Blijven ontkennen als mensen je vragen?

23-06-2008 21:09 62 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo,



Ik heb een vraagje en hoop dat iemand me hier kan helpen.

Ik heb afgelopen vrijdag een test gedaan en daaruit blijkt dat ik zwanger ben.

Ik had de test gedaan omdat ik wat buikpijn had maar eigenlijk niet verwacht dat ik zo snel zwanger zou worden.

Ben in april pas gestopt met de pil.

Omdat ik 19 mei een hele lichte bloeding heb gehad weet ik niet of ik 5/6 weken of 10/11 weken in verwachting ben.

Aankomende donderdag krijg ik een termijn echo om te weten hoelang.



Maar nu het volgende ik heb al een buik.

Heb altijd wel iets een buikje gehad maar heb nu een veel dikkere buik.

Mensen beginnen dus ook allemaal te vragen in mijn omgeving.

Nu vind ik het moeilijk om daar over te liegen en begin altijd te twijfelen dan, waardoor mensen wel iets gaan vermoeden.



Mijn vraag is dus of er meer vrouwen hier last van hadden in de eerst 12 weken en hoe ze daar mee omgingen?



Liefs B12
Hier ook hoor! Heerlijk verteld, vanaf 1 uur na de positieve test. waarom niet? De verrassing wordt er niet groter van hoor, als je wacht.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben ook héél blij dat ik niet gewacht heb met vertellen tot ik 12 weken zwanger zou zijn geweest. Een weekje na de test hebben we het nabije familie verteld en iedereen die ernaar vroeg, geantwoord met een enorme grijns. Ik wilde wel nonchalant hummen, maar ik begon telkens als iemand ernaar vroeg, vanzelf te stralen.

Jammer genoeg bleek het vruchtje niet levensvatbaar en ben ik na veel ellende gecurreteerd. Maar we hebben ontzettend veel gehad aan de steun van onze omgeving.

Het blijft natuurlijk ontzettend persoonlijk, dus ik kan me ook heel goed voorstellen dat je niets verteld.

Maar nu het belangrijkste: GEFELICITEERD MET JE ZWANGERSCHAP! Ik hoop dat je een goed tijd tegemoet gaat.
Alle reacties Link kopieren
Tsja mijn bleke gezicht en niet kunnen eten van de misselijkheid zei genoeg... Mensen raadden het bij mij gewoon, zeker de tweede keer. We hebben het niet direct aan iedereen verteld, maar veel mensen hadden het wel door. En als ze het vroegen heb ik er niet echt om gelogen...
Alle reacties Link kopieren
Nou, ik vind ook dat het onbehoorlijk is als mensen dat vragen! En ik zou gewoon antwoorden: 'ben ik zo dik geworden dan?' of iets dergelijks, een ontwijkend antwoord of tegenvraag als je niet wilt liegen. Ik heb gewacht tot tien weken met vertellen, en vond het ook leuk dat het nog een tijdje 'ons geheim' was. Mijn vader kluste in die tijd bij ons een nieuwe badkamer en hoewel ik erg moe was en slecht at, en de moeders voor moeders bussen in de wc stonden was het toch een verrassing voor hem. Een man he.. X-D (Ik heb ook een keer mijn haar een halve meter korter geknipt, zag hij ook niet :-P).

Maar ik zou me vooral niet laten 'dwingen' het te vertellen als je het nog geheim wilt houden!
Alle reacties Link kopieren
Gefeliciteerd met je zwangerschap!



Hier ook vrij snel verteld, eerste keer liep mis en daardoor wisten mensen toch dat ik zwanger was geweest. Met zeven weken hebben we het verteld aan goede vrienden en verder familie. Maar (forum)vriendinnen, beide ouders en mijn broer en schoonzus wisten het gelijk na de test! Ik was zooooooooo gelukkig! EN achteraf had ik ook al met 9 weken positiekleding aan, dus had het niet verborgen kunnen houden.

En de steun na de mk was ook erg fijn, niet hoeven uitleggen waarom je niet lekker bent, of verdrietig..



---zwaait even naar Bridge----



succes verder en geniet van je zwangerschap!



Freekje
Ik vind: al zie je dat je beste vriendin met uitgaan niet meer rookt en drinkt.... Dan nóg vraag je niets, pas als ze er zélf mee komt. Laat staan collega's.
Alle reacties Link kopieren
Leuk om hier te lezen, ik ben nu 6.5 week zwanger en het is haast niet verborgen te houden door buik, misselijkheid, en vooral omdat ik niet meer drink terwijl ik daar normaal wel van houd. Mijn beste vriendin heb ik het meteen verteld, een paar dagen geleden hebben we het ook onze zoon verteld, hij heeft de buren ingelicht X-D, dus het wordt ook wel tijd om ook onze ouders in te lichten. Het voelt zo vreselijk vroeg, maar ik begrijp dat wel meer mensen dat tegenwoordig doen. Dat vind ik wel weer een opluchting.



Wel lastig: vertellen jullie het op je werk ook al zo vroeg? Ik heb het gevoel dat mijn buik/drankgebruik opvalt (wij hebben nogal vaak borrels op het werk) en dat mensen toch wel praten. Zal ik het dan maar gewoon zeggen? Of toch beter wachten?
Alle reacties Link kopieren
o, wat alcohol betreft: je kunt altijd een antibioticakuur voor "whatever" bedenken, zodat dat opgelost is. Tip kreeg ik ook en werkte best heel goed. Zelfs bij hooikoortstabletten mag je geen alcohol...;-)
Alle reacties Link kopieren
Ik heb dat ook wel eens gedaan, maar voelt toch als liegen. Achteraf vinden mensen dat misschien ook niet zo leuk. Ik zeg dat ik sinds kort gezonder probeer te leven, wat ook echt zo is! ;-)
Alle reacties Link kopieren
fleurtje schreef op 25 juni 2008 @ 13:23:

Ik vind: al zie je dat je beste vriendin met uitgaan niet meer rookt en drinkt.... Dan nóg vraag je niets, pas als ze er zélf mee komt. Laat staan collega's.
Helemaal mee eens. Het is aan haar (of aan de vader) te bepalen wanneer het verteld wordt, het moment moet niet bepaald worden door nieuwsgierigen.
Op mijn werk heb ik zeker tot 12 weken gewacht. Wilde eigenlijk nog wel langer wachten, maar je begon een buik te zien.
Alle reacties Link kopieren
MissMara schreef op 25 juni 2008 @ 13:26:





Wel lastig: vertellen jullie het op je werk ook al zo vroeg? Ik heb het gevoel dat mijn buik/drankgebruik opvalt (wij hebben nogal vaak borrels op het werk) en dat mensen toch wel praten. Zal ik het dan maar gewoon zeggen? Of toch beter wachten?
Je moet het zeggen wanneer jij dat wilt en daaraan toe bent. En borrels? Ach, ik drink ook graag en vaak wijn, maar het merendeel van de mensen was het niet eens opgevallen dat ik wat anders dronk. En als mij er al naar gevraagd werd, zei ik gewoon dat ik geen zin had in wijn. Het is me nog niet overkomen dat mensen daarna hardnekkig bleven doorvragen. Ik heb het 1 keertje gehad dat ik eigenlijk niet om het drinken van alcohol heen kon zonder heel goede reden en toen zei ik dat ik medicijnen gebruikte waarbij geen alcohol gedronken mocht worden.
Alle reacties Link kopieren
fleurtje schreef op 25 juni 2008 @ 13:23:

Ik vind: al zie je dat je beste vriendin met uitgaan niet meer rookt en drinkt.... Dan nóg vraag je niets, pas als ze er zélf mee komt. Laat staan collega's.
He-le-maal eens. Wat een brutaliteit als mensen dat wel doen, daar geef ik ècht geen antwoord op. Wat ik bijna net zo erg vind trouwens is als ze een jaartje na de eerste gaan vragen wanneer de volgende komt (of, in het geval van mijn schoonvader, wanneer hij nou een kleinzoon krijgt). Tssk!
Alle reacties Link kopieren
MissMara schreef op 25 juni 2008 @ 13:29:

Ik heb dat ook wel eens gedaan, maar voelt toch als liegen. Achteraf vinden mensen dat misschien ook niet zo leuk. Ik zeg dat ik sinds kort gezonder probeer te leven, wat ook echt zo is! ;-)




Echt, je moet je niet druk maken om wat andere mensen van je vinden. Je hoeft niet tegen je zin open te zijn over dingen om andermans nieuwsgierigheid te bevredigen. Ik vind niet dat ik overal verantwoording over schuldig ben, zeker niet tegen mensen die verder van mij afstaan dan echtgenoot, naaste familie en heel goede vrienden. En als ze later zeggen dat ze het niet leuk vinden is dat een kwestie van heel bot: jammer dan. Ik houd rekening met de volgorde van vertellen, omdat ik me het kan voorstellen dat een heel goede vriendin het niet leuk vindt het van een vage kennis te moeten horen, maar ik (en mijn man) zijn toch echt degene die bepalen wanneer en aan wie we het vertellen.



Nu weten mensen in mijn omgeving dat ik vrij gesloten ben over heel persoonlijke dingen en toen ik bij de eerste zwangerschap mijn vriendin vertelde dat ik zwanger was (we hadden al tijden een weekend slempen geboekt incl. hotelovernachting en dan wordt het wel heel moeilijk te blijven volhouden dat je geen zin hebt in wijn) was ze verbaasd dat het nog maar acht weken was omdat ze nooit verwacht had dat ik het voor 13 weken zou vertellen.
bagheera wijzigde dit bericht op 25-06-2008 13:46
Reden: aanvulling
% gewijzigd
elev schreef op 25 juni 2008 @ 13:43:

[...]





He-le-maal eens. Wat een brutaliteit als mensen dat wel doen, daar geef ik ècht geen antwoord op. Wat ik bijna net zo erg vind trouwens is als ze een jaartje na de eerste gaan vragen wanneer de volgende komt (of, in het geval van mijn schoonvader, wanneer hij nou een kleinzoon krijgt). Tssk!
Of de vraag of het gepland is.
Alle reacties Link kopieren
Bij mij was het heel duidelijk zichtbaar voor de 12 weken.

Mijn "leugens" van toen:

Buikje: tsja, gewoon een goed leven

Borsten die in no time 2 cups groter waren: waar let je op zeg! Valt t je nu pas op dat ik grote borsten heb???



Hoe lang heb je erover gedaan:

antwoord: hmmm...denk...gemiddeld geloof ik, 15 minuten ofzo??

(die blikken die je dan krijgt, schept genoegen op de onbeschofte vraag)

Was t gepland: tjsa, huis, getrouwd, wat denk je zelf?



Inmiddels krijg ik alweer een jaar opmerkingen wanneer de 2e komt, of ik zwanger ben want dat "voelen" ze of gerichte blikken op mn buik.

Toen laatst een manager in 10 minuten tijd voor de zoveelste keer naar mn buik keek, knalde ik eruit:

waar zit je naar te kijken? Naar mn buik? Wacht je tot je hem ziet groeien ofzo?



1 keer heel hard geweest toen ik nog geen kinderen had maar wel een buikje:

Ben je zwanger? (diegene had t al ontelbare keren gniepend gevraagd) Je hebt een buikje.

Ik werd zo boos dat ik met tranen in mn ogen van boosheid riep: wat zijn dat voor vragen zeg!! Weet je wel wat je vraagt, misschien kan ik wel helemaal geen kinderen krijgen en kom jij met je opmerkingen!

Door de tranen van boosheid kwam t zeer doeltreffend aan en is hij zich rot geschrokken. Tig keer verontschuldigd en t nooooooit meer gevraagd. gniffel.
koffie, zwart graag...
Alle reacties Link kopieren
Ach ik vind die vragen niet vervelend of onbehoorlijk, ligt eraan wie het vraagt en op welke toon. Met de vraag op zich is niets mis.



Maar als je het nog niet wilt vertellen zeg je gewoon dat je last van je darmen hebt. Ik zou er zelf nooit over liegen, maar aan mij durfden mensen bij de 1e pas rond de 30 weken voorzichtig te informeren of ik eventueel in verwachting was ;-) Had niet zo'n grote buik.



MissMara, gefeliciteerd! Wat leuk!
Alle reacties Link kopieren
Oh, en 6 maanden nadat ik bevallen was van de eerste stond ik op mijn werk, vliegt er een client op me af, aait over mijn buik en zegt 'oh wat léuk, je bent weer zwánger! '



Heb maar gezegd dat ik gewoon dik was ;-) Vond zij vervelender dan ik ;-)
Ieeeeuw, die mensen (m.n. collega's) die zomaar aan je buik gaan zitten! Back off!!!
Alle reacties Link kopieren
http://aertsparadijsboxmeer.nl/shop/images/buikbank%20dont%20touch.jpg
Alle reacties Link kopieren
Bedankt voor de reacties allemaal!

Morgen ga ik voor termijn echo en dan maar kijken wat ik ga doen.

Al is het volgens mij van gezicht af te lezen zo happy ben ik.

Maar andere kant ik heb best wel buikpijn en dat beangstigd mij wel weer.

Dus nog maar even een dag geduld hebben, en dan duurt een dag best wel lang.
Ja, daar heb ik heel even aan gedacht, maar ik vind shirts met zulke opdrukken verschrikkelijk, buikbanden vind ik sowieso al te stom. Dus ik zeg het maar gewoon ;-)
Alle reacties Link kopieren
sylvester schreef op 25 juni 2008 @ 13:59:





1 keer heel hard geweest toen ik nog geen kinderen had maar wel een buikje:

Ben je zwanger? (diegene had t al ontelbare keren gniepend gevraagd) Je hebt een buikje.

Ik werd zo boos dat ik met tranen in mn ogen van boosheid riep: wat zijn dat voor vragen zeg!! Weet je wel wat je vraagt, misschien kan ik wel helemaal geen kinderen krijgen en kom jij met je opmerkingen!

Door de tranen van boosheid kwam t zeer doeltreffend aan en is hij zich rot geschrokken. Tig keer verontschuldigd en t nooooooit meer gevraagd. gniffel.




Had ik laatst ook, ik heb nog best wel een buikje van de zwangerschap en iemand vroeg in een volle apotheek: Wat leuk, krijg je een tweede? Waarop ik antwoordde, dat ik al twee keer zwanger was geweest, maar het eerste kindje nooit mocht krijgen.

Wel hard, maar zooooooo onbeschoft.
Alle reacties Link kopieren
Dank je, Eowynn! Ik ben er heel blij mee, mijn oudste is al bijna 5, dat maakt het extra speciaal om weer zo'n klein wurrem te verwachten. :-]
Alle reacties Link kopieren
sylvester schreef op 25 juni 2008 @ 13:59:



Hoe lang heb je erover gedaan:

antwoord: hmmm...denk...gemiddeld geloof ik, 15 minuten ofzo??





:rofl: Geweldig! Die ga ik de eerstvolgende keer dat ik zo'n vraag krijg zeker gebruiken!



Jullie hebben gelijk dat je het pas moet vertellen als je dat zelf wilt, maar het dubbele is natuurlijk dat ik het eigenlijk wel van de daken wil schreeuwen! Maar goed, of dat wijsheid is weet ik niet, evenmin of ik het met al mijn collega's zou willen delen als het mis zou gaan. Misschien dat ik mijn 3 favoriete collega's (onder wie mijn baas) wel inlicht. En vraag of zij het stil willen houden.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven