Bijvoeding bij een prematuur?

27-03-2008 22:44 42 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik kan er op internet niets over vinden en ik weet er zelf ook weinig over. Mijn zoontje is geboren met 30 weken zwangerschap. Inmiddels is hij ruim 5 maanden oud.



Nu weet ik niet goed wat ik qua bijvoeding moet doen. En wanneer ik moet beginnen. De een vindt dat ik met 4 maanden al had moeten beginnen, de ander vond dat ik moest wachten tot hij gecorrigeerd 4 maanden was (die twee opties vielen sowieso af, veel te jong) weer een ander zegt 6 maanden, nog een ander 6 maanden gecorrigeerd.



De kinderarts vertrouw ik wat dit betreft niet helemaal, deze vond dat ik bij mijn dochter met 4 maanden toch maar moest beginnen omdat ze anders niet van een lepel leerde eten @-( Deze kinderarts heb ik nu weer.



Ik weet ook niet of Rapley mag (iig niet binnenkort, het zal nog wel even duren voordat hij kan zitten), en of dat uberhaupt wel verstandig is.

Het enige zinnige wat ik er zelf over kan zeggen is dat hij er op dit moment nog absoluut niet aan toe lijkt te zijn en ik betwijfel of hij dat met 6 maanden (over 2 weken dus) wel is. Hij toont geen interesse in eten en heeft genoeg aan zijn BV. Ook zitten er allergieen in de familie en daar wil ik ook rekening mee houden.



Heeft er iemand iets zinnigs over te zeggen?
Alle reacties Link kopieren
Eowynn_ schreef op 28 maart 2008 @ 14:01:

Oh, sorry, beetje onduidelijk.



Hij loopt eigenlijk in alles 'achter', maar dat was te verwachten.



Baby's hebben een soort reflex hebben die kokhalsen veroorzaakt, bij de geboorte ligt die voor in de mond, zodat ze niets in hun mond stoppen. Die reflex moet steeds verder naar achter komen te liggen, zodat ze kunnen gaan eten. Aan het sabbelen van een baby kun je kennelijk ook al iets zien wat dat betreft.



En bij te vroeg geboren kindjes wil die reflex vaak wat moeilijker verschuiven naar achter. Vaak omdat ze zoveel gedoe hebben gehad aan hun lijf (zoontje heeft lang een sonde door zijn mond gehad bijvoorbeeld) zijn ze wat gevoeliger voor prikkels, ook in de mond. Dus deels uit voorzorg kijkt de logopediste straks hoe hij drinkt en sabbelt, en zo kan ze vast wat tips geven voor het eten straks.



Uit de fles drinken gaat bijvoorbeeld ook nog steeds gepaard met een hoop verslikken, klokken, enzovoorts. Hij drinkt dus niet 'netjes'. Het gaat wel goed, hij krijgt alles binnen, maar hij heeft er wel moeite mee.




Even off topic, maar naar aanleiding van dit berichtje ben ik zelf even aan het denken gezet....



Mijn dochter van 19 maanden is met 35wk+5 geboren en heeft altijd wat moeite gehad met drinken. Aan de borst, later met de fles en nu nog (met beker) drinkt ze heel moeilijk. Ze lijkt niet te willen, weigert drinken, raakt compleet overstuur soms zelfs. En ik heb het idee dat er meer achter zit. Maar als ik dit nu zo lees zou het misschien ook wel met die prikkels (in de mond) te maken kunnen hebben? Weet jij daar toevallig wat meer over Eowyn?



Groetjes ADL



(ps...we gaan binnenkort met dit probleem naar de kinderarts, want dit speelt al zo lang dat ze aan vocht alleen nog haar fruit (met sap erdoorheen) en yoghurt en pap eet. Verder wil ze niks drinken :-( )
Alle reacties Link kopieren
@ADL



De reflex waar hier overgesproken wordt, is de kokhalsreflex.



