Bewust kindvrij sinds 2010 deel 28

23-01-2022 12:48 3040 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Alweer een nieuw deel. We raken maar niet uitgekletst over ons kindvrije leven.

Praat hier over wat je bezighoudt en wat je kwijt wilt.

Afbeelding
creatieveling wijzigde dit bericht op 23-01-2022 21:08
25.31% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Vuur en vlam, ben je nog op vakantie?
Hier is het komende week helaas schoolvakantie :-(
Alle reacties Link kopieren Quote
De vakanties zijn denk ik nu wel voorbij. Ik rijd elke dag langs een middelbare school, dus dat heb ik nu iets sneller door dan normaal. :biggrin:
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben nieuw hier. Ik ben bijna 30 en ik wil geen kinderen en mijn vriend gelukkig ook niet. Ik heb geen hekel aan kinderen, maar ik heb er ook echt totaal niks mee. Ik weet niet hoe ik met ze om moet gaan (ik heb nooit jongere neefjes of nichtjes of andere kinderen in mijn omgeving gehad) en ik kan slecht tegen drukte/herrie. Daarnaast ben ik zelf als kind verwaarloosd door mijn twee ouders die het ouderschap ook behoorlijk lastig vonden, dus een goed voorbeeld heb ik ook al niet gehad.

Ik heb overigens ook nog een aandoening waardoor ik een verhoogde kans heb op late miskramen, dus met een beetje pech kan het jaren duren voor we een kind hebben indien we dat wel willen. Voor mijn gevoel is het dus 'nu beginnen' of 'nooit beginnen' en ik heb gekozen voor 'nooit'. Daarnaast lijkt het mij uiteraard ook heel naar om één of meerdere late miskramen te moeten meemaken natuurlijk.

Ik vind het wel jammer voor mijn schoonmoeder dat ze van ons geen oma zal worden, want dat zou ze wel heel leuk vinden denk ik. Ze houdt echt veel van kinderen en is zelfs juf op een basisschool. Mijn schoonzus heeft wel een kinderwens gelukkig, maar je weet nooit hoe het leven loopt natuurlijk.

Verder zit ik er wel een beetje mee dat ik bang ben dat ik misschien toch een bepaalde vorm van 'invulling' of zingeving ga missen in mijn leven. Ik vind werk namelijk ook al snel saai worden en werk daardoor bewust maar 2.5 dag per week. Ik heb ook geen vrienden en ik sport niet. Hier heb ik ook geen behoefte aan. Ik ben eigenlijk gewoon graag thuis, ofwel alleen ofwel gezellig met mijn vriend en onze hond.

Het lijkt mij wel tof om een boerderij of in ieder geval een tuin en wat dieren te hebben in de toekomst. Liefst ergens midden in de natuur. Maar mijn vriend wil juist graag veel reizen dus daar moeten we nog een middenweg in zien te vinden... Bovendien is een huis kopen is voorlopig sowieso geen optie voor ons. We zijn wel van plan om deze winter 3 maanden naar Zuid-Europa te gaan, en vandaaruit te werken. Daar heb ik wel heel veel zin in en ik vind het fijn dat we de vrijheid hebben om dat in de toekomst ook ieder jaar te kunnen blijven doen.

Maar toch beangstigt het mij soms 'dat dit het leven is' en zo blijft tot we ooit weer doodgaan. Als je kinderen hebt heb je waarschijnlijk amper tijd om na te denken over zulke kwesties en zorgt het 'moeten zorgen' waarschijnlijk automatisch voor zingeving.
dolorsit wijzigde dit bericht op 18-05-2023 12:07
6.01% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Skadí schreef:
13-04-2023 11:30
Of je gaat scheiden en je moet in contact blijven met je ex want je hebt kinderen. Je leest op dit forum zoveel flapdrol verhalen van vaders die zo competent zijn als een ouwe zweetsok.
Amen! zo waar!
Alle reacties Link kopieren Quote
Welkom dolorsit!
Op het moment dat je een bepaalde vorm van zingeving gaat missen, dan is dat moment vroeg genoeg om er iets aan te doen denk ik.
Het leven komt een beetje in fases. Soms ben je tevreden, soms wil je iets anders.

Persoonlijk vind ik het juist wel prettig om niet veel te doen. Ik werk fulltime en daar doe ik mijn best voor en daarnaast spendeer ik tijd aan dingen waar ik plezier uit haal. Lezen of wandelen. Om eerlijk te zijn denk ik niet zoveel na over zingeving. Ik probeer plezier te hebben in mijn leven en op een bepaald moment houdt het op. Helemaal prima.

Ik denk dat een kind inderdaad kan zorgen voor zingeving, maar ik denk dat ouders daar ook fases hebben van "is dit het nou?"
Emboldened by the flame of ambition
Hey dolorsit, welkom! Ik ben ongeveer 10 jaar ouder dan jij en ja, dat ‘zingevings’-verhaal speelt bij mij ook wel. Vooral ook omdat ik mijn werk niet zo leuk vind. Ik ben dus nu ook wel de tijd aan het nemen om te kijken waar ik zingeving uit kan en wil halen.

Maar ik hoor van vriendinnen van ongeveer dezelfde leeftijd dat zij het ook wel hebben. Vooral het routineuze van de tropenjaren vinden zij zwaar. Zij hebben ook een heel sterk ‘is dit alles’-gevoel. Dus het hoort misschien ook wel een beetje bij bepaalde levensfases.

Ik zou me daar in elk geval niet te druk over maken. Komt tijd komt raad enzo. ;)
Alle reacties Link kopieren Quote
Welkom Dolorsit!
Dat zingevingsvraagstuk, tja, kinderen lijken mij persoonlijk ook weinig zinvol. Ik denk dat je op een hoop andere manieren je leven invulling kan geven. Zelf kijk ik met veel bewondering naar mensen die zich met hart en ziel inzetten voor dieren en natuurbescherming. Stukken waardevoller dan nog wat meer mensen op de wereld zetten :lol:

Drie maanden Zuid-Europa, klinkt goed! Daar ben ik juist terug van :D
Alle reacties Link kopieren Quote
Vuurenvlam62 schreef:
19-05-2023 22:09
Welkom Dolorsit!
Dat zingevingsvraagstuk, tja, kinderen lijken mij persoonlijk ook weinig zinvol. Ik denk dat je op een hoop andere manieren je leven invulling kan geven. Zelf kijk ik met veel bewondering naar mensen die zich met hart en ziel inzetten voor dieren en natuurbescherming. Stukken waardevoller dan nog wat meer mensen op de wereld zetten :lol:
---
Kinderen lijken mij nou ook geen zinvolle besteding van het leven (tenzij je ze al hebt, want anders wordt het verwaarlozing;-)).
Ik zie juist dat veel mensen met kinderen veel minder passies hebben. Die worden juist aan de kant geschoven omdat er kinderen zijn. Kindvrije mensen zie ik vaker bezig met iets waar hun hart ligt. Voor de een is dat vrijwilligerswerk, voor de ander reizen, voor de ander veel werken etc.
Tja, wat is zinvol? Kinderen krijgen lijkt mij niet per se minder zinvol dan reizen of veel werken. Ik houd wel enorm van reizen en mijn werk en wil absoluut geen kinderen, maar of het één inherent zinvoller is dan de ander betwijfel ik.
Alle reacties Link kopieren Quote
dolorsit schreef:
18-05-2023 11:55


Verder zit ik er wel een beetje mee dat ik bang ben dat ik misschien toch een bepaalde vorm van 'invulling' of zingeving ga missen in mijn leven. Ik vind werk namelijk ook al snel saai worden en werk daardoor bewust maar 2.5 dag per week. Ik heb ook geen vrienden en ik sport niet. Hier heb ik ook geen behoefte aan. Ik ben eigenlijk gewoon graag thuis, ofwel alleen ofwel gezellig met mijn vriend en onze hond.
Welkom!! Altijd leuk om te lezen hoe andere kindvrijen hun leven invulling geven.

Inderdaad, veel meer tijd om te reizen en deze helemaal zelf in te richten ipv de bijna-verplichte Center Parcs jaren. Die tropenjaren lijken me ook vreselijk, iedereen om me heen is zo drukdrukdruk met brengen naar clubjes, zorgen om ziek zijn, pas na 21 uur savonds tijd voor jezelf hebben, the horror!

Gekke vraag maar hoe kan het dat je je werk saai vind en dan "slechts" 2.5 dagen werkt? Ik vind mijn werk echt heel leuk en gun dat iedereen, daarnaast kan ik met 4 dagen werk gelukkig rondkomen maar met minder wordt dat lastig. Zou je met extra cursussen of verantwoordelijkheid wel meer voldoening uit je werk kunnen halen misschien? Zelf doe ik 2 dagen per maand vrijwilligerswerk maar daar moet je maar zin in hebben natuurlijk 😉
Alle reacties Link kopieren Quote
katkaatje schreef:
18-05-2023 21:33
Hey dolorsit, welkom! Ik ben ongeveer 10 jaar ouder dan jij en ja, dat ‘zingevings’-verhaal speelt bij mij ook wel. Vooral ook omdat ik mijn werk niet zo leuk vind. Ik ben dus nu ook wel de tijd aan het nemen om te kijken waar ik zingeving uit kan en wil halen.

Maar ik hoor van vriendinnen van ongeveer dezelfde leeftijd dat zij het ook wel hebben. Vooral het routineuze van de tropenjaren vinden zij zwaar. Zij hebben ook een heel sterk ‘is dit alles’-gevoel. Dus het hoort misschien ook wel een beetje bij bepaalde levensfases.

Ik zou me daar in elk geval niet te druk over maken. Komt tijd komt raad enzo. ;)
Klopt, ik zat eerst in de fase dat iedereen om me heen ging samenwonen, kinderen komen na een tijd. Hier in mn vriendengroep zijn die zo tussen de 5-15 jaar. en nu komt de fase echtscheidingen ineens langs... De een na de ander gaat uit elkaar.

En ook bijzonder, sommigen zijn bijv twee jaar uit elkaar, nieuwe partner die ook al kids heeft. En dan moet er ineens nog een baby gemaakt worden? Alsof de relatie dan pas wat voorstelt? Lijkt me ook pittig, samen 3-4 kids uit 2 gezinnen bij elkaar voegen is al een dingetje, en dan weer de luiertoestanden?
Alle reacties Link kopieren Quote
Mij lijkt dat je met kinderen veel vaker een 'is dit alles' gevoel hebt. Routine, sleur, op en neer rijden naar clubjes, in de avond uitgeput en als je dan eens een uurtje voor jezelf hebt weet je niet wat te doen, getuige de topics op Viva.
Alle reacties Link kopieren Quote
Toen ik terug kwam van mijn trip, ging ik bij vriendin met kind op bezoek. Ze had heel vaak aangegeven dat ze me miste en zij had om me weer te zien.
Eenmaal daar, konden we geen normaal gesprek voeren want kind eiste de hele tijd de aandacht op. Toen kind eindelijk voor zichzelf bezig was en we in theorie een normaal gesprek zouden kunnen voeren, begon vriendin juist de aandacht van het kind te vragen. Láát dat kind dan ook leren dat het soms zichzelf moet amuseren
Ik moet zeggen dat ik sinds ik de pup heb, het ietsje beter begrijp. Ik zit tijdens een gesprek ook steeds met een half oog te kijken of hij niks sloopt of wegloopt.

Daarom spreek ik ook voornamelijk zonder hond af. En doe dat dus ook het liefst met mijn vriendinnen, zonder hun kinderen afspreken.
anoniem_66f1068fbefb8 wijzigde dit bericht op 21-05-2023 12:10
2.45% gewijzigd
dolorsit schreef:
18-05-2023 11:55
Verder zit ik er wel een beetje mee dat ik bang ben dat ik misschien toch een bepaalde vorm van 'invulling' of zingeving ga missen in mijn leven. Ik vind werk namelijk ook al snel saai worden en werk daardoor bewust maar 2.5 dag per week. Ik heb ook geen vrienden en ik sport niet. Hier heb ik ook geen behoefte aan. Ik ben eigenlijk gewoon graag thuis, ofwel alleen ofwel gezellig met mijn vriend en onze hond.

Maar toch beangstigt het mij soms 'dat dit het leven is' en zo blijft tot we ooit weer doodgaan. Als je kinderen hebt heb je waarschijnlijk amper tijd om na te denken over zulke kwesties en zorgt het 'moeten zorgen' waarschijnlijk automatisch voor zingeving.
Je weet niet wat je in de toekomst gaat denken en voelen. Je kan niet nu keuzes maken om te anticiperen op een nog niet bestaande situatie in de toekomst. Het enige dat je nu kan doen, is accepteren dat er momenten komen waarin het (even) niet zo leuk is.

Een leven zonder kinderen begint pas echt als je omgeving kinderen krijgt. Zorg dat je je leven inricht rond de dingen die je wél wilt. Niet rond de afwezigheid van nageslacht. Daar is namelijk alle ruimte voor. Gebruik die ruimte. Ik gok dat als je dát niet doet, je leven als zinloos gaat voelen.
Alle reacties Link kopieren Quote
katkaatje schreef:
21-05-2023 11:39
Ik moet zeggen dat ik sinds ik de pup heb, het ietsje beter begrijp. Ik zit tijdens een gesprek ook steeds met een half oog te kijken of hij niks sloopt of wegloopt.

Daarom spreek ik ook voornamelijk zonder hond af. En doe dat dus ook het liefst met mijn vriendinnen, zonder hun kinderen afspreken.
Ik begrijp dat je de pup, of een mensenkind, in het oog wil houden. Maar om de vergelijking met de pup door te trekken; stel de pup ligt lekker rustig op zijn speeltje te kauwen terwijl jij in gesprek bent met je vriendin. Dan roep jij je pup bij je om een beetje te kroelen en te spelen. Dat vind ik toch heel wat anders dan in de gaten houden of hij rustig blijft liggen en ingrijpen wanneer hij besluit zijn speeltje in te ruilen voor een stel schoenen.
Dat ben ik helemaal met je eens. Dat is ook echt irritant wanneer ze dat doet. Héb je net even de aandacht, geeft ze het zelf op. Zo heb ik een vriendin die de héle tijd mij gebruikt als leerobjecten voor haar kinderen. Ze wil namelijk graag dat die wat socialer worden dus dwingt ze hen de hele tijd gesprekken aan te gaan wanneer ze verlegen zijn. “Vertel Katkaatje eens wat je dit weekend hebt gedaan. Je had je zwemdiploma gehaald hè? En wat moest je daarvoor doen?” En dat de hele tijd. Kind ongemakkelijk, ik ongemakkelijk, hele situatie ongemakkelijk.

Terwijl ik bij vrienden waar de ouders dit minder aan het pushen zijn, merk dat ook de verlegen kinderen vanzelf loskomen. Ze willen uiteindelijk altijd hun kamer/knuffel/knutselwerkjes laten zien. En dan vind ik het ook prima daar aandacht aan te besteden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Vuurenvlam62 schreef:
21-05-2023 09:31
Mij lijkt dat je met kinderen veel vaker een 'is dit alles' gevoel hebt. Routine, sleur, op en neer rijden naar clubjes, in de avond uitgeput en als je dan eens een uurtje voor jezelf hebt weet je niet wat te doen, getuige de topics op Viva.
Precies.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lekker weekend!

Vriendin vertelde van de week dat ze mee was met het schoolreisje van haar kinderen. Wat een verhaal. Moet er niet aan denken. Ik luister het aan alsof ik een verfilming van Stephen King zit te kijken.

Hebben jullie nog plannen?
Ik lig nog in bed. Straks uitgebreid douchen. Als het niet te warm is gaan we vanmiddag fietsen en ergens eten.
Emboldened by the flame of ambition
Goedemorgen! Lekker vooruitzicht Skadi. Fijn van die weekenden dat er weinig op het programma staat en je gewoon een beetje kan kijken waar je zin in hebt hè.

Ik ga met een vriendin een weekendje weg, erg veel zin in. We doen dit 1x per jaar en is dan echt even een moment om in alle rust uitgebreid bij te praten.
Alle reacties Link kopieren Quote
De zon komt nu op mijn balkonnetje, dus daar ga ik lekker zitten met de dikke zaterdagkrant.
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
Alle reacties Link kopieren Quote
Heerlijk weertje! Ik ben inmiddels verhuisd, gisteren met een vriend de laatste dingen in elkaar gezet. Ik ben ook al wat de omgeving aan het verkennen, ik woon echt ideaal, centrum is hier om de hoek, zo fijn! Ik ben nog een paar dagen vrij, kan ik op mijn gemak acclimatiseren.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ah, is het eindelijk zover Blauwetrui? Bevalt je nieuwe woning?

Hier is dit weekend een muziekfestival waar ik vrijwilliger ben. Paar uurtjes werken, de rest genieten van de muziek en het zonnetje
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja het bevalt super!!!
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn weekend had gezellig moeten zijn maar was uiteindelijk een stuk minder leuk.

Toen we terug kwamen van onze trip, troffen we een van onze katten mager maar met dikke buik aan. Ze leek wel hoogzwanger, al is dat niet mogelijk. Navraag bij oppas hoe lang dat al zo was; ze had geen idee, had kat extra eten gegeven dus ze was gewoon een beetje dik geworden volgens haar. Het was duidelijk dat ze niet gewoon dik was (en dan nog, wie voert andermans kat nu zo veel bij dat je denkt dat ze dik wordt?)

Anyway, naar de dierenarts en haar lever bleek hartstikke kapot. Buik was vol vocht gelopen en er was niks meer aan te doen. Ze had nog geen last en was nog levendig, dus ze mocht nog even bij ons blijven. Dit weekend ging het opeens veel slechter. Maandag leek het ons voor haar niet te doen om te wachten tot dinsdag (ivm weekendtarief) dus dan toch maar met haar naar de weekenddierenarts. Op vijfjarige leeftijd is ze gegaan :cry:

De oppas heeft heel veel geluk dat ze er toch niks aan had kunnen doen als ze de dikke buik wel had opgemerkt; op het moment dat er vocht in de buik loopt is het toch al zo slecht dat er niks meer aan te doen is. Maar ik ben wel blij dat we op tijd terug zijn gekomen om in te grijpen voordat het katje echt last kreeg.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven