Kinderen
alle pijlers
Buren hebben last van kinderen
zondag 9 augustus 2020 om 20:24
Wij wonen in een woonwijk waar vrijwel niemand kinderen heeft. Onze kinderen zijn 2 en 3 en huilen soms. Ze schreeuwen als ze spelen uit enthousiasme, soms huilen ze hysterisch als ze iets niet willen. We zeggen ze dat ze zachtjes moeten doen, geven ze een time-out als het nodig is en troosten ze als ze verdrietig zijn. Verder mogen ze niet voor tien uur ‘s ochtends in de tuin en houden we de ramen en deuren gesloten, ook met dit weer.
Toch hebben de buren last van de kinderen, zoals vanavond toen er over de schutting werd geroepen ‘godsamme, het lijkt wel of ze vermoord worden’. Toen de kinderen naar bed waren, hebben we even met de buurvrouw gepraat en zij beweert dat veel meer mensen in de buurt er last van hebben. Vooropgesteld dat het gehuil van andermans kinderen irritant is, weet ik toch niet goed wat ik er verder nog aan kan doen. Ik doe mijn best om een goede moeder te zijn, maar ook om een goede buur te zijn. Ik voel me niet meer vrij in mijn eigen huis en toch blijft het steeds gedoe. Iemand tips om de overlast te beperken?
Toch hebben de buren last van de kinderen, zoals vanavond toen er over de schutting werd geroepen ‘godsamme, het lijkt wel of ze vermoord worden’. Toen de kinderen naar bed waren, hebben we even met de buurvrouw gepraat en zij beweert dat veel meer mensen in de buurt er last van hebben. Vooropgesteld dat het gehuil van andermans kinderen irritant is, weet ik toch niet goed wat ik er verder nog aan kan doen. Ik doe mijn best om een goede moeder te zijn, maar ook om een goede buur te zijn. Ik voel me niet meer vrij in mijn eigen huis en toch blijft het steeds gedoe. Iemand tips om de overlast te beperken?
maandag 10 augustus 2020 om 13:07
Ik vind het echt te makkelijk gezegd dat als je kind gilt en schreeuwt dat dit bij direct ingrijpen stopt. Zo werkt het gewoon niet. Een peuter zoekt zijn grenzen op en als die daar tegenaan loopt dat komt daar meestal een bijhorende driftbui bij. Vaak willen ze ook al meer duidelijk maken dan dat ze kunnen (want ze kennen nog niet alle woorden) en dat leidt ook tot frustraties en driftbuien. Als ik in deze gevallen zou toegeven dan die is die van mij direct stil. Hebben de buren geen last. Daarentegen zou ik een hele slechte ouder zijn want ik geef mijn kind geen grenzen mee. Kortom hier regelmatig een driftbui, die van mij is aardig volhardend dus dat kan prima 10 minuten aanhouden. Aangezien we in oude, gehorige huizen wonen maakt het weinig uit of we binnen of buiten zijn. Het is een fase, het gebeurt niet 24/7 en juist door nu duidelijk te zijn met grenzen krijg je later een stuk beter opgevoede kinderen 
Op een kinderdagverblijf is het niet anders overigens, daar hebben ze ook regelmatig driftbuien. Heel gezond, het hoort bij de ontwikkeling.
Ik snap dat het irritant is (ik vind mijn eigen kind ook irritant als deze een driftbui heeft) maar het lijkt erop dat mensen niets meer van elkaar kunnen hebben of vergeten zijn hoe de peuterpuberteit werkt.
Op een kinderdagverblijf is het niet anders overigens, daar hebben ze ook regelmatig driftbuien. Heel gezond, het hoort bij de ontwikkeling.Ik snap dat het irritant is (ik vind mijn eigen kind ook irritant als deze een driftbui heeft) maar het lijkt erop dat mensen niets meer van elkaar kunnen hebben of vergeten zijn hoe de peuterpuberteit werkt.
maandag 10 augustus 2020 om 13:15
Wij hebben prima buren en ik hield mijn kinderen aardig in de gaten. Maar ook wel eens klachten gehad. Mijn zoon, toen een jaar of tien, mocht met de supersoaker plantjes water geven. Kwam de buurvrouw klagen over het zucht-geluid van de supersoaker als je 'm leegspoot. En dat terwijl mijn zoon nog geen tien plantjes water had gegeven.
Ondertussen rijdt buurman motor en houdt van zagen en de BBQ. Mijn zoon zegt nog wel eens "weet je wel, die supersoaker" als buurman weer eens bezig is. Zoon is inmiddels een stille volwassene.
Ook vraag ik me af of voor stafskinderen hetzelfde geldt als voor stadsvogels:
https://schie.nu/nieuws/6734/stadsecolo ... -te-zingen
Kinderen moeten harder krijsen om boven het geluid van volwassenen uit te komen.
Ondertussen rijdt buurman motor en houdt van zagen en de BBQ. Mijn zoon zegt nog wel eens "weet je wel, die supersoaker" als buurman weer eens bezig is. Zoon is inmiddels een stille volwassene.
Ook vraag ik me af of voor stafskinderen hetzelfde geldt als voor stadsvogels:
https://schie.nu/nieuws/6734/stadsecolo ... -te-zingen
Kinderen moeten harder krijsen om boven het geluid van volwassenen uit te komen.
maandag 10 augustus 2020 om 13:20
Die supersoaker, echtaviv_13 schreef: ↑10-08-2020 13:15Wij hebben prima buren en ik hield mijn kinderen aardig in de gaten. Maar ook wel eens klachten gehad. Mijn zoon, toen een jaar of tien, mocht met de supersoaker plantjes water geven. Kwam de buurvrouw klagen over het zucht-geluid van de supersoaker als je 'm leegspoot. En dat terwijl mijn zoon nog geen tien plantjes water had gegeven.
Ondertussen rijdt buurman motor en houdt van zagen en de BBQ. Mijn zoon zegt nog wel eens "weet je wel, die supersoaker" als buurman weer eens bezig is. Zoon is inmiddels een stille volwassene.
Ook vraag ik me af of voor stafskinderen hetzelfde geldt als voor stadsvogels:
https://schie.nu/nieuws/6734/stadsecolo ... -te-zingen
Kinderen moeten harder krijsen om boven het geluid van volwassenen uit te komen.
Dat je niet een soort intern filter hebt als je met zoiets kont, onvoorstelbaar.
En dat van die vogeltjes is ook een mooie overweging. Niet alleen volwassenen maar hier ook veel bouwlawaai.
maandag 10 augustus 2020 om 13:36
Waarom zijn de buren in dit verhaal aanstellers of moeten allemaal maar zelf komen anders gewoon doorgaan op dezelfde voet. En die voet is dat het lawaai van de kinderen wel wordt gemanaged maar zonder resultaat. Nou dan is er maar een conclusie: nog beter managen dat ze minder krijsen gillen whatsoever want het is inderdaad rete-irritant als kinderen zoveel lawaai maken dat de hele buurt er last van heeft. Ja zelfs zonder dat die daar allemaal voor langskomen kan je concluderen dat dat zo is.
Een kind hoort gewoon te weten vanuit de opvoeding dat gillen geen spelen is maar een uiting van “help”. Je zegt wel alles eraan te doen maar dat zijn maar woorden. “Alles” is een subjectief begrip. Je kan altijd meer doen. Net zolang tot ze wel weten dat gillen krijsen janken geen normaal gedrag is.
Je buren zijn niet gek en hebben alle recht op rust. Ook als ze in een woonwijk wonen met of zonder kinderen.
Dit geldt trouwens ook voor continue klussende mannen, muziek, brommers, bonkende steps, enzovoort. Af en toe is niet erg maar structureel is gewoon asociaal.
En ja kinderen zijn de laatste jaren hard(er) gaan gillen. Bah.
Een kind hoort gewoon te weten vanuit de opvoeding dat gillen geen spelen is maar een uiting van “help”. Je zegt wel alles eraan te doen maar dat zijn maar woorden. “Alles” is een subjectief begrip. Je kan altijd meer doen. Net zolang tot ze wel weten dat gillen krijsen janken geen normaal gedrag is.
Je buren zijn niet gek en hebben alle recht op rust. Ook als ze in een woonwijk wonen met of zonder kinderen.
Dit geldt trouwens ook voor continue klussende mannen, muziek, brommers, bonkende steps, enzovoort. Af en toe is niet erg maar structureel is gewoon asociaal.
En ja kinderen zijn de laatste jaren hard(er) gaan gillen. Bah.
anoniem_376152 wijzigde dit bericht op 10-08-2020 13:59
8.09% gewijzigd
maandag 10 augustus 2020 om 13:38
Hahahahahahaha.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
maandag 10 augustus 2020 om 13:39
Nee. En als ik mijn jeugd bekijk, de feestjes waar mijn ouders naartoe gingen en gaven.Hetvrijewoord schreef: ↑10-08-2020 12:16Hear, hear.
Het valt me op dat ‘de’ Nederlander zoveel klaagt en dan het liefst over anderen. Beetje geven en nemen en niet teveel focussen op de negatieven zou een hoop mensen goed doen. Het wordt er alleen maar drukker op hier dus wat meer ontspannen in het leven staan lijkt mij het devies.
In 20 jaar tijd is de opvoeding er echt niet zo op achteruit gegaan als sommigen zichzelf wijsmaken.
Nu zouden er tig topics over te openen zijn:
-rookoverlast van sigarettenrook, 15 volwassenen die zitten te paffen en ik kan mijn raam niet openzetten
- zorgen om kinderen, zitten allemaal in de sigarettenrook
- harde muziek tot 3 uur 's nachts
-de buren dansen salsa tot 3 uur 's nachts en stampen daarbij
- ik maak me zorgen om de kinderen, die dansen op vunzige deuntjes tot diep in de nacht.
- zorgen om de kinderen, ze slapen op de grond onder de tafel op feestjes
- help, buren nemen altijd zo hard lachend afscheid van hun vrienden na luidruchtige feestjes
Verder hadden wij de gewoonte om keihard te lachen en als de grap echt goed is, door de kamer te gaan rennen. Op een bovenwoning.
Onze ouders renden en stampten het hardste, want hey, een goede grap.
Na een feestje werd ook standaard door de straat gerend als bij het afscheid een gast een goede grap maakte op weg naar de auto.
Slapend kind in je armen, maakt niet uit. Gieren en rennen.
Wel te overzien was het gezang en gestamp twee keer per week als toppop en countdown op was, dat was maar een uurtje. We leefden zo mee dat er ook altijd iemand woedend schreeuwend naar boven stampte ging als 'het' liedje niet op 1 stond/te kort werd gespeeld/iemand erdoorheen praatte.
maandag 10 augustus 2020 om 13:47
Er zit geen gebruiksaanwijzing bij he, opvoeden kost tijdDeepfreeze schreef: ↑10-08-2020 13:36Een kind hoort gewoon te weten vanuit de opvoeding dat gillen geen spelen is maar een uiting van “help”. Je zegt wel alles eraan te doen maar dat zijn maar woorden. “Alles” is een subjectief begrip. Je kan altijd meer doen. Net zolang tot ze wel weten dat gillen krijsen janken geen normaal gedrag is.
en alles 1000x herhalen. En dan nog steeds zoeken kinderen grenzen op, dat is namelijk hard nodig om als evenwichtige volwassene op te groeien. Het perfect luisterend kind heb ik nog nooit gezien (tenzij het door angst is ingegeven en dat wil je echt niet).
maandag 10 augustus 2020 om 13:56
Ik zeg niet dat ze aanstellers zijn hoor. Gister hebben de kinderen tien minuten hoorbaar gehuild. In dit topic gaat het inmiddels over de hele dag schreeuwen in de tuin zonder dat daarbij ingegrepen wordt. Dat is niet onze situatie. Zoals je al een paar keer hebt kunnen lezen begrijp ik heus dat ook die tien minuten vervelend zijn. Ik zal ze vanavond afplakken met ducttape, want ja, je kan altijd meer doen en de buren hebben recht op rust.Deepfreeze schreef: ↑10-08-2020 13:36Waarom zijn de buren in dit verhaal aanstellers of moeten allemaal maar zelf komen anders gewoon doorgaan op dezelfde voet. En die voet is dat het lawaai van de kinderen wel wordt gemanaged maar zonder resultaat. Nou dan is er maar een conclusie: nog beter managen dat ze minder krijsen gillen whatsoever want het is inderdaad rete-irritant als kinderen zoveel lawaai maken dat de hele buurt er last van heeft. Ja zelfs zonder dat die daar allemaal voor langskomen kan je concluderen dat dat zo is.
Een kind hoort gewoon te weten vanuit de opvoeding dat gillen geen spelen is maar een uiting van “help”. Je zegt wel alles eraan te doen maar dat zijn maar woorden. “Alles” is een subjectief begrip. Je kan altijd meer doen. Net zolang tot ze wel weten dat gillen krijsen janken geen normaal gedrag is.
Je buren zijn niet gek en hebben alle recht op rust. Ook als ze in een woonwijk wonen met of zonder kinderen.
Dit geldt trouwens ook voor continue klussende mannen, muziek, brommers enzovoort. Af en toe is niet erg maar structureel is gewoon asociaal.
En ja kinderen zijn de laatste jaren hard(er) gaan gillen. Bah.
maandag 10 augustus 2020 om 13:58
Klopt. Ze schrijft:LaFleurNoire schreef: ↑10-08-2020 13:54Ze schrijft nog een heleboel meer hè. Ook over geluidsoverlast. Jouw “vergelijken” gaat niet zo op.
Verder hadden wij de gewoonte om keihard te lachen en als de grap echt goed is, door de kamer te gaan rennen. Op een bovenwoning.
Onze ouders renden en stampten het hardste, want hey, een goede grap.
Na een feestje werd ook standaard door de straat gerend als bij het afscheid een gast een goede grap maakte op weg naar de auto.
Slapend kind in je armen, maakt niet uit. Gieren en rennen.
Klinkt als een vrolijke, gezellige familie maar ik zou er niet naast/boven/onder willen wonen.
maandag 10 augustus 2020 om 13:59
Maar dan bedoelen we linksom rechtsom toch bijna hetzelfde? Ik heb geloof ik nergens gezegd dat ik vind dat je kinderen in een kinderrijke wijk om 08:00 buiten lawaai moeten kunnen maken. En om even bij dit topic en TO te blijven; dat doen haar kinderen ook niet. En inderdaad, VOORAL met ADHD kinderen niet. Dat zeg ik namelijk ook steeds, die van mij gaat naar binnen als hij buitenproportioneel schreeuwt.Miss-Pippilotta schreef: ↑10-08-2020 11:08Ik vind het juist een hele rare denkwijze.
Nogmaals: ik wil, net als veel jonge stellen met kleine kinderen of een kinderwens, graag een nieuwere woning (nieuw, fris, instapklaar, weinig onderhoud en weinig geluidsoverlast binnen). En een tuin.
De meeste mensen wonen hier nu eenmaal niet alleen en krijgen kindjes.
Schreeuwende en gillende kinderen en om 8.00 uur in de tuin spelen is gewoon niet oké, ook niet als je kind ‘iets’ heeft (ADHD o.i.d.).
Vrij wonen, hartstikke mooi en totaal onrealistisch. Dat kunnen de meeste mensen, zéker in hun eentje, in de meeste regio’s echt niet betalen.
Je mag in de meeste regio’s blij zijn als je een (nieuwe/instapklare) tussenwoning met een tuin in je eentje kunt betalen.
Een beetje jonge, leuke tussenwoning en/of hoekwoning kost hier al tussen de 250.000 en 350.000 euro.
In de grote steden nog veel meer.
Daar moet je al een aardig goed salaris voor hebben in je eentje, hoor.
Vrij wonen is voor de meeste alleenstaanden echt totaal geen optie.
Gewoon je kinderen (en dieren) in toom houden..
Rekening houden met elkaar is natuurlijk niet meer dan normaal. Van beide kanten.
Maar als ik een spuughekel zou hebben aan schreeuwende dronken studenten midden in de nacht dan zou ik niet in een stad/studentenwijk gaan wonen. En als ik dat wel doe dan heb ik er maar mee te dealen. Net als met kinderlawaai in kinderrijke woonwijken.
Dat kan voor sommigen een rare denkwijze zijn, zo zie ik dat niet. Anders? misschien, maar voor mij werkt het prima zo en voor mijn buren trouwens ook. NIemand heeft last van mijn denkwijze op deze manier.
Ik doel vooral op de buren van TO. Die roepen dingen als; kinderen met hoofd onder water houden dan zijn ze wel stil. Dat vind ik asociaal tokkie gedrag. Dan ben je niet in staat over en weer beschaafd te communiceren om zo tot een goede middenweg te komen.
En dat is jammer want TO doet zo te lezen haar best.
maandag 10 augustus 2020 om 13:59
Ik ook niet. Super gehorige huizen ook nog. Je rook en hoorde alles van elkaar.Oakes schreef: ↑10-08-2020 13:58Klopt. Ze schrijft:
Verder hadden wij de gewoonte om keihard te lachen en als de grap echt goed is, door de kamer te gaan rennen. Op een bovenwoning.
Onze ouders renden en stampten het hardste, want hey, een goede grap.
Na een feestje werd ook standaard d2oor de straat gerend als bij het afscheid een gast een goede grap maakte op weg naar de auto.
Slapend kind in je armen, maakt niet uit. Gieren en rennen.