Als je denkt dat die bij jouw dochtertje te ver naar voren ligtzou je contact op kunnen nemen met een logopedist. Zij kan dmv oefeningetjes de kokhalsreflex verder naar achteren 'verschuiven'. Het is niet een probleem waarvoor je bij de kinderarts moet zijn, juist een logopedist kan je hierbij helpen (ook bij babies, logopedie heeft niet altijd metpraten te maken)
Hoi Eowynn,



Wij kregen voor onze dochter (met 30 + 6 geboren en dysmatuur) van de kinderarts het advies om te wachten met bijvoeden tot 6 maanden, (dus gecorrigeerd eigenlijk vier maanden) omdat ze op de NICU al gelijk begonnen waren met voeden via de maagsonde. ( 1cc in een spuitje.. :heart: ), dus waren haar maag en darmen al goed ontwikkeld.

Wel heeft de kinderarts (ook neonatoloog overigens) heel duidelijk gezegd dat hij Rapley afraadde bij prematuren.



Succes!
Wij zijn ook bij de logopedist geweest trouwens, dat heeft wel zin gehad. Aanrader dus.
Alle reacties Link kopieren
Mijn zoontje was 9 weken te vroeg, en wij mochten hem al bijvoeding geven toen hij (ongecorrigeerd) 4 maanden was, omdat ze maagje en darmpjes toch al vier maaden aan het wennen waren aan voeding. Is prima gegaan, hij vond het heerlijk en heeft er totaal geen last/krampjes oid van gehad. Gewoon een keer proberen en kijken hoe hij erop reageert, zou ik zeggen.
Alle reacties Link kopieren
.
Alle reacties Link kopieren
Mamare, bijvoeden vanaf 4 maanden wordt sowieso afgeraden bij álle kindjes. Kan me niet voorstellen dat dat goed is voor ene prematuurtje.
Alle reacties Link kopieren
Fijn dat het goed gaat met Qrummeltje. Jij bent zelf op een dieet? Of geef je flesvoeding inmiddels? Dus van niet huilen is ze naar krijsen gegaan? Wel fijn dat ze kán huilen ;-) Maar minder dat het zo hard en vaak moet ;-)



Met Juno gaat het ook goed. Ontwikkeld zich opeens ook enorm snel. Grijpt naar dingen, stopt ze in zijn mond, wil graag rechtop zitten en dat gaat steeds beter. Ik heb het idee dat hij voor zijn gecorrigeerde leeftijd ook te licht is, maar niemand maakt zich daar zorgen over, inclusief ikzelf niet.

Borstvoeding gaat wel ronduit k*t nu, en daar baal ik van. Hij krijgt er nu hypoallergene flesvoeding naast en ik twijfel juist of ik niet helemaal moet stoppen of juist nog even moet doorzetten. Maar over het algemeen is hij blij, vrolijk en tevreden (en hij huilt inmiddels ook, wel wat later dan jouw qrummel, en vrijwel nooit, maar hij kán het ;-) )



En wat betreft de bijvoeding: maandag komt de logopediste langs om te kijken naar hoe hij drinkt. En hij begint opeens sinds een paar dagen meer belangstelling voor eten te krijgen. Hij kijkt geinteresseerd mee iig. Maar we wachten nog mooi even.
Eowynn, wat heerlijk voor je dat Juno zich zo snel ontwikkelt! Hij is van oktober toch? Wat goed dat hij al rechtop wil zitten! Dat heeft bij Steijn en Hugo toch wat langer geduurd!



Zowel Steijn als Hugo zijn ook voor hun gecorrigeerde leeftijd niet groot, maar ik kan me daar niet druk over maken. Mijn kinderarts zei dat prematuur geboren kindjes tijdens de baby- en peutertijd over het algemeen kleiner zijn dan hun leeftijdsgenootjes. Daarbij zijn ze geschat op 1.86 meter (hebben ze niet van mij...), dus groter worden doen ze vanzelf! Het enige waar ik wel eens moeite mee heb zijn de opmerkingen in de trant van "zijn ze al een jaar? Weet je het zeker? Jeetje zeg, die zijn klein!"
Alle reacties Link kopieren
Ja, erg is dat idd. Krijg ook weleens opmerkingen als ' een half jaar? Dat kan toch niet?'.



Krijg altijd de neiging om te antwoorden 'oh ja, sorry, da's waar, dat kan niet. Ik vergis me wel vaker in de leeftijd van mijn eigen kind' ;-)



En dat rechtop zitten stelt nog niet zoveel voor hoor, maar hij doet pogingen, en dat vind ik al heel dapper.



Jij bent weer zwanger nu toch? Gefeliciteerd! Maak je je zorgen? En 1.86 is een prima lengte idd.
Dank je, ik ben inderdaad weer zwanger! Eerlijk gezegd zweet ik peentjes voor deze zwangerschap. Vorige keer was ik heel naief en liet het over me heen komen, maar dit keer ben ik toch gepokt en gemazeld en ben ik bang dat het weer zo afloopt als de vorige keer.



Hoe is dat bij jou eigenlijk gegaan? Ik meen me te herinneren dat je tijdens de eerste zwangerschap pre-enclampsie had en dat je tijdens de zwangerschap van Juno HELLP kreeg. Klopt dit? Het is dus echt mijn grootste nachtmerrie dat ik weer HELLP of een aanverwante complicatie krijg. Gelukkig sta ik onder toezicht van de gynaecoloog die me tijdens de zwangerschap van Steijn en Hugo ook begeleid heeft, dus hij weet van de hoed en de rand. Maar toch, maar toch, ik vind het doodeng!



Was jouw dochter trouwens ook prematuur?
anoniem_32255 wijzigde dit bericht op 06-04-2008 10:44
Reden: foutje
% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Ik had idd bij dochter pré-eclampsie. Zij is met 38 weken geboren, ze was alleen dysmatuur, woog net 2 kilo. Er werd me toen verteld dat de kans dat dit zich zou herhalen minimaal was en áls het nog een keer zou voorkomen, dan waarschijnlijk later in de zwangerschap en minder ernstig. Dit was dus niet helemaal het geval, want bij Juno schoot mijn bloeddruk met 22 weken al omhoog en lag ik met 27 weken in het ziekenhuis.

Maar die kans is niet zo groot. De overgrote meerderheid van de vrouwen die 1x Hellp heeft gehad krijgt het niet nog een keer.



Achteraf vertelde de arts dat ik bij dochter gewoon geluk heb gehad dat het zo goed is gegaan, het is bij mij kennelijk iets erfelijks en er gaat iets mis bij de aanleg van de placenta is mij verteld.



Eng is het altijd, dat kan ik me voorstellen. Maar ik denk echt dat ik een uitzondering ben en dat de kans het grootst is dat je gewoon de 40 weken volmaakt. Heb je je bloeddruk laten controleren voordat je zwanger werd? Hoever ben je? En hoe oud is je tweeling nu?
Eowynn, wat een verhaal! Hebben meerdere mensen in jouw familie moeite met zwangerschappen of ben jij de enige? Heel mijn familie heeft namelijk enorm makkelijke zwangerschappen, behalve ik dus die ene keer.



Ik heb mijn bloeddruk niet laten controleren voordat ik weer zwanger werd. De laatste keer dat mijn bloeddruk is gecontroleerd is toch vorig jaar mei geweest, maar het was toen wel goed. Momenteel ben ik vijf weken zwanger en mijn zoontjes zijn in maart 1 geworden, dus ik ben bang dat het iets te snel is gegaan.
Alle reacties Link kopieren
.
Alle reacties Link kopieren
Spitsmuisje, mij werd gezegd dat het juist niet goed was om er te lang tussen te laten. Als er jaren tussen 2 zwangerschappen zit is er een grotere kans op complicaties volgens de gyn waarmee ik mijn nagesprek had. Kennelijk omdat je lichaam dan niet meer gewend is aan zwanger zijn. Of het klopt weet ik niet, maar dit is mij verteld. Ik was zwanger toen Juna 11 maanden was.



