De oppas

*Is heel benieuwd naar de reacties van ouders, zelf oppas nl*

Ik heb 2 'oppassen' voor mijn zoontje van 1.5. 1 dag in de weekkomt oma, 2 dagen kdv.

Ik vind niet dat zij alles het zelfde moeten doen als wij, Hij begrijpt best dat ie op t kdv sommige dingen niet mag die thuis wel mogen of andersom.

Er zijn een aantal dingen die ik wel belangrijk vind: geen snoep, geen leverworst op brood (heel ongezond dat spul) en bij zonnig weer insmeren en hoedje op. En ik wil graag dat mijn moeder hem het fietshelmpje op doet op de fiets. (ze komt zelf uit een dorp en is niet gewend om in de drukke stad te fietsen, vandaar).



De eerste maanden was t wel anders. Ik vond het toen heel belangrijk om hem een vast ritme aan te leren qua slapen en eten. Wij hebben ons toen thuis aangepast aan t ritme van t kdv. Inmiddels kan dat allemaal wat flexibeler.

Waar ik destijds van baalde is dat ze op t kdv tijdens de borstvoedingsperiode niet goed konen omgaan met 'voeden op verzoek'. zij wilde van mij vaste tijden hoeren waarop hij de afgekolfde mel moet krijgen, terwijl ik t m gaf wanneer ik zag dat hij honger had.

Ik wil wel graag dat de dingen zoals slapen en eten hetzelfde gaan als thuis; in die zin dat ik duidelijk aan geef wat mijn zoontje (van 13 maanden) wel en niet mag hebben; geen snoep, eerst hartig op brood en daarna pas de appelstroop etc). Ook zijn bedtijd wil ik graag op dezelfde tijd hebben.



Tsja, voor de rest gaan dingen altijd wat anders dan dat ik zelf doe maar hoe ouder hij wordt hoe minder erg ik dat vind (mits het natuurlijk niet onverantwoord of iets dergelijks is).

Het lijkt wel een kruisverhoor tatje, bezig met een werkstuk? Heb je zelf nog wat in te brengen?

MIjn zoon gaat om de week naar mijn moeder en mijn schoonmoeder en de overige 2 dagen naar het kdv.

Vooral bij mijn schoonmoeder had ik in het begin moeite om haar het zelf te laten doen. Er gingen altijd hele lijsten mee met bijzonderheden eten/drinken, eettijden en slaaptijden, instructies van ditjes en datjes... (hoewel ze zelf 8 kids heeft opgevoed... haha!) omdat ik haar niet helemaal vertrouwde met sommige (kleine) dingetjes. Inmiddels is zoon anderhalf en ben ik een stuk makkelijker geworden. Er zijn weleens dingetjes geweest die ik niet zo leuk vond, maar als ik dat aangaf dan ging het de volgende keer wel weer prima.

Mijn moeder doet de dingen gewoon als vanzelf, hoe ik ze ook doe. Komt misschien ook wel omdat ik door haar ben opgevoed...

En op het kdv doen ze heel veel in overleg hoewel ik daar juist vaak zoiets heb van: jullie hebben de ervaring en weten het misschien wel beter dan ik. Maar als ik merk dat thuis iets goed werkt dan geef ik dat wel altijd direct door. Zo heb ik ze verboden om zoon na 15u geen tussendoortjes meer te geven omdat hij anders 's avonds niks eet. Dat soort dingetjes...

Tatje waarom wil jij dit allemaal weten?

Tatje schreef op 01 juli 2008 @ 11:45:

@75twinkel: Heb je een voorkeur voor het kdv of voor oma?

En zo ja, waarom?

Tatje,

das een heikele kwestie: gisteren nog rusie over gemaakt met mn vriend



De eerste maanden hadden we duidelijke voorkeur voor oma, vanwege de 1 op 1 aandacht. In het eerste jaar heeft een kind dat nodig, onderemeer omdat zijn 'sociale gevoel', bv het vermoegen gezichsuitdrukkingen te interpreteren dan gevormd wordt.

Maar nu vind hij t zo leuk op t kdv, met de andere kindjes dat t alleen met ons/oma thuis n beetje saai voor m wordt.

voordeel is natuurlijk wel dat zij opstap met m gaat, en m heeeel veel liefde geeft.

Nadelen van oma zijn dat zij itt kdv ziek kan worden(toevalig vandaag) , en van ver moet komen en daarom 1 nacht per week bij ons slaapt. En dat wij bang zijn dat top een gegevenmoment te zwaar voor haar wordt, zeker als er ooit nog n broertje of zusje komt.

Daarom gisteren besloten om ons voor de zekerheid vast op de wachtlijst te zetten voor extra dag kdv. Kan wel een jaar wachttijd op zitten, dus wel zo veilig om dat vast te doen.

ik durf dat nog niet aan mijn moeder te vertellen, want de oppasdag is voor haar, hoewel zwaar, de allerleukste dag van de week.



Ik ben trouwens benieuwd, vanwaar jouw interesse? Wat is jouw situatie?

Mijn zootje van 1,5 gaat 1 dag per week naar mijn moeder en 1 dag per week naar het kdv. Ik ben nog steeds niet zo weg van het kdv, maar het is een noodzakelijk kwaad. Hij huilt altijd hartverscheurend als ik vertrek, ik heb het gevoel dat hij daar een beetje ondersneeuwt en hij krijgt er zeker niet genoeg rust op een dag. Maar ja, het is ook wel weer goed voor hem om bij andere kinderen te zijn en in een groep mee te doen. Hij vindt het er ook wel leuk hoor, als hij ziet dat we er naar toe rijden zit hij al te springen en te lachen in zijn stoeltje: "kiki, kiki!"

Bij mijn moeder voelt het veel beter, idd 1 op 1 aandacht, ze is er echt helemaal voor hem op die dag. Hij slaapt er goed, eet er prima, ze doen leuke dingen samen. Mijn vader neemt tegenwoordig zelfs 's middags vaak vrij om er ook bij te kunnen zijn. Maar mijn moeder gaat zeker 12 weken per jaar met vakantie en dan heb ik dus altijd een probleem. Ik werk ook nog in hun familiebedrijf, dus moet ik hun afwezigheid opvangen en tegelijk een oppasprobleem oplossen. Zorgt voor veel stress, zeker nu ze steeds vaker op vakantie gaan. Mijn man kan niet vrijnemen buiten de schoolvakanties om (hij is leraar) dus we moeten altijd buitenaf hulp zoeken en dat is veel geregel en gedoe.



Qua regeltjes. Op het kdv gelden de kdv-regels. Ik heb wel gezegd dat ik niet wil dat hij leverworst eet, maar of ze zich eraan houden heb ik nooit gecontroleerd. Verder moet hij zich maar aan de regels daar aanpassen en dat gaat prima. Ook toen ik nog bv gaf ging het wel goed, hoewel hij slecht uit de fles dronk. Bij mijn moeder gelden in principe mijn moeders regels, maar zij houdt wel wat meer rekening met mijn wensen. Meestal ben ik het toch wel eens met haar, dus dat zorgt niet voor veel problemen. En zij doet nog moeilijker over eten dan ik, koopt speciaal kindergroeisap en kinderkoekjes enzo en echte merkluiers. Nou, dat doe ik zelf nog niet eens, dus dat zit wel goed.

De incidentele keren dat mijn schoonouders oppassen, hebben we soms wel botsende regeltjes. Maar zij passen zo sporadisch op dat ik me er niet teveel van aantrek. Dan eet hij maar een keer zoute stengeltjes of spekkies. So what, die ene keer maakt me dat niet zoveel uit.

Tatje schreef op 01 juli 2008 @ 11:48:

[...]





Wat zijn jou ervaringen als oppas? Leuke anecdotes of bijzondere ervaringen?

Hoi Tatje,



Ik ben ook gastouder. Heb op meerdere kindjes opgepast.



Ik heb zelf drie kids, twee alweer ouder. Toen ik op een broertje en zusje op ging passen waren mijn oudste twee 5 en 8 jaar. (de jongste had ik toen nog niet)

Ikzelf vind dat mijn kids eerst hun (avond)eten op moeten eten voordat zij een toetje krijgen. Ik heb niet eens elke avond een toetje, melkproduchten krijgen ze genoeg.

De vraagouders wilden dat ik hun dochter (van toen vier jaar) een toetje gaf, ook al deed ze heel lang over haar eten en at ze haar eten niet op. Ik vond dat ik dat niet kon maken naar mijn eigen kids toe. Dit was (op dat momemt) echt een heikel punt. Mijn principe kon ik niet overboord gooien (je eet je eten op in 30 minuten, doe je dat niet krijg je geen toetje), dat is niet eerlijk tegenover mijn eigen kids. Maar hun overtuiging was dat zij dat toetje evengoed nodig had, ongeacht haar avondeten. Tuurlijk zijn we er uit gekomen (ik stelde voor om hun dochter thuis dan nog een toetje te geven, ze werd om 19.00 uur opgehaald)



Ook werd er een keer een behoorlijk groot drama gemaakt van in de auto meerijden. Ik zou naar het zwembad toe gaan, maar ik had geen stoeltje (voor de vierjarige, haar broertje was een baby en die ging in de maxicosi) Met toestemming van moeder mocht dochter mee. Achteraf werd vader daar heel erg boos om. Niet zozeer naar mij toe, maar zo voelde het wel.

Een jaar later hoorde ik van moeders dat hun dochter meegegaan was met iemand. Ik zo tussen neus en lippen door 'zal wel een gezeul zijn geweest met het autostoeltje' , die moeder antwoordde: 'nee hoor, die hebben we niet meegegeven' (ik kan daar nóg boos over worden. Die vader werd echt heel boos hoor, en ik mocht hun dochter niet meer zonder autostoel meenemen, bla bla bla, en een jaar later kon het opeens wel, zo vreemd)

75Twinkel, (jij bent toch van MAF? hoi), wat is er "mis" met leverworst?



Zelf ben ik ontzettend tevreden met het KDV; dochter van 1,5 heeft het er geweldig naar haar zin en floreert daar echt (in tegenstelling tot zoon destijds die er niet goed aardde). Als mijn dochtertje soms bij mijn moeder is, vind ik dat ook prima; ze heeft precies dezelfde regels als ik en let enorm goed op (daar zit er zelfs geen ongelukje in een klein hoekje..). Maar mijn moeder wil zich nooit echt vastleggen. Een week van te voren oppas vragen is oké, een dag van tevoren ook. Maar langer van te voren wil ze het niet. Ik vraag haar dan ook alleen op momenten dat ik echt omhoog zit (en dan kan ze gelukkig wel bijna altijd).

ja hoi!

* even oftopic*

leverworst: lever is het orgaan dat afvalstoffen uit t lichaam haalt. In de lever hopen zich daarom allerlei zware metalen op, en ook bv stoffen uit medicatie. Is dus niet zo gezond om te eten. bovendien is het heel vet en bevat t ongezond veel vitamine A. verder kan op leverworst een bepaalde bacterie (Clostridium botulinum) heel goed leven, die vergiftigingsverschijnselen kan veroorzaken. en dan is leverworst naast van lever ook nog gemaakt van allerlei gemalen restafval, wat ik niet zon fijn idee vind.



(maar je moet hierbij wel bedenken dat ik nou eenmaal best wel kritisch ben op eten :-)) )



* en weer on*

Ik heb twee dagen een oppas aan huis, als zij er is gelden haar regels. Natuurlijk geen buitensporige dingen, maar toch wijkt het behoorlijk af. Bij mij mogen ze midden op de dag geen tv kijken of computeren en bij mij (en lief) eten we aan tafel. Oppas vindt het wel goed als ze eens een filmpje kijken en bij haar mogen ze ook de boterham op de bank eten. Ik vind dat prima, de kinderen weten precies wat bij de een wel en bij de ander niet mag en zullen ook niet aan mij vragen of ze mogen wat van de oppas wel mag. Zij verwent ze dus een beetje (is ook scheutiger met lekkers, trouwens) de kinderen zijn dol op haar, maar ook op ons, prima dus!