Kinderen
alle pijlers
Bewust kindvrij sinds 2010 deel 28
vrijdag 8 december 2023 om 08:37
Ik had overigens wel een cadeautje voor kind van vriendin gekocht. Voicebericht naar vriendin gestuurd met het verhaal dat er hier een verdwaalde Piet voor de deur stond met een cadeautje dat eigenlijk in de schoen van kind moest. Dat Piet het druk had en dat ik het cadeautje wel zou bewaren voor kind.
Vriendin heeft dat bericht meteen aan kind laten horen, die mij meteen wilde bellen en vervolgens een woedeaanval kreeg omdat ik niet NU METEEN DIRECT het cadeautje kon komen brengen
Met vriendin afgesproken dat ik de volgende dag daar zou komen eten en het cadeautje dan mee zou nemen. Maar of ik dan wel meteen kon komen zodra het kind uit school was, anders zat ze de hele middag thuis met een hysterisch kind. Ik kan me niet herinneren dat ik vroeger zo heftig op cadeautjes reageerde.
Vriendin heeft dat bericht meteen aan kind laten horen, die mij meteen wilde bellen en vervolgens een woedeaanval kreeg omdat ik niet NU METEEN DIRECT het cadeautje kon komen brengen
Met vriendin afgesproken dat ik de volgende dag daar zou komen eten en het cadeautje dan mee zou nemen. Maar of ik dan wel meteen kon komen zodra het kind uit school was, anders zat ze de hele middag thuis met een hysterisch kind. Ik kan me niet herinneren dat ik vroeger zo heftig op cadeautjes reageerde.
zondag 10 december 2023 om 13:31
Gisteren was ik op een kerstmarkt en er stonden van die lange houten tafels met dito banken. Ik zat alleen aan een tafel, mijn gezelschap stond even in de rij om eten te halen. Komt er een vrouw aan, neemt plaats aan tafel en begint borstvoeding te geven. Nu snap ik dat dat moet gebeuren, maar er waren zeven tafels vrij en ze kwam pal naast me zitten, haar voorkant naar mij gericht. Dat hoeft van mij dan ook weer niet zo.
Achter ons stond ook nog een houten huisje met een tafel en banken binnen, die was vrij dus daar had ze prima even afgeschermd kunnen zitten. Wat ze na de borstvoeding wel deed, was haar kind op die afgeschermde tafel verschonen. Lekker dan, poepbillen vegen op een eettafel
Achter ons stond ook nog een houten huisje met een tafel en banken binnen, die was vrij dus daar had ze prima even afgeschermd kunnen zitten. Wat ze na de borstvoeding wel deed, was haar kind op die afgeschermde tafel verschonen. Lekker dan, poepbillen vegen op een eettafel
zondag 10 december 2023 om 14:31
Dat is wel erg pontificaal. Volgens mij is de ongeschreven regel dat je een rustig hoekje opzoekt. Zowel voor moeder en baby, die dat vaak prettiger vinden, als voor andere aanwezigen, die borstvoeding pal onder hun neus niet altijd even fijn vinden.Vuurenvlam62 schreef: ↑10-12-2023 13:31Gisteren was ik op een kerstmarkt en er stonden van die lange houten tafels met dito banken. Ik zat alleen aan een tafel, mijn gezelschap stond even in de rij om eten te halen. Komt er een vrouw aan, neemt plaats aan tafel en begint borstvoeding te geven. Nu snap ik dat dat moet gebeuren, maar er waren zeven tafels vrij en ze kwam pal naast me zitten, haar voorkant naar mij gericht. Dat hoeft van mij dan ook weer niet zo.
Er stond zeker geen bordje bij die tafel met 'dit is een verschoningstafel'? Met iets als dit erbij:Achter ons stond ook nog een houten huisje met een tafel en banken binnen, die was vrij dus daar had ze prima even afgeschermd kunnen zitten. Wat ze na de borstvoeding wel deed, was haar kind op die afgeschermde tafel verschonen. Lekker dan, poepbillen vegen op een eettafel
Ik kan me voorstellen dat ze het daar deed hoor, als er geen fatsoenlijke plek voor was, in de toiletten bijvoorbeeld, maar erg fris is het niet.
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
dinsdag 12 december 2023 om 11:03
Op borstvoeding geven in het openbaar ben ik wel wat milder geworden.
Ik vond het vroeger echt niet kunnen als een moeder, midden in een openbare gelegenheid, een borst uit haar blouse haalde en haar kind eraan legde.
Dan dacht ik: Iew, waarom doe je dat?
Nu denk ik: ach , kind heeft honger, het is natuurlijk en makkelijk, ik kijk wel de andere kant op.
Wat ik wel steeds vaker voel....en dat vind ik wat hard van mezelf is dat ik me afvraag waarom "we" toch allemaal zo nodig een kind willen.
Ik kan wel blij zijn voor bijv een vriendin die zwanger is na heel lang proberen, maar bij een vrouw die al meer dan twee kinderen heeft en die dan nog een derde wil hoor ik mezelf vaak denken: waarom?
En dat vind ik eigenlijk niet zo leuk van mezelf.
Ik vond het vroeger echt niet kunnen als een moeder, midden in een openbare gelegenheid, een borst uit haar blouse haalde en haar kind eraan legde.
Dan dacht ik: Iew, waarom doe je dat?
Nu denk ik: ach , kind heeft honger, het is natuurlijk en makkelijk, ik kijk wel de andere kant op.
Wat ik wel steeds vaker voel....en dat vind ik wat hard van mezelf is dat ik me afvraag waarom "we" toch allemaal zo nodig een kind willen.
Ik kan wel blij zijn voor bijv een vriendin die zwanger is na heel lang proberen, maar bij een vrouw die al meer dan twee kinderen heeft en die dan nog een derde wil hoor ik mezelf vaak denken: waarom?
En dat vind ik eigenlijk niet zo leuk van mezelf.
woensdag 13 december 2023 om 20:33
Ik weet niet of er een plaats was op de toiletten, er was horeca genoeg. Het lijkt me dat daar toch wel ergens een toilet met verschoningstafel te vinden is? Geen idee eigenlijk, nooit zo op gelet :ptonkje schreef: ↑10-12-2023 14:31Dat is wel erg pontificaal. Volgens mij is de ongeschreven regel dat je een rustig hoekje opzoekt. Zowel voor moeder en baby, die dat vaak prettiger vinden, als voor andere aanwezigen, die borstvoeding pal onder hun neus niet altijd even fijn vinden.
Er stond zeker geen bordje bij die tafel met 'dit is een verschoningstafel'? Met iets als dit erbij:
Ik kan me voorstellen dat ze het daar deed hoor, als er geen fatsoenlijke plek voor was, in de toiletten bijvoorbeeld, maar erg fris is het niet.
woensdag 13 december 2023 om 20:42
Mij maakt het meestal ook niks uit, maar dit was zo.. dichtbij. Het waren van die lange houten tafels met banken zonder leuning. Er waren er nog zeven vrij, plus die tafel in dat huisje waar ze helemaal rustig borstvoeding kon geven (en waar ze dus wel de baby verschoonde).Choco-fan schreef: ↑12-12-2023 11:03Op borstvoeding geven in het openbaar ben ik wel wat milder geworden.
Ik vond het vroeger echt niet kunnen als een moeder, midden in een openbare gelegenheid, een borst uit haar blouse haalde en haar kind eraan legde.
Dan dacht ik: Iew, waarom doe je dat?
Nu denk ik: ach , kind heeft honger, het is natuurlijk en makkelijk, ik kijk wel de andere kant op.
Ze had aan een andere tafel kunnen gaan zitten. Ze had in dat huisje aan tafel kunnen gaan zitten. Ze had aan het andere uiteinde van 'mijn' bank kunnen gaan zitten in plaats van bijna direct naast me, met alleen mijn rugtas die naast me lag tussen ons in. Ze had met haar rug of zijkant naar me toe kunnen gaan zitten in plaats van met de voorkant. Er waren heel veel andere opties maar ze kwam te dichtbij zitten.
En het was meer raar omdat ze voor de verschoning van de baby wél privacy kon opzoeken.
donderdag 14 december 2023 om 00:29
Klinkt wel wat apart, moederschapsmythe aan het uitdragen wellicht? 
Ik heb van de week met een andere aanleiding me iets laten ontvallen tegen iemand die ook een beetje in die hoek lijkt te zitten, wat erop neerkwam dat een deel van het geen kinderen willen voortkomt uit mijn jeugd. Ze leek er wel goed op te reageren, hopelijk wordt het wat makkelijker om soms even contact te hebben, al is het maar in het voorbijgaan. Ik voel me nu soms wel wat buitengesloten.
Ik heb van de week met een andere aanleiding me iets laten ontvallen tegen iemand die ook een beetje in die hoek lijkt te zitten, wat erop neerkwam dat een deel van het geen kinderen willen voortkomt uit mijn jeugd. Ze leek er wel goed op te reageren, hopelijk wordt het wat makkelijker om soms even contact te hebben, al is het maar in het voorbijgaan. Ik voel me nu soms wel wat buitengesloten.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
donderdag 14 december 2023 om 09:15
Iemand die borstvoeding geeft, hoeft zich voor mij niet te verbergen. Ik zou het zelf alleen wat ongemakkelijk vinden als ik borstvoeding gaf, juist omdat veel mensen aanstoot nemen aan het borstvoeden. Ik zou daardoor bv eerder in de buurt van andere vrouwen gaan zitten, dan bij mannen ed. Misschien kwam jij gewoon heeeeel veilig over. 
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
vrijdag 15 december 2023 om 08:56
Ja, dat zal het zijn geweest. Ze voelde zich veilig zo dicht naast me 
Gisteren iets totaal anders maar soortgelijks in de kleedkamer van de sportschool. Helemaal leeg, behalve het hoekje met mijn kleding. Ik stond onder de douche, komt er nog iemand binnen die direct naast mijn kleding plaats neemt. Dan sta je daar even later zij aan zij af te drogen en aan te kleden terwijl er zo veel ruimte is.
Nou ja ik hou er gewoon niet zo van als mensen te dichtbij komen. Als er geen plaats is snap ik het wel, maar in beide voorbeelden was er genoeg ruimte om uit mijn personal space weg te kunnen blijven
Gisteren iets totaal anders maar soortgelijks in de kleedkamer van de sportschool. Helemaal leeg, behalve het hoekje met mijn kleding. Ik stond onder de douche, komt er nog iemand binnen die direct naast mijn kleding plaats neemt. Dan sta je daar even later zij aan zij af te drogen en aan te kleden terwijl er zo veel ruimte is.
Nou ja ik hou er gewoon niet zo van als mensen te dichtbij komen. Als er geen plaats is snap ik het wel, maar in beide voorbeelden was er genoeg ruimte om uit mijn personal space weg te kunnen blijven
vrijdag 15 december 2023 om 13:43
Oh, ik bedoel het type vrouwen dat een soort heiligenstatus aan het moederschap lijkt te verbinden. Of die met niets anders bezig lijken te kunnen zijn. Zeker als het groepjes zijn gaat het voor mijn gevoel een soort uitsluiting van vrouwen zonder kinderen van uit.Vuurenvlam62 schreef: ↑14-12-2023 08:23Moederschapsmythe uitdragen? Dat moet ik even googlen denk ik
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
maandag 18 december 2023 om 12:25
Ik denk dat ik dit type moeder niet in mijn directe omgeving heb. Gelukkig heb ik me ook nog nooit uitgesloten gevoeld door andere vrouwen, met of zonder kinderen.
Maar ik denk dat ik ze wel tegen kom onder artikelen op Facebook geplaatst op de pagina's van Ouders Van Nu en KekMama. Er zitten soms hele enge reacties tussen.
Maar ik denk dat ik ze wel tegen kom onder artikelen op Facebook geplaatst op de pagina's van Ouders Van Nu en KekMama. Er zitten soms hele enge reacties tussen.
maandag 18 december 2023 om 15:00
Vuurenvlam62 schreef: ↑15-12-2023 08:56Ja, dat zal het zijn geweest. Ze voelde zich veilig zo dicht naast me
Gisteren iets totaal anders maar soortgelijks in de kleedkamer van de sportschool. Helemaal leeg, behalve het hoekje met mijn kleding. Ik stond onder de douche, komt er nog iemand binnen die direct naast mijn kleding plaats neemt. Dan sta je daar even later zij aan zij af te drogen en aan te kleden terwijl er zo veel ruimte is.
Nou ja ik hou er gewoon niet zo van als mensen te dichtbij komen. Als er geen plaats is snap ik het wel, maar in beide voorbeelden was er genoeg ruimte om uit mijn personal space weg te kunnen blijven
Dat vind ik ook zo irritant! Ik had het laatst nog in de bios. Middagvoorstelling van een film die al even uit was. Kortom: vrijwel niemand in de zaal. Ik zit lekker in mijn eentje in een rij, komt er een kerel pal naast me zitten. En aan de ene kant wil ik me dan niet laten kennen en zelf pontificaal en heel ruim en wijdbeens enzo blijven zitten, maar aan de andere kant vind ik het ook gewoon eng. Dus ik ben toch maar verplaatst.
maandag 18 december 2023 om 15:02
Ik ben begin 40 en ik merk dat het de laatste tijd toch kriebelt: zal ik niet toch ook een paar pogingen wagen? Volgens mij is dat hier ook wel ter sprake gekomen, dat je af en toe van die fases hebt dat je er toch een beetje mee bezig bent. Ik ben bang dat het niet helemaal rationeel is en ik eigenlijk echt niet (meer) wil, om allerlei hele goede redenen. Hoe gaan jullie met dit soort fases om?
maandag 18 december 2023 om 15:21
Ik heb die fases nog niet heel vaak gehad, maar ik denk dat laatste 2-3 jaar wel een paar keer gedacht, moet ik, zal ik, stel dat???
Tot nu toe is het idee nooit zo sterk geweest om er concreet iets aan te gaan. Maar ik heb er vooral nooit iets mee gedaan, omdat ik het niet zou doen omdat ik echt echt echt een kind wil. Of omdat ik denk dat een kind echt iets toe gaat voegen en ik dit niet wil missen. Maar dat het idee door andere angsten gevoed wordt.
Oh ja, en die ene keer dat ik een super schattig kind zag, waar ik mijzelf in herkende en dacht, zo zou die van mij er ook uit kunnen zien. Maar dat was meer een soort weemoed, omdat ik gewoon weet en geaccepteerd heb, dat het niet voor mij is.
Voor jou dus, kijk eens naar wat deze ideeën aanwakkert. Bij mij zijn het dus totaal andere omstandigheden dan de wens voor een kind. Daarom kan ik ze prima laten gaan.
Tot nu toe is het idee nooit zo sterk geweest om er concreet iets aan te gaan. Maar ik heb er vooral nooit iets mee gedaan, omdat ik het niet zou doen omdat ik echt echt echt een kind wil. Of omdat ik denk dat een kind echt iets toe gaat voegen en ik dit niet wil missen. Maar dat het idee door andere angsten gevoed wordt.
Oh ja, en die ene keer dat ik een super schattig kind zag, waar ik mijzelf in herkende en dacht, zo zou die van mij er ook uit kunnen zien. Maar dat was meer een soort weemoed, omdat ik gewoon weet en geaccepteerd heb, dat het niet voor mij is.
Voor jou dus, kijk eens naar wat deze ideeën aanwakkert. Bij mij zijn het dus totaal andere omstandigheden dan de wens voor een kind. Daarom kan ik ze prima laten gaan.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
dinsdag 19 december 2023 om 15:04
Ik heb deze fases niet eerlijk gezegd. Toen ik halverwege de 20 / eind 20 was heb ik wel een paar keer een beetje getwijfeld, maar ik leunde altijd meer op "nee". Ook als ik hele lieve schattige kinderen zie of als vrienden een kind krijgen heb ik dit niet. Ik vind het gewoon oprecht niet leuk en niks aan.
Emboldened by the flame of ambition
dinsdag 19 december 2023 om 15:53
Dat is fijn Skadí.
Bij mij omvatten die fases meer dan even die gedachte aan een kind. Want het is dan meer het idee: misschien moet ik mijn leven dusdanig veranderen dat het een gewoon normaal leven is en misschien kom ik dan wel beter in mijn vel te zitten. Ik denk niet dat ik die gedachten überhaupt zou hebben als het beter zou gaan. Ik ben nogal iemand van: als het niet goed gaat... moet ik iets veranderen of moet ik het uitzitten? Zo ja, wat moet er dan veranderen. Terwijl het nu voor het grootste gedeelte gewoon meer een soort van uitzitten is...
Bij mij omvatten die fases meer dan even die gedachte aan een kind. Want het is dan meer het idee: misschien moet ik mijn leven dusdanig veranderen dat het een gewoon normaal leven is en misschien kom ik dan wel beter in mijn vel te zitten. Ik denk niet dat ik die gedachten überhaupt zou hebben als het beter zou gaan. Ik ben nogal iemand van: als het niet goed gaat... moet ik iets veranderen of moet ik het uitzitten? Zo ja, wat moet er dan veranderen. Terwijl het nu voor het grootste gedeelte gewoon meer een soort van uitzitten is...
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
dinsdag 19 december 2023 om 16:02
@dianaf oprechte vraag maar heb je geen "gewoon" leven? Vervelend dat je niet lekker in je velt zit ook.
Ik denk wel dat ik begrijp wat je bedoelt. Ik heb zelf het gevoel dat mijn leven compleet is. Ik zit lekker in mijn vel dus er is wellicht geen ruimte om aan een kind te denken. Zeker sinds ik mijn vriend heb ontmoet heb ik het idee dat het compleet is. Om aan een kind te denken moet je gevoelsmatig denk ik iets missen of nieuwsgierig zijn naar. Die ruimte moet er dan zijn. Voor mij is dat er niet.
Ik denk wel dat ik begrijp wat je bedoelt. Ik heb zelf het gevoel dat mijn leven compleet is. Ik zit lekker in mijn vel dus er is wellicht geen ruimte om aan een kind te denken. Zeker sinds ik mijn vriend heb ontmoet heb ik het idee dat het compleet is. Om aan een kind te denken moet je gevoelsmatig denk ik iets missen of nieuwsgierig zijn naar. Die ruimte moet er dan zijn. Voor mij is dat er niet.
Emboldened by the flame of ambition
dinsdag 19 december 2023 om 16:34
dianaf schreef: ↑19-12-2023 15:53Dat is fijn Skadí.
Bij mij omvatten die fases meer dan even die gedachte aan een kind. Want het is dan meer het idee: misschien moet ik mijn leven dusdanig veranderen dat het een gewoon normaal leven is en misschien kom ik dan wel beter in mijn vel te zitten. Ik denk niet dat ik die gedachten überhaupt zou hebben als het beter zou gaan. Ik ben nogal iemand van: als het niet goed gaat... moet ik iets veranderen of moet ik het uitzitten? Zo ja, wat moet er dan veranderen. Terwijl het nu voor het grootste gedeelte gewoon meer een soort van uitzitten is...
Ik vraag me af of je daadwerkelijk gelukkig(er) wordt van het krijgen van kinderen. Een kind is niet per definitie de sleutel tot geluk of iets wat het leven beter of completer maakt. Een gezin stichten moet ook echt iets zijn wat bij je past denk ik. Bij hoe je in het leven staat ook, letterlijk en figuurlijk. Hiernaast, we weten allemaal dat het leven met kinderen niet alleen maar rozegeur en maneschijn is, hoeveel vreugde ze ook kunnen geven.
