veilig’ kan gaan slapen. Vertrouwen moet echt nog groeien, dat klopt.
Je moet niet alles geloven wat je denkt
zondag 27 december 2020 om 21:55
Ik herken het heel erg, al is het voor mij inmiddels 8 jaar geleden dat onze middelste ontzettend slecht sliep.
Wat mij erg hielp was beredeneren dat ik in theorie genoeg geslapen had om normaal te kunnen functioneren, dat wat extra slaap fijn, maar niet noodzakelijk was. ik ging om 21 uur naar bed, als ik dan om 4 uur wakker werd, had ik al 7 uur geslapen, dat is een prima nacht. Door die gedachte werd ik rustiger, en daardoor ging ik ook vanzelf beter slapen. En langzaam aan heb ik toen mijn bedtijd weer wat verschoven naar achteren.
Wat mij erg hielp was beredeneren dat ik in theorie genoeg geslapen had om normaal te kunnen functioneren, dat wat extra slaap fijn, maar niet noodzakelijk was. ik ging om 21 uur naar bed, als ik dan om 4 uur wakker werd, had ik al 7 uur geslapen, dat is een prima nacht. Door die gedachte werd ik rustiger, en daardoor ging ik ook vanzelf beter slapen. En langzaam aan heb ik toen mijn bedtijd weer wat verschoven naar achteren.
zondag 27 december 2020 om 22:55
Ik herken dat. Heb het ook heel erg gehad toen mijn zoontje (nu 5 maanden) eenmaal doorsliep, dat ik niet meer kon slapen en met bonzend hart meerder keren per nacht wakker schrok (steeds toevallig ook rond 4:00.) Het is beter geworden toen ik er wat meer vertrouwen in kreeg dat hij niet meer huilend wakker werd 's nachts, had daar een soort trauma aan overgehouden, die pittige eerste maanden, wat een hel. En nu gaat het redelijk. Ben alleen overdag nog steeds super moe, het moederschap vreet energie denk ik...
Groetjes!
