Kinderen
alle pijlers
Bewust kindvrij sinds 2010 deel 28
donderdag 19 december 2024 om 15:52
Ik weet nog wel dat het verschil tussen mijn ouders qua opvoeding heel groot was. Ze gingen uit elkaar toen ik een jaar of 6 was en bij mijn moeder was het veel vrijer en warmer dan bij mijn vader thuis. Die was vrij streng en er was weinig tijd en ruimte voor zelfontplooiing.
Dus het zal ook wel weer per huishouden wat verschillend zijn geweest. Maar wat ik wel als groot verschil zie met het heden is dat wij natuurlijk geen digitale schermpjes en social media hadden en veel meer met andere kinderen (buiten) speelden. Dat maakte ons wel anders qua gedrag dan kleine kinderen van nu.
donderdag 19 december 2024 om 15:55
Een jaar of 8 geleden ging er bij ons een Primark open. Ik ging daar ook winkelen in een van de eerste weken. Ontzettend druk natuurlijk.
Overal schreeuwende en gillende kinderen. Hoor ik een vrouw naast me tegen een andere vrouw heel droog zeggen: "Wat vinden die kinderen het leuk hier he".
(Sarcastisch bedoelt dus maar echt zo droog "matter of fact" gesteld).
Dat was trouwens ook zo'n moment dat ik dacht: "nee, ik wil geen kinderen".
Overal schreeuwende en gillende kinderen. Hoor ik een vrouw naast me tegen een andere vrouw heel droog zeggen: "Wat vinden die kinderen het leuk hier he".
(Sarcastisch bedoelt dus maar echt zo droog "matter of fact" gesteld).
Dat was trouwens ook zo'n moment dat ik dacht: "nee, ik wil geen kinderen".
donderdag 19 december 2024 om 22:08
Tjonge, ik herondek net dit topic. En hier heb ik jaren terug ook gereageerd. Nog steeds happy kindervrij. Geen klachten, overigens ook geen kinderhaat.
Maar wel die vrije opvoeding die ik vaak om me heen zie. Ouders die "onderhandelen" met hun driejarige, alles uitleggen, vragen wat ze willen..... En zelfs ik snap dat die kinderen alleen maar duidelijkheid verlangen. Maar dat mag ik niet zeggen want ik heb geen kinderen.
Ze vergeten echter wel dat ik ooit kind was, en ik had ook ouders. En ik weet hoe zij het aanpakten. Niet dat alles wat ze goed deden correct was. Maar ja, als mensen geen fouten willen maken tijdens hun ouderschap, kunnen ze beter niet aan kinderen beginnen. En dat snap ik ook wel weer.
Maar wel die vrije opvoeding die ik vaak om me heen zie. Ouders die "onderhandelen" met hun driejarige, alles uitleggen, vragen wat ze willen..... En zelfs ik snap dat die kinderen alleen maar duidelijkheid verlangen. Maar dat mag ik niet zeggen want ik heb geen kinderen.
Ze vergeten echter wel dat ik ooit kind was, en ik had ook ouders. En ik weet hoe zij het aanpakten. Niet dat alles wat ze goed deden correct was. Maar ja, als mensen geen fouten willen maken tijdens hun ouderschap, kunnen ze beter niet aan kinderen beginnen. En dat snap ik ook wel weer.
donderdag 19 december 2024 om 23:39
Ik droomde vannacht dat ik zwanger was geraakt van een ONS en besloten had het kind te houden. Ik was met mijn moeder wat babyuitzet aan het ophalen toen ik wakker werd.
Toch altijd ff die 2 seconden dat je wakker wordt en nog niet weet of het een droom was of echt aan de hand is. Ik was blij dat het een droom was.
Toch altijd ff die 2 seconden dat je wakker wordt en nog niet weet of het een droom was of echt aan de hand is. Ik was blij dat het een droom was.
vrijdag 20 december 2024 om 00:22
Zo'n droom heb ik ook eens gehad Bijtie.
Ik was in het ziekenhuis en stond op het punt om te bevallen, doodsbang voor de pijn die ging komen. Woedend op mijn vriend (destijds), omdat hij me had bezwangerd. Ik had willen aborteren maar was er te laat achter gekomen.
Ik ben nog nooit zo opgelucht geweest toen ik wakker werd en besefte dat het een droom was.
Ik was in het ziekenhuis en stond op het punt om te bevallen, doodsbang voor de pijn die ging komen. Woedend op mijn vriend (destijds), omdat hij me had bezwangerd. Ik had willen aborteren maar was er te laat achter gekomen.
Ik ben nog nooit zo opgelucht geweest toen ik wakker werd en besefte dat het een droom was.
vrijdag 20 december 2024 om 07:45
Ik vind het zooo heerlijk dat ik eeuwig kan beslissen wat ik op een willekeurige avond doe, welke doelen ik wil najagen en wanneer ik op vakantie ga of een weekendje weg.
Ik wil een marathon lopen? Ik loop een marathon. Met man buiten seizoen op vakantie? Hop geboekt. Spelletjesavond? Ik ben van de partij.
Dat opvoeden kost zo. Veel. Energie. De consequentheid die je nodig hebt naast het leren om ook mee te bewegen. Ik heb inmiddels wel geleerd dat een kind dat veel te moe is bijvoorbeeld, écht niet meer kan luisteren. Kun je mooi denken 'maar ik wil nog een hapje uit eten' maar als het kind niet meer kan omdat het bijna of over bedtijd is moet je soms gewoon naar huis.
Ik wil een marathon lopen? Ik loop een marathon. Met man buiten seizoen op vakantie? Hop geboekt. Spelletjesavond? Ik ben van de partij.
Dat opvoeden kost zo. Veel. Energie. De consequentheid die je nodig hebt naast het leren om ook mee te bewegen. Ik heb inmiddels wel geleerd dat een kind dat veel te moe is bijvoorbeeld, écht niet meer kan luisteren. Kun je mooi denken 'maar ik wil nog een hapje uit eten' maar als het kind niet meer kan omdat het bijna of over bedtijd is moet je soms gewoon naar huis.
vrijdag 20 december 2024 om 07:47
ioneszoveelstekeer schreef: ↑19-12-2024 22:08Tjonge, ik herondek net dit topic. En hier heb ik jaren terug ook gereageerd. Nog steeds happy kindervrij. Geen klachten, overigens ook geen kinderhaat.
Maar wel die vrije opvoeding die ik vaak om me heen zie. Ouders die "onderhandelen" met hun driejarige, alles uitleggen, vragen wat ze willen..... En zelfs ik snap dat die kinderen alleen maar duidelijkheid verlangen. Maar dat mag ik niet zeggen want ik heb geen kinderen.
Ze vergeten echter wel dat ik ooit kind was, en ik had ook ouders. En ik weet hoe zij het aanpakten. Niet dat alles wat ze goed deden correct was. Maar ja, als mensen geen fouten willen maken tijdens hun ouderschap, kunnen ze beter niet aan kinderen beginnen. En dat snap ik ook wel weer.
Herkenbaar, hoor. Ik sprak deze week iemand die op een kinderdagverblijf werkt en steeds meer moeite krijgt met haar werk, precies om wat jij schrijft. Het moeten overleggen met een kind, een keertje streng zijn lijkt niet meer te mogen.
vrijdag 20 december 2024 om 08:08
Ik breek weer even in, heb jaren geleden af en toe meegeschreven onder een andere nick.It-is-joysjuhhh schreef: ↑20-12-2024 07:45Ik vind het zooo heerlijk dat ik eeuwig kan beslissen wat ik op een willekeurige avond doe, welke doelen ik wil najagen en wanneer ik op vakantie ga of een weekendje weg.
Ik wil een marathon lopen? Ik loop een marathon. Met man buiten seizoen op vakantie? Hop geboekt. Spelletjesavond? Ik ben van de partij.
Dat opvoeden kost zo. Veel. Energie. De consequentheid die je nodig hebt naast het leren om ook mee te bewegen. Ik heb inmiddels wel geleerd dat een kind dat veel te moe is bijvoorbeeld, écht niet meer kan luisteren. Kun je mooi denken 'maar ik wil nog een hapje uit eten' maar als het kind niet meer kan omdat het bijna of over bedtijd is moet je soms gewoon naar huis.
Oh ja, heerlijk he. Nergens rekening mee hoeven houden als je thuis komt uit je werk. Niet wat je gaat eten, niet of je nog naar de sportclub moet met kinderen of speelafspraken of weet ik veel wat. Zo goddelijk, thuis komen in een stil huis na mijn werk. Op vakantie wanneer ik wil, eten wat ik wil, geen nachtbraken of andere ellende, niet met de schoolplein maffia te maken krijgen. Ik ben dagelijks dankbaar voor het feit dat ik ze niet heb en ook nooit ga krijgen.
Ik ben helemaal gek op mijn neefje van vier maar dat is meer dan genoeg voor mij. Zie hem twee keer per maand en het is echt een heerlijk kind, super zoet, lief, rustig, goed opgevoed. Maar nee, ik heb er echt niks mee, dat uren spelen me autootjes, naar de speeltuin. Het zuigt echt energie.
Dankzij hem krijg ik veel van het kinderleven mee en weet ik weer dat het gewoon echt mijn ding niet is. Ik ben ook een enorme tobber, dus ik maak me echt overal zorgen om. Ik zou zo'n helikopter moeder zijn die om elke scheet naar het consultatiebureau zou gaan bellen.
Vooral toen hij nog echt heel klein was vond ik het oppassen echt loodzwaar. Mijn ASS helpt ook niet echt mee. Ik raak zo overprikkeld van een huilende baby, niet normaal. Als ik hier langs het schoolplein fiets en ze zijn buiten aan het spelen wil ik het liefst mijn noise cancelling koptelefoon op doen want ik kan echt niet tegen dat gekrijs.
Die droom dat ik zwanger ben heb ik al heel vaak gehad en ik ben ook altijd heel opgelucht dat het maar een droom is, haha. Goddank ga ik richting de 40 dus is de kans op een ongelukje al heel klein, zeker ook door mijn endometriose en het feit dat ik geen partner heb en amper date.
I'll face it with a grin. I'm never giving in. On with the show.
vrijdag 20 december 2024 om 09:36
Ik kan ook niet tegen gekrijs. Maar ook niet tegen kinderstemmetjes in het algemeen. Ze praten vaak op zo'n aanstellerig toontje. Praat normaal zeiden mijn ouders vroeger. Niet "mamamamamamamama!!! KIJK!!"
Ouders van nu belonen vaak de aandachttrekkerij van hun kind lijkt het, door inhoudelijk in te gaan op de onzin die ze praten.
Laatst stond ik naast een moeder in een winkel en die deed dat niet, die humde neutraal wat terug terwijl het kind liep te babbelen en als het te luid werd maakte ze een sussend geluid. Ze was wel aanwezig maar gaf het verder geen aandacht. Dat was echt een verademing.
Normaal loop ik altijd weg als er een moeder met kind in de buurt is want ik trek die interacties zo slecht. "Nee je krijgt geen snoep. Nee dat heb je al. Wat is dat dan? Wat bedoel je, wie is Jamie? Ja we gaan zo. Ja we gaan zo. Ja we gaan zo zeg ik toch, ga je even luisteren naar mij? Luister eens even naar mij. Lieverd luister even naar mama, we gaan zo naar het piratenschip maar nu moeten we even naar deze winkel." Je ziet altijd al van mijlenver aankomen dat dat kind er gestimuleerd door raakt en zometeen over de toeren gaat.
We krijgen nu eenmaal geen opvoedtraining en certificaten dus het is volkomen legitiem om zomaar wat te doen. Maar ik denk dat ik zelf wel getraind zou willen worden als opvoeder, hoe moet je anders weten wat je aan het doen bent?
Ouders van nu belonen vaak de aandachttrekkerij van hun kind lijkt het, door inhoudelijk in te gaan op de onzin die ze praten.
Laatst stond ik naast een moeder in een winkel en die deed dat niet, die humde neutraal wat terug terwijl het kind liep te babbelen en als het te luid werd maakte ze een sussend geluid. Ze was wel aanwezig maar gaf het verder geen aandacht. Dat was echt een verademing.
Normaal loop ik altijd weg als er een moeder met kind in de buurt is want ik trek die interacties zo slecht. "Nee je krijgt geen snoep. Nee dat heb je al. Wat is dat dan? Wat bedoel je, wie is Jamie? Ja we gaan zo. Ja we gaan zo. Ja we gaan zo zeg ik toch, ga je even luisteren naar mij? Luister eens even naar mij. Lieverd luister even naar mama, we gaan zo naar het piratenschip maar nu moeten we even naar deze winkel." Je ziet altijd al van mijlenver aankomen dat dat kind er gestimuleerd door raakt en zometeen over de toeren gaat.
We krijgen nu eenmaal geen opvoedtraining en certificaten dus het is volkomen legitiem om zomaar wat te doen. Maar ik denk dat ik zelf wel getraind zou willen worden als opvoeder, hoe moet je anders weten wat je aan het doen bent?
vrijdag 20 december 2024 om 19:47
Kinderen kunnen ouders soms behoorlijk leegzuigen hoor! En als ze autistisch zijn en niet te hanteren (die voorbeelden ken ik ook) is het zó erg, dat die moeder nergens nog energie voor heeft, die is dan helemaal leeg.It-is-joysjuhhh schreef: ↑20-12-2024 07:45\
Dat opvoeden kost zo. Veel. Energie. De consequentheid die je nodig hebt naast het leren om ook mee te bewegen. Ik heb inmiddels wel geleerd dat een kind dat veel te moe is bijvoorbeeld, écht niet meer kan luisteren. Kun je mooi denken 'maar ik wil nog een hapje uit eten' maar als het kind niet meer kan omdat het bijna of over bedtijd is moet je soms gewoon naar huis.
vrijdag 20 december 2024 om 19:48
Nee zeggen mag al bijna niet meer. Want het kind mag niet teleurgesteld raken. Kinderen leren dan ook niet omgaan met teleurstellingen, incasseren. En ze moeten daar al jong mee beginnen, met kleine dingen. Het leven is niet maakbaar, ook al willen mensen dat graag geloven.
Gekrijs en gejank haat ik echt! Dan wil ik weg! Ik hou gewoon niet van herrie, dus ook niet de herrie van kinderen. Oke, dat ze schreeuwen en gillen tijdens het spelen, dat snap ik nog een beetje, want zelf was ik ooit een kind. Maar dat dreinen en drammen, ieuw! Helemaal in een restaurant.
zondag 22 december 2024 om 08:01
Mijn vrienden reageren allemaal trouwens heel normaal en begripvol. Ik heb zelfs enkele bewust kindvrije vriendinnen.
Ook nog enkele kinderloze vriendinnen. Hoop voor hen dat dit niet zo blijft maar ze hebben allebei minder vruchtbaarheidskansen en één is ook nog eens single. Nu weet ik dat het niet alles zegt qua babykansen, maar waarom heb ik dan altijd een menstruatie vanaf dag 1 gehad die je met de klok kon voorspellen en het gros die wel wil heeft één of andere vruchtbaarheidsaandoening. Dat voelt wel krom. Gelukkig heeft het gros van de vriendinnen wel kids. En meestal gezond.
Ik vraag mezelf wel af waardoor ik dit soort topics fijn vind. Ik vind het best fijn om gelijkgestemden te treffen. Maar mijn man is dat ook al haha. Ik ben denk ik van 'hoe meer gezelligheid en saamhorigheid hoe beter'.
Ik heb wel eens een zwangerschapsdroom gehad. De dingen die je niet wil, gebeuren in mijn dromen (en die van anderen dus ook) wel eens. Ook dat je gezoend wordt door een ander en dan paniek want het leek alsof ik dat wilde.
Gisteravond nog even geklunsd. Anticonceptiepil vloog weg/uit bij het uitdrukken. Man heeft hem gelukkig 2m verderop op de vloer gevonden
Met O&N doen we lekker rustig aan. Wij houden van gezellige avonden met vrienden, spelletjes, kletsen, dat komt wel weer als de kids van de vrienden groter zijn. We zijn welkom maar qua reistijd en andere factoren werd het niet echt ideaal.
Ook nog enkele kinderloze vriendinnen. Hoop voor hen dat dit niet zo blijft maar ze hebben allebei minder vruchtbaarheidskansen en één is ook nog eens single. Nu weet ik dat het niet alles zegt qua babykansen, maar waarom heb ik dan altijd een menstruatie vanaf dag 1 gehad die je met de klok kon voorspellen en het gros die wel wil heeft één of andere vruchtbaarheidsaandoening. Dat voelt wel krom. Gelukkig heeft het gros van de vriendinnen wel kids. En meestal gezond.
Ik vraag mezelf wel af waardoor ik dit soort topics fijn vind. Ik vind het best fijn om gelijkgestemden te treffen. Maar mijn man is dat ook al haha. Ik ben denk ik van 'hoe meer gezelligheid en saamhorigheid hoe beter'.
Ik heb wel eens een zwangerschapsdroom gehad. De dingen die je niet wil, gebeuren in mijn dromen (en die van anderen dus ook) wel eens. Ook dat je gezoend wordt door een ander en dan paniek want het leek alsof ik dat wilde.
Gisteravond nog even geklunsd. Anticonceptiepil vloog weg/uit bij het uitdrukken. Man heeft hem gelukkig 2m verderop op de vloer gevonden
Met O&N doen we lekker rustig aan. Wij houden van gezellige avonden met vrienden, spelletjes, kletsen, dat komt wel weer als de kids van de vrienden groter zijn. We zijn welkom maar qua reistijd en andere factoren werd het niet echt ideaal.
zondag 22 december 2024 om 15:07
dinsdag 24 december 2024 om 18:47
donderdag 16 januari 2025 om 18:57
Hoe vaak ik lekker op de bank zit en denk…. Als ik (jonge) kinderen had was ik daar nu druk mee bezig geweest 
Ik hou heel erg van spontane uitjes, ff nog paar uurtjes naar de dierentuin (abonnement) , buiten het seizoen een midweekje weg, random door de weeks naar de Efteling etc…
Ik geniet echt van die vrijheid en zie echt niet wat de toevoeging van kinderen hierin zou zijn (op een enkel schattig momentje na wellicht).
Helemaal nu in de familie de eerste (klein) kinderen geboren worden word ik alleen maar meer bevestigd in onze keuze om er niet aan te beginnen.
Was laatst een dagje uit, wij genoten van elkaar… maar om ons heen ook veel ouders die alleen maar in dienst stonden van hun gebroed en met gezichten op onweer
Ik hou heel erg van spontane uitjes, ff nog paar uurtjes naar de dierentuin (abonnement) , buiten het seizoen een midweekje weg, random door de weeks naar de Efteling etc…
Ik geniet echt van die vrijheid en zie echt niet wat de toevoeging van kinderen hierin zou zijn (op een enkel schattig momentje na wellicht).
Helemaal nu in de familie de eerste (klein) kinderen geboren worden word ik alleen maar meer bevestigd in onze keuze om er niet aan te beginnen.
Was laatst een dagje uit, wij genoten van elkaar… maar om ons heen ook veel ouders die alleen maar in dienst stonden van hun gebroed en met gezichten op onweer
pupsel wijzigde dit bericht op 16-01-2025 18:57
Reden: Zinsbouw
Reden: Zinsbouw
0.60% gewijzigd
vrijdag 17 januari 2025 om 10:07
Dat herken ik, Rupsel. Ik snap het ook gewoon niet. Een goede bekende van mij heeft twee jonge kinderen, besteed daar een hoop energie en tijd aan (de ene schijnt adhd te hebben en de ander leert moeilijk) en die blijkt nu zwanger te zijn van een derde (met haar nieuwe vriend). Ze wordt volgens mij 39 of 40 dit jaar. Waarom, denk ik dan? Het is al zo pittig. Ik zou toch proberen te werken naar een balans ipv je nog meer werk op de hals te halen. Maar ja, zo ziet zij het allemaal niet.
Ik kan me daar slecht in verplaatsen. Ik 'heb' het gewoon niet of zo.
Ik kan me daar slecht in verplaatsen. Ik 'heb' het gewoon niet of zo.
vrijdag 17 januari 2025 om 12:48
Herkenbaar Pupsel. Ik snap echt niet wat er nu precies zo leuk aan is. Het huis een zwijnestal, vieze handjes overal, steeds aan moeten staan, steeds moeten opvoeden, nergens meer tijd voor hebben. Om maar niet te spreken van de herrie.
Ik denk dat het leven mensen voor de gek houdt, met die hormonen die sommigen naar kinderen doet verlangen.
Nooit last van gehad.
Ik denk dat het leven mensen voor de gek houdt, met die hormonen die sommigen naar kinderen doet verlangen.
Nooit last van gehad.
vrijdag 17 januari 2025 om 13:39
Ik snap dat ook niet hoor.Choco-fan schreef: ↑17-01-2025 10:07Dat herken ik, Rupsel. Ik snap het ook gewoon niet. Een goede bekende van mij heeft twee jonge kinderen, besteed daar een hoop energie en tijd aan (de ene schijnt adhd te hebben en de ander leert moeilijk) en die blijkt nu zwanger te zijn van een derde (met haar nieuwe vriend). Ze wordt volgens mij 39 of 40 dit jaar. Waarom, denk ik dan? Het is al zo pittig. Ik zou toch proberen te werken naar een balans ipv je nog meer werk op de hals te halen. Maar ja, zo ziet zij het allemaal niet.
Ik kan me daar slecht in verplaatsen. Ik 'heb' het gewoon niet of zo.
Bijna nooit een moment voor jezelf (als je een moment voor jezelf echt moet plannen, is het voor mij al niet meer een moment voor jezelf), in het weekend naar de sportwedstrijden en zwemles.
Ik hoor van vrienden met jonge kinderen alleen maar regelen, regelen, regelen en aanpassen, aanpassen, aanpassen.
En daarna de vraag of ik echt geen kinderen wil. Na jouw verhaal over je dagelijkse leven? Eh nee, dank je.
vrijdag 17 januari 2025 om 14:44
Zeemeermin84 schreef: ↑17-01-2025 13:39Ik snap dat ook niet hoor.
Bijna nooit een moment voor jezelf (als je een moment voor jezelf echt moet plannen, is het voor mij al niet meer een moment voor jezelf), in het weekend naar de sportwedstrijden en zwemles.
Ik hoor van vrienden met jonge kinderen alleen maar regelen, regelen, regelen en aanpassen, aanpassen, aanpassen.
En daarna de vraag of ik echt geen kinderen wil. Na jouw verhaal over je dagelijkse leven? Eh nee, dank je.
Grappig, ze zien het echt niet.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