Heb je, als je in zo'n fase zit, het idee dat een kindje krijgen ook iets is waar je gelukkig van zou kunnen worden?
dinsdag 19 december 2023 om 16:50
Ik herken het katkaatje. Ik ben nu 38 en zit momenteel ook in zo'n fase. Het is denk ik ook het idee van 'laatste kans', nu kan het nog zonder volstrekt belachelijk te zijn. Maar als ik er dan aan denk of ik mezelf echt achter kinderen zie aanrennen blijft het antwoord toch nee (nog even los van rationele redenen die ik heb om geen kinderen te willen).katkaatje schreef: ↑18-12-2023 15:02Ik ben begin 40 en ik merk dat het de laatste tijd toch kriebelt: zal ik niet toch ook een paar pogingen wagen? Volgens mij is dat hier ook wel ter sprake gekomen, dat je af en toe van die fases hebt dat je er toch een beetje mee bezig bent. Ik ben bang dat het niet helemaal rationeel is en ik eigenlijk echt niet (meer) wil, om allerlei hele goede redenen. Hoe gaan jullie met dit soort fases om?
dinsdag 19 december 2023 om 16:54
Ik word 40 over een paar maanden en heb de Novasure behandeling gehad. Dus ik mag ook geen kinderen meer krijgen. Totaal geen spijt van de behandeling (en wat heerlijk om nu nog maar zo licht te menstrueren), maar ik twijfelde eerst wel natuurlijk. Ik had die fases ook wel eens, al niet heel vaak. Dat werd ook steeds minder na mijn 35e. Op mijn 38e dacht ik nog wel van: als ik het wil, dan moet het echt nu wel gebeuren, maar ik kon eigenlijk geen reden verzinnen waarom ik het dan nu wel zou willen.
dinsdag 19 december 2023 om 21:03
Voor mij was 40 worden wel een mooie mijlpaal dat ik me er niet mee bezig wil houden. Ik zou de hogere risico's niet willen nemen. Het werd bij mij vaak toch enigszins aangewakkerd door externe, maatschappelijke factoren. Zeker als ik ook single was, alsof ik er dan op allerlei manieren niet bij zou horen. Als ik een partner heb die geen kinderen (meer) wil, zoals ook nu, ben ik er niet mee bezig. Voor mij een extra aanleiding om re denken dat het door externe factoren kwam, niet zozeer uit mijzelf.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
dinsdag 19 december 2023 om 21:35
Ha, hier ook 38 en laatst leek het me ook wel leuk, een gezin voor mezelf. Toen zag ik zo'n droombeeld voor me, gezellig met de kinderen rond de keukentafel spelletjes doen.
Even later stuurde een vriendin een filmpje van haar kind die een voorstelling van school had. Al die vierjarigen die een of ander stom dansje doen waar je als ouder verplicht naar moet kijken. Ja dat hoort er ook bij. Godzijdank heb ik geen kinderen en ben ik geen tijd kwijt aan zo'n stom gedoe.
Even later stuurde een vriendin een filmpje van haar kind die een voorstelling van school had. Al die vierjarigen die een of ander stom dansje doen waar je als ouder verplicht naar moet kijken. Ja dat hoort er ook bij. Godzijdank heb ik geen kinderen en ben ik geen tijd kwijt aan zo'n stom gedoe.
dinsdag 19 december 2023 om 21:50
ik meld me ook even aan. Nooit kinderen gewild. Ik vind ze niet leuk, en heb m'n handen vol aan mijn eigen leven. Vond het in mijn vruchtbare jaren heel vervelend dat ik niet serieus werd genomen: wacht maar meisje, dat komt nog wel, grrrrr. Als ik naar mijn broer kijk, ben ik ook zeker niet jaloers: hij heeft een modeldochter, maar ook een (heel leuke) zoon, die toch wel veel zorgen geeft. Ben zo blij dat ik me alleen zorgen hoef te maken over mijn katten soms, dat is echt wel genoeg.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
