Bewust kindvrij sinds 2010 deel 28

23-01-2022 12:48 3131 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Alweer een nieuw deel. We raken maar niet uitgekletst over ons kindvrije leven.

Praat hier over wat je bezighoudt en wat je kwijt wilt.

Afbeelding
creatieveling wijzigde dit bericht op 23-01-2022 21:08
25.31% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Zeemeermin84 schreef:
19-01-2025 12:58
Als ik het topic 'een beetje relaxed leven met kinderen' lees, wordt alles ook maar weer bevestigd...
kinderen/een-beetje-relaxed-leven-met-k ... ges/509807
Ik zag dit topic ook inderdaad! Het klinkt echt vreselijk.
Emboldened by the flame of ambition
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik werk de laatste 2 jaar in een omgeving met vooral mannen of jonge vrouwen, dus de vraag, of ik kinderen wil, is al een tijd niet voorbij gekomen. Ik bedenk mij ook, dat als ik de vraag kreeg, en dan de vervelende versie, dat het bijna altijd vrouwen waren die ouder zijn dan ik. Of christelijke mannen...

Ik merk dat nu ik er niet meer op aangesproken wordt, het ook 'leuker' vind. Een collega van mijn is recent bevallen en ik kan er nu gewoon iets over zeggen, zonder dat iemand dat gaat bleren dat het nu zeker wel gaat kriebelen. Ze had bijvoorbeeld zo'n babypakje met een mutsje. En dat mutsje had berenoortjes. En het zag er super schattig uit. En als ik dat nu zoiets hardop zeg, dan is of men stemt in of men hoort het aan.

Of misschien word ik milder omdat ik ouder wordt.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb gelukkig nooit vervelende vragen gehad, op het werk ook niet. Maar dat komt misschien omdat ik er heel duidelijk bij zeg dat wij bewust voor een hond kiezen ipv kinderen :-D ben begin 30 …
Alle reacties Link kopieren Quote
Zeemeermin84 schreef:
19-01-2025 12:58
Als ik het topic 'een beetje relaxed leven met kinderen' lees, wordt alles ook maar weer bevestigd...
kinderen/een-beetje-relaxed-leven-met-k ... ges/509807

Altijd denk ik dan; wat is er nou zo leuk aan kinderen, is dat het nu echt waard? Ik kan me er weinig bij voorstellen. Als je het zou zeggen zouden ze in de verdediging schieten en uitleggen hoe fijn het is en dat ze het nooit zouden willen missen.

Ik ben blij dat ik een vrij relaxt leven heb en dát zou ik niet willen missen. :)
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb nooit die vraag gehad eigenlijk. Maar onlangs vroegen opeens wel een paar mensen los van elkaar of ik kinderen zou willen. En die mensen weten hoe oud ik ben (40+).

Alsof ik nu nog, als single, op stel en sprong nog even een conceptie zou organiseren. Grappig ik had die vraag niet meer verwacht.

Ik snap wel dat mensen hun kinderen heel leuk vinden ondanks de problemen en ellende ervan, het zijn wel je kinderen dus die sluit je in je hart neem ik aan. Het lijkt mij een bijzondere en verrijkende ervaring op vele fronten. Maar betekent niet dat ik er ook voor kies.
Alle reacties Link kopieren Quote
Skadí schreef:
19-01-2025 19:42
Ik zag dit topic ook inderdaad! Het klinkt echt vreselijk.
Je relatie draait alleen nog maar om het huishouden en het zorgen voor de kinderen. Leuk zeg...
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn partner heeft twee kinderen (co-ouderschap) en in zijn omgang met hen zie ik hoofdzakelijk het plezier wat hij ervaart in het hebben van kinderen. Gelukkig maar, want ik zou geen relatie kunnen hebben met iemand met kinderen die geen leuke vader is. We hebben een lat-relatie, aangezien ik dus bewust kinderloos ben en geen vast onderdeel wil uitmaken van andermans gezin. Gaat prima zo: hij blij, ik blij. Ik kan sowieso wel genieten van ouders die op hun beurt duidelijk genieten van het leven met kinderen - naast alle zorgen en stress die er in meer of mindere mate mee gemoeid zijn. Er zijn ook veel ouders waarbij ik me afvraag waarom ze ooit aan kinderen begonnen (of waarom die derde of zelfs vierde), zijn doorgaans ook niet de leukste kinderen in mijn ogen (onopgevoed). Die - ouders en kinderen - ga ik uit de weg, ik leef mijn leven en zij het hunne.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik hoorde van de week van een kennis dat ze zwanger is. 24. Krijg gelijk een soort afkeer. Ik vind dat niet aardig van mezelf. Leven en laten leven zeg ik altijd. Toch denk ik dan: bleh.
Alle reacties Link kopieren Quote
Waarom voel je afkeer? Omdat je bang bent haar kwijt te raken, of omdat het zo'n andere keuze is dan die je zelf maakt?
Alle reacties Link kopieren Quote
Sierlijk schreef:
03-02-2025 15:55
Waarom voel je afkeer? Omdat je bang bent haar kwijt te raken, of omdat het zo'n andere keuze is dan die je zelf maakt?

