Kinderen
alle pijlers
Bewust kindvrij sinds 2010 deel 28
vrijdag 18 augustus 2023 om 09:18
Ik heb weer een nieuwtje dus ik meld me weer eens 
Vriend en ik zijn alsnog uit elkaar. We passen gewoon niet bij elkaar. De vierdaagse hebben we nog samen gevierd als een soort afscheid, daarna ben ik mijn spullen gaan uitzoeken. En nu woon ik in mijn camper
Het enige dat ik lastig vind, zijn de reacties van andere mensen. Zielig, als je in een camper moet wonen. Terwijl ik al twee jaar vol afgunst meelees op een Facebookpagina van mensen die fulltime op wielen wonen en ik blij ben dat ik er nu ook bijhoor
Vriend en ik zijn alsnog uit elkaar. We passen gewoon niet bij elkaar. De vierdaagse hebben we nog samen gevierd als een soort afscheid, daarna ben ik mijn spullen gaan uitzoeken. En nu woon ik in mijn camper
Het enige dat ik lastig vind, zijn de reacties van andere mensen. Zielig, als je in een camper moet wonen. Terwijl ik al twee jaar vol afgunst meelees op een Facebookpagina van mensen die fulltime op wielen wonen en ik blij ben dat ik er nu ook bijhoor
vrijdag 18 augustus 2023 om 10:14
Als een kind allerlei problemen heeft vind ik het sneu voor zowel het kind als de ouders. Want daar vraagt niemand om. Maar ik merk dat ik weinig compassie en medelijden voel zodra moeder (of allebei de ouders) gaan klagen en zeuren dat ze geen tijd meer hebben voor zichzelf, het allemaal zo zwaar is en ze beperkt zijn in hun doen en laten.dianaf schreef: ↑15-08-2023 11:28Welkom Fitgirl
Het is hier ivm de vakantie wat rustiger op dit topic.
Ik weet niet of het gemeen is, maar ik begrijp jou wel. Ik merk dat ik sommige situaties wel milder ben naar ouders. Ze kiezen er absoluut voor, maar ik kan mij wel voorstellen dat het gewoon niet makkelijk is. Als ouder kies je bijvoorbeeld niet voor een kind met 'problemen'. En ik begrijp ook wel dat je als ouder niet alwetend bent als het gaat om de handleiding van je kind. Dat er genoeg zijn die echt hun best doen, maar ja, je kunt niet alles voorkomen/regelen. Maar soms...
Ik vind het niet erg als men klaagt, ik klaag ook bijvoorbeeld over mijn werk. Maar zolang alles maar in evenwicht is.
Enne... hoe besteed je al die vrije tijd zonder kinderen op een beetje leuke manier?
Mijn beste vriendin van vroeger koos bewust voor het leven als single moeder. Ze had co-ouderschap met de vader, geen werk (liet zichzelf afkeuren en trok een uitkering) en nóg klaagde ze steen en been dat ze bv in de avonduren niet wegkon wanneer ze wilde. Als ik het had over tijd voor mezelf kon ze mij heel boos aankijken want ik had 24/7 tijd voor mezelf. Oh ja, ze kreeg een nieuwe vriend en al snel moest en zou ze voor een tweede gaan...
Werken? Welnee, met al die toeslagen en uitkeringen krijgt ze net zoveel als iemand die fulltime werkt.
Tsja, ik voel geen medelijden sorry. Met geen één ouder. Een kind opvoeden is nou eenmaal zwaar. Nogmaals, zijn er allerlei problemen, dan is het sneu en zielig, maar dan nog zegt een stemmetje: ze kozen zelf voor een kind!
donderdag 31 augustus 2023 om 13:06
Vuurenvlam62 schreef: ↑18-08-2023 09:18Ik heb weer een nieuwtje dus ik meld me weer eens
Vriend en ik zijn alsnog uit elkaar. We passen gewoon niet bij elkaar. De vierdaagse hebben we nog samen gevierd als een soort afscheid, daarna ben ik mijn spullen gaan uitzoeken. En nu woon ik in mijn camper
Het enige dat ik lastig vind, zijn de reacties van andere mensen. Zielig, als je in een camper moet wonen. Terwijl ik al twee jaar vol afgunst meelees op een Facebookpagina van mensen die fulltime op wielen wonen en ik blij ben dat ik er nu ook bijhoor
Wat verdrietig ( weet niet wat er speelde), maar fijn dat je nu op wielen woont. Geniet ervan!
donderdag 31 augustus 2023 om 13:21
Vuurenvlam, zo te lezen zijn jullie op een normale manier uit elkaar en zit je lekker in je camper. Fijn dat het ook zo kan gaan! Heb je nu ergens een vaste plek of reis je nog een beetje rond?
Fitgirl, o ja, dat soort mensen. Dan rol ik ook met mijn ogen en denk ook: jij wilde zo nodig. Zeker als ze toch voor een tweede gaan. En dit zijn van die mensen die altijd moeten klagen, als ze geen kinderen gehad had, had ze wel over andere dingen zitten zeuren. Dan heb ik nul medelijden en nul geduld...
Fitgirl, o ja, dat soort mensen. Dan rol ik ook met mijn ogen en denk ook: jij wilde zo nodig. Zeker als ze toch voor een tweede gaan. En dit zijn van die mensen die altijd moeten klagen, als ze geen kinderen gehad had, had ze wel over andere dingen zitten zeuren. Dan heb ik nul medelijden en nul geduld...
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
donderdag 31 augustus 2023 om 17:29
Oh jeetje VuurenVlam, ik lees je berichtje nu pas. Al is het beter, kan ik me voorstellen dat het toch nog verdrietig is. En jullie hadden nog wel zo'n mooie reis gehad samen. Hopelijk kijk je er toch fijn op terug en nu ontzettend uit naar de toekomst.
@Fitgirl: ik snap wel dat je daar geen medelijden mee hebt. Maar voor gewone ouders die het af en toe zwaar hebben kan ik best empathisch zijn. Soms zijn dingen gewoon zwaar, al heb je er zelf voor gekozen. Als je zelf hebt gekozen om in het buitenland te werken, kun je nog steeds af en toe fikse heimwee hebben. Als je zelf hebt gekozen om in de stad te gaan wonen, kun je nog steeds af en toe flink last hebben van geluidsoverlast. Als je zelf hebt gekozen om naast een rivier te wonen, kun je nog steeds verdrietig zijn als je huis overstroomt. Het is natuurlijk nooit helemaal het een of het ander.
Het gebeurt ook vaak zat dat mensen het onderschatten. Ook wel logisch, want als je precies zou weten hoe het zou zijn, zouden veel meer mensen ervoor kiezen om windvrij te blijven vermoed ik. En dat is niet goed voor de instandhouding van het ras, dus ik vermoed dat evolutionaire biologie er wel voor zorgt dat je altijd wat te rooskleurig denkt over het moederschap. Het is nu eenmaal niet echt een rationele keuze.
@Fitgirl: ik snap wel dat je daar geen medelijden mee hebt. Maar voor gewone ouders die het af en toe zwaar hebben kan ik best empathisch zijn. Soms zijn dingen gewoon zwaar, al heb je er zelf voor gekozen. Als je zelf hebt gekozen om in het buitenland te werken, kun je nog steeds af en toe fikse heimwee hebben. Als je zelf hebt gekozen om in de stad te gaan wonen, kun je nog steeds af en toe flink last hebben van geluidsoverlast. Als je zelf hebt gekozen om naast een rivier te wonen, kun je nog steeds verdrietig zijn als je huis overstroomt. Het is natuurlijk nooit helemaal het een of het ander.
Het gebeurt ook vaak zat dat mensen het onderschatten. Ook wel logisch, want als je precies zou weten hoe het zou zijn, zouden veel meer mensen ervoor kiezen om windvrij te blijven vermoed ik. En dat is niet goed voor de instandhouding van het ras, dus ik vermoed dat evolutionaire biologie er wel voor zorgt dat je altijd wat te rooskleurig denkt over het moederschap. Het is nu eenmaal niet echt een rationele keuze.
donderdag 31 augustus 2023 om 17:30
Late reactie van mijn kant, maar ik lees je bericht nu! Hoe gaat het nu met je? Je schrijft het luchtig, maar ik kan mij voorstellen dat het altijd een proces is waar je doorheen moet (of je nou achter het einde van een relatie staat of niet).Vuurenvlam62 schreef: ↑18-08-2023 09:18Ik heb weer een nieuwtje dus ik meld me weer eens
Vriend en ik zijn alsnog uit elkaar. We passen gewoon niet bij elkaar. De vierdaagse hebben we nog samen gevierd als een soort afscheid, daarna ben ik mijn spullen gaan uitzoeken. En nu woon ik in mijn camper
Het enige dat ik lastig vind, zijn de reacties van andere mensen. Zielig, als je in een camper moet wonen. Terwijl ik al twee jaar vol afgunst meelees op een Facebookpagina van mensen die fulltime op wielen wonen en ik blij ben dat ik er nu ook bijhoor
Wat een rare en flauwe reacties krijg je trouwens. Een camper geeft je heel veel vrijheid. Ik ken iemand die jaren in een camper heeft gewoond en dat geweldig vond.
Emboldened by the flame of ambition
donderdag 31 augustus 2023 om 17:33
katkaatje schreef: ↑31-08-2023 17:29Het gebeurt ook vaak zat dat mensen het onderschatten. Ook wel logisch, want als je precies zou weten hoe het zou zijn, zouden veel meer mensen ervoor kiezen om windvrij te blijven vermoed ik. En dat is niet goed voor de instandhouding van het ras, dus ik vermoed dat evolutionaire biologie er wel voor zorgt dat je altijd wat te rooskleurig denkt over het moederschap. Het is nu eenmaal niet echt een rationele keuze.
Emboldened by the flame of ambition
donderdag 31 augustus 2023 om 17:42
Ah je hebt ook zeker een punt hoor. Iemand die er voor kiest om te reizen mag gerust weleens heimwee hebben, daar zou ik absoluut geen oordeel over hebben. Vind ik eigenlijk ook niet raar.katkaatje schreef: ↑31-08-2023 17:29Oh jeetje VuurenVlam, ik lees je berichtje nu pas. Al is het beter, kan ik me voorstellen dat het toch nog verdrietig is. En jullie hadden nog wel zo'n mooie reis gehad samen. Hopelijk kijk je er toch fijn op terug en nu ontzettend uit naar de toekomst.
@Fitgirl: ik snap wel dat je daar geen medelijden mee hebt. Maar voor gewone ouders die het af en toe zwaar hebben kan ik best empathisch zijn. Soms zijn dingen gewoon zwaar, al heb je er zelf voor gekozen. Als je zelf hebt gekozen om in het buitenland te werken, kun je nog steeds af en toe fikse heimwee hebben. Als je zelf hebt gekozen om in de stad te gaan wonen, kun je nog steeds af en toe flink last hebben van geluidsoverlast. Als je zelf hebt gekozen om naast een rivier te wonen, kun je nog steeds verdrietig zijn als je huis overstroomt. Het is natuurlijk nooit helemaal het een of het ander.
Het gebeurt ook vaak zat dat mensen het onderschatten. Ook wel logisch, want als je precies zou weten hoe het zou zijn, zouden veel meer mensen ervoor kiezen om windvrij te blijven vermoed ik. En dat is niet goed voor de instandhouding van het ras, dus ik vermoed dat evolutionaire biologie er wel voor zorgt dat je altijd wat te rooskleurig denkt over het moederschap. Het is nu eenmaal niet echt een rationele keuze.
Maar mensen die voor kinderen kiezen en wekelijks of maandelijks zeuren hoe zwaar het is, daar heb ik geen medelijden. Want die mensen zijn er.
vrijdag 1 september 2023 om 08:25
Vuurenvlam62 schreef: ↑18-08-2023 09:18Ik heb weer een nieuwtje dus ik meld me weer eens
Vriend en ik zijn alsnog uit elkaar. We passen gewoon niet bij elkaar. De vierdaagse hebben we nog samen gevierd als een soort afscheid, daarna ben ik mijn spullen gaan uitzoeken. En nu woon ik in mijn camper
Het enige dat ik lastig vind, zijn de reacties van andere mensen. Zielig, als je in een camper moet wonen. Terwijl ik al twee jaar vol afgunst meelees op een Facebookpagina van mensen die fulltime op wielen wonen en ik blij ben dat ik er nu ook bijhoor
Ook ik heb je bericht gemist. Hoe gaat het nu met je?
Het klinkt als een vrij leven, in de camper wonen. Sta je nu op een camping? Of ben je aan het rondrijden en steeds weer ergens anders?
Mensen reageren altijd op iets wat anders dan anders is. Denk maar aan bewust kindvrij blijven.
Of het bij 1 kind houden, of juist kiezen voor 5 kinderen. Maar op een gegeven moment is het niet nieuw meer, en dan houden die opmerkingen hopelijk op. Het kan ook zijn dat ze jaloers zijn op je vrije leven.
En inderdaad, topic BV gezin is precies waarom ik blij ben dat ik kindvrij ben gebleven. De hele dag aan staan, de hele dag van hot naar her, vol verplichtingen, het zou niet mijn leven zijn.
Ik vind het ook iets van deze tijd. Fultime beide werken, veel sporten, veel verplichtingen en dan klagen dat het te veel is. Een en een is twee, denk ik dan.
vrijdag 1 september 2023 om 10:57
Ik las ook dat topic BV gezin en ik kan me gewoon echt niet voorstellen dat ze echt gelukkig zijn. Het feit dat ze er een topic over opent zegt natuurlijk al iets..
Inderdaad al die verplichtingen, geleefd worden, zorgen voor andere, op de klok leven... enz
Uiteindelijk creëer je denk ook een verstandshuwelijk met je partner want volgens mij komt het nauwelijks voor dat er écht tijd voor elkaar is. Ze leven voor het onderhouden van het gezin.
Nou mij nie bellen.
Inderdaad al die verplichtingen, geleefd worden, zorgen voor andere, op de klok leven... enz
Uiteindelijk creëer je denk ook een verstandshuwelijk met je partner want volgens mij komt het nauwelijks voor dat er écht tijd voor elkaar is. Ze leven voor het onderhouden van het gezin.
Nou mij nie bellen.
vrijdag 1 september 2023 om 11:14
Je kiest niet voor een kind met problemen, maar voordat je aan kinderen begint kan je wel bedenken dat je ook een moeilijk kind kan krijgen. Dat moet je van te voren goed beseffen. Aan de ene kant denk ik jullie wouden zelf kinderen aan de andere kant vind ik het ook sneu als ze een kind met problemen hebben.dianaf schreef: ↑15-08-2023 11:28Welkom Fitgirl
Het is hier ivm de vakantie wat rustiger op dit topic.
Ik weet niet of het gemeen is, maar ik begrijp jou wel. Ik merk dat ik sommige situaties wel milder ben naar ouders. Ze kiezen er absoluut voor, maar ik kan mij wel voorstellen dat het gewoon niet makkelijk is. Als ouder kies je bijvoorbeeld niet voor een kind met 'problemen'. En ik begrijp ook wel dat je als ouder niet alwetend bent als het gaat om de handleiding van je kind. Dat er genoeg zijn die echt hun best doen, maar ja, je kunt niet alles voorkomen/regelen. Maar soms...
Ik vind het niet erg als men klaagt, ik klaag ook bijvoorbeeld over mijn werk. Maar zolang alles maar in evenwicht is.
Enne... hoe besteed je al die vrije tijd zonder kinderen op een beetje leuke manier?
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken.
vrijdag 1 september 2023 om 11:16
Ik opende een tijdje geleden een topic over of ik de Novasure behandeling zou laten uitvoeren (vanwege mijn zware menstruatie). Verschillende pillen hielpen niet, van de mirena was ik meer aan het vloeien dan niet....en mijn man is al 10 jaar gesteriliseerd, Inmiddels is het 3,5 week geleden dat ik de behandeling heb laten doen. Al jaren weet ik 99,9 procent zeker dat ik geen kinderen wil (en inmiddels ben ik ook al eind 30) en met mijn man ging het ook niet (de beslissing nam hij vlak voordat we een relatie kregen).
Maar toch he, die Novasure, die maakt het écht onmogelijk. En dat idee daar worstelde ik nog een beetje mee. Ik was bang dat ik spijt zou krijgen, maar ik voel me gewoon goed en ik sta nog steeds achter de beslissing.
Zoals jullie hierboven aangeven zou een BV Gezin ook niet mijn ding zijn.
Ik ben een 'low energy person' en ik vind 32 uur per week werken meer dan genoeg (en het kan ook gelukkig). Ik heb genoeg tijd voor sport, eigen bezigheden, af en toe een beetje lui zijn en samen met vrienden, partner en/of familie leuke dingen doen.
Onze hond noemen we ook wel 'ons harige kind'.
Maar toch he, die Novasure, die maakt het écht onmogelijk. En dat idee daar worstelde ik nog een beetje mee. Ik was bang dat ik spijt zou krijgen, maar ik voel me gewoon goed en ik sta nog steeds achter de beslissing.
Zoals jullie hierboven aangeven zou een BV Gezin ook niet mijn ding zijn.
Ik ben een 'low energy person' en ik vind 32 uur per week werken meer dan genoeg (en het kan ook gelukkig). Ik heb genoeg tijd voor sport, eigen bezigheden, af en toe een beetje lui zijn en samen met vrienden, partner en/of familie leuke dingen doen.
Onze hond noemen we ook wel 'ons harige kind'.
vrijdag 1 september 2023 om 11:29
Nou inderdaad.Fitgirl schreef: ↑01-09-2023 10:57Ik las ook dat topic BV gezin en ik kan me gewoon echt niet voorstellen dat ze echt gelukkig zijn. Het feit dat ze er een topic over opent zegt natuurlijk al iets..
Inderdaad al die verplichtingen, geleefd worden, zorgen voor andere, op de klok leven... enz
Uiteindelijk creëer je denk ook een verstandshuwelijk met je partner want volgens mij komt het nauwelijks voor dat er écht tijd voor elkaar is. Ze leven voor het onderhouden van het gezin.
Nou mij nie bellen.
Ik zie in mijn omgeving ook meerdere stellen die inmiddels van liefdesrelatie overgeschakeld zijn naar een BV Gezin.
Alleen maar bezig met verplichtingen, dingen regelen, dingen op elkaar afstemmen, zorgen.
Het lijkt mij niks en kan niet voorstellen op die manier gelukkig te kunnen zijn.
vrijdag 1 september 2023 om 12:08
Ja maar je krijgt er toch zoveel voor terug?????lin20 schreef: ↑01-09-2023 11:29Nou inderdaad.
Ik zie in mijn omgeving ook meerdere stellen die inmiddels van liefdesrelatie overgeschakeld zijn naar een BV Gezin.
Alleen maar bezig met verplichtingen, dingen regelen, dingen op elkaar afstemmen, zorgen.
Het lijkt mij niks en kan niet voorstellen op die manier gelukkig te kunnen zijn.
vrijdag 1 september 2023 om 12:09
Precies dit!Keuken1987 schreef: ↑01-09-2023 11:14Je kiest niet voor een kind met problemen, maar voordat je aan kinderen begint kan je wel bedenken dat je ook een moeilijk kind kan krijgen. Dat moet je van te voren goed beseffen. Aan de ene kant denk ik jullie wouden zelf kinderen aan de andere kant vind ik het ook sneu als ze een kind met problemen hebben.
vrijdag 1 september 2023 om 13:50
Dat hoor je heel vaak ja!
Een tijdje geleden zei iemand: Ik maak me altijd zorgen.
Ik zei: Waarom?
Die persoon antwoorde: Om mijn kinderen. Waar ze zijn, wat ze doen, hun gezondheid, of ze zich goed voelen, zorgen dát ze het fijn hebben, gaat het wel goed op school, kunnen ze goed met andere kinderen, of ze later gelukkig zullen zijn...etc, etc.
Dat lijkt me dus heel belastend in je hoofd.
vrijdag 1 september 2023 om 14:28
Choco-fan schreef: ↑01-09-2023 11:16Ik opende een tijdje geleden een topic over of ik de Novasure behandeling zou laten uitvoeren (vanwege mijn zware menstruatie). Verschillende pillen hielpen niet, van de mirena was ik meer aan het vloeien dan niet....en mijn man is al 10 jaar gesteriliseerd, Inmiddels is het 3,5 week geleden dat ik de behandeling heb laten doen. Al jaren weet ik 99,9 procent zeker dat ik geen kinderen wil (en inmiddels ben ik ook al eind 30) en met mijn man ging het ook niet (de beslissing nam hij vlak voordat we een relatie kregen).
Maar toch he, die Novasure, die maakt het écht onmogelijk. En dat idee daar worstelde ik nog een beetje mee. Ik was bang dat ik spijt zou krijgen, maar ik voel me gewoon goed en ik sta nog steeds achter de beslissing.
Zoals jullie hierboven aangeven zou een BV Gezin ook niet mijn ding zijn.
Ik ben een 'low energy person' en ik vind 32 uur per week werken meer dan genoeg (en het kan ook gelukkig). Ik heb genoeg tijd voor sport, eigen bezigheden, af en toe een beetje lui zijn en samen met vrienden, partner en/of familie leuke dingen doen.
Onze hond noemen we ook wel 'ons harige kind'.
Viel je behandeling mee? En weet je, ook al zou er een spijtmoment zijn, A. dat gaat weer over, en B. het kan aangestuurd worden door de hormonen.
vrijdag 1 september 2023 om 14:30
Fitgirl schreef: ↑01-09-2023 10:57Ik las ook dat topic BV gezin en ik kan me gewoon echt niet voorstellen dat ze echt gelukkig zijn. Het feit dat ze er een topic over opent zegt natuurlijk al iets..
Inderdaad al die verplichtingen, geleefd worden, zorgen voor andere, op de klok leven... enz
Uiteindelijk creëer je denk ook een verstandshuwelijk met je partner want volgens mij komt het nauwelijks voor dat er écht tijd voor elkaar is. Ze leven voor het onderhouden van het gezin.
Nou mij nie bellen.
Dat is precies mijn gedachte. Als je zo moet leven, geen minuut voor jezelf, het zou mij doodongelukkig maken. Ik denk dat mensen dat zichzelf vaak wijs maken, maar als ze echt diep in hun hart zouden kijken, heb ik zo mijn twijfels.
vrijdag 1 september 2023 om 15:11
Creatieveling schreef: ↑01-09-2023 14:28Viel je behandeling mee? En weet je, ook al zou er een spijtmoment zijn, A. dat gaat weer over, en B. het kan aangestuurd worden door de hormonen.
Het was vrij goed te doen. Ik moest van te voren pijnstillers slikken en kreeg een verdovende prik in mijn baarmoedermond. Via het infuus kreeg ik fentanyl toen het behandelen zelf begon, en dat duurde nog geen twee minuten.
Van de fentanyl werd ik wel draaierig en duf, daarom moest ik ook nog een uurtje in het ziekenhuis blijven.
Ik heb die dag nog wel wat buikpijn gehad, dat was even vervelend, maar met pijnstillers werd dat al veel minder.
vrijdag 1 september 2023 om 15:15
Het is natuurlijk maar een tijdelijke situatie. Mensen vinden het prima om tijdelijk wat minder gelukkig te zijn, ten behoeve van dat andere type geluk of bevrediging. Samen met je partner een goed team vormen, is voor sommigen ook heel bevredigend en leuk.
Maar er is toch zo’n onderzoek geweest, over of kinderen gelukkig maken? Daaruit kwam dat mensen met kinderen een halve punt minder gelukkig zijn dan voordat ze kinderen kregen.
Volgens mij krijg je geen kinderen omdat je verwacht er gelukkiger van te worden. Het is meer dat het een andere dimensie geeft aan je leven die heel veel mensen graag meemaken. Ondanks dat ik zelf die behoefte niet (meer) heb, kan ik me dat best voorstellen.
Het is best iets heel bijzonders om mee te maken denk ik. Als ik merk hoe verliefd en trots ik kan zijn op onze hond (ook al vind ik het óók een verschrikkelijke handenbinder), kan ik me wel voorstellen dat dat met een kind van jezelf en je partner nog 10x zo hevig is.
Ik heb zelf alleen alle ongemakken er niet voor over.
Maar er is toch zo’n onderzoek geweest, over of kinderen gelukkig maken? Daaruit kwam dat mensen met kinderen een halve punt minder gelukkig zijn dan voordat ze kinderen kregen.
Volgens mij krijg je geen kinderen omdat je verwacht er gelukkiger van te worden. Het is meer dat het een andere dimensie geeft aan je leven die heel veel mensen graag meemaken. Ondanks dat ik zelf die behoefte niet (meer) heb, kan ik me dat best voorstellen.
Het is best iets heel bijzonders om mee te maken denk ik. Als ik merk hoe verliefd en trots ik kan zijn op onze hond (ook al vind ik het óók een verschrikkelijke handenbinder), kan ik me wel voorstellen dat dat met een kind van jezelf en je partner nog 10x zo hevig is.
Ik heb zelf alleen alle ongemakken er niet voor over.
vrijdag 1 september 2023 om 16:39
Niet alleen alle ongemakken, maar ook hoeveel je er voor moet inleveren. Dat is gewoon niet op een hand te tellen.katkaatje schreef: ↑01-09-2023 15:15Het is natuurlijk maar een tijdelijke situatie. Mensen vinden het prima om tijdelijk wat minder gelukkig te zijn, ten behoeve van dat andere type geluk of bevrediging. Samen met je partner een goed team vormen, is voor sommigen ook heel bevredigend en leuk.
Maar er is toch zo’n onderzoek geweest, over of kinderen gelukkig maken? Daaruit kwam dat mensen met kinderen een halve punt minder gelukkig zijn dan voordat ze kinderen kregen.
Volgens mij krijg je geen kinderen omdat je verwacht er gelukkiger van te worden. Het is meer dat het een andere dimensie geeft aan je leven die heel veel mensen graag meemaken. Ondanks dat ik zelf die behoefte niet (meer) heb, kan ik me dat best voorstellen.
Het is best iets heel bijzonders om mee te maken denk ik. Als ik merk hoe verliefd en trots ik kan zijn op onze hond (ook al vind ik het óók een verschrikkelijke handenbinder), kan ik me wel voorstellen dat dat met een kind van jezelf en je partner nog 10x zo hevig is.
Ik heb zelf alleen alle ongemakken er niet voor over.
Daarnaast kost een kind geloof ik gemiddeld een ton tot de 18e levensjaar ofzo? Zoiets las ik. Ongelooflijk veel geld. En al die zorgen en alle elektronica dat de wereld overneemt. Kinderen zitten met hun kop in hun telefoon ipv dat ze lekker samen buiten spelen.
vrijdag 1 september 2023 om 17:08
De ervaring zal anders zijn voor iedereen, maar als ik om mij heen luister vind ik dit vaak erg tegenvallen. Bij mij op het werk wordt er best open gepraat over onderwerpen. Ik hoor regelmatig verhalen van mensen met oudere kinderen die zich zorgen maken om hen. Natuurlijk is het niet zwart-wit en is het niet alleen maar helemaal shit of helemaal leuk, maar ik verbaas mij echt over de hoeveel zorgen die ik hoor van ouders.
Emboldened by the flame of ambition
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