Klinkt als een vrolijke, gezellige familie maar ik zou er niet naast/boven/onder willen wonen.
maandag 10 augustus 2020 om 14:00
Die tien minuten zullen het probleem niet zijn. Wanneer het huilen en schreeuwen begint weten de buren niet hoe lang dat zal duren, voornamelijk dat maakt het vervelend.nouveauvague schreef: ↑10-08-2020 13:56Ik zeg niet dat ze aanstellers zijn hoor. Gister hebben de kinderen tien minuten hoorbaar gehuild. In dit topic gaat het inmiddels over de hele dag schreeuwen in de tuin zonder dat daarbij ingegrepen wordt. Dat is niet onze situatie. Zoals je al een paar keer hebt kunnen lezen begrijp ik heus dat ook die tien minuten vervelend zijn. Ik zal ze vanavond afplakken met ducttape, want ja, je kan altijd meer doen en de buren hebben recht op rust.
maandag 10 augustus 2020 om 14:01
Buren zeuren niet over 10 minuten gekrijs en gegil. Als het inmiddels is gereduceerd tot 10 minuten sinds de buur er wat van zei dan zal ze nu vast tevreden zijn.nouveauvague schreef: ↑10-08-2020 13:56Ik zeg niet dat ze aanstellers zijn hoor. Gister hebben de kinderen tien minuten hoorbaar gehuild. In dit topic gaat het inmiddels over de hele dag schreeuwen in de tuin zonder dat daarbij ingegrepen wordt. Dat is niet onze situatie. Zoals je al een paar keer hebt kunnen lezen begrijp ik heus dat ook die tien minuten vervelend zijn. Ik zal ze vanavond afplakken met ducttape, want ja, je kan altijd meer doen en de buren hebben recht op rust.
anoniem_376152 wijzigde dit bericht op 10-08-2020 14:06
1.03% gewijzigd
maandag 10 augustus 2020 om 14:05
Jij kent mijn buren! Doe je ze de groeten als je ze de volgende keer ziet?Deepfreeze schreef: ↑10-08-2020 14:01Jij niet nee, anderen zeiden/suggeerden het wel. En buren zeuren niet over 10 minuten gekrijs en gegil. Als het inmiddels is gereduceerd tot 10 minuten sinds de buur er wat van zei dan zal ze nu vast tevreden zijn.
maandag 10 augustus 2020 om 14:06
Hoe weet jij dat nou. Ik zie hier voorbeelden genoeg van intolerante azijnpissende buren die ook bij 10 minuten gekrijs of minder opteren voor een eigen woonwijk voor ouders met kinderen.Deepfreeze schreef: ↑10-08-2020 14:01Jij niet nee, anderen zeiden/suggeerden het wel. En buren zeuren niet over 10 minuten gekrijs en gegil. Als het inmiddels is gereduceerd tot 10 minuten sinds de buur er wat van zei dan zal ze nu vast tevreden zijn.
Neem de buurvrouw van het plantjes water geven met de Supersoaker.
maandag 10 augustus 2020 om 14:07
Ja t is toch echr zielig. Dat je als volwassene moet horen hoe een kind huilt en dan ook nog niet weten hoe lang.
...
maandag 10 augustus 2020 om 14:08
Waarom zou ik? Als je je kinderen net zo opvoed als je hier reageert dan snap ik het probleem wel.nouveauvague schreef: ↑10-08-2020 14:05Jij kent mijn buren! Doe je ze de groeten als je ze de volgende keer ziet?
maandag 10 augustus 2020 om 14:08
Dank voor alle positieve en opbouwende reacties! Ik stop nu met reageren, want ik merk dat er veel negatieve energie gaat zitten in de reacties waarin wordt beweerd dat ik mijn kinderen maar in de tuin laat gillen en ze niet opvoed. Ik ga me richten op mijn eigen koers varen en proberen het wat van me af te zetten.
maandag 10 augustus 2020 om 14:09
Leuk, sarcasme.Quaintrelle schreef: ↑10-08-2020 14:07Ja t is toch echr zielig. Dat je als volwassene moet horen hoe een kind huilt en dan ook nog niet weten hoe lang.
Jammer dat je het punt mist.
maandag 10 augustus 2020 om 14:10
Ik reageer op heel andere content dus je post slaat als een k*t op DirkLaFleurNoire schreef: ↑10-08-2020 14:06Hoe weet jij dat nou. Ik zie hier voorbeelden genoeg van intolerante azijnpissende buren die ook bij 10 minuten gekrijs of minder opteren voor een eigen woonwijk voor ouders met kinderen.
Neem de buurvrouw van het plantjes water geven met de Supersoaker.
maandag 10 augustus 2020 om 14:10
heel verstandignouveauvague schreef: ↑10-08-2020 14:08Dank voor alle positieve en opbouwende reacties! Ik stop nu met reageren, want ik merk dat er veel negatieve energie gaat zitten in de reacties waarin wordt beweerd dat ik mijn kinderen maar in de tuin laat gillen en ze niet opvoed. Ik ga me richten op mijn eigen koers varen en proberen het wat van me af te zetten.