Ik denk omdat ik het zo'n onbegrijpelijke keuze vind. Hoewel ik het rationeel natuurlijk wel begrijp. Alleen emotioneel staat het ver van me af.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik snap je wel @choco. Heb het ook wel gehad bij vrienden/kennissen. Meteen een soort van knoop in mijn maag. Hun keus, zeker niet mijn keus.
Alle reacties Link kopieren Quote
Afkeer niet, maar ik vind het ook onbegrijpelijk.
Ga eerst zelf van het leven genieten, denk ik dan.

Daarnaast zijn er maar weinig 24-jarigen die het emotioneel en financieel zo goed voor elkaar hebben dat dit écht verstandig is.
Maar inderdaad, leven en laten leven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik kan me wel voorstellen dat je dan, als je met 24 start, op je 44e, al twee kinderen bijna hebt groot gebracht. De zwaarste jaren zijn voorbij, en je bent zelf ook nog meestal redelijk fit en weet beter wat je wil. En hebt nog gemiddeld 40 jaar om daarvan te genieten!

Terwijl als je eind dertig start je rond je 60e 'klaar' bent (met een portie geluk dan) en op je 70e oma worden lijkt me ook veel pittiger dan als je begin 50 bent.

En kinderen kosten altijd veel geld. Volgens mij hoe rijker je bent hoe meer geld je er aan uitgeeft. Zo'n babywagen maxicosiding kost vaak meer dan een gemiddelde fiets, en dan heb je nog niet alle andere inrichtingen van de babykamer, babystoel, later kinderstoel, draagdoek, luiers, speelgoed, babyfoon, te dure opzetstukjes voor melkflesjes want daar zit ook veel verschil tussen en je hoopt toch dat je kind eindelijk drinkt. Of kolfapparaten, die comfortabeler zijn als je 'de ferrari' koopt i.p.v. de goedkope. Soms kun je dan maar beter minder te besteden hebben denk ik dan.

Het typen hiervan kost al best veel energie zeg. Wat een zooi heb je allemaal nodig!
Alle reacties Link kopieren Quote
Jajaja schreef:
03-02-2025 20:31


Daarnaast zijn er maar weinig 24-jarigen die het emotioneel en financieel zo goed voor elkaar hebben dat dit écht verstandig is.

Ik denk dat dat ook wel een beetje meespeelt ja. Voor zover ik weet is ze ook nog maar iets van 2 jaar samen met haar vriend. Misschien nog wel korter.

Maar het is ook net wat It-is-joysjuhhh zegt: als je jong kinderen krijgt dan ben je nog redelijk fit als ze groot zijn.
Mijn man heeft kinderen, die zijn inmiddels volwassen. Hij is halverwege de 40. Hij zegt altijd dat je beter jong kinderen kunt krijgen. Want nu kan hij nog de leuke dingen doen en heeft hij vrijheid.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik had op de middelbare school twee klasgenootjes, nou twee zelfs, die van plan waren op na hun vervolgopleiding binnen 2-3 jaar aan kinderen. Beiden zaten ook al jaaaaren in een relatie en ik denk dat hun vriend een paar jaar ouder was. Beiden waren rond hun 25e al moeder, maar ik blijf het raar vinden.

