Cheers.

Bedankt voor de lieve woorden meiden. Gisteren dus een hele heftige dag doorgemaakt. Ik zou zoiezo 's morgens naar het ziekenhuis gaan. Toen ik bijna bij mijn moeder was om haar op te halen had ik haar nog even aan de telefoon en ze vertelde dat ze gebeld was en dat het ineens heel snel ging. Snel mijn moeder opgehaald om gelijk door te rijden naar het ziekenhuis, maar mijn opa bleek net te zijn overleden. Zoals Meave al vertelde lijkt het  erop dat hij op mijn oma heeft gewacht. Die is ook in allerijl vervroegd opgetrommeld. Terwijl hij sinds de avond daarvoor nergens meer op had gereageerd deed hij zodra hij haar stem hoorde zijn ogen open en begon rustiger te ademen. Toen mijn oma bij hem stond en vertelde dat ze van hem hield en dat het goed was zo, dat hij mocht gaan, deed hij zijn ogen dicht en sliep hij in. Een mooiere manier dan dit hadden we voor hem en mijn oma niet kunnen wensen.

Daarna zijn we nog een hele tijd in het ziekenhuis geweest omdat er allemaal familie onderweg was vanuit alle hoeken van het land zo'n beetje. Samen met mijn moeder en tante heb ik geholpen met afleggen. Was wel bijzonder. Op die manier waren er een dochter, een schoondochter en een kleindochter aanwezig. Het kwam toevallig zo uit dat wij alledrie wilden helpen, maar we vonden het zo ook wel iets symbolisch hebben. Alsof iedere tak van de familie op dat moment vertegenwoordigd was.

"s middags zijn we met zijn allen naar het huis van mijn opa en oma geweest en hebben daar op de uitvaartondernemer gewacht en vast dingen voor de uitvaart doorgesproken. Het voelde goed om die tijd samen door te brengen.

Woensdag is de condoleance en vrijdag de uitvaart. Ik hoop dus heel erg dat de baby in ieder geval tot dan zal blijven zitten. Al is dat ook wel de verwachting.

Ik heb erg veel bewondering voor mijn oma. Ze was zo sterk en berustend. De ergste klap zal nog moeten komen, maar dat weet ze zelf ook. Ze put in ieder geval troost uit het afscheid wat ze zo samen hebben gehad. Ik vind het zo sneu voor haar. Mijn opa was echt haar maatje en die moet ze nu na 64 jaar samen gaan missen. Andere kant is wel dat ze nu de kans nog heeft om nog wat van haar leven te maken. Ze kwam de laatste anderhalf jaar al bijna de deur niet meer uit omdat mijn opa niet meer alleen kon zijn. Dat terwijl mijn oma nog erg actief is en nog op allerlei clubs en cursussen zat. Daar kan ze nu weer wat van op gaan pakken en ze kan weer bij haar kinderen langs wat ook al een hele tijd niet meer kon omdat dat te vermoeiend voor mijn opa was. Als we een paar jaar verder waren geweest en mijn oma was inmiddels zelf gaan kwakkelen met haar gezondheid dan zou ze denk ik in een veel groter gat vallen.

Ze woonden sinds een paar jaar in een aanleunflat Pim. Eerst wilde hij daar niet aan, maar toen hij verder achteruit gng vond hij het vooral belangrijk dat mijn oma achter zou blijven op een fijne en veilige plek als hij er niet meer zou zijn.

Bloes, wat vervelend dat de onzekerheid je soms zo aanvliegt. Ik kan me alleen maar aansluiten bij de rest van de meiden. Jij komt er wel samen met je meiden. Je hebt al zoveel geknokt de afgelopen jaren en iedere keer kom je als sterkste uit de strijd. Ik hoop natuurlijk dat je niet meer hoeft te knokken, maar de gevechten die er zullen zijn ga je winnen. Daar twijfel ik niet aan. *;



Bentetje, wat lekker zeg een nieuwe fiets. En helemaal naar je zin zo te horen. Is het nog die van de overburen geworden of waren dit andere mensen?



