Kinderen
alle pijlers
Bewust kindvrij sinds 2010. Deel 27
vrijdag 21 mei 2021 om 18:46
Ik heb een keer naast een (voor mij onbekende) vrouw gezeten op een verjaardag (typische kringverjaardag) die ineens haar borst tevoorschijn haalde en baby ging voeden midden in de kring. Vond ik ook niet helemaal prettig maar het was zo natuurlijk en mooi en moest kunnen...Skadí schreef: ↑21-05-2021 16:59Of van die gips buiken. Ik vind een zwangere buik ook altijd akelig om te zien. Het is heel natuurlijk en toch vind ik het er alles behalve natuurlijk uitzien. Een vriendin van mij had na de bevalling ook flinke hangborsten waar ze enorm van baalde. Heel eerlijk gezegd lijkt dat mij ook heel naar. Je hele lijf verandert en niet in het voordeel.
zaterdag 22 mei 2021 om 07:56
Ik vind een zwangere buik ook echt walgelijk. Vooral als die navel zo naar buiten steekt.Vuurenvlam26 schreef: ↑21-05-2021 16:03Ik heb echt een afkeer van zwangere buiken. Ik herinner me nog levendig mijn ex-schoonzus. Ze zat naast me tijdens het eten. Opeens dat shirt omhoog en die buik beginnen te aaien. Gadver zeg, ik had spontaan geen trek meer. Ik heb ook nog nooit gevoeld aan de buik als zwangeren in mijn omgeving dat aanboden. Bah.
Ik zou echt doodongelukkig zijn als dat mijn lijf was. Skadí schreef: ↑21-05-2021 17:01Ik ben er trouwens echt van overtuigd dat maar een klein deel van de mensen echt bewust voor kinderen kiest EN daar ook echt gelukkig mee is. Het overgrote deel laat zich door bewuste en onbewuste prikkels overhalen. Het is normaal en het hoort erbij, maar ik denk echt dat als we in een maatschappij zouden leven waarin het even normaal is om een kind te krijgen als om kindvrij te blijven, veel minder mensen kinderen zouden krijgen.
Het is eens uit onderzoek gebleken dat mensen zonder kinderen gelukkiger zijn dan met. Is ook altijd leuk om op tafel te gooien wanneer mensen je er mee confronteren.
Maandag mag ik bij een baby in de buurt zijn, de komende twee dagen maar even vast mentaal op voorbereiden. Ik vind het in een gezelschap van volwassenen en kinderen altijd zo vervelend dat alles altijd om de kinderen draait. Je kunt geen fatsoenlijk gesprek voeren want er begint er altijd weer een te huilen of te zeuren.
zaterdag 22 mei 2021 om 08:06
Brr ja niet alleen dat dat mijn lijf was, maar ook dat het er nog uit moet. Dat hele idee dat je daar met je benen wijd ligt en alles wat bij een bevalling komt kijken... ik voel mij echt gelukkig bij het idee dat ik dat nooit mee hoef te maken. Ik kan mij helemaal voorstellen dat mensen zoiets als traumatisch ervaren.
Emboldened by the flame of ambition
zaterdag 22 mei 2021 om 08:10
iroh schreef: ↑21-05-2021 17:09Echt hè. Vanwege vermoedelijke endometriose wil ik graag een hysterectomie, maar ik word door iedereen voor gek verklaard. Want: 'wat als je ooit van gedachten verandert en je opeens wel een kind wil?' Nou, mocht ik ooit van gedachten veranderen, word ik dan liever pleegmoeder. Er zijn al veel te veel mensen op de wereld, ons klimaat is naar de klote en alles aan zwanger zijn lijkt me vreselijk. Ik bied liever een kwetsbaar kind dat al bestaat een mooi leven. Ik snap echt niet wat de obsessie is met jezelf voortplanten, ik vind mijn kwaliteit van leven toch echt belangrijker.
Toch vind ik dit wel van je leeftijd afhangen. Bij iemand van 20 zal anders gereageerd worden dan bij iemand van 35 en dat vind ik ook niet meer dan logisch.
Wat jij noemt is een zware operatie, onderschat het niet.
zaterdag 22 mei 2021 om 08:52
Ik vind een spiraaltje laten zetten al ellende genoegSkadí schreef: ↑22-05-2021 08:06Brr ja niet alleen dat dat mijn lijf was, maar ook dat het er nog uit moet. Dat hele idee dat je daar met je benen wijd ligt en alles wat bij een bevalling komt kijken... ik voel mij echt gelukkig bij het idee dat ik dat nooit mee hoef te maken. Ik kan mij helemaal voorstellen dat mensen zoiets als traumatisch ervaren.
En volgens mij moet ik dit jaar of volgend jaar ook voor uitstrijkje down under. Hiephoi.
zaterdag 22 mei 2021 om 08:59
Je kunt tegenwoordig ook een pakket bestellen en het thuis zelf doen. Dat stuur je dan op. Vind ik veel fijnerBlauwetrui schreef: ↑22-05-2021 08:52Ik vind een spiraaltje laten zetten al ellende genoeg
En volgens mij moet ik dit jaar of volgend jaar ook voor uitstrijkje down under. Hiephoi.
Emboldened by the flame of ambition
zaterdag 22 mei 2021 om 09:08
zaterdag 22 mei 2021 om 11:14
Hier ook een moeder van 1 kind maar ik herken veel in de ergernissen over ouders die hier genoemd worden. Ik schat dat 90% van de moeders aan een soort verstandsverbijstering lijden als ze kinderen krijgen. Ze kunnen alleen over kinderen praten en zien niet dat dat niet altijd leuk is voor anderen. Zelfs behoorlijk intelligente vrouwen maken zich hier schuldig aan, wat ik echt vind tegenvallen aan ze. Moeders die ook nog over andere zaken kunnen praten moet je met een vergrootglas zoeken, vrijwel altijd weet men het gesprek zo te draaien dat het weer uitkomt op de kinderen. Helaas is de situatie nu eenmaal zo.zurematten1988 schreef: ↑21-05-2021 18:18Dat denk ik ook! Ik ken en zie echt mensen die het ouderschap volgens mij erg lastig vinden.
Lees vaak mee op dit topic. Gekke is dat ik mij in sommige dingen best wel herken (terwijl ik wel 1 kind heb en kinderen oprecht leuk kan vinden) . Toch irriteer ik mij echt mateloos aan heel veel andere ouders.
Ook bij vrienden die kinderen hebben gekregen verbaas ik mij soms echt heel erg, hoe ze veranderen etc en hoe andere dingen opeens niet meer belangrijk lijken te zijn? Vriendschappen die verwateren en avonden gevuld met alleen kinder-praat. Tuurlijk is dat het belangrijkste in je leven, maar er is ook nog meer.
Soms voel ik mij daarin ook een beetje tussen wal en schip. Ik ben niet kind-loos, maar alleen vriendschappen met ouders “trek” ik niet. Gelukkig ook veel kind vrije vrienden. Dat maakt een fijne balans.
(Nu log ik trouwens weer uit hoor)
zaterdag 22 mei 2021 om 11:23
Ah, goed dat ik het weet. Dan regel ik zo'n doe het zelf-pakketje. Scheelt weer gefreubel
zaterdag 22 mei 2021 om 18:39
Moet je het wel doen. Hier ligt het doe het zelf pakketje al maanden te wachten tot ik voldoende moed heb verzameld haha. Ik moet er morgen toch maar echt aan geloven.Blauwetrui schreef: ↑22-05-2021 11:23Ah, goed dat ik het weet. Dan regel ik zo'n doe het zelf-pakketje. Scheelt weer gefreubel
zaterdag 22 mei 2021 om 18:52
Oh dat komt wel goedMissPiglet schreef: ↑22-05-2021 18:39Moet je het wel doen. Hier ligt het doe het zelf pakketje al maanden te wachten tot ik voldoende moed heb verzameld haha. Ik moet er morgen toch maar echt aan geloven.
zaterdag 22 mei 2021 om 22:22
Oh, die arme koolmezen hier die in mijn vogelhuisje zitten bij de achterdeur, sjouwen zich de godganse dag het schompes! Vanaf dat het licht is totdat het donker is, om die jongen te voeren!hondenmens schreef: ↑22-05-2021 22:20Zwanger zijn en bevallen lijkt me de hel op aarde. Ik dacht tot voor kort dat vogels het makkelijker hadden, even een ei leggen. Maar dat schijnt ook uren te duren en heel zwaar te zijn.
zondag 23 mei 2021 om 07:41
Een bevalling en alles wat er bij komt kijken vind ik gewoon vrouw onterend. Je hoort zoveel horrorverhalen en alles is maar gefocust op dat het kind ter wereld komt. Hoe jij erbij ligt, hoever je wordt ingeknipt en hoe hard er aan je wordt getrokken maakt niet uit: als dat kind er maar komt. Het is niet voor niets dat veel vrouwen toch een trauma overhouden aan hun bevalling omdat artsen gewoon niet naar ze luisteren. Heeft eens een heel artikel over in de krant gestaan, een knip terwijl je dat niet wilt, maar ook een ruggenprik terwijl je zo hard roept dat niet te willen.
Dat moment dat je hele onderkant is gehecht en je voor het eerst weer naar het toilet moet voor een nummer 2, oh man. Wat een horror
Dat moment dat je hele onderkant is gehecht en je voor het eerst weer naar het toilet moet voor een nummer 2, oh man. Wat een horror
zondag 23 mei 2021 om 08:21
Ik denk wel dat artsen bij een bevalling doen wat het beste is voor moeder en kind hoor. Een kind dat er niet uitkomt is ook een probleem voor de moeder natuurlijk.Paintless schreef: ↑23-05-2021 07:41Een bevalling en alles wat er bij komt kijken vind ik gewoon vrouw onterend. Je hoort zoveel horrorverhalen en alles is maar gefocust op dat het kind ter wereld komt. Hoe jij erbij ligt, hoever je wordt ingeknipt en hoe hard er aan je wordt getrokken maakt niet uit: als dat kind er maar komt. Het is niet voor niets dat veel vrouwen toch een trauma overhouden aan hun bevalling omdat artsen gewoon niet naar ze luisteren. Heeft eens een heel artikel over in de krant gestaan, een knip terwijl je dat niet wilt, maar ook een ruggenprik terwijl je zo hard roept dat niet te willen.
Dat moment dat je hele onderkant is gehecht en je voor het eerst weer naar het toilet moet voor een nummer 2, oh man. Wat een horror
zondag 23 mei 2021 om 10:50
heb geen medelijden met. vogels of mensen die kiezen voor reproductie. dat is nu eenmaal hard werken. had je er maar beter over moeten nadenken.
je had ook lekker naar het zuiden kunnen vliegen, lekker in de zon, lekker eten. plasje pakken, boompje pakken. maar nee er moest zo nodig een ei worden gelegd
maandag 24 mei 2021 om 06:56
Er is zelfs een stichting voor bevallingstrauma’s.
“Ik keek echt uit naar de bevalling en wilde zo natuurlijk mogelijk bevallen. Geen medicatie en thuis verticaal bevallen op een baarkruk. Helaas liep alles anders, en is mijn kind ter wereld gekomen met behulp van allerlei verschillende ingrepen en medicatie (vaak zonder overleg). Ik voel me mishandeld, alsof ik verkracht ben, en zowel mijn zoon als ik hebben hier nog steeds last van.”
De website staat vol met dit soort verhalen: https://stichtingbevallingstrauma.nl/be ... al-rianne/
Dit is ook al zoiets: https://www.facebook.com/notes/787194495452543/
maandag 24 mei 2021 om 08:53
Inderdaad, een trauma van het bevallen. Dat is namelijk een gebeurtenis waarbij de waardigheid van de vrouw niet bovenaan het lijstje vam de dokters staat, maar het leven en de gezondheid van de baby en de vrouw. Heb je wel eens een kind gezien dat zuurstofgebrek gehad heeft bij de geboorte?
Ik vind dat verdacht maken van artsen die elke dag werken om een gevaarlijke gebeurtenis (bevallen) zo goed mogelijk te laten verlopen echt kwalijk. Maar het lijkt me verder hier niet helemaal de plaats om het daar over te hebben.
Ik vind dat verdacht maken van artsen die elke dag werken om een gevaarlijke gebeurtenis (bevallen) zo goed mogelijk te laten verlopen echt kwalijk. Maar het lijkt me verder hier niet helemaal de plaats om het daar over te hebben.
maandag 24 mei 2021 om 09:04
Ik denk dat veel artsen zich elke dag zo goed mogelijk inspannen om behandelingen goed te laten verlopen. Ik heb zelf geen aanleiding om een arts verdacht te maken.
Ik vind wel dat bevallen er nogal ruw aantoe gaat. De verhalen zijn ook zeer heftig die je leest. Ik vind het bizar dat de geneeskunde zo ver is dat er hele bijzondere dingen kunnen (niertransplantatie etc.), maar bevallen doen we nog steeds alsof we in een grot leven.
Ik vind wel dat bevallen er nogal ruw aantoe gaat. De verhalen zijn ook zeer heftig die je leest. Ik vind het bizar dat de geneeskunde zo ver is dat er hele bijzondere dingen kunnen (niertransplantatie etc.), maar bevallen doen we nog steeds alsof we in een grot leven.
Emboldened by the flame of ambition
maandag 24 mei 2021 om 11:45
Ik ga er vanuit dat als alles anders loopt, er wel een reden voor is. Leven van het kindje misschien in gevaar? Dat lijkt me op zo'n moment toch belangrijker dan de waardigheid van de vrouw.Paintless schreef: ↑24-05-2021 06:56Er is zelfs een stichting voor bevallingstrauma’s.
“Ik keek echt uit naar de bevalling en wilde zo natuurlijk mogelijk bevallen. Geen medicatie en thuis verticaal bevallen op een baarkruk. Helaas liep alles anders, en is mijn kind ter wereld gekomen met behulp van allerlei verschillende ingrepen en medicatie (vaak zonder overleg). Ik voel me mishandeld, alsof ik verkracht ben, en zowel mijn zoon als ik hebben hier nog steeds last van.”
De website staat vol met dit soort verhalen: https://stichtingbevallingstrauma.nl/be ... al-rianne/
Dit is ook al zoiets: https://www.facebook.com/notes/787194495452543/
Ooit een filmpje gezien van een bevalling van een vrouw die ergens achteraf in stamverband leefde.
Samen met de andere vrouwen zat ze ergens achter een hekje, gehurkt want zo komt de baby er het makkelijkste uit. Een vrouw had een hand over haar mond gedaan zodat ze niet kon schreeuwen. Een andere vrouw hield haar hand vast. Weer een ander trapte een hond weg die even tussen haar benen kwam snuffelen. Al met al leek het best soepel en snel te gaan.
Zouden deze vrouwen er ook een trauma aan overhouden of is dat voorbehouden aan vrouwen in het westen die een heel droombeeld van zo'n bevalling hebben?
maandag 24 mei 2021 om 11:57
Paintless schreef: ↑24-05-2021 06:56Er is zelfs een stichting voor bevallingstrauma’s.
“Ik keek echt uit naar de bevalling en wilde zo natuurlijk mogelijk bevallen. Geen medicatie en thuis verticaal bevallen op een baarkruk. Helaas liep alles anders, en is mijn kind ter wereld gekomen met behulp van allerlei verschillende ingrepen en medicatie (vaak zonder overleg). Ik voel me mishandeld, alsof ik verkracht ben, en zowel mijn zoon als ik hebben hier nog steeds last van.”
Nu heb ik er de ballen verstand van, maar bij een groot deel van de verhalen krijg ik het idee dat vrouwen er een te romantisch beeld van hebben.
Lekker thuis, zonder medicatie in je badkuip met je partner naast je zijde. Nog net niet de kaarsjes aan.
Bevallen is nog steeds een heftige en niet ongevaarlijke aangelegenheid.
maandag 24 mei 2021 om 13:47
Dat is ook zo. Vergeet niet dat tot nog niet zo heel lang geleden was zwanger zijn en bevallen gewoon levensgevaarlijk voor een vrouw.Borrelhap schreef: ↑24-05-2021 11:57Nu heb ik er de ballen verstand van, maar bij een groot deel van de verhalen krijg ik het idee dat vrouwen er een te romantisch beeld van hebben.
Lekker thuis, zonder medicatie in je badkuip met je partner naast je zijde. Nog net niet de kaarsjes aan.
Bevallen is nog steeds een heftige en niet ongevaarlijke aangelegenheid.
In 1950 stierven er 105 vrouwen per 100.000 bevallingen. Dat is an sich niet veel, maar tegenwoordig is dat nog maar 5 per 100.000. Ongeveer 10 vrouwen per jaar.
Allemaal danktzij de medische wetenschap.
Voor die tijd was het nog slechter, zeker toen hygiëne nog echt een ding waren. Ooit dat verhaal gelezen over een ziekenhuis met een paar kraamafdelingen waar op één ervan het percentage van vrouwen die overleden veel hoger was dan op de anderen? In die tijd wasten artsen niet hun handen en op die slechte afdeling werkte nogal wat artsen die daarvoor in lijken gesneden hadden en zo.
Zaken als resusfactor, stuitbevalling, meerlingen, zwangerschapsdiabetes, hoge bloeddruk, keizersnede ed, tegenwoordig zijn we er vaak op tijd bij en we kunnen er iets mee. Maar vroeger gewoon niet, dan was het maar afwachten of het goed ging.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