Op zich is het natuurlijk prettig dat je er een beetje vroeg klaar mee bent. En ik denk ook wel dat het goedkoper is, want je hebt minder geld, dus je kunt er ook minder aan uitgeven. :lol: Maar die belevingswereld staat zo ver van mij af.

Zat ik laatst nog te melden, dat ik de vraag heel weinig krijg...
Ik maak regelmatig een praatje met de schoonmaaksters. En zonder uitzondering hebben ze alle drie gevraagd of ik kinderen heb/wil. Ik heb steeds maar geantwoord nee en ik ben single. Het was wel op een hele andere manier dan normaal. Misschien omdat dit allemaal Turkse vrouwen waren, dus het was vriendelijker dan wat ik bij Nederlandse vrouwen ervaar. Die laatsten zijn veel agressiever in het pushen van hun mening.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Weten jullie wat mij ook zo verbaasd? Bizar gewoon.

Een hele groep aan verpleegkundigen van dezelfde afdeling die op hetzelfde moment zwanger zijn. Bij mijn zusje op het werk is het net zo, alleen zij is dierenarts assistente. Zij heeft ook geen kinderen, maar ze werkt op een grote kliniek en er is altijd wel een collega zwanger. Maar afgelopen zomer waren het er 4 tegelijk of zo.

En willen ze dan straks allemaal part time gaan werken?
Alle reacties Link kopieren Quote
Af en toe komt het ook in het nieuws dat er op één afdeling X aantal vrouwen zwanger zijn. Ik denk dat het deels is doordat er dan een groep van een bepaalde leeftijd begint en de meesten hebben rond eenzelfde leeftijd kinderen. En als ze minder gaan werken, dan zal de nieuwe groep ook van dezelfde leeftijd zijn, enz. enz.

Maar ook, je hoort vaak genoeg, dat als de een gaat, anderen ook gaan. Ik kan mij voorstellen dat het vaker ter sprake komt, waardoor er meer zijn die dan ook geïnspireerd raken. Of zo.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat is normaal hoor, de meeste mensen krijgen immers kinderen. Dus bedrijven weten wat er gebeurt als ze vrouwelijke eind twintigers/begin dertigers aannemen. Dmv strategische personeelsplanning houd je daar rekening mee.

Ik heb ook in vrouwenbedrijven gewerkt, zodoende weet ik erg veel over bevallingen, baby's, borstvoeding. Allemaal info waar ik helemaal niets aan heb. Maar ik vond het niettemin best interessant.

Als je een tijdje samenwerkt met vrouwen gaat je cyclus ook gelijk lopen :P
Alle reacties Link kopieren Quote
bijtie schreef:
04-02-2025 10:58


Ik heb ook in vrouwenbedrijven gewerkt, zodoende weet ik erg veel over bevallingen, baby's, borstvoeding. Allemaal info waar ik helemaal niets aan heb. Maar ik vond het niettemin best interessant.
De biologische achtergrond van zwanger zijn en bevallen vind ik best interessant, maar daarna....het gaat nergens anders meer over bij mensen met (kleine) kinderen. Daarom ben ik wel blij dat ik de laatste tijd ook wel vrouwen ontmoet zonder kinderen en/of die bewust kindvrij zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
Op een gegeven moment was ik ook wel verzadigd idd.

Ik had dus nooit dat mensen mij vroegen of ik kinderen wilde, ik ken dat alleen van anderen en de mensen hier. Totdat ik de 40 gepasseerd was, nu begint opeens iedereen erover, of ik kinderen had gewild of nog wil.

Nu ben ik bang dat ik rammelende eierstokken heb of bepaalde feromonen afgeef en het zelf niet doorheb. Misschien straal ik iets uit, iets zachts/moederachtigs.
Alle reacties Link kopieren Quote
Er zijn inderdaad kindgerelateerde onderwerpen waarvan ik ook denk: hoezo kun je het er zo lang over hebben? Die dan vaders van kinderen absoluut niet bespreken met mijn partner.

Vooral als er onsmakelijke foto's bij komen. Van kindjes op het potje, kindjes met onsmakelijk eetgedrag, snottebellen.
Alle details over kinderopvang, wat voor hapjes wel/niet gewaardeerd, welk kolfapparaat, welk flesje met welk dopje. En er zitten echt leuke anekdotes bij over wat kind gedaan heeft hoor maar ook wel eens dat je denkt: moet dit?
Nu ben ik ook wel iemand die graag veel 'deelt' maar dit heeft wel vaak een ander onderwerp, een humoristische lading (nu ja, vind ik) of ik weet dat de ander dit ook leuk vindt (met één vriendin hebben we het altijd over eten).
Maar goed, zo'n kind neemt je leven ook wel écht over. Ik zie hoeveel tijd en zorg het de moeders kost (de vaders van zorgen ook wel goed mee in mijn omgeving, maar dat zijn niet mijn vrienden haha). En ik krijg ook heel vaak leuke gifjes en video's (memes) die echt heel grappig zijn.

Maar.
Al die nachten gebroken slaap.
Het niet ongestoord kunnen eten.
Elke keer dat je kind huilt en je er niet achter komt waar het aan ligt.
Kind dat elke keer diens ritme na een paar weken weer gezellig omgooit 'nu wil ik niet meer slapen overdag!!' 'Nu weiger ik de eetstoel!' 'Nu word ik steevast om 1 en 4 uur 's nachts wakker!'

Fijn dat ik dat allemaal niet heb.
Alle reacties Link kopieren Quote
It-is-joysjuhhh schreef:
04-02-2025 17:32
Er zijn inderdaad kindgerelateerde onderwerpen waarvan ik ook denk: hoezo kun je het er zo lang over hebben? Die dan vaders van kinderen absoluut niet bespreken met mijn partner.

[...]
Gevalletje waar het hart van vol zit, loopt de mond van over? Ik denk dat je wereld ook heel klein wordt met kinderen, dus als je daar 80% van de tijd mee bezig bent, dan heb je het daar ook vooral over. Net als mensen die alleen maar over werk kunnen praten.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren Quote
It-is-joysjuhhh schreef:
04-02-2025 17:32
Er zijn inderdaad kindgerelateerde onderwerpen waarvan ik ook denk: hoezo kun je het er zo lang over hebben? Die dan vaders van kinderen absoluut niet bespreken met mijn partner.

[...]
Gevalletje waar het hart van vol zit, loopt de mond van over? Ik denk dat je wereld ook heel klein wordt met kinderen, dus als je daar 80% van de tijd mee bezig bent, dan heb je het daar ook vooral over. Net als mensen die alleen maar over werk kunnen praten.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb heel lang altijd belangstelling gehad voor de zwangere collega's. Inmiddels is die belangstelling helemaal op. Natuurlijk, ik reageer enthousiast en meelevend als iemand zwanger is, maar ik kan het niet goed meer opbrengen om te luisteren naar die eindeloze verhalen.

Dat is voor mij klaar, en dat gejubel over kleinkinderen, ik hoef het niet steeds te horen.

En daarin merk ik dat mijn leven heel anders is dan voor het gros van de mensen. Ik zou niet anders willen, mijn leven is goed, maar ik vind het steeds moeilijker om belangstelling te veinzen voor al dat gejubel over kinderen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Herkenbaar Sierlijk..
Ik heb hier al een tijd niet mee geschreven maar ik kom ook weer even aanhaken.
Ik wordt er soms ook moe van dat het daar vaak over gaat zeg maar en alsof je leven zonder kinderen toch vaak wat minder interessant is.

Laatst nam een oude vriendin contact met me op (met mijn verjaardag) en hebben we even over en weer berichten gestuurd maar eigenlijk geen vraag hoe het met mij gaat..... heel apart eigenlijk.
Ze vraagt bvb wel hoe het met mijn neefjes gaat of ouders maar dan denk ik hallo? Alsof mijn leven totaal niet meer relevant is en sommige mensen niet meer weten wat ze verder aan mij moeten vragen.
Terwijl er is genoeg om op aan te haken of over te vragen maar op die gesprekken komt het dan niet.

Had voor de 'grap' weer eens op haar social media gekeken, dan weet ik ook weer waarom ik afstand nam en ben ik alweer genezen. Alleen maar over de kinderen en dat in combinatie met het contact wat we even hadden denk ik nee. Ik kan dat ook niet meer opbrengen. Dus focus op andere dingen en mensen die me wél een goed gevoel geven.

Zo dat was even mijn bijdrage misschien schrijf ik weer wat vaker mee maar dacht ineens weer aan dit topic :)

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven