Kinderen
alle pijlers
Betrokken ouder of controlerend en niet kunnen loslaten?
zondag 4 juli 2021 om 13:52
Ik ben er in andere topics op gewezen dat ik een te controlerende ouder ben die teveel op haar kinderen (16+ en jongvolwassen) zit. Voor mijn gevoel geef ik ze juist veel vrijheid maar het is waar dat ik ze soms teveel uit handen neem en/of wil bepalen wat ze doen (vrijblijvend als advies). Mijn eigen ouders waren controlerend, ik had op mijn 18e nog een vroege thuiskomtijd, maar hadden eigenlijk geen interesse in mijn bezigheden. Ook financieel hebben ze vroeg hun handen van me afgetrokken (vanaf 15 had ik een grote bijbaan en betaalde alles zelf behalve kost en inwoning).
Hoeveel bemoeien jullie je nog met je jongvolwassen kind, net het huis uit of thuiswonend? Ik heb nu weer een dingetje waar mijn oudste een tandartsafspraak moet verzetten, de tweede keer dat ik het vroeg had ze het nog niet gedaan, en moet ik nu wel of niet nog een keer zeuren? Het lastige is dat ze wel regelmatig om hulp vraagt, soms reageer ik gewoon even niet (whatsapp, ze woont in het buitenland), en dan blijkt ze het prima zelf te kunnen oplossen.
En de pubers? Maken die van jullie allemaal zelf hun medische afspraken, regelen ze dat de inschrijving op school goed gaat, dat ze op tijd hun boeken bestellen, dat de benodigde spullen in huis zijn voor dingen die ze moeten doen?
Ik wil het dus graag goed doen, maar de balans tussen betrokken zijn of betuttelend, vrijheid geven of het idee wekken dat het me niet interesseert, vind ik lastig.
Hoeveel bemoeien jullie je nog met je jongvolwassen kind, net het huis uit of thuiswonend? Ik heb nu weer een dingetje waar mijn oudste een tandartsafspraak moet verzetten, de tweede keer dat ik het vroeg had ze het nog niet gedaan, en moet ik nu wel of niet nog een keer zeuren? Het lastige is dat ze wel regelmatig om hulp vraagt, soms reageer ik gewoon even niet (whatsapp, ze woont in het buitenland), en dan blijkt ze het prima zelf te kunnen oplossen.
En de pubers? Maken die van jullie allemaal zelf hun medische afspraken, regelen ze dat de inschrijving op school goed gaat, dat ze op tijd hun boeken bestellen, dat de benodigde spullen in huis zijn voor dingen die ze moeten doen?
Ik wil het dus graag goed doen, maar de balans tussen betrokken zijn of betuttelend, vrijheid geven of het idee wekken dat het me niet interesseert, vind ik lastig.
?
dinsdag 6 juli 2021 om 13:56
Moirmel schreef: ↑06-07-2021 12:35Natuurlijk is de biologische vader nog in beeld, co-ouderschap met week om week, dus alles gaat in samenspraak. Er zijn dus vier paar ogen om over hem te waken, en enkel hem want geen andere kinderen.
@Parella:
Zal gerust wat ouderwets zijn, maar ik ga geen zelfhulpboeken informatie lezen waarin ze aangeven hoe je kind het best pampert naar de laatste wetenschappelijke inzichten tot een goede ontwikkeling kan begeleiden en over alles in dialoog moet gaan naast zelfvertrouwen en zelfstandigheid een goede relatie opbouwt.
Ieder kind is anders Ontwikkelingsfasen zijn vrij generiek bij kleine kinderen en dit ventje is mondig genoeg om hulp te vragen (wat hij ook krijgt), maar mocht ik enkele jaren geleden niet begonnen zijn met te leren om zelf zijn kont te vegen zouden we dit nu nog steeds doen want hij laat zich graag verzorgen want is hij 8 jaar.
En mocht je menen dat ik kil overkom op hem: hij doet niet liever dan mij plagen/uitdagen en de laatste maanden hebben we het "probleem" dat hij niet naar vader wil bij de wissel. Wat helemaal niets zegt over jouw 'vaderschaps'kwaliteiten.
Maar genoeg off-topic.
dinsdag 6 juli 2021 om 14:05
Uiteindelijk denk ik dat elke ouder probeert het best voor zijn of haar kind te doen. En dat betekent dat je soms je kind bijstaat en ook je kind weleens een beetje pusht om iets zelfstandig te doen. En daar maak je elke keer een inschatting voor.
Mijn dochter moest toen ze 15 was ook een keer met de trein naar een vriendin aan de andere kant van het land. Dat vond ze ook best een beetje eng (we wonen in de stad met alles op fietsafstand, dus ze zit niet vaak in de trein of bus). Natuurlijk had ik haar kunnen rijden, maar ik vond dit ook wel een leerzame ervaring en achteraf was ze ook wel blij dat ze een keer gedaan had (inclusief traject en tijden enzo uitzoeken). Uiteraard heb ik haar wel geholpen en wat basisdingen uitgelegd.
Mijn dochter moest toen ze 15 was ook een keer met de trein naar een vriendin aan de andere kant van het land. Dat vond ze ook best een beetje eng (we wonen in de stad met alles op fietsafstand, dus ze zit niet vaak in de trein of bus). Natuurlijk had ik haar kunnen rijden, maar ik vond dit ook wel een leerzame ervaring en achteraf was ze ook wel blij dat ze een keer gedaan had (inclusief traject en tijden enzo uitzoeken). Uiteraard heb ik haar wel geholpen en wat basisdingen uitgelegd.
dinsdag 6 juli 2021 om 16:03
Ik ben de laatste die zal ontkennen dat ik mijn kinderen soms wat pamper, maar uiteindelijk heb ik er wel al een afgeleverd die op haar 19e een half jaar op 6000 km afstand ging studeren (zelf geregeld), en nu al 8 maanden in het buitenland woont waar ze ook alles zelf regelt. Ze was even thuis en ik had ineens een echte volwassene in huis. Eentje die dingen uit zichzelf deed, zonder morren alles at wat ik had gekookt, in één klap haar moeder overbodig gemaakt 
Maar voor kinderen van 8 mag je echt nog wel wat doen. Die zijn net kleuter-af en hoeven echt nog geen minivolwassene te zijn. Ze mogen wel wat zeggen en vinden, daar hecht ik dan wel weer waarde aan. Ze wisten echt wel dat ik het laatste woord had, maar hun inbreng is net zo waardevol als het mijne.
Maar voor kinderen van 8 mag je echt nog wel wat doen. Die zijn net kleuter-af en hoeven echt nog geen minivolwassene te zijn. Ze mogen wel wat zeggen en vinden, daar hecht ik dan wel weer waarde aan. Ze wisten echt wel dat ik het laatste woord had, maar hun inbreng is net zo waardevol als het mijne.
dinsdag 6 juli 2021 om 17:01
Dat ben ik wel met je eens
Mee met een idkaart regelen met 16 jaar vind ik ook een beetje apart.
Tenzij je samen aan het winkelen bent en dit mee kan combineren
Frankly my dear, I don"t give a damn
dinsdag 6 juli 2021 om 18:33
Daarom, laat je niet opnaaienKamilleT schreef: ↑06-07-2021 16:03Ik ben de laatste die zal ontkennen dat ik mijn kinderen soms wat pamper, maar uiteindelijk heb ik er wel al een afgeleverd die op haar 19e een half jaar op 6000 km afstand ging studeren (zelf geregeld), en nu al 8 maanden in het buitenland woont waar ze ook alles zelf regelt. Ze was even thuis en ik had ineens een echte volwassene in huis. Eentje die dingen uit zichzelf deed, zonder morren alles at wat ik had gekookt, in één klap haar moeder overbodig gemaakt
Maar voor kinderen van 8 mag je echt nog wel wat doen. Die zijn net kleuter-af en hoeven echt nog geen minivolwassene te zijn. Ze mogen wel wat zeggen en vinden, daar hecht ik dan wel weer waarde aan. Ze wisten echt wel dat ik het laatste woord had, maar hun inbreng is net zo waardevol als het mijne.
dinsdag 6 juli 2021 om 22:16
Mijn vader zette me op mijn 14de af op het stadhuis om een toeristenkaart te regelen. Hij bleef gewoon in de hal staan.
Betty White: "Once you go blackberry... Hmmmmmhmmmm"
woensdag 7 juli 2021 om 08:31
Ik lees bij sommigen ook het grote misverstand dat kinderen dingen nooit leren als je dat als ouder voor ze blijft doen.
Mijn ervaring is andersom: je blijft het als ouder doen omdat ze het zelf niet leren.
Mijn kind leert bijv niet van zijn fouten, omdat hij vaak helemaal niet kan analyseren waarom iets fout ging, dus dan weet ie ook niet wat ie volgende keer anders moet doen. Dat moet hem verteld worden.
En ja, hij heeft autisme, dus dingen werken bij hem anders.
Maar mijn andere kind, ook met autisme, leert wel van zijn fouten. Die kon ik dus heel anders opvoeden.
Mijn ervaring is andersom: je blijft het als ouder doen omdat ze het zelf niet leren.
Mijn kind leert bijv niet van zijn fouten, omdat hij vaak helemaal niet kan analyseren waarom iets fout ging, dus dan weet ie ook niet wat ie volgende keer anders moet doen. Dat moet hem verteld worden.
En ja, hij heeft autisme, dus dingen werken bij hem anders.
Maar mijn andere kind, ook met autisme, leert wel van zijn fouten. Die kon ik dus heel anders opvoeden.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
woensdag 7 juli 2021 om 08:56
een ander misverstand, vind ik, mensen die hun eigen jeugd en jeugdervaringen vergelijken (en verheerlijken) tov nu
En die vergelijking is ten eerste onmogelijk, omdat je geheugen helemaal niet klopt en ten tweede is onze huidige samenleving anders dan vroeger.
woensdag 7 juli 2021 om 09:20
Ja, mee eens.
Er is een foto van toen ik een jaar of 6 was en in mijn straat liep.
Op die foto staat ook 1 geparkeerde auto.
Als je nu in diezelfde straat kijkt staan aan beide kanten van de straat de auto's bumper aan bumper geparkeerd, plus nog een aantal auto's op de stoep, omdat er anders niet genoeg plek is.
Dus ik kon op mijn 4e veilig alleen naar de (kleuter)school wandelen, want weinig verkeer.
Dat is nu wel een tikje anders.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
woensdag 7 juli 2021 om 19:46
Daar heeft mijn man veel last van. Dat zoon nu naar de vroegere school van zijn vader en zijn oom gaat, is ook niet helpend daarin.
Betty White: "Once you go blackberry... Hmmmmmhmmmm"