Mims, wat moeilijk lijkt me dat zeg, verder moeten met een kinderwens die niet vervuld kan worden. Kan me goed voorstellen dat het even te confronterend was voor je. En natuurlijk heb je met Mops een prachtmeid te pakken, maar dat zal het gevoel niet minder maken. *;



En Kjong, nog ontdekt waarom Kjongen ineens zo lief was. Werd er van zijn kant nog een tegenprestatie verwacht voor goed gedrag? Hopelijk heb je vannacht een beetje lekker geslapen. Wat een dromen zeg. Ben blij dat ik daar geen last van heb. En wat heb jij een mooie banner zeg!



Voor iedereen die ik nu vergeet. Sorry, maar heb een hoofd als pudding dus duik mooi nog even mijn bed in nu Luut op het kdv is.

Och Pim, vergeet jou helemaal. Nieuws van je moeder klinkt voorzichtig optimistisch. Hopelijk komt haar eigen longarts vandaag met goed nieuws. Wat een angstig idee moet dat zijn zeg om te weten dat haar hart het misschien niet aankan. Ik hoop in ieder geval dat ze snel weer opknapt en na de bevalling direct naast je bed kan staan waar je moeder op zo'n moment gewoon hoort. *;

Ik hoop dat ze er tíjdens de bevalling zal staan. ;)



Klinkt mooi madootje, jullie dag. Gek eigenlijk, dat dit soort verhalen altijd mooi gevonden worden. Blijkbaar is dit zoals mensen  het zouden willen ofzo? Samen met je lief in alle rust gaan.

En wat mooi dat je dat met je moeder en tante hebt kunnen doen. Zoiets lijkt mij vreselijk eng (sorry) maar met jouw beroep is dat natuurlijk niet zo.

Ga er maar vanuit dat je kind echt wel blijft zitten, meestal snapt je lijf dit soort dingen, toch? Dat 'ie moet wachten tot na vrijdag? En dan ga je vrijdagnacht lekker bevallen.



Oh Dreamer, doe mij maar een lekker bakkie koffie. En sterkte op je werk. (Werk? Wasda??)

Gecondoleerd met jullie opa Meave en Madootje. Ondanks een respectabele leeftijd blijft het natuurlijk een verdrietig iets. Zeker als er nog een partner achterblijft. Wat zal dat voor haar raar zijn om na zoveel jaren opeens zonder hem te moete leven. Gelukkig klinkt jullie familie als een hechte liefdevolle familie. Ik hoop dat oma nog een tijd lang lol en geluk mag beleven aan haar kinderen, klein- en achterkleinkinderen en dat ze inderdaad de energie vindt om haar sociale activiteiten weer op te pakken! Baby blijft vast netjes nog een week of twee zitten Madootje. En ik zie nog steeds wel wat in dat beschermengelschap voor opa!



Moeilijk en verdrietig het Pimpel, een zieke moeder? Zeker nu je net zelf weer moeder wordt. Toen mijn moeder vlak na de geboorte van BJ een beroerte kreeg en in het ziekenhuis belandde vond ik dat verschrikkelijk. Ik wilde nog lang niet zonder haar verder. En de zorgen die je dan maakt terwijl je ook nog druk bezig bent met een verse baby, eigenlijk heb je daar dan alle energie al voor nodig... Zeker op moederdag zal het extra verdrietig zijn geweest dat ze in het ziekenhuis lag.



Komt daar ook het stress/angstgevoel van Bloesem opeens vandaan? Dat je rond zo'n dag aan je eigen moeder gaat denken? Dat in zo'n ooknogeensBLoesjesloosweekend alles een beetje te veel wordt? Zeker nu de mannen in jouw leven ook nog eens zo irritant bezig zijn? (Jij ook bedankt voor mij aan"horen" zaterdagnacht....). Omdat het niet vaak genoeg gezegd kan worden: U is een kanjer en Ut komt goed!



En dat hoop en wens ik ook voor Kjong en d'r dromen. Ik heb al drie dagen het Turkse songfestivalliedje in mijn hoofd, en denk dan vervolgens steeds aan hoe stom het is dat Vent niet hier naar toe mag komen... Zero points voor de wetgeving daaromtrent!



MimsMeisje toch, die K-ziekte doet meer dan alleen maar Hero proberen er onder te krijgen he? Het is de oorzaak van allerlei andere problemen en ellende. Ik vind het superverdrietig dat jullie geen keuze hebben in een heleboel dingen. Dat het onduidelijk is of en hoe de toekomst er uit gaat zien. Slopend lijkt me dat. Ben altijd erg onder de indruk van jullie kracht en gave om bij de dag te leven. Maar ik kan me voorstellen dat dat soms wel eens niet lukt. Mocht je ooit nog wel eens willen nadenken over een (verre:P) buurman ivm eventueel brusje Mops, geef dan eens een gil richting de familie Toet wil je? Super dat je zo eerlijk bent over wat sommige 'grappen' met je doen. Terwijl ik ook weet dat je voor geen centimeter zou willen dat iedereen om jou heen hun woorden gaat wegen en nergens meer over zou durven te praten.



Op een heel ander niveau; gefeliciteerd met je nieuwe fiets Bentetje. Mijn fiets (met aanhangfiets) die ik via MP is vanochtend ingestort. De kleine slag in het achterwiel was toch iets erger dan gedacht; baalbaalbaal. Lief en ik hebben nooit zo'n mazzel met dingen die we kopen. Nu dak niet meer lekt stort fiets in en is het toilet verstopt (nadat de afgelopen twee dagen elke keer als je doortrok het wasbakje een fontein produceerde door water zeer krachtig naar boven te borrelen). Ik ga maar eens op zoek naar een loodgieter dus en de fiets vanmiddag naar de fietsenmaker brengen. Beseffend dat deze dingen allemaal makkelijker te fixen zijn dan een zieke moeder of partner, een gebroken hart of een visum.

Goeiemorgen! Doe mij maar zo'n sterke bak! Pfff... we hebben Sophie vannacht maar eens "aangepakt". Allerliefste wijffie werd 's nachts steeds wakker en weigerde dan om in d'r eigen bedje verder te slapen. Als we haar tussenons in namen, sliep ze zo weer lekker verder. En omdat wij 'snachts geen zin hebben in drama's deden we dat steeds maar... Tot afgelopen nacht. Opeens was ik er klaar mee. Pfoeii, maar slaaptraining valt niet mee, zeg! En zoooo zielig, maar ja. En het ergste is, dat gedoe duurt dus nog wel twee nachten, ofzo... Dus een sterk bakje kan er bij mij wel in!



'k Zal eens even kijken of er ondertussen nog meer gereageerd is, alhier... 't Is uiteraard nog wel wat vroeg voor een kroeg, maar ach.

Haaai Toet. Je bent een geweldig mens, had ik dat al genoemd?!

Ik ben net on-ge-ge-neerd compleet uit mijn plaat gegaan tegen de baufokkers.

Zij bij mij aanbellen en bellen.

Ik helemaal los.

Zij mij verder treiteren.

Ik nóg meer los.

Manmanman. Rode konen heb ik ervan. Het was net seks.;)

Maar het zegt wel wat over hoe zat ik het ben zowat elke ochtend voor een van die enorme groep de portiekdeur te moeten openen. Waarom waarom waarom heeft de huisbaas niet gewoon een sleutel voor die gasten geregeld?



Ik stond ook nog vanmorgen om kwart over 6 de bovenste keukenkastjes uit te soppen en te herindelen.

~tikt op haar voorhoofd~

Alsof er geen andere huishoudelijke zaken 'dringender' zijn.



Toet, ook al is er in elk huishouden iets wat niet zo gezellig is, of waar je je eigen leed tegen spiegelt, het neemt niet weg dat jouw tegenvallers ook vervelend mogen zijn.



Mims, ik herken het wel, een tweede kind willen, maar er de kans niet meer van inzien.

Na de zeer traumatische bevalling van Kjongen wilde ik noóit meer. Niet tot een maand of 4 erna, maar echt tot.... nou ja, een maand of 4 geleden.

Na scheiden zag ik maar geen andere partner in mijn leven komen, dus niet alleen lichamelijk moeten opgeven, maar ook geestelijk.

Tussentijds vond ik het ergens berustend, omdat het lichamelijk niet kon. Ergens beknellend dat er een pad werd afgesneden, waar ik waarschijnlijk niet helemaal achter stond. Kjongen verdiende toch ook een broertje of zusje, ik kon toch niet zomaar rond mijn 30ste 'afgeschreven' zijn, dat soort gedachten.

Ineens was Kjongen groot en zelfstandig, ik ben geen baby-mens, en was het eigenlijk wel prima zo.

Maar ja...

Op het moment dat je het loslaat, komt het naar je toe. En zo niet. Dan is het al losgelaten. (Mhm, ga dáar maar eens tegen in :P)



En dat ook voor Bloesje.

Controlfreak die je er bent. (Jaja, kan niet anders, tell me about it)

Laat los!

Geen spoken in je hoofd zetten, die er (nog) niet zijn.

Verlies je je baan? Komt vanzelf weer wat anders. En zo (tijdelijk) niet, dan heb je altijd nog een keurig geregeld sociaal stelsel in Nederland die je voor dat moment tijd en ruimte geven om wat anders/beters/nieuwers te zoeken, terwijl je wel gewoon brood met pindakaas in de kast hebt liggen.

En zo ook met De Mannen. Hij was het niet. Pijnlijk. Port. Spui. Sport. Maar jij verdient beter dan een halfbakken relatie waarbij je in het openbaar geen handje mag vasthouden.

Laat los. Zéker het idee dat er een vent bij moet om het leuk(er) te maken voor die 3 mooie vrouwen in dat gezellige huis.



De EHBOtent was schijnbaar voor opa te laat. Ik heb er op gekke wijze overheen gelezen dat hij gisterochtend is overleden.

Gecondoleerd.

Pimp, waar ga je bevallen? Zkh of thuis? Kun je niet naast je moeder gaan liggen?



Xop, waarom al die moeite voor een slaaptraining?

Heb ik nooit het nut van gezien. En dat terwijl ik gek word (letterlijk) van te weinig slaap. Het kost me gewoonweg teveel energie op het moment dat ik dat geheel niet heb.

De smoes, het is effe doorbijten, maar daarna heb je ook wat, hoef je bij mij midden in de nacht niet mee aan te komen. Maar misschien is het anders als je het met z'n tweeen doet. Hoewel ik dat (voor mij) niet denk. Ook al gaat híj eruit, ik ben toch ook wakker door die moederwekker in mijn oerhersenen.



Bent, ik wilde even zeggen dat je heel heel heel heel heel lief bent.

Ik ga maar eens op zoek naar een loodgieter dus en de fiets vanmiddag naar de fietsenmaker brengen. Beseffend dat deze dingen allemaal makkelijker te fixen zijn dan een zieke moeder of partner, een gebroken hart of een visum.

Amen.



Bij Halfords hebben ze nu opoe-fietsen in de aanbieding, Toet. Voor 125,- euro. Mocht fietsenmaker je huidige fiets niet op kunnen knappen voor paar tientjes, is het misschien interessant? (oké, je moet er niet teveel van verwachten, beetje pisbakken-ijzer ipv heel goed en degelijk, heb 'm zelf wel gekocht want rijdt echt prima en heb niet veel eisen aan fiets, hij hoeft alleen maar te kunnen fietsen en af en toe eens 1 kindje voorop)



Bedankt voor de lieve woorden allen. Doet me goed.



Heej Xop! Jouw Sophie is dus evenoud als mijn jongste, Levi. Grappig.



Ooh, gisteren bij vrienden geweest..  vriend heeft sindskort een motor en nu heeft Bambi-man de kolder in z'n kop, vind ie het toch wel heel erg mooi allemaal en wil hij ook gaan lessen. En die vriend hem aansporen natuurlijk, kunnen ze fijn gaan toeren met z'n allen..  Sjonge, net een stel kleine kinderen, die mannen. Geef ze een groot technisch apparaat, liefst met veel herrie en ze staan erbij te kwijlen als een kind in een snoepwinkel. Koop dan lekker een grásmaaier, stuk veiliger!

Je hébt geen gras.

Wel asfalt voor de deur.



Er hangt hier nog een vestje...



Dag hertje Verlaatmeniet.

Gecondoleerd, Meave en Mado.. :R Sterkte straks met uitvaart. En sterkte voor Oma.

Je hébt geen gras.

Wel asfalt voor de deur.



Er hangt hier nog een vestje...



Dag hertje Verlaatmeniet. 