Qwertu, wat fijn dat de BV bij jullie wel goed loopt. Bij ons gaat juist het aanhappen, het drinken en dergelijke prima. Geen kloven, spruw of andere toestanden gehad (ja, tijdens de eerste weken kolven, maar dat is allang over). Bij mij is de productie een probleem, die krijg ik maar niet opgekrikt. Pijn heb ik niet, maar gewoon niet genoeg melk. Ik heb zelf al een aantal keren regeldagen ingelast, om de haverklap aanleggen, geef nog 2 voedingen per nacht, maar hij wordt niet voldaan. Toen ik eenmaal FV bij ging geven merkte ik dat hij ook veel meer plasluiers kreeg. En hij groeide op een gegeven moment 90 gram in 2 weken. Dat werd wel iets beter, maar hij gaat nog steeds niet keihard. Ik ga voor de 6 maanden, daarna zie ik wel weer.



Jij gaat dus naar de psych? Verstandig wel. Gelukkig en blij ben ik ook nog niet. Ben mijn baan kwijtgeraakt tijdens verlof en Eowman zit ook zonder werk (dat wisten we, maar hij zou de eerste tijd voor Juno zorgen en studie afronden, ik zou werken) dus we zijn nu beiden thuis. En dat zorgt voor nogal wat frustratie. Werk vinden lukt niet echt, ik moet nodig iets anders te doen hebben dan luiers verschonen. Ik ben er wel achter dat ik de eerste maanden met een baby gewoon niet zo leuk vind. Had ik bij Juna ook.

Tuurlijk zijn er heel veel leuke momenten, maar ook heel veel 'moet je nou alweer drinken/ga je nou nog niet slapen/waarom lig je nu te mekkeren' momenten. Ik maak me er geen zorgen om, ik vind Juno leuk en lief, maar ik vind de babytijd gewoon erg zwaar (zelfs met zo'n makkelijke baby) en helemaal omdat ik verder niets omhanden heb. Ik vind kindjes gewoon handiger en leuker als ze iets meer zelf kunnen, je ermee kunt praten, makkelijker de deur uit kunt en wat meer je handen vrij hebt. En de nachtvoedingen beginnen er nu ook in te hakken.



Ik ben nu gewoon ook best bang dat hij ziek wordt omdat hij nog zo klein is. Eowman denkt er hetzelfde over. We zijn alletwee blij dat het zomer wordt en hij dus minder kans op ziek worden heeft en dat hij al bijna een half jaar is.



Maar het gaat allemaal vanzelf over, daar ga ik vanuit.
Alle reacties Link kopieren
Maar het is verder geen lap tekst hoor ;-)
Alle reacties Link kopieren
Spitsmuisje, mag ik je even een hart onder de riem steken?



Als ik jouw verhaal lees, lijkt dat erg op de mijne. ook ik heb een tweeling, 2 jongetjes. Ze zijn met 32,5 week geboren, ook door HELLP syndroom.

Zwanger worden wilde ik graag, maar leek me ook eng.

Uiteindelijk toch de stap genomen, 6 jaar later, dat wel.

En wat Qwertu ook zei, er zit al een jaar tussen toch?



Ik ben in december bevallen van een jongen, na een geweldige zwangerschap. Geen hoge bloeddruk, weinig vocht vasthouden, en gewoon met 39 weken.



Het kan dus ook zo!



Mijn gyn zei ook, dat de kans kleiner was om het nog eens te krijgen.

En deze zwangerschap was ik ook niet zo naief, omdat je weet wat er kan gebeuren. Maar toch, probeer er van te genieten, je mag je best zorgen maken, maar ze weten nu van je situatie, en je kunt altijd contact opnemen met het ziekenhuis.



O ja, ook nog gefeliciteerd met je zwangerschap natuurlijk!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven