Kinderen
alle pijlers
Bewust kindvrij sinds 2010. Deel 27
vrijdag 19 november 2021 om 08:17
Hij heeft zich erg druk zitten maken om mijn woonsituatie voordat hij vertelde dat de liefde over was. Nu bleek ik erg snel een huis te vinden dus die zorgen waren achteraf niet nodig. En fijn voor mij - denk ik dan. Want nog een half jaar samenwonen omdat ik anders dakloos ben is ook heel frustrerend dus voor ons beiden een perfecte oplossing. En nee, er is niemand anders in t spel.
Gisteren even een goed gesprek gehad. Hij gaat meer in t huishouden doen en ook de financiële kant is besproken en daarin is hij gelukkig erg meegaand. Heb ook de sneren besproken, daar heeft ie geen reactie op. Pick your battles denk ik dan.. ik kan over alles lopen zeiken maar dan wordt de sfeer hier niet beter. Maar dat gesprek is in ieder geval n hele verbetering geweest.
vrijdag 19 november 2021 om 08:24
In het "wat je niet wil zeggen topic" heb ik ff gepost;
Ontzettend irritant dat ik 4 vrienden geregeld heb om morgen en overmorgen in mijn nieuwe woning mee te helpen schilderen. Nu is de sleuteloverdracht onverwacht verplaatst naar as maandag en mijn vrienden kunnen niet echt want dan is t Sinterklaas weekend
Maar twee daarvan hebben me uitgenodigd om Sinterklaas avond met hun te vieren.. omdat ik anders zo alleen ben haha. Why!?
Ontzettend irritant dat ik 4 vrienden geregeld heb om morgen en overmorgen in mijn nieuwe woning mee te helpen schilderen. Nu is de sleuteloverdracht onverwacht verplaatst naar as maandag en mijn vrienden kunnen niet echt want dan is t Sinterklaas weekend
Maar twee daarvan hebben me uitgenodigd om Sinterklaas avond met hun te vieren.. omdat ik anders zo alleen ben haha. Why!?
vrijdag 19 november 2021 om 09:06
Dank jullie wel allemaal.
Met mijn half broer heb ik al jaren contact, niet veel maar hij is altijd lief en begripvol. Wilde me ook helpen als ik contact wilde met mijn vader.
Jaren geleden: Vader wist dat er contact was met broer en was daar boos over: "ze heeft alleen maar contact met jou om met mij in contact te komen", heeft hij letterlijk tegen broer gezegd. Toen broer hem vertelde dat dat niet het geval is zei hij: "oh nou ja, als ze contact wil moet ze maar gewoon bellen".
Ik vond dat zo koud en harteloos. Dat was voor hem toch ook een mooie kans om met zijn dochter in contact te komen?
Angst voor nog een keer afwijzing heeft me dus altijd weerhouden. En bang om mijn moeder te kwetsen,die stelde zich erg hard op tegenover vader. Wat ik ook wel begrijp, maar ja.
Met mijn half broer heb ik al jaren contact, niet veel maar hij is altijd lief en begripvol. Wilde me ook helpen als ik contact wilde met mijn vader.
Jaren geleden: Vader wist dat er contact was met broer en was daar boos over: "ze heeft alleen maar contact met jou om met mij in contact te komen", heeft hij letterlijk tegen broer gezegd. Toen broer hem vertelde dat dat niet het geval is zei hij: "oh nou ja, als ze contact wil moet ze maar gewoon bellen".
Ik vond dat zo koud en harteloos. Dat was voor hem toch ook een mooie kans om met zijn dochter in contact te komen?
Angst voor nog een keer afwijzing heeft me dus altijd weerhouden. En bang om mijn moeder te kwetsen,die stelde zich erg hard op tegenover vader. Wat ik ook wel begrijp, maar ja.
vrijdag 19 november 2021 om 09:33
https://www.rtlnieuws.nl/columns/column ... arschaamte
om terug te komen op het 'we zijn arm, zitten in de shit maar nemen nog wel even kids'
om terug te komen op het 'we zijn arm, zitten in de shit maar nemen nog wel even kids'
vrijdag 19 november 2021 om 09:47
Ik vind dat stuk over vluchtelingen wel heftig hoor, hoe denk je dat het in dat soort kampen zit met verkrachtingen, anticonceptie? Beetje natrappen van mensen die toch al in een shit-situatie zitten.
Ik verbaasde me gisteren wel over een artikel waarin de IC-baas van het UMCG aangaf dat er deels ook personeelsproblemen zijn omdat zoveel verpleegkundigen zwanger zijn en dus met verlof moeten.
https://www.rtvnoord.nl/nieuws/871316/o ... -vliegwerk
Ik verbaasde me gisteren wel over een artikel waarin de IC-baas van het UMCG aangaf dat er deels ook personeelsproblemen zijn omdat zoveel verpleegkundigen zwanger zijn en dus met verlof moeten.
https://www.rtvnoord.nl/nieuws/871316/o ... -vliegwerk
vrijdag 19 november 2021 om 09:52
Mijn man noemt plassen 'uit zijn buik huilen' en ja, wij zijn net zo flauw tegen elkaar.AeonOfWinter schreef: ↑18-11-2021 19:15Mijn man noemt poepen kleien, expres. En een (bruine) trui breien. Zware bevalling gehad, moet ik doorgaan? Te flauw voor woorden en vaak dezelfde ' grappen' .
Ik hap er vaak op, en dat weet hij (allebei ADD ole ole) + hij is een etterbak, en ja dat zeg ik ook gewoon
vrijdag 19 november 2021 om 10:52
Ongelooflijk hè. Zou toch verwachten dat als je zo'n traject ingaat je er écht goed over na hebt gedacht en het heel graag wil.RickDalton schreef: ↑19-11-2021 05:48in wat voor droomwereld leven deze mensen? verhalen van vrouwen en mannen die er spijt van hebben zijn er legio, dit KAN geen verrassing zijn lijkt me?
'ja het is toch wel anders dan ik dacht'
JA DUH! wat had je gedacht? dit is allemaal uitgebreid uitgeschreven in de literatuur. tja dat je geen boeken leest of niet wilt zien wat je niet wilt zien (!)
Ik kan me overigens nog best voorstellen dat de praktijk anders is dan dat je je had voorgesteld, want het is best moeilijke om je een fictieve situatie levendig in te beelden. Maar dat een kind krijgen geen rozegeur en maneschijn is, maar juist lood-en loodzwaar moet toch nog wel lukken om je te bedenken.
vrijdag 19 november 2021 om 12:57
Nou ja, zo kwam ie op mij over maar ik ken hem niet dus ik ben afgegaan op wat je poste. Gelukkig ga je nu voor jezelf en dat is denk ik nu het belangrijkstekoekie1980 schreef: ↑18-11-2021 19:13Nou, zak stront klinkt wel heel heftig
Hij hoopte misschien dat ik als een zielig hoopje op de bank blijf janken (wel gedaan hoor maar vooral buiten zijn gezichtsveld) maar na een korte emotionele tijd gaat t prima met me! En dat vind hij blijkbaar lastig ofzo? Ik begrijp t niet, heb t vooral geprobeerd te begrijpen maar besteed mijn hersenactiviteit nu liever aan mezelf
@ Vuurenvlam: gecondoleerd
hopelijk kun je het ondanks de moeizame relatie uiteindelijk een plek gaan geven.
vrijdag 19 november 2021 om 13:16
vrijdag 19 november 2021 om 13:28
Gecondoleerd Vuurenvlam
Hebben jullie dit artikel uit het AD gelezen? Zit wel achter een paywall, laat maar weten als ik hem deels moet kopiëren. Gaat er in ieder geval om dat een relatie is gestrand door de kinderen.
https://www.ad.nl/dossier-bv-de-liefde/ ... ~a1c674fb/
‘Vlak voor ze overleed, zei mijn vrouw: “Jij kunt niet alleen zijn. Blijf overeind en denk vooruit.” Het was de tweede keer dat ik weduwnaar werd. Op mijn 35ste verloor ik mijn eerste echtgenote aan borstkanker, vorig jaar maakte longkanker een einde aan het leven van mijn tweede vrouw. We waren 33 jaar getrouwd. Ik heb mijn portie tranen wel gehad.
Hoe pijnlijk en verdrietig het ook was, het leven ging door, zoals mijn vrouw had gezegd. Ik heb het huis opgeruimd, de as verstrooid, en ging nadenken over de toekomst. Ik moest in beweging komen, een beetje aan mijn conditie werken, een stip op de horizon zetten. Onwennig schreef ik me in op datingsites en zo ontmoette ik Anna.
Ik was à la minute van de kook. We waren direct vertrouwelijk, ze vertelde hoe de dood van haar man haar van de sokken had geblazen en hoe ze daarna alleen haar kinderen had moeten grootbrengen. Het voelde fijn en natuurlijk, onze eerste kus was ook meteen raak, net als onze eerste nacht samen. Als een sleutel op een slot – zo ervoeren we het beiden. Ja, ik had wel enig schuldgevoel ten aanzien van mijn overleden vrouw, maar ik had met Anna goud in handen en wilde dat niet loslaten. Ik was tot over mijn oren verliefd, en ging alleen nog maar op dat gevoel af.
Dat is waarschijnlijk ook wat er misging: ik negeerde mijn verstand en heb bepaalde signalen gemist. Dat de relatie met haar zoon en dochter voor alles ging, bijvoorbeeld. Ik begreep dat natuurlijk, maar besefte pas later dat ze die kinderen adoreerde, dat ze probeerde het verlies van hun vader te compenseren door altijd voor ze klaar te staan en hun wensen boven de hare te stellen. Ik snapte dat die dynamiek was ontstaan maar kon er niet goed mee omgaan. Na vijf maanden dachten we erover te gaan samenwonen, maar haar kinderen gingen ervoor liggen. Ze wilden hun kamers in het ouderlijk huis niet kwijt, hoewel ze er al niet meer woonden. En Anna ging daarin mee.
Wat ik ook lastig vond, was dat haar zoon de rol van de man in huis speelde. Gingen we een weekend met z’n vieren weg, dan nam hij de leiding. Hij was degene die incheckte bij het hotel, de wijn bestelde en besloot dat er die dag werd getennist. Misschien kinderachtig dat ik me overruled voelde door een jongen van 22, maar ik zag het als een gebrek aan respect. Zei ik er iets over tegen Anna, dan vatte zij dat op als een aanval op haar opvoedkundige kwaliteiten. Dat weekend liep onze relatie stuk. Ze kon mijn kritiek niet handelen, is dichtgeklapt en zag geen weg meer terug, ondanks mijn spijtbetuiging. Doodzonde. Had ik mijn kop maar gehouden, dan waren we misschien nog samen geweest. Nu is het goud in mijn handen ontploft.’
Hebben jullie dit artikel uit het AD gelezen? Zit wel achter een paywall, laat maar weten als ik hem deels moet kopiëren. Gaat er in ieder geval om dat een relatie is gestrand door de kinderen.
https://www.ad.nl/dossier-bv-de-liefde/ ... ~a1c674fb/‘Vlak voor ze overleed, zei mijn vrouw: “Jij kunt niet alleen zijn. Blijf overeind en denk vooruit.” Het was de tweede keer dat ik weduwnaar werd. Op mijn 35ste verloor ik mijn eerste echtgenote aan borstkanker, vorig jaar maakte longkanker een einde aan het leven van mijn tweede vrouw. We waren 33 jaar getrouwd. Ik heb mijn portie tranen wel gehad.
Hoe pijnlijk en verdrietig het ook was, het leven ging door, zoals mijn vrouw had gezegd. Ik heb het huis opgeruimd, de as verstrooid, en ging nadenken over de toekomst. Ik moest in beweging komen, een beetje aan mijn conditie werken, een stip op de horizon zetten. Onwennig schreef ik me in op datingsites en zo ontmoette ik Anna.
Ik was à la minute van de kook. We waren direct vertrouwelijk, ze vertelde hoe de dood van haar man haar van de sokken had geblazen en hoe ze daarna alleen haar kinderen had moeten grootbrengen. Het voelde fijn en natuurlijk, onze eerste kus was ook meteen raak, net als onze eerste nacht samen. Als een sleutel op een slot – zo ervoeren we het beiden. Ja, ik had wel enig schuldgevoel ten aanzien van mijn overleden vrouw, maar ik had met Anna goud in handen en wilde dat niet loslaten. Ik was tot over mijn oren verliefd, en ging alleen nog maar op dat gevoel af.
Dat is waarschijnlijk ook wat er misging: ik negeerde mijn verstand en heb bepaalde signalen gemist. Dat de relatie met haar zoon en dochter voor alles ging, bijvoorbeeld. Ik begreep dat natuurlijk, maar besefte pas later dat ze die kinderen adoreerde, dat ze probeerde het verlies van hun vader te compenseren door altijd voor ze klaar te staan en hun wensen boven de hare te stellen. Ik snapte dat die dynamiek was ontstaan maar kon er niet goed mee omgaan. Na vijf maanden dachten we erover te gaan samenwonen, maar haar kinderen gingen ervoor liggen. Ze wilden hun kamers in het ouderlijk huis niet kwijt, hoewel ze er al niet meer woonden. En Anna ging daarin mee.
Wat ik ook lastig vond, was dat haar zoon de rol van de man in huis speelde. Gingen we een weekend met z’n vieren weg, dan nam hij de leiding. Hij was degene die incheckte bij het hotel, de wijn bestelde en besloot dat er die dag werd getennist. Misschien kinderachtig dat ik me overruled voelde door een jongen van 22, maar ik zag het als een gebrek aan respect. Zei ik er iets over tegen Anna, dan vatte zij dat op als een aanval op haar opvoedkundige kwaliteiten. Dat weekend liep onze relatie stuk. Ze kon mijn kritiek niet handelen, is dichtgeklapt en zag geen weg meer terug, ondanks mijn spijtbetuiging. Doodzonde. Had ik mijn kop maar gehouden, dan waren we misschien nog samen geweest. Nu is het goud in mijn handen ontploft.’
momo wijzigde dit bericht op 19-11-2021 15:58
78.67% gewijzigd
vrijdag 19 november 2021 om 13:49
Dan heb ik dat verkeerd geïnterpreteerd. Desalniettemin veel sterkte!Vuurenvlam26 schreef: ↑19-11-2021 13:48Nou ja, er was dus géén relatie. Ik heb hem nog nooit gezien, dacht altijd dat komt wel een keer. Maar nu dus niet meer
vrijdag 19 november 2021 om 19:13
En dan vier kinderen he! VIER!Amarettootje schreef: ↑18-11-2021 22:53https://www.linda.nl/lief-en-leed/lisa- ... -gevangen/
Al die moeite gedaan, en dan heb je spijt
vrijdag 19 november 2021 om 19:18
Heeft jouw halfbroer hem gekend? Sterkte! Ik snap dat je heel erg teleurgesteld moet zijn .Vuurenvlam26 schreef: ↑18-11-2021 23:38
Mijn half broer belde me net. Mijn vader is dood. Ik zit nu verdrietig te zijn om iemand die weg gelopen is uit mijn leven toen ik drie weken oud was en nooit meer achterom heeft gekeken. Gisteren had ik het er nog over met mijn vriend; toch eens contact zoeken, zonder verwachtingen, gewoon om antwoorden te krijgen voor mezelf. Nu is het te laat.
Goed dat je het allemaal benoemd hebt! Ik denk dat je hem stof tot nadenken gegeven hebt en dat de sneren nu wel achterwege zullen blijven.koekie1980 schreef: ↑19-11-2021 08:17Hij heeft zich erg druk zitten maken om mijn woonsituatie voordat hij vertelde dat de liefde over was. Nu bleek ik erg snel een huis te vinden dus die zorgen waren achteraf niet nodig. En fijn voor mij - denk ik dan. Want nog een half jaar samenwonen omdat ik anders dakloos ben is ook heel frustrerend dus voor ons beiden een perfecte oplossing. En nee, er is niemand anders in t spel.
Gisteren even een goed gesprek gehad. Hij gaat meer in t huishouden doen en ook de financiële kant is besproken en daarin is hij gelukkig erg meegaand. Heb ook de sneren besproken, daar heeft ie geen reactie op. Pick your battles denk ik dan.. ik kan over alles lopen zeiken maar dan wordt de sfeer hier niet beter. Maar dat gesprek is in ieder geval n hele verbetering geweest.
vrijdag 19 november 2021 om 19:23
Waarom? Omdat ze je mental support willen geven, omdat ze denken dat je je eenzaam voelt en ze dat niet willen want ze geven om je. Omdat je relatie net beeindigd is. Meestal zitten mensen dan in zak en as.koekie1980 schreef: ↑19-11-2021 08:24
Maar twee daarvan hebben me uitgenodigd om Sinterklaas avond met hun te vieren.. omdat ik anders zo alleen ben haha. Why!?
gecondoleerd vuurenvlam
vrijdag 19 november 2021 om 20:05
https://www.linda.nl/lief-en-leed/lisa- ... -gevangen/
Owjeej.. weer een dame die hardop wil zeggen dat t ouderschap geen roze wolk is maar die dat zelfs tegen haar beste vrienden niet kan melden. Treurig .. het zou zoveel makkelijker zijn als je zo'n "tegenvallers" zou kunnen delen
Owjeej.. weer een dame die hardop wil zeggen dat t ouderschap geen roze wolk is maar die dat zelfs tegen haar beste vrienden niet kan melden. Treurig .. het zou zoveel makkelijker zijn als je zo'n "tegenvallers" zou kunnen delen
vrijdag 19 november 2021 om 20:11
Hoe aso dat die kids daar nog wat over te melden hebben.. en hoe dom dat die ouder daar in mee blijft gaan.
Een van mijn ouders is overleden, de andere is aan het daten en ik gun ze juist t allerbeste. Ook als ze ooit gaan samenwonen. Mijn overleden ouder zit in m'n hart en zou de ander dat ook enorm gegund hebben.
Kijk, als die "nieuwe stiefouder" alles van m'n overleden ouder de deur uit zou mikken, bijv alle foto's weg zou willen doen, dan trek ik m'n mond wel open. Maar je eigen kinderkamer behouden terwijl je daar niet eens woont?? Gaat wel ver.
vrijdag 19 november 2021 om 20:12
Vuurenvlam26 schreef: ↑19-11-2021 13:48Nou ja, er was dus géén relatie. Ik heb hem nog nooit gezien, dacht altijd dat komt wel een keer. Maar nu dus niet meer
vrijdag 19 november 2021 om 20:14
Daar heb je gelijk in
eigenlijk lief bedoeld ja. Echter wordt ik van pakjesavond met een lading stuiterende kids niet zo blij. 
Wel van wijn en chocolade op dit moment haha