Ohja, het vestje. Mis het niet maar wil sowieso nog wel langskomen binnenkort, als jou dat uitkomt. Even over de mail afspreken.

Af en toe moet ik gewoon even binnensluipen hier, ik lees intensief mee en betrap me erop dat ik ook mee zit te knikken, schudden, huilen soms. :$



Ik wil Maeve en Madootje condoleren met het verlies van hun opa. Sterkte, ook voor de komende tijd en de uitvaart.



Bambi, wat een schrik. Ik duim hard voor je gezondheid, meis. :R



En Mimsey, het geen kinderen meer krijgen, het verdriet, is héél herkenbaar. *;

Grappig, Sophie en Levi even oud! (Sophie is van 27 februari, trouwens; klein hertje ook in die richting?!)



Kjong; slaaptraining doen we echt niet een twee drie aan. Beebs heb ik nooit laten huilen, en nog altijd moet ik er toch geregeld uit omdat Lieke moet plassen of Sophie haar hondje zoekt of whatever. 'k Heb er absoluut geen grote problemen mee als ik 's nachts er af en toe uit moet om speentjes te geven, bolletjes te aaien weet ik wat. Ik weet dat dat tijdelijk is, al kan het wel een aantal jaren zijn....

Maar aangezien zowel manlief als ik gewoon niet lekker slapen als er een beeb bij ons in bed ligt, is het voor ons eigenlijk geen punt van discussie. Kinders moeten in hun eigen bedje slapen, uitzonderingen als ziekte enzo daargelaten. En als dat betekent dat ik 's nachts dus een aantal meters moet lopen om over bolletjes te aaien en spenen erin te doen; prima. Maar dan slaap ik tussen die intermezzo's in ieder geval goed.

En Sophie heeft door onze domme fout aangeleerd dat als ze 's nachts wakker werd, alleen maar even hoefde te gaan huilen.... want dan kom je lekker bij papa en mama te liggen. Veeeel gezelliger. Tja, en dat moest even hersteld.

Hai Livre. :) Lief van je. Hoe is het met jouw gezondheid?



Levi is van 14 maart, Xop. Paar weekjes verschil dus.

Speciaal voor Mims, wat moeilijk voor je..





Wij hebben overigens ook na 2 nachten volhouden een baby die in zijn eigen bed slaapt, Xop. Sinds paar maanden. Hij slaapt nog steeds niet door (wordt 2 a 3 keer wakker 's nachts) maar wij hebben in elk geval ons bed weer voor onszelf. Dus succes gewenst, is 2 nachten bikkelen meer dan waard!

jij ook kjong!



brrrr, slaaptrainig, succes dan maar!

Fiets was niet van overburen, almetal. Vond hem niet zo lekker fietsen, en zitje kon er niet op. Ben beetje uitgeluld, kom vanavond wel weer

Hi meiden... teruglezend hoe het precies is gegaan met de opa van Meave (en Madoo natuurlijk) kom ik veel meer tegen waar ik even op wil reageren.



Madootje en Meave, geconcoleerd met jullie opa. Snap je gevoel omtrent bevalling/uitvaart wel Madootje. Fijn om te lezen dat hij niet heeft hoeven te lijden en dat jullie sterk en realistisch zijn. Mooi ook dat jullie er vrede mee. Een knuffel voor jullie en oma. *;



Wat lees ik nou Bambi, is het weer onrustig. Shit zeg.

Ik dacht dat het onde controle was. Doe je rustig aan en zorg je goed voor je zelf? Laat je maar lekker verwennen door die meiden hier!



En Pimmetje... je moeder weer opgenomen in het ziekenhuis.

Inderdaad, stomme grapjes! Je moeder móet bij de bevalling zijn. Ik ga voor je duimen, meid! Hang in there....



Kijk eens naar je bloedjes van meiden, Bloes. Mooi en lief zijn ze hé?

Die basis is al gelegd, mede dankzij jou, en die pak je ze niet meer af.

Je doet het goed! Je gaat het redden... hoe? Geen idee, maar jullie redden het, want jullie hebben elkaar. O+



Mims, meid... je bent een kanjer! Gewoon..

En de rest natuurlijk ook.... HI!

Brrr... die grouphug. :o



Ik kom even snel langs om Meave en Madootje te condoleren met het verlies van hun opa. Sterkte meiden! *;



Moederdag was hier wel erg leuk, maar zeer hectisch. We hadden o.a. ook nog een verjaardag (oma Veerman werd 80) waar we heen moesten en Oudste Noot had een optreden van haar ballet in een heuse echte schouwburg. Ik heb een traantje weggepinkt *muts* en had beter mijn moederdagfröbels mee kunnen nemen:

Ben nu nl. in het trotse bezit van een tissuedoos in de vorm van een varken (hoop niet dat daar een betekenis achter zit) :o en een zakdoek (wel eensgezind, bedenk ik me nu) met handomtrek van middelste + 3 keer zijn naam erbij. :D



Ben nu weer gauw weg, want ziek Noisetje (ze heeft koorts en is nogal hangerig).



~flits~

Oe, yuk, die grouphug...



Dank voor de condoleances ladies. Het is wat mij betreft allemaal oké zo. Ik ben ook helemaal niet verdrietig. Ja, ik vind het rot voor mijn oma en moeder, maar we kwamen echt niet zo vaak bij hen over de vloer dat we een hele hechte band hadden. Te weinig band om hem vreselijk te gaan missen ofzo. Is dat hard?



Kjong, wanneer zijn die bouwfuckers nou eindelijk eens klaar? 2010? Kolere zeg.

nee schat, das niet kouwekutterig (:P), das realistisch en tevreden met hoe de dingen soms lopen in het leven.



Ik kreeg gisteren van bentos voor het eerst een kadootje op moederdag: een of ander volwassenen spelletje (soort erotisch ganzenbord ofzo ?). Vond het erg attent, vanavond maar eens uitproberen......

Van mij even geen gezellig moederdagverhaal trouwens, heb het allemaal zo'n beetje zelf moeten regelen, en was not amused. Zie best dat ie op andere dagen naast zijn werk veel in huishouden doet en hij had woensdag nog bloemen meegenomen voor de vaasjes die we in vensterbank voor hebben staan, maar moederdag was ie dus wel straal vergeten. Geen kinderen op creche, en de school van oudste doet er niks aan, dus daar had hij ook al geen signalen van mee gekregen. Zaterdagochtend laat las hij iets in de krant en reageerde met "Hee, moederdag morgen?!!?!!!". Maar daar kwam verder geen vervolgactie op. Toen we 's middags het boodschappenlijstje maakten (ik zou boodschappen doen en hij zou bij de kinderen blijven) en hij vanuit keuken gilde dat ik perssinaasappelen mee moest nemen ging ik uit mijn dak. Sinaasappelpers is nl twee weken geleden stuk gegaan. En dat had ik hem ook wel verteld. Hem niet al te gezellig duidelijk gemaakt dat ie maar beter met de kinderen de stad in kon gaan om iets voor moederdag te scoren en dat daar ook heus wel een nieuwe sinaasappelpers bij mocht zitten zodat ik morgenochtend in ieder geval nog een echt moederdagontbijtje zou kunnen krijgen :@:$ hem ook maar meteen verteld dat ik zelf al een parfum had gekocht omdat ik dit dus al voelde aankomen. (ik ha dnieuw parfum nodig, doe al weken zonder en had donderdag nieuwe Sun gekocht en maar in laten pakken). Ik was dus van plan om hem niet te laten merken dat ie moederdag vergat en dan zelf zondagochtend een heel uitgebreid ontbijt voor mezelf te maken en daar dan dat pakje naast te zetten. Zodat ie dan pas door zou hebben dat ie niet erg attent was geweest. Maar ik werd er dus zaterdag al chaggerijnig van :$ Stomme is dat ik nog allemaal commerciele onzin vind eigenlijk, maar dus toch ook weer niet. Komt ook omdat mijn verjaardag paar weken terug ook al in niet is verdwenen door verhuis- en klusstress en ik eigenlijk gewoon een dagje verwend wilde worden. Nu stond ik in plaats daarvan zondagochtend om half zeven al pap te maken voor BJ. Heb Lief vervolgens wel om half negen bed uit gebonjourd en ben er toen zelf weer in gaan liggen 

Tot zover de klaagzang van deze desperate huisvrouw. Gisteravond was alles wel weer okay hoor.